|
กระทู้: บทกวี ขอเป็นแสงเทียน ของ นภาลัย สุวรรณธาดา เริ่มกระทู้โดย: เทาชมพู ที่ 16 พ.ย. 12, 21:18 ฟ้าสายพรายสี
ด้วยแสงสุรีย์ ชีวีสดใส ยามค่ำมีเดือน ดาวเกลื่อนฟ้าไกล ส่องทางส่องใจ แสงทิพย์แสงทอง ดวงเทียนน้อยนิด มีใครไหนคิด จะเหลือบแลมอง เจียมตัวเจียมใจ อายไฟทั้งผอง เกินเปรียบเทียบลอง หม่นหมองมืดมน ครั้นวันจันทร์แรม ไร้ดาววับแวม โคมดับอับจน เขาควานหาเทียน พากเพียรหลายหน จุดเทียนส่องตน สิ้นอนธกาล น้ำตาเทียนไหล ยอมร้อนยอมไหม้ เพื่อให้แสงหวาน ร่างหลอมละลาย ยังฉายยังฉาน ก่อนดับลับลาญ สะท้านอุรา ขอเป็นเทียนใจ มิแข่งแสงใด ยอมไร้ราคา หวังเพียงวันหนึ่ง เมื่อถึงเวลา เขาจะหันมา เห็นค่าของเทียน นภาลัย สุวรรณธาดา ๑๔ พย. ๕๕ กระทู้: บทกวี ขอเป็นแสงเทียน ของ นภาลัย สุวรรณธาดา เริ่มกระทู้โดย: เพ็ญชมพู ที่ 20 พ.ย. 12, 10:50 เทียนหนึ่งถูกจุดที่นี่
เทียนนี้ถูกจุดลุกไสว เทียนนี้ถูกจุดที่ใจ เทียนชัยถูกจุดขึ้นมา เปลวไฟแห่งเทียนลุกไหม้ เปลวไฟแห่งการแสวงหา เปลวไฟต่อสู้พาลา เปลวไฟที่ท้าผองภัย บางครั้งกระพริบริบหรี่ ยามลมกรรโชกโบกใกล้ บางครั้งเทียนแทบดับไป แทบไม่อาจต้านลมแรง นานปีที่เทียนส่องอยู่ ส่องชูสัจจากล้าแกร่ง ส่องชูปวงชนล้นแสง ส่องแจ้งศรัทธาเนืองนอง และแล้วถึงกาลมอดดับ เปลวลับไกลจากเพื่อนผอง แต่ถิ่นแดนไทยเรืองรอง หวังเทียนเพื่อนพ้องส่องทดแทน กวีนิรนาม (http://topicstock.pantip.com/library/topicstock/2008/05/K6584396/K6584396.html) ;D กระทู้: บทกวี ขอเป็นแสงเทียน ของ นภาลัย สุวรรณธาดา เริ่มกระทู้โดย: เทาชมพู ที่ 18 พ.ค. 13, 11:52 มีเทียนมีแสง @ ฟังคำร่ำว่า น้อยใจหนักหนา ขออาสาเขียน เทียนนี้มีค่า ถ้าฟังแนบเนียน ขอให้จงเพียร ฟังถ้อยวาจา @ เล่มหนึ่งสมมุติ ธรรมะ วิสุทธิ์ ชาวพุทธบูชา เล่มสอง วินัย ตั้งไว้เด่นตา ชาวพุทธต่างมา กราบกรานทั่วไป @ เล่มหนึ่งวิเศษ ในงานมีเทศน์ เทียนธรรม วิไล ตั้งบนธรรมาสน์ อาสนะใหญ่ พระท่านจึงได้ กล่าวธรรมลำยอง @ อีกเล่มเปรียบ “ครู” ทุกคนย่อมรู้ ครูคือ เทียนทอง ครูใช้ปัญญา เมตตาสอดส่อง ให้นักเรียนผอง ร่ำเรียนวิชา @ ในแง่ความรัก ชายหนุ่มชอบมัก เปรียบหญิงต้องตา เธอคือ เทียนใจ สดใสชีวา ช่วยส่องมรรคา สองเราร่วมกัน @ มีเทียนมีแสง เรื่อเหลืองเขียวแดง ส่องแสงอำพัน แสงเทียนส่องหน ต้นเทียนยึดมั่น สองอย่างคู่กัน ตราบสิ้นมลาย @ น้อยใจไยหนอ อย่าได้ทดท้อ พาให้ใจหาย เทียนนี้มีค่า เกินกว่าบรรยาย คุณค่ามากมาย ชาวพุทธบูชา บุญรอด ปาณปุณณัง ๑๘ พฤศจิกายน ๒๕๕๕ ได้ทราบข่าวจากอาจารย์นภาลัย ว่าคุณบุญรอดผู้เขียนกลอนบทนี้ ตอบกลอนของอาจารย์นภาลัย ได้ถึงแก่กรรมเสียแล้ว หลังจากเข้ารับการบำบัดโรคมะเร็งด้วยคีโม ขอแสดงความเสียใจมายังครอบครัวของท่านด้วย กระทู้: บทกวี ขอเป็นแสงเทียน ของ นภาลัย สุวรรณธาดา เริ่มกระทู้โดย: เทาชมพู ที่ 20 พ.ค. 13, 08:56 เพื่อนๆนักกลอนของคุณบุญรอด ได้เขียนกลอนอาลัยในการจากไปของท่าน จึงขอนำมาลงไว้รวมกันในกระทู้นี้ค่ะ
หวังว่าจะได้พบกันสักวันหนึ่ง เพราะอ่านกลอนซาบซึ้ง-แสบ-ดีแสน แต่ยมราชพานิราศไปเมืองแมน ไม่เหมือนแม้นชื่อบุญรอด-ไม่รอดกรรม ได้แต่ขอคารวะกวีตาก ถึงตัวพรากกลอนยังคงขื่นและขำ ฝากไว้แก่แวดวง วรรณกรรม ขอบุญนำไปสวรรค์ชั้นกวี เทอญ ดร.ถนอมวงศ์ ล้ำยอดมรรคผล กระทู้: บทกวี ขอเป็นแสงเทียน ของ นภาลัย สุวรรณธาดา เริ่มกระทู้โดย: เทาชมพู ที่ 20 พ.ค. 13, 08:57 คารวะ อาลัย ให้บุญรอด เดินทางไกล ให้โปร่งปลอด ไม่มีติด สุคติ อยู่เบื้อง เมืองนิมิต ไม่เกลือกกลั้ว มลพิษ โลกมนุษย์ บนสวรรค์ ชั้นกวี ไม่มีทุกข์ มีแต่สุข สุนทรีย์ ถึงที่สุด พวกมีกรรม จำทน จนม้วยมุด หัวใจหยุด เมื่อใด ได้เจอกัน ดร.ปราโมทย์ นาครทรรพ กระทู้: บทกวี ขอเป็นแสงเทียน ของ นภาลัย สุวรรณธาดา เริ่มกระทู้โดย: เทาชมพู ที่ 20 พ.ค. 13, 08:59 สิ้นเทียน – สิ้นแสง
สิ้นเทียน - สิ้นแสง เมื่อลมพัดแรง เหมือนแกล้งดับเทียน น้ำตาเทียนไหล หัวใจขาดเจียน ชีพลับดับเกษียณ มิทันทำใจ แต่ดวงเทียนธรรม แม้โลกมืดดำ ยังนำทางไป สว่าง สงบ ในภพแดนไกล สะอาดสดใส อยู่ในวิญญาณ์ บุญรอด ปลอดทุกข์ กุศลดลสุข ทุกกาลเวลา สิ้นโศกทั้งปวง สิ้นห่วงสังขาร์ สิ้นความทรมา โรคาสิ้นสูญ เหลือเพียงกาพย์กลอน เป็นอนุสรณ์ พร่ำวอนเกื้อกูล ฝากไว้ให้จำ งามล้ำไพฑูรย์ อ่านโอ้อาดูร เพิ่มพูนอาลัย เทียนธรรมเทียนทาน จงส่องไพศาล ลูกหลานก้าวไกล ส่องผู้อยู่หลัง ส่องทั้งผู้ไป พระรัตนตรัย ส่องใจนิรันดร์ เทอญ นภาลัย สุวรรณธาดา ๑๘ พฤษภาคม ๒๕๕๖ |