ผมคงต้องจบ “โพยม จันทรัคคะ ถ้าท่านนี้ไม่ตัดสินใจ ไทยอาจเสียอธิปไตยได้ ” ลง ณ คคห.นี้ ขอยอมรับว่าผมรู้สึกแปลกๆที่ไม่มีทั้งขาประจำและขาจรเข้ามาร่วมแสดงความคิดเห็นเลยแม้แต่คนเดียว ยังเดาไม่ถูกว่าเป็นเพราะเหตุใด ทั้งๆที่จำนวนผู้ที่ติดตามอ่านก็มีไม่ใช่น้อย
ฤาจะเป็นเพราะตัวท่านเอง “โพยม จันทรัคคะ” ผู้ปรารถนาที่จะเป็นวีรบุรุษนิรนาม ผู้มา แล้วก็ไปอย่างเงียบเชียบ
ในกระทู้ก่อนๆ คุณ NAVARAT.C มักจะชอบเล่ารวดเดียวให้จบเรื่อง แล้วค่อยเปิดโอกาสให้นักเรียนโค่งในชั้นทยอยกันยืนขึ้นพูดทีละคนสองคน จนชาวเรือนไทยจับสไตล์ได้ ก็เลยไม่มีใครกล้าขัดจังหวะระหว่างเล่า เกรงจะถูกดุว่า..ขอให้ผมเล่าจบก่อนนะครับ แล้วจะออกความเห็นก็เชิญ
เหตุผลอีกข้อคือ พวกเราในที่นี้ไม่เคยได้ยินชื่อคุณโพยมมาก่อน อย่าว่าแต่จะได้ยินบทบาทเลย ชื่อก็แค่แวบๆหนสองหนเท่านั้น จึงไม่มีใครรู้ว่าจะต่อความไปได้ยังไงแบบไหน ท่านเองก็ดูเหมือนว่าไม่ประสงค์จะเปิดเผยบทบาทมากกว่านี้ เป็นผู้ปิดทองหลังพระอย่างแท้จริง
รัฐบาลชุดสงครามโลกก็ไม่รู้ ชุดต่อมาก็ไม่รู้ ชุดต่อๆๆๆมาก็ยิ่งไม่รู้หนักเข้าไปอีก ส่วนชาวเรือนไทยก็แน่นอนว่าเกิดไม่ทันกันทั้งนั้น จึงได้แต่นั่งฟังกันตาปริบๆ
ิิอย่างไรก็ตาม วีรกรรมก็คือวีรกรรม ถึงมีผู้รู้เห็นน้อยก็หาทำให้วีรกรรมนั้นคลายคุณค่าลงไปไม่ บัดนี้ก็มีผู้รู้เห็นประจักษ์แล้ว แม้เวลาผ่านมาเนิ่นนานก็ตาม วิญญาณของคุณโพยมก็คงจะโสมนัสกับความอุตสาหะของคนรุ่นหลังที่นำวีรกรรมของท่านมาเชิดชูอีกครั้ง อินทรเนตรทำให้เรื่องนี้ไปได้ทั่วโลกในทุกแดนที่มีคนไทยอยู่ สามารถเปิดเข้ามาอ่านได้ ก็คงจะทำให้ชื่อของท่านเป็นที่รู้จักกัน สมเจตนาของคุณนวรัตน ขอปรบมือให้ค่ะ