|
กระทู้: “ชายข้าวเปลือกหญิงข้าวสารโบราณว่า น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าอัชฌาสัย” เริ่มกระทู้โดย: 111 ที่ 12 เม.ย. 06, 14:29 ..............“ชายข้าวเปลือกหญิงข้าวสารโบราณว่า น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าอัชฌาสัย” กลอนสุภาษิตคุ้นหูที่ได้ถูกนำมาใช้เป็นสุภาษิตสอนใจอย่างแพร่หลายมาเป็นเวลานาน สุภาษิตดังกล่าวนี้เป็นส่วนหนึ่งในอีกหลายๆส่วนที่มีความคมคายและเฉียบแหลมของ “สุภาษิตเจ้าอิศรญาณ” หรือที่รู้จักกันอีกในชื่อ “เพลงยาวเจ้าอิศรญาณ” ผลงานของหม่อมเจ้าอิศรญาณ โอรสในพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงมหิศวรินทรามเรศ
สุภาษิตเพลงยาวนี้มีจุดกำเนิดมาจากเมื่อครั้งที่ หม่อมเจ้าอิศรญาณซึ่งมีจริตไม่สู้ปกตินัก กำลังผนวชอยู่ ณ วัดบวรนิเวศ ครั้งหนึ่งสำคัญว่าคงกระทำอะไรบางอย่างพิกลไป พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวถึงกับตรัสบริภาษว่า “บ้า” และดูเหมือนกับว่าบุคคลอื่นๆก็คงจะเห็นจริงดังที่พระองค์ตรัสไป หม่อมเจ้าอิศรญาณน้อยพระทัยจึงแต่งเพลงยาวฉบับนี้ขึ้น โดยมีเนื้อความว่า อิศรญาณชาญกลอนอักษรสาร เทศนาคำไทยให้เป็นทาน โดยตำนานศุภอรรถสวัสดี สำหรับคนเจือจิตจริตเขลา ด้วยมัวเมาโมห์มากในซากผี ต้องหาม้ามโนมัยใหญ่ยาวรี สำหรับขี่เป็นม้าอาชาไนย ชายข้าวเปลือกหญิงข้าวสารโบราณว่า น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าอัชฌาสัย เราก็จิตคิดดูเล่าเขาก็ใจ รักกันไว้ดีกว่าชังระวังการ.............. ................................ (มีต่อจ้า............) กระทู้: “ชายข้าวเปลือกหญิงข้าวสารโบราณว่า น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าอัชฌาสัย” เริ่มกระทู้โดย: 111 ที่ 12 เม.ย. 06, 18:44 (ต่อ) ผู้ใดดีดีต่ออย่าก่อกิจ
ผู้ใดผิดผ่อนพักอย่าหักหาญ สิบดีก็ไม่ถึงกับกึ่งพาล เป็นชายชาญอย่าเพ่อคาดประมาทชาย รักสั้นนั้นให้รู้อยู่เพียงสั้น รักยาวนั้นอย่าให้เยิ่นเกินกฎหมาย มิใช่ตายแต่เขาเราก็ตาย แหงนดูฟ้าอย่าให้อายแก่เทวดา อย่าดูถูกบุญกรรมว่าทำน้อย น้ำตาลย้อยมากเมื่อไรได้หนักหนา อย่านอนเปล่าเอากระจกยกออกมา ส่องดูหน้าเสียทีหนึ่งแล้วจึงนอน กระทู้: “ชายข้าวเปลือกหญิงข้าวสารโบราณว่า น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าอัชฌาสัย” เริ่มกระทู้โดย: 111 ที่ 12 เม.ย. 06, 18:45 เห็นตอหลักปักขวางหนทางอยู่
พิเคราะห์ดูควรทึ้งแล้วจึงถอน เห็นเต็มตาแล้วอย่าอยากทำปากบอน ตรองเสียก่อนจึงค่อยทำกรรมทั้งมวล ค่อยดำเนินตามไต่ผู้ไปหน้า ใจความว่าผู้มีคุณอย่าหุนหวน เอาหลังตากแดดเป็นนิจคิดคำนวณ รู้ถี่ถ้วนจึงสบายเมื่อปลายมือ เพชรอย่างดีมีค่าราคายิ่ง ส่งให้ลิงจะรู้ค่าราคาหรือ ต่อให้ผู้ดีมีปัญญาจะหารือ ให้เขาลือเสียว่าชายนี้ขายเพชร กระทู้: “ชายข้าวเปลือกหญิงข้าวสารโบราณว่า น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าอัชฌาสัย” เริ่มกระทู้โดย: 111 ที่ 12 เม.ย. 06, 18:45 ของสิ่งใดเจ้าว่างามต้องตามเจ้า
ใครเลยเล่าจะไม่งามตามเสด็จ จำไว้ทุกสิ่งจริงหรือเท็จ พริกไทยเม็ดนิดเดียวเคี้ยวยังว่าร้อน เกิดเป็นคนเชิงดูให้รู้ท่า ใจของเราไม่สอนใจใครจะสอน อยากใช้เขาเราต้องก้มประนมกร ใครเลยห่อนจะว่าตัวเป็นวัวมอ เป็นบ้าจี้นิยมชมว่าเอก คนโหยกเหยกรักษายากลำบากหมอ อันยศศักดิ์มิใช่เหล้าเมาแต่พอ ถ้าเขายอเหมือนอย่างเกาให้เราคัน กระทู้: “ชายข้าวเปลือกหญิงข้าวสารโบราณว่า น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าอัชฌาสัย” เริ่มกระทู้โดย: 111 ที่ 12 เม.ย. 06, 18:56 บ้างโลดเล่นเต้นรำทำเป็นเจ้า
เป็นไรเขาไม่จับผิดคิดดูขัน ผีหลอกช่างผีตามทีมัน คนเหมือนกันหลอกกันเองกลัวเกรงนัก สูงอย่าให้สูงกว่าฐานนานแล้วล้ม จะเรียนคมเรียนเถิดอย่าเปิดฝัก คนสามขามีปัญญาหาไว้ทัก ที่ไหนหลักแหลมคำจงจำเอา เดินตามรอยผู้ใหญ่หมาไม่กัด ไปพูดขัดเขาทำไมขัดใจเขา ใครทำตึงแล้วก็หย่อนผ่อนลงเอา นักเลงเก่าเขาไม่หาญราญนักเลง กระทู้: “ชายข้าวเปลือกหญิงข้าวสารโบราณว่า น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าอัชฌาสัย” เริ่มกระทู้โดย: 111 ที่ 12 เม.ย. 06, 18:57 เป็นผู้หญิงแม่ม่ายที่ไร้ผัว
ชายมักยั่วทำเลียบเทียบข่มเหง ไฟไหม้ยังไม่เหมือนคนที่จนเอง ทำอวดเก่งกับขื่อคาว่ากระไร อันเสาหินแปดศอกตอกเป็นหลัก ไปมาผลักบ่อยเข้าเสายังไหว จงฟังหูไว้หูคอยดูไป เชื่อน้ำใจดีกว่าอย่าเชื่อยุ หญิงเรียกแม่ชายเรียกพ่อยอไว้ใช้ มันชอบใจข้างปลอบไม่ชอบดุ ที่ห่างปิดที่มิดไชให้ทะลุ คนจักษุเหล่หลิ่วไพล่พลิ้วพลิก กระทู้: “ชายข้าวเปลือกหญิงข้าวสารโบราณว่า น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าอัชฌาสัย” เริ่มกระทู้โดย: 111 ที่ 12 เม.ย. 06, 18:57 เอาเป็นหมอเป็นครูดูปลาหมอ
บนบกหนออุตส่าห์เสือกกระเดือกกระดิก เขาย่อมว่าฆ่าควายเสียดายพริก รักหยอกหยิกยับทั้งตัวอย่ากลัวเล็บ มิใช่เนื้อเป็นเนื้อก็เหลือปล้ำ แต่หนามตำเข้าสักนิดกรีดยังเจ็บ อันโลภลาภบาปหนาตัณหาเย็บ เมียรู้เก็บผัวทำพาจำเริญ ถ้ารู้จริงนิ่งไว้อย่าไขรู้ เต็มที่ครู่เดียวเท่านั้นเขาสรรเสริญ ไม่ควรก้ำเกินหน้าก็อย่าเกิน อย่าเพลิดเพลินคนชังนักคนรักน้อย กระทู้: “ชายข้าวเปลือกหญิงข้าวสารโบราณว่า น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าอัชฌาสัย” เริ่มกระทู้โดย: 111 ที่ 12 เม.ย. 06, 19:06 วาสนาไม่คู้เคียงเถียงเขายาก
ถึงมีปากมีเสียเปล่าเหมือนเต่าหอย ผีเรือนตัวไม่ดีผีอื่นพลอย พูดพล่อยพล่อยไม่ดีปากขี้ริ้ว แต่ไม่ไผ่อันหนึ่งตันอันหนึ่งแขวะ สีแหยะแหยะตอกตะบันเป็นควันฉิว ช้างถีบอย่าว่าเล่นกระเด็นปลิว แรงหรือหิวชั่งใจดูจะสู้ช้าง ล้องูเห่าเล่นก็ได้ใจกล้ากล้า แต่ว่าอย่ายักเยื้องเข้าเบื้องหาง ต้องว่องไวในทำนองคล่องท่าทาง ตบหัวผางเดียวม้วนจึงควรล้อ กระทู้: “ชายข้าวเปลือกหญิงข้าวสารโบราณว่า น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าอัชฌาสัย” เริ่มกระทู้โดย: 111 ที่ 12 เม.ย. 06, 19:06 ถึงเพื่อนฝูงที่ชอบพอขอกันได้
ถ้าแม้ให้เสียทุกคนกลัวคนขอ พ่อแม่เลี้ยงปิดปกเป็นกกกอ จนแล้วหนอเหมือนเปรตเหตุด้วยจน ถึงบุญมีไม่ประกอบชอบไม่ได้ ต้องอาศัยคิดดีจึงมีผล บุญหาไม่แล้วอย่าได้ทะนงตน ปุถุชนรักกับชังไม่ยั่งยืน กระทู้: “ชายข้าวเปลือกหญิงข้าวสารโบราณว่า น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าอัชฌาสัย” เริ่มกระทู้โดย: 111 ที่ 12 เม.ย. 06, 19:08 ****ความของเพลงยาวเจ้าอิศรญาณที่ต่อจากนี้เป็นต้นไป จากสำนวนนั้นคาดว่าเป็นของผู้อื่น******** (มีอีกเยอะพอสมควร)
กระทู้: “ชายข้าวเปลือกหญิงข้าวสารโบราณว่า น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าอัชฌาสัย” เริ่มกระทู้โดย: ชื่นใจ ที่ 12 เม.ย. 06, 20:02 ขอบคุณที่นำมาแบ่งปันค่ะ จะรออ่านอีกนะคะ
กระทู้: “ชายข้าวเปลือกหญิงข้าวสารโบราณว่า น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าอัชฌาสัย” เริ่มกระทู้โดย: 111 ที่ 16 เม.ย. 06, 12:56 ตัวยากอยากจะไปอาศัยเขา
ถึงเป็นญาติก็เปล่าเหมือนผู้อื่น แม้มั่งมีเหมือนกันจึงยั่งยืน การยิงปืนลูกถึงแล้วจึงดัง อันคลื่นใหญ่ในมหาชลาสินธุ์ เข้าฝั่งสิ้นสาดเข้าไปในที่ฝัง เสียงกลองดังฟังดูเพียงหูพัง ปากคนดังอึงจริงยิ่งกว่ากลอง ถ้าทำดีก็จะดีเป็นศรีศักดิ์ ถ้าทำชั่วชั่วจักตามสนอง ความชั่วเราลี้ลับอย่ากลับตรอง นอนแล้วมองดูผิดในกิจการ เราทำผิดสิ่งใดในราชกิจ อุตส่าห์คิดอย่าแพร่งแถลงสาร คิดถึงผิดจิตไม่เหิมฮึกทะยาน คิดถึงชอบแล้วก็ปานละเลิงใจ กระทู้: “ชายข้าวเปลือกหญิงข้าวสารโบราณว่า น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าอัชฌาสัย” เริ่มกระทู้โดย: 111 ที่ 16 เม.ย. 06, 13:00 เป็นข้าเฝ้าเหล่าเสวกามาตย์
ยิ่งกว่าทาสทาสาค่าสินไถ่ อย่าให้ชิดอย่าให้ห่างเป็นกลางไว้ ฝ่ายข้างในอย่านำออกนอกอย่าแจง มิควรทูลก็อย่าทูลประมูลข้อ จะเกิดก่อลุกลามความแสลง อย่าพูดปดให้จับได้พูดไพล่แพลง ทูลแล้วแบ่งมุสาอย่าให้เต็ม อันความเรื่องเดียวกันสำคัญกล่าว พูดไม่ดีแล้วก็เปล่าไม่เข้มแข็ง ข้าวต้มร้อนอย่ากระโจมค่อยโลมเล็ม วิสัยเข็มเล่มน้อยร้อยช้าช้า กระทู้: “ชายข้าวเปลือกหญิงข้าวสารโบราณว่า น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าอัชฌาสัย” เริ่มกระทู้โดย: 111 ที่ 16 เม.ย. 06, 13:05 ถึงโปร่งปรุในอุบายเป็นชายชาติ
แม้หลงมาตุคามขาดศาสนา อันความหลงแม้ไม่ปลงสังขารา แต่ทว่ารู้บ้างค่อยบางเบา อย่าโอกโขยกอยู่ในโลกสันนิวาส แต่นักปราชญ์ยังรู้พึ่งผู้เขลา เหมือนเรือช่วงพ่วงลำในสำเภา เรือใหญ่เข้าไม่ได้ใช้เรือเล็ก คนพันหนึ่งดึงดื้อถือมานะ ในทิฏฐะแข็งจริงยิ่งกว่าเหล็ก เหล็กเผาไฟมอญไทยพม่าเจ๊ก ผู้ใหญ่เด็กตีก็อ่อนเพราะร้อนไฟ กระทู้: “ชายข้าวเปลือกหญิงข้าวสารโบราณว่า น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าอัชฌาสัย” เริ่มกระทู้โดย: 111 ที่ 16 เม.ย. 06, 13:10 อนิจจังภาวนาว่ากุศล
พากันบ่นวุ่นวุ่นบุญที่ไหน จังแต่ปากใจยังไม่จังใจ ต่อเมื่อไรสังเวชจิตอนิจจัง หลงโลภลาภบาปก็รู้อยู่ว่าบาป กิเลสหยาบยังไม่สุกย่อมทุกขัง ตัณหาหากชักนำให้กำบัง เอาธรรมตั้งข่มกดให้ปลดร้อน คนศรัทธาว่าง่ายสบายจิต ไม่เบือนบิดเร่งทำตามคำสอน คนที่ไม่ศรัทธาอุราคลอน โง่แล้วนอนถึงไม่ฟังก็ยังดึง กระทู้: “ชายข้าวเปลือกหญิงข้าวสารโบราณว่า น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าอัชฌาสัย” เริ่มกระทู้โดย: 111 ที่ 16 เม.ย. 06, 13:14 หาเงินติดไถ้ไว้อย่าให้ขาด
ตำลึงบาทหาไม่คล่องเพียงสองสลึง ชาติตะปูชาติแข็งต้องแทงตรึง ชาติขี้ผึ้งชาติอ่อนร้อนละลาย ของสิ่งใดสงสัยให้พิสูจน์ ไม่แกล้งพูดธาตุทั้งสี่ดีใจหาย ดูดินน้ำลมไฟให้แยบคาย ไล่ระบายเท็จก็แปรแท้ไม่จร ปลาร้าเค็มพริกเทศเผ็ดไฉน เอออะไรดูเถิดยังเกิดหนอน กลับฟอนฟันพริกปลาร้าสถาพร ทั้งเค็มร้อนไม่ถึงกรรมเป็นธรรมา กระทู้: “ชายข้าวเปลือกหญิงข้าวสารโบราณว่า น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าอัชฌาสัย” เริ่มกระทู้โดย: 111 ที่ 16 เม.ย. 06, 13:18 พูดโกหกแต่แยบคายอุบายปด
คนทั้งหมดนั่งฟังไม่กังขา ที่ซื่อถือแท้แน่เจรจา เขาก็ว่าพูดปดทุกบทไป เป็นเจ้านายผู้ดีมีวาสนา เอาพ่อตาลงข้างล่างใช้ต่างไพร่ มีเมียน้อยหลักแหลมก็แถมใช้ ลูกเขยจนแล้วก็ใส่คอเป็นเอ็น คุณกับโทษสองแบ่งแรงข้างไหน คุณถึงใหญ่ให้ผลคนไม่เห็น โทษเท่าหัวเหาเล็กเท่าเล็น ให้ผลเห็นแผ่ซ่านทั่วบ้านเมือง กระทู้: “ชายข้าวเปลือกหญิงข้าวสารโบราณว่า น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าอัชฌาสัย” เริ่มกระทู้โดย: 111 ที่ 16 เม.ย. 06, 13:24 น้ำใจเอ๋ยเห็นกรรมไม่ทำชั่ว
บวชตั้งตัวตั้งใจบวชได้เรื่อง บวชหลบราชการหนักบวชยักเยื้อง บวชหาเฟื้องหาไพบวชไม่ตรง หลายตำบลหลายแห่งแขวงป่าช้า อศุภพาเกิดพินิจพิศวง ป่าช้าใหญ่คือเตาไฟไยมิปลง สังเวชลงว่าเผาผีทุกวี่วัน สัตว์ผอมฤษีพีนี้สองสิ่ง สามผู้หญิงรูปดีไม่มีถัน กับคนจนแต่งอินทรีย์นี้อีกอัน สี่ด้วยกันดูเป็นไม่เห็นงาม กระทู้: “ชายข้าวเปลือกหญิงข้าวสารโบราณว่า น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าอัชฌาสัย” เริ่มกระทู้โดย: 111 ที่ 16 เม.ย. 06, 13:28 บรรพชาสามปางนางสามผัว
ข้าเก่าชั่วเมียชังเขายังห้าม มักเกิดเงี่ยงเกี่ยงแง่แส่หาความ กาลีลามหยาบช้าอุลามก เคหฐานหยาบช้าหาสะอาด มูลฝอยใบไม้ใช่ญาติอย่ามุ่นหมก อย่าเข้าทำส่ำสมนิยมรก ไฟจะตกลามไหม้ไม่ได้การ กิ่งไม้เรียวหนามหนาศิลาหัก เห็นเสียบปักอยู่กลางทางสถาน หยิบทิ้งเสียบุญหนักหนาอย่าขี้คร้าน ทำไปนานแล้วก็ก้างไม่ค้างคอ กระทู้: “ชายข้าวเปลือกหญิงข้าวสารโบราณว่า น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าอัชฌาสัย” เริ่มกระทู้โดย: 111 ที่ 16 เม.ย. 06, 13:32 ถือตำรามากนักขี้มักกรอบ
มิเสียชอบขัดสนจนจ่อนจ่อ ออกชื่อบาปครางฮือทำมืองอ ไม่นึกฉ้อส่อเสียดเบียดบังใคร จิตดำรงคงธรรมไม่พล้ำเพลี่ยง สู้หลีกเลี่ยงตามภาษาอัชฌาสัย ถึงบอกลาภบาปแล้วไม่พอใจ มีหาไม่อุตส่าห์รักษากาย พระพุทธองค์ก็ทรงชมว่าสมปราชญ์ บัณฑิตชาติเมธาปัญญาหลาย สู่คติเบื้องหน้าถ้าเขาตาย ทางอบายห่างไกลไม่ไปเลย กระทู้: “ชายข้าวเปลือกหญิงข้าวสารโบราณว่า น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าอัชฌาสัย” เริ่มกระทู้โดย: 111 ที่ 16 เม.ย. 06, 13:36 กระแสพุทธฎีกาว่ากระนี้
เดี๋ยวนี้นี่ไม่กระนั้นนะท่านเอ๋ย ถ้ายากจนแล้วก็คนมักยิ้มเย้ย ภิปรายเปรยเปรียบเทียบพูดเสียบแทง ว่าชะชะนักปราชญ์ญาติสถุล วิบากบุญให้ผลจนต่องแต่ง สวรรค์นรกที่ไหนไม่แจ้งแจง อยู่เขตแขวงธานีบุรีใด อย่าคบมิตรจิตพาลสันดานชั่ว จะพาตัวให้เสื่อมที่เลื่อมใส คบนักปราชญ์นั่นแหละดีมีกำไร ท่านย่อมให้ความสบายหลายประตู กระทู้: “ชายข้าวเปลือกหญิงข้าวสารโบราณว่า น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าอัชฌาสัย” เริ่มกระทู้โดย: 111 ที่ 16 เม.ย. 06, 13:41 ความเจริญและความฉิบหายนั้น
ที่เกิดมันไม่มากเท่าปากหู อ้ายคิ้วตานั่นก็เปล่าแต่เจ้าชู้ จมูกรู้ก็แต่สูดพูดไม่เป็น ชั่วแต่กายวาจาย่อมปรากฏ คนทั้งหมดแม่นแท้เขาแลเห็น ชั่วในใจบังปิดให้มิดเม้น สิบห้าเล่มเกวียนเข็นไม่หมดมวล คดสิ่งอื่นหมื่นแสนแม้นกำหนด โกฏิล้านคดซ้อนซับพอนับถ้วน คดของคนล้นล้ำคดน้ำนวล เหลือกระบวนที่จะจับนับคดค้อม กระทู้: “ชายข้าวเปลือกหญิงข้าวสารโบราณว่า น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าอัชฌาสัย” เริ่มกระทู้โดย: 111 ที่ 16 เม.ย. 06, 13:46 หินกับเหล็กชุดดีตีเอาเถิด
ไฟก็เกิดหินร่อยไปเหล็กไม่ผอม ถึงหินนิดกรีดกดตีอดออม อุตส่าห์ถนอมใช้ไปได้นมนาน จะผ่าไม้ให้พินิจพิศดูว่า ให้เห็นว่าแสกไหนเหมาะจึงเจาะขวาน จะเข้าหาคนผู้ดูอาการ ถือโบราณถูกเดาถึงเอาคำ ห้าสิบปีมีประมาณฐานเก่าเก่า น้ำไม่เข้าท่วมถึงที่มีดินถนำ โตเท่าผลมะขวิดสดเร่งจดจำ ถูเงินเฟื้องเหลืองก่ำเป็นทองจริง กระทู้: “ชายข้าวเปลือกหญิงข้าวสารโบราณว่า น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าอัชฌาสัย” เริ่มกระทู้โดย: 111 ที่ 16 เม.ย. 06, 13:52 คนพันหนึ่งเสาะสางทางเสน่ห์
อุปเทห์ทำให้ยอบชอบใจหญิง เสกทีใดใจเจ้าของต้องประวิง ได้ก็เกิดยุ่งยิ่งร้างหย่ากัน รักกันเองหรือขอสู่อยู่กันยืด ไม่จางจืดเสน่หาจนอาสัญ อื่นอื่นนั้นยกไว้ใจสำคัญ กับอีกอันปฏิบัติไม่ขัดเรา คนมียศรูปสวยทั้งรวยทรัพย์ เสน่ห์บทนี้ปับขลังจริงเจ้า สาวสาวเห็นหมดหน้าถ้าจะจะเอา ไม่ต้องเป่าเสกคาถาก็มาเจียว กระทู้: “ชายข้าวเปลือกหญิงข้าวสารโบราณว่า น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าอัชฌาสัย” เริ่มกระทู้โดย: 111 ที่ 16 เม.ย. 06, 13:56 คนแก่มีสี่ประการโบราณว่า
แก่ธรรมาพิสมัยใจแห้งเหี่ยว แก่ยศแก่วาสนาปัญญาเปรียว แต่แก่แดดอย่างเดียวแก่เกเร ความรู้ท่วมหัวตัวไม่รอด เป็นคำสอดของคนเกเรเกเส เรียนวิชาไม่แม่นยำคะน้ำคะเน ไปเที่ยวเตร่ประกอบชั่วตัวจึงจน ทะเลน้อยเท่ารอยโคโผไม่ได้ โดยว่าใจยังกำหนดขัดมรรคผล หญิงขมิ้นชายปูนประมูลปน ไหนจะพ้นทะเลแดงตำแหน่งเนื้อ กระทู้: “ชายข้าวเปลือกหญิงข้าวสารโบราณว่า น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าอัชฌาสัย” เริ่มกระทู้โดย: 111 ที่ 16 เม.ย. 06, 14:00 จิ้งจกเรียกจระเข้บกยกขึ้นเท้า
แมวตัวเล็กเขาก็ว่าเป็นอาเสือ แมวเป็นอาของพยัคฆ์ชักว่านเครือ ไม่น่าเชื่อหลานอะไรใหญ่กว่าอา อีกข้อหนึ่งเมืองเราชาวมนุษย์ ย่อมว่าพุทธกับไสยตั้งใจว่า ถ้อยทีถ้อยอาศัยกันไปมา ทั้งเจรจารำคาญหูดูไม่งาม พุทธแปลว่าพระเจ้าท่านกล่าวแก้ ไสยนั้นแปลว่าผีนี้ได้ถาม ผิดหรือถูกไม่ตรึกตราเจรจาตาม มีเนื้อความในคัมภีร์บาลีใด กระทู้: “ชายข้าวเปลือกหญิงข้าวสารโบราณว่า น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าอัชฌาสัย” เริ่มกระทู้โดย: 111 ที่ 16 เม.ย. 06, 14:04 ว่าพระพุทธองค์ไปอาศัยผี
ผีไปพึ่งบารมีที่ตรงไหน ถ้อยทีถ้อยพึ่งกันนั้นอย่างไร ครั้นว่าไล่เข้าก็ซัดลัทธิแรง เป็นวาจากรรมเปล่าไม่เข้าข้อ รู้แล้วก็นิ่งไว้อย่าได้แถลง แม้พลั้งปากเสียศีลพลาดตีนแพลง มักระแวงข้างเป็นโทษประโยชน์น้อย หนึ่งนักปราชญ์ผู้เขลากล่าวกำเนิด ว่ากระต่ายตายไปเกิดเป็นหิ่งห้อย เพราะอย่างนั้นรัศมีสีจึงย้อย แล้วอย่าพลอยพูดไถลเหมือนไม้ลิด กระทู้: “ชายข้าวเปลือกหญิงข้าวสารโบราณว่า น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าอัชฌาสัย” เริ่มกระทู้โดย: 111 ที่ 16 เม.ย. 06, 14:08 จะคบมิตรสนิทนักมักเป็นโทษ
เกิดขึ้งโกรธต่างต่างเพราะวางจิต ทันระวังตัวที่ไหนไม่ทันคิด เหตุสักนิดแล้วก็ได้ขัดใจกัน ประพฤติดีฝีปากข้างถากถาง คือเห็นทางห้ามรักให้ชักสั้น ฉุกละหุกคลุกคลีถึงตีรัน อ้ายรู้มากที่แลมันเป็นต้นเดิม เจ้าท่านเกลียดอย่าเกลียดแทนองค์เจ้า เอ็นดูเหล่าผู้ผิดอย่าคิดเสริม กริ้วสิ่งใดช่วยซ่อมแซมค่อยแต้มเติม ผู้ผิดเพิ่มพูดผิดใช่กิจเอง กระทู้: “ชายข้าวเปลือกหญิงข้าวสารโบราณว่า น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าอัชฌาสัย” เริ่มกระทู้โดย: 111 ที่ 16 เม.ย. 06, 14:13 ผมยาวยุ่งทิ้งไว้ไม่สางหวี
สิ้นที่พึ่งแล้วจึงมีคนข่มเหง อาวุธปากกล่าวดีมีคนเกรง ยิงให้เป็นเป้งเดียวถูกทุกทุกคำ ของเข้าที่ออกที่ทางพิเศษ ถ้ารู้เหตุก็คงเห็นเป็นยังค่ำ คว่ำหงายตำตอกบอกแล้วจำ กลางคืนกลางวันร่ำอยู่อัตรา ดูตระกูลกิริยาดูอากัป ดูทิศจับเอาที่ผลต้นพฤกษา ดูฉลาดเล่าก็เห็นที่เจรจา ดูคงคาก็พึงหมายสายอุบล กระทู้: “ชายข้าวเปลือกหญิงข้าวสารโบราณว่า น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าอัชฌาสัย” เริ่มกระทู้โดย: 111 ที่ 16 เม.ย. 06, 14:17 นกกระจาบเดิมหนัหนามากกว่าแสน
ไม่เดือดแค้นสามัคคีย่อมมีผล ครั้นภายหลังอวดกำลังต่างถือตน พรานก็ขนกระหน่ำมาพากันตาย ดูโรงเรือนเปรียบเหมือนกับสังขาร ปลูกไว้นานเก่าคร่ำคร่าฉล่ำฉลาย แก่ลงแล้วโคร่งคร่างหนอร่างกาย ไม่เฉิดฉายเหมือนหนุ่มกระชุ่มกระชวย ตาก็มัวหัวก็ขาวเป็นคราวคร่ำ หูก็ซ้ำไม่ได้ยินเอาสิ้นสวย แรงก็ถอยน้อยกำลังนั่งก็งวย ฟันก็หักไปเสียด้วยไม่ทันตาย กระทู้: “ชายข้าวเปลือกหญิงข้าวสารโบราณว่า น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าอัชฌาสัย” เริ่มกระทู้โดย: 111 ที่ 16 เม.ย. 06, 14:21 แก่ตัณหานี้ทำไมจึงไม่แก่
ยังปกแผ่พังพานผึงตึงใจหาย เห็นสาวสาวเข้ายังตะเกียกตะกาย คิดอุบายจะใคร่เฉ่งแต่เกรงจน คืนและวันพลันดับก็ลับล่วง ท่านทั้งปวงจงอุตส่าห์หากุศล พลันชีวิตคิดถึงรำพันตน อายุคนนั้นไม่ยืนถึงหมื่นปี อันความมรณาถ้วนหน้าสัตว์ แต่พระตรัสเป็นองค์พระชินศรี แสนประเสริฐเลิศภพจบราตรี ยังจรลีเข้าสู่นิพพานเอย ฯ กระทู้: “ชายข้าวเปลือกหญิงข้าวสารโบราณว่า น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าอัชฌาสัย” เริ่มกระทู้โดย: 111 ที่ 16 เม.ย. 06, 14:21 จบแล้วจ้ะ.........
กระทู้: “ชายข้าวเปลือกหญิงข้าวสารโบราณว่า น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าอัชฌาสัย” เริ่มกระทู้โดย: เวคิน ที่ 18 เม.ย. 06, 14:38 ขอบคุณมากครับ ชอบกลอนบนนี้มากแต่ไม่เคยได้อ่านเต็มๆ ซักที....
|