ขอบคุณครับคุณเพ็ญ
ที่ยกขึ้นมาลอยๆคงต้องการให้ผมอธิบาย
ข้างบนนั่นเป็นเรื่องราวบรรดามีในเน็ทที่เราๆท่านๆเล่นกันมาแต่เก่าก่อน ก็ดังที่ผมบอกไปแล้วตอนต้นๆของกระทู้นี้ เอกสารไทยชั้นปฐมภูมิของประวัติศาสตร์ช่วงนี้หาดูได้ที่หอจดหมายเหตุแห่งชาติ มีให้ค้นคว้าเยอะทีเดียว แต่ตอนนั้นไม่มีใครเข้าถึง
ตามความที่ปรากฏในเอกสาร “บันทึกการเข้าเฝ้าของมิสเตอร์น๊อกซ์” ซึ่งเจ้าพระยาภาณุวงศ์มีไปยัง พระยาอัศดงคต กงสุลสยาม ณ สิงคโปร์ ๔ เมษายน ค.ศ. ๑๘๗๙ ไม่ได้ระบุว่าแฟนนีเดินทางไปบางปะอินอย่างไร ผมจึงไม่ได้สนใจจะกล่าวถึง
เรือของพระปรีชากลการที่สร้างขึ้นที่ปราจีณนั้น ยาวประมาณ ๑๕๐ ฟุต เป็นที่สนใจมีเอ่ยไว้ในบันทึกราชการ
หลายครั้ง ชื่อไทย ชื่ออัษฎางค์
เรือลำนี้พระปรีชากลการพาแฟนนี น้อกซ์ไปเที่ยวบางปะอิน ซึ่งต่อมาเรียกกันว่า ฟุ้งซ่านนัก
หนังสือประวัติศาสตร์บางเล่มบอกว่าไปเสพมธุจันทร์รส(ภาษาโบราณ)
มีเรื่องที่อ่านมาว่า ที่จริงภรรยาสองคนของพระปรีชากลการอยู่ในเรือด้วย
แต่ถ้าจะคิดอย่างสิวิไลซ์ หญิงสองคนนั้นไม่มีเกียรติหรือวัยหรือสกุลสูงพอที่จะเป็นชาเปอโรนของธิดากงสุล
พอได้อ่านที่คุณเพ็ญยกข้อความที่คุณwandeeเคยเขียนไว้มาแปะข้างต้น เลยอยากอธิบายว่า เรือของสถานกงสุลอังกฤษนั้น แม้น๊อกซ์จะใช้เป็นพาหนะนำกัปตันฮิลมาเข้าเฝ้าในวันรุ่งขึ้น แต่ถ้าวันนั้นจะนำนางมาส่งในฐานะที่ลูกสาวเป็นตัวแทนของกงสุลใหญ่อังกฤษมาร่วมในพระราชพิธี แล้วกลับไปกรุงเทพในวันนั้นเพื่อไปรับนายน๊อกซ์ที่จะตามมาสมทบในวันต่อมา ก็ยังทันถมถืด หรือจะให้เรือลำอื่นๆของสถานกงสุลมาประจำไว้เลย ก็จะสมเกียรติยศของชาติมหาอำนาจ ไม่ใช่ฝากผู้แทนรัฐบาลอังกฤษมากับเรือส่วนตัวของขุนนางไทย ประหนึ่งฝรั่งสะพายเป้อย่างนั้น