นึกถึงพระมโหสถเหมือนกันเลยครับ
ผมเข้าใจว่านิทานเรื่องผู้มีปัญญาตัดสินความคดีต่างๆ รวมทั้งคดีแย่งลูกนี้ด้วย จะมีเล่ากันหลายชาติภาษา คล้ายๆ กัน เป็นไปได้ว่าเป็นนิทานที่แพร่หลายอยู่แถวเมืองที่เราเรียกหลวมๆ ว่า "เมืองแขก" ไม่รู้เมืองไหนก่อน แล้วก็แพร่ไปในอินเดียก็มี ยิว (ตะวันออกกลาง) ก็มี เอเชียกลางก็มี แม้แต่ในเมืองจีนก็มีและน่าสนใจว่ามีเล่าในหมู่จีนมุสลิม ไม่ใช่จีนเหล่าอื่น (ถ้าผมจำไม่ผิดอาฟานทีเป็นชาวชนกลุ่มน้อยมุสลิมในจีน) แปลว่าคงถ่ายทอดกันไปมาในภูมิภาคแถบทะเลทรายตะวันออกกลางก่อน แล้วอาจจะแพร่ไปในที่อื่นโดยอาจจะอาศัยติดไปกับศรัทธาในศาสนาอิสลาม (จนไปถึงเมืองจีน) และแพร่ไปในดินแดนใกล้เคียง คืออินเดียเป็นต้น แต่นี่เป็นการเดาครับ
มีวิชาที่ศึกษาเรื่องนิทานพื้นเมืองชาติต่างๆ สอบเค้าสืบไปหาต้นรากของนิทานเรื่องเดียวกันที่แพร่หลายอออกไปหลายเวอร์ชั่นในหลายดินแดน หลายภาษา ผมเคยอ่านหนังสือของพวกที่เรียนวิชานี้ สนุกดีครับ จำได้ว่าเขาบอกว่าซินเดอเรลล่านั้นมีต้นเค้าเป็นนิทานจีน (- !) ไปถึงยุโรปได้ยังไงผมก็ไม่ได้ถาม แต่ถ้าซินเดอเรลล่าเดิมเป็นนิทานจีนได้ ก็น่าสงสัยว่าอาจจะเป็นญาติกับเอื้อยแห่งเรื่องปลาบู่ทองของเรา เพราะมีพล็อตบางอย่างคล้ายกัน
เรื่องผู้หญิงเป็นนก หรือเป็นนางฟ้าบินได้ ลงมาอาบน้ำบนโลกมนุษย์ แล้วมีผู้ชายมาแอบดู และขโมยอะไรสักอย่างทำให้ผู้หญิงบินไม่ได้ต้องยอมเป็นเมีย ก็เป็นพล็อตที่เจอในนิทานหลายเรื่องหลายชาติ ตั้งแต่มโนหราชาดกในปัญญาสชาดก ที่มาเป็นพระสุธน-มโนห์ราของไทยเรา เรื่องทำนองนี้ของจีนก็มี ญี่ปุ่นก็มี เกาหลีก็มี ไม่ทราบจะตีความได้หรือเปล่าว่าู้ผู้ชายทั้งโลก หรือทั้งเอเชีย ถ้ามีโอกาสก็จะลามกชอบแอบดูผู้หญิงอาบน้ำด้วยกันหมด....
เรื่องแหวนของโซโลมอนผมไม่เคยได้ยิน คุณ Orpheus ช่วยเล่าหน่อยสิครับ
