บ้านริมน้ำยามเช้าขาวไอหมอก
หอมกลิ่นดอกไม้ป่านานาสี
เสียงนกน้อยร้องเพลงเร่งรวี
ปลุกมิสซิสซิปปี้คลี่อรุณ
บ้านริมน้ำยามสายแดดพรายแสง
คลื่นพลิ้วแรงริ้วใสอาบไออุ่น
ถึงแดดแรงก็มิร้อนอ่อนละมุน
ฝูงปลาวุ่นว่ายชลาออกหากิน
บ้านริมน้ำยามเย็นเห็นฟ้าฉาย
แดดสุดท้ายทอฉาบเป็นภาพศิลป์
ระลอกคลื่นรื่นบรรเลงเสียงเพลงพิณ
นกน้อยบินเป็นหมู่กลับสู่เรือน
บ้านริมน้ำยามราตรีคลี่ม่านฟ้า
จันทร์เยี่ยมหน้าให้เห็นมาเป็นเพื่อน
หริ่งหรีดกล่อมนิทราผู้มาเยือน
ให้หลับเหมือนราตรีที่บ้านเรา
บ้านริมน้ำที่มิสซิสซิปปี้
ถึงวันที่ไกลกันบ้านคงเหงา
เก็บความหลังฝังใจไว้แนบเนา
เพื่อนคนเก่า...อีกเมื่อไรจะได้มา
นภาลัย สุวรรณธาดา
10 เมย.55