เรือนไทย

ผมอยากทราบรายละเอียดเกี่ยวกับสถานที่ ที่บุพการีกองทัพอากาศ ( พันตรีหลวงศักดิ์ศัลยาวุธ ร้อยเอกหลวงอาวุธสิขิกร และ ร้อยโท ทิพย์ เกตุทัต ) ไปศึกษาวิชาการบิน ณ ประเทศฝรั่งเศส แบบละเอียดครับ โดยเฉพาะภาพถ่ายในขณะนั้น ท่านใดมีหนังสือหรือสามารถแนะนำได้ว่าผมควรไปค้นคว้าที่ไหน รบกวนด้วยครับ

ขอบคุณครับ

สวัสดีค่ะ คุณ twato        คำถามของคุณอ่อนโยนน่าฟัง  จึงขอตอบเท่าที่ทราบนะคะ

        ข้อมูลที่ต้องการ     โรงเรียนฝึกการบินในประเทศฝรั่งเศส

       
        ไม่ได้ตอบแบบกำปั้นทุบดินนะคะ     ห้องสมุดกองทัพอากาศ  มีเอกสารมากมายค่ะ  น่าจะเป็นแหล่งแรกที่ไปหาข้อมูลเรื่องประวัติบุคคลและประวัติรับราชการของท่านที่ถามมา

เรื่องรูปนั้นอาจอยู่ในนิตยสารรายเดือนของกองทัพอากาศเอง

       
        เรือนไทยในเวลานี้  มีผู้เชี่ยวชาญเรื่องภาพเก่ารอบโลก คือ คุณ ไซมีส  สหายร่วมรบในวงวรรณกรรมของดิฉัน  เรื่องแกะรอยย้อนยุคนั้นเธอสามารถหนักหนา  และเธอให้น้ำหนัก

ความสำคัญกับเรื่องที่ถามมาเสมอ  เมื่อมีรายละเอียดเรื่องโรงเรียนที่ไปฝึก  และช่วงเวลา    คุณไซมีสคงพอจะบุกทะลวงไปได้


ดิฉันขอตอบตามที่มีเอกสาร ดังต่อไปนี้นะคะ


หลวงศักดิ์ศัลยาวุธ      พระ     (เยี่ยม  สุคนธทรัพย์)      นายพันโท  สังกัดกระทรวงกลาโหม

ข้อมูล ปี ๒๔๗๕

จะใช่ท่านที่ถามมาหรือไม่  ไม่สามารถยืนยันได้  เพราะบรรดาศักดิ์ซำ้กันได้

ส่วนอีกสองชื่อ  เอกสารมิได้ลงรายการไว้ค่ะ


หวังว่าท่านต่อไปคงมีข้อมูลเพิ่มค่ะ

๓ บุพการีกองทัพอากาศนี่น  มีบบรดาศักดิ์ครั้งสุดท้ายดังนี้

นายพันตรี หลวงศักดิ์ศัลยาวุธ (สุณี  สุวรรณประทีป)  - พลอากาศโท พระยาเฉลิมอากาศ
ร้อยเอกหลวงอาวุธลิขิกร (หลง  สินศุข)  -  นายพันเอก พระยาเวหาสยานศิลปสิทธิ์
ร้อยโท ทิพย์ เกตุทัต  - นายพันเอก พระยาทยานพิฆาต

ข้อมูลปี 2475

นายพลโท* พระยาเฉลิมอากาศ (สุณี  สุวรรณประทีป)  -เจ้ากรมอากาศยาน
นายพันเอก พระยาเวหาสยานศิลปสิทธิ์ (หลง  สินศุข)   -ปลัดกรมอากาศยาน
นายพันเอก พระยาทยานพิฆาต (ทิพย์ เกตุทัต)          -ผู้อำนวยการกองโรงงาน กรมอากาศยาน

*ในขณะนั้นยศของกองทัพอากาศยังไม่มี นายทหารในกรมอากาศยานยังใช้ยศของกองทัพบกอยู่

ขอบคุณ คุณWandee และ ทุกท่านครับ

เรื่องของ โรงเรียนฝึกการบินในประเทศฝรั่งเศส ที่บุพการีกองทัพอากาศไปศึกษาวิชาการบินมานั้น

ผมได้ลองค้นข้อมูลที่ห้องสมุด พิพิธภัณฑ์กองทัพอากาศ มาบ้างแล้วครับ มีข้อมูลอยู่บ้างประมาณหนึ่งครับ
เผื่อท่านใดมีข้อมูลที่สามารถหาได้จากแหล่งข้อมูลอื่น หรือมีแหล่งข้อมูลอื่นๆแนะนำ ผมต้องรบกวนด้วยครับ

ขอบคุณมากๆครับ

เรียนคุณ Wandee ครับ

โรงเรียนที่บุพการีกองทัพอากาศ (2 ใน 3 ท่าน) ไปศึกษาวิชาการบินนั้นมีชื่อว่า

โรงเรียนการบินนิเออปอรต์ (NieuportX  ณ สนามบินวิลลากูเบลย์ (Villacoublay) ครับ  ท่านไปศึกษาในปี พศ 2454 (1912) ครับ

ผมลองค้นในเว็ปไซด์ และตามห้องสมุดมาบ้าง แต่ผมไม่ค่อยสันทัดเรื่องของภาษาครับ โดยเฉพาะภาษาฝรั่งเศส จึงได้ข้อมูลไม่มากนัก

หากคุณ ไซมีส (สหายร่วมรบในวงวรรณกรรมของคุณ Wandee ) พอจะมีข้อมูลอะไรแนะนำเพิ่มเติม รบกวนแจ้งมาทางนี้ได้เลยนะครับ

ขอบคุณมากครับ

       มีสถานที่  มีช่วงเวลา  น่าจะพากันไปได้

ดิฉันค้นเรื่องเมืองเล็ก ๆ ชานกรุงลอนดอนชื่อ ทวิกเคนนัม(ตามการออกเสียง)  ในปี ๑๘๖๖   พอไหวค่ะ

ถ้าไม่ไหวก็คงจะต้องแรงเพื่อนๆมี่สามารถอาจหาญเดินทางเป็นประจำ

บุคคลที่พำนักอยู่ในเมืองเล็กๆนี้เป็นเวลา ๔ -  ๕ ปี    ต่อมาได้เดินทางเข้ามาสู่สยามอีกครั้งหนึ่ง  รับราชการ  และได้ทำประโยชน์ให้สยามอย่างมากมาย

ได้สนทนากับคุณไซมีสแล้วในเรื่องโรงเรียนฝึกบินนี้    คุณไซมีสบอกว่าน่าจะไหว

เรียนคุณ Wandee ครับ

ขอบคุณมากครับ  ขอบคุณในความใส่ใจครับ

ผมเองไม่เคยค้นคว้าในเรื่องแบบนี้อย่างจริงจัง

จึงอาจจะยังไม่มีวิธีการที่จะค้นคว้าที่ดีพอ

ขอบคุณครับ

สุภาพสตรีที่ตามอยู่ชื่อ  Palacia  ค่ะ  เป็นศิลปินวาดภาพสีน้ำ     นามสกุลของเธอยิ่งใหญ่เพราะสามีรับราชการในสมัยรัชกาลพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว

อ่านประวัติของสามีเธอมาสะดุดอยู่ที่ว่า  ทำไมเราไม่รู้จักบุตรสองคนของเธอเลย  ทั้งๆที่บุตรในเมืองไทยที่เกิดกับแม่ไทย  ก็เป็นที่รู้จักดี

ค้นไป  ทราบว่าเธอมีบุตร สี่คน  บุตรคนแรกคลอดในกรุงเทพและเสียชีวิตตั้งแต่อายุ ๑ เดือน

ได้เห็นภาพวาดสีน้ำของเธอแล้ว ๑ ภาพ  งามมากค่ะ   แม้จะเป็นภาพขาวดำ   มีชีวิตทีเดียว  รูปจริงยังเก็บอยู่ในประเทศอังกฤษค่ะ

ยังไม่กล้าไปลงทะเบียนกับร้านขายภาพเก่า  คงได้เห็นอีกหลายรูป

ความสงสัยของนักอ่านพาเราไปได้ไกลในโลกของข้อมูลค่ะ

เมื่อสามีถึงแก่กรรม     เธอได้รับพระราชทานเงินปีละ ๓๐๐ ปอนด์ตลอดชีวิต  และบุตรสองคน ได้รับพระราชทานเงินค่าเล่าเรียนปีละ ๒๐๐ ปอนด์

แล้วจะปล่อยให้ชื่อของเธอสูญไปจากประวัติศาสตร์ของเราหรือคะ

เรียนคุณ Wandee ครับ

จริงๆแล้วผมทำงานออกแบบ ไม่ค่อยได้ทำงานเกี่ยวกับการค้นคว้่าเท่าไรนัก
พอได้ลองทำก็เริ่มชอบครับ เพราะได้รู้ตัวว่าวันๆ นั่งทำงานหน้าคอมพิวเตอร์
จนลืมไปว่า ไม่เคยอ่านหนังสืออะไรจบเล่มมาหลายปีแล้ว

เห็นสิ่งที่คุณค้นคว้าดูน่าสนุกดีครับ แถมเป็นประโยชน์ด้วย

จอมพล พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงนครไชยศรีสุรเดช เสนาบดีกระทรวงกลาโหมได้ทรงปรึกษากับ จอมพล สมเด็จเจ้าฟ้าจักรพงษ์ภูวนารถ กรมหลวงพิศณุโลกประชานารถ เสนาธิการทหารบก ถึงความจำเป็นที่ประเทศไทยจำเป็นต้องมีเครื่องบินไว้ ใช้ป้องกันประเทศเหมือนอารยประเทศ ที่เขากำลังเร่งดำเนินการกันอยู่ ด้วยเหตุนี้ กระทรวงกลาโหมจึงได้ดำริจะจัดตั้ง "แผนกการบิน" ขึ้นเป็นแผนกหนึ่งของกองทัพบก ตั้งแต่นั้นมา และได้ทำการคัดเลือกผู้ที่สมัครไปศึกษาวิชาการบิน ณ ประเทศฝรั่งเศส โดยมีนายทหารบก ๓ คนที่ได้รับคัดเลือก คือ
นายพันตรี หลวงศักดิ์ศัลยาวุธ (สุนี สุวรรณประทีป)
นายร้อยเอก หลวงอาวุธสิขิกร (หลง สินศุข)
นายร้อยโท ทิพย์ เกตุทัต

ทั้ง ๓ ท่านนี้ ในเวลาต่อมา ได้รับพระราชทานยศ และบรรดาศักดิ์ ตามลำดับ คือ พลอากาศโท พระยาเฉลิมอากาศ, นาวาอากาศเอก พระยาเวหาสยานศิลปสิทธิ์ และ นาวาอากาศเอก พระยาทะยานพิฆาต และ กองทัพอากาศได้ยกย่องให้เป็น "บุพการีของกองทัพอากาศ"
พลอากาศโท พระยาเฉลิมอากาศ
(นายพันตรี หลวงศักดิ์ศัลยาวุธ)
(สุณี สุวรรณประทีป) นาวาอากาศเอก พระยาเวหาสยานศิลปสิทธิ์
(นายร้อยเอก หลวงอาวุธสิขิกร)
(หลง สิน-ศุข) นาวาอากาศเอก พระยาทะยานพิฆาต
(นายร้อยโท ทิพย์ เกตุทัต)


ในขณะที่นายทหารทั้งสามกำลังศึกษาวิชาการบินอยู่นั้น ทางราชการ ทางราชการก็ได้สั่งซื้อเครื่องบินเป็นครั้งแรก จำนวน ๗ เครื่อง เป็นเครื่องบินแบบเบรเกต์ปีก ๒ ชั้น จำนวน ๓ เครื่อง และเครื่องบินแบบนิเออปอร์ตปีกชั้นเดียว จำนวน ๔ เครื่อง เข้าไว้ประจำการ และเจ้าพระยาอภัยภูเบศร์ (ชุ่ม อภัยวงศ์) ได้เห็นความสำคัญของการมีเครื่องบินไว้ใช้ประโยชน์ขอ งทางราชการ จึงได้อุทิศทรัพย์ส่วนตัวซื้อเครื่องบินแบบเบรเกต์ให ้อีก ๑ เครื่อง จึงทำให้ทางราชการมีเครื่องบินไว้ใช้เป็นครั้งแรกรวม ๘ เครื่อง
เครื่องบินเบรเกต์ปีก ๒ ชั้น จำนวน ๔ เครื่อง
เครื่องบินนิเออปอรต์ปีกชั้นเดียว จำนวน ๔ เครื่อง


อันอาจกล่าวได้ว่า กำลังทางอากาศของไทย เริ่มต้นจากนักบินเพียง ๓ คน และเครื่องบินอีก ๘ เครื่องเท่านั้น การบินของไทยในระยะแรก ได้ใช้สนามม้าสระปทุม หรือราชกรีฑาสโมสรในปัจจุบัน

ภาพเครื่องบินแบบเบรเกต์ รุ่นหลัง

รายละเอียดเกี่ยวกับ นายพันตรี หลวงศักดิ์ศัลยาวุธ  http://www.earlyaviators.com/esakdi.htm
รายละเอียดเกี่ยวกับนายร้อยเอก หลวงอาวุธสิขิกรhttp://www.earlyaviators.com/earwut.htm
นายร้อยโท ทิพย์ เกตุทัต http://www.earlyaviators.com/etip.htm

รวมภาพการบินในประเทศไทย ค.ศ. 1922 หรือ พ.ศ. ๒๔๖๕ เผื่อจะได้มีร่องรอย http://www.thai-aviation.net/Photos_Siam_1922.html

คนไทยนี้เก่ง ทำโรงงานผลิตใบพัดเครื่องบินเองเลยครับ  ;)

เวปไซต์ของพิพิธภัณฑ์กองทัพอากาศ

http://www.rtafmuseum.com/afhist-T.html

ภาพการบินที่สนามบิน Villacoublay เมื่อ ค.ศ. 1912

http://albindenis.free.fr/Site_escadrille/debut_aviation_militaire4.htm

นายทหาร ๓ นายนั้นไปเรียนการบินที่ประเทศฝรั่งเศสแล้วกลับมาได้ฝาฝึกนายทหารไทยเป็นนักบินได้แก ๕ ตน  ก็พอดีเกิดสงครามในยุโรป (สงครามโลกครั้งที่ ๑) ขึ้น  เมื่อประเทศสยามประกาศสงครามกับเยอรมันและออสเตรีย-ฮังการี ในปี พ.ศ. ๒๔๖๐  ได้มีพระบรมราชโองการให้กระทรวงกลาโหมรับพลอาสามสมัครไปร่วมรบในสงครามทวีปยุโรป  โดยจัดเป็นกองบินทหารบกกว่า ๓๐๐ คน ในบังคับนายพันเอก พระยาเฉลิมอากาศ (สุณี  สุวรรณประทีป)

เมื่อเดินทางถึงประเทศฝรั่งเศสได้มีการทดสอบร่างกาย  มีผู้ผ่านการทดสอบร่างกายไปเรียนการบิน ๑๒๕ นาย  ส่วนที่เหลือได้ไปเรียนการซ่อมสร้างเครื่องบิน  เมื่อสงครามเลิกมีผู้สอบไล่ได้ประกาศนียบัตรนักบิน ๙๗ คน  กับนายช่างซ่อมสร้างเครื่องบินอีกกว่า ๒๐๐ นาย  เมื่อเดินทางกลับถึงกรุงเทพฯ แล้ว ท่านเหล่านี้ได้ช่วยกันสร้างและพัฒนากรมอากาศยานทหารบกจนเป็นกองทัพอากาศในเวลาต่อมา  และได้นำความรู้ที่ร่ำเรียนกันมานั้นมาออกแบบจัดสร้างเครื่องบินแบบ "บริตร" ขึ้นในช้ในราชการในตอนต้นรัชกาลที่ ๗

สงครามสงบลงแล้ว  มีพระบรมราชโองการโปรดเกล้าฯ ให้กองบินทหารบกเดินทางกลับกรุงเทพฯ  แต่โปรดเกล้าฯ ให้นายพันเอก พระยาเฉลิมอากาศ คงอยู่ที่ฝรั่งเศสเพื่อเลือกซื้อเครื่องบินรบที่เหลือใช้จากสงครามที่ยังมีสภาพดีกลับมาใช้ในราชการอีกด้วย

การทดลองทดสอบการขับเสมือนจริง ในยุคนั้นครับ

บัตรประจำตัวนักเรียนการบิน First to receive a pilots license, Major Kuang Sakdi in 1912 แต่ผมอ่านแล้ว อ่านว่า "ทิพย์" มากกว่า

เต้ยเลย  สหาย

เมื่ออ่านแล้วสงสัย ต้องใฝ่รู้ และค้นคว้า  ดั่งนี้แล

พันตรีหลวงศักดิ์ศัลยาวุธ ไปศึกษาโรงเรียนการบิน ที่ตำบลวิล์ลาคูเบลย์ เรียนแบบนักบินพลเรือน ส่วนอีกสองคนนั้นเข้าศึกษาโรงเรียนการบินของบริษัทนิเอเปอร์ต เมื่อวันที่ 2 กรกฎาคม พ.ศ.2455

        หลวงศักดิ์ศัลยาวุธฝึกบินด้วยเครื่องบินเบรเกต์ปีกสองชั้น หลวงวุธสิขิกรกับร้อยโททิพย์ เกตุทัต ฝึกด้วยเครื่องบินนิเออปอร์ปีกชั้นเดียวจนถึงวันที่ 8 ตุลาคม พ.ศ.2455 พันตรีหลวงศักดิ์ศัลยาวุธสอบไล่ได้ตามหลักสูตรสโมสร การบินพลเรือนของประเทศฝรั่งเศส

        การศึกษาการบินของบุคคลทั้งสามสอบไล่ได้ในเวลาใกล้ๆกัน แล้วเดินทางไปดูการบินในที่ต่างๆ เช่น ประเทศอังกฤษและรัสเซียเป็นต้น และในระหว่างเรียนการบินอยู่นั้นได้ ติดต่อซื้อเครื่องบินให้กระทรวงกลาโหมด้วยเป็นจำนวน 7 เครื่อง เมื่อวันที่ 29 พฤษภาคม พ.ศ.2456 ได้เลื่อนยศเป็นนายพันโท และในวันนั้นเองจะต้องสอบการบินเดินทางไกล 200 กิโลเมตร กับวันที่ 30 พฤษถาคม พ.ศ.2456 ต้องบินแบบสามเหลี่ยม 300 กิโลเมตร บังเอิญเครื่องชำรุดก้านสูบขาดจึงต้องร่อนลงสู่พื้นดิน แก้ไขจนใช้การได้จึงบินขึ้นใหม่ ขณะบินขึ้นต้องเลี่ยงหลบยอดไม้ เครื่องบินจึงแฉลบตกลงกระแทกพื้นดิน เครื่องบินเสียหายมากแต่พันโทหลวงศักดิ์ศัลยาวุธมิได้รับอันตรายใดๆเลย จะอย่างไรก็ดี เมื่อทำการ สอบใหม่ในวันที่ 5 มิถุนายน พ.ศ.2456 ก็สอบไล่ได้ตามหลักสูตรของกองทัพบกฝรั่งเศส และมีฐานะเป็นนักบินทหาร

        เมื่อเรียนจบการบินทหารและการบินพลเรือนแล้วเดินทางกลับประเทศไทยเมื่อวันที่ 2 พฤศจิกายน พ.ศ.2456

เพิ่มเติม บัตรประจำตัวของทั้ง ๓ ท่าน

และกระทู้นี้ อ.Navarat C. ได้ลงเรื่องบุคคลที่ขึ้นบินครั้งแรกในสยาม และมีเรื่องเกี่ยวโยงถึงบุพการีแห่งกองทัพอากาศ ซึ่งในหัวข้อที่ ๒๕ อ่านให้ดี มีการกล่าวถึงเครื่องบินอีกรุ่นหนึ่ง

http://topicstock.pantip.com/library/topicstock/2009/07/K8138478/K8138478.html

เป็นโชคที่คุณไซมีสวิ่งตามญาติมาถึงเรือนไทย

และอยู่เป็นกำลังให้กับเพื่อน ๆ ทุกคน

พันตรีหลวงศักดิ์ศัลยาวุธ ไปศึกษาโรงเรียนการบิน ที่ตำบลวิล์ลาคูเบลย์

ประวัติที่ตั้งของตำบลวิล์ลาคูเบลย์ ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของกรุงปารีส ซึ่งในสมัยพระเจ้าหลุยส์ที่ 14 ใช้พื้นที่แห่งนี้ในการล่าสัตว์ ในคริสศตวรรตที่ 19 พื้นที่บริเวณนี้ใช้เป็นสนามรบในสงครามปรัสเซีย เมื่อ ค.ศ. 1815 ซึ่งผลแห่งสงครามบ้านเรือนได้ถูกเผาไฟหมด

เมื่อกองทัพอากาศก่อตั้งเมื่อ ค.ศ. 1909 ได้มีการตั้งโรงเรียนฝึกการบินที่ตำบลแห่งนี้ด้วย ปัจจุบันสนาบินได้กลายเป็นสนามบินแห่งกองทัพฝรั่งเศส หน่วย Base Air Force 107

ลักษณะทั่วไปของพื้นที่เป็นทุ่งโล่ง

ผมกลับบ้านต่างจังหวัดช่วงตรุษจีน กลับมาอีกทีได้ข้อมูลเพียบเลยครับ
ขอบคุณ คุณ siamese คุณ Wandee และทุกๆท่านครับ

- จากภาพการบินที่สนามบิน Villacoublay เมื่อ ค.ศ. 1912 http://albindenis.free.fr/Site_escadrille/debut_aviation_militaire4.htm
ที่คุณ  siamese  กรุณาบอกมา ผมสนใจมากเลยครับ แต่ผมแปลคำอธิบายภาพไม่ค่อยได้ครับ  ถ้าคุณ siamese สะดวก ผมรบกวนด้วยครับ

- อีกเรื่องที่ผมสนใจคือ เรื่องของการซ่อม - สร้างเครื่องบิน ได้เองของกองทัพในสมัยนั้น ซึ่งเราได้หาวัสดุในการซ่อมแซม และ ผลิตเครื่องบินโดยพยายามหาวัสดุที่มีภายในประเทศ
แทนของที่ต้องนำเข้ามาจากต่างประเทศ ได้ยินมาว่าใบพัดที่เราผลิตขึ้นเองนั้นทำจากไม้โมก (เข้าใจว่าเป็นไม้โมกมัน) (ยังไม่ยืนยันข้อมูล)  แสดงให้เห็นถึงศักยภาพและความคิดสร้างสรรค์
ของคนในยุคนั้น จนเราสามารถผลิตเครื่องบินได้เอง คือ เครื่องบินบริพัตร และ เครื่องบินประชาธิปก

ใช่ครับ เวปที่ส่งให้ ลองเลื่อนไปล่างสุด คลิกซ้ายก็ย้อนกลับไปปี ค.ศ. 1911 และด้านขวาก็คลิกไป ค.ศ. 1913 ได้นะครับ สำหรับเรื่องภาษาฝรั่งเศสนั้น มิถนัดครับผม


การสร้างเครื่องบินขึ้นใช้เอง

นับตั้งแต่ได้จัดตั้งแผนกการบินขึ้นจนได้รับการยกฐานะจัดตั้งเป็นกองบินทหารบก นายพันโทพระเฉลิมอากาศ ผู้บังคับการกองบิน ได้พิจารณาเห็นว่า กองบินทหารบกของไทย มีเครื่องบินอยู่เพียง ๘ เครื่องเท่านั้น และต้อง ปฏิบัติการฝึกบินทุกวัน ย่อมจะต้องชำรุดทรุดโทรมลงทุกวันและยากแก่การซ่อมบำรุง การจัดหาชิ้นอะไหล่ เครื่องมือเครื่องใช้และเครื่องอุปกรณ์ต่าง ๆ ยังหาไม่ได้ในประเทศไทย จึงมีการสร้างและทดลองเครื่องบิน ที่สร้างขึ้นเองหลายครั้ง เช่น วันที่ ๒๔ พฤษภาคม พ.ศ.๒๔๕๘

นายพันโท พระเฉลิมอากาศ ผู้บังคับกองบินทหารบก ได้ทำการทดลองบินเครื่องปีกสองชั้นแบบเบรเกต์ ซึ่งโรงงานของกองบินทหารบก สร้างตามสัดส่วนที่ถูกต้อง ด้วยการประกอบโครงสร้างลำตัวของเครื่องบินด้วยพันธุ์ไม้และวัสดุที่มีในประเทศได้สำเร็จ

มิกล้า  มิกล้า  เครดิตเป็นของคุณไซมีสแต่ผู้เดียวค่ะ

เธอและดิฉัน ชะตากรรม และความอยากรู้อยากเห็นพาไปตกอยู่ในกระทู้พิลึก กระทู้หนึ่งค่ะ

เลยมีความเห็นอกเห็นใจกัน เพราะไหน ๆ ก็ได้ แลกเปลี่ยนข้อมูล พยายามจะช่วยกันตอบกระทู้

ถามข้อสอบกันไปมา  แล้วไม่มีใครเชื่อใครเลยค่ะ   ต่างคนต่างตอบ