เรื่องของน้ำอบ

[เทาชมพู]

ประมาณหนึ่งเดือนมานี้  เพื่อนเก่าร่วมรุ่นคนหนึ่งโทรมาหา   เราไม่ได้เจอกันมาหลายปีแล้ว  เธอมีครอบครัวและใช้ชีวิตส่วนใหญ่อยู่ต่างแดน  กลับมาเยี่ยมเมืองไทยบ้างบางครั้ง  มีจังหวะเหมาะก็มาเจอเพื่อนๆที่เรียนจบมาด้วยกันสักครั้ง
ปรากฏว่าเธอรู้จัก " พี่พี" และเพื่อนรุ่นพี่ของเราทั้งสองอีกคนหนึ่ง ซึ่งใช้ชีวิตอยู่ต่างแดนเช่นกัน   ดิฉันไม่รู้จักรุ่นพี่คนนั้น เพราะเธอเรียนจบไปจากคณะตั้งแต่ก่อนดิฉันเข้าปี ๑ 
ในตอนแรกที่เธอโทรมา  เอ่ยถึง "พี่พี" ในชื่อเล่นจริงๆของเขา  ดิฉันตกใจมาก   เพราะเข้าใจว่าเพื่อนเก่าของดิฉันคือ "ผู้ใหญ่จากรั้วจามจุรี" คนนั้น   
แต่เป็นความเข้าใจผิดของดิฉันเอง  ได้ขอโทษเธอไปแล้ว ด้วยความเสียใจ   พร้อมกันนั้นก็ดีใจว่าเธอผู้นั้นเป็นเพื่อนแท้ที่หายากยิ่งคนหนึ่ง

ขอรวบรัดว่าด้วยความช่วยเหลือของเพื่อนเก่าของดิฉัน   ดิฉันก็ได้มีโอกาสรับการติดต่อทางอีเมล์โดยตรงกับเพื่อนรุ่นพี่ และ " พี่พี" เมื่อไม่กี่วันมานี้เอง
จึงได้รู้ว่าข้อความที่น้ำอบบอกว่าจะแฉเรื่อง "เมื่อยายเทาชมพูยังสาวๆ" เป็นเรื่องกลับตาลปัตรจากความเป็นจริง ยิ่งกว่าเรื่อง"คุณป้า" เสียอีก
แต่กว่าจะรู้  เรื่องไม่จริงที่ว่า  ก็ทำให้หลายคนที่ถูกพาดพิง เดือดร้อนวุ่นวายกันไปไม่มากก็น้อย

[เทาชมพู]

เท่าที่ปะติดปะต่อได้ก็คือ ในตอนแรก "พี่พี" หรือคุณ ptepkoom เข้าใจผิดตามคำบอกเล่าของน้ำอบว่า คุณโมนิคและดิฉันเป็นคนเดียวกัน   
ดังนั้นถ้อยคำอะไรที่คุณโมนิคโพสลงไปในบล็อค คุณ ptepkoom ก็นึกว่าเป็นคำของดิฉัน 
การกระทบกระทั่งระหว่างคุณโมนิค กับ" พี่พี"  ก็เลยกลายเป็นว่า ดิฉันคือคู่กรณีของเขา ทั้งๆดิฉันไม่เคยโต้ตอบไม่ว่าน้ำอบหรือ "พี่พี" หรือใครในเว็บ

ข้อนี้คุณโมนิคก็ยืนยันซ้ำแล้วซ้ำอีกหลายครั้ง   เธอพร้อมจะรับผิดชอบว่าเป็นถ้อยคำของเธอ

ความเข้าใจผิดข้อนี้ จบไปแล้ว  คุณ ptepkoom  ก็ยอมรับแล้วว่าดิฉันกับคุณโมนิค เป็นคนละคนกัน

ส่วนรุ่นพี่ของดิฉัน รู้จักคุณ ptepkoom เป็นส่วนตัว   ไม่เคยรู้จักดิฉัน  เธอเรียนก่อนดิฉันหลายรุ่น
แต่เคยรู้จักอดีตนิสิตคณะเดียวกันอีกคนซึ่งเป็นลูกนักเขียน    เธอก็บอกคุณ ptepkoom ไปตามนั้น
ในเมล์ที่พี่คนนี้ส่งมาให้ดิฉัน ยืนยันความจริงว่าเธอไม่เคยกล่าวร้ายดิฉันเลย

อ่านส่วนหนึ่งของอีเมล์ ได้ค่ะ
I would like to clarify that the information quoted in Khun Namob's board was mixed up and did not have anything to do with Khunying at all.  I remember when I was talking to Yo about an Arts student who was a daughter of a well known Thai writer, it was (ชื่อของอดีตนิสิตคนนั้น), daughter of (ชื่อของนักเขียนคนหนึ่งที่ล่วงลับไปแล้ว).   

เรื่องที่รุ่นพี่ของดิฉันเล่าให้คุณ ptepkoom ฟังอย่างธรรมดาที่สุด  และ "พี่พี" ก็เล่าสู่กันฟังกับน้ำอบ ตรงตามนี้   กลายเป็นคนละเรื่องเมื่อถึงปลายทาง
กลายเป็นคำประณาม ว่าจะ"แฉ" บ้างละ ว่าดิฉันเป็นคนอย่างนั้นอย่างนี้ บ้างละ ล้วนแล้วแต่ไม่ตรงกับความจริงทั้งสิ้น

เรื่องนี้ คุณ ptepkoom มีความเป็นสุภาพบุรุษพอจะเล่าให้ดิฉันฟังตามตรง

เรื่อง ผู้ใหญ่ ในแคนเบอร่า นั้น ผมหมายถึง พี่......ที่ได้ส่งเมล์อธิบายคุณหญิงเช่นกันในวันนี้ ว่าเข้าใจผิดไปถึงลูกสาวนักเขียนอีกคนนึงนั้น
และผมก็อธิบายคุณน้ำอบไปตามนั้น  แต่เธอเขียนไปแล้ว ก็เลยไม่รู้จะไปว่ายังไง

[เทาชมพู]

เมล์จากคุณ ptepkoom ช่วยไขปริศนาให้ดิฉันเข้าใจกระจ่าง   ด้วยการเล่าถึงความเป็นมาที่ไปเล่นในเว็บของน้ำอบ 
อันที่จริงก็ไม่มีอะไรแปลกไปจากคนอื่นๆ   เริ่มจากคุณ ptepkoom ไปอ่านพบกระทู้น้ำอบในเว็บ pantip แล้วก็ติดตามอ่านเรื่อยมาจนถึงในเว็บส่วนตัวของน้ำอบ   
เรื่องที่โต้ตอบกันระหว่างโมนิคกับน้ำอบ คุณ ptepkoom ก็รู้เรื่องในฐานะคนนอกที่ไม่เกี่ยวข้องอะไรด้วย

ผมไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับทางโมนิค เรื่อยมา ยกเว้นว่า แค่ได้แต่สงสัย ว่าแกเป็นใคร ทำไมแฉนานจัง
 -และแล้ว คนอ ก็ขึ้นหัวข้อ โมนิค = เทาชมพู ? ผมก็เริ่มค้นหา ว่า เทาชมพู คือ ใคร แต่ก็ไม่กล้าถามแก
-ก็เลยไปเจอ ชื่อ เทาชมพู ในเว็บวิชาการ แต่ก็ไม่รู้จัก ไม่รู้ว่าเป็นใคร
 
-ก็เห็นแกโพสต์รูปที่คุณหญิงเอามาให้ดูนี้เอง และแกเขียนประกอบประมาณว่า นี่คือ เทาชมพู คนที่ว่าแกอยู่ได้ และเป็นคนของนาวานุเคราะห์
-ผมก็กดหา นาวานุเคราะห์อีก ก็ไม่พบอะไร แต่ก็ไม่กล้าถามแก

[เทาชมพู]

ขอขยายความประโยคนี้หน่อยนะคะ

ก็เห็นแกโพสต์รูปที่คุณหญิงเอามาให้ดูนี้เอง และแกเขียนประกอบประมาณว่า นี่คือ เทาชมพู คนที่ว่าแกอยู่ได้ และเป็นคนของนาวานุเคราะห์

รูปที่ว่านี้คือรูปที่ลงประกอบในค.ห.นี้   คุณ ptepkoom อธิบายภาพให้ฟังว่าเป็นภาพรดน้ำในงานแต่งงานของดร.จ้อและเจ้าสาว   
น้ำอบระบุว่าเป็นภาพของ"เทาชมพู"
เมื่อดิฉันส่งภาพให้ดู  คุณพีก็บอกว่าใช่  ดิฉันไม่เคยเห็นภาพนี้ในเว็บของน้ำอบ   
ไม่รู้ว่าอยู่ตรงไหนของเว็บ แต่ไม่ใช่ในกระทู้โมนิค =เทาชมพู

ที่มันน่าขำที่สุด แต่หัวเราะไม่ออก   คือภาพนี้ไม่ใช่ตัวดิฉันหรอกค่ะที่กำลังรดน้ำสังข์อยู่
เป็นภาพของคุณน้า ญาติผู้ใหญ่ทางฝ่ายเจ้าสาว   ถ่ายโดยช่างภาพอาชีพที่คุณจ้อติดต่อให้มาถ่ายภาพในงาน
(เชื่อได้ ๑๐๐% ว่าคุณน้าไม่เล่นอินเทอร์เน็ต )

ที่น่าแปลกก็คือ ภาพนี้ไม่ได้ลงในเว็บวิชาการที่ใครๆทั่วโลกก็เปิดเข้ามาดูได้  แต่เป็นภาพที่ลงในเว็บแก้วเก้า   ซึ่งเป็นเว็บปิด  คนที่ล็อคอินเข้าเว็บได้คือสมาชิกเท่านั้น

ภาพนี้ถูกแฮคไปจากเว็บด้วยฝีมือคนที่มีล็อคอิน   แต่เป็นคนที่ไม่รู้จักดิฉัน อาจจะเคยเห็นสักครั้งสองครั้ง  และเป็นคนที่ไม่ได้ไปร่วมงานแต่งงาน
ถึงไปเข้าใจไขว้เขวว่าคุณน้าคือดิฉัน
คนที่รู้จักดิฉันจะรู้ว่าดิฉันไม่เคยไว้ผมบ๊อบสั้นขนาดนี้   และคนไปร่วมงานก็จะรู้ว่าดิฉันไม่ได้แต่งชุดแบบนี้ในงานสมรสของคุณจ้อ

[เทาชมพู]

ย้อนกลับมาถึงคำบอกเล่าของคุณ ptepkoom อีกครั้งหนึ่ง

ผมกับพี่เหน่ง ก็คุยกันทางเมล์ กังวลกันว่า คนอ ด่าใครอยู่ รู้จริงหรือเปล่า
-พี่เหน่ง ก็กังวล เพราะเท่าที่พี่เหน่งรู้ เทาชมพู น่าจะเป็นอาจารย์ในรั้วจามจุรีนะ
 
-ผมก็ไม่ได้ทำอะไร ได้แต่คุยเรื่อยเปื่อย กับแกในเว็บ จนกระทั่ง แกเปลี่ยนหัวข้อ เป็นประมาณว่า โมนิค คือ คุณหญิงวินิตา ...
-ผมกับพี่เหน่ง ก็อ้าว รู้แล้วหรือว่าเป็นใคร แล้วทำไมขึ้นชื่อนามสกุลเค้าแบบนั้น แต่ก็ไม่มีใครกล้าทักท้วงแก
 
-แล้วอยู่ๆ แกก็เริ่มด่า คุณหญิงว่าขี้ขลาด และเปลี่ยนหัวข้อเป็นอย่างนี้ด้วย ผมก็อ้าว แล้วจะทำไงกันละเนี่ย
 
-แล้วผมเริ่มสนิทกับพี่...(รุ่นพี่ของดิฉัน) เลยชวนพี่...ลองอ่านดู ว่าอะไรกัน
พี่...ก็บอก พี่เคยรู้จักลูกสาวนักเขียนคนนึง เป็นรุ่นน้องที่อักษร จุฬา แกตัวเล็กๆ มีเชื้อจีน   ไม่เรียบร้อยตั้งแต่ตอนเรียนแล้ว ไม่รู้จะใช่คนนี้ไหม
-ผมก็เอาประโยคนี้เล่าให้ คนอ ฟัง คนอ ก็ขึ้นบอร์ดทันที ว่าเห็นมะ เป็นตั้งแต่สาวๆ แล้ว พี่พีก็รุ้ดี เราก็อ้าว อะไรกันเนี่ย 

ขอขยายความว่า คำว่า " ไม่เรียบร้อย" ที่รุ่นพี่ของดิฉันพูดถึง ก็คือเรื่องจุ๊กๆจิ๊กๆ ไม่มีอะไรมาก
เช่นเธอผู้นั้นขอยืมหนังสือพี่ไปอ่าน ส่งคืนมาก็ทำหนังสือยับ   ไม่อยู่ในสภาพดีเหมือนก่อน
สำหรับคนรักหนังสืออย่างพี่ เรื่องนี้เป็นเรื่องเข้าใจดีสำหรับหนอนหนังสืออย่างดิฉันเองเหมือนกัน ว่าก็ทำให้หงุดหงิดบ้าง

แต่ท่านผู้เข้ามาอ่าน คงจะเห็นว่า มันเป็นคนละเรื่อง ห่างไกลกันแทบจะสุดขั้วโลก กับข้อความที่กลายเป็นว่า

ส่วนเรื่องยายเทาชมพู หรือ เต้าชมพู หรือยายวินิดา ดิถียนต์นั้น ขอบอกว่า สันดานหาเรื่องจนเข้ากระดูก คงจะขัดยากค่ะ
แต่มันแกล้งที่จะบิดเบือนข้อมูลทุกอย่าง เพื่อจะแกล้งเรา
มันทำเพื่ออะไร ทั้งๆที่พี่กับมันก็ไม่ได้ไปเกี่ยวข้องกัน ผัวมันพี่ก็ไม่ได้ไปสนใจ ถ้าจะว่าเรื่องหึงหวงก็
ไม่ใช่เลย  นี่เพิ่งมารู้ทีหลังว่า มันมีนิสัยแบบนี้ตั้งแต่สมัยสาว สาวแล้ว

และอีกตอนหนึ่ง

 โพสต์เมื่อ : 17 ต.ค. 2550 เวลา 22:34 น.       
คนที่เขานำดอกกล้วยไม้ของดิฉันเอาไปให้ยายโมนิคหรือ (เทาชมพู)นั้น เขารู้จักยายคนนี้มาตั้งแต่สมัยสาวๆ  เขาบอกว่าคนๆนี้มีปมด้อยตั้งแต่สมัยสาวๆ เรื่องที่ไม่สวย และไม่ประสบความสำเร็จในเรื่องของคนรัก คนก่อนคุณน้อย ทำให้มีอาการไม่ปรกติในเรื่องที่จะคอยตามจิกคนโน้นคนนี้มาตั้งแต่สมัยสาวๆ แล้วค่ะ

เขามีปัญหาในเรื่องส่วนตัวอย่างหนัก และจะเป็นคนที่หน้าอย่างใจอย่างแบบนี้มานานแล้ว  จะตามจิกคนที่ไม่ชอบใจหรือเห้นมาปัดแข่งปัดขาตัวเอง และอาศัยความที่ตนเป็นคนเฉลียวฉลาดกลบเกลื่อนปมด้อยของตนเองมาตลอด[ 

[เทาชมพู]

น้ำอบได้ลงข้อความว่า

"ตอนนี้เท่าที่ทราบมีผู้หลักผู้ใหญ่ ที่รู้ว่า โมนิคเป็นใคร เขาก็เกิดวิกฤติศรัทธากันอย่างหนัก เพราะเป็นผู้ใหญ่แล้ว มีวุฒิภาวะทางความคิดมากแล้ว ไม่น่าจะทำเรื่องไม่งามแบบนี้

ขอให้ท่านโปรดพิจารณาว่า เจ้าตัวระบุออกมาเองหรือเปล่าว่า เขาเอง ทำให้ดิฉันเสื่อมเสียชื่อเสียง  เป็นที่ถูกดูหมิ่นเกลียดชัง  ถูกเข้าใจผิดจากผู้อื่น ในเรื่องที่ไม่เป็นความจริง

ครบถ้วนตามลักษณะการหมิ่นประมาทหรือยังคะ  ขอถามหน่อย

[เทาชมพู]

คุณ ptepkoom ยังได้อธิบายถึงความเกี่ยวข้องกับน้ำอบไว้ในเมล์ที่ส่งมาถึงดิฉัน     ว่าเคยขอความร่วมมือเมื่อเขาต้องการสัมภาษณ์คนไทย  ประกอบแบบสอบถามที่ทำอยู่   น้ำอบและเพื่อนๆ ๒-๓ คนในเว็บนั้นก็ช่วยตอบ

-ผมต้องการสัมภาษณ์คนไทยพิเศษเล็กน้อย เพื่อใช้ในการทำแบบสอบถามในงานของผม คนอ และเพื่อนๆ ในเว็บ 2-3 คนก็ช่วยผมตอบแบบสอบถามนั้น ผมก็เลยถือว่าทุกคนเป็นเพื่อนผู้มีพระคุณ และคอยให้กำลังใจผมยามเหงา
 

ต่อมาเมื่อคุณพีกลับมาทำภาคสนามในประเทศไทย  ก็ได้เจอ น้ำอบโดยตรง 

ในเดือนกันยายน คุณptepkoom ป่วย ต้องกลับประเทศไทยมารักษาตัว น้ำอบก็ไปพบหมอและเฝ้าไข้ให้ด้วย

แต่ผมก็ต้องกลับไทยด่วน ปลายเดือน กย. เพื่อรักษาตัวเรื่องช่องท้อง คุณน้ำอบก็บุกมาขอพบหมอด้วย เป็นห่วงเป็นใยมาก และขอให้ผมลองไปเช็คหัวใจอีกที่หนึ่งด้วย และก็ขอไปนอนเฝ้าด้วย (โดยมีพี่สาวผมอยู่ด้วยอีกคนนะครับ) โดยแกอ้างว่า เพื่อที่เช้าๆ จะได้พบพี่หมอ ออดี้ ของแกสักที
 
-แล้ว คนอ ก็ขอไปเที่ยววิเศษชัยชาญ และขอไปงานฉลองเปิดศาลเจ้าใหม่ติดกัน 3 เย็น จึงเป็นที่มาของการโพสต์รูปและเรื่องราวต่างๆ ให้ดูเหมือนว่าเราซี้กันเหลือเกิน จนโมนิคและใครๆ ต่างพากันเข้าใจว่า นายพี่พี กับ คนอ ต้องรู้เห็นเป็นใจกันมาแต่ต้น

[เทาชมพู]

ข้อความต่อไปนี้คือคำสรุปของคุณ ptepkoom ว่าไม่ได้รู้เห็นกับน้ำอบมากไปกว่าที่เล่ามา 
คุณพียืนยันด้วยเกรงว่าดิฉันจะเข้าใจว่าคุณ p เป็นคนชักนำน้ำอบให้เข้าใจว่า เทาชมพูคือโมนิค ทั้งที่คุณ ptepkoom ไม่รู้ไม่เห็นในเรื่องนี้แต่อย่างใด

นี่คือ ทั้งหมด ที่ผมทราบเกี่ยวกับตัว คนอ นอกเหนือจากนี้ คือ สิ่งที่เราคุยขึ้นบอร์ด ซึ่งทางคุณหญิงก็คงได้ปริ้นท์ออกมาอ่านหมดแล้ว
-จะเรียนว่า ต่อให้เอาผมไปซักต่อหน้าตำรวจ หรือบนศาล ผมก็พูดได้แค่นี้ เพราะทราบแค่นี้จริงๆ ครับ
 
-คุณหญิงอาจจะคิดว่า ผมเป็นนก 2 หัว แต่ผมจำเป็นต้องอธิบาย เพื่อไม่ให้คุณหญิงเข้าใจพี่......ผิด หรือคิดว่า ผมนั่นแหละเป็นคนชักนำ คนอ ให้เข้าใจว่าเป็นคุณหญิง
 
-ผมขอเดาว่า คนที่น่าจะส่งข่าว คนอ ตั้งแต่ต้น นั้น น่าจะเป็น คนที่ทำงานที่จุฬา หรือ จบจากจุฬา และหรือ เคยทำงานที่ ม ศิลปากร และหรือ เคยเสียผลประโยชน์ทางใดทางหนึ่งกับคุณหญิงมาก่อน หรือไม่พอใจงานเขียนของคุณหญิง และหรือ การที่คุณหญิงโด่งดัง
 
-แต่ไม่ใช่ผม และหรือ พี่...... แน่ๆ เพราะผมไม่เคยรุ้จักคุณหญิงมาก่อนเลย เพิ่งมาทราบจากเว็บ คนอ ก็ตกกะใจ เพราะผมชอบ เรือนมยุรา แต่ปางก่อน และ นิราศสองภพ ทาง ช่อง 3 มากๆ
 
จึงขอเรียนมาอธิบายเพื่อทราบครับ
นายพี

*****************
รับทราบค่ะ คุณ ptepkoom 
ถ้าดิฉันจะปฏิเสธก็เรื่องเดียวค่ะ   คือดิฉันไม่ได้เป็นคนเขียน นิราศสองภพ นะคะ
 

[เทาชมพู]

เท่าที่อ่านถ้อยคำของคุณพี เข้าใจว่าคุณพีเป็นคนซื่อ เกรงใจเพื่อนและเจ็บร้อนแทนเพื่อน   และคงจะเชื่อคำบอกเล่าของน้ำอบว่า โมนิคคือเทาชมพู
ประกอบกับตัวเองไม่พอใจถ้อยคำบางคำของคุณโมนิค    คุณพีก็เลยโต้ตอบคุณโมนิคไปว่า

ผมสังเกตว่า เมื่อไรก็ตามที่นายพี่พีคนนี้มาโพสต์อะไร
มันจะต้องเอาไปแปะ แล้วด่า ด่า ด่า ให้ตายกันไปข้างนึง
พวกอีไพร่Monique
พวกอึ่งอ่างขึ้นวอ ที่คงจะได้รับแรงสนับสนุนเบื้องหลัง จากพวกไพร่ขึ้นวอเลวๆ บางตน
มันถึงได้บังอาจแบบไม่ต้องมีอะไรมาเปรียบ

เกิดมาผมก็ไม่เคยได้ด่าใครแรงๆ อย่างนี้มาก่อนในชีวิต
แต่คราวนี้ไม่ไหวแล้วครับ มันด่าทุกคนที่ขวางหน้า แบบแรงที่สุดเท่าที่ผมเคยอ่านมาในชีวิต
ถ้าเกรงว่าหมายศาลจะมาไม่ถึงผม กรุณาเรียนถาม พี่...(ชื่อของเพื่อนดิฉัน) ก็ได้นะครับ
คุณหญิงรู้จักท่านผู้นี้ดี
จะได้ส่งหมายฯ ถูกตัวเร็วๆ แต่ขอตั๋วเครื่องบินไปกลับด้วยนะครับ

เพราะผมแค่ข้าราชการจนๆ มาทำวิจัยอยู่ ตปท เป็นแค่แมงดาชั้นเลวเกาะหญิงกินไปวันๆ ทำอะไรไม่เป็นมิใช่หรือ
ไหนเลยจะมีเงินถุงเงินถังไว้เล่นงานใครก็ได้ตามคำสั่งของคนเลวๆ ที่หนุนหลัง
พวกอีไพร่ใจหยาบไร้คนขัดเกลา

อ่านแล้วดิฉันก็เข้าใจว่า คุณพีเอาดิฉันไปปนเป็นคนเดียวกับคุณโมนิคเสียแล้ว  หรือถ้าไม่ใช่คนเดียวกันก็เป็นพวกเดียวกัน
แต่โชคดีของดิฉันที่มีเพื่อนดี  สามารถทำให้คุณพีเข้าใจได้ถูกต้อง

[เทาชมพู]

ในเมล์ที่คุณพีส่งถึงดิฉัน  คุณพีก็พูดจาสุภาพอ่อนน้อม  ให้เกียรติดิฉันดี   ไม่มีสิ่งใดให้เห็นว่าคุณพีจะเอาสองคนมาปนกัน
แสดงว่าคุณพีก็ไม่ได้เอาความขัดเคืองที่มีต่อคนหนึ่ง มาปนกับอีกคนหนึ่ง 

เรียน คุณหญิง ครับ
  ผมคือ นายพี ในเว็บ หรือ นายโย เพื่อนพี่..... (ชื่อเพื่อนดิฉัน) นะครับ
  ได้ยินจากพี่..... ว่าคุณหญิงเครียดมาก กับคำด่าของผม  ผมต้องขอประทานโทษด้วย
  ด้วยความสัตย์จริง ผมลอกเลียนวิธีด่าเหล่านี้มาจากละครทีวี ที่ผมเช่าวิดีโอมาดูที่นี่นะครับ
  ที่บ้านผมไม่เคยใช้คำเหล่านี้ด่าใคร  และผมก็ยืนยันว่า ผมด่า คนชื่อ โมนิค ที่มาด่าผมก่อนหลายครั้ง 
  และด่าคนในตระกูลผมหลายครั้งมาก  และหยาบคายมากๆ ทุกครั้ง
  ผมเลยต้องขอคืนบ้าง
  ถ้าการด่าโมนิคของผมทำให้คุณหญิงไม่พอใจ ผมกราบขอขมาครับ

ในเมื่อคุณพีพูดจาดี มีเหตุมีผล ดิฉันก็โล่งใจขึ้นมาก   เพราะดิฉันรู้ว่าคุณพีเป็นที่เมตตาของเพื่อนดิฉัน และรุ่นพี่ของดิฉันมาก ว่าตัวจริงเป็นคนดี เรียบร้อยและมีน้ำใจ
ดิฉันก็ไม่ได้พูดอะไรมาก  ก็ตอบขอบคุณไป  และบอกด้วยว่า

จนบัดนี้ดิฉันก็ยังไม่ทราบว่าใคร หรืออะไร ทำให้น้ำอบเข้าใจผิดว่าดิฉันเป็นคนเดียวกับคุณโมนิค   
หรือแม้แต่ว่ามีความเกี่ยวข้องกับคุณโมนิคมาแต่แรก
น้ำอบเองก็ไม่เคยแสดงหลักฐานการกล่าวหาสองข้อนี้  จึงต้องรอพิสูจน์ในชั้นศาลต่อไป

ส่วนเรื่องของคุณโมนิคนั้น  ดิฉันเห็นว่าเป็นเรื่องของคุณสองคนที่จะทำความเข้าใจกันเอง  ถ้าหากว่าเข้าใจกันได้ด้วยดีก็ถือว่าดีกับทุกฝ่าย  ดิฉันก็จะขอยินดีด้วย
แต่ถ้าไม่สามารถตกลงกันได้ ก็คงเป็นคดีกันถึงศาลอย่างที่ดิฉันจำเป็นต้องทำอย่างตอนนี้     

[เทาชมพู]

คุณพี เป็นเด็กรุ่นหลัง    ห่างทั้งวัยและวิชาที่เรียน   คนที่ดิฉันแคร์มากกว่าในกรณีนี้คือรุ่นพี่ของดิฉัน   เมื่อทราบว่าเธอเป็นผู้บริสุทธิ์  ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องด้วย     ดิฉันก็เหมือนยกภูเขาออกจากอก
เธอเขียนมาในตอนหนึ่งว่า

พี่ดีใจที่ได้ช่วยให้ความกระจ่าง นึกไม่ถึงว่าน้องหนักใจถึงเพียงนั้น ที่จริงพี่ควรพูดตั้งนานแล้ว
ว่าเราไม่เคยเห็นกันมาก่อนเลยเพราะได้ไล่เลียงเรื่องรุ่นและคนในรุ่นกับ(ชื่อเพื่อนของดิฉัน)มาหลายคร้ง
สรุปได้ว่าเราไม่มีทางเคยเห็นหลังกันเลย

และพี่ยังไม่ได้แสดงความเห็นใจเรื่องถูกป้ายรัาย (เขียนไว้แต่ไม่ได้ส่งไปเรือนไทย)
แต่พี่คิดอยู่ตลอดเวลาว่าเกียรติคุณของน้องได้คุ้มครองชื่อเสียง ทุกคนมองเห็นฃึ้งในกรรมดีที่ปรากฎ
ไม่มีอะไรลบล้างได้ ที่จริงพี่คิดว่าคนที่เขียนโจมตีมีเป้าหมายที่โมนิคไมใช่น้อง

แต่พอมาถึงตอนที่คนอ.เอาไปสรุปว่าเป็นคนๆเดียวกันนี่ฃิทำให้ทุกอย่างเสียขบวนหมด

ดิฉันตอบไปว่า

ดิฉันขอเพียงให้พี่ใช้ความเป็นผู้ใหญ่  ประเมินเรื่องที่เกิดขึ้นและให้ความยุติธรรมกับทุกคน  และขอให้มั่นใจว่าสถาบันที่เรารักไม่ผลิตรุ่นน้องอักษรศาสตร์  ที่เป็นอย่างคำกล่าวหาของน้ำอบแน่นอน
อย่างน้อยในความปวดหัวทั้งหลายที่เจอมาหลายเดือน   คำตอบจากพี่และคำชี้แจงจากคุณพีก็เป็นเรื่องดีเรื่องหนึ่งที่ทำให้มีกำลังใจขึ้นมาก
ขอยกความดีครั้งนี้เป็นกุศลให้พี่และคุณพีทั้งหมด
 

[เทาชมพู]

แม้ว่าเรื่องของพี่....และคุณพี ทำความกระจ่างมาให้ข้อหนึ่งแล้วว่า ทั้งสอง ไม่เกี่ยวอะไรกับ "ผู้ใหญ่จากรั้วจามจุรี" ที่น้ำอบเอ่ยถึง
แต่ปริศนาเรื่องนี้ ก็ยังไม่หมดไปเสียทีเดียว   เนื่องจากถ้อยคำของน้ำอบ แย้งกันเองอย่างตรงกันข้าม
โปรดอ่านดูนะคะ

โพสต์เมื่อ : 19 พ.ย. 2550 เวลา 17:09 น.     
สวัสดีค่ะพี่มารีคะ
เรื่องโมนิคเป็นเทาชมพู และเทาชมพูคือโมนิค...แม้นแต่พี่พีก็ทราบค่ะ
และมีคนที่รู้ตชจักหล่อนดีมากเลยค่ะ รู้ประวัติความเป็นมาทุกอย่างเช่นกัน
มีผู้ใหญ่จากรั้วจามจุรี เป็นคนบอกหนูเองแหละค่ะว่า โมนิค คือ เทาชมพูค่ะเรื่องนี้พี่พีก็ทราบค่ะ  แต่หนูไม่ขอเล่ารายละเอียดว่า ท่านไหนเป็นคนบอก
สัญญาด้วยใจกับท่านผู้นั้นด้วยความสัตย์เลยค่ะ ว่าไม่ว่าจะอย่างไร ก็จะไม่พูดเลยค่ะ

แต่พอเวลาล่วงมาถึงวันนี้    ถ้อยคำกลับตาลปัตรเป็นตรงกันข้าม

ความเห็นที่ : 221 โพสต์เมื่อ : 18 ก.พ. 2551 เวลา 23:49 น.

ผู้หญิงคนนี้ไม่มีความกดดันหรือ ผลประโยชน์ใดๆให้ต้องตัดสินใจที่จะต้องออกมายืนอยู่ เป็น แผงหน้าเช่นนี้ ไม่เคยมีใคร หนุนอยู่ข้างหลัง มีเพียงอุดมการณ์ที่มุ่งมั่น และ ความกล้าที่จะเดินเข้าชนแม้นแต่ความตาย
ขอเพียงเพื่อ...ให้ได้กับความอยู่รอดของแผ่นดิน
เพราะฉะนั้น แค่เรื่อง กรณีพิพาท โมนิค วินิตา และ คนอ. ไม่เคยมีใครคนไหนที่ จะยุแหย่ หรือ ยั่งยุ
ส่งผลให้เกิดการกระทำทั้งหมดที่ผ่านมาไม่ว่าจะเป็นพี่พี คือคุณ บาบาต็อบ หรือใคร ตามที่มีคนพาดพิงว่า อาจจะเป็นผู้อยู่เบื้องหลัง
ไม่เลยค่ะ ไม่เกี่ยวข้องกับใครทั้งสิ้น
ดิฉันมีวิจารณญาณ ที่จะคิดเรื่องราวทั้งหมดได้ด้วยตนเอง

ก็ยังไม่เข้าใจว่า ถ้าเธอ "คิดเรื่องราวทั้งหมดได้ด้วยตนเอง"  การคิดขึ้นมาเองว่า "มีผู้ใหญ่จากรั้วจามจุรี เป็นคนบอกหนูเองแหละค่ะว่า โมนิค คือ เทาชมพูค่ะ"
อย่างนี้เขาเรียกว่า "มีวิจารณญาณ" ได้ด้วยหรือ

เรื่องนี้เห็นจะต้องยกให้เป็นหน้าที่ของทนายความ ซักถามว่าแปลว่าอะไรกันแน่    ดิฉันเองนึกไม่ออก

[เทาชมพู]

ตัวอย่างต่อไปนี้ก็เช่นกัน   ทนายความอาจจะสนใจว่าเรื่องไหนเป็นเรื่องจริง  เรื่องไหนเป็น "เรื่องคิดเอาเอง"
เพราะ "ก่อน" กับ "หลัง" แตกต่างกันตรงกันข้าม

ก่อน 
วันนี้หนูเปิดบ้านหมดเลยค่ะ
เพราะมานอนที่บ้านเมืองนนท์หลายคืนแล้ว  แต่เดี๋ยวหนูก็ต้องเข้าไปสุขุมวิท เพราะศูนย์บัญชาการเรื่องงานของหนูอยู่ทางโน้น
หรืออย่างบ้านที่ดุสิต ใกล้แม่น้ำเจ้าพระยาที่ซังฮี้ก็จริง
แต่อากาศก็ยังไม่สบายปอดเท่าบ้านนี้
ที่บ้านในเมือง หนูแค่ลงลิฟท์มา ก็ถึง Office ของหนูแล้ว
ขอบพระคุณค่ะคุณพี่พีเทพคุ้มที่แนะนำหลายสิ่งหลายอย่างเชียว

บ้านหนูทุกที่ ไม่ใช่ใครจะขึ้นมาก็ได้
เพราะจะต้องมีกุญแจไขลิฟท์พิเศษ
ไม่ใช่ใครจะกดขึ้นมาถึงบ้านได้เลย และระบบรักษาความปลอดภัย .. ทุกจุดมีกล้องโทรทัศน์วงจรปิดทั้งหมด
******

ก่อน
 เพราะเมื่อวานนี้ฮายยิงฟาดกระจกรถยน์ บีเอ็มซีรีส์ 7 ราคาเหยียบ 12 ล้านของคู่กรณีของฮายพับพินาศ 
และเมื่อเช้าวันที่ 1 นี้แหละ ฮายโทร.ไปเช็คแบงค์ว่าดอกเบี้ยแค่ไม่กี่ชั่วโมงนี้เท่าไหร่ เขาตอบว่า ห้าแสนแปดค่ะ
โดย คุณน้ำอบ [2 มี.ค. 2548 , 23:36:49 น.]

ก่อน
Jan 4, edited on Jan 4
เรื่องลูกจะเรียนที่ไหน และดิฉันจ่ายเงินไว้ทั้งที่ โรงเรียนในอังกฤษ เพื่อจองที่เรียน
และจ่ายเงินไว้ทั้งในเมืองไทย ดังนั้นลูกสาวของดิฉัน จะเรียนที่ไหนก็ได้ ตามแต่เขาจะเลือกที่จะเรียน หรือตามแต่สภาวะบ้านเมือง ถ้าเกิดจราจลใน กทม..เขาก็สามารถไปเรียนได้ที่อังกฤษ
เรื่องที่เรียนของลูก คนที่ใกล้ชิดของดิฉัน ไม่ว่าจะเป็น เจี๊ยบ หรือพี่พี หรือพี่นิด ใครก็ตามที่ใกล้ชิด
ดิฉัน เขารู้ว่าลูกของดิฉันเรียนที่ไหน
ไม่ใช่ธุระของคนอื่น
****
หลัง

โพสต์เมื่อ : 18 ก.พ. 2551 เวลา 23:49 น.

ได้ข่าวว่าจะฟ้องทั้งแพ่งและอาญา...ดิฉัน อาจจะต้อง ขอผ่อนใช้ให้เดือนละ ซัก ๑๐๐ บาท ตลอดชีพ เนื่องจากดิฉันไม่เคยมีทรัพย์สินตามชื่อที่พวกคุณ "จับกุม" ได้คนนี้เลยแม้นแต่บาทเดียว และไม่เคยประกอบสัมมาชีพใดๆมาก่อน ในชื่อและสกุลที่พวกคุณคิดว่าใช่ และจับกุมคนนั้น
ผู้หญิงในชื่อและสกุลคนนี้ ไม่มีทรัพย์สิน หรือ เงินฝากในบัญชีในชื่อดังกล่าวไว้เลย ตั้งแต่ต้นจนถึงทุกวันนี้
..
แล้วเธอผู้นั้น ก็ไม่เคยมีทรัพย์สินใดๆมาก่อนทั้งสิ้น

ทนายความของดิฉันจะมาอธิบายให้ฟังในกระทู้ว่า ถ้าถูกศาลตัดสินแพ้ในคดีแพ่งแล้ว  การบังคับคดียึดทรัพย์ ๑๐ ปี หมายความว่าอะไร

[เทาชมพู]

อีกข้อหนึ่งที่น้ำอบอาจจะต้องอธิบายในศาล

เทาชมพู คือ โมนิค ค่ะ .
พวกนี้ ร้ายกาจมากๆในโลกไซเบอร์

แต่..ดิฉันบอกผ่านบอร์ดนี้แล้วว่า เขาจะต้องจุดธูปกราบขอขมา ดวงวิญญาณของ มรว. สมัยการ กิติยากร เทวกุล ที่ทำไมถึงนำเรื่องที่ตัวเทาชมพูเองก็แค่ได้ยินเขาเล่ากันต่อมานั้น มาพูดถึงท่านเสียหายในที่สาธารณะ ทั้งที่ท่านก็เสียชีวิตไปแล้ว
และลูกๆของท่านจะรู้สึกอย่างไร ตอนแรกดิฉันเองก็คิดว่าจะโดนด่าแล้วเช่นกัน แต่ทุกคนเข้าใจ พี่จิ๊เข้าใจ พี่ชายเข้าใจ แต่สงสารทุกท่าน ที่ต้องเงียบ ในขณะที่ ยายเทาชมพู มีสิทธิอะไรมาลามปามนำท่านมาพูดให้เสียหาย
และยังพูดลามปามเสียหายอีกหลายคน
 
•••แก้ไขล่าสุด : เมื่อ 1 พ.ย. 2549 เวลา 20:03 น. โดย คุณน้ำอบ

ส่วนข้างล่างนี้นำมาจากบล็อคคุณMONIQUE   
สมาชิกในราชสกุลกิติยากรท่านนั้นได้ติดต่อกับดิฉันเช่นกัน  เพื่อยืนยันข้อเท็จจริงเรื่องนี้

ข้อความนี้..จาก สมาชิกในราชสกุลกิติยากร
ที่อนุญาตให้นำมาเปิดเผยได้ว่า..

.........ก่อนหน้าที่จะมีการจับกุมประมาณสองอาทิตย์
มีตำรวจโทรไปหาคุณชายจิราคม ถามว่า น้ำอบที่เป็นเจ้าของเว็บเรือนน้ำอบ
กับม.ล.อรณิช บุตรสาวของคุณชายเป็นคนๆ เดียวกันหรือไม่
ทางคุณชายจิราคมเลยบอกว่า  ไม่ใช่อรณิช เป็นใครก็ไม่ทราบ ให้ทางตำรวจดำเนินคดีให้ถึงที่สุดเลย

ข้อความทั้งหมดนี้ดิฉันได้ยินมาจากตัวคุณชายเองเลยค่ะ ท่านเล่าให้ดิฉันและญาติๆ ฟัง ก็เลยมีการพูดคุยซักถามกันว่า ผู้หญิงคนนี้เป็นใคร มีการแอบอ้างอย่างไรบ้าง
โดย: MONIQUE  วันที่: 25 มกราคม 2551 เวลา:7:53:24 น.

หมายเหตุ :  ม.ร.ว.จิราคม กิติยากร  คือบุตรชายของม.ร.ว.สมัยการ (เทวกุล) กิติยากร ค่ะ  -  เทาชมพู

[เทาชมพู]

ขออธิบายเรื่องการกล่าวหากันสักหน่อยนะคะ

น้ำอบ กล่าวหาดิฉันว่าเป็นคนเดียวกับ โมนิค  แล้วท้าว่าถ้าเป็นคนละคนก็ให้พาคุณโมนิคมาพิสูจน์กันให้เห็นจริงๆ ถึงจะหลุดจากข้อกล่าวหา

ไม่ถูกต้องค่ะ ทำแบบนี้ไม่ได้  เรียกว่ากล่าวหาลอยๆ 

คนกล่าวหาต่างหากล่ะคะจะต้องพิสูจน์ก่อนว่า ดิฉันเป็นคนเดียวกับโมนิค  ด้วยหลักฐานที่นำมาแสดงได้
ถ้าหากว่ามีพยาน ต้องเอาพยานออกมายืนยันอย่างเปิดเผย  และพยานคนนั้นต้องน่าเชื่อถือได้ด้วยว่า รู้จริง
ไม่ใช่พูดว่า " มีผู้ใหญ่จากรั้วจามจุรี เป็นคนบอกหนูเองแหละค่ะว่า โมนิค คือ เทาชมพูค่ะ
เรื่องนี้พี่พีก็ทราบค่ะ  แต่หนูไม่ขอเล่ารายละเอียดว่า ท่านไหนเป็นคนบอก
สัญญาด้วยใจกับท่านผู้นั้นด้วยความสัตย์เลยค่ะ ว่าไม่ว่าจะอย่างไร ก็จะไม่พูดเลยค่ะ"

อ้าว ทำไมไปทำสัญญาใจแบบนั้นเสียล่ะคะ    ที่จริงต้องทำตรงข้ามค่ะ คือเอาผู้ใหญ่คนนั้นออกมายืนยันให้ได้  ข้อกล่าวหาถึงจะมีน้ำหนัก
ไม่ใช่ว่าข้าพเจ้ากล่าวหายังไงก็ได้   ไม่ต้องมีหลักฐาน ไม่ต้องมีพยาน  แต่ท่านต่างหากไปหาหลักฐานหาพยานมาไป๊  เพื่อให้ข้าพเจ้าเชื่อ
ตรรกะยังงี้ไม่สะดวกสบายแก่ฝ่ายกล่าวหามากไปหน่อยรึคะ 

ก็ไม่ต่างอะไรกับไปกล่าวหาว่า " ฉันรู้ว่าคุณเคยฆ่าคนตายมาก่อน  รู้ได้ไงไม่บอก   แต่ถ้าคุณบริสุทธิ์ คุณไปหาหลักฐานมาซีว่าคุณไม่เคยฆ่าใคร   
ไม่งั้นฉันด่ากระหน่ำว่าคุณเป็นฆาตกร   จนกว่าคุณจะพิสูจน์ได้  ถ้าคุณพิสูจน์ให้ฉันเชื่อไม่ได้  คุณเข้าคุกฐานเป็นฆาตกรแน่นอน"