รามายณะ นานานชาติ ค่ะ

[หนูหมุด]

 สวัสดีค่ะ เมื่อสุดสัปดาห์ที่ผ่านมา มีใครได้แวะไปชมการแสดง รามายณะนานาชาติ ที่โรงละครแห่งชาติบ้างรึเปล่าคะ เป็นการแสดงที่จัดขึ้นโดยการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย เพื่อเฉลิมฉลอง กรุงรัตนโกสินทร์ 220 ปี หนูหมุดมีโอกสาเข้าไปชมรู้สึกตื่นตาตื่นใจและประทับใจมากค่ะ เลยอยากมาเล่าสู่กันฟัง การแสดงจะมาจาก 5 ชาติค่ะ สิงคโปร์ มาเลเซีย อินเดีย อินโดนีเซีย และไทย (เจ้าภาพ) ซึ่งแต่ละประเทศก็จะนำศิลปะของตนเองมาแสดงเรื่องราวรามายณะในแบบฉบับของตนเอง อย่างสิงคโปร์ก็แสดงงิ้ว ของไทยก็แน่นอนค่ะ โขน ส่วนของประเทศอื่นๆนั้นหนูหมุดก็ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ ว่าเค้าเรียกว่ากระไร อย่างของทางมาเลเซียเพื่อนบ้านเรา ลักษณะจะเป็นแบบการรำ/ระบำ ซึ่งจะออกแนวผสมผสานคล้ายรำไทยประยุกต์อย่างนั้นค่ะ ถ้ามีท่านใดได้แวะไปชม มาเล่าสู่กันฟังบ้างนะคะ

[นิลกังขา]

 เข้ามาตอบว่า ไม่ได้ไปดูครับ แหะๆ
แต่เรื่องรามายณะนั้นเป็นวรรณกรรมที่แพร่หลายมากในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้จริงๆ จนกระทั่งมีโครงการศิลปะอาเซียนจัดแสดงฃเรื่องรามายณะประยุกต์ โดยใช้ศิลปะพื้นบ้านจากประเทศแถวๆ นี้ผสมด้วย และตีความใหม่ด้วย เป็นโครงการร่วมระหว่างหลายประเทศมากในอาเซียน (จะทุกประเทศหรือไม่ ผมไม่แน่ใจ) ดูเหมือนจากไทยเรา คณะละครของคุณภัทราวดี มีชูธน ไปร่วม ผมเกือบจะได้ดูเพราะเขาจะมาแสดงที่เจนีวา แต่แล้วก็ยกเลิกไป

ทางไทยเรามีโขน มีหนังตะลุงที่บางทีก็เล่นเรื่องที่ได้เค้ามาจากรามายณะ เช่นอย่างการเชิดหนังก่อนเล่นที่เรียกว่า จับลิงหัวค่ำ ทางลาวก็มีเรื่องพระลักพระราม เขมรก็มี พม่าก็เข้าใจว่ามี ทางใต้เราลงไป อินโดนีเซียมาเลเซียบรูไนผมเข้าใจว่ามีหนังตะลุงแบบของเขาเล่นเรื่องรามายณะทุกประเทศ สิงคโปร์ก็อาจจะมีการแสดงของชนเชื้อชาติอินเดียใต้สัญชาติสิงคโปร์เพราะประชากรสิงคโปร์มีที่เป็นแขกจากอินเดียใต้อยู่ด้วย และได้ข่าวมาเหมือนกันว่ามีการเอาไปทำเป็นงิ้ว เห็นจะมีแต่ฟิลิปปินส์กระมัง ที่ไม่มีเรื่องรามายณะเล่น

[หนูหมุด]

 แต่ละชาติเนื้อเรื่องก็อาจจะมีรายละเอียดบางอย่างแตกต่างกันไป ไม่เหมือนกันซะทีเดียว บางทีเราดูก็อาจไม่เข้าใจซะทีเดียวค่ะ ในหลักๆจะเหมือนกัน เกี่ยวกับการแสดงมีจุดหนึ่งที่น่าสนใจคือการทำให้ทศกัณฐ์มี 10 หน้า 20 กร ของไทยเราในหัวโขนก็จะเป็นลักษณะของการมีหน้าอยู่ 4 ทิศ แล้วเพิ่มชั้นขึ้นไปด้านบน แต่ของทางอินเดียเค้าจะเป็นเหมือนแผงหน้า อยู่ข้างซ้ายกับข้างขวา เวลาดูหน้าตรงจะเห็นเป็นหน้าเรียงกัน แต่อย่างของงิ้วนั้น มองแล้วไม่เห็นเรื่อง 10 หน้านะคะ แต่ใช้สัญลักษณ์เป็นชุดดำแทน อีกจุดหนึ่งที่หนูหมุดชอบของงิ้วคือ ตอนที่พระรามกับพระลักษณ์ไปขอให้อาจารย์ช่วย อาจารย์ของทางงิ้วเนี่ยลักษณะจะเหมือนที่เราเห็นทางหนังจีนค่ะ ที่จะเหมือนเมาๆ ดื่มสุราในน้ำเค้า แต่จะมีความสามารถ ถ้าอย่างของไทยก็จะเป็นพระฤาษี บำเพ็ญตบะ ที่พอจะดูรู้เรื่องก็มีเท่านี้น่ะค่ะ นอกนั้นก็ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไร