เรือนไทย

ผ่านไปแถวที่กำลังมีการซ่อมสะพานเก่ากัน
พอทราบไหมคะ ว่าที่ไหน

สะพานนี้ ด้านใต้สะพาน สวยเชียวค่ะ

ขอเดาว่านี่คือภาพของสะพานชื่อว่า "สะพานทิพยเสถียร" หรือ "สะพานเหล็กล่าง" เป็นสะพานข้ามคลองผดุงกรุงเกษมก่อนที่จะออกสู่แม่น้ำเจ้าพระยาที่ท่าสี่พระยา
อาคารที่เห็นทางซ้ายมือของภาพ(สีเขียวอ่อน) เป็นอาคารของห้างรองเท้า "นันยาง"
อาคารกลางภาพ (สีทรายทอง) เป็นอาคารของหนังสือพิมพ์จีนซึ่งอยู่หัวถนนโยธา (ทางเข้าสำนักงานเขตสัมพันธวงศ์)
แต่เดิมบนอาคารที่อยู่ข้างสะพาน (อาคารสีขาว) จะมีป้ายโฆษณาขนาดใหญ่มากๆของนาฬิกามิโด เป็นนีออนแสดง "หุ่นนาฬิกา" โดดน้ำจากสปริงบอร์ด
 :)

ขอเดาว่านี่คือภาพของสะพานชื่อว่า "สะพานทิพยเสถียร" หรือ "สะพานเหล็กล่าง" เป็นสะพานข้ามคลองผดุงกรุงเกษมก่อนที่จะออกสู่แม่น้ำเจ้าพระยาที่ท่าสี่พระยา
อาคารที่เห็นทางซ้ายมือของภาพ(สีเขียวอ่อน) เป็นอาคารของห้างรองเท้า "นันยาง"
อาคารกลางภาพ (สีทรายทอง) เป็นอาคารของหนังสือพิมพ์จีนซึ่งอยู่หัวถนนโยธา (ทางเข้าสำนักงานเขตสัมพันธวงศ์)
แต่เดิมบนอาคารที่อยู่ข้างสะพาน (อาคารสีขาว) จะมีป้ายโฆษณาขนาดใหญ่มากๆของนาฬิกามิโด เป็นนีออนแสดง "หุ่นนาฬิกา" โดดน้ำจากสปริงบอร์ด
 :)

สะพานเหล็ก คือ สะพานเหล็กข้ามคลองรอบพระนคร บริเวณคลองโอ่งอ่าง กรุงเทพมหานคร
ในปีพุทธศักราช 2438 พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวโปรดเกล้า ฯ ให้ขยายถนนเจริญกรุงและรื้อสร้างสะพานเหล็กใหม่เป็นสะพานโครงเหล็กเปิดได้ การก่อสร้างสะพานเหล็กบนทำให้ต้องมีการย้ายประตูและกำแพงวังที่ประทับของสมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ ริมถนนเจริญกรุงบางส่วน จึงโปรดเกล้า ฯ พระราชทานนามว่า "สะพานดำรงสถิตย์" เพื่อเป็นเกียรติแด่สมเด็จ ฯ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ สำหรับสะพานเหล็กล่าง พระราชทานนามว่า "สะพานพิทยเสถียร" เพื่อเป็นเกียรติแก่พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมขุนพิทยลาภพฤฒิธาดาซึ่งมีวังที่ประทับตั้งอยู่ใกล้กับสะพาน
สะพานเหล็กทั้ง 2 สะพานนี้ เจ้าพระยาศรีสุริยวงศ์สิ้นเงิน 23,200 บาท
(ข้อมูลจากน้าวิกิ)

ที่กล้าตอบเพราะ บ้านเก่าของผมอยู่หน้าที่ว่าการอำเภอสัมพันธวงศ์ห่างจากสะพานไม่เกิน 100 เมตร
 ;D  ;D

ภาพจาก น้าวิกกี้ (http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%AA%E0%B8%B0%E0%B8%9E%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B9%80%E0%B8%AB%E0%B8%A5%E0%B9%87%E0%B8%81)

(http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/75/Bkkpadungkrungkasem03c.jpg/640px-Bkkpadungkrungkasem03c.jpg)

 ;D

อีกรูปหนึ่ง โดย คุณวสันต์ (http://www.thaiscooter.com/forums/showthread.php?t=55597)

เมื่อ ๕ ปีมาแล้ว

 ;D

ป้ายบอกประวัติสะพาน

ลวดลายใต้สะพาน ชมใกล้ ๆ กันค่ะ
ระหว่างการซ่อมแซม ม.ค 2555

ภาพเก่า ไม่ระบุเวลา กับ เวลานี้ค่ะ

สงสัย จะย่อภาพมากเกินไป มองไม่ค่อยชัด
ลองใหม่นะคะ เทียบลายใหม่ เมื่อถอดแบบเดิมออกมาแล้ว ไม่ค่อยงามเท่าของเก่าค่ะ

ตึกสูงเก่าแก่อายุร้อยกว่าปี อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากสะพานนัก

ทราบไหมว่าชื่อตึกอะไร มีประวัติความเป็นมาอย่างไร

 ;D

ตึก 7 ชั้น นายเลิศ ค่ะ เป็นโรงทำน้ำแข็งเก่า
เลยไปตรงด้านขวาของภาพ จะเห็นอาคารริมคลองสวย
ตึกแถวแบบจีนที่ตลาดน้อย น่ากลัวจะพังในไม่ช้า

คลองนี้ก็สวยค่ะ คลองอะไรคะ
มีสะพานที่ใช้การซ่อมแซมแบบถอดลายเหมือนกัน แล้วก็เลอะเลือนเหมือนกันด้วย

สะพานเดิม มีการระบุ พ.ศ.ที่ก่อสร้าง แต่ซ่อมใหม่ ไม่มีการระบุปีซ่อมค่ะ แถมยังทำเสียหายไม่งามเท่าของเดิมอีก

ไม่แน่ใจว่าเคยเป็นโรงทำน้ำแข็งมาก่อนหรือเปล่า


 ;D

มีรูปที่น่าสนใจในบริเวณนี้ที่อยากให้พวกท่านชม
แต่ผมใช้ iPad ไม่ทราบวิธีการในการดึงรูปจาก "Saved Photo" มาใส่ในกระทู้นี้
ท่านผู้รู้ช่วยแนะนำหน่อยครับ

เข้าใจว่าเป็นสะพานบริเวณบ้านหม้อ คลองที่เห็นคือ คลองหลอดหรือคูเมืองเดิม ด้นซ้ายของสะพานคืออาคารที่ทำการของ "กรมที่ดิน"

รูปปัจจุบันค่ะ
ขอโทษค่ะ ที่ไม่ทันตรวจสอบข้อมูล วันหลังไม่ด่วนทำอีกแล้ว  :-[  :-[

ชื่อสะพานอุบลรัตน์ค่ะ

แล้วทางลาดตรงนี้ อยู่บริเวณเดียวกัน เขาไว้ใช้ทำอะไรคะ

ปีนี้สะพานอุบลรัตน์มีอายุครบ ๑๐๐ ปีพอดี

http://www.youtube.com/watch?v=Ng4sxpH06vk

 ;D

เสียดายลวดลายของเก่าจริง ๆ เวลาซ่อมสะพาน เขาทุบทิ้งหมด แล้วบอกว่าถอดพิมพ์แกะลวดลายเดิมไว้ สร้างเสร็จจะเหมือนเดิมทุกอย่างซึ่งเป็นไปไม่ได้
ไปดูใกล้ ๆ เถอะค่ะ มันไม่มีความงามอ่อนช้อยแบบของเดิมเลย
กรณีเช่นนี้ เกิดขึ้นหลายแห่ง รวมถึงเสากินรีที่ถนนราชดำเนินด้วย

ทุบทิ้งทำลายไป แล้วยังไม่บอกอีกว่าซ่อมสร้างใหม่เมื่อใด โยนความให้เป็นของเดิมไปทั้งหมด แย่จริง

คลิกที่ "ตัวเลือกเพิ่มเติม" แล้ว browse รูปที่เก็บไว้ใน photo ของ ipad  ค่ะ 
อย่าลืมตั้งชื่อไฟล์รูปเป็นภาษาอังกฤษ   ระบบไม่รู้จักชื่อไทย

"แนบไฟล์:   
 (แนบไฟล์เพิ่ม)
ไฟล์ที่อนุญาต: doc, gif, jpg, mpg, pdf, png, txt, zip, kmz
ขนาดไฟล์สูงสุดที่อนุญาต: 250 KB, ต่อกระทู้: 4"
ลองดูแล้วครับ แต่ปรากฏว่าตรงไอคอนที่เขียนว่า "Choose file" มีลักษณะเป็น disable (เลือกไม่ได้ ใช้งานไม่ได้ ไม่มีresponse) พอกดที่ "แนบไฟล์เพิ่ม" ก็มี "Choose file" ขึ้นมาอีกแต่ก็ disable อยู่ดี
ช่วยแนะนำด้วยครับ

อาจจะมีปัญหาในเครื่องของท่าน รบกวน Restart ใหม่ดูนะครับ ทั้งนี้แนบหน้าจอเครื่องกระผม ไม่พบปัญหาครับ  ;)

เป็นเพราะ เรือนไทย ไม่รองรับใน I-Pad หรือเปล่าคะ
ต้องใช้ PC กระมัง

ทางลาดนี้ อยู่หน้าวังบ้านหม้อ เป็นทางลาดลงคลองที่กว้างมาก ไว้ทำอะไรคะ

ขอบคุณท่าน Siamese ที่ช่วยชี้แนะครับ
ที่ท่านใช้เป็น IE แต่ของผมเป็น Safari
เข้าใจว่า เรือนไทย อาจไม่รองรับ iPad อย่างที่ท่าน Joja เฉลย

มีไว้สำหรับเรือเก็บขยะขกง กทม. ยกขี้น-ลง หรือเปล่า หากเป็นท่าน้ำจะทำทางบันไดให้ลงดังภาพ

ยังไม่ใช่ค่ะ
เรื่องนี้ไม่มีใครยืนยัน เท็จจริงอย่างไรไม่ทราบ แต่ได้ฟังจากคุณแม่ที่ปัจจุบันอายุ 85 ปีเคยบอกไว้ว่า

ตอนเย็น ๆ ท่านเจ้าคุณฯ ท่านจะให้คนพาช้างที่เลี้ยงไว้ในวังบ้านหม้อ มาอาบน้ำที่ตรงนี้

 :D ;D

แถมให้อีก 2 สะพานใกล้ ๆ กัน แห่งหนึ่งซ่อมแล้ว-อีกสะพานสร้างใหม่

พาเลี้ยวมาฝั่งตรงกันข้าม
ร้านอาหารตรงนี้ เคยเป็นโรงเรียนสอนตัดเสื้อชื่อดังค่ะ

ก.ศ.ร. กุหลาบ กล่าวถึงสะพานหกข้ามคลองบางกอกใหญ่ไว้ในนิราศยี่สาร

โบถเจ้าเซ็นพวกที่เต้นตบตีอก                   อยู่ริมตีนตะพานหกฝั่งเหนือหนา
ตะพานหกใหญ่ทยาดประหลาดตา              แต่เกิดมาไม่เคยมีเช่นนี้เลย
โอ้พระคุณทูลกระหม่อมจอมโมลิศ              ช่างทรงคิดให้ราษฎร์เย็นเดินเล่นเฉย
ข้ามคล่องคลองบางกอกใหญ่ได้สะเบย        เรือที่เคยแล่นลัดไม่ขัดคอ
ทั้งเรือเสาเรือใบไปได้สิ้น                        น้ำมันดินทาดำดูขำหนอ
เรือเสาใบไปได้คล่องแต่ต้องรอ                ชักโซ่ปร๋อหดขวับแล้วงับลง
ตะพานหกยกได้ว่องไวนัก                       พระจอมจักรหลักเมืองเรืองระหง
รัชกาลที่ห้าวราพงษ์                             ประสาททรงโปรดให้คิดประดิษฐดี
ทำตามเลศเพทช่างยุโรปเพี่ยน                 ดูแนบเนียนพูนเพิ่มเฉลิมศรี
ตั้งสี่เสาเกลากลมอุดมดี                         ข้างบนมีสี่มุมหุ้มเหล็กตรึง
ทำที่แคร่แม่เตาไฟมิใช่เล็ก                     สะกรูเหล็กแน่นรายโซ่สายขึง
สี่สายห้อยร้อยตะพานไม่ยานตึง                ภอเหนี่ยวถึงโซกร่างง้างตะพาน
โปลิศอยู่ดูแลคอยแก้ไข                         ช่วยยกให้ทุกเวลาน่าสงสาร
เงินเดือนมีได้ไม่ขาดพระราชทาน              เพราะโปรดปรานทั่วน่าประชาชน
สมณชีพราหมณ์ได้ความชื่น                    ทั่วแผ่นพื้นปุถพีได้มีผล
เพราะพระเดชเดชาฝ่ายุคล                     มาปกบนเกล้าข้าฝ่าลออง

ภาพสะพานหกข้ามคูเมืองเดิมในอดีต

(http://www.reurnthai.com/index.php?action=dlattach;topic=3462.0;attach=22018;image)

 ;D

สะพานหกในภาพ ข้ามคลองคูเมืองเดิม

แต่ในนิราศยี่สาร ข้ามคลองบางกอกใหญ่
อยู่ช่วงไหน พอจะทราบไหมคะ

อยู่ช่วงไหน-ไม่ทราบ ทราบแต่ว่าสะพานหกมีหลายแห่ง


 ;D

ขอบคุณมากค่ะ

เลยตามไปอ่านเรื่อง เยาวราช-สำเพ็ง ต่อด้วยค่ะ

ที่อาบน้ำ พลายมงคล  (http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%8A%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%87%E0%B8%9E%E0%B8%A5%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0%B8%A1%E0%B8%87%E0%B8%84%E0%B8%A5) กระมัง

พลายมงคลเจ้าของตำนาน “ช้างโศก...คนเศร้า!”  (http://www.vattavan.com/detail.php?cont_id=229)

(http://www.reurnthai.com/index.php?action=dlattach;topic=3462.0;attach=22893;image)
 
 :(

ในวังบ้านหม้อเลี้ยงช้างด้วยค่ะ นามสกุลท่านคือ กุญชร

ภาพที่เห็นเป็นสะพานทิพยเสถียรที่เก่าพอสมควร จะเห็นได้ว่ารถบัสวิ่งจากขวาไปซ้ายคือวิ่งสวนกันได้ ซึ่งตั้งแต่ผมจำความได้(อย่างน้อย40ปี) สะพานทิพยเสถียรก็เป็นวันเวย์แล้วคือต้องวิ่งจากซ้ายไปขวาทางเดียว
อีกประการหนึ่งตรงหลังรูปจะเห็นโบสถ์กาลหว่าร์หรือวัดแม่พระลูกประคำซึ่งผมไม่เคยเห็นโบสถ์ที่ชัดเจนจากมุมนี้มาก่อน โบสถ์นี้เป็นโสสถ์คาทอลิคที่สวยงามมากอายุมากกว่า100ปีแล้ว
ผมก็แต่งงานที่โบสถ์นี้ครับ  ;D

โบสถ์วัดกาลหว่าร์ สวยงามมากค่ะ
ข้าง ๆ กันยังมี ธ.ไทยพาณิชย์ สาขาตลาดน้อย สวยงามพอกัน
ทั้งหมดนี้ ยังรักษาสภาพอาคารเดิมไว้เป็นอย่างดี

เสียดายที่ว่าการอำเภอสัมพันธวงศ์หลังเก่าที่เป็นไม้ ไฟไหม้ไปก่อน

คุณ Sujittra เป็นศิษย์ กลว. ด้วยหรือเปล่าคะ

โบสถ์วัดกาลหว่าร์สมัยรัชกาลที่ ๕

แถวนั้นมีตรอกโรงน้ำแข็ง ซึ่งสมัยรัชกาลที่ ๕ เป็นห้างที่ผลิตโซดาและน้ำแข็งที่โด่งดังมาก

ธ.ไทยพาณิชย์ที่ตลาดน้อยนั้นเป็นธนาคารพาณิชย์แหงแรกของไทยและอดีตเป็นสำนักงานใหญ่ของธนาคารไทยพาณิชย์ เดิมใช้ชื่อว่า "สยามกัมมาจล" (Siam Commercial)
 
ใช่ครับผมภูมิใจที่เป็นศิษย์่เก่า กลว. (โรงเรียนกุหลาบวิทยา)
แต่เดิมนั้นมีโรงเรียนติดกันอยู่คนละฝั่งของสนามหน้าโบสถ์วัดกาลหว่าร์ชื่อว่า กลน. (กุหลาบวัฒนา) (ถ้าใครเคยดูหนังเรื่อง "Succeed ห่วยขั้นเทพ" จะมีฉากหนึ่งที่พระเอกและพวกมากรุงเทพฯหลังจากอกหักที่เชียงใหม่ ทั้งสามมาที่โบสถ์วัดกาลหว่าร์และแอบดูนักเรียนหญิงโรงเรียน กลน.) แต่ด้วยนโยบายอะไรก็ไม่ทราบของเจ้าของที่ดินในละแวกนั้นคือสังฆมณฑลกรุงเทพฯ ทำให้บ้านเรือนแถวนั้นเปลี่ยนสภาพจากชุมชนคริสตังค์ (คาทอลิค) ที่เก่าแก่(ซึ่งทุกคนเช่าที่วัดอยู่ในราคาที่ afford ได้) กลายสภาพเป็นคอนโดมิเนียม ชาวคริสตังค์เลยแตกกระสานซ่านเซ็น (รวมทั้งครอบครัวผมด้วย) ส่งผลให้ชาวคริสตังค์ในละแวกนั้นเหลือน้อยลง รวมทั้งเด็กรุ่นใหม่ก็มีน้อยมากเพราะครอบครัวย้ายถิ่นฐานไปที่อื่น เด็กผู้หญิงจึงมาเรียนน้อยลง สุดท้ายโรงเรียน กลืน.ก็ต้องปิดตำนานลงและไปรวมกับ กลว. เป็นโรงเรียนสหศึกษา ใช้ชื่อว่า กุหลาบวิทยา

ผลสะท้อนกลับไปยังโบสถ์ก็คือ จากเดิมที่เป็นโบสถ์ที่มีคนเข้าหนาแน่นทุกครั้งที่มีพิธีทางศาสนากลับกลายเป็นลดน้อยลงอย่างน่าตกใจ จากเดิมในสมัยผมที่เด็กในละแวกต้องแย่งกันเพื่อจะได้มีโอกาสเป็นเด็กช่วยมิสซา(ช่วยเป็นมือเป็นไม้เวลาบาดหลวงทำพิธี)กลับกลายเป็นว่า ทั้งพิธีมีบาดหลวงคนเดียวและต้องช่วยตัวเองทุกอย่าง ความน่าเลื่อมใสของพิธีจึงย่อมลดน้อยถอยลงในสายตาคนทั่วไป (สภาพเหมือนโบสถ์ในยุโรป ทั้งโบสถ์คาทอลิคและโบสถ์โปรเตสแตนท์หรือที่เรียกในหมู่คนไทยว่า "คริสเตียน" ที่ถูกคนหมางเมิน มีแต่บาดหลวงองค์เดียวทำพิธีและนับคนเข้าร่วมพิธีไม่เกิน 5 เปอร์เซนต์ของเก้าอี้ที่มีอยู่ ข้อที่น่าห่วงคือมีแต่คนสูงอายุเท่านั่นที่เข้าโบสถ์ เป็นภาพที่สะเทือนใจมาก)

ต้องขออภัยที่ออกนอกกระทู้แต่ก็คิดว่าเป็นข้อมูลที่น่าจะเป็นประโยชน์กับผู้สนใจครับ

ขอบคุณท่าน "Siamese" ที่นำรูปโบสถ์เก่ามาโพสต์ เป็นรูปที่เก่ามากครับ ผมขออนุญาต Save ไว้เพื่อนำไปให้พี่น้องได้ชมกัน

ชุมชนรอบโบสถ์ เป็นชุมชนที่น่ารักมากจริงค่ะ เสียดายที่ไม่มีรูปถ่ายเก็บไว้
เป็นบ้านแถวแบบ Indo-Chinese อยู่ทางด้านซ้ายของโบสถ์ มีที่นั่งเล่นด้านหน้า ที่กรุงเทพฯ ไม่ค่อยเห็นมีแบบนี้ค่ะ
บ้านแถวนี้จำเป็นต้องรื้อ เพราะโรงเรียนจะขยาย ชุมชนเลยหายไป พอชุมชนหาย คนก็หายไปด้วย ดูเป็นปัญหาวกวนชอบกลนะคะ

ตอนนี้ขออีกอย่างหนึ่ง คือให้โบสถ์รักษาสภาพลานด้านหน้าริมน้ำไว้ เพราะถ้า Plaza นี้หายไป ก็แย่เลย
เคยเห็นแผนสร้างสะพานข้ามแม่น้ำบางแผน จะเอาที่ตรงนี้เป็นทางลงสะพานค่ะ โชคดีที่แผนนี้ล้มไปแล้ว

ดิฉันเป็นศิษย์ กลน.ค่ะ ยังแค้นใจไม่หาย ที่ รร.หญิงหายไป กลายเป็น รร.สหศึกษา ใช้ชื่อ รร.ชายเสียนี่

พากลับมาที่คลองคูเมืองเดิมค่ะ

(http://)

ร้าน ช.ประทุมทอง ย้ายมาจากละแวกหน้าพระลาน  ที่ปัจจุบันปรับปรุงอาคารใหม่ตามแบบอาคารอนุรักษ์แล้ว
ที่ตั้งร้านนี้แต่เดิมนั้น  เป็นโรงเรียนสอนตัดเสื้อ ดวงใจ ของคุณแม่ของคุณตั้ว-กีรติ ชลสิทธิ์

สมัยก่อน ใครอยากเรียนตัดเสื้อ ต้องมาที่นี่ สมัยนี้ไม่ค่อยมีใครตัดเสื้อเข้ารูปกันแล้ว ซื้อสำเร็จเอาง่ายกว่า

ตึกแถวถนนหน้าพระลาน ซ่อมใหม่เสร็จแล้วค่ะ

ทำอย่างไรให้รูปภาพเดิมเข้ามาในอ้างอิงด้วยคะ

^
^

คุณพ่อจ๋า (?) กดขวาตรงภาพที่ต้องการ  จะพบคำว่า properties หรือ คุณสมบัติ อยู่บรรทัดล่างสุด ทีนี้กดซ้ายหรือขวาก็ได้จะเห็น address (url) นำเข้าไว้ในสัญลักษณ์ image

กดคำว่า "อ้างอิง" และทำต่อดังนี้

 ;D

ขอบคุณมากค่ะ คุณเพ็ญชมพู
นึกอยู่นานว่าคุณเพ็ญชมพูเอ่ยถึงพ่อคนไหน
จริงแล้ว ชื่อดิฉันเหมือนชื่อของนางเอกเรื่องบ้านทรายทองค่ะ  :-[

บ้านทรายทองที่นี่หรือเปล่า 


นึกถึงภาพคุณพจมานไว้เปีย หิ้วกระชอม มารอรถไฟ

ล้อเล่น.......

 ;D

เห็นเนื้อเพลงแล้วเห็นหน้าคุณสวลี ผกาพันธ์ลอยมาเลยครับ
แต่ทำไมบ้านทรายทองที่เห็นในรูปไม่เหมือนในจินตนาการ
ในรูปคล้ายเพิงพักหลังคาทรงหมาแหงนธรรมดา

ล้อเล่นครับ
 :P

อุตส่าห์แวะมาหยอกกันนะคะ
เรื่องบ้านทรายทองนี้ พอเอ่ยขึ้นครั้งใด ก็จะมีเรื่องล้อเล่นกันได้ตลอด

ระหว่างที่ยังไม่สะดวกที่จะลงรูปใหม่ได้ในตอนนี้  นึกถึงภาพบ้านทรายทองในภาพยนตร์เวอร์ชั่นคุณจารุณี
ตอนที่ถักผมเปียสองข้างถือชะลอมเดินเข้าไปในรั้วบ้านนั้น  จะใช่บ้านพิษณุโลกไหมคะ  ???

http://www.youtube.com/watch?v=lW1MuyZ-c6Q

คุณจารุณีเดินเข้าบ้านทรายทอง ในนาทีที่ 6.58 

เสียดายหมดเวลาพอดี  ต้องต่อคลิปที่สอง

http://www.youtube.com/watch?v=M0JB2n9bprc&feature=related

บ้านทรายทอง เวอร์ชั่นคลาสสิก

 ;D

โอ้...ท่านอาจารย์ช่างสรรหา
ดูแล้วคิดถึงดาราเก่า ๆ นะคะ ป้ามาเรีย เกตุเลขา
คุณยายทอง-สุลาลีวัลย์ สุริยง

บ้านทรายทอง จะเข้าฉายที่นี่หรือไม่คะ

โรงมหรสพ ที่ทันสมัยที่สุดในภาคพื้นเอเชียตะวันออก

อาคารพาณิชย์ริมถนนเจริญกรุง ที่พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ท่านทรงโปรดให้ก่อสร้างขึ้น แบบอย่างเดียวกับอาคารที่สิงคโปร์
จะเป็นอาคารชุดนี้หรือไม่

หรือเป็นชุดนี้

ร้านรองเท้า เซ่งชง ได้รับพระราชทานตราครุฑด้วย
กำลังลดราคาเลิกกิจการ น่าเสียดาย
เคยได้ข่าวว่า จะเอาพื้นที่ไปสร้างสถานีรถไฟฟ้า  ???

คนเจริญกรุง ไม่ต้องการรถไฟฟ้าค่ะ

ชื่อจริงของคุณ POJA เหมือนชื่อของเพื่อนรุ่นน้องคนหนึ่งที่เป็นนักวิจารณ์และนักการศึกษา   เป็นที่รู้จักในแวดวงวรรณกรรม 
เลยเอารูปนางเอกคนแรกของบ้านทรายทองมาฝากทั้งคุณ sujitra และคุณ POJA ค่ะ

เหมือนเฉพาะชื่อเล่นเท่านั้นค่ะ อาจารย์
ชื่อจริง เป็นนางอิจฉา น้องนางเอกค่ะ

นางเอกในรูปเป็น นางเอกคนแรกของบ้านทรายทอง เล่นและขับร้องเพลงด้วย
คุณสวลี ผกาพันธ์ ค่ะ

ภาพถนนเจริญกรุงตอนต้นในปัจจุบัน หลังการก่อสร้างมา 150 ปี อีกไม่นานก็จะเปลี่ยนแปลงอีกแล้วค่ะ
เพราะกำลังมีการก่อสร้างรถไฟฟ้าสายสีน้ำเงิน ที่ตรงนี้ จะเป็นสถานีวังบูรพา
ร้านรองเท้าเซ่งชง เลยต้องเลิกกิจการ

ทางแยกเลยไปหน่อย เรียกว่า แยกสามยอด (ถนนมหาไชยตัดเจริญกรุง) เพราะแต่ก่อนเป็นที่ตั้งของ ประตูสามยอด
อาคารใหญ่ MSM คือที่ตั้งของโรงแรมมิรามา แต่เดิมเป็นป้อมเสือทยานในสมัยรัชกาลที่ 1 (รื้อลงเมื่อ พ.ศ.2441 สมัย ร.5 เพื่อนำไปถมทางรถไฟ)

บ้านทรายทองมีเพลงประจำเรื่องอีกเพลงหนึ่งที่ไพเราะมากๆ     ชื่อเพลง  หากรู้สักนิด
คำร้อง : พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าภาณุพันธ์ยุคล
ทำนอง : หม่อมหลวงประพันธ์ สนิทวงศ์
ผู้ร้องคือคุณสวลี ผกาพันธ์  พจมานคนแรก    คลิปนี้จากเสียงของเธอเอง

http://www.youtube.com/watch?v=Q6Ndm1K3XM4

น่าเสียดาย เพลงนี้ไม่ค่อยมีใครจดจำได้เท่ากับเพลง..นี่คือสถานแห่งบ้านทรายทอง..

แผ่นเสียงของคุณสวลี มีขายที่นี่หรือเปล่าคะ

แถวสะพานเหล็ก มีห้างแผ่นเสียงหลายร้านค่ะ แต่ละร้านเงียบเหงาเพราะความนิยมหมดไป
การอัดแผ่นเสียงในสมัยนี้ก็ไม่มีแล้ว สินค้าที่ร้านจึงเป็นสินค้าเก่า แต่เป็นที่นิยมนักในหมู่นักสะสม

เลยมาหน่อยค่ะ สี่แยก เอส เอ บี แต่ก่อนเป็นห้างดังขายของหรูจากยุโรป ต่อมาเป็นสำนักงานของหนังสือพิมพ์จีน
พ.ศ. 2554 กำลังซ่อมแซมค่ะ อยากให้สวยงามเหมือนอาคารฝั่งตรงข้ามที่เป็น ธนาคารไทยพาณิชย์

อย่าให้เหมือน แยกต่อไป แยกเสือป่า ทำเสียเละไปแล้ว

เลยแยกเสือป่ามานิด มองจากมุมนี้ พอจะจำที่นี่กันได้ไหมคะ

ก่อนที่ธนาคารไทยพาณิชย์มารับช่วงใช้พื้นที่อาคารทั้งหมด ธนาคารได้ตั้งสาขาอยู่ก่อนแล้ว เป็นส่วนเล็ก ๆ และบางส่วนเป็นที่ตั้งของบริษัท อีสเอเซียติ๊ก (ประเทศไทย) สาขาวรจักร ด้านหลังอาคารที่เข้าไปยังคลองถม จะมีร้านขายลาดหน้าอร่อย ตรงข้ามกันเป็นร้านขายปาท่องโก๋ ตัวยาวเท่าคืบพอดี ตัวละ ๕๐ สตางค์ อร่อยด้วย

ใกล้เคียงหากเดินออกมาที่ถนนใหญ่ มีแหล่งของทางอยู่ ๒ แห่งคือ ร้านข้าวต้มกุ้ย (ข้างกองปราบปราม (เดิม)) ปลาอินทรียทอดอร่อยมาก และเดินไปฝั่งตรงข้าม (ฝั่งวัดพระพิเรนทร์) มีก๋วยเตี๋ยวผัดไท ทำทีละกระทะ หอมกรุ่นมากครับ  ;D

ไฟไหม้อาคารเมื่อหลายปีก่อน น่ากลัวยิ่งนัก  :'(

อาคารเสือป่าพลาซ่า ไฟไหม้เมื่อปี 2552 เมื่อมีการปรับปรุงอาคารตามที่เห็นในปัจจุบันแล้ว เดิมมีรูปร่างหน้าตาอย่างไรจำไม่ได้

ประวัติของถนนเสือป่า จากวิกีพีเดีย เป็นดังนี้

ถนนเสือป่า (Thanon Suea Pa) เป็นถนนในท้องที่แขวงป้อมปราบ เขตป้อมปราบศัตรูพ่าย กรุงเทพมหานคร โดยแยกจากถนนเจริญกรุงที่สี่แยกเสือป่าไปออกถนนหลวงที่สี่แยกโรงพยาบาลกลาง

ถนนเสือป่าสร้างขึ้นในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวเมื่อ พ.ศ. 2464 เนื่องจากเกิดเพลิงไหม้ที่ตำบลตรอกเต้าหู้ ตอนริมถนนเจริญกรุง ท้องที่อำเภอป้อมปราบศัตรูพ่ายเมื่อวันที่ 3 กันยายน พ.ศ. 2464 ทำให้ทรัพย์สินของประชาชนเสียหายมาก เพราะพื้นที่ในละแวกดังกล่าวมีบ้านเรือนปลูกสร้างเบียดเสียด และไม่มีถนนใหญ่ไม่เพียงพอให้ป้องกันอันตรายได้ทันท่วงที อีกทั้งยังไม่สะอาด เป็นเหตุให้เกิดโรคภัยไข้เจ็บแก่ราษฎร กรมสุขาภิบาล กระทรวงนครบาล จึงกราบบังคมทูลพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวว่าควรตัดถนนผ่านละแวกนี้ เพื่อเป็นประโยชน์แก่ประชาชนในการสัญจรไปมา และเพื่อบำรุงความสะอาดเรียบร้อย ตลอดจนสามารถช่วยเหลือป้องกันอันตรายในเวลาที่มีเหตุเกิดขึ้น

ในครั้งนั้นพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวได้ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้กระทรวงนครบาลตัดถนนเสือป่า ถนนยมราชสุขุม ถนนเจ้าคำรบ และถนนศรีธรรมาธิราช รวมทั้งขยายตรอกเต้าหู้ ตั้งแต่ถนนเจริญกรุงไปบรรจบกับถนนยมราชสุขุม และโปรดเกล้าฯ ให้ถมคูแยกจากคลองจักรวรรดิที่ถมแล้วไปเชื่อมกับตรอกเต้าหู้ด้วย โดยถนนเสือป่าตัดตั้งแต่ถนนเจริญกรุงไปออกถนนหลวงข้างโรงพยาบาลกลาง ขนาดกว้าง 10 วา เพื่อเป็นทางเชื่อมกับถนนราชวงศ์

เมื่อมหาอำมาตย์นายกเจ้าพระยายมราช (ปั้น สุขุม) เสนาบดีกระทรวงนครบาล กราบบังคมทูลขอรับพระราชทานนามถนน พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวโปรดเกล้าฯ ให้เจ้าพระยายมราชจดนามสถานที่สำคัญที่อยู่ใกล้เคียงถนน หรือนามบุคคลสำคัญผู้อยู่ใกล้หรือเกี่ยวข้องเพื่อจะได้ทรงถือเป็นเกณฑ์ในการพระราชทานชื่อและได้ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานชื่อถนนสายนี้ว่า "ถนนเสือป่า" เมื่อวันที่ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2464

เลยยังไม่ทราบว่า ชื่อเสือป่า มาจากไหน

แต่ได้ทราบเพิ่มอีกอย่างหนึ่ง เรื่องชื่อ คลองถม น่าจะมาจากคลองจักรวรรดิที่ถมไป ทำให้ย่านนี้มีชื่อเรียกว่า "คลองถม"
เป็นย่านร้านค้าเครื่องจักรกล อุปกรณ์ สิ่งของต่าง ๆ ทุกชนิด วางขายทั้งในร้านและแผงลอย
เมื่อประมาณ 30 ปี มาแล้ว จึงมีผู้คิดจัดระเบียบแผงลอยพวกนี้ ให้เข้าไปขายเป็นที่เป็นทาง
โดยให้ย้ายไปอยู่ที่คลองโอ่งอ่างช่วงระหว่างสะพานเหล็กและสะพานหัน ต่อสะพานเหล็กข้ามคลองให้เดินถึงกันได้
ผู้คนเลยเรียกย่านนี้้ว่า "คลองถมใหม่ สะพานเหล็ก"
ต่อมาก็เหลือเพียง "คลองถม" เฉยๆ  ส่วน คลองถม เดิม ก็ยังคงขายของวุ่นวายเหมือนเดิม

วันก่อนได้ดูละครย้อนยุค นางเอกบ้านอยู่ย่านคลองโอ่งอ่าง มีคนหันมาถามว่า คลองโอ่งอ่างอยู่ที่ไหน เลยได้รับคำตอบดังนี้

"คลองโอ่งอ่าง ก็ คลองที่อยู่ตรงสะพานหัน ที่เขาติดป้ายชื่อว่า คลองรอบกรุง ไงล่ะ"
"อ้อ...คลองถม"
"ไม่ใช่ คลองถม อยู่เลยไปอีกนิด คลองถมไม่มีคลอง คลองถูกถมไปแล้ว"
"อ้าว คลองที่ว่า ก็ไม่เห็นคลองเหมือนกัน มีแต่สะพานเหล็กขายของ น่าจะเรียกสะพานเหล็ก"
"ไม่ใช่ สะพานเหล็กอยู่ถัดไปจากสะพานหัน แต่ก่อนเป็นเหล็ก เดี๋ยวนี้เป็นปูนหมดแล้ว"
"อืม...สะพานหัน ก็ไม่หันแล้วด้วย"

ถนนที่ทำการถมคลองเพื่อขยายพื้นที่เป็นถนนนั้น เริ่มถมคลองช่วงวันที่ ๒๖ ตุลาคม ๒๔๗๕ เป็นต้นมา และถนนนี้ให้ชื่อว่า "ถนนคลองถมจักรวรรดิ์" และกร่อนจนเหลือ "คลองถม"

สมัยนี้ หาน้ำใจอย่างนี้ยากแล้วนะคะ
หน้าอาคารพาณิชย์ถนนเจริญกรุง ยังมีถังน้ำเย็นวางไว้ให้คนเดินผ่านไปมาได้ดื่มกันค่ะ

อาชีพแปลก ๆ ริมถนนเจริญกรุง
ที่นี่ รับถอนขนบนใบหน้า

ที่นี่รับชุนผ้า
ฝีมือดี ประณีต จนไม่รู้ว่าผ้าเคยขาดมาก่อน

คิดถึง หนังไทยเรื่องหนึ่ง จำรายละเอียดในเรื่องไม่ได้เลย นอกจากว่า นางเอกไปทำผ้าขาด แล้วแม่ก็มารับชุนผ้าให้
ชุนไปร้องไห้ไป หัวใจสลาย เพราะไม่รู้ว่าเป็นแม่ลูกกัน
รู้สึกว่าจะเป็นเรื่อง โบตั๋น คุณวิไลวรรณ กับ คุณพิสมัย  ???

ขอยกกระทู้นี้มาอีกครั้ง
เพราะมีข่าวเกี่ยวกับวัดเล่งเน่ยยี่ เกี่ยวกับการก่อสร้างดัดแปลงอาคารข้างวัดเป็นโรงแรมและศูนย์การค้า
เอารูปถ่ายก่อนหน้ามาให้ขมกันค่ะ
เป็นภาพที่ถ่ายบริเวณถนนหน้าวัด ถ่ายเมื่อประมาณเดือน พ.ย 2554

ส่วนภาพนี้ อยู่ก่อนถึงซอยข้างวัด
เป็นอาคารที่เห็นในภาพถ่ายเก่าบ่อย ๆ มีใครจำได้ไหมคะ

ร่วมด้วยครับ ซอยมังกร

เยี่ยมเลยค่ะ คุณ siamese  ;D

ดิฉันมีภาพเก่านั้น แต่ไม่ชัดนัก ไม่ทราบว่าพอมีให้ชมอย่างชัดกว่านี้บ้างไหมคะ

ภาพเดียวกัน แต่ย้อมสีเข้าไปให้ดูงามขึ้น

ภาพขาวดำ งามอย่างคลาสสิก

 ;D

สถานที่เดียวกันหรือเปล่าคะ  ???

คนละตึกจ้า  ;D

 :(

ภาพในความเห็นที่ ๗๖ ของคุณ POJA คือ อาชีพรับถอนขนบนใบหน้า อยู่ตรงทางเข้าศาลเจ้าเลี้ยงเป็ด ใกล้แยกแปลงนาม ซึ่งอยู่ในพื้นที่ที่จะต้องก่อสร้างสถานีรถไฟฟ้าัวัดมังกรพอดี

วันนี้ตั้งใจจะไปสำรวจศาลเจ้าเลี้ยงเป็ดหลังตึก ว่าทำไมถึง "ศาลเจ้าเลี้ยงเป็ด"


ทำไมคนเจริญกรุงถึงไม่ต้องการรถไฟฟ้า? ผมก็สงสัย เพราะรถไฟฟ้าจะพาคนมาซื้อของได้สะดวกขึ้นและจำนวนมากขึ้น น่าจะทำให้การค้าขายมีมากขึ้น

คนที่ได้ประโยชน์ คือ คนที่อาศัยและทำมาค้าขายในพื้นที่นี้?

ผมเพิ่งเข้าใจก็เมื่อวันก่อนนี้เอง จากที่เข้าใจผิดๆ มานาน ... มันเกิดจากประกาศปรับปรุงผังเมืองของกรุงเทพมหานคร พ.ศ. ๒๕๕๕ นี่เอง ... โปรดหารายละเอียดเอาเอง

ยังมีถนนคลองถมวัดพิเรนทร์อีกสายหนึ่ง

อ้างอิงด้วยภาพนี้พอจะใช้ได้นะครับ

สะพานหกข้ามคลองบางกอกใหญ่ ปัจจุบันก็คือสะพานเจริญพาศน์ ถนนอิสรภาพครับ สร้างในสมัยรัชกาลที่ ๖

ที่จริงแล้วจะมีสะพานหกอีกแห่งหนึ่งในฝั่งธนบุรี แต่ไม่มีประวัติกล่าวถึงไว้ คือสะพานข้ามคลองชักพระ ถนนบางขุนนท์-ตลิ่งชัน(บางระมาด) ตรงกรมบังคับคดีปัจจุบันครับ
ถนนสายนี้มีมาแต่สมัยรัชกาลที่ ๕ แต่เดิมเป็นถนนดินอัดแน่นเล็กๆ เท่านั้น

เคยเห็นแผนสร้างสะพานข้ามแม่น้ำบางแผน จะเอาที่ตรงนี้เป็นทางลงสะพานค่ะ โชคดีที่แผนนี้ล้มไปแล้ว

ขอแสดงความเสียใจกับคุณ POJA ด้วยครับ โครงการนี้ถูกปัดฝุ่นขึ้นมาแล้วครับ คาดว่าจะเริ่มทำก่อสร้างในปี พ.ศ. ๒๕๕๘ ครับ ... อีก ๓ ปีข้างหน้า

สะพานข้ามแม่น้ำเจ้าพระยาช่วง "ลาดหญ้า-หัวลำโพง"

ไปเจอรูปอีกสะพานหก อยู่ฝั่งธนบุรี
มีแคปชั่นอธิบายอยู่ข้างล่างแล้ว

แย่จัง เห็นลานโล่ง ๆ หน้าวัด ก็จะเอาสะพานมาลง โรงเรียนก็คงถูกยุบ เหลือแต่ศูนย์การค้าล่ะสิท่า

 :'(  :'(  :'(

คุณ POJA ไปถ่ายรูปสถานที่ หลายๆมุมเท่าที่จะทำได้   เก็บไว้เป็นอนุสรณ์ดีไหมคะ   อย่างน้อยก็จะได้มีอะไรเหลือให้เห็นกันบ้าง
ไม่เห็นจากของจริง  เหลือรูปถ่ายไว้ยืนยันก็ยังดี

ป้ายชื่อโรงภาพยนต์ ศาลาเฉลิมไทย ยังอยู่นะนี่

ห้องแถวไม้ชั้นเดียว อายุมากกว่าหกสิบปีแน่นอน กล้ายืนยัน เพราะผมเห็นห้องแถวนี้มาตั้งแต่ยังเรียนอยู่ชั้นอนุบาล ๑

รูปแบบสะพานที่จะก่อสร้างครับ คงไม่ผ่านเข้าไปในพื้นที่โรงเรียนกับวัดนะครับ

มองภาพไม่ถนัดค่ะ
แต่กะคร่าว ๆ คล้ายกับว่า จะไปกินบนถนนมหาพฤฒาราม เลียบคลองผดุงฯ
ตึกเก่าริมน้ำอาจจะหาย
สะพานทิพยเสถียร ก็จะหายไปหรือนี่   ???  :-\

ทัศนียภาพ ริมคลองปัจจุบันค่ะ
เขาจะสร้างสพานผ่านตรงนี้จริงหรือนี่

อยู่ตรงร้านขายของเก่า ทางจะไปบางบอนครับ นั่งรถเมล์ผ่านเห็นประจำ

ป้ายโรงเรียนทวีธาภิเษกที่เป็นไม้ เคยเห็นอยู่ร้านขายไม้เก่าตรงแถว ๆ คลองสิบกว่า ๆ ทางจะไปองครักษ์ แต่ตอนนี้หายไปแล้ว น่าจะโดนแปรรูปไปแล้วครับ

เขาจะไปลงตรงย่านราชวงศ์นะครับ ฝั่งตรงข้ามตอนนี้เป็นที่ของโครงการคอนโดมิเนียมเจ้าหนึ่ง แต่ต้องออกแบบใหม่เพราะสะพานที่กำลังจะมานี่แล

เขาจะไปลงตรงย่านราชวงศ์นะครับ ฝั่งตรงข้ามตอนนี้เป็นที่ของโครงการคอนโดมิเนียมเจ้าหนึ่ง แต่ต้องออกแบบใหม่เพราะสะพานที่กำลังจะมานี่แล
[/quote]

ตรงราชวงศ์นี้จะเป็นอีกสะพานหนึ่งครับ คือสะพานท่าดินแดง-ราชวงศ์ ไม่ใช่สะพานที่ผมนำภาพมาลง

แต่คิดว่าคงจะไม่ได้สร้างหรอกครับ พลังมวลชนแถบนี้แรง ...

ตรงราชวงศ์นี้จะเป็นอีกสะพานหนึ่งครับ คือสะพานท่าดินแดง-ราชวงศ์ ไม่ใช่สะพานที่ผมนำภาพมาลง

แต่คิดว่าคงจะไม่ได้สร้างหรอกครับ พลังมวลชนแถบนี้แรง ...


[/quote]

ขอบคุณครับ เรื่องสะพานผมว่าก็ไม่แน่นะครับ ขนาดรถไฟใต้ดินตรงเยาวราชยังสร้างได้เหมือนกัน แต่ก็ต้องดูไปครับ อาจจะสร้างไม่ได้จริง ๆ

อีกหน่อย ภาพบรรยากาศแบบนี้จะไม่มีอีกแล้ว คงจะเป็นภาพต้นเสาตอม่อ ปัก เรียงรายบดบังทัศนียภาพไปหมด

ภาพจากกูเกิ้ล

ทำไมไม่มองให้ไกล  ควรเอาลงใต้ดินหรือไม่เอาวางบนพื้น(นอกเมือง)
ไม่ควรเอาสิ่งก่อสร้างขึ้นสูงบดบังทัศนียภาพต้นไม้บ้านเรือนที่สวยงาม
อย่างสยามสแคว์กลายเป็นเมืองในหลืบมืด บรรยากาศไม่สดใส
สุดท้ายกลายเป็นแหล่งเสื่อมโทรม เขตน่ากลัวอันตรายที่เป็นจุดแฝงตัวคนไม่ดี(อาจดูหนังมากไป)

คำตอบจากผู้สันทัดกรณี (ลอกมาจากกระทู้ในพันทิป) บอกว่า

สมัยนั้น....มี 2 แนวคิดครับ คือ บนดิน  และใต้ดิน  แต่ผลสรุป คือ บนดินดีกว่า  จากค่าใช้จ่ายที่น้อยกว่า การก่อสร้างง่ายกว่า และเรื่องความปลอดภัย..( ใต้ดินตามเส้นทางคงต้องไปจัดการระบบกันวุ่นวายด้วย เส้นเก่าแก่มาก )
ตอนนั้นเค้าสรุปกันแบบนั้นนะครับ

และ

จำได้ครับสมัยแรกๆที่จะมีรถลอยฟ้ารถใต้ดิน เขาก็คุยกันเรื่องมุดลงดินเหอะ ลอยฟ้ามันทำให้เสียทัศนียภาพเมืองอะไรเรื่องนี้
ก็เลยถามกันว่าแล้วค่าไม่เสียทัศนียภาพนี่เท่าไหร่ คำตอบคือคูณสี่

ถ้าดูหนังยุคเก่าจะเห็นภาพไล่ล่าบนรถลอยฟ้าในชิคาโกหรือนิวยอร์ค
ปัจจุบันเขาคงรื้อไปหมดแล้ว   
ไม่มีปัญหาอยากสรัางตรงไหนก็เอา ปล่อยไปตามชะตาของบ้านเมือง

เจอสะพานหกอีกแห่ง ลองวิเคราะห์กันดู อยู่แถวไหน

คลองสาน ค่ะ

ขอบคุณครับอาจารย์เทาชมพู

นั่งรถเมล์ผ่านตอนกลับบ้าน เห็นแล้วก็ระลึกได้ถึงโรงหนังขาประจำของผมสมัยยังหาเงินใช้เองไม่เป็น

ดูชั้นประหยัดสัมผัสหน้าจอแถวหน้า ราคา 10 บาท มองไม่ถนัดก็ขยับถอยหลังไปที่แถวราคา 15 บาท

วันไหนมีเงินเหลือมากหน่อย ก็ขยับถอยหลังไปอีกที่แถวหลัง 20 บาท

กับโรงหนังที่อยู่ใกล้โรงเรียนแท้ๆ แต่ไม่เคยเข้าไปดูหนังเลย มัวแต่ไปนั่งทานราดหน้ายอดผักหน้าโรงหนังกับสาวโรงเรียนรั้วติดกันแทน

เกิดเหตุที่ข้างพระตำหนักจิตรดาฯ ...

ท่านพลเอกพระยาพหลพลพยุหเสนายืนเคียงข้างกับนายพลอะกีโตะ นากามูระ ผู้บัญชาการกองทัพญี่ปุ่นในประเทศไทย เมื่อสงครามโลกครั้งที่สอง

เครื่องอัดจีบผ้า ...

ลุงไก่ครับ

รุปข้างบนนั้นถ่ายเมื่อพระยาพหล เป็นตัวแทนรัฐบาลไทยต้อนรับพลเอกฮิเดกิ โตโจ นายกรัฐมนตรีญี่ปุ่น ที่มาเยี่ยมกรุงเทพระหว่างสงครามโลกครับ

พระยาพหลเคยไปเยี่ยมโตโจที่ญี่ปุ่นเหมือนกัน  เมษายน 2485


เรียนถามอาจารย์นวรัตน์ว่า คนขวามือนายวนิช  ปานะนนท์  
โดนฆ่าหรือว่าตายเองตามข่าว 55(ขอความเห็นหรือความจริง ถ้าอาจารย์มีข้อมูล)

คนขวามือแถวหน้านั้นคือนายดิเรก ชัยนาม รัฐมนตรีต่างประเทศนะครับ นายวณิช ยืนอยู่แถวสองหลังนายดิเรกอีกทีหนึ่ง

นายวณิชถูกจับคตีอาชญากรสงคราม มาอยู่ที่โรงพักพระราชวังตรงปากคลองตลาด และได้ผูกคอตาย ต่อมาห้องขังเดียวกันนี้ยังได้ขังจอมพลป. พิบูลสงครามด้วย

ถ้าการตายของนายวณิชเป็นฝีมือของตำรวจ ผมก็น่าจะได้เห็นข้อเขียนอะไรบ้าง แต่ยังไม่เคยเห็นนะครับ

ครับ

รูปที่ลงในเน็ทนี้บรรยายกันไว้ต่างๆ บอกว่าถ่ายที่กรุงเทพก็มีโตเกียวก็มี
 
อ่านที่คุณvisitnaทักมาแล้วเลยเลิกเชื่อเน็ท ไปเปิดหนังสือ"ไทยกับสงครามโลกครั้งที่๒"ของคุณดิเรกดู แล้วเลยก็เลยก็อปภาพนี้มาให้ เป็นโตเกียวครับไม่ใช่กรุงเทพ

 

นี่ไม่ใช่ขบวนพาเหรดของบุรุษไปรณีย์นะครับ แต่เป็นนักเรียนนายร้อยพระจุลจอมเกล้าฯ น่าจะประมาณไม่เกินปี๒๕๑๐ เครื่องแบบยังเป็นสีกากีเหมือนกองทัพบกสหรัฐหลังสงครามโลก ยังไม่เปลี่ยนเป็นสีเขียวเช่นปัจจุบัน

สมัยก่อนโรงเรียนนายร้อยจ.ป.ร.จะอยู่ที่ถนนราชดำเนิน แยกเป็น๒ส่วน ส่วนที่อยู่ตรงข้ามสนามมวยนั้นเป็นที่นอนและเล่นกิฬา เดี๋ยวนี้เป็นที่ทำการบ.ก.กองทัพบก ส่วนที่เรียนนั้นอยู่ตรงข้ามกระทรวงศึกษา เดี๋ยวนี้เป็นที่ทำการทำเนียบรัฐบาลไปแล้ว ทุกเช้านักเรียนนายร้อยจะเดินแถว มีกลองแท๊กและขลุ่ยฝรั่งนำหน้า เช้าจากหอพักไปตึกเรียน และบ่ายเดินจากตึกเรียนกลับหอทุกวัน ถ้าเป็นสมัยนี้รถติดๆคงต้องมึนกันไปข้างหนึ่ง

ในรูปขบวนแถวข้ามสพานมัฆวานมาแล้ว เตรียมเลี้ยวขวาเข้าโรงเรียน

ขออนุญาตพาเลียบทะเลสักนิดเถอะครับ

ในวงกลมที่ผมวงไ้ว้ในภาพ ... ทำให้นึกถึงเสียงไทยสำเนียงจีนขึ้นมาทันที

"มี ขวก ม้า ขัย" (มีขวดมาขาย)

สงสัยซะแล้ว "มี ขวก ม้า ขัย" เจ้านี้มาหาซื้อขวดอะไรที่ถนนราชดำเนิน ขยายภาพดูแล้วน่าสงสัยจะเป็นสายลับต่างชาติที่มาป้วนเปี้ยนอยู่ในกรุงเทพตอนนั้น

นี่คงมานับจำนวนนักเรียนนายร้อย หากเกิดรบกันขึ้นมาแล้วเขาจะเกณฑ์ไปรบเหมือนทุกครั้ง

อย่าถือเป็นจริงเป็นจังนักนะครับ ฮี่ ๆ

บรรเลงเพลงประกอบ

http://www.youtube.com/watch?v=U_WTmA3hPnU

ฟังเล่นสนุก ๆ

แหะ แหะ

 ;D

มีภาพที่ต้องหาคำตอบอีกแล้ว วัดอะไร น่าจะอยู่ในคลองบางกอกน้อย

วัดอัปสรสวรรค์

ยอดเยี่ยม ขอบคุณครับ

ชุดเดียวกัน สะพานอะไร? รถเมล์สายอะไร?

เท่าที่จำได้ รถเมล์ของ ร.ส.พ. มี ๒ สาย คือ สาย ๑ ท่าเตียน - ถนนตก และสาย ๔ ตลาดพลู - คลองเตย
จะบอกว่าเป็นสะพานเจริญพาศน์ ถนนอิสรภาพ ข้ามคลองบางกอกใหญ่ ก็ไม่น่าจะใช่ เพราะรถมล์ ร.ส.พ. ไม่ผ่าน
รถที่ผ่านคือ สาย ๕๖ ของบริษัทไทยประดิษฐ์จำกัด ใช้รถยี่ห้อ HINO

ขอทายว่ารถเมล์สาย ๔ ตลาดพลู-คลองเตย กำลังข้ามคลองบางขุนเทียน ถนนเทอดไทย ก่อนจะไปสุดสายที่อู่รถฝั่งตรงข้ามกับวัดปากน้ำภาษีเจริญครับ
ไม่รู้จักชื่อสะพานน่ะครับ

รถเมล์สายหนึ่งสีแดงเหลือง ผมเคยเห็นรูป

รถเมล์ร.ส.พ.สยองมาก รถเก่าสกปรกขับซิ่งกันเหมือนจะรีบไปลงนรก กระเป๋าแต่ละคน ไม่ซ่าก็ไม่ได้ร่วมแก้งค์ เวลารถวิ่งต้องออกไปยืนที่กระไดรถ แล้วโหนตัวออกไปให้ไกลที่สุดด้วยมือข้างเดียว ตะโกนโหวกเหวกแซวเขาไปทั่ว

ไม่จำเป็นไม่อยากขึ้นมันจริงๆ

รถเมล์ที่ทั้งคนขับและกระเป๋าสุภาพมากคือรถเมล์ขาวของนายเลิศ แต่งตัวสะอาดสะอ้านอย่างกับทหารเรือในชุดขาว สุดท้ายต้องเลิกหมดคราวที่รัฐบาลบังคับซื้อกิจการรถเมล์ของเอกชนไปดำเนินการเองในนามของข.ส.ม.ก.

ตอนผมเข้ามาเรียนกรุงเทพ
รถเมล์ไม่แน่ใจว่าสายแปดหรือไม่    แต่เป็นรถเมล์ขาว
วิ่งเข้าลาดพร้าวไปสุดแค่สะพานสอง
ผมไปเยี่ยมน้อง ลงจากรถเมล์ต้องเดินต่อไปอีก
เพราะต่อไปจากนั้นไม่มีรถเมล์วิ่ง(คนบางกะปิเดินทางยังไง?)
สมัยนั้นถนนลาดพร้าวยังมีคูสองข้างทาง

พนักงานเก็บเงินรถเมล์ของนายเลิศมีเครื่องแบบ กางเกงขายาวสีขาว เชื้อแขนสั้นสีขาว สวมหมวกหนีบสีขาว แต่รองเท้าจะขาวด้วยไหม ไม่แน่ใจ .. แต่น่าจะใช่
จะสะพายกระเป๋าหนังสีน้ำตาลอ่อนสำหรับวางกระบอกตั๋วอยู่ที่ระดับเอว

สำหรับหลักหินใหญ่ในภาพนี้ คงไม่ได้เห็นกันอีกแล้ว ... บางท่านอาจจะไม่รู้จัก
คงต้องเรียนท่านอาจารย์เทาชมพู ได้อธิบาย ... อยู่เยื้องหน้าโรงเรียนท่านไปนิดหน่อย
ความหมายของมันช่างลึกซึ้ง

รถเมล์นายเลิศ เท่าที่จำได้ จะมี
สาย ๒ สำโรง-ปากคลองตลาด (อู่สำโรงยังอยู่ที่เดิมทุกวันนี้)
สาย ๘ ลาดพร้าว-สะพานพุทธ (ประมาณโรงพิมพ์คุรุสภาเก่า)
สาย ๑๑ มักกะสัน-สะพานพุทธ (นิคมมักกะสัน ถนนเพชรบุรีตัดใหม่)
สาย ๖๐ คลองจั่น-ปากคลองตลาด (การเคหะคลองจั่น)

สังเกตว่าการบอกเส้นทางวิ่งของรถเมล์ จะเริ่มจากชานเมืองเป็นต้นทาง มาสิ้นสุดที่ในเมืองเป็นปลายทาง

ขออนุญาตตอบลุงไก่

หลักในรูปภาพที่เห็นนั้นเป็นหลักเขตที่ดินของพระยาภักดีนรเศรษฐ หรือนายเลิศ เศรษฐบุตร ผู้ให้กำเนิดรถเมล์ขาว สิ่งที่ยังพบเห็นทุกวันนี้ที่เดิมเป็นของท่านมีหลายอย่าง เช่น ปาร์คนายเลิศ โรงพยาบาลเลิศสิน รถเมล์ขาวนายเลิศ เรือเมล์ขาวนายเลิศ
 
ส่วนหลักที่ถามนั้นเป็นหลักเขตที่ดินของท่าน ซึ่งเมื่อท่านได้ซื้อที่ดินที่จะทำปาร์คนายเลิศนั้น ท่านมีอารมณ์ขัน จึงได้ทำหลักเขตเสียใหญ่โต ต่อมามีชาวบ้านไปร้องเรียนว่าหลักอันนี้บังทัศนวิสัย ทำให้การเข้าออกซอยยากขอให้ทางเขตถอนออก ทางเขตถามไปยังกรมศิลปากรว่าสิ่งนี้คืออะไร เป็นโบราณวัตถุหรือโบราณสถานหรือเปล่า จะรื้อถอนได้มั้ย เจ้าหน้าที่ ๆ รับผิดชอบก็มีการออกไปสำรวจและสันนิษฐานไปต่าง ๆ เท่าที่เล่าได้ก็คือมีการหาข้อมูลและได้เรียนถามท่านรองอธิบดีกรมศิลปากรขณะนั้น คือ นายพินิจ สมบัติศิริ (สามีท่านผู้หญิงเลอศักดิ์ สมบัติศิริ) ซึ่งท่านเป็นลูกเขยของพระยาภักดีนรเศรษฐ (นายเลิศ เศรษฐบุตร) โดยท่านได้ให้ข้อมูลที่มาของหลักอันนี้ ว่าเป็นหลักเขต เกิดขึ้นด้วยอารมณขันตามที่เล่ามาแล้ว ทำให้เกิดความเข้าใจ เรื่องขอถอนหลักอันนั้นทิ้งก็เป็นอันยกเลิกไป

http://th.answers.yahoo.com/question/index?qid=20091105061805AAeQ4lR

 ;D

หลักคอนกรีตอันนี้ตอนเด็กๆผมเคยนึกว่ามันเป็นส้วมสาธารณะ เคยไปเดินอ้อมหน้าอ้อมหลังหาทางจะเข้าไปฉี่ หาอย่างไรก็ไม่เจอเลยล่อมันที่โคนต้นก้ามปูแถวนั้น โชคดีไม่มีแก้งค์ช้อนลูกน้ำมาป้วนเปี้ยน

หลายปีกว่าจะรู้ว่ามันทำเลียนแบบท้ายปืนใหญ่โบราณ ที่เขานิยมเอามาฝังปลายเพื่อเป็นหลักเขตนั่นเอง

ร้านเซ่งชงยังไม่เลิกกิจการครับ

อ้ะ ... ผมเข้าใจไม่ถูกมาตลอดชีวิตเลยนะนี่ ที่เข้าใจว่าเจ้าปืนใหญ่ฝังดินนี่เป็นของสถานทูตอังกฤษทีทำไ้ว้เพื่อแสดงอำนาจบารมีข่มประเทศสยามของเราในสมัยล่าอาณานิคม

ที่จริงแล้วหลักเขตบอกที่ดิน ด้วยการปักปืนใหญ่ที่ดินของนายเลิศยังมีอีกด้านหนึ่งแวถถนนสมคิด แต่ตอนหลังถูกรื้ออกไปครับ เลยเหลือที่หัวมุมถนนสถานทูตอังกฤษเพียงแห่งเดียว

ท่าน NAVARAT.C  ท่านนำภาพปืนใหญ่หันปากกระบอกลงดินใช้เป็นหลักเขตที่ดินมาให้ชมกันแล้ว
จึงขอนำเสนอปืนใหญ่หันปากกระบอกชี้ฟ้าเป็นเสาธงชาติของโรงเรียนยุพราชวิทยาลัยที่เชียงใหม่ให้ชมกันครับ

กระบอกปืนใหญ่โบราณฝังปากกระบอกปืนลงดินรอบอนุสาวรีย์ประชาธิปไตยจำนวน ๗๕ กระบอก

ขอยืมภาพจากคุณ Disapong ใน Facebook มาแสดงอดีตกับปัจจุบัน

โรงรับจำนำไท้เสง หัวถนนไมตรีจิตต์ตัดถนนพระรามสี่ เชิงสะพานเจริญสวัสดิ์

ปัจจุบันปิดไว้เฉยๆ ไม่มีผู้อาศัย

สำหรับคนรักต้นไม้เมื่อสัก ๔๐ กว่าปีก่อน ก็จะแวะมาที่นี่ในวันเสาร์-อาทิตย์

แม่น้ำเจ้าพระยา หน้าศาลากลางจังหวัดสมุทรปราการ

กลับจากโรงเรียนมาบ้าน ทำการบ้านแล้วก็ได้เวลาเฝ้าหน้าจอโทรทัศน์แล้วสิ

อ้ายห้อย อ้ายโหน ... แม่รู้ แม่เห็น ... แหะ แหะ แหะ ...

ถ้าดูเรื่องข้างบน ก็ต้องดูเรื่องนี้ด้วย
สุว้าน...สุวรรณ  สามแรงแข็งขันทำดี ทำดี”

^
^
เพลงประกอบ

http://www.youtube.com/watch?v=on--NPy-KEs&feature=related

 ;D

ลุงไก่คงชอบเพลงนี้

http://www.youtube.com/watch?v=uVrvf1orfoo

 ;D

ตอนนั้นร้องได้ทั้งสองเพลงแหละครับคุณเพ็ญชมพู

แถมเพลงเพชรตัดเพชรอีกเพลงด้วย

เพชรตัดเพชร ... ตัดเพชรด้วยกัน ... เพชรเท่านั้น ตัดเพชรพอได้ ... ไม่ใช่เพชร ตัดเพชรไม่ไหว ... แข็งอย่างไร ตัดเพชรไม่ขาด ... เพชรจึงยิ่งใหญ่


อ๊าย อาย อาย อาย ... ฉัยอาย ฉันอาย ฉันอาย ... ขอกลับไปเป็นหุ่นไล่กา ยืนเฝ้าท้องนาอยู่สบาย ไม่เอาแล้วคน ฉันคงทนไม่ไหว ...

 ;D    ;D    ;D


ณ สถานที่นี้ ครั้งหนึ่งผมได้มีโอกาสเข้าไปเหยียบ แต่ไม่มีวาสนาได้อยู่ย่ำเช่นคนอื่นๆ ..

^
ดีใจที่ได้เห็นตึกวายอีกครั้งหนึ่ง ริมรั้วด้านฝั่งถนนวิทยุเป็นที่ตั้งของกลุ่มเครื่องกีดขวางสำหรับซ้อมให้กับนักเรียนเตรียมทหาร จักร-ดาวอันสง่างาม ถนนปูนในยามรับแหวนรุ่นก็ทำเป็นซุ้มหัวแหวนใหญ่โตมาก

ชำเลืองเห็นขวาบนสุดภาพ เห็นตึก ๑๖ ชั้นหรือ ๒๔ ชั้นไม่แน่ใจ อยู่บนถนนสุขุมวิทซึ่งครั้งหนึ่งตึกนี้ได้รับการกล่าวว่าเป็นตึกที่สูงที่สุด บนยอดตึกจะมีนาฬิกาและอุณหภุมิบอกด้วยเก๋มาก  ;D

ตึกโชคชัยหรือเปล่าคะ ?

พายเรือในสนามก็ยังได้ ...  :D    ;D

มุมนี้แพนไปไม่ถึงโรงรับจำนำ

เอาแบบเต็มจอ

เปรียบเทียบ

เปรียบเทียบ

เปลี่ยนบรรยากาศออกไปจากกรุงเทพฯ บ้าง

ถ้าเป็นปัจจุบันก็ต้องบอกว่าชื่อ ถนนมิตรภาพ ช่วงจากขอนแก่นไปอุดรธานี

คำบรรยายใต้ภาพบอกไว้แล้ว ...  ;D

สะดือเมือง - จุดกึ่งกลางของกรุงเทพมหานคร?

คำอธิษฐานขอสิ่่งต่างๆ ท่อธิบายในบันทัดล่างๆ ไม่เกี่ยวข้องนะครับ คุยกันเฉพาะเรื่องของสะดือเมือง

เครดิตภาพจากห้องไร้สังกัด พันทิป โดยคุณเดเมลซาแมวแม่มด

พ่อเคยเล่าให้ฟังว่าอาคนเล็ก เป็นช่างรังวัดที่ดินของกรมที่ดิน เคยเอากล้องสำรวจ Theodolite ไปตั้งบนภูเขาทองส่องหาหมุดหลักฐานต่างๆ บนพื้นราบ

กางแผนที่แล้วส่องกล้องหาหมุดหนึึ่งแถวราชดำเนิน ที่สำรวจทางภาคพื้นดินแล้วไม่พบ
อาผมตั้งกล้องที่หมุดบนภูเขาทอง เปิดมุมกล้องตามแผนที่ พบว่าหมุดอยู่ใต้ตึกกรมประชาสัมพันธ์ ถนนราชดำเนิน แ่ต่ไม่มีใครเชื่อ
อาผมยืนยันว่าอยู่ตรงนั้น จนต้องมีการขุดสำรวจกันใต้พื้นอาคารกรมประชาสัมพันธ์ แล้วก็พบจริงๆ
เรื่องนี้ยังมีบันทึกไว้ที่กรมที่ดิน

คงต้องทำความเข้าใจกันใหม่กระมัง ระหว่างใจกลางเมืองที่เสาชิงช้า กับสะดือเมืองที่บรมบรรพต

เรื่องสะดือเมืองที่ภูเขาทอง ก็เป็นจุดขายครับ ลุงไก่อย่าสนใจมากเลย หมุดทองเหลืองบอกระยะพิกัดต่าง ๆ เท่านั้น

เรื่องที่ผมเล่าถึงเกี่ยวกับอาผมนี้ นี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกว่า ๕๐ ปีมาแล้วครับ ไม่ใช่เพิ่งเกิดไม่กี่ปีที่ผ่านมา ก็เพียงเล่าสู่กันฟังไว้เท่านั้น

แต่ถ้าจะว่าเป็นจุดขายในวันนี้ ผมคิดว่าน่าจะเป็นสิ่งนี้ครับ ผมเองก็เคยไปซื้อมาแล้ว ... อยู่ที่ศรัทธาและความเชื่อ

ช่วยเป็นกำลังใจให้คุณณลขึ้นไปดูให้ได้

ก็อยากขึ้นไปครับ หวังว่าจะมีวาสนาสักวัน  :'(

เริ่มออกอาการตีบตันทางข้อมูลมาคุยเล่าสู่กัน ...

หาโฆษณามาแก้ขัดไปก่อน ...

...

เอาภาพบุคคลบ้าง ผู้ดำเนินรายการอยู่ช่อง สี่ บางขุนพรหม ยุคโน้น

-------ถามว่ามีใครบ้าง ------

ผมอ่านออกแค่สามคน อีกสองคนอ่านชื่อไม่ออก

ขอยึดท่านที่นั่งตรงกลางไว้ก่อน ... คุณจำนง รังสิกุล มองผ่านๆ ก็คล้ายกับหม่อมหลวงขาบ กุญชร

ท่านที่สองจากซ้าย หรือเป็นทางขวามือของคุณจำนง แม่นมั่นว่าเป็นพระองค์เจ้าจุลจักรพงษ์

ท่านสุภาพสตรีซ้ายสุด .. จำได้อ่านชื่อได้แล้ว .. คุณหญิงเต็มสิริ บุญญสิงห์

แอบมองลอดสลากได้อีกท่านหนึ่งทางขวามือสุดของภาพ พันเอกปิ่น มุทุกันต์

เหลือท่านที่สองจากขวา ยังอ่านไม่ได้

(http://www.reurnthai.com/index.php?action=dlattach;topic=4935.0;attach=35251;image)

ขอเดาบ้างค่ะ
คนกลาง  คุณจำนง  รังสิกุล
คนที่สองจากซ้าย   พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าจุลจักรพงษ์
คนที่สี่จากซ้าย   พระวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าเปรมบุรฉัตร
สุภาพสตรีคนซ้ายสุด เห็นหน้าไม่ชัดเลยเดาไม่ได้
ส่วนคนขวาสุด  คุ้นๆว่าเคยเห็น   แต่เกิดนึกชื่อไม่ออกขึ้นมาเฉยๆ

ป.ล. ยกความดีให้อินทรเนตร  ที่ช่วยเฉลยว่า ซ้ายสุดคือศ.คุณหญิงเต็มศิริ บุณยสิงห์   และขวาสุดคือพ.อ. ปิ่น มุทุกันต์  อธิบดีกรมศาสนา

อยากให้อาจารย์เทาชมพู เอ่ยถึงวีรกรรมที่เทวาลัยของทั้งสองท่านนี้ครับ (หากทราบและไม่เป็นเรื่องส่วนตัวของทั้งสองท่านจนเกินไป)

แวะมาวิกสนามเป้าบ้าง

ไม่ทราบจริงๆค่ะ  สองคนนี้เป็นรุ่นน้อง  คุณอัมพรอยู่หลัง 1 รุ่น  นีรนุช  ปัทมสูต  อยู่หลัง 2 รุ่น    เมื่อไม่ได้เรียนรุ่นเดียวกันก็แทบไม่เคยเจอกันเลย   อาจจะเดินสวนกันไปมาในห้องโถงชั้นล่างของเทวาลัยบ้างบางครั้ง        
ส่วนคุณอัมพร กีรติบุตร เข้ามาปีแรกก็ได้เป็นนางนพมาศของคณะ    เคยไปเห็นตอนเธอแต่งชุดไทยเตรียมจะขึ้นเสลี่ยงแบกกันออกไปที่สระน้ำจุฬา    คุณอัมพรยืนนิ่งๆให้พี่ๆกิจกรรมช่วยกันแต่งตัวให้  (ก็ชุดในรูปขวานี่ละค่ะ)  หน้าตาจิ้มลิ้มเหมือนตุ๊กตาชาววัง  ปีนั้นเธอชนะเลิศได้เป็นนางนพมาศของมหาวิทยาลัย
สมัยนั้น คณะอักษรฯรับนิสิตอีกชุดหนึ่งมาเรียนภาคค่ำ   คือเรียนตั้งแต่ตอนเย็นไปจนค่ำ  แยกจากพวกภาคกลางวัน     คุณอัมพรเรียนอยู่ภาคค่ำ ส่วนดิฉันอยู่ภาคกลางวัน จึงไม่มีโอกาสเจอกัน      ปัจจุบันนี้ถ้าจะเห็นกันก็ต้องงานวันคืนสู่เหย้าละค่ะ

# 168
พันเอกการุณ เก่งระดมยิง
ส่วนหนุ่มน้อยในภาพ ไม่รู้ว่าใช่ลุงไก่หรือเปล่า   ;)

ขอบคุณครับอาจารย์ ในภาพนั้น หนุ่มน้อยใส่เครื่องแบบนักเรียนโรงเรียนวชิราวุธครับ ... ของกระผมโรงเรียนปากคลองตลาดวิทยาครับ

วกกลับเข้ารายการบุคคลในภาพกันต่อไป กับคำถาม ใครเอ่ย?

สุดยอดทั้งสองท่าน อาจารย์เทาชมพู และ ลุงไก่ ถูกหมดเลย

อาจารย์เต็มศิริ มีลูกชายที่ผมรู้จักสองคน
คนโตชื่อนายคลี   เรียนที่คณะวิทยาศาสตร์ จุฬาฯ
ส่วนคนเล็กผมเรียกแต่ชื่อเล่นคือ "เล็ก" เรียนทันตแพทย์ เคยไปเที่ยวภาคเหนือด้วยกัน  
เที่ยวนั้นไปกับอาจารย์คณะเภสัชจุฬาฯ สองท่าน
ขับรถจี๊ปไป  ตาเล็กเป็นคนขับ มีผมกับเพื่อน และ อาจารย์เภสัชผู้หญิงสองท่าน รวมเป็นห้าคน
คืนแรกไปนอนในวังสมเด็จพระนารายณ์ ลพบุรี
คืนที่สองไปนอนที่บ้านพักของกรมศิลปากร ที่ศรีสัชนาลัย
ตอนนั้นยังมีการขุดชามสังคโลก  ช่วงปลายๆแล้ว ผมยังไปยืนดูตอนกลางคืน
คืนที่สามไปนอนบ้านพักในเขื่อนท่าปลา

ครั้งแรกตกลงว่าแชร์ค่าใช้จ่าย พอกลับมาถึง กทม. อาจารย์ท่านใจดีท่านจ่ายให้หมด

รูปพี่ visitna นั่งบนสนามหญ้าหน้าเสาธง ผมยังหาไม่พบ .. กะว่าจะเอาพี่มาตั้งคำถาม ใครเอ่ย? ซะหน่อย

ต้องขอคุยนิดว่าตอนเรียนปีแรก
ผมเรียนภาษาอังกฤษกับท่านอาจารย์ในภาพ ข้างล่าง
ตอนนั้นท่านผมขาว เดินหลังไม่ค่อยตรงแล้ว จะเป็นช่วงปลายๆของท่านแล้ว

เอาภาพอื่นดีกว่า ชุดน้องใหม่ ผมเป็นหนึ่งในนั้น
เอาหลายคนหน่อยลุงไก่จะได้เดายาก
ถ่ายหน้าตึกเคมีสอง ติดกับสถาปัตย์

ถ้าผมทาย ผมก็ทายถูก เป็น ๑ ใน ๓ หนุ่มใส่แว่นยืนแถวหลังนั่นแหละ
ผมไม่ทันอาจารย์ท่านนั้นหรอกครับ .. แต่คิดว่ามาทันตอนอาจารย์เทาชมพูท่านสอนครับ

สระน้ำในภาพ ตอนนี้ร่มครึ้มด้วยเงาจามจุรีไปแล้ว ... ครึ้มอกครึ้มใจ ... ฮัมเพลงในลำคอ

ณ อุทยานนี้งามด้วยจามจุรี ... เขียวขจี แผ่ปรกพสกจุฬาฯ ... ฯลฯ

คงจะจำภาพเดิมผมได้
ภาพนี่คือตึกอะไร???

^
ศาลาพระเกี้ยว

ขอขัดจังหวะนิดนึงครับ

ในภาพขาวดำนั้น ไม่ใช่นักเรียนวชิราวุธ แต่เป็นนักเรียนโรงเรียนปานะพันธุ์ในเครื่องแบบคล้ายกัน
โรงเรียนปานะพันธุ์วิทยาเป็นโรงเรียนเอกชนก็จริง แต่ได้ขอพระมหากรุณาธิคุณให้เป็นโรงเรียนในพระบรมราชูปถัมภ์ในรัชกาลปัจจุบันเมื่อประมาณปี๒๕๐๔ และได้รับพระบรมราชานุญาตให้ใช้เครื่องแบบของนักเรียนในพระบรมราชูปถัมป์ ดังภาพ โดยใช้แผงคอสีขาวติดเข็มภ.ป.ร. ในขณะที่วชิราวุธวิทยาลัยใช้แผงขอสีกรมท่า ติดเข็มว.ป.ร.

เดี๋ยวนี้โรงเรียนนี้เลิกกิจการไปแล้ว ที่ตั้งของโรงเรียนต้นๆถนนลาดพร้าวได้กลายเป็นศูนย์การค้า คาร์ฟูที่เห็นในปัจจุบัน

ตกลงท่านผู้นี้คือใครครับ ไม่เห็นเฉลย

 พระวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าเปรมบุรฉัตร

คุณนวรัตน์ ได้แค่นี้

อยู่คนละฝั่งรั้วจุฬา แต่รู้จักทั้งคู่เลย

อยากให้ลุงไก่  เอ่ยถึงวีรกรรมที่เทวาลัยของทั้งสองท่านนี้ครับ (เท่าที่ทราบและหากไม่เป็นเรื่องส่วนตัวของทั้งสองท่านจนเกินไป)

คุณลุงไก่ถามดิฉัน ผิดคนเสียแล้ว   ถามถึงคนดังต้องถามคนดังด้วยกัน ถึงจะรู้จักกัน   ;)

รูปในค.ห. 174 คือศาสตราจารย์ท่านผู้หญิงนพคุณ ทองใหญ่ ณ อยุธยา    ท่านสอนคณะวิศวกรรมศาสตร์ด้วยหรือคะ?

เอ่ยถึงคุณนีรนุชคนเดียวนะครับ .. ก็เพราะกระทู้นามสกุลที่เจ้านายประทานนั่นแหละครับ สายตระกูลทางย่าของกระผมมาจากทางสายนาควัชระ และก็ด้วยคุณหญิงจินตนา ยศสุนทร ท่านก็มาจากสายนาควัชระ
อาจารย์เทาชมพูท่านทักขึ้นมา ผมก็เลยไปค้นในเวปเรื่องของอาจารย์จินตนา ยศสุนทร ก็มีเรื่องของคุณนีรนุชกล่าวถึงไว้นิดหน่อย พร้อมภาพประกอบ

ความย่อๆ ว่าคุณนีรนุชท่านแต่งชุดแสดงละครดังในภาพเข้าห้องเรียน อาจจะเพราะอะไร? ท่านเลยถูกอาจารย์จินตนาตำหนิเรื่องการไม่เคารพครูบาอาจารย์ ก็เท่านั้นแหละครับ
ผมก็เลยเข้าใจว่าคุณนีรนุชท่านคงสร้างวีรกรรมแปลกๆ ให้เป็นเรื่องฮือฮาในแดนเทวาลัยไว้หลายเรื่อง

สำหรับเรื่องของคุณอัมพร ก็เป็นดังที่อาจารย์เทาฯ ท่านกล่าวไว้แหละครับ

สำหรับตัวผมเอง ผมจำชื่อได้แม่นอยู่ ๒ ท่าน คือ อาจารย์ถ่ายเถา สุจริตกุล และอาจารย์ฝอยฝา พันธุ์ฟัก ครับ

อาจารย์ท่านนั้น คงสอนรุ่นของคุณ visitna น่ะครับ ไม่ใช่รุ่นผม
ผมจำชื่ออาจารย์ที่สอนไม่ได้หรอกครับ จำได้แค่ว่าตอนปี ๑ ต้องข้ามไปเรียนภาษาอังกฤษที่ตึก ๑
แต่ก็ยังทันคราวที่สมเด็จพระเทพฯ ท่านเสด็จฯ ทางชลมารค (ย่ำน้ำท่วม) มาเรียนตอนปริญญาโท

อ๋อ  เรื่องนี้เอง
นีรนุช ไม่ได้แต่งชุดเด็กไทยไว้ผมจุกเข้าชั้นเรียนค่ะ   คนที่ทำคืออารดา สุมิตร  (ปัจจุบันใช้นามสกุล กีระนันทน์)    นีรนุชเพียงแต่เกล้าผมจุก   เตรียมไปงานลอยกระทงหรืองานขึ้นเวทีอะไรสักงานสักวันนั้น  แต่ยังคงสวมชุดนิสิตเข้าเรียนในวิชาฝรั่งเศสของศาสตราจารย์คุณหญิงจินตนา ยศสุนทร
ก็เลยเกิดเรื่องใหญ่   เพราะวันนั้น นิสิตสาวๆโดดเรียนไปงานมหาวิทยาลัยกันเป็นแถว  เหลือไม่กี่คนมาเข้าเรียนฝรั่งเศสตามปกติ   พออาจารย์เห็นว่านิสิตขาดครึ่งค่อนห้อง  เหลือมาไม่กี่คน แถมยังแต่งกายไม่เรียบร้อยคือเกล้าจุกบ้างนุ่งโจงบ้างมาเข้าเรียน    ระเบิดเวลาก็เลยลงตูมใหญ่กับพวกเข้าเรียน   ส่วนพวกโดดเรียนที่เป็นเป้าหมายตัวจริงนั้นรอดตัวไปไม่โดนระเบิด   แต่ต้องไปขอโทษอาจารย์ในวันต่อมา
คงต้องทำความเข้าใจว่าในยุคก่อน 14 ตุลา 16  ประชาธิปไตยยังไม่เบ่งบานในจุฬา    นิสิตกลัวอาจารย์กันหัวหด  คณะอื่นเป็นไงไม่รู้แต่ชาวเทวาลัยพอเข้าปี 1 ก็ถูกเตารีดรีดจนเรียบกริบตั้งแต่ปฐมนิเทศ      การไม่เข้าเรียนถือเป็นรอยยับขนาดใหญ่    ถ้าพร้อมใจกันหายไปเพื่อไปทำกิจกรรม เข้าขั้นเป็นอนันตริยกรรม   อาจารย์งดสอนทันที   และพวกเราต้องไปขอโทษหรือขอขมาด้วย

อ๋อ  เรื่องนี้เอง



เพิ่งเคยได้ยินนี่แหละ
ทราบแต่เพียงว่าท่านอาจารย์จินตนาท่านดุมากกกกก(s)

ขอบคุณสำหรับเรื่องเก่าๆครับ

คุณ NAVARAT.C น่าจะมีเรื่องเก่าๆมากกว่าดิฉัน   พวกถาปัดเป็นนักกิจกรรมกันทั้งนั้น  คงมีประสบการณ์มาเล่าได้มากกว่าคนที่เรียนอย่างเดียว

ขออภัย
ประสพการณ์พอมี แต่ไม่ได้เรื่องสักเท่าไหร่ ขอผ่านดีกว่าครับ

ผมเรียนที่ตึกเคมีสองเป็นส่วนมากอาคารอยู่ติดกับสถาปัตย์ด้วย
สมัยนั้นมีนิสิตคนหนึ่งขับรถโรลสรอยส์สีนํ้าตาลเข้มมาเรียน
เห็นจอดอยู่ด้านข้างตึกระหว่างเคมีสองกับสถาปัตย์

มีเพื่อนสนิทเรียนที่สถาปัตย์ชื่อวรวิทย์ ปัจจุบันอยู่ที่สิงคโปร์

กระทู้นี้คงต้องเปลี่ยนชื่อเป็น รูปเก่านำมาเล่าใหม่ แล้วหละ

ต่อไป ใครเป็นใครในภาพเก่า

สมัยคุณ NAVARAT.C กลุ่มซูโม่สำอางค์ที่ 'ถาปัตย์ ก่อร่างสร้างตัวหรือยังครับ เล่าให้ฟังบ้าง

^
ผมอยู่ปีสุดท้ายตอนซูโม่ตู้เข้ามาเป็นน้องใหม่ พกความปราดเปรื่องเข้ามาเต็มตัว แต่ก็ไม่ได้มั่วกับเขาเต็มที่เสียแล้วละครับ

จากซ้าย สอาด เปี่ยมพงษ์สานต์, ฉลอง สิมะเสถียร, กำธร สุวรรณปิยะศิริ, สมจินต์ ธรรมทัต, (สุรินทร์ แสงขำ ?)

เสื้อสีแดงข้างหน้าคือ ประกอบ ไชยพิพัฒน์

 ;D

(http://www.reurnthai.com/index.php?action=dlattach;topic=4935.0;attach=35258;image)

รูปนี้  คนขวาสุดเดาว่าเป็นเจ้าพระยาธรรมศักดิ์มนตรี(สนั่น เทพหัสดิน ณ อยุธยา)

"

ดิฉันเองยังงง ๆ เลย วิ่งวนอยู่ 2 ที่ รูปใหม่ กับ รูปเก่า
ตามสะดวกเลยแล้วกันเจ้าค่ะ

 :)  :D  ;D

หาภาพให้เข้ากับชื่อกระทู้

ส่วนประกอบ สำคัญที่ฆ่าเชื้อราคือกำมะถัน

พายเรือลอยลำมาตามชายคลอง ... ทิวทัศน์น่ามองอยู่ริมสองฝั่ง

 ... ไม่ถาม

ถาม ... ทำไมถึงชื่อซอยพิพากษา? (ถนนแปลงนาม)

เกี่ยวกับการยิงเป้าสมัยจอมพลสฤษดิ์หรือไม่?

เมื่อคืนไปเปิดหนังสือสารคดี
เจอภาพหนังสืองานศพเล่มแรกของประเทศ
สมบัติของคุณประยงค์ ปก เขียนว่าหนังสือสวดมนต์
พิมพ์ 10000 เล่ม พศ.2423

ไม่ถาม..... แต่อยากตอบ  8)

ภาพตึก ๑ โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษา (โรงเรียนเก่า  ;D) ด้านหน้ามีคำภาษาบาลีติดอยู่ ตอนสอบสัมภาษณ์ก้ต้องท่องคำบาลีเหล่านี้ให้ได้ว่า "นิมิตตัง สาธุรูปานัง กตัญญูกตเวทิตา " แปลว่า "ความกตัญญูเป็นเครื่องหมายของคนดี" โดยหม่อมหลวงปิ่น มาลากุล  ;D

หนังสือแจกงานศพ ตอนนี้ update แล้วครับ เป็นหนังสืองานศพสมัยรัชกาลที่ ๔ พิมพ์เรื่องกลอนสุนทรภู่ พระอภัยมณี ครับ

 ;D

ตกข่าวอย่างแรง

หนังสือสารคดีผมเก็บไว้มีจำนวนมากพอสมควรเล่มนี้เก่า ราคาปกแค่ 37 บาท

ชื่อซอยนั้นน่าจะมาจากราชทินนาม พระยาพิพากษาสัตยาธิปตัย (ดป๋  คอมันต์) บิดา พันเอก ถนัด  คอมันต์
หรืออาจจะเป็นพระยาพิพากษานานาประเทศกิจ (หุ่น  รูปะวิเชตร์)

ผังจำลอง วัดพระศรีสรรเพชญ แต่ถ่ายจากด้านหลังมาด้านหน้า(เพิ่งเห็นในเวป)
ไม่ทราบว่าอยู่แถวไหนเหมือนกัน

ส่วนแผนที่กรุงศรีอยุธยา อาจารย์สุเมธ ชุมสาย ทำไว้ค่อนข้างละเอียด
เคยพิมพ์แจกแถมมากับหนังสือเล่มหนึ่งที่เกี่ยวกับบุเรงนอง    ผมก็มี
ขี้เกียจไปค้นชื่อที่แน่นอน

ภาพนี้ถาม ... อยากให้ตอบ

 8)     8)      ;)

อยู่ที่พัทยาครับ เป็นสถานที่ท่องเทียวแห่งใหม่ เปิดมากว่า ๒๐ ปีเห็นจะได้ครับ เรียกว่า มินิสยาม Mini Siam หรือคนไทยเรียกกันว่า เมืองจำลอง

ประกาศพระราชทานชื่อบ้าน

ด้วยทรงพระมหากรุณาโปรดเกล้าโปรดกระหม่อม พระราชทานชื่อบ้านของจางวางโท แลนายพลตรี พระยาประสิทธิ์ศุภการ อธิบดีกรมมหาดเล็ก ผู้ช่วยสมุหราชองครักษ์ ซึ่งเปนสวนเพาะปลูกอยู่เดิมนั้นใหม่ว่า "บ้านนรสิงห์"

ประกาศมาณวันที่ ๑๐ มิถุนายน พระพุทธศักราช ๒๔๕๙

............

ราชกิจจานุเบกษา เล่ม ๓๓ หน้า ๖๓๕ วันที่ ๑๘ มิถุนายน ๒๔๕๙

รูปขวามือเคยนำลงมาแล้วในกระทู้เก่า    ไปพบท่านเข้าในงานพระราชทานเพลิงศพป้าจุ๊  จุรี โอศิริ
เลยขอนำภาพหม่อมปริม บุนนาค มาลงในกระทู้นี้อีกทีค่ะ 
หม่อมปริม เป็นธิดาพระยานิพัทธ์กุลพงศ์ (ชิน บุนนาค) กับคุณหญิงเปลื้อง    ท่านเคยเป็นนางเอกภาพยนตร์เรื่อง "วันเพ็ญ"เมื่อพ.ศ. 2482  ประพันธ์เรื่องและกำกับการแสดงโดยพระเจ้าวรวงศ์เธอพระองค์เจ้าภาณุพันธ์ยุคล

บรรยากาศอย่างนี้ ...

ยังไม่มีใครไขปริศนาลุงไก่เลยว่าที่ไหน   เดาว่าแถวๆโรงละครแห่งชาติ

ข้างล่างนี้คือเรือนแถวไม้ริมน้ำ  สถานที่อยู่อาศัยเก่าแก่ของอัมพวา      กำลังถูกรื้อถอนหลีกทางให้กับโรงแรมสมัยใหม่ ตามความเจริญที่เข้ามาไล่ที่ความเป็นอยู่ดั้งเดิม
http://www.oknation.net/blog/chalee2/2012/08/27/entry-1

ตลาดน้ำอัมพวายังมีต้นลำพูต้นใหญ่ๆ เหลืออยู่หลายต้น น่าจะแบ่งมาปลูกที่บางลำพูบ้าง

ถ้าทางท้องถิ่นยังปล่อยปละละเลยให้มีการก่อสร้างอาคารใหญ่ๆ ขึ้นมา มีการรุกล้ำคลอง ต่อไปก็จะมีการปล่อยน้ำเสียลงสู่ลำคลอง ทำให้น้ำเน่า

เสน่ห์ของอัมพวาก็จะหายไป ... แล้วก็จะไม่มีใครไปเที่ยวอัมพวากันอีก ...

เรื่องมันเริ่มจะเศร้า ...  :'(   :'(   :'(

คือว่าเคยไปนั่งดูโขนกลางแจ้งตอนบ่ายวันอาทิตย์ที่สนามหญ้านี้ แดดร่มลมตกแล้ว... เข้าใจว่าเป็นความคิดของท่านอาจารย์เสรี หวังในธรรมครับ

ตอนนี้หาโอกาสไปนั่งดูแบบสบายๆ แบบนี้ได้ยากแล้ว

คนเก่าแก่ถึงซาบซึ้งคำว่า THE GOOD OLD DAYS

วันก่อนก็ดูข่าวเห็นว่ารื้อเรือนเก่าริมคลองอัมพวา ก็นึกเสียดาย ไม่ทราบเป็นริมคลองฝั่งอำเภอหรือฝั่งวัดอัมพวัน
บริเวณนั้นเป็นส่วนที่ใช้เดินริมคลองหรือเปล่า ไม่ทราบ
จากฝั่งอำเภอ มีสะพานข้ามคลองอัมพวาไปฝั่งวัดอัมพวัน สองฝั่งคลองสามารถเดินริมคลองโดยรอบได้  
[ถ้าเป็นส่วนที่เป็นทางเดินริมคลองก็เป็นที่น่าเสียด่ายอย่างยิ่ง
วันจันทร์นี้มีธุระที่แม่กลอง มีเวลาจะไปกราบคุณย่าทิบทิมที่อัมพวา แล้วจะนำรูปริมคลองมาฝาก

ชอบเสน่ห์บ้านเก่าริมน้ำ และบานฝาเซี้ยมมากครับ

บรรยากาศริมน้ำอัมพวา ตลาดน้ำกลางคืนปัจจุบันค่ะ
ผู้คนเดินกันขวักไขว่ นายทุนถึงได้อยากไปสร้าง....(อะไรกันนักหนา)

ไม่ใช่คืนพระจันทร์เต็มดวง ที่เป็น BLUE MOON คืนนี้

ถ่ายไว้เมื่อประมาณเดือน พ.ค 55 ค่ะ

รายงานความคืบหน้า เรื่องท้องถิ่นอัมพวาที่ถูกยืดลมหายใจออกไปได้อีกชั่วขณะ

เริ่มจากนักธุรกิจชื่อคุณชูชัย ชัยฤทธิเลิศ เริ่มโครงการชูชัยบุรีศรีอัมพวา โรงแรมรีสอร์ทแอนด์สปา ระดับ 5 ดาว มูลค่าประมาณ 500 ล้านบาท เพื่อเป็นที่พักนักท่องเที่ยวแห่งใหม่ริมคลองตลาดน้ำอัมพวา  ที่ดินที่คุณชูชัยซื้อไปจำนวน 3 ไร่ ทำให้ต้องรื้อบ้านและห้องแถวไม้ริมคลองอัมพวาจำนวน 12 ห้อง ที่ปลูกอยู่เดิมทิ้งไป   เป็นเหตุให้ชาวบ้านนักอนุรักษ์ต่อต้านกันขึ้นมา

     ตอนแรกคุณชูชัยแถลงว่า ก่อนสร้างโรงแรมก็ประชาพิจารณ์ชาวบ้านที่มีสำมะโนครัวในพื้นที่กว่า 100 คน มีเพียง 3 คนไม่เห็นด้วย จึงเดินหน้าทำโรงแรมเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวตลาดน้ำอัมพวาให้เจริญยิ่งขึ้น ไม่ได้แย่งลูกค้าจากรีสอร์ตและโฮมสเตย์ เพราะลูกค้าเป็นคนละกลุ่มกัน
ส่วนห้องแถวเรือนไม้ริมคลองอัมพวา 12 ห้องที่สั่งรื้อนั้น มีคนอยู่อาศัยเพียงแค่ 6 ห้อง ปัจจุบันสภาพบ้านทรุดโทรม ไม้กว่า 80 เปอร์เซ็นต์ผุพัง หากจะซ่อมแซมก็ต้องรื้อทั้งหลังเช่นกัน นอกจากนี้ห้องแถวดังกล่าวยังรุกล้ำที่สาธารณะมานาน ซึ่งเรื่องนี้อาจไม่มีใครทราบ ดังนั้น เมื่อตนทราบก็ไม่ต้องการทำผิดกฎหมายต่อไป จึงสั่งให้รื้อถอน 
      “ขอยืนยันว่าสิ่งที่ทำถูกกฎหมายทั้งสิ้นอยากขอโอกาสบ้างเนื่องจากกำลังจะมาเป็นคนอัมพวา ดังนั้น คงไม่ทำให้อัมพวาเสียหาย เพราะส่วนหนึ่งของชีวิตที่เหลืออยากทำอะไรดีๆ ให้สังคม โดยเฉพาะอัมพวา จังหวัดสมุทรสงคราม ซึ่งชอบมานานแล้ว”

    หน้าตาโรงแรมของคุณชูชัยในแบบแปลนเป็นอย่างในรูปนี้  ตอนนี้ลงมือไปบ้างแล้ว

  แต่วันนี้คุณชูชัยเปลี่ยนใจแล้ว

  คุณชูชัยบอกสื่อว่ารู้สึกเสียใจกับทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำลงไป ไม่คิดว่าเจตนาดีที่ทำลงไปจะไปเบียดเบียนใจคน ตนมีเจตนาบริสุทธิ์ โครงการที่ทำคิดว่าจะช่วยเหลือพี่น้องอัมพวาและจะทำให้สอดคล้องกับสิ่งที่อนุรักษ์ไว้   ตั้งใจจะสร้างให้เป็นแลนด์มาร์กแห่งใหม่ เป็นศูนย์รวมของศาสนา ขนบธรรมเนียม ประเพณีอันดีงามของไทย รวมทั้งการกีฬา ขณะนี้สร้างเฟสแรกเสร็จเรียบร้อยแล้ว โดยสร้างศูนย์หัตถกรรมศิลปะ ร้านแม่สมใจ 7 ห้อง ศูนย์นี้จะให้ชาวบ้านนำศิลปหัตถกรรมพื้นบ้านมาจำหน่าย นอกจากนี้ยังสร้างท่าน้ำที่มีความยาวประมาณ 70 เมตร ท่าน้ำแห่งนี้เอกชนไม่สามารถสร้างเองได้  ทุกอย่างต้องได้รับการอนุมัติจากกรมโยธาธิการ กรมเจ้าท่าและเขตเทศบาลก่อน

   คุณชูชัยบอกอีกว่าไม่ได้ทำธุรกิจเพื่อส่วนตน แต่ทำเพื่อเกื้อหนุนสังคม ตอนเริ่มแรกที่สร้างไม่เห็นมีใครว่าอะไร คนอัมพวายินดีปรีดา แต่วันนี้ขอความยุติธรรมบ้าง ไม่อยากว่าใคร เพราะทุกคนมีเจตนารมณ์เดียวกันคือ รักอัมพวา
   ตอนนี้ให้ทำอะไรก็ยอมทุกอย่าง จะให้รื้อ ให้เก็บ ให้สร้างโรงแรมต่อหรือไม่ ก็ขึ้นอยู่เสียงส่วนใหญ่แล้ว ตอนนี้เหนื่อยเหลือเกิน ไม่อยากทำแล้ว ลงทุนไปเยอะแต่ไม่เป็นไร ตนรู้สึกเสียใจและขอโอกาสได้อธิบายบ้าง เพราะคนอย่างชูชัยไม่มีทางเบียดเบียนจิตใจใคร แต่ตอนนี้ถูกกล่าวหาเหมือนเป็นอาชญากร ภาพคุณย่าคุณยายมาวางดอกไม้ไว้อาลัย มันทำร้ายจิตใจมากๆ เหมือนตนเป็นคนเลวที่สุดในสังคมตอนนี้

กำลังเบี่ยงทางแล้วค่ะ
ประเด็นไม่น่าจะเป็นห้องแถว 6 หรือ 12 ห้องนั้นนะคะ
น่าจะอยู่ที่ความไม่เข้ากันของอาคารอภิโปรเจคนี้กับสภาพแวดล้อมมากกว่า

ภาพจาก SKY REPORT CH3 ค่ะ

เสน่ห์ของอัมพวาอยู่ที่ลักษณะดั้งเดิมของท้องถิ่นที่เป็นสังคมริมคลอง  มีบ้านเรือนไม้ มีตลาดริมน้ำ  จากนั้นก็มีทางออกแม่น้ำ แยกออกไปได้หลายคลองที่มีบ้านชาวบ้านแบบดั้งเดิมเหมือนร้อยปีก่อน    มีหิ่งห้อยบนต้นลำพู(หมดหรือยังไม่ทราบ)   เมื่ออนุรักษ์ให้เห็นเค้าเดิมได้  นักท่องเที่ยวก็แห่กันไปดู   ก็เพราะอยากไปดูอะไรที่เมืองใหญ่ไม่มี   ไปนอนกันในโฮมสเตย์เล็กๆริมน้ำ  ชมจันทร์ข้างขึ้น ชมน้ำขึ้นน้ำลง  นั่งเรือเที่ยวตามวัดริมแม่น้ำ  ซึ่งหาไม่ได้ในชีวิตคอนโดในเมือง   ชาวบ้านเขาก็มีรายได้ของเขา พออยู่ได้ไม่เดือดร้อน

แต่เมื่อนักลงทุนมองเห็นกำไร เอาแท่งคอนกรีตมหึมาห้าดาวมาปักลงริมน้ำ    เอาตลาดริมน้ำขึ้นห้าง มันก็ไม่ต่างจากย้ายศูนย์การค้าในเมืองหลวงมาไว้ที่นี่     ขึ้นได้แห่งหนึ่งต่อมาแห่งที่สองที่สามก็ตามมา    ชาวบ้านต้องหลีกทางให้นายทุน   อัมพวาก็จะหมดสภาพท้องถิ่นดั้งเดิม   แล้วก็ล้มระเนนระนาดกันไปทั้งนายทุนและชาวบ้าน

ต่อไปถ้าอัมพวาทันสมัยไม่แพ้พัทยา     นักท่องเที่ยวจะมากันมากขึ้นหรือน้อยลงกันหนอ?

นำรูปมาลง   สงสัยว่าโครงการที่ลงไปขนาดนี้จะถอยยากเสียแล้วค่ะ