เรือนไทย

General Category => ระเบียงกวี => ข้อความที่เริ่มโดย: จิตรางคทา ที่ 09 ม.ค. 16, 13:38



กระทู้: เข้าใจกับน้อยใจ
เริ่มกระทู้โดย: จิตรางคทา ที่ 09 ม.ค. 16, 13:38
น้อยใจกับเข้าใจ
๐ผิดหวังเจ้าเจ็บช้ำ ทรวงใน
ผิดพลาดทุกสิ่งไป ย่อมท้อ
ผิดที่คิดฝากใจ ผิดที่ ผิดคน
ผิดสิ่งใดตัดพ้อ โทษได้ โทษไป
๐เจ้าเจ็บเจ้าร่ำร้อง แทบตาย
เจ้าว่าจะมลาย สิ้นแล้ว
เจ้าหวังสิ่งมากมาย ได้รับ กลับมา
เจ้าจะคลาดจะแคล้ว สุขแท้ ในใจ
๐ต่างคนต่างคิดไซร้ จะฝากความหวังไว้
จะได้ดั่งใจ เราฤา
๐เอาแต่คิดเล็กคิดน้อย ใจละเหี่ยละห้อย
ย่อมไร้สุขขา แก่ตน
๐เข้าใจเขาถ่องแท้ เห็นทาง
เข้าสู่สิ่งอำพราง ปิดไว้
เข้าแล้วหมอกบังจาง มองเห็น จิตใจ
เข้าจิตเข้าใจได้ ย่อมรู้ เหตุผล
๐เขานั้นทำเช่นนี้ ด้วยมี เหตุผล
เขาแค่มีไมตรี มอบให้
เขาให้เท่านี้ก็ดี เกินเทียบ สิ่งใด
เขายกใจนั้นไว้ เพื่อให้ อีกคน
๐ความน้อยใจกับเข้าใจมีเส้นกั้น
ที่ขีดคั่นเพียงเล็กน้อยด้วยเหตุผล
เราน้อยใจเราชอกช้ำระกำทน
ถ้าเข้าใจจะพ้นทรมาน...