เจ้าพระยามหิธร

[ถาวภักดิ์]

 คุณพวงร้อยคงหมายถึงขนมที่คุณแม่ของอาจารย์เทาฯทำ เป็นของชาติไหนหรือครับ

แต่ขนมโอชารสของผมนี่แปลก ไม่ต้องตีเลย เพียงนำไปอังไฟแล้วใช้ไม้(ตะเกียบหนึ่งข้าง)คนไปเรื่อยๆ  พอน้ำระเหยได้ที่ก็จะฟูขึ้นมาแข็งกรอบเอง  แต่ก็มีบ้างที่ไม่ฟู แห้งแข็งเป็นแผ่นติดอยู่กับภาชนะก็มี ต้องแคะทิ้งไป  พยายามถามหามานานแล้ว ยังไม่เคยพบเสียที

[พวงร้อย]

คิดว่าก็คงใช้หลักการเดียวกันนั่นแหละค่ะ  โปรตีนในไข่ขาวพอถูกความร้อนแล้วจะแข็งกรอบ  เมื่อตีให้ฟองอากาศเข้าไปผสม  ก็ดันพองขึ้นเพราะอากาศร้อนขยายตัวดันผนังโปรตีนที่แข็งกรอบตั้งตัวได้  พอใส่น้ำตาลใส่รสต่างๆมันก็หอมกลิ่นไหม้นิดๆ หวาน มัน ตามสิ่งที่ใส่ไปน่ะค่ะ ก็ของคุณแค่คนๆเอา  ไม่ได้ตีจนขึ้นฟู ซึ่งก็คือทำให้มีฟองอากาศเข้าไปผสมมากขึ้น  ในขนาดฟองที่เล็กลงมันเลยจะเนียนเนื้อกว่า  แต่คนเบาๆ  จำนวนอากาศเข้าไม่แน่ไม่นอนหรือบางทีก็ไม่พอที่จะดันขึ้น  บางอันมันถึงแฟ่บไปเพราะไข่ขาวก็แข็งกรอบไปตามธรรมชาติของมันเมื่อถูกความร้อน  จะมีฟองข้างในหรือไม่มีมันก็เหมือนกันค่ะ  แต่พอมีฟอง ผนังบางๆมันกรอบ  ทำให้ได้สัมผัสลิ้นต่างกันค่ะ  เพราะมันมี texture ที่ผิดกันมาก ดูจากชื่อ Meringue น่าจะเป็นภาษาฝรั่งเศสนะคะ  ดิฉันก็ไม่ใช่เด็กศิลป์ ไม่เคยเรียนภาษาฝรั่งเศสเสียด้วย ตัวอย่างของ คุกกี้เมอแรง จากเว็บนี้นะคะ(มีบอกสูตรด้วยค่ะ) http://www.joyofbaking.com/MeringueCookies.html

[พวงร้อย]

วิธีของพี่เลี้ยงคุณถาวศักดิ์  เป็นภูมิปัญญาไทยที่น่าสนใจนะคะ  เมืองไทยไม่มีเตาอบ  ขนมนมเนยต่างๆที่รับมาจากชาวตะวันตกที่นิยมอบกัน  คนไทยก็คิดหาวิธีทำให้ออกมาได้ใกล้เคียงต้นตำรับโดยไม่ต้องอาศัยเตาอบเอา  

การอบอาหารด้วยเตา  อาศัย การพาความร้อน  ผ่านโมเลกุลของอากาศ  เข้ามาสัมผัสกับเนื้ออาหาร  เมื่ออยู่ในเตาปิดแบบนั้น  อากาศร้อนก็วนเวียนรอบอาหารโดยทั่ว  ถ้าเราไม่มีเตาอบ  เอาตักใส่ช้อนมาอังๆไฟแบบที่พี่เลี้ยงของคุณทำ  ก็อาศัยแรงมือหมุนไปให้ขนมได้รับความร้อนพอทั่ว  และต้องทำทีละอันๆละเล็กๆ  ซึ่งเปลืองเวลากว่าหยอดทีเดียวทั้งถาดไปอบ  แต่เอาละ เมื่อเราไม่มีเครื่องใช้แพงๆ  เอาแรงงานเข้าสู้แล้วได้กินเหมือนกัน  ก็เป็นการคิดค้นที่น่าทึ่งอยู่มากนะคะ  เพราะคนคิดทำขึ้นมา  ต้องเป็นคนช่างสังเกตมากทีเดียว  ถึงจะเข้าใจธรรมชาติของสารพวกนี้ได้น่ะค่ะ

[เทาชมพู]

ชอบวิธีอธิบายการทำขนมในเชิงวิทยาศาสตร์ของคุณพวงร้อยมากค่ะ เก๋ดีจัง  ไม่เคยอ่านจากใครมาก่อน ตอนนี้ลอร่าคงค่อยยังชั่วแล้วนะคะ

[vun]

 เจ้าจอมมารดาชุ่มป็นเจ้าจอมที่ได้สด็จต่างประเทศกับพระพุทธเจ้าหลวง และท่านเป็นน้องของพระยาบุรุษรัตนราชพัลลพ (บ้านของท่านที่ใช้ถ่ายหนังหลายเรื่องไงอยู่ในสำนักงานตรวจบัญชีกองทัพบก)

[vun]

 บ้านของท่านพระยาบุรุษรัตนราชพัลลพ ที่ใช้ถ่ายหนังหลายเรื่องไง

[vun]

บ้านของท่านหลังที่2

[vun]

บ้านท่านหลังแรกครับ

[vun]

บ้านของพระยาบุรุษ เป็นสถาปัตยกรรมแบบสมัยพระเจ้าวิคตอเรียมีลวดลายสวยงาม  ในหน้าต่างเป็นลาปูนปั้นรูปใบผักกาด พอเข้าไปในบ้านจะเห็นบันไดลักษณะวน3รอบ เป็นลายไม้แกะสลัก คล้ายของวังเทเวศน์ มีห้องหลายห้อง และมีห้องที่สวยที่สุดคือห้องรับแขกของท่าน เพดานทำด้วยลวดลายแกะสลักสีสวยงามมาก พออกมาจากห้องจะติดต่อกับสวนไม้ระแนง สมัยปี 2544 ทรุดโทรมมาก สำนักงานตรวจบัญชีกองทัพบก ต้องบำรุงไว้ ภายนอกเสร็จในปี2546 เริ่มบำรุงภายในจนเสร็จปี2548

[vun]

 รู้สึกว่าเจ้าจอมมารดาชุ่มจะมีเชื้อไขเป็นญาติกับคูณเปรมแน่เลย เพราะเจ้าคุณปู่ของคุณเปรมก็เป็นเจ้าพระยาโชฏึก

[เทาชมพู]

 พระยาโชฎึกราชเศรษฐี เป็นตำแหน่งของเจ้ากรมท่าซ้าย  ใครได้เลื่อนขึ้นเป็นเจ้ากรม   ก็ใช้ราชทินนามนี้  
จึงมีพระยาโชฎึกฯ หลายท่าน   ในหลายสกุล ในสมัยรัชกาลที่ 1 ถึงรัชกาลที่ 5   อย่าง ไกรฤกษ์ โชติเสถียร  โชติกะพุกกะนะ เป็นต้น

[V_Mee]

 ขอแก้ไขครับ  จากพระราชบันทึกประวัติต้นรัชกาลที่ ๖ ทรงเล่าว่า เสด็จในกรมราชบุรีฯ ไม่ได้เฝ้าฯ รัชกาลที่ ๕ เลยตราบจนเสด็จสวรรคต  ได้แต่มาเฝ้าเวลาเสด็จออกขุนนางที่พระที่นั่งอภิเศกเสิตแต่เกรงพระราชอาญาจึงไม่ได้เฝ้าตราบจนสิ้นัชกาล  ต่อมาในรัชกาลที่ ๖ จึงได้โปรดให้กลับเข้ารับราชการเป็นเสนาบดีกระทรวงเกษตราธิการตราบจนสิ้นพระชนม์

ส่วนกรมหลวงประจักษ์ศิลปาคมนั้น  นอกจากเสด็จในกรมฯ แล้ว  ยังรวมถึงพระโอรสที่ถูกห้าเฝ้า

[เงินปุ่นสี]

ขุนหลวงพระยาไกรสีฯ ที่เป็นคุณตาคุณมารุต บุนนาคคือ ขุนหลวงพระยาไกรสีฯ (เปล่ง เวภาระ) ครับ ภริยาท่านชื่อคุณหญิงทองคำ บุตรีคนท่านคนหนึ่งชื่อคุณผ่องศรีเป็นภรรยาของพระสุทธิสารวินิจฉัย (มะลิ บุนนาค) ซึ่งเป็นบิดาของคุณมารุต บุนนาค

ขุนหลวงพระยาไกรสีฯ (เปล่ง เวภาระ) ท่านนี้ถึงแก่กรรมในปี พ.ศ.๒๔๔๔ ส่วนงานพระราชทานเพลิงศพมาจัดในปี พ.ศ.๒๕๒๖ เหตุผลที่ช้าไปกว่า ๘๐ ปี ก็อย่างที่คุณน้าชูได้เขียนไว้ครับ

[ข้อมูลนี้ได้มาจาก หนังสืองานศพของขุนหลวงพระยาไกรสีฯ (เปล่ง เวภาระ), พ.ศ.๒๕๒๖]

[V_Mee]

 ขุนหลวงพระยาไกรศรี (เปล่ง  เวภาระ) นี้  เป็นคนไทยคนแรกที่สำเร็จการศึกษาเป็นเนติบัณฑิตจากประเทศอังกฤษ  เสียดายที่ท่านอายุน้อยมิฉะนั้นคงได้เป็นเจ้าพระยาเสนบดีเป็นแน่ครับ