โคลงรกเอก-โคลงรกโท.......ช่วยวิจารณ์ด้วยค่ะ

[นิลกังขา]

 ตามมาอ่านครับ

[Little Sun]

 ต้องปรับปรุงอีกเยอะเลยแต่ลิตเติ้ลจะไม่ท้อค่ะ

[ละเมียด]

 มาเชียร์น้อง Little Sun ค่ะ...สู้ สู้   ! นะน้องนะ
มาชวนคุณนิลกังขา... มาค่ะมา จอยกันจอยกัน
มาฝากกลอนประยุกต์ ให้คุณเทาชมพู ช่วยวิจารณ์อีกบทหนึ่ง
ระหว่างนี้ ขอเวลาดิฉันสามวันนะคะ จะไปเกลาโคลงรกเอกบทเก่า
ให้สละสลวยกว่านี้ มาให้ได้วิจารณ์กันอีกรอบ

***เพลงขิมค่อนราตรี***

แว่วยิน บรรเลง เพลงขิมโศก
ลอยลมโบก โยกใจคลอน อ่อนไหวหวาม
คืนค่ำ ด่ำดึก สำนึกตาม
เพลงไร้นาม ความสงัด สะบัดปลิว

แผ่วจาง บางเบา ดั่งเงาหมอก
ไหวระรอก บอกความนัย ใจละลิ่ว
รักร้าง ห่างแสน เขาแคว้นทิว
พัดผ่านผิว พริ้วพร่างพรม ลอยลมพา

เสียงซ้ำ ย้ำหนัก ลึกปักอก
เสียดสะทก วกเวียนวน เหมือนก่นหา
เร่งร้อน แรงร่ำ แต้มน้ำตา
คล้ายตัดพ้อ คล้ายต่อว่า คล้ายอาวรณ์

เงียบหาย คลายแล้ว แผ่วเพลงขิม
ยังทิ้งปม อารมณ์ปริ่ม พริ้มหลอกหลอน
ยังก้อง ห้องใจ ไม่ขาดตอน
แว่วสะท้อน ย้อนบรรเลง เพลงไร้นาม

**********
ยังไม่ทราบเลยค่ะว่า กลอนอย่างนี้ จะเรียกว่าอะไรดี
ประยุกต์มาจากกลอนแปดน่ะค่ะ
โปรดชี้แนะด้วยค่ะ

[Little Sun]

 ขอบคุณมากๆนะคะพี่ละเมียดลิตเติ้ลชอบกลอนประยุกต์ที่คุณละเมียดมากๆเลย
อ่านกีรอบก็ไม่เบื่อจะรออ่านโคลงคุณละเมียดอีกนะคะ
ลิตเติ้ลก็มีกลอนลักษณะคล้ายๆกลอนคุณละเมียดนะคะไม่รู้ว่าเรียกกลอนอะไรเหมือนกัน ไม่ได้แต่งเองค่ะแต่จำมาอีกที
ยาวมากแต่ลิตเติ้ลจำได้ท่อนเดียว
ลิมเสียเถิด  ดวงจิต   อย่าคิดถึง
ลืมเสียเถิด  ความหวานซึ้ง   ของใบหน้า
ลืมเสียเถิด  ความใสแจ๋ว    ของแววตา
.........(ท่อนนี้จำไม่ได้ค่ะ)

[เทาชมพู]

 กลอนของคุณละเมียด เป็นกลอนเจ็ดผสมกลอนเก้าค่ะ   ไม่มีชื่อเฉพาะ  ยกเว้นว่าใครจะตั้งขึ้นภายหลังให้เป็นแบบกลอนกลบทอย่างหนึ่ง
ดิฉันไม่ทราบว่ามีคนตั้งหรือยัง
ลักษณะมีแบบแผนตายตัวคือเป็นกลอนเจ็ดในบาทแรกและบาทที่สาม
เป็นกลอนเก้าในบาทที่สองและบาทที่สี่
เนื้อหาหวานมากค่ะ  ขอชม

[เทาชมพู]

 ที่คุณ Little Sun จำได้ก็กลอนสุภาพนี่ละค่ะ
แต่เล่นสามคำแรกของวรรคซ้ำๆกัน

[Little Sun]

 กลอนข้างล่างนี้แต่งใหม่ค่ะ คนแต่งกลอนหายไปใหนแล้วเอ่ย คุณละเมียดแต่งเสร็จยังคะ

เฝ้าคิดถึงแต่พี่ทุกขณะจิต
แม้มีสิทธ์รักได้แค่ในฝัน
เพราะรู้ดีว่าคงไม่มีวัน
แม้แต่หันมามองยังไม่เคย

[Little Sun]

 ขอโทษคุณผู้อ่านด้วยค่ะวรรคที่สามลิตเติ้ลแต่งผิดไปแล้ว ขอนำไปแต่งใหม่อีกรอบนะคะ แงๆแต่งกลอนไม่สัมผัสกัน

[ละเมียด]

 กราบเรียนท่านผู้อ่านผู้เปรียบเสมือนครูใจดีทุกท่าน
มาแล้วค่ะ ตามสัญญา โคลงรกเอกฉบับขัดเกลาใหม่

ข่าวที่ส่งอ่านแล้ว..........ยิ่งหวั่น
สื่อง่ายอย่างเที่ยงมั่น.....บั่นสิ้น
พี่พ่ายแน่จึ่งพรั่น...........เสื่อมค่า หมองหม่น
ดั่งเงื่อนห่วงหั่นชิ้น........ย่อมไร้ ต่อเสริม

ดิฉันหายไปสามวัน ได้มีโอกาสดื่มด่ำธรรมชาติ ณ ที่แสนไกล
แปลงเป็นโคลงมาฝากทุกท่านด้วยค่ะ
อันนี้เขียนตอนที่รถน้ำมันหมด อยู่กลางหุบเขา รอ รอ รอ
เพื่อนกะเหรี่ยงขี่มอเตอร์ไซด์ ไปซื้อน้ำมันมาเติมให้
รอ รอ รอ จนได้หนึ่งบทค่ะ

จันทร์เพ็ญลอยเด่นคว้าง .....กระจ่างใส
เสียงปะทุจากกองไฟ..........แว่วสะท้อน
ควันจางเรี่ยทางไม้.............เย็นเยือก
ใจอยากนอนดับร้อน...........อยู่ค้าง กลางไพร

เห็นความก้าวหน้าของน้อง Little Sun แล้วปลื้มใจค่ะ พยายามต่อไปนะคะ จะคอยเชียร์ค่ะน้อง

[Little Sun]

 มาแก้ตัวค่ะแก้ตัวจากเมื่อวาน
เฝ้าคิดถึงแต่พี่ทุกขณะจิต
ไม่มีสิทธิ์รักจริงขอแค่ฝัน
เพราะรู้ดีว่าพี่ไม่มีวัน
หันมามองเด็กดื้อยังไม่เคย
คุณละเมียดมีรูปถ่ายมั้ยคะรูปไปเที่ยวน่ะค่ะไม่ใช่รูปคน

[ศศิศ]

 ตามมาอ่านครับ
เรื่องโคลง ผมไม่สันทัดครับ เพราะมันจะทั้งโคลงทั้งเคลงเลยล่ะครับ
ขอเป็นผู้อ่านดีกว่าครับ ....

[เทาชมพู]

 คุณละเมียด แต่งบทที่สองได้ไพเราะมาก
ส่วนโคลงรกเอก  บาทที่หนึ่งกับสาม ชัดเจนดี
บาทที่สี่พอเข้าใจ
บาทที่สองยังมีบางคำไม่ลงตัว เพราะถูกบังคับด้วยวรรณยุกต์เอก
จึงยังไม่ชัดเจนค่ะ

คุณ Little Sun แต่งกลอนถูกต้องตามสัมผัสนอกแล้วค่ะ  ทั้งสองบท

[ละเมียด]

 ฝากมาให้วิจารณ์อีกบทหนึ่งค่ะ บทนี้ ได้ระหว่างทางเข้าหมู่บ้าน

ขุนเขาโอบเหลื่อมซ้อน.............สุดตา
ลึกกว่าจิตจินตนา.....................เขตล้ำ
นิราศเพื่อครวญหา....................คำตอบ หัวใจ
ยิ่งห่างกลับยิ่งย้ำ......................สุดแก้ สุดเฉลย

กราบขอบพระคุณคุณเทาชมพู สำหรับคำชี้แนะ ดิฉันจะเรียนรู้ต่อไปค่ะ ภาษาไทยเรียนเท่าไรก็ไม่มีวันหมด แต่รักจนหยุดเรียนไม่ได้แล้วล่ะค่ะ

อีกบทแล้วกันนะคะ กำลังไฟแรง

*******ปรากฎการณ์*********

ใครเสกรอยเมฆพ้อง.............รอยทราย
น้ำแก่งหมุนวนคล้าย..............พายุฟ้า
สีรุ้งเลื่อมกระจาย..................ทั่วทุก อณูแฮ
ปรากฎการณ์ทั้งหล้า..............ใหญ่น้อย รอยเดียว

[ละเมียด]

 น้อง Little Sun คะ
บังเอิญว่าปกติแล้วตอนเดินทางมักจะนั่งเพลินแต่งกลอนน่ะค่ะ เลยไม่ได้ถ่ายรูป ขอติดไว้โอกาสหน้าแล้วกันนะคะ

ไหนๆ ก็คุยกันมาจนป่านนี้แล้ว มาต่อกลอนเล่นกันสักที หวังว่าคงไม่รังเกียจ

ใจรู้ดี มีคน เฝ้าบ่นถึง
ย่อมซาบซึ้ง แต่ปาก ยากเฉลย
เพราะหลงไหล ใครอื่น แอบชื่นเชย
เหมือนกันเลย เอ่ยไม่ออก ช้ำชอกใจ

[เทาชมพู]

 คุณละเมียดแต่งโคลงสี่สุภาพได้เก่งมากค่ะ  พรรณนาโวหารเห็นภาพสวยงาม
เรื่องต่อกลอน  ขอแนะนำให้คุณ Little Sun มาต่อ จะได้ฝึกแต่งไปด้วยในตัว
แต่อย่าลืมสัมผัสระหว่างบท
คือในบาทที่สอง  คุณ Little Sun ต้องหาคำวรรณยุกต์เสียงเอก โท หรือจัตวา มาสัมผัสกับคำว่า "ใจ" ซึ่งเป็นคำสุดท้ายในบาทที่สี่ของคุณละเมียด
จะเป็น ให้  ใส  ไหน  ไข   ใคร่  ได้   ก็ได้ค่ะ  แต่ไม่ใช่เสียงตรีอย่าง ไว้  ไซร้   หรือไม้

หรือท่านผู้อื่นจะสนุกเข้ามาต่อ ก็ขอเชิญค่ะ