โบกขรพัท แปลว่า ฝนกำลังมาใช้เฉพาะฝนที่ขึ้นจากหนองบึง ตกหลังภูเขา
ฝนโบกขรพรรษ เป็นฝนวิเศษ มีอยู่ในพุทธประวัติ มีความมหัศจรรย์คือ
๑. มีเม็ดน้ำฝนแดงเรื่อเหมือนแก้วทับทิม
๒. ผู้ใดปรารถนาได้เปียกก็เปียก ผู้ไม่ปรารถนาแม้ละอองก็ไม่สัมผัสผิวกาย
๓. ไม่เลอะเทอะขังนอง ก่อให้เกิดโคลนตมอันปฏิกูล พอฝนหาย แผ่นดินก็สะอาด
๔. ตกลงเฉพาะในสมาคมพระญาติ ไม่มีผู้อื่นอยู่ร่วมประชุมด้วย
ที่มา ฝนโบกขรพรรษตกเมื่อคราวพระพุทธเจ้าเสด็จไปโปรดพระราชบิดาและพระญาติวงศ์ที่เมืองกบิลพัสดุ์ ทรงแสดงอิทธิปาฏิหาริย์ ปราบพยศพระญาติวงศ์ผู้ใหญ่ที่กระด้างกระเดื่อง เกิดฝนโบกขรพรรษตกลงมา ทำให้พระญาติเหล่านั้นละทิฐิมานะ ถวายมนัสการแด่พระองค์โดยทั่วกัน
พระสงฆ์สาวกเห็นอัศจรรย์จึงทูลถามขึ้น พระพุทธองค์ทรงตรัสว่าฝนนี้เคยตกมาก่อน เมื่อครั้งเสวยพระชาติเป็นพระเวสสันดรโพธิสัตว์พระสงฆ์ทูลอาราธนา จึงตรัสเล่าเรื่องเวสสันดรชาดก