เรือนไทย

สืบเนื่องมาจากกระทู้ ต้มยำ เกรงจะออกนอกเรื่องไปคุยกันเรื่องพริก  
เลยขอมาตั้งกระทู้ใหม่เลยนะคะ  หวังว่าคงไม่เป็นการเลยเถิดขอบเขตของ เรือนไทย
ไปนะคะ  เอาเป็นว่า ลงเรือนไปเก็บพริกมาตำนำ้พริกกินกันละกัน


/>
พริกที่ได้ชื่อว่าเผ็ดที่สุดในโลก คือ ฮาบาแนโร่(Habanero -
ไปเช็คตัวสะกดมาแล้วนะคะ)  ฮาเบแนโร่(สำเนียงลูกทุ่งมะกัน)นั้น  มีอย่างสีแดง
และอย่างสีส้ม  สีแดงนั้นเผ็ดกว่า  แต่สีส้มสวยกว่า  ดิฉันเคยปลูกอยู่  
แล้วต้นมันแผ่ออกแบบสนฉัตร  สวยกว่าในรูปอีกค่ะ  แล้วเม็ดมันก็สวยมาก  
คล้ายดอกโคมจีน  แต่เผ็ดสิ้นดีเลยค่ะ  
ขนาดปลูกแค่สีส้มยังเผ็ดจนไม่รู้จะเอาไปทำอะไรเลยค่ะ  
เลยเลิกปลูกไปหลายปีแล้วค่ะ



วิธีที่เอามาใช้วัดความเผ็ดนั้น
  คิดค้นขึ้นมาโดย คนที่ชื่อ วิลเบ้อร์ สโกวิล เมื่อปี คศ 1920 เศษๆ  
โดยใช้คนนี่แหละค่ะ  มาชิมพริกแล้วให้คะแนนความเผ็ด  
จากนั้นก็เอาพริกไปบดเติมนำ้ในห้องทดลอง  โดยจะนับนำ้ที่เติมเป็นหยดๆ  
แล้วให้คนชิมไปเรื่อยๆ  จนกว่าความเผ็ดจะเจือจางไปจนจับไม่ได้  
โดยใช้คนชิมหลายๆคน  แล้วเฉลี่ยการประมาณออกไป  ต้องเติมนำ้ไปกี่หยด  
ก็เรียกว่า  เท่านั้นเท่านี้ หน่วยสโกวิล  แต่วิธีอย่างนี้  
คงเปลืองอาสาสมัครน่าดู  ต่อมาเค้าก็ใช้วิธีที่มันแน่นอนขึ้น  
โดยใช้เครื่องมือที่เรียกว่าHigh performance liquid chromatography (HPLC)  
มันจะเป็นอย่างไรก็ไม่ทราบ  ทราบแต่ว่า  
เขาเอาพริกไปตากแห้งแล้วสะกัดเอาสารที่ทำความเผ็ด  คือ capsaicinoids
แล้วเอาไปใส่เครื่องวัดดูว่ามีสารนี้กี่ส่วนต่อล้านส่วน  
เข้าใจว่าเครื่องทำงานโดยอาศัยหลัก Spectroscopy ที่วิเคราะห์ส่วนประกอบทางเคมี
  แต่ก็ไม่แน่ใจนะคะว่าจะใช่หรือไม่  



พริกฮาเบแนโร่ สีส้ม  
วัดด้วย HPLC ได้ค่าออกมา ประมาณ สองแสน สโกวิล
(ตัวเลขล่าสุดจากมหาวิทยาลัยนิวเม็กซิโก)  อย่างสีแดงได้ค่า 577,000 สโกวิล  
พริกที่เค้าเรียกว่าเป็นพริกขี้หนูทั้งหลายของไทยนั้น  เค้าวัดได้  
50,000-100,000 หน่วยสโกวิล



แต่ความเผ็ดของพริกนั้น  
นอกจากขึ้นอยู่กับพันธุ์แล้ว  ยังขึ้นอยู่สภาพดินฟ้าอากศที่ปลูกอยู่มากด้วย  
จึงจะนับเอาความเผ็ดตามตัวเลขแน่นอนคงตัวไม่ได้  เช่น พริก ฮาลาเพโน่(jalapeno)
นั้นมีตั้งแต่ที่เผ็ดแค่ 4000 ไปจนถึง 50,000 หน่วยสโกวิล


/>
พริกมีกำเนิดในทวีปอเมริกา  มาตั้งแต่สมัย 7000 BC แล้ว  เมื่อคริสโตเฟ่อร์
โคลัมบัส ไปทวีปอเมริกา  นอกจากสึกว่าชาวอินเดียนแดงพื้นเมืองคือ คนอินเดียแล้ว
  เขาก็นึกว่า  ต้นพริก  เป็นพืชอย่างเดียวกันกับ พริกไทย(black pepper หรือ
pepper)  สมัยนั้น  พริกไทยในยุโรปมราคาแพงกว่าทองคำโดยนำำ้หนักทีเดียว
/>


เข้าใจว่า  ชาวยุโรปเป็นผู้นำ พริก เข้ามาเผยแพร่ในประเทศไทย  
หลังจากที่โคลัมบัสนำพริกกลับไปปลูกในยุโรปแล้ว


/>
เย็นนี้จะกลับทำส้มตำมะละกอ กับ ข้าวเหนียวไก่ย่าง ดีกว่า  
เชิญทุกคนมาร่วมวงโจ้ด้วยกันนะคะ  อิอิ
src='http://vcharkarn.com/reurnthai/uploaded_pics/reurnthai164x00.jpg'>

ต้นสวยจังค่ะ  เห็นแล้วน่าปลูกไว้ดูเล่น
เอาหมูน้ำตก กับลาบ แยกพริกต่างหาก  มาวางให้คุณพวงร้อยด้วยค่ะ

เผ็ดขนาดนี้น่าจะเอามาปลูกเมืองไทยกันบ้างนะครับ ท่าทางจะถูกปากคนไทยไม่น้อยเลย
โดยเฉพาะแม่พี่สาวซาดิสม์ของผมนี่เห็นทีจะชอบเป็นพิเศษ ตอนเด็กๆ แกเคยตำส้มตำ
ใส่พริกขี้กาลงไปเกือบสามสิบเม็ด ผมตักชิมเข้าไปคำเดียวเลิกกินส้มตำฝีมือแกมาจนทุกวันนี้
แต่คนตำเองตักใส่ปากกินหน้าตาเฉย แถมยังลอยหน้าลอยตาบอก "รสชาติกำลังดี" เสียอีก
ถ้าลองเอาเจ้า "ฮาบาแนโร" ของคุณพวงร้อยไปให้เจ๊แกลองใส่ส้มตำซักยี่สิบเม็ดคงจะดีไม่น้อย
เผื่อจะได้ดัดนิสัย เลิกกินเผ็ดจัดๆ กับเขาเสียที หึหึ

ว่าแล้วฝากถามคุณพวงร้อยสักนิดเถอะครับว่าพอจะมีเล็ดพัธุ์สำหรับเอามาเพาะเองหรือเปล่าครับ
ไม่รู้ว่าเจ้าฮานาแบโรนี่ชอบอากาศแบบไหนกัน ร้อนชื้นแบบบ้านเราพอจะปลูกได้ไหมครับ

ตอนที่ปลูกนะคะ  ปรากฏว่า  ไม่มีแมลงอะไรมากลำ้กรายเจ้าฮาเบแนโร่ที่ปลูกไว้เลยค่ะ  รู้สึกว่าจะเป็นพริกชนิดนี้แหละค่ะ  
ที่เค้าเอมาสกัดทำอาวุธห้องกันตัวที่เรียกว่า pepper spray น่ะค่ะ  ไปอ่านเจอมาหลายที่ก็บอกว่า  เอาเม็ดพริกนี้มาตำละลายน้ำ  
แล้วใส่ขวดสเปร์ย์เป็นยาฆ่าแมลงที่ได้ผลดีมากเลยค่ะ หึหึ

ดิฉันเคยเอาเม็ดกลับไปหลายซองให้คนที่เมืองไทยปลูก  มีที่ให้สั่งได้ทางอินเตอร์เน็ตค่ะ คุณทิด  เดี๋ยวพรุ่งนี้ดิฉันจะเอาเว็บมาแปะให้นะคะ  
แต่ที่ให้เค้าไปเค้าก็บอกว่าปลูกไม่เห็นขึ้นเลย  ดิฉันถามเค้าว่าปลูกยังไง  เค้าว่า  เอาไปโปรยหว่านในสวน  ดิฉันงี้แทบนำ้ตาตก  
เพราะซื้อมาซองละสามเหรียญอเมริกัน  มีแค่สามสิบเม็ดนะคะ  ฮือๆ  

มันเป็นเม็ดที่เพาะค่อนข้างยากค่ะ  แต่ดิฉันเพาะมาได้ผลดี  คือไปซื้อดินเพาะที่เค้าฆ่าเชื้อโรคมาแล้ว  ต้นพริกที่เพาะจากเม็ดที่ซื้อมานี่  
จะติดเชื้อราตายได้ง่ายมากเลยค่ะ  เลยต้องระวังเรื่องความชื้นตอนมันยังเล็กอยู่  แล้วต้องเพราะในที่อุ่นและแห้ง  ถ้าจะให้ดี  
เอาไปแช่นำ้ส้มสายชูผสมนำ้  ในอัตราส่วนครึ่งต่อครึ่ง  สักเจ็ดแปดชั่วโมง  เค้าว่าเป็นการเลียนแบบระบบนำ้ย่อยของนก  
เพราะนกมักจะกินพริกแล้วไปถ่าย (ไม่รู้นกอะไรชอบกินเผ็ดขนาดนั้น)  แต่ดิฉันแช่นำ้เฉยๆค่ะ  แล้วเพราะดินสะอาด  ใส่ถาดไปวางบนเตาแก๊ส  
ที่ห่างจาก pilot light สักหน่อย  ไม่เกินอาทิตย์ก็งอกค่ะ

คิดว่าอย่างในบ้านเรา  ถ้าเพาะตอนประมาณเดือนมกรากุมภา  จะงอกมาทันหน้าแล้ว  ตอนปลูกตอนแรกต้องรดนำ้หน่อย  
เพื่อรอให้มันโตพอที่จะต้านเชื้อราตอนฝนตกหนักๆได้น่ะค่ะ  คิดว่าน่าจะปลูกได้นะคะ  เพราะเค้าชอบอากาศร้อน  
เพียงแต่ว่าตอนต้นอ่อนต้อนประคบประหงมหน่อย  แต่ก็เพียงรุ่นแรกเท่านั้นแหละค่ะ  พอมีต้นแล้ว  ปล่อยให้เม็ดมันแห้งคาต้น  ตกดินมาเกิดเอง  
จะขึ้นเองเยอะแยะจนถอนไม่ทันเสียอีกค่ะ

เข้ามานั่งฟังคุณพวงร้อยเล่าค่ะ ขอบคุณค่ะ

Humm...yum..yum

I need a glass of water please.

Bruzzzzz....hot..hot

อ่านแล้วหิวค่ะ อยากทานนํ้าตก ลาบ ส้มตําด้วยคนค่ะ

คุณพวงร้อยคะ  รูปนี้มาจากกระถางที่คุณปลูกเองหรือคะ สวยจังเลย  ส้มหวานคงไม่กล้าทานหรอก แต่อยากปลูกไว้ดูเล่นน่ะ

เอาไปทำยาหม่องท่าจะดี อิอิ

ซี้ดส์....

I want  this chilli kha P Puangroi
really want to eat something very
very hot.. ie. somtum  TumTang
with kai yang .. LAB..  KOW NEAW
having a watering mouth now..

สำหรับที่ขายเมล็ดพันธุ์พริกฮาเบแนโร่นะคะ

Johny's Seeds:

http://www.johnnyseeds.com/cgi-local/Minishopsql4.cgi?action=page&adver=other&item=PEPR

(ต้อง scroll ลงไปข้างล่างที่ (2139) CARIBBEAN RED HABANERO นะคะ)

Pine Tree :

http://www.superseeds.com/latin.htm



ลิ้งค์สำหรับที่ขายซ้อสพริกเผ็ดๆต่างๆ

http://chileheads.netimages.com/catalogs.html



ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ของ ฮาเบแนโร่

Domesticated C. chinense



Flowers 2 or more at each node (occasionally solitary). Pedicels erect or declining at anthesis. Corolla greenish-white (occasionally

milky white or purple), without diffuse spots at base of lobes; corolla lobes usually straight. Calyx of mature fruit usually with annular

constriction at junction with pedicel, veins not prolonged into teeth. Fruit flesh firm. Seeds straw-colored. Chromosome number

2n=24, with one pair of acrocentric chromosomes, e.g. Habanero (Mexico), pimento de cheiro (Brazil).



เอาแค่นี้ก่อนดีกว่า  เรื่องสูตรทางเคมีและสารประกอบอะไรนี่  เดี๋ยวไม่ทราบจะออกนอกเรื่องเกินไปหรือเปล่าไม่ทราบนะคะ  เอาเผ็ดๆพอหอมปากหอมคอละกัน อิอิ



รูปนี่ดิฉันก๊อปเค้ามาน่ะค่ะ  ต้นที่ปลูกไว้สวยกว่านี้อีก  แต่ไม่ได้ถ่ายรูปเอาไว้ค่ะ  ตอนมันออกลูกมามากๆ  กิ่งก้านมันจะลู่ลง  ทกให้มันแผ่ก้านออกในแนวนอนเหมือนสนฉัตรเลยค่ะ  แถมมีลูกสีส้มจัดห้อยลงมาเต็มต้น  สวยจริงๆค่ะ



ส่วนที่ทำให้เผ็ดในพริกคือ  สารประกอบ  capsaicinoids  ซึ่งประกอบด้วย สารหลักสองตัวคือ Capsaicin และ Dihydrocapsaicin ซึ่ง"ไม่ละลาย" ในนำ้เย็น  แต่จะละลายในอัลกอฮอล์ค่ะ  เพราะฉะนั้น  เวลาทานเผ็ดแล้วซดนำ้เย็นมันจะไม่หาย  ต้องกรึ๊บเหล้าจึงจะผ่อนคลายลงได้ค่ะ  เรียกว่าเอาเหล้าล้างตาม  (พูดจริงๆนะคะ)



ตอนที่ปลูก  ซื้อมะละกอลูกย่อมๆมาสับหมดทั้งลูก  แล้วโชลกเจ้าฮาเบแนโร่ใส่ไปครึ่งเม็ดเท่านั้นแหละค่ะ  กะว่าถ้าเผ็ดไม่พอค่อยใส่ที่เหลือ  แต่ปรากฏว่าเผ็ดจนแทบลิ้นพองทานไม่ได้เลย  ต้องเททิ้งหมด  เสียดายมะละกอจริงๆค่ะ  เพราะต้องถ่อไปไกลมากกว่าจะหามะละกอดิบมาทำส้มตำได้



ตอนจะเก็บหรือหั่นพริกนี้  เค้าแนะนำให้สวมถุงมือค่ะ  เพราะอาจจะมือพองได้  หรือเผลอๆเอามือไปป้ายหน้าป้ายตาละก็  ปวดแสบปวดร้อนกันนานเลยแหละค่ะ



เอารูปพริกฮาเบแนโร่พันธุ์ต่างๆมาฝากอีกค่ะ

มันเผ็ดเกินไปที่จะชื่นชมในรสชาติได้ค่ะ ระวังน่ะค่ะ เดี๋ยวหัวใจวายได้ด้วยความเผ็ด

หนีร้อนจากกระทู้บนๆ มานั่งเล่นกระทู้นี่ครับ กระทู้นี้เผ็ดแต่ไม่ร้อนครับ

ยินดีต้อนรับค่ะ  ดิฉันไม่ค่อยจะมีเวลาเข้ามาบ่อยหรอกนะคะ  อาจจะหลงหูหลงตามาตอบไม่ทันบ้างก็ขออภัยด้วยค่ะ  นี่เดี๋ยวต้องไปเขียนบทความตอนต่อไปแล้วค่ะ  นานๆมาทีก็โดนลูกหลงเข้าจังเบ้อเร่อเลย

ว่าแต่ว่า  ไปอ่านนิตยสารฉบับใหม่แล้วยังคะ  เพิ่งจะออกสดๆร้อนๆค่ะ

แปะรูปใหม่นะคะ  เมื่อกี้แปะไม่ติด  ฝากรูปนี้มาให้คุณหลวงนิลฯโดยเฉพาะเลยค่ะ

ขอบคุณครับ คุณพวงร้อยให้ผมดูหน้าหล่อๆ เฉยๆ ใช่ไหมครับ ขืนให้ผมกินพริกหมดทั้งหน้านี่ มีสิทธิถึงตาย ...
ผมไปดูกระทู้เนยแข็งกับเนยสดมาแล้วนะครับ บัตเตอร์มิลก์ เอามาใส่แกงมัสหมั่นแทนกะทิได้ครับ ถ้าหาส้มมะขามเปียกใส่ไม่ได้ เอาเปรี้ยวบัตเตอร์มิลก์แทนได้ครับ ผมลองมาแล้ว

ผมเห็นพริกขี้กาในรูปที่คุณพวงร้อยเอามาให้ดูในความเห็นที่ ๑๒ ด้วยครับ
เม็ดสีอกขาวอมเขียวยาว รี ตรงกลางภาพใกล้ๆ กับเม็ดใหญ่สีส้มนั่นแหละครับ
แต่ไม่ทราบว่าจะใช่หรือเปล่า เพราะดูจากในรูปเท่านั้น ไม่รู้ขนาดจริงเม็ดแค่ไหน

เม็ดที่พี่ทิดพูดถึงเหมือนพริกกะเหรี่ยงด้วยนะคะ
เอ...แล้วพริงตุ้มนี่จะเป็นพันธุ์เดียวกันไม๊คะ? เคยได้ยินมาว่าพริกตุ้มก็เผ็ดมากน่ะค่ะ

ฮ่าๆๆ คุณนิลกังขาไม่ต้องกลัวหรอกค่ะ  ทานเหล้ามากๆตามไปมันล้างความเผ็ดได้ดีค่ะ  เพราะสารที่ทำความเผ็ดนี้  ละลายได้ดีมากในเอธานอลค่ะ  
และไม่ละลายในนำ้เย็นเลย  คุณนิลฯคงทานเผ็ดได้สบายๆเลยมังคะ  ดูเหมือนจะยังไม่สร่างดีจากกระทู้นำ้เมานู้นนะคะ  โฮะๆๆ  
เจ้าเม็ดที่จมูกเม็ดเดียวดิฉันก็ไม่สู้แล้วค่ะ  นั่นเป็นพันธุ์ Red Savina Habanero ที่มีค่าความเผ็ดห้าแสนเจ็ดสโกวิลน่ะค่ะ  
ครองอันดับเผ็ดที่สุดในโลกอยู่  ขนาดสีส้มนี่  เวลาเก็บดิฉันยังต้องใส่ถุงมือเลยค่ะ  ไม่งั้นปวดแสบปวดร้อนไปหลายชั่วโมง  อย่าว่าแต่จะให้ทานเลย  

ขอบคุณที่แนะนำเรื่องบัตเตอร์มิลค์ค่ะ  แหะๆ ไม่อยากคุยให้ตาร้อน  ดิฉันหาเครื่องได้ครบค่ะ  มะพร้าวขูดแช่แข็งยังมีเลยค่ะ  แต่ส่วนมากจะขี้เกียจ  
ก็ใช้อย่างกระป๋องเท่านั้น  แล้วก็ปลูกตะไคร้ ต้นมะกรูดด้วยค่ะ  ต้นมะกรูดนี่ใส่กระถางเอาไว้  มันก็ออกลูกไม่ไหว  แต่ก็ไม่เคยใช้ผิวมะกรูดอยู่แล้ว  
จะเอาลงดินก็เลยสองจิตสองใจ  กลัววันหลังย้ายบ้านแล้วเอาไปด้วยไม่ได้  จะเสียดาย  หาไม่ได้ง่ายๆด้วยซีคะ  เกิดหนาวมากก็ยังย้ายกระถางได้ด้วย  
ตอนนี้ผักชีขึ้นมาเอง  จากที่ปลูกไว้แล้วปล่อยให้เมล็ดแก่มันตกเรี่ยราดในสวน  เลยได้รากผักชีมาต้มแกงจืด  เข้าเครื่องแกง  
เพราะปกติตามร้านนี่เค้าจะตัดรากทิ้งหมดเลย  นี่เกิดมีต้นฟักทองหลงฤดูงอกมาเองในสวน  ก็เลยปล่อยไว้เก็บยอดมานึ่งจิ้มนำ้พริกทาน  
ตอนนี้อยากได้แต่ชะอมที่สุดเลยค่ะ  เอาเมล็ดมาปลูกดูก็ไม่ยอมขึ้น  อยากทานชะอมชุบไข่ทอดกับนำ้พริกกะปิ  

คุณทิดคะ  ดิฉันเคยเห็นแต่อย่างสีส้ม  กับสีแดงตรงด้านล่างขวา  ไม่เคยทราบว่ามีอย่างเล็กๆ และอย่างตุ้มด้วย  
พริกเม็ดที่คุณว่าคงประมาณขนาดพริกขี้หนูบ้านเรามังคะ  เจ้าเม็ดสีส้มนั่น  ปกติจะยาวประมาณ 1 1/2 - 2 นิ้ว  
อย่างตุ้มนี่ดิฉันเคยปลูกแต่อย่างที่บ้านเราเรียกพริกเจ็ดสีน่ะค่ะ  มันเป็นสีม่วง  แล้วกลายเป็นสีแดงทีหลัง  นับไม่เคยครบเจ็ดสี  
แต่รู้สึกจะมีพันธุ์จากอิตาลีแบบเดียวกันเปี๊ยบเลยค่ะ  เคยซื้อเมล็ดมาปลูก  นั่นก็เผ็ดเอาเรื่องเหมือนกัน  แต่ปลูกมาหลายๆอย่างแล้วนี่  
ยังไม่มีอะไรหอมเท่าพริกขึ้หนูสดของเราได้หรอกค่ะ  ก็ลองปลูกเล่่นสนุกๆ  แล้วเก็บมาหั่นดองนำ้ส้ม  ไว้ใส่ก๊วยเตี๋ยวนำ้ หรือโจ๊ก แซ่บหลายค่ะ  
หน้าหนาวกำลังย่างมานี่  ทานโจ๊กหรือข้าวต้มเครื่องไม่เบื่อเลยค่ะ

กลายเป็นกระทู้นำ้ลายหกไปเลย  พิมพ์ไปก็เช็ดนำ้ยายไปด้วย แหะๆ

ตามมาแซว.... คุณพวงร้อย คุณ นกข. ฯลฯ
ไม่อยากจะคุยอวดเลยว่า ที่ที่อิฉันอยู่นั้น หาสรรพสิ่งได้ง่ายม้ากกกก
มะพร้าวขูดสด ใบมะกรูด ผิวมะกรูด พริมสารพัดพันธ์ุ
ต้มยำ ข้าวเหนียว ส้มต้ม ลาบ น้ำตก คอหมูย่าง แกงเผ็ดเป็ดย่าง
มีครบ ไม่ขาดแคลน อิ่มได้อย่างอร่อยตลอดวัน....
ฮา ฮา ฮา ฮา ฮา ฮา
วันเพ็ญเดือนสิบสอง... น้ำก็นองเต็มตะลิ่ง....

เห็นคุยกันเรื่องเผ็ดๆแล้ว ดิฉันก็อดใจไม่ได้ต้องเอาปัญหามาปรึกษา
เผื่อท่านสมาชิกจะช่วยดิฉันได้บ้าง
คือดิฉันชอบทำน้ำพริกทานกันเองประจำในครัวเรือน
ใส่พริกขี้หนูสวนลงไปเป็นกำๆ ก็ไม่ยอมเผ็ดถึงใจสักที
มีวิธีหรือเคล็ดลับมั้ยคะ ว่าทำยังไงให้พริกได้รสจัดอย่างใจนึกบ้าง
ดิฉันลองตำทั้งก้านก็แล้ว ก็ยังไม่เผ็ดสะใจสักที

เรียนคุณแม่ครัวหัวป่าก์...ถ้าคุณใส่พริกขี้หนูสวนลงไปเป็นกำๆ แล้วยังไม่เผ็ดถึงใจ
ขอสันนิษฐานว่าคุณเป็นโรคเดียวกับพี่สาวของผมแน่ๆ เลยครับ ยิ่งแก่ยิ่งกินเผ็ดมาก
ขอแนะนำให้ไปพบแพทย์ครับผม เชื่อว่าอาจจะเกิดอาการผิดปกติที่ต่อมรับรสกระมังครับ
หึหึ ล้อเล่นนะครับ อย่าซีเรียส ^_^
...................................................
ตำพริกทั้งก้าน ไม่เผ็ดขึ้นหรอกนะครับ แต่จะได้ความหอม ความฉุนมากขึ้นต่างหาก
ถ้าอยากจะพินพริกเผ็ดๆ คงต้องลองซื้อเจ้า "ฮาบาแนโร" ของคุณพวงร้อยมาปลูกดูมั้งครับ
ท่าทางจะจะใช้ได้ แต่ถ้ายังเผ็ดไม่พอ เห็นทีจะต้องไปหาหมอจริงๆเสียทีกระมัง ^_^

๕๕๕ ขอบคุณคุณทิดค่ะ

ที่อ่านมาเค้าว่าสารแค้พซายซีนอยด์  ซึ่งเป็นตัวไปกระตุ้นต่อมรับรสของเราให้ "รู้สึก" เผ็ดนี่  
นอกจะทำให้ประสาทรับรสของเราชาชินกับมันไปได้เรื่อยๆ  หากทานเผ็ดเพิ่มขึ้นๆเรื่อยๆแล้ว   ยังเป็นสาร "เสพย์ติด" ด้วยค่ะ  เพราะพอทานเผ็ดแล้ว  
เมื่อหายจากความรู้สึกปวดแสบปวดร้อนใจช่วงแรกแล้วจะรู้สึกปลอดโปร่งโล่งหัว  ช่วยให้เนริญอาหาร  
แต่เมื่อทานบ่อยๆก็ต้องทานเผ็ดมากขึ้นไปเรื่อยๆ  เพราะสมองของเราชักจะรู้แกว  ไม่ให้ความรู้สึกเหมือนกับครั้งแรก  ต้องเพิ่มให้เผ็ดขึ้นไปอัก  
แต่พอดิฉันไม่ได้มีอาหารเผ็ดให้ทานทุกมือทุกวัน  ก็รู้สึกว่าทานเผ็ดได้น้อยลงมากเลยค่ะ  คิดว่า  ประสาทที่ชาชินไปค่อยๆฟื้นตัวกลับมา ฮิฮิ

แหม คุณนวลคะ  ถ้าดิฉันอยู่ที่ที่คุณว่าละก็  คงไม่คิดทำทานเองหรอกค่ะ  ออกไปซื้อแกงใส่ถุงปากซอยประจำค่ะ  หึหึ

ก็คงจะเป็นเจ้า "ฮาบาแนโร" นี่แหละค่ะ ที่ดิฉันเคยไปได้ชิมในร้านอาหารเม็กซิกัน เห็นเม็ดโตสีแดง ท่าทางไม่น่าจะเผ็ดนัก แต่ก็ยังไม่ไว้ใจ เลยลองชิมไปแค่ปลายก้อย  โห....ดื่มน้ำตามแทบไม่ทันเลยค่ะ เลยยกให้เป็นพริกที่เผ็ดที่สุดเท่าที่เคยทานมา เวลาฝรั่งมาบอกว่าพริกขี้หนูของไทยเผ็ดทีไร ดิฉันจะนึกถึงเจ้า "ฮาบาแนโร" นี่ทุกที ก็ได้แต่บรรยายตามลักษณะ โดยไม่ทราบชื่อ เลยมาได้ทราบชื่อจากกระทู้คุณพวงร้อยนี่แหละค่ะ ขอบคุณนะคะ คราวนี้เวลาใครถามจะได้บอกถูกซักที

วันนี้ลองทำลาบ โดยใช้ผงปรุงจากซองแล้วใช้พริกป่นของฝรั่งใส่
หาความเผ็ดไม่ได้เลย บ่แซ่บ :(
ผมชอบพริกขึ้หนูบ้านเราครับ เผ็ดกำลังพอดีให้รู้รสชาด
ที่นี่มีพริกอย่างนึงถ้าจำไม่ผิด เขาเรียกว่า scottish chili
เผ็ดซ๊าาาา... มันเผ็ดมากไปทำให้กลบรดชาดอย่างอื่นเสียหมด

ส่งมาให้ทุกท่าน   คลายเผ็ดค่ะ

ขอแทรกนิดหนึ่งว่า habanero นั้น
หมายความถึง Havanan (ที่เป็นชาย)
เลยไม่แน่ใจว่า ที่ตั้งชื่อพริกชนิดนี้ว่า habanero
เป็นเพราะมีแหล่งกำเนิดจากคิวบา หรือเพราะ
ชายคิวบานี้ แซบถึงทรวงจริงๆ

ทิ้งคำถามตอนท้ายได้เด็ดจริงๆค่ะ คุณนวล

ผู้ชายแซบถึงทรวงหรือเปล่าไม่ทราบนะครับคุณนวล อันนี้ต้องถามผู้รู้
ผมไปคิวบาเมื่อประมาณ 10 ปีก่อน จำได้แต่ว่าสาวๆตาคมทั้งน๊าน.... อิอิ O_o

ตกลงที่เผ็ดๆ นี่เป็นสาวๆเรือนไทยหรือไงครับ?

ที่ผมอยู่นี่ก็พอจะหาร้านอาหารไทย หาส้มตำกินได้ครับ แม้ว่าจะไม่แซ่บมากเท่าเมืองไทยก็พอไปได้
วันนั้นยกขบวนจากที่ทำงานไปกินส้มตำ ที่จริงไปกินอย่างอื่นด้วย (เพราะเป็น working lunch เลี้ยงฝรั่ง) แต่สาวๆ ที่ทำงานผมก็ถือโอกาสสั่งส้มตำเสียเลย และโดยที่แต่ละคนรสนิยมไม่เหมือนกัน จึงต้องจดชื่อ และความชอบส่วนตัว เป็นบัญชีหางว่าว (จริงๆ ก็ไม่ยาวถึงอย่างนั้นหรอก) ส่งให้กุ๊กที่รู้จักกันดีทำ
ใครจะเอาส้มตำใส่ถั่ว ใส่ปูเค็ม อะไรก็ว่ากันไป เมื่อรายชื่อวนมาถึงผม (ไม่ไปถึงฝรั่ง เพราะเราไม่สั่งส้มตำให้ฝรั่งกิน) ผมก็เห็นเขียนไว้ก่อนแล้วว่า นส. ก. เผ็ด ไม่หวาน นส. ข. หวาน ไม่เผ็ด นส. ค. ทั้งหวานทั้งเผ็ด ฯลฯ

ผมเลยตั้งข้อสงสัยดังๆ เป็นภาษาไทยว่า ตกลงที่บรรยายลักษณะมานี่ คือส้มตำหรือคนกินกันแน่....?

อิอิ กลายเป็นกระทู้ส้มตำของโปรดซะแล้ว

สงสัยอยู่อย่างนึงนะคะว่ามะละกอดิบนี่มันไปทำอะไรพิเศษๆกับพริกก็ไม่ทราบ  พริกจำนวนเท่ากัน  ใส่ส้มตำแล้วรู้สึกมันจะเผ็ดมากกว่าไปใสอาหารอย่างอื่นมากเลยค่ะ  อย่างพวกยำทั้งหลาย  เอาจำนวนพริกมาเทียบกับส้มตำแล้ว  รู้สึกจะไม่เผ็ดเท่ากับส้มตำเลยค่ะ  แล้วในส้มตำนี่กลิ่นกระเทียมก็ดูจะแรงกว่าจานอื่นด้วย  เลยสงสัยมานานแล้วค่ะ  ว่าไม่ทราบจะเป็นมะละกอดิบไปทำปฏิกิริยาให้มันเผ็ดและกลิ่นออกมากกว่าอย่างอื่นรึเปล่าก็ไม่ทราบนะคะ

ดิฉันมาตั้งกระทู้เรื่องเผ็ดๆนี่  จริงๆแล้วก็ไม่ค่อยทานเผ็ดเท่าไหร่นักหรอกค่ะ  ตอนเด็กๆพี่สาวใส่้พริกในส้มตำเป็นกำๆ  จนเข็ดไปเหมือนคุณทิดเลยไม่ค่อยชอบทานเผ็ดมากเท่าไหร่