เรือนไทย

สืบเนื่องจากกระทู้นี้
เปิดกรุดาราคลาสสิคของฮอลลีวู้ด (๗)
http://www.reurnthai.com/index.php?topic=988.0

มีคุณ Sila ตามอ่านอยู่  เลยจะเล่าต่อให้ฟัง
ตอนนี้ตั้งใจจะหาหนังทีวีคลาสสิคมาลงให้ดู  แล้วถ้ามีข่าวดาราเก่าๆ เหล่านั้นว่ายังอยู่หรือล้มหายตายจากไปแล้ว
ก็จะมาเล่าเสริมให้ฟัง

ถ้าหากว่าใครจะแจม ให้ข่าวหรือรายละเอียดเพิ่มเติม ก็จะยินดีมากค่ะ  ได้รวบรวมไว้ในกระทู้นี้ด้วยกันเสียเลย

เรื่องแรกที่จะเล่าถึง คือหนังทีวีเรื่องยาว  เป็นหนังตลกอมตะเรื่องหนึ่งของสี่ทศวรรษก่อน
ชื่อ Beverly Hillbillies  เป็นเรื่องครอบครัวบ้านนอกในรัฐเทกซัส  ที่ส้มหล่น ขุดเจอน้ำมันในที่ดิน
ก็เลยกลายเป็นมหาเศรษฐี  โยกย้ายไปอยู่ที่บีเวอร์ลี่ฮิลล์   อันเป็นนิวาสสถานของดาราและมหาเศรษฐีแห่งฮอลลีวู้ด
แต่ก็ยังคงความเชย เด๋อด๋าและการแต่งกายแบบสมัยอยู่กระท่อมทุกกระเบียดนิ้ว

ดูสนุกดีนะครับ กรุณาเล่าต่อด้วยครับ

หนังทีวีขาวดำเรื่องนี้ เริ่มออกอากาศในค.ศ. ๑๙๖๒  เป็นหนังเล็กๆ ที่ดารานำไม่ได้โด่งดัง    ตัวเอกเป็นชายวัยกลางคน แต่งตัวซอมซ่อแบบลุงเชยชาวบ้านนอก ไม่เคยเปลี่ยนชุด ตลอดเรื่อง  พูดเหน่อ  ท่าทางทื่อๆ  
แสดงโดยนักแสดงตัวรองๆในหนังทีวีเรื่องอื่นมาก่อน   ชื่อบัดดี้ อิบเสน   เขาเล่นเป็นเศรษฐีบ้านนอก ชื่อเจด แคลมเป็ตต์    มีความฉลาดระคนอยู่กับความซื่อ
ดาราคู่หูของบัดดี้คือดาราหญิงไอรีน ไรอัน  เล่นเป็น Granny หรือ"ยาย"  แม่ยายของเจด    ความจริงเธอแก่กว่าเขาไม่กี่ปี  แต่เมคอัพแต่งเนื้อแต่งตัวเป็นยายแก่บ้านนอกตัวผอมแห้ง  ได้เนียนเอาการ    
ไอรีนเล่นบทตลกได้ถูกใจคนดูมาก   เธอสวมวิญญาณยายแก่ ขี้โมโห ดื้อดึง ถือดี เป็นเจ้าแม่ของบ้าน   ลีลาสำคัญของเธอเหมือนตัวการ์ตูนรุ่นเก่า คือบทเต้นเหยงๆ    แล้ววิ่งจี๋ไปคว้าปืนหรือไม่กวาดมาไล่ปรปักษ์  แต่ก็เป็นยายแก่น่ารัก  เป็นตัวชูรสของเรื่องค่ะ

เพื่อจะเพิ่มสีสันในเรื่อง ไม่ให้จำกัดแค่ลุงและยายแก่ๆ  จนเรื่องแห้งแล้งเกินไป   ผู้สร้างและผู้เขียนบทก็ให้เจด (ในเรื่องเป็นพ่อม่าย ไม่ได้แต่งงานใหม่) มีลูกสาวแสนสวย  ชื่อบ้านนอกสุดขีดว่า "เอลลี่ เมย์"
คือชื่อแบบ แมรี่ แอนน์  เอลลี่ เมย์   เบตตี้ ซู พวกนี้   ถือเป็นชื่อเชยมากค่ะ  ถ้าทันสมัยก็ทันสมัยย้อนหลังไปหลายทศวรรษก่อน
เ
อลลี่ เมย์เป็นน้องนางบ้านนาที่สวยหวาน ตาโต หน้าใส  หุ่นเหมือนนางงาม    แต่ห้าวสุดขีด  ไม่ใช่สาวเอียงอาย  เป็นสาวเก่งเรื่องกีฬาและศิลปะการต่อสู้ เหวี่ยงผู้ชายลงบนพื้นได้เหมือนนักยูโด     
 
อีกคนเป็นหนุ่มเด๋อเซ่อซื่อ แทบจะเรียกได้ว่าปัญญาอ่อน หลานชายของเจ็ด เป็นลูกพี่ลูกน้องของเอลลี่ เมย์   ชื่อเจโทร
ความงี่เง่าของเจโทร  เป็นสีสันได้ทุกตอนเหมือนกัน  ขณะที่เอลลี่ เมย์มักจะโชว์ความสวยน่ารักมากกว่าฝีมือ 

เอลลี่ เมย์ถูกวางบุคลิกให้เหมือนพ่อและยาย  คือมียูนิฟอร์มชุดสาวห้าวบ้านนอกสวมแบบไม่ต้องเปลี่ยนซัก   ทุกตอน   เป็นเสื้อเชิ้ตแขนยาวและกางเกงยีนส์  มิดชิด
แต่ในเมื่อผู้สร้างเอาอดีตนางงามมาเล่น ชื่อ ดอนน่า ดักลาส    ก็ต้องให้เธอแต่งชุดว่ายน้ำบ้างเพื่อมีโอกาสโชว์ความสวย  เช่นเดียวกับเจ้าหนุ่มเด๋อด๋าเจโทร แสดงโดยนักแสดงหนุ่ม แมกซ์ แบร์  ก็หล่อเอาการเหมือนกัน   จึงต้องนุ่งกางเกงว่ายน้ำ(เชยๆ) เพื่ออวดความหล่อล่ำ

    มาชม "กลอยใจจอมเปิ่น"  rerun หน้าจอเรือนไทย ครับ
           [ชื่อไทยเมื่อตอนออกฉายทางไทยทีวีช่อง ๔ บางขุนพรหม]
 

อ่านแล้วคิดถึงฟามหลังค่ะ

ดาราที่คนชอบกันเป็นส่วนมาก คือ แกรนนี่  กับนายธนาคาร มิลเบิร์น  ไดรสเดล

http://www.morethings.com/fan/beverly_hillbillies/photo_gallery.htm


ชอบ เจน แฮธตาเวย์ที่เล่นเป็นเลขานายธนาคารมากค่ะ

ตลกร้ายมาก  ที่วิ่งตามนายให้ข้อมูลต่างๆ  แล้วโดนนายตำหนิติเตียน

ถึงตอนสำคัญ ไดรสเดลก็ได้หน้าไปในทุกสถานการณ์

์

อาหารคนหลังเขาเช่นน้ำ้มันพอสซั่ม หรือแกงแปลกประหลาดต่างๆ ทำให้นึกถึง นวนิยายของมนัส จรรยงค์ และ รงษ์ วงศ์สวรรค์ ที่กล่าวถึงอาหารพื้นบ้าน

ตอนที่ดูรายการนั้น  คิดหมั่นไส้ มากาเรธ  เมีย ไดรสเดล  สุภาพสตรีในสังคม

เธอ ทนครอบคัวแคลมเปท ไม่ได้ เพราะความเชย และไร้วัฒนธรรมของชนชั้นสูง
สามีที่เคยเอาอกเอาใจ ก็เห็นแก่เงินเป็นใหญ


(เวลาผ่านไป  ชีวิตในกรุงเทพก็เปลี่ยนไปเร็วมาก  คนที่เงินมาจากไหนก็ไม่ทราบ
ใช้ชีวิตที่ฟุ่มเฟือยอย่างไม่น่าเชื่อ  ดูตลกจริงๆ  ยืนยันว่าไม่ได้อิจฉา   แต่มันขำค่ะ)


ครอบครัวแคลมเปท รักษาความเป็นตนเองไว้ได้เสมอ  และรักใคร่เป็นห่วงเป็นใยกัน
ไม่ดูถูกตนเอง  และไม่ดูถูกผู้อื่น


เจทโทร โบดีน ภูมิใจกับการศึกษา สูง ของตัวเองมาก  เพราะไปโรงเรียน ๑๒ ปี  จบชั้นประถม ๖
น่ารักเหลือหลาย



เนื่องจากเป็นสมาชิกใหม่  ยังมิกล้าคุยออกนอกขอบเขต  ที่คิดเอาเองว่า อย่าเลอะเทอะ
อยากเก็บ คุณ เทาชมพู ไว้คุยเรื่องสำคัญๆมากกว่า

ขอเลื่อนวงให้กว้างขึ้น เพื่อจะมานั่งล้อมวงกันได้สะดวกค่ะ  เชิญคุยตามสบายในกระทู้นี้

Beverly Hillbillies มีจุดแข็งอย่างหนึ่งคือตัวแสดงยืนโรงที่สร้างขึ้นมาแต่ละตัว  ทีมงานวางนิสัยใจคอไว้เด่นมาก  และไม่ซ้ำกัน    ไม่ว่าดารานำหรือดาราประกอบ  ทุกคนเล่นกันสุดฝีมือ  เด่นกันไปคนละทาง ไม่ถูกบดบังกัน   ตลอด 272 ตอนของ 9 ปีที่หนังทีวีชุดนี้ยืนยงคงกระพันอยู่ได้ 
ดาราก็เล่นกันถึงบทเสียด้วย ไม่ว่าคนไหน

ครอบครัวแคลมเป็ทท์  ถูกประคบประหงมจากนายธนาคารจอมงก  ชื่อนายมิลเบิร์น  ไดรสเดล    ตานี่ยอมทุ่มทุนทำทุกอย่างเพื่อประคองเศรษฐีบ้านนอกไว้ที่บีเวอร์ลี่ฮิลล์   เพราะเจดเป็นลูกค้ารายใหญ่สุดของแบงค์  ไม่ว่าตัวเองจะปวดเศียรเวียนเกล้ายังไง ก็เอา
ตรงข้ามกับคุณนายไดรสเดลที่คุณ Wandee ไม่ชอบหน้า   เธอเป็นคุณนายแปดสาแหรกผู้ภูมิใจว่าตัวเองเชื้อสายเก่าแก่ย้อนหลังไปถึงพวกพิลกริมที่อพยพมากับเรือเมย์ฟลาวเออร์   ดูถูกดูแคลนพวกบ้านนอก  เธอจึงกลืนไม่เข้าคายไม่ออกกับเพื่อนบ้านที่สามีแสนจะเทิดทูน
ผู้เล่นบท มิลเบิร์น ไดรสเดล คือนักแสดงอาวุโส เรมอนด์ เบลีย์( Raymond Bailey -May 6, 1904 – April 15, 1980) บทนี้เป็นบทดังที่สุดในอาชีพ
ส่วนภรรยา มากาเร็ต ไดรสเดล เล่นบทนี้โดยแฮเรียต อี. แม็คกิบบอน( Harriet E. MacGibbon -October 5, 1905 – February 8, 1987)เธอมักจะได้รับบทคุณนายไฮซ้อเป็นประจำในหนังทีวีอื่นๆ   แต่บทนี้ละค่ะดังสุด

นักแสดงที่ดิฉันชอบที่สุดในเรื่องนี้ไม่ยักใช่ตัวเอก แต่เป็นตัวประกอบ   คือตัวเลขาฯสาวแก่ของนายแบงค์ใหญ่  ชื่อเจน แฮทธาเวย์  แสดงโดย Nancy Kulp ( 1921- 1991) เป็นสาวเชยหุ่นผอมแห้งเหมือนนางเอกป๊อบอาย     
เธอเล่นบทสาวแก่จอมเครียดจนสติแตก ได้ไร้เทียมทาน   เข้ากันหมดทั้งรูปร่างหน้าตา น้ำเสียงและบุคลิก  โดยเฉพาะบททอดสะพานให้เจโทร        ยังไม่เคยเจอใครเล่นบทแบบนี้ได้อีก   ฝีมือเธอ ขนาดถูกส่งชื่อชิงรางวัลเอมมี่จากบทนี้มาแล้วในปี 1967
ทั้งที่เล่นเป็นสาวแก่แสนเชย  ตัวจริงของแนนซี่เป็นดาราปัญญาชนคนหนึ่งของวงการ  เรียนจบปริญญาโทจากยูออฟไมอามี่  คิดดู  ในยุคที่ดาราส่วนใหญ่เรียนจบอย่างเก่งก็ปริญญาตรี หรือไม่ก็เข้าเรียนปีสองปีแล้วลาออก

 :D

          ขอบคุณอาจารย์ที่เขียนแต่งภาพเก่ามัวของตัวละครให้กลับมาแจ่มชัดขึ้น ครับ

      เมืองนอกเขามีหนัง และรายการทีวีเก่าหลายๆ สิบปี นำกลับมาให้คนทั้งรุ่นใหม่รุ่นเก่าได้ดู ได้รำลึกกัน
      เสียดายบ้านเรา ละครเก่าๆ เมื่อหลาบสิบปีก่อนสมัยแสดงสดหาดูย้อนหลังไม่ได้ อาจจะมีเทปบันทึกเหลืออยู่บางเรื่อง
เช่น ศรอนงค์ ของช่องสี่ บางขุนพรหม ที่ไม่ทราบว่าปัจจุบันยังอยู่ดีหรือเปล่า
     ส่วนรายการดนตรีคงแทบไม่มีเหลือ  เราจึงไม่ได้ดูพร้อมฟังทั้งภาพและเสียงของนักร้องอมตะสมัยหนุ่มสาวทั้งหลาย
ขนาดระดับครูเอื้อ เข้าใจว่าจะเหลือเทปบันทึกภาพร้องเพลงในช่วงหลังอยู่เพลงเดียว ในขณะที่ทุกวันนี้เรายังได้เห็น
Frank Sinatra หรือ Ella Fritzgerald ตอนหนุ่มสาวร้องเพลงไพเราะให้ฟัง

ดิฉันก็รู้สึกเสียดายหลักฐานมีค่าเหล่านี้เช่นเดียวกันค่ะ
ได้ยินมาว่าคุณครูสัมพันธ์ พันธ์มณีท่านมีเทปบันทึกรายการที่ท่านเคยแสดง สมัยช่อง ๔ วังบางขุนพรหม  เก็บไว้มาก
แต่ไม่ทราบว่ากระทรวงวัฒนธรรม หรือสวช. เอามาเก็บหรือดัดแปลงลงแผ่นดีวีดี ไว้บ้างหรือยัง
**************************
Beverly Hillbillies  ออกอากาศได้แค่ตอนแรกๆ คะแนนนิยมก็พุ่งพรวด   
ผู้ชมพากันถูกอกถูกใจกับความเด๋อด๋าบ้านนอกของดารานำ   ที่ตัดกันอย่างตรงข้ามกับรสนิยมหรูหราบ้าวัตถุอย่างตัวละครฝั่งชาวกรุง
อย่างไรก็ตาม  บ้านนอกคอกนาครอบครัวนี้ก็ไม่ใช่คนที่ใครจะไปสมเพชได้   หลายๆครั้งเจดและแกรนนี่ก็แสดงให้เห็นว่า ในความซื่อไม่ประสีประสา เขาฉลาดกว่าพวกชาวกรุงหลายเท่า   
พวกนี้รู้ตัวว่าเขาเป็นใคร ทำอะไร ควรตัดสินใจยังไง    ถึงรสนิยมเขาจะน่าตกใจในสายตาเศรษฐีไฮโซ เช่นคุณยายต้มเหล้าเถื่อนกินเอง     แต่ถ้ามองด้านความซื่อตรง คุณธรรม และจริงใจ  พวกนี้น่ารักน่านับถือมากกว่าชาวกรุงศิวิลัยซ์เยอะแยะ
ความดีและความฉลาด ในพฤติกรรมชวนฮาของเศรษฐีจอมเปิ่น  ก็ทำให้หนังทีวีเรื่องนี้ยืนยงคงกระพันอยู่ตั้งแต่ 1962 - 1971  เรียกว่าข้ามทศวรรษเลยทีเดียว  ทั้งที่มุกตลกก็ซ้ำๆ งั้นๆ ประเภทนักวิจารณ์ค่อนแคะว่า "เก้าปีมุกเดียว"

เวลาผ่านไป ๙ ปี  หนังทีวีเรื่องนี้เล่นกันถึง ๒๗๔ ตอน แทบว่าจะไม่มีอะไรเหลือที่เล่น   เอลลี่ เมย์กับเจโทรก็เกือบจะเข้าวัยกลางคน   คุณยายก็แทบจะกระโดดเหย็งๆ อย่างตอนต้นเรื่องไม่ไหว   เรื่องนี้จึงต้องจบลง
แต่ก็ยังมีรีรันในฐานะหนังทีวีคลาสสิคอีกหลายครั้ง      ดารานำทั้งหลายก็ได้รับชื่อเสียงว่าเป็นดาราอมตะชุดหนึ่งของวงการโทรทัศน์  จากหนังเรื่องนี้เอง
Beverly Hillbillies ได้ชื่อว่าเป็นหนึ่งในสิบของหนังทีวียอดนิยมตลอดกาลค่ะ

ล่วงมาจนขึ้นศตวรรษใหม่  ดาราส่วนใหญ่ในเรื่องอำลาโลกไปหมดแล้ว ไม่ว่าเจด แกรนนี่ นายธนาคารและภรรยา ตลอดจนเลขาฯสาวแก่
ส่วนดาราหนุ่มสาวในเรื่องก็กลายเป็นคุณตาคุณยายกันในปัจจุบัน
ในรูปคือดอนน่า ดักลาส หรือเอลลี่ เมย์  รูปซ้ายเมื่อเธอเล่นหนังเรื่องนี้    รูปขวาคือปัจจุบัน 
ส่วนภาพเล็กตรงกลาง  เมื่อครั้ง เธอเล่นหนังกับ the King ของฮอลลีวู้ด  เอลวิส เพรสลีย์   เรื่อง Frankie and Johnny (1966)
เอารูปนี้มาฝากคุณ Elvisbhu ค่ะ

         อาจารย์เล่าเรื่องราว แคแรคเตอร์ ตัวละครจากซีรี่ส์ทีวีนี้แล้ว ได้เห็นความรู้สึกแตกต่างที่มีต่อ
ดาราจอแก้วและจอเงินอย่างชัดเจนมาก ครับ

           ดาราจอเงิน เราต้องออกจากบ้านไปชื่นชมที่โรง บนจอใหญ่ห่างไกลหลายเมตร จบแล้วก็ไม่ได้พบกันอีกนาน
ถึงกลับมาก็มาในเรื่องใหม่ เป็นตัวละครคนใหม่  ในขณะที่ดาราจอแก้วเหล่านี้มาเยือนเราถึงในบ้าน บนจอทีวีที่อยู่ใกล้ตัว
เราพบกันเป็นกิจวัตรทุกสัปดาห์ จนรู้จักมักคุ้นกลายเป็นเหมือนเพื่อนหรือญาติกัน  เวลาซีรีส์จบ บางครั้งก็ถึงกับใจหาย
ด้วยความคิดถึงอาลัย

           ถ้าเป็นไปได้ ขอให้อาจารย์รีรันเรื่อง หนูน้อยบีเวอร์ ด้วยครับ

จริงของคุณ Sila ค่ะ   ตีความได้แตก :D
ดาราจอแก้วมาเยี่ยมเราถึงในห้องนั่งเล่น หรือห้องนอน   สัปดาห์ละ ๑ ช.ม. (หรือมากกว่า) อย่างสม่ำเสมอ   อาจจะบ่อยกว่าเพื่อนในชีวิตจริงเสียอีก    เรามองเห็นบทบาท และชีวิตที่ดำเนินไปใหม่ๆทุกสัปดาห์  เหมือนเป็นชีวิตจริงที่เราชะโงกมองออกไปเห็นจากทางหน้าต่างบ้าน
พอจบไป  ไม่ได้เห็นกันอีกก็ใจหาย  เพื่อนในจอแก้วบางคนเห็นมาปีละ ๕๒ ครั้ง  บางคนเห็นหลายปีติดกัน   
อย่าง"กลอยใจจอมเปิ่น" คนดูหลายพันล้านทั่วโลก เฮฮากันเขาต่อเนื่องกันสม่ำเสมอถึง ๙ ปี  พอหายไปแฟนประจำคนไหนจะไม่ใจหาย

หนูน้อยบีเวอร์ เคยเล่าไว้ในกระทู้ดารานี่แหละค่ะ แต่หาไม่เจอเพราะลิ้งค์ไม่เหมือนเดิม
ไม่เป็นไร  เล่าใหม่ก็ได้ค่ะ   กระทู้เก่าๆเอารูปจากเว็บวิชาการมาใส่ไม่ได้ค่ะ  น่าเสียดาย   ขาดรสชาติไปเป็นกอง

 

จำผิดค่ะ  ดิฉันเคยเอ่ยถึงนิดหน่อยในกระทู้"ทายภาพคนดัง"
เวบมาสเตอร์บอกวิธีค้นหาให้ 

เลยได้รูปมาฝากคุณ Sila และแฟนท่านอื่นๆ ที่อาจจะแวะเข้ามาอ่านในกระทู้นี้ 
เป็นออเดิฟเรียกน้ำย่อย   ส่วนเรื่องจะตามมาทีหลัง 

      ขอบคุณครับ อาจารย์,  จะรอดู หนูน้อยบีเวอร์ รีรันทางหน้าจอเรือนไทย ครับ
 

หนูน้อยบีเวอร์เป็นหนังประทับใจจำได้ไม่ลืมค่ะ  อาจารย์ :-[

หนูน้อยบีเวอร์ ไปค้นในเน็ตแล้วมีอะไรให้เล่ายาวเหยียดกว่าที่คิด   เชิญหอบเสื่อหอบหมอนมานอนฟังตามสบาย 
เราคงจำได้ว่าสงครามโลกครั้งที่ ๒ จบลงในค.ศ. ๑๙๔๕   ทหารอเมริกันที่ไปรบในยุโรปทยอยกันกลับบ้าน  มาสรัางครอบครัวกัน   ผลที่ตามมาคือ Baby Boom  อัตราการเกิดพุ่งสูง   เทวดาน้อยๆจุติกันลงมาเกิดเป็นทิวแถว
 ทศวรรษ๑๙๕๐s อยู่ในช่วงที่เรียกว่า  Post-World War II baby boom
เมื่อเด็กมีแยะ    เด็กก็เป็นความสำคัญของสังคม  พ่อแม่หวังว่าหนูๆจะทำให้สังคมเติบโตไปในทางดี อย่างน้อยก็ดีกว่ายุค 40s ที่สุดแสนลำเค็ญด้วยเงาสงครามโลก
ความอบอุ่นในครอบครัว และการเลี้ยงดูลูกอย่างถูกต้อง จึงเป็นความวาดหวังของอเมริกันชน
ยุคนั้นทีวียังเตาะแตะเป็นสีขาวดำ   ส่วนหนังโรงเป็นสีกันแล้ว   แต่ทีวีเข้าถึงครอบครัวมากกว่าหนัง  เพราะมาถึงห้องนั่งเล่นฟรีๆ  ไม่ต้องออกไปซื้อตั๋วดูถึงในเมือง
หนังทีวีหลายชุดก็เลยตอบสนองความต้องการของครอบครัว  ผลิตหนังชุดครอบครัว  หนังชุดคาวบอยฮีโร่ของเด็กๆ หนังตลกเบาสมอง   มาให้เด็กดูได้ผู้ใหญ่ดูดี

ในจำนวนนี้ก็มีหนังครอบครัวชื่อ Leave it to Beaver  ที่สร้างยาวเหยียดเกือบเท่า Beverly Hillbillies คือ 235 ตอน     จนข้ามทศวรรษมาถึงยุคหกสิบกว่า   หนูน้อยในเรื่องกลายเป็นหนุ่มกันแล้ว  จำต้องเลิกสร้าง

เรื่องนี้ เล่าถึงครอบครัวคนชั้นกลาง ที่แสนจะอบอุ่นของวอร์ดและจูน เคลเวอร์
พร้อมกับลูกชายสองคน  วอลลี่ และธีโอดอร์ หรือ "บีเวอร์"

ครอบครัวเคลเวอร์เป็นครอบครัวที่คนอเมริกันชนยุคนั้น อยากจะมีและเป็น   ไม่ต้องหรูหรา ไม่ร่ำรวย แค่พอมีพอกิน
พ่อเป็นหนุ่มใหญ่ หน้าตาธรรมดาแต่มาดสุขุม ทำงานมีเงินพอเลี้ยงลูกเมียได้  เลิกงานก็กลับบ้าน  มีเวลาเอาใจใส่ดูแลลูก  เป็นที่ปรึกษา ให้ความเห็น ให้คำตอบ  ด้วยความฉลาดสุขุม และมักจะยกคำว่า "สมัยพ่อยังเด็ก  ปู่สอนว่า..."  เพื่อให้ลูกชายทั้งสองก้าวลุล่วงปัญหาน้อยๆในโรงเรียนและในชีวิตประจำวันไปได้อย่างปลอดโปร่ง
ส่วนแม่ ก็แม่บ้านหน้าตาดี   สะอาดสะอ้าน แต่งกายงามอยู่กับบ้าน  ดูแลบ้านช่อง สามีและลูก ด้วยอารมณ์ดี
วอลลี่ลูกชายคนโต เป็นเด็กดีที่ไม่เว่อ  ฉลาด มีปัญหาบ้างแต่ก็ผ่านไปได้ ไม่เกเร ไม่ทำให้พ่อแม่หนักใจ   รับมือกับอุปสรรคในชีวิตวัยรุ่นตอนต้นได้ดี
ส่วนบีเวอร์ เป็นขวัญใจของทุกคนในบ้าน 

ครอบครัวเคลเวอร์ เป็นครอบครัวน่ารักแบบไม่เว่อ     มีปัญหาประจำวันเล็กๆน้อยๆมาให้ขบคิด แต่ก็ลุล่วงไปได้ด้วยดี   พ่อแม่ลูกกลมเกลียวกัน เป็นมิตรที่ดีต่อกัน
ดูแล้ว ใครๆก็อาจอยากเกิดมาในครอบครัวแบบนี้บ้าง   

ที่จริง ในยุค 1950s หนังชุดทีวีที่แสดงครอบครัวอบอุ่นพ่อแม่แสนดี มีอยู่หลายชุดด้วยกันค่ะ
นอกจาก Leave it to Beaver ก็มี The Donna Read Show (ชื่อภาษาไทยคือ คุณแม่รู้ดี) Father Knows Best (คุณพ่อรู้ดี)  Ozzie and Harriet , My Three Sons  แต่ที่คนไทยรู้จักมากที่สุดคือหนูน้อยบีเวอร์  ความน่ารักของเด็กชายบีเวอร์ชนะใจคนดูข้ามซีกโลกมาถึงที่นี่

ทศวรรษ 1950 เรื่อยมาจนต้นๆ 1960 เป็นยุคที่สังคมชนชั้นกลางอเมริกันยังอนุรักษ์นิยมอยู่มาก   ยึดถือในชีวิตอย่างที่เคยเป็นมาก่อนสงครามโลก     ซึ่งจะว่าไปก็คล้ายค่านิยมแบบคนไทย ในแง่ของคุณธรรม ทำความดี เคารพผู้ใหญ่ แก้ปัญหาด้วยสติ ฯลฯ
สังคมในตอนนั้นก็ยึดถือความเรียบๆง่าย ๆ   เหมือนหนังสือแบบเรียนรุ่นเก่าของไทย  พ่อไปทำงาน แม่อยู่บ้าน ฉันไปโรงเรียน
เด็กไปโรงเรียน เจออย่างมากก็เพื่อนรังแก   ไม่มีวันเจอปัญหาเรื่องตุ๊ดเกย์ข่มขืน  เพื่อนพกปืนจากบ้านมายิงกราดครูและนักเรียน  อัพยากันในห้องน้ำและที่บ้านเพื่อน  อย่างในปัจจุบัน    ผู้หญิงคาดหวังว่าพอโตเป็นสาวก็จะแต่งงานและอุทิศชีวิตเพื่อเป็นแม่บ้าน  เฟมินิสต์เป็นเรื่องของสาวที่หาสามีดีๆไม่ได้ตะหาก
หนูน้อยบีเวอร์ สะท้อนภาพสังคมอุดมคติ(ที่ไม่เกินจริง) ของคนอเมริกันเมื่อสี่สิบปีก่อน     ตัวเด็กก็น่าเอ็นดู  วอลลี่ทำท่าว่าจะเติบโตเป็นสุภาพบุรุษสมกับการอบรมบ่มนิสัยจากพ่อ     บีเวอร์ก็ไร้เดียงสาและบริสุทธิ์ใสตามวัย ไม่เสแสร้ง
เจรี่ แมเธอส์ได้รับคัดเลือกจากเด็กหลายร้อยคนมาเล่นบทนี้   เพราะตอนไปทดสอบหน้ากล้อง พ่อหนูคนเดียวที่ขยุกขยิกไม่เป็นสุข   พอผู้กำกับถามว่า อยากทำอะไร   เขาตอบว่าอยากไปออกค่ายกับเพื่อนๆ คือไม่ได้อยากมาเป็นดาราเอาเลย   
ส้มเลยหล่นทับ  เพราะผู้กำกับพอใจเด็กที่เป็นธรรมชาติจริงๆ     ผลก็ออกมาตามคาดหมาย  บุคลิกซื่อใสดูเป็นเด็กของแท้  ไม่ใช่ดารารุ่นเด็กที่มักจะแก่แดดผิดวัย  ทำให้เจรี่กลายเป็นดาราเด็กอมตะมาจนทุกวันนี้

          เฝ้าหน้าจอ ติดตามหนูน้อยบีเวอร์ ครับ
          ระหว่างเบรค ขออนุญาตย้อนยุคโฆษณาคั่น ก่อนรับชมต่อครับ

           กระจกวิเศษบอกข้าเถิด            ใครงามเลิศในปฐพี

           อ๋อใช่สโนว์ไวท์น่ะซี                 ทั่วพิ้นปฐพีไม่มีใครงามเกิน       (โฆษณาแป้งน้ำ)
 
           

สิ่งหนึ่งที่ทำให้ชอบหนูน้อยบีเวอร์ นอกจากเสียงพากย์อันแสนน่ารักแล้ว ก็คือดิฉันรู้สึกidentifyตัวเองกับเด็กชายคนนี้ได้ เวลาทำอะไรที่คาดไม่ถึงแล้วพี่ชายหรือพ่อต้องไปช่วยแก้สถานะการณ์ให้ ..แม้ในชีวิตจริง เราจะไม่เจอheroแบบนั้น

บีเวอร์เป็นเด็กที่คนดูคอยเอาใจช่วยนะคะ

นั่นคือ"สาร" ของคนสร้างไงคะ คุณกุ้งแห้ง
เขาตั้งใจจะบอกว่า ทำหนังชุดเรื่องนี้ขึ้นมาให้หนูๆดู    ว่ามีอะไรก็ปรึกษาพ่อแม่นะจ๊ะ  พ่อแม่(และพี่น้อง) เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของหนู    จะมีคำแนะนำดีๆให้หนูนำไปหาทางออกได้  เพราะพวกเขาเป็นคนกลุ่มเดียวที่หวังต่อต่อหนูด้วยความจริงใจ   เขาจะทำทุกอย่างเพื่อให้เกิดผลดีที่สุดแก่หนู
"สาร" นี่ละค่ะเป็นเสน่ห์ของเรื่อง   ผูกใจคนดูได้ทุกเพศทุกวัย

เรื่องนี้ก็ยาวเหยียดข้ามปี มาหลายปี   
จนกระทั่งเด็กวัยรุ่นตอนนี้อย่างโทนี่ ดาว (ซึ่งแสดงเป็นวอลลี่พี่ชาย) กลายเป็นหนุ่มเต็มตัว จะเข้ามหาวิทยาลัย   หนูน้อยบีเวอร์ก็ไม่ใช่หนูอีกแล้ว ทำท่าจะวัยรุ่น
เพราะฉะนั้นชีวิตครอบครัวอบอุ่นและปัญหาเล็กๆน้อยๆของลูกชายวัยเด็ก   ก็ไม่สามารถยืนยงคงสภาพเดิมอยู่ได้  ทำท่าจะกลายเป็นครอบครัววัยรุ่น ซึ่งไม่ใช่"สาร"เดิมของเรื่อง
จะปรับดาราเด็กทั้งสองให้กลายเป็นวัยรุ่น  บทก็ไม่น่ารักเหมือนเดิมเสียแล้ว  จะทำท่าคิกขุอาโนเนะอย่างเดิมก็ขัดกับร่างกายที่เติบโตขึ้นทุกปี
เรื่องนี้จึงต้องยุติลงในปี ค.ศ. ๑๙๖๓

โทนี่ ดาวและเจรี่ก็แยกย้ายกันไปตามเส้นทางของตัว
เป็นชะตากรรมอย่างหนึ่งของดาราเด็ก   ไม่รู้เป็นไงคะ คือดาราเด็กที่น่ารักน่าเอ็นดู น้อยรายนักจะโตขึ้นเป็นหนุ่มหล่อสาวสวย   โดยมากมักขี้ริ้ว  และยิ่งกว่านั้นคือหาบทลงได้ยาก
ส่วนที่รอดไปได้ก็ถือว่าเก่งบวกเฮง  อย่างดรู แบรี่มัวร์ 
โทนี่กับเจรี่ก็เหมือนกัน   โทนี่ไปรับบทเล็กๆน้อยๆในหนังทีวีเรื่องต่างๆบ้าง ทำงานหลังฉากบ้าง   เจรี่ไปเรียนต่อจนจบมหาวิทยาลัยแล้วหางานอื่นทำ

         อาจารย์เล่าตอน casting ตัวหนูน้อยบีเวอร์แล้ว ทำให้คิดว่า เจรี่มีแคแรคเตอร์ตรงตามบทที่วาดไว้ และ/หรือ
เขาเขียน/ปรับบทบีเวอร์ให้ตรงตามแคแรคเตอร์ของเจรี่

           ตอนหนึ่งที่จำได้ เป็นตอนที่ผลการสอบออกมา ปรากฏว่าบีเวอร์ทำคะแนนท็อป แล้วไปสัมภาษณ์เพื่อรับทุนเรียนต่อ
           เมื่อถูกถามว่า โตขึ้นอยากเป็นอะไร บีเวอร์ตอบว่า อยากเป็นคนทำสวน       
           เพราะว่า คนทำสวนมือเปรอะเปื้อนได้ ไม่ถูก(แม่)สั่งหรือเตือนให้ต้องล้างมือ

           เสียงพากย์ของหนูน้อยบีเวอร์ เป็นเสียงของคุณป้าศรีนวล แก้วบัวสาย ครับ ( คุณป้าเป็นอดีตนักแสดงละครร้อง รับบทเป็นตัวพระ )

ผู้สร้าง ผู้กำกับและคนเขียนบทมีตัวตนของหนูน้อยบีเวอร์ คร่าวๆไว้ในใจก่อน อย่างน้อยก็ต้องรู้ว่าเป็นเด็กหน้าตาท่าทางควรเป็นแบบไหน 
เด็กเฮี้ยว เด็กเก่ง เด็กเด๋อด๋า  เด็กเงียบช่างคิด หรือเด็กพื้นๆ ซื่อใสน่าเอ็นดู    คนดูรู้สึกว่าเห็นได้ทั่วไปแม้แต่ข้างบ้าน แบบที่เรียกว่า The boy next door
เมื่อคัดเลือกเด็กนักแสดงได้แล้ว ต่อไปก็คิดบทในแต่ละตอนออกมาให้รับกับคาแรกเตอร์ของหนูน้อยที่แสดง     มันจะไม่ยากนักเพราะมีกรอบวางอยู่แล้ว
จะเห็นได้ว่าเจรี่เล่นเป็นบีเวอร์ ที่ไม่ใช่เด็กปราดเปรื่องหรือหล่อเหลาเป็นเจ้าชายองค์น้อย  แต่เป็นบีเวอร์ที่ซื่อๆ ไอคิวปานกลาง  เห็นได้ทั่วไป  แต่ความธรรมดาของเจรี่คือเสน่ห์ประจำตัวค่ะ

Leave it to Beaver นำมารีรันในช่วงทศวรรษเจ็ดสิบ   ให้ผู้ชมวัยเด็กที่เติบโตเป็นผู้ใหญ่แล้วได้ชื่นชมความหลัง    ก็ยังประสบผลสำเร็จด้วยดีสำหรับผู้ที่หวนหาอาลัยอดีตซึ่งสวยงามกว่าปัจจุบัน
ดาราเด็กที่แยกย้ายกันไปนานแล้ว  จนเป็นหนุ่มใหญ่วัยกลางคนกันทั้งคู่ ก็ได้โอกาสกลับมาอีกครั้ง ในปี 1983 เมื่อมีการนำเรื่องนี้มาสร้างเป็นหนังชุด ชื่อ Still the Beaver  รวบรวมนักแสดงเก่ากลับมาเกือบครบชุด
เว้นแต่คุณพ่อ วอร์ด เคลเวอร์ที่ถึงแก่กรรมไปเมื่อปีก่อนหน้านี้เอง   

ในเรื่องนี้ วอลลี่และบีเวอร์มีครอบครัวแล้วทั้งคู่   วอลลี่ประสบผลสำเร็จเรื่องหน้าที่การงานดี  เป็นนักกฎหมาย มีลูกเล็กๆสองคน   ส่วนบีเวอร์ โชคไม่ดีเท่าพี่ชาย   กลายเป็นพ่อม่ายเมียหย่า ทิ้งลูกชายตัวน้อยๆไว้ให้แบก ๒ คน
บีเวอร์พาลูกกลับมาที่เมืองเดิม   อยู่กับแม่  ส่วนพี่ชายอยู่อีกบ้าน  ดาราประกอบอื่นๆก็พากันกลับมาทั้งหมด
มีเด็กๆรุ่นลูกของพวกนี้เป็นตัวชูโรงเพิ่มขึ้นจากตัวพ่อแม่  ส่วนจูน เคลเวอร์เป็นคุณย่ายังพริ้ง  มีบทมากกว่าสมัยก่อนโน้นที่เธอเอาแต่ยิ้มและยกอาหารจากเตาอบออกมาให้สามีและลูกๆ

เรื่องนี้เคยเอามาฉายทางช่อง ๙   ดาราก็ตั้งอกตั้งใจเล่นกันดี  แต่ว่ายุคสมัยผ่านไปแล้ว  ชีวิตในช่วงทศวรรษ ๘๐ มีปัญหาซับซ้อนยุ่งยากในสังคมกว่าสมัย ๕๐ มากนัก
เรื่องนี้จะทำให้เบาก็ไม่อาจเบา  จะหนักก็ไม่อยากให้หนัก  อยู่ครึ่งๆกลางๆ
ที่สำคัญคือความน่ารักของวอลลี่และบีเวอร์เมื่อผ่านไปแล้วก็ไม่มีวันคืนมา  ของอะไรดีๆมักมีเวลาของมัน เกิดได้หนเดียว ไม่ย้อนกลับมาค่ะ

ยิ่งรำลึกถึงงานสร้างและตัวแสดงรวมถึงคอนเส็ปท์ของหนังชุดนี้ ยิ่งรู้สึกว่าเป็นcombinationที่มีเสน่ห์ค่ะ พอหนังเหมาโหลถูกกว่ามาทำ สะท้อนชีวิตครอบครัวอเมริกันเหมือนกัน รู้สึกว่าไม่ดีเท่าที่อ่านจากหนังสือเลย.. เพราะแคแร็คเตอร์มันอาจเยอะไป
อีกเรื่องไม่ทราบจะดีพอที่อาจารย์จะเขียนถึงไหม แต่ตอนวัยทีนต้องเฝ้าหน้าจอทุกวัน คือ The Partridge Familyค่ะ มีขวัญใจวัยรุ่นเดวิด แคสสิดี้ และคุณแม่คนสวยเชอรี่โจนส์เล่น ซูซาน เดย์ เป็นขวัญใจวัยทีนอีกคน
ยังจำเพลง i think i love you ได้ค่ะ หมากฝรั่งแท้ๆ
..
บีเวอร์กับวอลลี่รูปคู่ดูน่ารัก จริงใจ และอบอุ่นจังค่ะ

มาแถมท้ายอีกนิด   
หนังทีวีเรื่องนี้ ทำเอาไว้เพื่อฉายทางเคเบิลทีวี   ออกอากาศตั้งแต่ปี 1985-1989  ค่ะ ถือว่าเป็นการกลับมาที่ไม่เลวนัก

Leave it to Beaver  เคยทำเป็นหนังโรง   ปี 1997  แต่ว่าไม่มีเสน่ห์น่ารักเท่าเจ้าเดิม หนังเรื่องนี้ก็เลยเงียบสนิท
ดูรูปข้างล่างนี้ก็แล้วกัน

ภาพสุดท้ายคือวอลลี่กับบีเวอร์   ในปี 2007

คุณกุ้งแห้งคะ  มีอยู่ช่วงหนึ่งยาวนานหลายปี ดิฉันไม่ได้ดูทีวีเลยค่ะ รวมทั้งหนังชุดต่างๆด้วย
เลยจำหนังอะไรต่อมิอะไรไม่ได้เลย  รวมทั้ง The Partridge Family ด้วย   น่าเสียดายจริงๆ
ได้แต่เอารูปมาเตือนความหลัง

รู้สึกค่ะ อาจารย์ ว่าพอแก่ๆ หน้าบีเวอร์กลับมาเหมือนเดิม..ใจดี ซื่อ ส่วนวอลลี่ก็อบอุ่น รู้สึกว่าแคแร็คเตอร์พี่น้องคู่นี้น่าจะอินในตัวของสองหนุ่มไปจนแก่..ตายกันไปข้างหนึ่ง
สมัยที่หนังสือเพลงยังเป็นส่วนสำคัญของชีวิตนักเรียนไทย หน้าปก หรือปกรอง ช่วงหนึ่งจะเป็นดาราทีวีฝรั่ง เดวิด แคสสิดี้และซูซาน เดย์ จะขึ้นปกประจำ พอๆกับสมัยสี่ห้าปีที่แล้วที่ ปกแอน ทองประสม จะการันตีว่าหนังสือขายได้ค่ะ

         เปิด imdb ดูบาง quotes จากบีเวอร์ อ่านแล้วก็นึกเรียกภาพจากความทรงจำได้บ้างครับ 

Eddie Haskell: Gee, your kitchen always looks so clean.
June Cleaver: Why, thank you, Eddie.
Eddie Haskell: My mother says it looks as though you never do any work in here.

Ward Cleaver: Beaver, you know what Larry was doing was wrong. You could have stopped him.
Theodore "Beaver" Cleaver: Gee, Dad, I have enough trouble keeping myself good without
                                      keeping all the other kids good.

Ward Cleaver: How'd the fishing go Beav?
Theodore "Beaver" Cleaver: Great Dad. We didn't catch any fish, but Larry and I saw a man slip
                                      on a wet rock and heard everything he said.

[June has prepared a lovely dinner of barbecued pork ribs]
Ward Cleaver: Well, you boys are very quiet tonight. What are you thinking about?
Theodore "Beaver" Cleaver: I was just thinkin' what I'd do if I was a pig eatin' peoples ribs.
June Cleaver: Beaver, please.

น่ารักมากค่ะ ที่คุณศิลายกมา
คนเขียนบท เขียนเก่งมาก    เป็นคนมีไหวพริบเชาวน์ไวในการหาถ้อยคำมาใส่ในบทพูด  มันก็คำง่ายๆ แต่คมขำ

         ดูบีเวอร์แล้วอดไม่ได้ที่จะนึกว่าตัวเองเป็นบีเวอร์ บางครั้งยังนึกไปถึงพี่ชายที่มีอยู่หนึ่งคนว่าเป็นวอลลี่ด้วย
ย้อนกลับไปมองสิ่งดีๆ ที่ไม่หวนคืน ในวันชื่นคืนสุขเก่าๆ แล้วอดเศร้าใจไม่ได้ครับ

           แต่ว่าไปแล้ว  ยังมีความจริงซึ่งโหดร้ายอยู่อีกด้านหนึ่งของเหรียญในสมัยนั้นด้วย

           เมื่อไม่นานปีมานี้ มีหนังโรงเรื่อง Far from Heaven  เป็นหนังย้อนยุคที่ผู้กำกับสร้างคารวะ Douglas Sirk (Written on the Wind)
งานสร้างอย่างประณีตบรรจงได้ภาพบรรยากาศอดีตที่สวยสดงดงามของ 1950s Connecticut แต่เรื่องราวแสนเครียดระดับ heavy drama
ด้วยเนื้อหากล่าวถึงสิ่งต้องห้ามระดับคอขาดบาดตายของยุคนั้น นั่นคือ รักร่วมเพศ และการเหยียดผิวสี บทนำแสดงโดยนักแสดงหญิงมากคุณภาพ
Julianne Moore ครับ

          

จูลี่แอน เล่นเรื่องนี้เครียดพอๆกับเรื่อง the hours เลย น่าเสียดายที่เธอไม่ได้ออสการ์ติดมือมาสักเรื่อง
เป็นหนังดีอีกเรื่องหนึ่งค่ะ

ความจริงอีกด้านของเหรียญ อย่างที่คุณศิลาพูดถึง  ก็เป็นสิ่งที่ดิฉันนึกถึงเหมือนกันตอนเล่าถึงยุค ๑๙๕๐
พวกเราเคยหยิบยกประเด็นนี้มาพูดในกระทู้ Norman Rockwell ศิลปินชาวอเมริกัน  ถ้าคุณศิลายังไม่ได้อ่าน ลองไปดูกระทู้เก่าๆนะคะ
ตอนนั้นปัญหาเหยียดสีผิว เหมือนรอยด่างใต้พรม    ค่านิยมในสมัยนั้นคือจัดบ้านให้เอี่ยมอ่อง ด้วยการเอาพรมปูทับรอยด่างซะ  ยังไงก็เช็ดถูกไม่ออกอยู่แล้ว
ในหนูน้อยบีเวอร์ เท่าที่จำได้ เมืองเมย์ฟิลด์ไม่มีคนดำเลย   เพื่อนของวอลลี่และบีเวอร์ก็ไม่มีคนผิวดำ  ปัญหาเรื่องผิว ก็นึกไม่ออกว่ามีในตอนไหน
รักร่วมเพศยิ่งเป็นสิ่งที่ครอบครัวเคลเวอร์และโรงเรียนของเด็กทั้งสอง ไม่มีใครรู้จักเลยว่ามีอยู่ในโลก  ก็อยากรู้เหมือนกันว่า คุณพ่อวอร์ดจะให้คำตอบยังไง ถ้าวอลลี่บอกว่า...ผมเกิดชอบเพื่อนผู้ชายคนนึงฮะ พ่อ

หนังทีวีเรื่องนี้ คุณศิลา คุณกุ้งแห้ง และคุณ Wandee รู้จักแน่ๆ

      ได้อ่านกระทู้ Rockwell เมื่อก่อนปิดเรือนไทย ครับ

        ลองเข้ากระดานบีเวอร์บางแห่ง มีคำถามถึงคนดำในหนัง  ปรากฏว่า เป็นบุคคลหายาก อาจจะเป็นตัวประกอบอยู่บ้าง ไม่บ่อย
และ มีหนึ่งคห. จำได้ว่า มีหนึ่งตัวละครผิวสีเป็น maid งานเลี้ยงแต่งงานในตอนที่วอลลี่รับงานพิเศษเป็นเด็กรับจอดรถ

        แม่มดเจ้าเสน่ห์ เป็นอีกหนึ่งซีรี่ส์ที่ติดตามเป็นประจำ ทั้งสมัยพระเอกคนแรก และคนที่สอง ครับ

จำเรื่องนี้ได้ไหมคะ

สงสัยไม่มีใครจำได้ งั้นใบ้ต่อ

แย่จริง ยังไม่มีใครจำได้อีก  :(
งั้นกลับมาปูพื้นถึงหนังชุดทีวีในกลุ่มนี้ ก่อนนะคะ

ในช่วงทศวรรษ ๑๙๖๐ -๗๐  รสนิยมคนดูเปี๊ยนไป๋    หนังชุดทางทีวีกลุ่มใหม่ที่เข้ามาแทนหนังครอบครัว   คือพวกหนังแฟนตาซี เหนือจริง    ทางเมืองไทยเอามาฉายกันเกือบยกแผง   ส่วนใหญ่ทำเป็นหนังสนุกเบาสมอง เด็กดูได้ผู้ใหญ่ดูดีอีกเหมือนกัน   แต่สุดขั้วต่างจากหนังชุดครอบครัวอิงชีวิตประจำวันอย่างในทศวรรษ ๑๙๕๐

ขอเริ่มต้นด้วย Bewitched (ออกอากาศ ๑๙๖๔-๑๙๗๒)หรือ แม่มดเจ้าเสน่ห์
เอลิซาเบธ มอนตโกเมอรี่แสดงนำ ในบทซาแมนธา  แม่มดสาวสวย มองๆไปก็เป็นสาวอเมริกันทันสมัยคนหนึ่ง เหมือนสาวในเมืองใหญ่ทั่วไป  แต่ความไม่ธรรมดาอยู่ที่เธอเป็นแม่มดของแท้ มีเวทมนตร์คาถาเต็มตัว
ซาแมนธา พบรัก แต่งงานกับหนุ่มครีเอทีฟหน้าตาค่อนข้างดีแต่บุคลิกเด๋อๆคนหนึ่งชื่อแดร์ริน สตีเฟน  ในคืนฮันนีมูนนั้นเอง  เจ้าบ่าวผู้โชคร้ายก็เจอของจริงเข้าอย่างจังจนแทบล้มทั้งยืน 
นอกจากเจ้าสาวสารภาพว่าเธอเป็นแม่มด      แม่ยาย ผู้เป็นแม่มดสุดแสบตัวจริง ยังโผล่เข้ามาขัดจังหวะ  ด้วยความชังน้ำหน้าลูกเขยว่า เป็นเผ่าพันธุ์มนุษย์ซึ่งพวกแม่มดพ่อมดเห็นว่า ต่ำศักดิ์กว่าพวกของตน
ปกติ แม่ยายในตำนานฝรั่งก็เป็นคู่แค้นกับลูกเขย อย่างร้ายกาจกว่าแม่ผัวลูกสะใภ้ในตำนานไทยอยู่แล้ว  ยิ่งเป็นแม่ยายที่เป็นแม่มดเสียอีก   ลูกเขยจะเหลืออะไรล่ะคะ

แค่ปูพื้นสร้างตัวละครไว้ ๓ ตัวแค่นี้  ยังไม่ต้องขยายถึงตัวประกอบอื่นๆ      เรื่องนี้ก็รับประกันความสนุกอยู่แล้ว  จึงไม่แปลกใจเลยว่ามันยืนยงคงกระพันมาถึง ๘ ปีเต็ม   ทางสถานีเตรียมสร้างปีที่ ๙ แต่ว่าดารานำคือคุณลิซ มอนต์นั้นเธอขอตัวเสียก่อนว่าไม่เอา เบื่อเต็มที   ทั้งสามีเธอ วิลเลียม แอชเชอร์ผู้กำกับและผู้ผลิตเรื่องนี้ก็อยากทำเรื่องใหม่มากกว่าจะย่ำซ้ำอยู่เรื่องเดิม  เรื่องนี้จึงต้องจบลง
แต่ถึงกระนั้นก็ยังเอามารีรันสม่ำเสมอ จนถึงปัจจุบัน แม้ว่าดารานำตายกันไปยกเรื่องแล้วก็ตาม 
ได้รับการยกย่องว่าเป็นยอดหนังทีวีอมตะตลอดกาล ๑ ใน ๕๐ เรื่องของวงการทีวี

นี่คือพระเอกนาง  เอลิซาเบธ มอนตโกเมอรี่และดิ๊ค ยอร์ค ค่ะ  บทในเรื่องนี้ส่งให้สองคนนี้เป็นที่จดจำกันมากที่สุดในอาชีพการแสดงของทั้งสอง

แม่มดเจ้าเสน่ห์ตอนสาวๆ สวยใส อย่างนางแบบ

คุณเทาชมพูค่ะ  จำได้ทุกเรื่องที่คุณเทาชมพูพูดถึงเลยค่ะ  หนูน้อยบีเวอร์ แม่มดเจ้าเสน่ห์  จินนี่ตะเกียงวิเศษ  อีกเรื่องค่ะไม่เห็นคุณเทาชมพูพูดถึง  แม่ชีกายสิทธิ์  โทรทัศน์ไทยไม่เห็นมีใครเอามาฉายใหม่เลยนะคะ  แต่จำไม่ได้ว่าตอนนั้นฉายซ่องไหน  อยากให้ฉายอีกจัง  จะได้เป็นแรงบันดาลใจให้ทีวีไทยทำอะไรแบบนี้บ้าง  ตอนนี้เห็นมีแต่รายการกิน เที่ยว แข่งขัน ขายมุขตลก(ซิทคอม)  แต่ไม่ฉายใหม่ ได้อ่านในเรือนไทยก็มีความสุขอย่างยิ่งค่ะ  อย่าปิดกระทู้นี้นะ

     เมื่อวานเลิกเรียนงานแล้วกลับบ้านก่อน ไม่ทันเห็นการบ้านข้อที่สอง ครับ

      ทรามวัยกายสิทธิ์ เป็นอีกหนึ่งซีรี่ส์ที่ติดตามชมตลอดทางช่องสี่ บางขุนพรหม ช่องเดียวกับแม่มดเจ้าเสน่ห์
เรื่องนี้จำได้ถนัดหูว่า เสียงพระเอกพากย์โดยคุณสะอาด เปี่ยมพงษ์สานต์ และเสียงนางเอกโดยคุณดาเรศ ศาตะจันทร์ ครับ
      สมัยนั้นทั้งหนังและเสียงพากย์ของช่องสี่บางขุนพรหม เป็นที่นิยมชมชอบมากมาย

       
       

ความจำของคุณศิลาหนักแน่นแม่นยำ ยังกะตอกเสาเข็มลงไปในกาลเวลา  ;D
สวัสดีค่ะ  คุณpakun2k1d เชิญเข้ามาร่วมวง ส่งเสียงกระแอมกระไอทักทายกันบ้างนะคะ
ยังไม่ปิดกระทู้ ถ้ามีคนคุยตอบอยู่ค่ะ
 
เรื่องแม่ชีกายสิทธิ์   The Flying Nun  แซลลี่ ฟิลด์เล่นได้น่ารักมากค่ะ
ถ้าคุณอยากดูหนังชุดของฝรั่ง เห็นจะต้องดูทาง UBC ละมังคะ  ฟรีทีวีมีแต่หนังเรื่องยาวของเกาหลี กับละครไทย

กลับมาต่อเรื่องแม่มดเจ้าเสน่ห์
ดาราที่เป็นสีสันจัดจ้านของเรื่องยากจะหาใครเทียบได้ คือแอกเนส มัวร์เฮดที่เล่นเป็นคุณแม่(ยาย)มด   ร้ายตั้งแต่หัวจดเท้า
เธอเล่นได้ทั้งร้ายและน่ารัก    โดยเฉพาะบทมารผจญลูกเขย  เธอกับดิ๊ก ยอร์ด รับส่งกันได้จังหวะเหมาะเจาะ  บดบังรัศมีกันไม่ลง  คนเขียนบทก็หามุกซ้ำๆมาแตกลูกแตกหน่อ ให้คนดูดูอยู่ได้ ตั้งหลายปี 

หนังดูเพลินๆทั้งนั้น จ๋งจ๋านเด็กสมัยนี้ ..

เด็กที่โชคดีต้องมียูบีซีค่ะ  แม่มดเจ้าเสน่ห์เอามารีรันที่นั่น     ถ้ามีแค่ทีวีธรรมดา ก็...อด   :(

บ้านหลังนี้ สมมุติว่านี่คือบ้านของครอบครัวพระเอกนางเอก โชว์ให้เห็นจากด้านนอก   แต่เป็นแค่ภาพบ้านเอามาแทรกในเรื่องเท่านั้นค่ะ 
เวลาถ่ายทำจริงๆ  ฉากห้องหับในบ้านของเรื่อง  ถ่ายทำจากโรงถ่าย  ไม่ใช่จากข้างในบ้านหลังนี้

บ้านครอบครัวคนชั้นกลางธรรมดานะคะ.. แต่จำได้ว่า แดรินทำงานโฆษณา ใช่ไหมคะอาจารย์

          เมื่อมีกระทู้เรียกความทรงจำต้องขยันเข้ามาออกกำลังสมอง กลัวอัลไซเมอร์มากๆ ครับ

          เป็นตั้งแต่ได้ดูหนังโรงเรื่อง Iris สร้างจากชีวิตจริงของนักเขียนหญิงชาวอังกฤษ Iris Murdoch
เล่าถึงความรักที่ยืนยาวของเธอและสามี ตั้งแต่สมัยเป็นนักศึกษาในมหาวิทยาลัยด้วยกันจนถึงวัยสองตายาย แต่ท้ายที่สุด
ยายป่วยเป็นอัลไซเมอร์ รับบทเดียวกันแต่สองวัยโดยสองนักแสดงคุณภาพ - Judi Dench และ Kate Winslet  
          หนังซาบซึ้ง และ น่ากลัว(อัลไซเมอร์) มากครับ  

ตอบคุณกุ้งแห้ง
ใช่ค่ะ  แดร์รินทำงานครีเอทีฟ   บ้านก็เป็นบ้านหนุ่มสาวเริ่มก่อตั้งครอบครัว   หลังเล็กๆธรรมดา   ส่วนซาแมนธาเป็นแม่บ้าน  ไม่ได้ทำงานนอกบ้าน    คนเขียนบทคงไม่อยากให้มีบทที่ทำงานของเธอเพิ่มมาอีก   เป็นแม่มดก็พอแล้ว สามารถหามุกมาเล่นได้เยอะแยะ

ตอบคุณศิลา
คนเป็นอัลไซเมอร์ ไม่เป็นไรหรอกค่ะ  เพราะไม่รู้เรื่อง สุขทุกข์อะไรก็ไม่รับรู้แล้ว   แต่คนอยู่ใกล้ที่สติความจำยังดีต่างหาก น่าสงสารมากกว่า
แต่บริหารสมองไว้บ้างก็ดีค่ะ   การทำสมาธิและปฏิบัติธรรม จะช่วยเรื่องนี้ได้มาก 
อ้อ  อีกอย่าง ว่างๆก็แวะมาเรือนไทย  จะมีอะไรให้ฝึกความจำได้แยะเชียว;D

นี่อีกตอน แดร์รินไปไหนสักแห่ง เรื่องงาน  พอดีซาแมนธามีเรื่องต้องไปเหมือนกัน  เธอก็บินไปเช่นเดียวกับสามี  ต่างกันตรงที่พระเอกนั่งในเครื่องบิน ส่วนนางเอกบินอยู่นอกเครื่อง

แม่มดเจ้าเสน่ห์พุ่งพรวดติดอันดับตั้งแต่ปีแรก ปีต่อๆมาก็ยังยอดฮิทอยู่นั่นเอง    ทำให้ดาวตลกใหญ่น้อยตบแถวกันมาเป็นดารารับเชิญ   ส่วนใหญ่จะมาเป็นเครือญาติพ่อมดแม่มด  เสกโน่นเสกนี่ป่วนไปทั้งบ้านของพระเอกนางเอก   
บางคนฮิทมากก็แวะเวียนมาหลายครั้ง กึ่งๆรับเชิญกึ่งๆประจำ   คนหนึ่งในจำนวนนี้คือ Paul Lynde  มารับบทน้าอาเธอร์   น้าชายจอมอำของซาแมนธา   ออกโรงทีไรก็ฮากันทั้งตอน เพราะพ่อมดขี้อำคนนี้สรรหามุกมาแกล้งหลานเขย

ในจอแก้ว ชีวิตของแม่มดสาวและหนุ่มครีเอทีฟเต็มไปด้วยความสดใสชื่นบาน  แต่ชีวิตนอกจอกลับตรงข้ามก็ว่าได้ค่ะ   
ดิ๊ค ยอร์คผู้รับบทแดร์ริน เคยประสบอุบัติเหตุตอนเป็นนักแสดงหน้าใหม่ในหนังฮอลลีวู้ด จนกระดูกสันหลังคด    เขาต้องกินยาระงับปวดอย่างหนัก เพื่อจะทำงานต่อไปได้   
รุ่งโรจน์อยู่ในบทพระเอกสามีแม่มดได้ ๕ ปี  กระดูกสันหลังก็เริ่มหดตัว กลายเป็นคนหลังค่อม  ความสูงลดลง    ดิ๊คติดยาแก้ปวดอย่างหนักถึงต้องถูกหามส่งร.พ.  ไม่อาจกลับมาสู่อาชีพเดิมได้อีก   
ทำไงดีกับหนังทีวี ซึ่งยังคงฮิทติดอันดับ    ผู้สร้างก็ต้องสร้างต่อไปแม้ไม่มีพระเอก  จะให้นางเอกเป็นแม่ม่ายก็หดหู่เกินไป   จะให้นางเอกแต่งงานใหม่ก็ไม่มีใครทำมาก่อนในหนังทีวี    ผลก็คือต้องหาดาราชายคนใหม่มาสวมบทแดร์รินแทนแดร์รินคนเก่า
เขาคนนั้นคือดิ๊ค ซาเจนท์   เป็นแดร์รินคนที่สอง ในแม่มดเจ้าเสน่ห์ ขึ้นปีที่ ๖

ในเรื่องนี้   พอปีหลังๆ พระเอกนางเอกมีลูกสาวคนหนึ่ง แล้วต่อมาก็มีลูกชายอีกคน
ลูกสาวในเรื่อง เขาหาเด็กหน้าตาเหมือนนางเอกเปี๊ยบ จนทีแรกนึกว่าเอาลูกจริงๆมาเล่น
เธอชื่อ Erin Murphy
ตอนแรกเขาเอาเด็กแฝดมาเล่นค่ะ อีรินกับไดแอนน์  สองคนเล่นบทเดียวกัน  เด็กจะได้ไม่เหนื่อยเกินไปในการถ่ายทำ อีกอย่างใช้งานเกินเวลาไม่ได้ ขัดกฎหมายแรงงานเด็ก
แต่เด็กยิ่งโตหน้ายิ่งไปคนละทาง   ในที่สุดเลยเหลืออีรินคนเดียวที่เล่นบทนี้
ปัจจุบันอีรินเป็นสาวใหญ่  มีลูกหลายคน  ทำงานในวงการบันเทิงแต่ไม่ได้เป็นดารา เป็นพิธีกรทีวี

ติดใจคุณเทาชมพู และทีมงานมาตั้งแต่อ่านเรื่องบ้านเล็กในป่าใหญ่แล้วค่ะ  อ่านไปกสงสัยไป  ช่างไปหาข้อมูลกันมาจากไหนน่ะ  รูปภาพก็แจ่มแจ๋ว  ข้อมูลแน่นปึก ถ้ามีเวลาก็ขอเบ็ดและวิธีตกปลาบ้างนะคะ  ระหว่างนี้ก็รับประทานเนื้อปลาที่คุณเทาชมพูหามาเสริฟ ด้วยความเอร็ดอร่อยไปพลาง ๆ ก่อนค่ะ

           ติดตามชมแม่มดเจ้าเสน่ห์อยู่ครับ
         
quotes ที่อ่านไปนึกภาพไปแล้วอดยิ้มอยู่หน้าจอไม่ได้ครับ

           [Samantha and Darrin on their honeymoon]
Darrin Stephens: I wish I had a drink.
    [drink appears in his hand]
Darrin Stephens: ...an Old Fashioned?
    [an Old Fashioned drink appears]
Darrin Stephens: ...and a straw?
    [straw appears in drink]
Darrin Stephens: You're a witch!
Samantha: That's what I've been trying to tell you.


Darrin Stephens :  Sam, don't expect your mother to be gracious. She doesn't do imitations.

Endora : Samantha, I will not stand here and be insulted by something which is 94 percent water.

Darrin Stephens : Oh, yeah! Well, what about something which is a hundred percent hot air?

เอาดาราประกอบในเรื่องนี้มาเตือนความหลังกัน    พวกนี้ไม่ได้ออกทุกตอน แต่ว่ามาเยือนกันเป็นประจำ
ภาพจากซ้าย คือ พ่อของซาแมนธา ชื่อมอริส  แสดงโดยมอริส อีแวนส์ นักแสดงละครเวทีคลาสสิคของอังกฤษ
คนกลางคือเอนโดร่า แม่ยายสุดแสบ
และขวาคือลูกเขยผู้เคราะห์ร้าย  แดร์ริน ดิ๊ค ยอร์คยังรับบทนี้อยู่

ภาพขวาบน  คือนายจ้างจอมงกของแดร์ริน  แลรี่ เทท (รับบทโดยนักแสดงอาวุโส เดวิด ไวท์)  แลรี่ออกเกือบทุกตอน
ส่วนหญิงสาวผมดำทางขวาคือเซรีนา แม่มดสาวเปรี้ยวสุดซ่าส์ ญาติของซาแมนธาที่หน้าตาคล้ายคลึงพอจะสวมรอยให้อลหม่านกันไปทั้งเรื่องได้ หลายครั้ง   
เอลิซาเบธ มอนตโกเมอรี่รับแสดงสองบทควบกัน

ส่วนภาพแถวล่าง คือหมอบอมเบย์ คุณหมอพ่อมดผู้มีกรรมวิธีรักษาโรคไม่ซ้ำแบบมนุษย์ รับบทโดยดาวตลก เบอร์นาร์ด ฟอกซ์
และขวา  คุณยายในภาพนี้คือ "คุณป้าคลาร่า" ของซาแมนธา    เธอเป็นแม่มดแก่ป้ำๆเป๋อๆ  มนตร์เสื่อมไปตามวัย   มาเยี่ยมหลานสาวทีไร เป็นต้องเสกอะไรต่อมิอะไรผิดพลาด ป่วนกันไปทั้งบ้าน
ผู้รับบทนี้คือมาเรียน ลอร์น  เล่นเก่งสมบทจนได้รางวัลเอมมี่ไปจากบทนี้  น่าเสียดาย  "คุณป้าคลาร่า"ตัวจริงตายเมื่อ ค.ศ. ๑๙๖๘   ทำให้ตัวละครตัวนี้หายไปจากเรื่องเอาเฉยๆ ไม่มีคำอธิบายว่าคุณป้าไปทำอะไรอยู่ไหนอีก

ความสำเร็จล้นหลามของ Bewitched ออกอากาศทางสถานี ABC ทำให้คู่แข่งอย่าง NBC ชักจะนั่งไม่ติด  ในที่สุดก็ผลักดันหนังชุด I Dream of Jeannie ออกมาในปี ๑๙๖๕ 
เป็นเรื่องของมนุษย์อวกาศหนุ่ม  ที่แคปซูลอวกาศไปตกบนเกาะร้างโดยบังเอิญ   บนเกาะนั้นเองเขาพบขวดประหลาด  พอเปิดจุกออกมาก็พบว่ามันเป็นที่ขังภูตสาวแสนสวยมาเป็นเวลาถึง ๒๐๐๐ ปี  ตามกฎของภูต  ใครที่ปลดปล่อยภูตเป็นอิสระก็จะได้เป็นเจ้านาย     
ภูตสาวจีนนี่(ชื่อคล้องกับ genie ซึ่งหมายถึงภูตพรายในนิทานอาหรับราตรี ฉบับที่แปลเป็นภาษาอังกฤษ)  ก็เลยติดตามมาถึงบ้านพักของเขาที่โกโก้บีช ฟลอริดา    แล้วก่อปัญหาอลเวงให้นายทหารอากาศหนุ่มมาตลอด ๕ ปี จำนวน ๑๓๙ ตอน จนกระทั่งจบลงในปี ๑๙๗๐

เรื่องนี้ได้ดาราหนุ่มหน้าใหม่ชื่อแลรี่ แฮคเมนมาเล่นเป็นเรืออากาศเอกแอนโทนี เนลสัน(ต่อมาเลื่อนเป็นนาวาอากาศตรี)  ส่วนภูตสาวแสนสวยได้ดาราสาวจากจอหนังใหญ่ชื่อบาร์บารา อีเดนมาเล่นเป็นจีนนี่   ดาราประกอบที่ออกประจำอีกสองคนคือบิล เดลีย์ เล่นเป็นเพื่อนหนุ่มจอมลื่นของพระเอก ที่คอยจ้องจะขโมยจีนนี่ไปเป็นของตัว     และอีกคนคือหมอเบลโลว์ จิตแพทย์ประจำกองทัพอากาศ   ซึ่งทำท่าจะเป็นคนไข้โรคจิตเสียเอง เพราะเจอปรากฏการณ์ที่อธิบายไม่ได้อยู่ทุกตอน




ใครอยากรำลึกความหลัง ไปดู
http://www.idreamofjeannie.com/

ลืมส่งท้ายเรื่อง bewitched ให้คุณศิลาและคุณ pakun   
เรื่องนี้ทำเป็นหนังใหญ่ในปี 2005  มีดาราใหญ่อย่างนิโคล คิดแมน เล่นเป็นอิสเบล หญิงสาวผู้มาสวมบทซาแมนธา ในการถ่ายทำหนังใหญ่ชื่อ Bewitched ที่ทำจากหนังทีวีชุดในอดีต  คนคัดเลือกเธอมาแสดงก็คือแจ๊ค ไวแอทท์ดาราหนุ่มผู้สวมบทแดร์ริน  (เล่นโดยวิล ฟาเรล  ดาราตลกดาวรุ่ง)
ปัญหาอยู่ที่ว่า แจ๊คไม่ได้เฉลียวใจเลยว่าอิสเซลนั่นแหละคือแม่มดของจริง   ทำอะไรต่อมิอะไรได้ไม่แพ้ซาแมนธา

ที่จริง เรื่องนี้ปูพื้นไว้ดีมาก  เหมาะกับบรรดาผู้ชมที่รัก Bewitched จะแห่กันไปดูเพื่อฟื้นความหลังขึ้นมาอีกครั้ง     แทนที่จะเอา Bewictched มาสร้างใหม่ ซึ่งไม่มีทางดีกว่าเก่าอยู่แล้ว   เขาก็ปูพื้นให้ว่า โรงถ่ายกะเอาหนังชุดทีวีเก่าแก่มาปัดฝุ่นทำเป็นหนังใหญ่อีกครั้ง   แจ๊ค ไอแอทท์ หน้าตาท่าทางเด๋อๆมารับบทแดร์ริน   เชอร์ลี่ แม็คเลน ดาราตุ๊กตาทองมาเล่นบทเอนโดร่า แม่ยายตัวแสบ     ส่วนนิโคล คิดแมนเล่นเป็นสาวหน้าใหม่ที่พลัดเข้าไปได้รับบทซาแมนธาแบบส้มหล่น   โดยไม่มีใครรู้ว่าเธอเป็นแม่มด  แถมยังมีคุณพ่อพ่อมดแสบสันต์อีกคนหนึ่งตามป้วนเปี้ยนดูแลลูกสาวไม่ห่าง บทนี้ไมเคิล เคนรับไป

น่าเสียดายว่าคนเขียนบท เขียนได้อ่อนอย่างไม่น่าเชื่อ    เสียแรงเอาดาราใหญ่อย่างนิโคล คิดแมนมาเล่น   เธอกับวิล ฟาเรลเล่นไม่เข้าคู่กันแม้แต่น้อย     ความรักของทั้งคู่ที่เกิดจากฝ่ายชายเขม่นนางเอกแต่แรกเพราะกลัวเด่นกว่า ก็ไม่สมเหตุผลว่ากลายมาเป็นความรักได้ยังไง    เชอรี่ แม็คเลนที่ทำท่าเหมือนจะเป็นแม่มดแท้อีกคนหนึ่ง ก็ถูกตัดหายไปเฉยๆ  จบไปดื้อๆ  ไม่ทันได้แสดงฝีมือให้สมฝีมือ
เรื่องนี้นักวิจารณ์สับเละ  คนดูก็ไม่ชอบ   เลยเงียบหายไปไม่ดังอย่างที่ควร

ย้อนกลับไปถึง I Dream of Jeannie  เรื่องนี้ออกอากาศอยู่ ๕ ปี จาก  ๑๙๖๕-๗๐   เป็นหนังทีวีที่ประสบความสำเร็จค่อนข้างดีเรื่องหนึ่ง แม้ว่าเรตติ้งสู้ Bewitched ไม่ได้ก็ตาม
อาจจะเป็นเพราะการผูกเรื่องยังไม่ลงตัวเท่า
 ๔ ปี แรก ความสัมพันธ์ระหว่างผู้พันเนลสันและจินนี่ยังคลุมเครืออยู่      หนุ่มและ(ภูต)สาวคู่นี้อยู่ร่วมบ้านเดียวกัน   โดยไม่ได้แต่งงาน  และก็ไม่แน่ชัดว่ามีความสัมพันธ์ระดับไหนกันแน่   
จินนี่แสดงให้เห็นชัดว่าเธอหลงรักเจ้านายหนุ่ม แต่ฝ่ายชายก็ก้ำๆกึ่งๆ จะรับก็ไม่ใช่ปฏิเสธก็ไม่เชิง      อะไรที่ไม่ลงตัวแบบนี้ทำให้ยากที่จะพัฒนาไปทางไหนได้    ผิดกับ Bewitched ที่ให้พระเอกนางเอกแต่งงานกันตั้งแต่ฉากแรกของตอนแรก  หลังจากนั้นก็ลงตัวว่า พระเอกมนุษย์กับนางเอกแม่มดตกลงสร้างครอบครัวกันแล้ว  ถึงจะอลเวงยังไง ก็เป็นแรงกระทบจากภายนอก  ไม่กระทบกระเทือนชีวิตคู่และความรัก   
ส่วน I Dream of Jeannie  กว่าผู้สร้างจะให้พระเอกนางเอกแต่งงานกันก็ปีที่ ๕  เป็นปี่สุดท้ายในการสร้าง

แม่เหล็กดึงดูคนดูในเรื่องนี้คือบาร์บาร่า อีเดน นางเอกจากจอใหญ่    ส่วนแลรี่ แฮคแมนไปดังเมื่อเล่นเป็นเจ้าพ่อใน Dallas

มีเกร็ดเบื้องหลังขำๆอยู่ ๒-๓ เรื่อง
ขอให้สังเกตเครื่องแต่งกายของจีนนี่   ว่าท่อนบนเกาะอกต่ำแค่ไหน ผู้สร้างไม่ว่า 
แต่ห้ามเด็ดขาด  เซนเซอร์ไม่ให้เห็นสะดือ 
จีนนี่ก็เลยต้องปิดสะดือ นุ่งกางเกงขอบเอวสูง    แต่เกาะอกไว้ครึ่งเดียว ไม่เป็นไร

เรื่องที่สองคือระหว่างถ่ายทำเรื่องนี้  ในปี ๖๕    นางเอกตัวจริงเกิดตั้งครรภ์ 
เอาละซี จะถอนตัวก็ไม่ได้  จะงดหนังทีวีก็ไม่ได้ เรตติ้งไปด้วยดี   จะเขียนบทให้จีนนี่ท้องก็ไม่ได้ เพราะเธอยังไม่ได้แต่งงานกับพระเอก
ทีมงานเลยต้องขายผ้าเอาหน้ารอด  ออกแบบเสื้อผ้าให้ผ้าคลุมผมนางเอกยาวลงมาปิดหน้าท้อง    เมื่อครรภ์ใหญ่ขึ้นก็ถ่ายแต่ท่อนบน แล้วใช้ตัวแสตนด์อินหันหลังให้ เวลาถ่ายทำ  หรือเดินในระยะไกล

       เสียดายดาราใหญ่ๆ ไม่ช่วยให้แม่มดจอเงินเจ้าเสน่ห์และสนุกเท่าจอแก้ว แต่แม้ไม่เปรียบเทียบกับของเก่า
นักวิจารณ์ชื่อดังอย่าง Roger Ebert ที่ไม่เคยดูแม่มดจอแก้วมาก่อนก็ให้แค่สองดาวครึ่ง (ลุงบอกว่าดูหนังใหญ่ปีละหลายร้อยเรื่อง
เวลาดูทีวีจึงดูแต่รายการประเภทข่าว ทอล์คโชว์)
    ลองแวะไปดูที่เว็บมะเขือเน่า rottentomatoes.com ที่รวบรวมความเห็นจากนักวิจารณ์หลักๆ แล้วคิดเปอร์เซนต์ออกมา
แม่มดจอเงินก็สอบตกครับ -ได้ไปเพียง ๒๕ %

        พอจะจำได้ครับ ตอนดูทรามวัยแล้วมีข่าวจีนนี่ตั้งครรภ์ระหว่างการแสดง 

คุณศิลานี่คอหนังตัวจริง
ทำไมไม่ช่วยดิฉันเล่าจริงๆจังๆสักทีล่ะคะ   ดิฉันจะได้เป็นฝ่ายฟังบ้าง

I Dream of Jeannie  อาจจะเรตติ้งสู้แม่มดเจ้าเสน่ห์ไม่ได้ แต่เมื่อจบชุดไปแล้ว  เอามารีรัน   เรตติ้งกลับดีอย่างไม่น่าเชื่อ
จนมีตอนพิเศษสร้างขึ้นมาอีกหลายครั้ง เป็นหนังจบในตอนฉายทางทีวี
เคยดูเรื่องหนึ่งที่จีนนี่แสดงกับลูกชายที่โตเป็นหนุ่มแล้ว
แลรี่ แฮคแมนไปดังในหนังเรื่องเจ้าพ่อดัลลัส ก็เลยไม่กลับมาเล่นอีก
แต่เขาก็ปรากฏตัวร่วมกับบาร์บาร่า อีเดน หลายครั้งในการสัมภาษณ์และเปิดตัวหนัง

บาร์บาร่าเป็นสาวสองพันปีพันธุ์แท้  เธอเกิดเมื่อปี 1934   รูปนี้ถ่ายเมื่อสองปีก่อนคือ 2005  อายุเท่าไรลองคิดดูเองค่ะ

       มิบังอาจครับ ยังดูหนังเก่าไม่มากพอ ทั้งทุกวันนี้ไม่ค่อยได้ดูหนังเหมือนแต่ก่อน ถ้าเล่าสงสัยจะกลายเป็นเรื่อง แม่มดจืดสนิท
       ต้องระดับอาจารย์ๆ เล่านิราศสุพรรณ ภาคไพรพิสดาร สนุกแบบวางไม่ลง เสียดายตรงจบไวไปครับ

       

       

ไม่เป็นไร ถ้าอยากฟังนิราศสุพรรณยาวกว่านี้ จะย้อนกลับไปเล่าใหม่ก็ได้ค่ะ ขอเวลาหน่อย
เพราะยังติดหนี้คุณ pakun ในกระทู้นี้อยู่
คุณ wandee ไม่มาช่วยเสริมบ้างหรือคะ

ย้อนกลับไปถึง The Flying Nun เรื่องนี้ออกอากาศทาง ABC ตั้งแต่ 1967-70  เรื่องนี้ผูกเรื่องที่กลุ่มแม่ชีคาทอลิคในคอนแวนต์ซานตังโก ในปอโตริโก      เกิดเรื่องป่วนขึ้นเมื่อแม่ชีสาวหน้าใหม่เข้ามาร่วมวง   
ด้วยน้ำหนักแค่ ๙๐ ปอนด์ บวกกับหมวกรูปทรงเหมือนปีกนก  และเสื้อผ้ารุ่มร่าม  แม่ชีสาวน้อยพบว่าเธอสามารถบินร่อนไปในอากาศได้    เหมือนเครื่องร่อน 
ความซุกซนของแม่ชีสาว  บวกกับความเคร่งครัดของแม่ชีอธิการของคอนแวนต์ กลายเป็นเรื่องบันเทิงอยู่ได้ถึง ๓ ปี  ทั้งๆไม่มีโรมานซ์  ไม่มีนางเอกสาวหน้าหวานหรือพระเอกรูปหล่อ   มีแต่หนุ่มเพลย์บอยชาวอเมริกาใต้ที่มาเป็นมรรคนายกของวัด   ช่วยเสริมสีสัน
หนังชุดเรื่องนี้ผูกเรื่องได้สนุกสนาน     ดารานำอย่างแซลลี่ ฟิลส์เล่นได้น่ารักน่าเอ็นดู   แม่ชีทั้งหลายก็ดูมีชีวิตชีวาดี แบบไม่ออกนอกกรอบ  ทำให้ต่อมาได้ถึง ๓ ปีก่อนจะจบ

น่าเสียดายว่า แม่ชีกายสิทธิ์ ไม่ได้รีรัน หรือทำใหม่    เพราะถูกประท้วงจากนิกายคาทอลิคว่าชีวิตแม่ชีที่นำเสนอ ดูจะเฮฮาเกินไป   ไม่ใช่ภาพที่แท้จริงของแม่ชี    แม้มีโครงการว่าจะทำซีรี่ส์ใหม่ ใน ๓๐ ปีให้หลัง อาศัยฉากเดิม  ให้แซลลี่ ฟิลดส์เลื่อนขึ้นเป็นแม่อธิการ มีชีสาวน้อยหน้าใหม่เข้ามาแทน  แต่โครงการนี้ก็พับไป

ฉากในเรื่องค่ะ

ถ้าใครยังคิดถึง "ซิสเตอร์เบอทริล"  ก็คงนึกออกว่าแซลลี่ ฟิลดส์กลายเป็นดาราหนังใหญ่ ได้ตุ๊กตาทองไปแล้วด้วย    และปีนี้ เธอก็รุ่งอีกครั้งจากรางวัลเอมมี่
เอารูปที่ได้รางวัลเอมมี่มาให้ดู    มีใครยังเห็นเค้าของแม่ชีสาวน้อยอยู่บ้างไหมคะ

หนังชุดทีวีในกลุ่มประเภทเดียวกัน มีเรื่อง Nanny and the Professor อีกเรื่องหนึ่ง  ออกอากาศ ๑๙๗๐-๗๑  เมื่อแม่มดเจ้าเสน่ห์พุ่งขึ้นสู่จุดสูงสุดจนกราฟเริ่มจะลดลงแล้ว
เรื่องนี้ทำได้ดีปานกลางค่ะ เรตติ้งไม่สูงนัก   คนดูอาจจะอิ่มตัวกับของวิเศษต่างๆแล้ว   เรื่องนี้ไม่ค่อยจะมีฉากเสกอะไรกันปั่นป่วนอย่างสองเรื่องแรก

นางเอกของเรื่องเป็นพี่เลี้ยงสาวหน้าหวาน มารับเลี้ยงลูก ๓ คนให้ศาสตราจารย์หนุ่มรูปหล่อ      แนนนี่จะว่าเป็นนางฟ้าหรือแค่คนธรรมดาที่มี"สัมผัสที่หก" คนเขียนบทก็ยังเสนอไว้กำกวมไม่แน่นอนนัก    มนตราคาถาก็ไม่มีให้เห็น แต่ดูเหมือนเธอจะบันดาลอะไรต่อมิอะไรได้  แบบเงียบๆ     และมีตาทิพย์ รู้เห็นอะไรล่วงหน้าบ้าง   แต่ทุกอย่างก็ไม่เคลียร์ออกมาแจ่มแจ้งแบบแม่มดเจ้าเสน่ห์

นอกจากนี้ แนนนี่กับศาสตราจารย์ไม่อาจจะมีความสัมพันธ์กันได้ชัดเจนนัก   เธอไม่ใช่คนรัก แต่จะว่าเป็นลูกจ้างก็ไม่เชิงอีกนั่นแหละ    จะแต่งงาน ก็ไม่เห็นวี่แวว     ในเมื่อไม่อาจพัฒนาไปถึงไหนได้  ยังครึ่งๆกลางๆอยู่เหมือนตอนต้น     เรื่องนี้ก็เลยอยู่ได้แค่ปีเดียว ก็ถูกถอดจากโปรแกรม

         แม่ชีกายสิทธิ์เสนอฉายทางช่องเจ็ดสีที่แม้จะไม่ใช่เสียงพากย์ที่คุ้นเคย(ช่องสี่) แต่ก็เป็นซีรี่ส์ที่สนุกจนติดตาม
เป็นประจำครับ
           Sally Field ก้าวจากจอแก้วสู่จอเงินและประสบความสำเร็จอย่างสูง อาจเพราะเธอเคยเป็นแม่ชีบินได้มาก่อน ในขณะที่
ดาราสาวจากจอแก้วคนอื่นๆ ทั้ง Patty Duke และสาวๆ จาก Peyton Place ทำไม่ได้

เรื่องสุดท้ายที่จะเอ่ยถึง ในกลุ่มเดียวกันคือ My Favorite Martian  (1970-2) ออกอากาศอยู่สามปี
เนื้อเรื่อง ก็เล่นของวิเศษเหมือนกัน แต่ไม่ใช่จากแม่มดหรือภูต   แต่เป็นชาวดาวอังคารที่ยานอวกาศบังเอิญมาเสียระหว่างร่อนลงที่โลก    ทำให้ชาวอังคารต้องมาอาศัยบ้านมนุษย์อยู่ชั่วคราว   
หนุ่มใจดีพระเอกของเรื่อง เป็นผู้สื่อข่าวที่เจอมนุษย์ต่างดาวเข้าอย่างบังเอิญ   แต่ไม่อยากจะกระพือข่าวให้เอิกเกริก  ก็เลยบอกใครต่อใครว่าผู้ชายแปลกหน้าคนนี้ เป็น"ลุงมาร์ติน" ของผม  มาพักอยู่ในห้องชั้นบน
มนุษย์ต่าวดาวของเรา มีความวิเศษไม่แพ้แม่มด  เนรมิตอะไรได้    อ่านใจคนได้   ล่องหนหายตัวได้   ทำได้แม้แต่สร้างอุโมงค์เวลา พาพระเอกไปผจญภัยในอดีต  สารพัดจะมีลูกเล่น  บทที่คนดูจำได้คือ เวลาทำอะไรแบบมนุษย์ต่างดาว  เขาจะมีเสาอวกาศเล็กๆ ๒ เสา งอกขึ้นมาบนหัว    เสานี้เอาขึ้นลงได้เหมือนเสาอากาศทีวี
พระเอกของเรื่องคือ Bill Bixby ต่อมาเล่นนำใน The Magician  พระเอกเป็นนักเล่นกล  และเรื่องดังกว่านี้คือ The Incredible Hulk พระเอกที่กลายเป็นสองร่างเวลาโกรธ   ร่างที่สองคือมนุษย์ยักษ์ตัวเขียว
ส่วนมนุษย์ต่างดาว แสดงโดย Ray Walston

เอารูปแม่ชีกายสิทธิ์มาฝากอีกรูปค่ะ  หนุ่มในภาพคืออเลฮันโดร เรย์ ผู้รับบทคาร์ลอส รามิวเลซ เพลย์บอยมรรคนายกของคอนแวนต์

ขอบคุณคุณเทาชมพูมากค่ะสำหรับแม่ชีกายสิทธิ์  แค่นี้ก็รู้สึกอิ่มเอิบใจเหลือเกิน  ตอนนี้คงยังไม่มีคำขออะไรเป็นพิเศษค่ะ  แต่ขอตามอ่านไปเรื่อย ๆ นะคะ

คุณSila เอ่ยถึง Patty Duke   เธอเป็นดารายุคเดียวกับแซลลี่ ฟิลด์  เกิดปีเดียวกันคือ 1946 มีพรสวรรค์ทางการแสดงเช่นเดียวกัน   
แต่ชีวิตของแพตตี้เรียกว่ามีกรรมเก่า   หรือตกเป็นเหยื่อชะตากรรมก็แล้วแต่จะคิด    เธอเป็นดาราหนึ่งในน้อยคนที่พุ่งไปถึงดวงดาวได้เร็วมาก แล้วก็ร่วงตั้งแต่อายุยังน้อย     ผิดกับแซลลี่ ฟิลด์ที่ไต่ระดับขึ้นไปเรื่อยๆจนถึงดวงดาวเมื่อถึงวัยสมควร  แล้วก็ยังรักษาระดับมาได้จนวัยเข้าปูนคุณย่าคุณยาย

แพตตี้เกิดในครอบครัวมีปัญหา  พ่อติดเหล้า แม่เป็นโรคซึมเศร้า มักระเบิดอารมณ์เกรี้ยวกราดรุนแรงใส่ครอบครัว   พออายุ ๘ ขวบแม่ก็ยกลูกสาวให้อยู่ในอุปการะของสามีภรรยาคู่หนึ่ง  สองคนนี้มองเห็นพรสวรรค์ในตัวหนูน้อย จึงผลักดันให้เข้าวงการบันเทิง
แพตตี้ได้เล่นละครบรอดเวย์เรื่อง The Miracle Worker เป็นชีวประวัติของเฮเลน เคลเลอร์ ผู้หญิงตาบอดและหูหนวกที่กลายมาเป็นอัจฉริยะในการทำงานและเขียนหนังสือ     เมื่อเรื่องนี้ทำเป็นหนัง  แพตตี้ก็ได้ตุ๊กตาทองจากบทของเฮเลน เคลเลอร์  อายุแค่ ๑๖ ปี เท่านั้น
ชื่อเสียงของแพตตี้พุ่งเป็นพลุนับจากนั้น  เธอมีหนังทีวีเรื่องยาว ชื่อ The Patty Duke Show  ซึ่งเธอแสดงเป็นญาติสาวสองคนที่หน้าตาเหมือนกันยังกะแกะ แต่ว่าบุคลิกตรงข้าม
แต่ชีวิตก็ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบอยู่ดี  แพตตี้ถูกเอาเปรียบ  ถูกทารุณ และถูกล่วงละเมิดทางเพศจาก
สามีภรรยาผู้อุปถัมภ์เธอ   สองคนนี้ฮุบเงินรายได้ของแพตตี้ไปเกือบหมด   กว่าเธอจะเป็นอิสระก็เมื่อบรรลุนิติภาวะ   หลุดพ้นจากมีผู้ปกครองได้สำเร็จ
แต่เมื่อถึงเวลานั้น    ชีวิตส่วนตัวของแพตตี้เริ่มตกต่ำ    แม้ว่าอาชีพไปได้ดี  ได้รางวัลเอมมี่เมื่อปี 1970 จากเรื่อง My Sweet Charlie  ต่อมาก็ได้ครั้งที่สอง และที่สาม ตามลำดับ

สุขภาพของแพตตี้เสื่อมโทรมจากโรคซึมเศร้าแบบ bipolar    และติดยาที่ใช้รักษาโรคนี้ด้วย   ชีวิตส่วนตัวก็แต่งๆหย่าๆหลายครั้ง   
ในปลายทศวรรษ 1980s  ชื่อเสียงค่อยๆจางหายไปจากวงการแสดง   มีแต่รับบทเล็กๆน้อยๆในหนังทีวีบางเรื่องเป็นครั้งคราว   แพตตี้ไม่ค่อยอยากปรากฏตัวต่อสาธารณชน    เมื่อปี 2004 ก็เพิ่งทำบายพาสไป

ถือว่าเป็นเส้นทางชีวิตที่น่าทึ่งและน่าเศร้าของดาราฝีมือเยี่ยมคนหนึ่งค่ะ  ใครสนใจหาอ่านอัตชีวประวัติของเธอได้ ชื่อ Call Me Anna   และ Brilliant Madness: Living with Manic Depressive Illness

ใครยังจำดาราคลาสิคของอังกฤษ จากหนังทีวีเรื่องนี้ได้บ้างคะ

       มาตอบและจองที่นั่งหน้าจอก่อนครับ

         ขวัญใจสายลับ เป็นหนังที่เรียกได้ว่าติดมากๆๆ ครับ แม้เปลี่ยนตัวนางเอกแล้วไม่ค่อยดังแต่ก็ยังติดตามชม
หนังวางลักษณะบุคลิกดารานำทั้งสองได้มีเสน่ห์ชวนชม และเป็นเรื่องที่ทำให้ได้รู้จักลักษณะตลกร้ายแบบอังกฤษ ครับ 

หนังทีวีของอังกฤษ   เรื่องขวัญใจสายลับที่คุณ Sila ได้ชม น่าจะเป็นปีหลังๆ อย่างน้อยก็ปีที่สาม   ไม่ใช่ปีแรกๆ   เพราะไดอาน่า ริกก์ หรือ" เอมม่า พีล" นางเอกของเรื่อง มาทีหลัง
ก่อนหน้านี้ จอห์น สตีด(แพ็ทริค แม็คนี) มีคู่หูมา ๒ คนแล้ว ปีแรกเป็นชาย  ปีที่สองเป็นหญิงสาว  ชื่อในเรื่องว่า ดร.เคธี เกล  (แสดงโดยออนเนอร์ แบล็คแมน)  ถ้าเปรียบเทียบ เคธี เกล เป็นคล้ายๆภาพสเกตช์มาก่อน จะถึงภาพจริงที่สมบูรณ์แบบ ของเอมม่า พีล 
คนสร้าง วางตัวละครเก่ง   เขาผสมผสานบทนักสู้แข็งแกร่ง เข้ากับความสวยเซกซี่ของดาราสาว   ซึ่งเป็นบทที่ยังไม่เคยมีใครวางให้เล่นมาก่อน    หนังนักสืบหรือผจญภัยมีแต่พระเอกเป็นตัวนำ  ถ้ามีนางเอก ก็เป็นผู้ยิ้งผู้หญิง มากกว่าจะเก่งพอๆกับพระเอก
นางเอกที่สวมชุดหนังแนบเนื้อ รองเท้าบู๊ต  ทั้งยิงปืน ทั้งยูโด ทั้งเข้มแข็งแต่ขณะเดียวกันก็สวยบาดใจ   เป็นบทที่ไดอาน่า ริกก์กินขาด

         ครับ เป็นขวัญใจสายลับ-คุณนายพีล และดูเหมือนว่าช่องสี่ได้นำซีรี่ส์สาวคนก่อนมาฉายด้วยในชื่อว่า เพื่อนใจสายลับ
แต่ไม่ดัง ไม่ได้ติดตามดู

           จาก Patty Duke Show จอแก้วแล้วได้ตามไปดู Valley of the Dolls ที่โรงหนังตอนมาฉายในครั้งหลังครับ
ประทับใจบทที่เธอแสดงเป็นนักแสดงสาวที่อนาคตดูสดใสแต่กลับดับมืดมิดเพราะติดยา

นี่คือสามสาวที่เป็นคู่หูของจอห์น สตีด  ขวาบน ออนเนอร์ แบล็คแมน  คนนี้อำลาทีวีไปเล่น Goldfinger  หนังเจมส์บอนด์
ล่างซ้าย ไดอาน่า ริกก์ ที่ทำให้ The Avengers ข้ามไปดังถึงอเมริกา  แล้วเรตติ้งตกเมื่อเธอเลิกเล่นหนังชุดนี้
ล่างขวา ลินดา ธอร์สัน  หรือ"ทาร่า คิง" ที่มาแทนไดอาน่า เมื่อเธออำลาไปเล่นหนังเจมส์บอนด์อีกคน   

ลินดาหน้าตาแป๋วแหวว   ทำผมเผ้าแต่งตัวออกไปในทางนักร้องวัยรุ่น  ไม่มีมาดสายลับและไม่เซกซี่     
ข้อสำคัญคือผู้เขียนบทเขียนให้กุ๊กกิ๊กกับจอห์น สตีดเพื่อหวังเรียกเรตติ้ง    แต่ไปๆมาๆ กลับทำให้หนุ่มใหญ่อย่างแพทริค แม็คนี กลายเป็นเฒ่าหัวงูไปเมื่อเข้าคู่กัน  น่าเสียดาย

สตีดกับทาร่า

น่าเสียดายว่า ผู้สร้าง "ขวัญใจสายลับ" ให้ค่าตัวไดอาน่า ริกก์น้อยมาก น้อยกว่าค่าจ้างฝ่ายกล้องเสียอีก   เธอก็เลยอำลาเรื่องนี้ไปดังในหนังเจมส์ บอนด์   คู่กับจอร์ช ลาเซนบี้   พระเอกบอนด์ที่ได้เล่นเรื่องเดียวแล้วตกไปเลย

เปรียบเทียบรูปของลินดา และไดอาน่า   ทั้งเสื้อผ้าและการโพสท่า     เห็นได้ว่าไดอาน่าเจนจัดกว่าหลายเท่า

นี่คือภาพจากตอนสุดท้าย ที่เอมม่า พีลเพิ่งกล่าวคำอำลาจอห์น สตีด  และทาร่า คิง มาเป็นคู่หูคนใหม่ของเขา  สองคนสวนทางกันในตอนจบ

โปรดั้คชั่นล้ำหน้าไปถึง 30 ปี
เชิญดูให้หายคิดถึงครับ
http://www.youtube.com/results?search_query=Diana+Rigg&search=Search
โดยเฉพาะคลิปนี้
http://www.youtube.com/watch?v=mJ4FHpSTFf4

      ยูทูบนี้หาเรื่องใส่จอไว้มากมาย ละครไทยก็ยังมี เป็นที่หาเพลงหนังฟังดูเพลิดเพลิน ครับ

       ไตเติ้ล http://www.youtube.com/watch?v=n0YOlU3SMgs&mode=related&search=

      คุณนายพีลเท่มาก จำได้ว่า ตอนที่คุณนายพีลโบกมือลาซีรี่ส์นี้ ถึงกับใจหาย ยังจำตอนจบได้ประมาณว่าคุณนายเดินไปนั่งรถ
คู่กับผู้ชายสวมหมวกที่มองเห็นด้านหลังมีลักษณะชวนให้นึกถึงสตีด
        หลังจากออกอากาศทางช่องสี่แล้ว ช่องสามยังนำมาฉายต่อในภายหลัง
 

ขอบคุณค่ะ ดู   Avengers - A Tribute to Emma Peel  เพลินไปเลย

http://www.youtube.com/watch?v=z8z95ZrsHI0&NR=1

ไปเปิด Imdb ดูประวัติ  พบว่านอกจากสมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์  Commander of the Order of the British Empire (DBE) ให้ในปี 1994 แล้ว เธอยังกวาดรางวัลในวงการบันเทิงหลายรางวัล 
ที่สำคัญคือ TV Guide หนังสือรายการทีวีของอเมริกาแท้ๆ  โหวตให้เธอเป็น  the sexiest-ever TV star
เอมม่า พีลของคุณSila เป็น ยอดดาราทีวีหญิงเซกซี่ ที่สุดแห่งยุค คิดดู :o

ลูกสาวก็สวยและเก่งไม่น้อยหน้าคุณหญิงแม่ครับ

เอารูปตอนสาวๆมาให้ดูกัน  อยากจะจดจำเอมม่า พีล ไว้แบบนั้น   ตอนแก่ๆเชิญไปหาดูกันเองดีกว่าค่ะ

เรเชิล สเตอร์ลิง  ลูกสาวคนสวยของคุณหญิงไดอาน่าค่ะ   
เสียดายไม่เคยดูหนังหรือละครที่เธอแสดง เลยบอกอะไรมากกว่านี้ไม่ได้

The Avengers สร้างตั้งแต่ปี 1961 ยาวมาถึง 1969 รวม 161 ตอน  จบลงที่ดาราสาวคนที่สาม ทาร่า คิง 
แต่มาถึงกลางทศวรรษ 1970s มีการปัดฝุ่นเอาขึ้นมาทำใหม่ ชื่อ The New Avengers   ออกอากาศ 1976-7   ดาราเก่า แพทริค แมคนียังยืนยงคงกระพันอยู่ในบทจอห์น สตีด   แต่ลินดา ธอร์สันในบททาร่า คิง ไม่มีในชุดใหม่นี้     กลับมีดาราชายและหญิงมาแทนที่ คือดาราอังกฤษ กาเร็ธ ฮันท์และโจแอนน่า ลัมลีย์

ในตอนท้ายๆของชุดนี้  แคนาดาเป็นผู้ผลิต ใช้ชื่อว่า The New Avengers in Canada 
ไม่ทราบว่าในประเทศไทย เอามาฉายหรือเปล่านะคะ    แต่เรื่องนี้ออกอากาศ ๔ ประเทศคืออังกฤษ อเมริกา แคนาดา และฝรั่งเศส

โจแอนนา ลัมลีย์รับบทสายลับสาวชื่อเพอร์ดี้   ภาพโฆษณาภาพนี้ตั้งใจจะสื่อความสวยและเก่งท่าไหนไม่ทราบ    ออกมาประหลาด

อีกรูปหนึ่งค่ะ   เก๊กหน้าถมึงทึง มาก

The Avengers เอามาสร้างใหม่เป็นหนังจอเงิน เมื่อปี 1998  Ralph Fiennes เป็น   John Steed และ  Uma Thurman  เป็น Emma Peel
เรื่องนี้พยายามจะจับแนวแบบหนังทีวีชุดเดิม แต่ล้มเหลว     นักวิจารณ์และคนดูสับกันเละ
ดิฉันดูแล้วก็ยังทนไม่ไหว  มันเว่อเกินไป  นอกจากนี้อูม่า เธอร์แมน ไม่มีเสน่ห์ชวนติดใจอย่างไดอาน่า  เมื่อเล่นเลียนแบบกัน ก็เลยเหมือนของก๊อปมาเทียบของจริง
 
เป็นอันจบตำนานของ The Avengers ทั้งในจอเงินและจอแก้ว แต่เพียงนี้ค่ะ

          ผลการประกวดขวัญใจสายลับรุ่นต่างๆ ปรากฏว่าคุณนายพีลชนะเลิศ ด้วยบทบาทมาดเท่ประทับใจ
ลองมองข้ามไปที่ฟากฝั่งอเมริกา เมื่อนึกถึงสาวมาดเท่จะนึกถึงอันดับหนึ่งคือ Faye Dunaway จาก Bonnie and Clyde
ถ้าให้เลือกเพียงหนึ่งจากสองคนนี้ คงตัดคนใดคนหนึ่งไม่ลงครับ

      ถ้าหากอาจารย์เห็นว่ามีอะไรที่น่าสนใจหรือน่ากล่าวถึงได้  ในโอกาสต่อๆ ไปขอให้อาจารย์เล่าถึงนิยาย และหนังที่โด่งดังมาก
เมื่อสามสิบกว่าปีก่อนครับ นั่นคือ Love Story
      ยังจำประโยคจากหน้าแรก(ได้อ่านอยู่หน้าเดียว)ได้ที่ว่า she loved Mozart and Bach, the Beatles, and me?
และ
       ประโยคประชาสัมพันธ์หนัง   Love means never having to say you're sorry.
ที่เขาแปลเป็นว่า                             หากจะรักก็ต้องลืมคำว่าเสียใจ     

คุณศิลายังพอจำดาราสาว คนนี้ได้หรือเปล่าคะ

ตามคำขอค่ะ

Theme From Love Story (where Do I Begin)

Where do I begin,
to tell the story of how great a love can be?
The sweet love story that is older than the sea.
The simple truth about the love she brings to me.
Where do I start?

With her first hello!
She gave a meaning to this empty world of mine.
There’d never be another love, another time.
She came into my life and made a living fine.
She fills my heart . . .

She fills my life with very special things,
where angel's soar, with wild imaginings.
She fills my soul with so much love,
that anywhere I go, I’m never lonely.
With her along, who could be lonely?
I reach for her hand, it’s always there . . .

How long does it last?
Can love be measured by the hours in a day?
I have no answers now, but this much I can say,
I know I’ll need her 'till the stars all turn away
and she’ll be there . . .
She’ll be there . . .

       สาวน้อยมหัศจรรย์ เป็นหนึ่งในซีรี่ส์ที่โด่งดังทางช่องสาม จำได้ว่าเสนอฉายตอนเย็นเป็นเหตุให้เลิกเรียนแล้ว
ไม่โอ้เอ้เถลไถลแต่รีบกลับบ้านครับ
       เคยดูรายการโชว์ของเธอ นอกจากเป็นนางงามและดาราแล้วเธอยังมีความสามารถทางการร้องเพลงด้วย
ยังจำได้ว่า ในรายการนั้นเธอปิดรายการด้วยเพลงเก่าแสนไพเราะ - Always ครับ

Lynda Carter เป็นนักร้องวงดนตรีเล็กมาก่อนจะเป็นดารา   เสียงดีโชว์เพลงเก่งมากทีเดียว
นอกจากนี้ ตำแหน่ง Miss World USA ที่ได้รับมาก่อน ก็ทำให้สาวรายนี้เข้าฮอลลีวู้ดได้ไม่ยาก    เธอเป็นม้ามืดเข้ารับบทนางเอกจากหนังสือการ์ตูนยอดนิยมในอดีต เรื่อง Wonder woman  ทำให้บทนี้โด่งดังขึ้นมาช่วงปี 1976 อย่างหาคนมาแทนไม่ได้จนยุคนี้

หน้าหวานๆแบบนี้ละมังคะ   ที่ทำให้คุณศิลาเลิกเรียนแล้วรีบกลับบ้าน ไม่ไถลไปไหน

ตอนแรกๆที่ลินดาเข้ามารับบท เจ้าหญิงไดอาน่า  สาวน้อยมหัศจรรย์จากดินแดนอเมซอน มีพลังพิเศษ เหมือนซูเปอร์แมน    เธอยังพาหุ่นนางงามเข้ามาในเรื่องแบบไม่ต้องฟิตตัว     อวบ หน้าหวาน แก้มอิ่มเป็นพวง
แต่เล่นบทไปไม่นานเท่าไร     หุ่นนางงามคงไปกันไม่ค่อยเหมาะเท่าไรกับบทสาวจอมพลัง    ลินดาเลยต้องลดน้ำหนัก  ฟิตกล้ามให้แข็งแกร่ง   ดูแก้มตอบหน้าแก่ลงไปกว่าเดิมทันตาเห็น
ส่วนชุดของเธอ  ดีไซเนอร์มาเห็นคงส่ายหน้าไปตามๆกัน    แต่ไม่มีทางเลือก มันเป็นชุดมาจากการ์ตูนของเดิม   เฉิ่มมาแต่แรกแล้ว พะยี่ห้อ wonder woman ของแท้  แก้ไขไม่ได้

เมื่อจบเรื่อง สาวน้อยมหัศจรรย์ (1975-9) รวม 59 ตอน  ลินดาก็ไปเล่นหนังทีวีเรื่องอื่นๆบ้าง ร้องเพลง และแสดงโชว์ตามที่ต่างๆ
เป็นดาวดวงเล็กดวงหนึ่งของโลกมายา ที่แม้จะไม่จรัสแสงเท่าดาวอื่นๆ  แต่ก็ไม่ดับ   
ในปี 2007 ลินดาเป็นสาวใหญ่มีครอบครัวแล้วค่ะ  สามีเป็นทนายความ  มีลูกวัยรุ่นสองคน  แม่ก็ยังสวยพริ้งอยู่ 

จะไปขึ้นกระทู้ใหม่ เล่าเรื่อง Love Story ให้คุณศิลาฟังตามคำขอ   ขอพักครึ่งเวลาก่อนนะคะ
เชิญต่อที่กระทู้นี้ค่ะ

http://www.reurnthai.com/index.php?topic=2376.msg43747;topicseen#msg43747