2. ชาวสยามท่าจีน–แม่กลอง

          มีศูนย์กลางอยู่สุพรรณภูมิ (สุพรรณบุรี) บริเวณที่ราบลุ่มภาคกลาง แม่น้ำท่าจีน–แม่กลอง (ทางฝั่งตะวันตกของแม่น้ำเจ้าพระยา)
ซึ่งเชื่อมโยงถึงเมืองเพชรบุรี และเมืองนครศรีธรรมราช
          ทายาทสยามท่าจีน–แม่กลอง (ต่อไปข้างหน้า) เป็นกษัตริย์ครองเมืองสุพรรณภูมิ 2 องค์ คือ ขุนหลวงพะงั่ว และเจ้านครอินทร์
          ชาวสยามท่าจีน–แม่กลอง เมื่อดูจากสำเนียงภาษาน่าจะเกี่ยวดองเป็นเครือญาติชาติภาษากับบ้านเมืองทางเหนือขึ้นไปถึง
หลวงพระบาง (ในลาว) โดยผ่านลุ่มน้ำป่าสัก

         พ่อขุนผาเมือง ชาวสยาม ลำตะคอง เป็นกษัตริย์เมืองราด ปัจจุบันคือเมืองเสมา (อ. สูงเนิน จ. นครราชสีมา)
(1.) เมืองราด หรือ เมืองเสมา เป็นทายาท “เสียมกุก”–สยามกก–สยามดั้งเดิม
(2.) เป็นเครือญาติใกล้ชิดมาก กับกษัตริย์เมืองพระนครหลวง (นครธม เมื่อ 817 ปีมาแล้ว ราว พ.ศ. 1750) มีบอกในจารึกวัดศรีชุม
(3.) พ่อขุนผาเมืองรับพระราชทานพระขรรค์ชัยศรี (ดาบสองคม) จากกษัตริย์เมืองพระนครหลวง (นครธม) มีบอกในจารึกวัดศรีชุม
(4.) พ่อขุนผาเมือง กษัตริย์เมืองราด (เมืองเสมา) มีส่วนสำคัญในการสถาปนาเมืองอโยธยา พงศาวดารเหนือว่าพ่อขุนผาเมือง
เป็นกษัตริย์ครองเมือง อโยธยา ซึ่งทำให้พระขรรค์ชัยศรีเป็นมรดกตกทอดถึงกษัตริย์อยุธยา
(5.) อโยธยา–อยุธยา รับวัฒนธรรมจากลุ่มแม่น้ำมูล ได้แก่ แบบแผนพระปรางค์รับจากปราสาท, รามเกียรติ์พบบนทับหลังปราสาทต่างๆ
(6.) อโยธยา–อยุธยา ใช้ภาษาไทย มีอักษรไทย เรียกตนเองว่าไทย หรือคนไทย หลังจากนั้นแผ่ขยายไปสุโขทัยและเมืองอื่นๆ รวมทั้ง
แผ่ความเป็นอโยธยา–อยุธยา เหนือเมืองเสมา–เมืองราด ที่สูงเนิน แล้วสถาปนานามเมืองใหม่ว่านครราชสีมา

           โกรส์ลิเยร์ [Bernard-Philippe Groslier พ.ศ. 2524 (1981)] ระบุตายตัวว่า เสียมกุกเป็นชาวส่วย อยู่ลุ่มน้ำมูล
(อีสานใต้) เป็บข้อสันนิษฐานสมเหตุสมผลที่สุด ซึ่งต้องปรับปรุงปรับเปลี่ยน ชาวส่วย ว่าเป็นคนหลายชาติพันธุ์ พูดหลายตระกูลภาษา
ได้แก่ มอญ–เขมร, ชวา–มลายู, ไท–ไต เป็นต้น
           เพราะส่วยเป็นชื่อสมัยรัตนโกสินทร์ แปลว่าขี้ข้า แต่เขาเรียกตนเองว่ากวย (แปลว่า คน–ไม่ใช่ผี) พบหลักฐานในกฎหมายสมัยอยุธยา
ว่ากวยเป็นพ่อค้าสำคัญกับอยุธยา และมีฐานะทางสังคมเทียบเท่าดัตช์ (ฮอลันดา)
  
           “เสียมกุก” เป็นภาษาเขมรโบราณ ต้องอ่านว่า “เสียมกก”  
           “กก” เป็นคำไท–ไต–ไทย–ลาว มีหลายความหมาย แต่ในที่นี้แปลว่าแรก, เริ่ม, ต้นตระกูล(ตามคำอธิบายจิตร ภูมิศักดิ์)
ดังนั้น เสียมกก มีความหมาย ดังนี้
      (1.) ชาวสยามดั้งเดิมที่เข้มแข็งและที่รวมกันเป็นบ้านเมืองใหญ่โต อยู่เมืองเสมา ลำ ตะคอง ลุ่มน้ำมูล ที่ราบสูงโคราช
      (2.) เป็น 1 ใน 28 เครือญาติสำคัญของสุริยวรรมันที่ 2 กษัตริย์เมืองพระนคร (นครวัด) ที่มีภาพสลักบนระเบียงปราสาทนครวัด
      (3.) เข้าร่วมพิธีอินทราภิเษก ส่งพระขวัญสุริยวรรมันที่ 2 ขึ้นเป็นใหญ่บนสวรรค์ คือ วิษณุโลก
      (4.) เป็นขบวนแห่เกียรติยศของเครือญาติ (ไม่ใช่กองทัพ)

           “เสียมกุก” จากลุ่มน้ำมูล มีหลักฐานสมัยหลังสนับสนุน อยู่ในเอกสารจีนโจวต้า กวาน พ.ศ. 1839 (หลังเสียมกุก 189 ปี) บอกว่า
สยาม (เสียน) ก. ชำนาญปลูกหม่อนเลี้ยงไหม ข. ปะทะรุนแรงกับหมู่บ้านกัมพูชาอยู่เนืองๆ

           สยาม–เมืองเสมา ลุ่มน้ำมูล เป็นรัฐเอกเทศ มีข้อความจารึกพบที่เมืองเสมาว่า “นอกกัมพุชเทศ” (หมายถึง “ไม่กัมพูชา”)
มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกัมพูชาที่โตนเลสาบ ทั้ง (ก.) เครือญาติ และ (ข.) เครือข่ายการค้า
          เมืองเสมากับกัมพูชาเป็นเมืองเครือญาติใกล้ชิด เพราะเมืองเสมามีความสำคัญต่อการควบคุมเส้นทางการค้าลุ่มน้ำโขง–ชี–มูล
ไปเจ้าพระยา–ท่าจีน–แม่กลอง–อันดามัน ตั้งแต่ก่อน พ.ศ. 1500 พบหลักฐานสำคัญ ดังนี้
          พระเจ้าชัยวรรมันที่ 5 (พ.ศ. 1511-1544) แผ่อาณาบารมีทางวัฒนธรรมถึงเมืองเสมา สถาปนาเทวสถาน (พราหมณ์) ปะปน
ทับซ้อนกับพุทธสถาน จากนั้นขยายพื้นที่จากกลางเมืองออกไปถึงลำตะคอง ชัยวรรมันที่ 5 ต้องให้ “พราหมณ์ยัญชวราหะ” ไปเมืองเสมา
เพื่อกระชับความสัมพันธ์เครือข่ายเครือญาติเป็นพิเศษ เสมอด้วยบ้านเมืองเครือญาติใกล้ชิดอื่นๆ ได้แก่ เมืองพิมาย, เมืองพนมรุ้ง

        คนไทย มาจากชาวสยาม  จากบทความ -

               โคราชเก่า ชาวสยาม เมืองราด ของพ่อขุนผาเมือง ต้นเรื่อง “คนไทย” อโยธยา
สุจิตต์ วงษ์เทศ

https://www.matichon.co.th/prachachuen/news_4578685

(ตัดต่อย่อย่น)

              คนไทยมาจากชาวสยาม เป็นที่รับรู้กว้างขวางนานเป็นร้อยๆ ปีมาแล้วในหมู่นักปราชญ์, นักค้นคว้า, นักวิชาการ
             “ชาวสยามเรียกตนเองว่าไทย” พบหลักฐานเก่าสุดหลายร้อยปีมาแล้วในบันทึกของลา ลูแบร์ ราชทูตฝรั่งเศส ในแผ่นดิยพระนารายณ์

               ชาวสยาม เป็น   ลูกผสมจากหลายชาติพันธุ์ (นับไม่ถ้วน) ที่พูดภาษาไท–ไต–ไทย เป็นภาษากลาง
                            มีหลักแหล่งถิ่นฐานบ้านเรือนกระจัดกระจายหลายทิศทาง ได้แก่ ชาวสยามดั้งเดิม และชาวสยามท่าจีน–แม่กลอง ดังนี้

1.ชาวสยามดั้งเดิม  มีศูนย์กลางอยู่เมืองเสมา (อ. สูงเนิน จ. นครราชสีมา) บริเวณลำตะคอง ลุ่มน้ำมูล ที่ราบสูงโคราช อันเป็น “เมืองคู่”
กับเมืองศรีเทพ (อ. ศรีเทพ จ.เพชรบูรณ์) รวมทั้งเป็นเครือญาติสยามถึงลุ่มน้ำโขง ที่มีศูนย์กลางอยู่เวียงจันท์ (ลาว) และเป็นเครือข่ายการค้ากับ
บ้านเมืองลุ่มน้ำชีที่มีชุมชนคนจำนวนมากอยู่ทุ่งกุลาร้องไห้
        หลักฐานแสดงความเป็นชาวสยามดั้งเดิมคือภาพสลักนูนต่ำ บนระเบียงประวัติศาสตร์ของปราสาทนครวัด พร้อมจารึกภาษาเขมรว่า
                          
                                    “เนียะ เสียมกุก”

     ความสำเร็จของการ์ตูนสั้นไม่ได้ทำให้ดิสนีย์หยุดอยู่ตรงนั้น     เขาริเริ่มโครงการใหม่ที่ไม่มีผู้สร้างการ์ตูนคนไหนทำมาก่อน นั่นคือสร้างการ์ตูนเรื่องยาวขึ้นมาให้สำเร็จจนได้  เป็นการ์ตูนสีสันสวยงาม มีเพลงไพเราะประกอบ  อันเป็นสิ่งที่อภิมหายากในยุคก่อนสงครามโลกครั้งที่ 2   เครื่องไม้เครื่องมืออะไรก็ไม่มีอย่างปัจจุบัน  ภาพเคลื่อนไหวด้วยวาดด้วยมือทีละแผ่น   แค่ตัวการ์ตูนก้าวเดิน 1 ก้าวก็วาดให้ขยับทีนะนิดๆ ไม่รู้ว่ากี่แผ่นแล้ว
    ดิสนีย์รวบรวมนักวาดฝีมือดีมาร่วมงานกัน  ทุกคนทุ่มเทให้กับงานที่ใครๆก็บอกว่าไม่มีทางสำเร็จ  จ้างเด็กสาวมาแสดงท่าเคลื่อนไหวของสโนไวท์   จ้างคนมาพากย์เสียง  มาร้องเพลงที่แต่งกันเองขึ้นมา
    เรื่องที่ดิสนีย์เลือกคือ Snow White and the Seven Dwarfs  จากเทพนิยายเยอรมันของพี่น้องตระกูลกริมม์

  เมื่อประสบผลสำเร็จจากมิกกี้ เมาส์ ต่อมาคือมินนี่   ตัวการ์ตูนอื่นๆก็เกิดขึ้นมาเป็นทิวแถว  ล้วนเป็นเพื่อนของมิกกี้ มาร่วมผจญภัยในการ์ตูนสั้นๆแต่ละตอน   เช่นโดนัลด์ ดั๊ก   กูฟฟี่  หลานๆของมิกกี้ และหลานๆของโดนัลด์
  ข้างล่างนี้คือการ์ตูนสั้นยุคต่อมาจากการ์ตูนขาวดำ    ตัวการ์ตูนเริ่มมีสีสันเทคนิกคัลเลอร์

     ความสำเร็จของมิกกี้ เม้าส์ ทำให้ดิสนีย์ผู้ไม่เคยหยุดยั้งสร้างสรรค์สิ่งใหม่ๆ   ผลิตการ์ตูน มินนี่ เม้าส์ (Minnie Mouse) ออกมาในปีเดียวกัน   ตัวนี้หน้าตาเหมือนมิกกี้ แต่เป็นผู้หญิง นุ่งกระโปรง สวมรองเท้าส้นสูง
     มินนี่เป็นหวานใจของมิกกี้  นิสัยใจคอเป็นผู้หญิงเต็มตัว อ่อนหวาน ช่างเอาใจ เมตตาปรานี แต่ก็แสนงอน  ทำให้เล่นบทได้หลากหลาย   เป็นที่ถูกอกถูกใจเด็กๆทั่วอเมริกา
     มิกกี้กับมินนี่เป็นคู่รักกันก็จริง แต่ดิสนีย์ไม่เคยอนุญาตให้สองตัวนี้มีบทบาทถึงขั้นแต่งงานกัน   ต่างคนต่างอยู่กันคนละบ้าน  ยาวนานมาจนกระทั่งบัดนี้

  ลองตอบอย่างนี้ ก็แสดงว่าคุณ superboy เป็นมืออาชีพมานานแล้วซิคะ     จะแนะนำให้ชาวเรือนไทยเข้าไปอ่านบ้างไหม   ยอดคนอ่านในเรือนไทยก็มีไม่น้อยเหมือนกัน

   ตอนนี้ มองเห็นความเปลี่ยนแปลงขนานใหญ่ในวงการประพันธ์ หลายด้านด้วยกัน  เช่นการเปลี่ยนจากกระดาษเป็นหน้าจอ ฯลฯ
    แต่เรื่องที่อยากพูดในนี้คือการแบ่งกลุ่มคนอ่านแยกออกไปชัดเจนกว่าครั้งใดๆ    เมื่อก่อนแบ่งกว้างๆเช่นเรื่องบู๊สำหรับผู้อ่านชาย เรื่องรักและครอบครัวสำหรับผู้อ่านหญิง   แต่เดี๋ยวนี้ มีเพิ่มขึ้นมาอีกหลายกลุ่ม  เรามีนิยายวาย (สำหรับชายรักชาย) นิยายยูริ (สำหรับหญิงรักหญิง) นิยาย 18+,20+  ที่ทำให้คำว่าอีโรติกอ่อนความหมายลงไปมาก   คนอ่านมีทางเลือกมากขึ้นว่าจะอ่านประเภทไหนที่ถูกรสนิยมตนเอง    

อย่าใช้คำว่านักเขียนเลยครับอาจารย์ แค่อ่านแล้วไม่สนุกเลยนึกสนุกอยากเขียนเองบ้างเท่านั้น เดี๋ยวนี้การลงนิยายออนไลน์ง่ายกว่าเสียภาษีหลายร้อยเท่า

วงการหนังสือในปัจจุบันผมไม่ค่อยได้ตามข่าวไม่มีความเห็น แต่นิยายออนไลน์หรืออีบุ๊กเข้าไปอ่านยามว่างบ่อยครั้งเหมือนกัน ปีนี้ผมทดลองเขียนนิยายให้สั้น กระชับ เนื้อหาไม่ซับซ้อน เดินเรื่องด้วยคำพูดหรือสถานการณ์ แต่ละตอนไม่ยาวเกินไป เนื้อหาสัก 20-25 ตอนแล้วจบ เน้นมาที่พระเอกนางเอกตบตีกันทั้งเรื่อง ไม่มีดราม่าจบแบบแฮปปี้เอนดิ้ง เนื้อเรื่องไม่ต้องสมจริงนักก็ได้ วางขายราคาต่ำกว่าคนอื่นเล็กน้อย

ถ้าผมทำได้ตามนี้และมีผลงานเดือนละหนึ่งเล่ม น่าจะพอขายได้เรื่อยๆ สะสมแฟนคลับทีล่ะนิดทีล่ะหน่อย เขาวิเคราะห์กันว่านิยายรักชายหญิงยอดขายเยอะที่สุด นิยายวายแข่งกันมากที่สุด แต่นิยายยูริคู่แห่งโหดที่สุด ผมเลยทดลองเขียนนิยายวายให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย ได้ก็ดีไม่ได้ค่อยว่ากันใหม่ ส่วนนิยายเขียนโดยเอไอไม่ได้อยู่ในความคิดเลยสักนิด นอกจากปกเอไอซึ่งเป็นเรื่องดราม่าระหว่างนักเขียนกับนักวาดปกมาได้สักพักหนึ่ง

ถ้าไม่สำเร็จปีหน้าผมจะกลับไปเขียนนิยายจีน 

ตัวเก่าค่ะ  ตกยุคไปแล้ว   กำลังอ่าน GPT-4o อยู่ว่าจะใช้ยังไง คุณเพ็ญชมพูบอกได้ไหม

พอดีคุณ superboy โผล่เข้ามา   เพิ่งรู้ว่าเป็นนักเขียนกับเขาด้วย
มีอะไรมาคุยกันบ้างคะ เรื่องวงการหนังสือปัจจุบัน