ตามที่ผมได้ตั้งคำถามไว้ว่า
ผมจะฝากให้ช่วยกันไขหน่อยว่า
นามสกุลพระราชทานที่ลงท้าย ด้วย นนท์
หรือ นันทน์ มีที่มาและความหมายอย่างไร
เช่น ๖๑๘๓ วรคุตตานนท์
๓๙๘๖ ปีตะระตานันทน์
เป็นต้น
และคุณเพ็ญฯ กรุณาตอบมาดังนี้
นนท์ नन्द หรือ นันทน์ नन्दन นอกจากจะมีความหมายว่า ความสนุก ความยินดี ความรื่นเริง อย่างที่คุณวีมีว่าแล้ว ยังมีความหมายว่า "ลูกชาย" อีกด้วย ดูรายละเอียดใน
พจนานุกรมสันสกฤต-อังกฤษ๖๑๘๓ วรคุตตานนท์ Varagutta^nanda รองหุ้มแพร หลวงสิทธิสุรชัย (เติม) นายเวร กรมบัญชาการพระอัศวราช
ทวดชื่อคุ้ม ปู่ชื่อพร วรคุตตานนท์-ปู่่พรลูกของทวดคุ้ม
ถูกต้องครับ คำว่า นนท์ ก็ดี คำว่า นันทน์ ก็ดี
ที่ประกอบอยู่ท้ายนามสกุลพระราชทานรัชกาลที่ ๖
มีความหมายว่า ลูกชาย ครับ ไม่ได้มีความหมายว่า
ความรื่นเริงบันเทิง ความสนุกสนาน ความยินดีปรีดา
ตามที่เข้าใจกันและมีบางท่านตอบมา
จะขออธิบายเพิ่มเติมว่า
คำว่า นนท์ และ นันทน์ ที่ประกอบท้ายนามสกุลพระราชทานนี้
ไม่ใช่คำว่า อานนท์ และ อานันทน์ มาสมาสสนธิ ซึ่งมีหลายคนเข้าใจผิด
และคำว่า นนท์ และ นันทน์ ที่ประกอบท้ายนามสกุลนี้
เป็นคำภาษาสันสกฤต ไม่ใช่คำภาษาบาลี
เพราะในภาษาบาลี คำว่า นนท์ และ นันทน์ ไม่มีความหมายว่า ลูกชาย
อย่างไรก็ดี คำว่า นนฺท ที่แปลว่า ลูกชาย ในภาษาสันสกฤต
ดูจะมีที่ใช้น้อยนัก จึงไม่เคยเห็นตัวอย่างที่ใช้ในวรรณคดีสันสกฤต
ผิดกับ นนฺทน ดูจะมีตัวอย่างการใช้ในวรรคดีมากแห่งกว่า
(มีในมหาภารตะ และงานของยัชญวัลกยะ อยากรู้ว่าอยู่ตรงไหน
เชิญค้นคว้าได้ด้วยตนเองครับ)
มีคำถามต่อไปว่า การที่รัชกาลที่ ๖ ทรงใช้คำว่า นนท์
และ นันทน์ ที่ประกอบท้ายนามสกุลพระราชทานนี้
น่าจะมีที่มาเป็นแน่ จึงอยากถามท่านที่ผ่านไปมาในเรือนไทย
ช่วยกันหาคำตอบหน่อย (อย่าให้ต้องเอ่ยนามกันเลย
เดี๋ยวจะกลายเป็นห้องเรียนไป)