เรือนไทย

ม้าปลอม จริงคือแพะหรือวัวย่าง จริงๆจะย่างเป็นชิ้นก็ได้ แต่ว่าในสมัยราชวงศ์หยวนนั้น นัยว่าเพื่อแสดงว่าราชสำนักมั่งคั่งรำรวย จึงย่างทั้งตัว จะใช้แพะ หรือวัวก็ได้ แต่ว่าจะไม่เรียกแพะหรือวัว จะเรียกว่า "ม้ามุก" (珠马：zhu ma) แต่ว่าด้วยความที่คนมองโกลคำว่ามุกอาจจะไม่ได้เรียกว่า "จู" แบบภาษาจีนกลาง แต่เรียกว่า "จ้า" ดังนั้นจึงเขียนกันโดยทั่วไปว่า "诈马" (zha ma) อันแปลว่า "ม้าปลอม"

โดยงานใดมีแพะหรือวัวย่างทั้งตัวเช่นนี้จะเรียกว่า "จ้าหม่าเยียน" (诈马宴) ประเพณีการย่างทั้งตัวนี้แม้จะสิ้นสุดราชวงศ์หยวนไปนาน แต่ชาวมองโกลก็ยังคงทำอยู่ กระทั่งสมัยราชวงศ์ชิง พระเจ้าเฉียนหลง เวลาจัดงานเลี้ยงรับรองเชื้อพระวงศ์มองโกลก็โปรดให้ย่างแพะ ย่างวัวทั้งตัวถือเป็นงานแบบจ้าหม่าเยี่ยนรับรอง แต่พอหลังๆบ้านเมืองสิ้นราชวงศ์ พิธีย่างทั้งตัวก็ค่อยๆหาย ภายหลังในปี ๑๙๙๑ จึงได้รึเริ่มกันขึ้นมาใหม่โดยกลุ่มลูกหลานชาวมองโกลที่มาประชุมกันในงานวัฒนธรรมมองโกลแห่งชาติ (จีน)

ภาพแพะย่างในยุคปัจจุบัน ทั้งในงานเลี้ยงและตามตลาด

แพะย่างนี้พึงระลึกว่า ผิวต้องกรอบกรุบ แต่เนื้อต้องนุ่ม ข้าพเจ้าเลยลองกินแค่ย่างมาเป็นขา ไม่เคยลองเป็นตัว แต่มันก็น่าลองอยู่ เวลาจะย่างต้องมามีเจาะกระโหลกให้ตาย หลังจากนั้นจึงถลกหนัง ผ่าท้อง แล้วเขาเข้าเตาย่างที่ต้องก่อพิเศษ เป็นอิฐกว้าง ๑ เมตร ยาว ๒ เมตร ปัจจุบันจะใช้เตาเหล็กก็ได้ แล้วเอาตระแกรงเสียบ ย่างไปเรื่อยๆ จนสุก แต่อย่าสุกมากไปนัก ให้พอเนื้อฉ่ำน้ำนุ่มๆ

ไว้ไปมองโกลเลียแล้วจะลองกินแล้วเล่าสู่กัน

เนื้อแพะ เหม็นสาบไหมคุณหาญ  :o

แล้วแต่คนชอบครับ คนชอบก็ว่าหอมดี คนไม่ชอบก็ว่าเหม็นสาบ

ผมว่าหอมดี อร่อย  ;D

ขาแพะย่างสไตล์ฝรั่ง

เนื้อทุกอย่างมีกลิ่นเฉพาะตัวของมัน
กลิ่นแรงหน่อย ก็เรียกกลิ่นสาบ เช่น เป็ด หากทำไม่ดี กลิ่นจะฉุนมาก ในขณะที่ไก่ไม่ค่อยเหม็นนัก (หรือเป็นเพราะเราคุ้น?)

ภาพนี้เป็นเนื้อแพะย่างสไตล์คาซัคสถาน
เขาเอามันแพะย่างปนไปด้วย จีงได้ตกน้ำมัน โชยหอมไปแปดทิศ
สนนราคาไม้ละ 15 บาท จิ้มกินกับโยเกริ์ต (ร้านไม่มีให้หรอกครับ ต้องหาไปเอง)
ตบท้ายด้วยชาร้อนชามโตๆ แก้เลี่ยน