ถาวภักดิ์
|
ความคิดเห็นที่ 30 เมื่อ 11 มิ.ย. 04, 12:40
|
|
ขออนุญาตอาจารย์ทะลุกลางปล้องหน่อยนะครับ เล็คเชอร์เรื่องนี้จบแล้ว ขอความกรุณาต่อด้วยวิชา กรมหลวงประจักษ์101 ด้วยนะครับ อยากทราบว่าหลังคดีพญาระกาแล้ว บั้นปลายพระชนม์ชีพท่านเป็นอย่างไร
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
    
ตอบ: 33477
ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม
|
ความคิดเห็นที่ 31 เมื่อ 12 มิ.ย. 04, 07:20
|
|
วิชา 101ที่ว่าเห็นทีจะมีเหตุขัดข้อง ไม่น่าเปิดค่ะ น่าจะไปหาหนังสือนอกเวลาอ่านเอง มากกว่า
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
|
|
ถาวภักดิ์
|
ความคิดเห็นที่ 35 เมื่อ 22 มิ.ย. 04, 11:54
|
|
ดีครับ อาจารย์เทาฯ อย่างไรก็ดูเทียบกับโครงกระดูกในตู้ของอาจารย์หม่อมคึกฤทธิ์ และตำราเก่าๆขุนวิจิตรมาตราด้วยนะครับ
อาจารย์เทาฯเป็นผู้เผยแพร่ให้รู้จักกันไว้ ดีแล้ว เป็นผู้มีบารมี เป็นที่เคารพเกรงใจ มิฉะนั้นพอมีผู้กล่าวถึง ก็มักมีผู้ออกมาวางตัวเป็นปราชญ์ประจำ net กล่าวจาบจ้วงโจมตี ทำให้ไม่มีใครอยากพูดกอยากเล่า นิทาน ตำนาน หรือพงศาวดารที่สืบทอดกันมา
เด็กไทยเดี๋ยวนี้ก็นับวันจะพูดภาษาต่างชาติใช้ธรรมเนียมตะวันตกเก่งขึ้น ในขณะที่ความรู้ในวัฒนธรรมประเพณีไทยก็ยิ่งลดลงอย่างน่าใจหาย มิหน่ำซ้ำยังมีพวกเจ้ากรมกร๊วกมาคอยกระแนะกระแหนตามกระดานสนทนาต่างๆอีก ไม่รู้มันจะจองเวรทำลายชาติไปถึงไหน
ถ้าเป็นเรื่อง Helen of Troy หรือ King Arthur พวก myth พวกตำนานของยุโรป คุยกันได้คุยกันดี ไม่มีใครขัด พอคุยเรื่องของไทย อย่างพระเจ้าพรหม ทีไรต้องเป็นเรื่อง ออกมาด่าว่า กันทุกทีไป แฮะๆ สงสัยชักเริ่มแก่ ก่นด่าลมแล้งอยู่คนเดียวได้เป็นคุ้งเป็นแคว
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
บ้านายคำเก่ง
มัจฉานุ
 
ตอบ: 52
ภาควิชาฟิสิกส์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
|
ความคิดเห็นที่ 36 เมื่อ 22 มิ.ย. 04, 17:52
|
|
สรีสวีสสดีชาวหมู่ชุผู้ชุฅนที่หนี้น่อ....บ่ได้ปะกันเมินนักแคแล...คึดเทิงหาสะน่อยนอ(สวัสดีครับเพื่อๆทุกๆคนในเวบบอร์ดแห่งนี้...ไม่ได้ทักทายกันมานานแล้ว...คึดถึงทุกๆคนครับ)
ได้อ่านประวัติของเจ้าพระยาฯก็ได้รับความรู้นะครับ....ในส่วนตัวแล้วก็ต้องขอขอบพระคุณคนในตระกูลไกรฤกษ์ที่ทำให้บรรดาญาติพี่น้องของผมได้ทราบสายสาแหรกของบรรพบุรุษ...หากพระยาบุรุษรัตน์ราชวัลลภ(จำไม่ได้ว่าท่านชื่อจริงชื่ออะไร คุ้นๆว่าชื่อนพ ไกรฤกษ์?)ไม่ได้บันทึกเอาไว้ว่าใครชื่ออะไรแต่งงานกับใครบ้างวงศ์สกุลผมคงจะสืบหาปู่ย่าตาทวดไม่ได้แน่และไม่รู้ว่าใครเป็นญาติใคร....วันนี้ได้มาอ่านเรื่องราวของตระกูลไกรฤกษ์บ้างก็มีความยินดี(ภาษาเหนือว่ายินดี ภาษาไทยว่าขอบคุณ)คุณเทาชมพูมากนะครับ.....
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
พวงร้อย
|
ความคิดเห็นที่ 37 เมื่อ 23 มิ.ย. 04, 01:06
|
|
ออกไปนอกเมืองมาตอนเสาร์-อาทิตย์-จันทร์ ค่ะ เพิ่งกลับมาเด็ก(คนเล็กสุด)ก็เกิดอุบัติเหตุตกจักรยานแขนหักค่ะ โกลาหลกันพอสมควร เลยยังไม่มีโอกาสมาอ่านเลยค่ะ แล้วจะกลับมาอ่านอีกครั้งนะคะ
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
|
ถาวภักดิ์
|
ความคิดเห็นที่ 40 เมื่อ 24 มิ.ย. 04, 09:57
|
|
นึกถึงคนเลี้ยงที่สิ้นไปเมื่อไม่นานด้วยวัยเกือบร้อยปี เคยเป็นข้าหลวงในวังของพระองค์เจ้าอาทรทิพยอาภา(ถ้าจำพระนามไม่ผิด) ทราบว่าเมื่อครั้งกบฎบวรเดช ร.ท.จงกล ไกรฤกษ์ บิดาของท่านอดีตรัฐมนตรีโกศล ไกรฤกษ์ วังนี้เป็นที่พักพิงของลูกๆผู้หญิงของอดีตรองประธานสภาฯท่านนี้ ในฐานะพระญาติ
อาจารย์เทาพอจะกรุณาบอกได้ไหมครับว่าพระองค์เจ้าอาทรฯสืบพระวงศ์มาอย่างไร
ด้วยอานิสงส์คนเลี้ยงท่านนี้ จึงได้สัมผัสความปราณีตของฝีมือชาววังมาบ้าง มีอยู่สิ่งหนึ่งที่สูญไปแล้วพร้อมกับการจากไปของท่าน คือ ขนมโอชารส ที่เคยได้กินในวัยเด็กเท่านั้น ไม่เคยพบที่ใดเลย
ดูเหมือนจะใช้เพียงไข่ขาว น้ำตาล และอะไรก็ได้อีกอย่างเล็กน้อยเพื่อให้ มีกลิ่น สี และรส เป็นไปตามนั้น เช่น ผงโอวัลติน น้ำหวาน แล้วใส่ในภาชนะโลหะกลมพอเหมาะ เช่น ช้อนแกงที่ใช้สำหรับตักแบ่งจากหม้อ นำไปอังไฟพร้อมใช้ตะเกียบไม้คนไปเรื่อยๆ ไม่นานก็จะเริ่มมีอาการฟู ก็ถอดตะเกียบพร้อมยกออกจากไฟ ขนมที่ได้จะแข็งกรอบ เอร็ดอร่อยอย่างน้อยก็สำหรับเด็กในยุคนั้นอย่างผม
ถ้าท่านใดพบเห็นที่ไหน จะกรุณาบอกกล่าวด้วยก็จะเป็นพระคุณยิ่ง ผมจะได้ไปหาซื้อมาทานรำลึกความหลัง
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ถาวภักดิ์
|
ความคิดเห็นที่ 42 เมื่อ 24 มิ.ย. 04, 15:03
|
|
แสดงว่าพระองค์เจ้าอาทรฯประสูติแต่เจ้าจอมมารดาในสกุลไกรฤกษ์ใช่ไหมครับ
แล้วขนมของคุณแม่อาจารย์เทาชื่ออะไรละครับ ส่วนผสมคล้ายกัน แต่กรรมวิธีไม่เหมือน รสชาดอาจต่างกันไปบ้าง น่าประจบอาจารย์ขอลองชิม แฮะๆ น้ำยายไหย ซูด....
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
พวงร้อย
|
ความคิดเห็นที่ 44 เมื่อ 25 มิ.ย. 04, 14:31
|
|
ขอบพระคุณคุณเทาชมพูมากค่ะ คนที่แขนหักคือ ลอร่าน้อย ที่คุณเทาชมพูเคยเห็นรูปน่ะค่ะ เมื่อวานได้ไปหาหมอกระดูกใส่เฝือกถาวร แทนเฝือกพลาสเต้อร์ชั่วคราวที่หักไปตั้งแต่ยังไม่ทันข้ามคืนแล้วค่ะ เลยดีขึ้นมากเลยค่ะ
คุณถาวศักดิ์คะ ฟังดูแล้วเหมือน คุกกี้เมอแรง นะคะ ทำไม่ยากหรอกค่ะ เดี๋ยวดิฉันมีเวลาหายใจหายคอคล่องหน่อยแล้วจะถ่ายรูปจากหนังสือตำรากับข้าวมาให้ดูว่าใช่หรือเปล่านะคะ ถ้าใช่หาตำราไม่ยากหรอกค่ะ ทำง่ายมาก โดยเฉพาะถ้ามีเครื่องตี(แบบอันเล็กๆใช้มือถือเอานะคะ ไม่ต้องใช้แบบวิลิศมาหราหรอกค่ะ) ไม่งั้นก็อาศัยฝึกให้กล้ามใหญ่ๆไว้ละได้กินแน่ค่ะ
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|