กษัตริยา...บิดเบือนประวัติศาสตร์ ???

[จดิษฐ์ มหันปรเมตรพงษ์]

 ขอออกตัวก่อนเลยว่า ไม่เคยอ่านนวนิยายเรื่องนี้ของคุณทมยันตี แต่ก็ทราบดีว่ามาจากจินตนาการของเธอ ถึงกระนั้นก็มีเรื่องที่รู้สึกฝืนใจอยู่เป็นอันมาก เพราะดูเหมือนจะบิดเบือนประวัติศาสตร์(แบบธรรมดาที่รู้กันอยู่ทั่วๆไป)

ที่ว่าบิดเบือนนี้ก็จะขอเน้นหนักไปในเรื่อง ฝ่ายใน และ ฝ่ายหน้า ตามปกติราชประเพณีแล้ว ฝ่ายหน้ามิอาจจะเข้าไปถึงฝ่ายในได้เลย เพราะ ณ ที่นั้นก็อยู่ภายในพระราชวังหลวง อีกทั้งยังเป็นเขตพระราชฐานชั้นในที่หวงห้าม มีการคุมเข้ม รักษาการณ์เป็นพิเศษอย่างดี แต่เหตุใดในละครเรื่องนี้ เจ้านายฝ่ายหน้าที่เป็นผู้ใหญ่แล้ว หรือแม้แต่ขุนนางกลับเข้านอกออกในตำหนักต่างๆได้อย่างสะดวกนัก มีแม้กระทั่งไปนั่งคุยกันอย่างเปิดเผยต่อหน้าธารกำนัล ในตำหนักนางสนม -- เป็นไปได้อย่างไร หรือกรณีองค์ขาวก็เช่นเดียวกัน ตามราชประเพณีแล้ว หากพระราชโอรสทรงพระชนมายุเกิน 12 ชันษาก็ต้องเสด็จออกมาประทับข้างนอก แต่ตามเนื้อเรื่ององค์ขาวกลับไปมาตำหนักฝ่ายในได้อย่างเป็นปรกติ

นอกจากนี้ ตามปกติการถือนําพระพิพัฒน์สัตยาจะกระทำในพระอุโบสถ มิใช่หรือแต่ทำไมในเรื่อง(เมื่อวานนี้ 28/10/46) กลับมีการถือนำในฝ่ายใน คนไทยเราถือมากเรื่องศาสตราวุธนี่ ห้ามผู้หญิงเข้าใกล้เลย(ยกเว้นกรณีพระสุริโยทัย) แต่นี่ถึงขั้นไปในถือนำกันถึงฝ่ายใน มีที่ไหนกัน (พระราชครูพราหมณ์ ในเรื่องก็ไม่แต่งกายเป็นพราหมณ์แต่กลับแต่งเป็นขุนนางธรรมดา)

ดูแล้วงงมาก ไม่ทราบว่า ณ เวลานั้น วัตรปฏิบัติอันเป็นราชประเพณีมิได้นำมาใช้หรือประการใด รบกวนท่านผู้รู้จริงๆมาแถลงไขด้วย ขอขอบพระคุณ

[เทาชมพู]

 ทมยันตีเขียนเรื่องนี้ไม่ใช่ลักษณะนิยาย เป็นเรื่องเล่า (narrative prose) มีข้อคิดเห็นส่วนตัว สลับกับตัวละครในเรื่องโผล่ออกมาในเหตุการณ์สั้นๆ   จนตลอดเรื่อง
ข้อสงสัยเกือบทั้งหมดที่คุณจดิษฐ์ยกมา ไม่มีอยู่ในงานประพันธ์เรื่องกษัตริยาของทมยันตี
เป็นสิ่งที่อยู่ในละคร โดยคนเขียนบท และการผลิตของบริษัทผู้ทำละครค่ะ
สรุปว่าถ้าจะผิดก็ผิดตรงละคร ไม่ใช่นิยาย

ถ้าจะดูละคร ก็ทำใจว่าไม่ใช่ประวัติศาสตร์    ความผิดเพี้ยนจากขนบธรรมเนียมประเพณีในประวัติศาสตร์มีให้เห็นได้เสมอ
ก็เหมือนกับดูเรื่องจันทโครพ นางโมรา  พระปิ่นทอง อะไรพวกนี้    มีกษัตริย์บนดินแดนแหลมทองของเราองค์ไหนกันไปเรียนหนังสือกับพระฤาษี  ไม่เห็นมีเลยตั้งแต่สุโขทัยหรือเก่ากว่าสุโขทัยก็ตาม

[fon]

 ผู้แต่งเค้าก็ออกตัวไว้ว่าฝ่ายหน้าไม่สามารถเข้าไปฝ่ายในได้อยู่แล้วนี่ค่ะอ่านบทประพันธ์ก่อนวิจารณ์สิค่ะ

[ต้นกล้าเป็นspy]

 ลองอ่านลิลิตตะเลงพ่ายดูสิครับ

นำพงศาวดารมาเป็นพื้นฐาน โดยเพิ่มเติมบทให้ตัวละครต่างๆ การพรรณา การใช้โวหาร สุดยอด