เรือนไทย

ท่านที่สนใจเรื่องราวของ สกุล อาลาบาสเตอร์  สามารถดูได้จาก   Alabaster Chronicle


ขออนุญาตเล่าเรื่องที่ประทับใจของสกุลเศวตศิลาเพิ่มเติม  เพราะยังมีความสำคัญอีกมากมาย


ความดีงามของทายาทระดับต่าง ๆ ของสกุลควรเป็นเรื่องที่น่าศึกษา

          เมื่อได้อ่านหนังสือเรื่องการเสียสละ แม้นกระทั่งชีวิตของคนไทยในยามบ้านเมืองคับขัน     เพื่อชาติโดยไม่หวังผลตอบแทน

ดิฉันประทับใจเป็นที่สุด  และจะอ่านซ้ำอยู่เรื่อย ๆ    ไม่ว่าท่านผู้นั้นจะเป็นใคร  นามสกุลอะไรก็ไม่ค่อยจะจำ

เรื่องราวของเสรีไทยเป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ติดตามอ่าน     ในบางตอนดิฉันเศร้าโศกมาก  แอบอ่านในมุ้ง

(สมัยนั้นบ้านที่อยู่ไม่มีมุ้งลวดค่ะ)แล้วก็ป้ายน้ำตาไว้ฝาบ้านไม้ยาง   จำได้ดีว่าในฤดูร้อนกลิ่นยางจะหอมอ่อน ๆ

จำได้เรื่องหนึ่งว่าลูกชายเรียนอยู่ที่ MIT    กำลังจะมากระโดดร่มเพื่อปฎิบัติการใต้ดินในประเทศไทย

ชายหนุ่มได้ถอดแหวนที่เรียกกันว่า แหวนของมหาวิทยาลัย  ที่จริงเป็นแหวนบอกปีการศึกษา  ฝากท่าน

ผู้ใหญ่ทางไทยไว้   ถ้าเป็นอะไรไปขอให้มอบกับมารดา

        ท่านเจ้าของแหวนเล่าเรียบ ๆ   แต่คนอ่านตาแดงเช็ดน้ำตาป้อย ๆ

        ณ เวลานั้น    อนาคตไม่แน่นอน   อันตรายมีรอบด้าน   คนไทยสังหารคนไทยได้เพื่อผลประโยชน์

        ไม่เคยคิดเลยว่า  วันหนึ่งจะได้มีโอกาสศึกษาเรื่องราวของครอบครัวท่าน  ตั้งแต่คุณปู่ลงมา


        ชายหนุ่มผู้นั้น คือ   ท่านองคมนตรี  พล.อ.อ. สิทธิ  เศวตศิลา

        มารดาของบุตรนั้น  คือ คุณหญิงขลิบ   วันพฤกษ์พิจารณ์

        เจ้าพระยาสุรพันธ์พิสุทธิ์(เทศ  บุนนาค) เป็นบิดา     มารดาคือนางคล้อย  จากสกุลวัชโรบล

คุณหญิงขลิบมีพี่น้องหลายสิบคน     คุณหญิงเป็นคนที่ ๕๙   

พี่น้องท้องเดียวกันมี  คุณคลุ้ย  หลวงสมานนันทพรรค ในรัชกาลที่ ๖

คุณคลาย   หลวงวิสูตรอัศดร   ในรัชกาลที่ ๖

คุณเคลื่อน   และ คุณขลิบ


          บ้านนี้มีพี่น้องอายุใกล้เคียงกัน  เล่นด้วยกันเป็นกลุ่มใหญ่      คุณหนู ๆ ผู้หญิง  เกล้าจุก  นุ่งผ้าโจงกระเบนสั้นๆทอเฉพาะเด็ก

เสื้อนั้นตัดเย็บมาแบบแทบจะเป็นอย่างเดียวกัน  คือ คอกลมมีปกคอบัวบ้าง  คอลูกไม้บ้าง   แขนยาวเลยศอกเล็กน้อย

ตอนเด็กเล็ก   คุณหญิงขลิบก็แต่งแหม่มเป็นบางโอกาส  คือเกล้าผมเหนือกรอบหน้า  และปล่อยผมสยายไปเบื้องหลัง

เสื้อมาเป็นชุด ๆ คล้ายคลึงกันมาก       ใส่รองเท้าถุงเท้าสีขาวสวยงาม

        เจ้าจอมมารดาอ่อน  ธิดาของท่านผู้หญิงอู่  เคยเลี้ยงน้องรุ่นนี้มา       

คุณหญิงขลิบ  เมื่อยังเด็กได้เข้าไปอยู่ในวังหลวงกับเจ้าจอมมารดาอ่อน

ได้รับการอบรมเรื่องการฝีมือ           


เมื่ออายุ ๑๙  ได้ออกเรือนกับพระยาวันพฤกษ์พิจารณ์(ทองคำ  เศวตศิลา)  นักเรียนนอก

และข้าราชการป่าไม้


คุณหญิงขลิบเล่าให้ลูกหลานฟังซ้ำ ว่า   เมื่อก่อนจะท้อง พล.อ.อ. สิทธิ   ท่านฝันว่าได้ไปเที่ยวเล่นบนภูเขา

มีเด็กผมจุก  แต่งตัวคล้ายลูกเจ้านายโบราณ   มาคอยเดินตาม   จะหนีไปทางไหนก็คอยวิ่งตาม     ลูกหลานต้องคอย

ขัดคอเพราะฟังบ่อย

หลังจากท่านแต่งงานกันแล้ว   ท่านเจ้าคุณไปเป็นประธานในงานประมูลขายไม้สักของราชการ   ที่ผูกเป็นแพอยู่ในอู่ของ

ด่านภาษี          ท่านทั้งสองเดินทางโดยเรือตรวจการ   มีเรือกลไฟ เทพธาโร ลากจูงทวนน้ำขึ้นไปถึงนครสวรรค์   

เรือที่ท่านใช้พำนักนี้  ตกแต่งสวยงามโก้หรูมาก    ธิดาของป่าไม้ภาคนครสวรรค์คุณ ยิ่งพันธ์  มุนิกานนท์  เขียนเล่า

จากความทรงจำ   ด้านหน้าเป็นที่นั่งพักผ่อนและใช้รับแขก   ตรงกลางเป็นห้องนอนและห้องน้ำ   มีม่านประดับสวยงาม   

ตอนท้ายเรือใช้เป็นครัวและที่อยู่ของผู้ติดตาม

จาก หนังสืออนุสรณ์พิธีพระราชทานเพลิงศพ คุณหญิงขลิบ วันพฤกษ์พิจารณ์ (ขลิบ เศวตศิลา) (http://lungkitti.tarad.com/product.detail_844936_th_4283872#)

 ;D

          หลังจากเกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นในประเทศไทย    พระยาวันพฤกษ์พิจารณ์ออกจากราชการ

ตั้งแต่อายุ ๕๕   เมื่อปี ๒๔๗๗     อพยพครอบครัวมาอยู่กรุงเทพฯ ที่บ้านข้างวัดชนะสงคราม

ครอบครัวเป็นครอบครัวใหญ่


        ลูกชายคนโตของคุณหญิงขลิบได้รับทุนไปเรียนต่อที่อเมริกา     ได้เก็บเงินส่งมาช่วยเหลือให้น้องสองคน

เรียนเพราะการครองชีพหลังสงครามฝืดเคืองมาก      


        พล.อ.อ. สิทธิเล่าว่า  คุณแม่เป็นคนมีบุญ  เกิดเป็นธิดาเจ้าพระยา  แต่งงานก็ได้เป็นคุณหญิง    

คุณหญิงขลิบ     จากไปเมื่ออายุได้ ๙๓ ปี  ๓ เดือน

ขอบคุณค่ะ  คุณเพ็ญที่รักและนับถือ    อย่าลืมไปดู  Alabaster Chronical  นะคะ

งานน้ำชาในสวนจัดง่าย ๆ   ถ้วยชาสีสด   เค้กก็ทำเองสวยสดชื่นน่าหม่ำ

เรื่องพระยาวันพฤกษ์พิจารณ์นั้น    ขอเรียนเชิญคุณ ปิยะสารณ์ ผู้สนใจและสะสมเอกสาร

เรื่อง กล้วยไม้ในประเทศไทย   เพราะมีคลังข้อมูลน่านับถืออยู่



ข้อมูลเรื่องการศึกษาของท่านในอินเดียนั้น  ประมาณ  ๒ ปี แปดเดือน( พ.ศ. ๒๔๔๓ หรือ ๒๔๔๔ ถึง  ๒๔๔๕)

และเมื่อท่านอยู่ที่ สวนคิวนั้น   ระยะเวลาใกล้กัน   ท่านกลับมา ใน เดือนพฤศจิกายน  พ.ศ. ๒๔๕๗

ถ้าเชิญผมไปเป็นแขก ขออนุญาตนำขนมจีบ กับชาจีนไปร่วมงานนะครับ ไปมือเปล่าก็น่าเกลียด แต่ชาฝรั่งกับเค้กกินแล้วไม่คุ้นปาก

ชาที่ชุ่มชื่นใจที่สุดก็คือชาจีน


ของว่างที่เลิศล้ำคือไมตรีจิตมิตรภาพที่ใสสะอาด


ขนมจีบนั้นต้องผลัดกันอ่า...แจก  กระมังคะ


พรุ่งนี้ดิฉันได้รับเชิญให้ไปดูหนังสืออนุสรณ์เก่าแก่มากที่สุดสองเล่ม     เป็นพงศาวดารจีน
ที่พิมพ์พระราชทาน   เพราะเริ่มมีความสนใจที่จะกระตุ้นการเก็บขึ้นใหม่   ถ้าทุกอย่างเป็นไปตามที่ตกลงกัน


คงมีเรื่องแปลก ๆ มาเล่าค่ะ    เป็นประวัติของการพิมพ์         พงศาวดารจีนนั้นเหมือนเดิมค่ะ