เรือนไทย

Shall I compare thee to a summer’s day? (Sonnet 18) (บังอาจ)แปลโดยป้าหวัน)
William Shakespeare, 1564 - 1616
Shall I compare thee to a summer’s day?
Thou art more lovely and more temperate.
Rough winds do shake the darling buds of May,
And summer’s lease hath all too short a date.
Sometime too hot the eye of heaven shines,
And often is his gold complexion dimmed;
And every fair from fair sometime declines,
By chance, or nature’s changing course, untrimmed;
But thy eternal summer shall not fade,
Nor lose possession of that fair thou ow’st,
Nor shall death brag thou wand’rest in his shade,
When in eternal lines to Time thou grow’st.
     So long as men can breathe, or eyes can see,
     So long lives this, and this gives life to thee.
คิดจะเปรียบเทียบเจ้าเท่าคิมหันต์
แต่เธอนั้นงามสง่าส๋องราศรี
ด้วยลมร้อนอาจสัมผัสปัดมาลี
และยังมีเพียงชั่วครูไม่อยู่นาน
ทั้งบางครั้งแดดแรงแสงร้อนกล้า
ทั้งบางคราเมฆบังลบกลบแสงฉาน
งามเท่างามอาจหมองได้ไปตามกาล
มิอาจต้านธรรมชาติเวียนเปลี่ยนทุกที
แต่คิมหันต์ของเจ้าไม่เฉาสลด
ยังชื่นสดงดงามได้ไม่หมองศรี
เด่นบรรเจิดเลิศทั่วชั่วตาปี
ไม่สิ้นสีสันสวยสล้างมิจางกลาย
กาลเวลาช่วยประโลมเจ้าโฉมเฉิด
งามเป็นเลิศตราบเนตรส่องมองโฉมฉาย
หากยังยืนชีวิตพลีของพี่ชาย
ไม่สลายตราบกลอนนี้ยังมีเธอ

(บังอาจ)แปลโดยป้าหวัน

 :D

เข้ามาเป็นกำลังใจให้คุณป้าหวัน

ขอบคุณที่เป็นกำลังใจแปลงานของคุณสั่นหอกค่ะ

เพื่อให้เข้าใจบทกวีของคุณหอกสั่นเพิ่มขึ้น ขออนุญาตอธิบายเพิ่มเติมเกี่ยวกับ sonnet เล็กน้อย

sonnet ของคุณหอกสั่น เป็นรูปแบบหนึ่งของบทกวีของอังกฤษ ๑ บทมี ๑๔ บรรทัด แต่ละบรรทัดมี ๙ - ๑๑ พยางค์

Shall I compare thee to a summer’s day? (๑)
Thou art more lovely and more temperate. (๒)
Rough winds do shake the darling buds of May, (๑)
And summer’s lease hath all too short a date. (๒)
Sometime too hot the eye of heaven shines, (๓)
And often is his gold complexion dimmed; (๔)
And every fair from fair sometime declines, (๓)
By chance, or nature’s changing course, untrimmed; (๔)
But thy eternal summer shall not fade, (๕)
Nor lose possession of that fair thou ow’st, (๖)
Nor shall death brag thou wand’rest in his shade, (๕)
When in eternal lines to Time thou grow’st. (๖)
  So long as men can breathe, or eyes can see, (๗)
  So long lives this, and this gives life to thee. (๗)

มีการสัมผัสของคำท้ายแต่ละบรรทัดดังนี้  ๑-๒-๑-๒ /๓-๔-๓-๔/๕-๖-๕-๖/๗-๗

ขอบคุณที่กรุณาอธิบายค่ะ ขออนุญาตต่อเติมเกี่ยวกับsonnet บทนี้หน่อยนะคะ คือเขาว่ากันว่าคุณหอกสั่นนี้แกเขียนsonnetบทนี้ให้หนุ่มหน้าหวานสันนิษฐานว่าอาจเป็นเฮนรี่ รอยสลี่ ท่านเอิรลแห่งเซาท์แธมตันคนที่สาม (Henry Wriothesley, 3rd Earl of Southampton)ก็อาจเป็นได้ เท็จจริงยังไงไม่รับประกันนะคะเพราะเกิดไม่ทัน

โอ้ อิงแลนด์ แดนออฟเกย์.  55555