"ความรักยักเปลี่ยนท่า ..." นี่ ผมคิดเอาเองว่าไม่ได้ทรงบ่นนะครับอาจารย์ (หมายเหตุ - ห้ามคิดทะลึ่ง
)
อ่านต่อไปท่านบอกว่า "ทำน้ำยาอย่างแกงขม กลอ่อมกล่อมเลี้ยงกลม ชมไม่วายคลับคล้ายเห็น"
ผมได้ความรู้สึกว่า กวีพูดถึงนางอันเป็นที่รักซึ่งทำกับข้าวเก่งสารพัด ทำโน่นนี่ให้กินอร่อยอย่างที่พูดมาในบทก่อนๆ แล้วก็ยังกลัวจะเบื่อ จึงยักย้ายดัดแปลงทำอาหารให้แปลกๆ ไม่ให้เบื่อ โดยทำน้ำยาอย่างแกงขม เหมือนแกงอ่อม แต่ถึงจะเปลี่ยนแปลกๆ ไปอย่างไร ก็ยังเหมาะเจาะลงตัวอร่อยอยู่ดี
ฟังดูไม่น่าจะเป็นการบ่น แต่อันนี้เป็นการตีความของผมเองครับ
ตอนนี้กำลังชักไม่ค่อยจะแน่ใจว่าตัวเองจะต้องท่องกลอนบทนี้อีกรึเปล่า
ไม่ทราบผู้แต่ง ไม่ทราบที่มา ทราบแต่ว่าแต่งในสมัยปัจจุบันนี่แหละครับ ผมเคยท่องสมัยเป็นหนุ่มน้อยในมหา-ลัย
...แสวงหาสิ่งหวังวันข้างหน้า
อกหักมากี่หนยังทนได้
ความรักเหมือนสายธารที่ผ่านไป
จะเป็นไร (ไปวะ-) หากอกหักอีกซักครั้ง...
อะฮื้อ...
