เรือนไทย

ใจหวานจักหวานใจ
โดย สงกรานต์ สมบูรณ์ศฤงค์
9 กรกฎาคม 2532
 
 หวานใดเท่าหวานใจไม่มีแน่             หวานที่แท้ ไม่มี มีที่ไหน
 โลกนี้มีแต่เวรมีแต่ภัย                       มีที่ไหนหวานใจอยู่ไหนกัน
 นิพพานนั้นตระการใจไม่สิ้นสุด        ละสมมุติไปสู่ที่สุขสันต์
 ละโลกนี้ไปสู่ที่บรมพลัน                  ละเสียได้ทุกสิ่งอันจึงหวานใจ
 ดับไฟในใจไปสู่เย็น                        ดับทุกข์เป็นจึงเป็นหวานใจได้
 ดับทุกข์ไปสู่ที่ไม่มีอะไร                  ที่นั่นแหละหวานใจที่แท้จริง
 หวานใจไม่สิ้นสุดคือหลุดพ้น          พากมลวางว่างจากทุกสิ่ง
 ว่างจากความยึดถือว่างจริงจริง       ละและทิ้งทุกแท้เหลือแต่ธรรม
 ธรรมาพาชื่นระรื่นจิต                    พาชีวิตคายข้องไม่หมองช้ำ
 พาจิตตนพ้นห้วงจากบ่วงกรรม       ตรงนั้นแหละควรย้ำธรรมมาตรอง
 ตรองใดเปลืองใจไม่สิ้นสุด             เป็นมลทินชั่วร้ายและหม่นหมอง
 ดับทุกข์ซีให้มีแต่ธรรมครอง           แล้วความหมองจะมีมาท่าใดกัน

(สงวนลิขสิทธิ์ในการเผยแพร่ก่อนได้รับอนุญาตจากผู้เขียน)
.........................................................................................................
 วันนี้มีกลอนเย็น ๆมาฝากขอรับ  เนื่องจากชายได้รับอนุญาตจากผู้แต่งแล้ว จึงเอามาลงให้อ่านกันขอรับ

 ไม่ทราบว่าต้องทำยังไงขอรับ จึงจะแบ่งเป็นวรรคให้อ่านง่าย

 .     หวานใดเท่าหวานใจไม่มีแน่    
หวานที่แท้ ไม่มี มีที่ไหน
โลกนี้มีแต่เวรมีแต่ภัย                
มีที่ไหนหวานใจอยู่ไหนกัน
นิพพานนั้นตระการใจไม่สิ้นสุด    
ละสมมุติไปสู่ที่สุขสันต์
ละโลกนี้ไปสู่ที่บรมพลัน            
ละเสียได้ทุกสิ่งอันจึงหวานใจ
ดับไฟในใจไปสู่เย็น                
ดับทุกข์เป็นจึงเป็นหวานใจได้
ดับทุกข์ไปสู่ที่ไม่มีอะไร            
ที่นั่นแหละหวานใจที่แท้จริง
หวานใจไม่สิ้นสุดคือหลุดพ้น      
พากลมวางว่างจากทุกสิ่ง
ว่างจากความยึดถือว่างจริงจริง  
ละและทิ้งทุกแท้เหลือแต่ธรรม
ธรรมาพาชื่นระรื่นจิต                
พาชีวิตคายข้องไม่หมองช้ำ
พาจิตตนพ้นห้วงจากบ่วงกรรม    
ตรงนั้นแหละควรย้ำธรรมมาตรอง
ตรองใดเปลืองใจไม่สิ้นสุด        
เป็นมลทินชั่วร้ายและหม่นหมอง
ดับทุกข์ซีให้มีแต่ธรรมครอง      
แล้วความหมองจะมีมาท่าใดกัน

เอ้า  อ่านง่ายหรือยัง

 @       หวานใดเท่าหวานใจไม่มีแน่    
หวานที่แท้ ไม่มี มีที่ไหน
โลกนี้มีแต่เวรมีแต่ภัย                
มีที่ไหนหวานใจอยู่ไหนกัน
นิพพานนั้นตระการใจไม่สิ้นสุด    
ละสมมุติไปสู่ที่สุขสันต์
ละโลกนี้ไปสู่ที่บรมพลัน            
ละเสียได้ทุกสิ่งอันจึงหวานใจ
ดับไฟในใจไปสู่เย็น                
ดับทุกข์เป็นจึงเป็นหวานใจได้
ดับทุกข์ไปสู่ที่ไม่มีอะไร            
ที่นั่นแหละหวานใจที่แท้จริง
หวานใจไม่สิ้นสุดคือหลุดพ้น      
พากลมวางว่างจากทุกสิ่ง
ว่างจากความยึดถือว่างจริงจริง  
ละและทิ้งทุกแท้เหลือแต่ธรรม
ธรรมาพาชื่นระรื่นจิต                
พาชีวิตคายข้องไม่หมองช้ำ
พาจิตตนพ้นห้วงจากบ่วงกรรม    
ตรงนั้นแหละควรย้ำธรรมมาตรอง
ตรองใดเปลืองใจไม่สิ้นสุด        
เป็นมลทินชั่วร้ายและหม่นหมอง
ดับทุกข์ซีให้มีแต่ธรรมครอง      
แล้วความหมองจะมีมาท่าใดกัน

เอ้า  อ่านง่ายหรือยัง

ขอเสริมด้วยพุทธดำรัส  สฺพเพ ธมฺมา อนตฺตา
ธรรมทั้งปวงย่อมสลายไปสิ้น

ซึ่งหลวงปู่ผู้เป็นที่เคารพบูชาได้เคยกล่าวไว้ใจความว่า ทั้งบุญทั้งบาปถือไว้ก็หนัก  หลวงปู่จึงวางหมด

 โดย สงกรานต์ สมบูรณ์ศฤงค์
6 พฤษภาคม 2545

ศิขรินทร์ม่านฟ้าอาภาแผ้ว
นิราศแล้วแรงลมไม่ข่มเหง
นักเลงธรรมมีธรรมพร่ำบรรเลง
หรือจะเกรงกิเลสชั่วมายั่วย้อม

สุขสถิตย์อิสราอมรรัตน์
สุขสวัสดิ์ตื่นอยู่พระธรรมหอม
สุกสว่างกระจ่างแจ้งไม่จอมปลอม
ดั่งพยอมหอมซึ้งรสพระธรรม

จำลา จำละ ด้วยช่วยขจัด
ทุกข์โทมนัสขจัดสิ้นพระธรรมขำ
ธรรมา ธรรมะ ชนะประจำ
จิตมีธรรมช้ำไม่เป็นเย็นสราญ

สดใสใยยองมิใช่ของหลอกล่อ
มีธรรมพนอ เคลียคลอ ชีวิตหวาน
นัตถิสันติ ปรมัง สุขังเบิกบาน
สุขใดจะปานความสงบนั้นไม่มี

สงบนี้มิใช่นิ่งไม่ติงไหว
สงบไซร้ไร้นิวรณ์มาเสียดสี
จะเคลื่อนไหวทำอะไรสงบอินทรีย์
สงบนี้หมายเอกที่จิตมีสัมมา

กราบพระพุทธองค์
ทรงพระเมตตา
ภาวนา
ตลอดเวลาทุกเมื่อเทอญ

 
 
(สงวนลิขสิทธิ์)
            หมายเหตุ : ความหมาย
            ศิขรินทร์ คือ ดอย
            อาภา คือ แสงสว่าง
            อิสรา คือ อิสระ
            อมรรัตน์ คือ แก้วที่ไม่ตาย หมายถึง พระรัตนตรัย
            ตื่นอยู่ คือ ผู้มีมหาสติ รู้นอก รู้ใน
            สดใสยองใยมิใช่ของหลอกล่อ คือ จิตเป็นธรรมมีจริง สดใส ไม่ใช่สิ่งลวง มิใช่เอาความดีมาล่อหลอกให้มาปฏิบัติธรรม

 จิตเจ็บทุกข์ทับดิ้นดับด้วยพระธรรม
โดย สงกรานต์ สมบูรณ์ศฤงค์
พ.ศ. 2533
  งานมากตรากตรำต้อง........   โรยแรง
  ทหารรบรับศึกแซง.............   เหนื่อยยาก
  คนไข้ผิดสำแดง..................   เจ็บปวด
  จิตตรึกนึกลึกมาก................   บิ่นบ้าพาตรม
  ร้อนมีเย็นแก้........................   พัดวี
  ไข้มียาดี.............................   หายสิ้น
  หนักพักสักที......................    แรงสู้ไหวนา
  จิตเจ็บทุกข์ทับดิ้น ...............  ดับด้วยพระธรรม
 
(สงวนลิขสิทธิ์)

 จิตที่รนไปในภพ
โดย สงกรานต์ สมบูรณ์ศฤงค์
10 มีนาคม 2533
เหมือนสายฝนเหน็บหนาวอันยาวนาน
เหมือนลมพานพัดต้องจนหมองหม่น
เหมือนแห้งแล้งแรงร้อนเหลือจะทน
ทุกข์มากล้นเหลือจะกล่าวร้าวฤดี

โลกนี้โหดร้ายไม่น่าอยู่
ต้องต่อสู้ใจกายหมายเสียดสี
ในที่สุดก็ตายเปล่าไม่เข้าที
โอ้ชีวีเกิดมาหาอะไร

ใครก็ตายตายกันผันแปรเปลี่ยน
เป็นบทเรียนซ้ำซากฝากหวั่นไหว
หากไม่มีธรรมตถารักษาใจ
คงหมกไหม้ตลอดกาลผลาญวิญญา
 
 
(สงวนลิขสิทธิ์)

 ธรรมายาใจ
โดย สงกรานต์ สมบูรณ์ศฤงค์
พ.ศ .2532
  ครั้งใดลมพัดมา    เหมือนขวัญตามาสู่ใจ
  ลมพัดมาคราใด    หอมเหมือนไออุ่นของเธอ
  ดวงใจไร้ชื่นสุข    มีเธอปลุกชื่นเสมอ
  สุขล้ำคำหวานเธอ    หลงละเมอทุกวี่วัน
  รักเธอไม่ไกลห่าง    ไม่จืดจางไม่เหหัน
  ไม่มีจะลืมกัน    รักเธอนั้นจนวันตาย
  ไม่มีจะเป็นอื่น    ทุกวันคืนไม่ห่างหาย
  ล้ำเลิศและเพริศพราย    เธอคือสายดวงชีวา
  แกร่งกล้าพาชีพชื่น    หยุดสะอื้นและโหยหา
  ดับทุกข์และเยียวยา    เธอที่ว่า คือ พระธรรม
  ธรรมาพาชูเชิด    สุดประเสริฐตัดเวรกรรม
  หยุดเจ็บหยุดจองจำ    หากน้อมนำ ธรรมายาใจ
 
(สงวนลิขสิทธิ์)

 โดย สงกรานต์ สมบูรณ์ศฤงค์
7 พฤษภาคม 2545
  ใครที่ไหนจะหวานใจกับเรานั่น    หลวงปู่ฝั้นสอนว่าน้ำลายหมา
  แทะกระดูกล่อนล่อนอยู่เอกา    ที่เปียกนั่นหนาน้ำลายตน
  สมเพชไหมที่หลงใหลไม่รู้สร่าง    พระพุทธรูปงามสล้างไยไม่สน
  บารมีที่สร้างมาใยไม่ยล    บุญไม่น้อยลอยแพตนด้วยเหตุใด
  ในโลกแห่งความจริง    ทุกสิ่งรู้แก่ใจ
  จะมีอะไร    หลงเงาตน
  บารมีบำเพ็ญมามิใช่น้อย    ไยเลือนลอยไปมาน่าฉงน
  จงอดทนเป็นผู้รู้    ปิดหูปิดตา
  ปิดหูไว้ไม่ต้องเอียงฟังเสียงกิเลส    ปิดตาไว้ไม่มองเหตุที่ส่ายหา
  มีขันติอย่าแล่นไปตามมายา    ปิดหูปิดตาไม่ฟังไม่ดู
  นอกเสียจากพระรัตนตรัย    ใฝ่ประสงค์  
  อย่าลุ่มหลง    สิ่งใดให้อดสู
  จงอยู่กับธรรมพระสัพพัญญู    อย่าเหลียวดูกิเลสสั่งมิบังควร
  หากจะมีเป็นเพียงมายา    อนิจจาไม่เที่ยงทั้งหมดทั้งมวล
  เมื่อรู้แล้ว ละเสียอย่าเรรวน    อย่าใคร่ครวญธรรมเลวเลวดั่งเปลวไฟ
  จะไหม้มอดวอดวายมลายสูญ    ไม่เพิ่มความดีจักหมองไหม้
  พบธรรมแล้วจงเร่งฆ่าความอาลัย    อย่าปล่อยให้กิเลสเย้ยมาย่ำยี
  สงสารลูกพระพุทธเจ้าบ้างซี    หากภักดีไยราวีชักช้าลอยมาลอยไป
  อยู่ตามประสาของเราได้ไหม    ฝึกมาไม่รู้เท่าไร ชิงชัยก็ชนะใยละเลย
  จงรวบรวมความเป็นเอกลักษณ์    อยู่กับหลักของตถาคราเอื้อนเอ่ย
  จงงอกงามและงอกเงย    จงเฉยเมยต่อมายาที่พาเพลิน
 
(สงวนลิขสิทธิ์)

 สู่ธารธรรม
โดย สงกรานต์ สมบูรณ์ศฤงค์
10 พฤษภาคม 2545
ณ ฟากฟ้าราตรีมีจันทร์ส่อง
มีแสงทองเมื่อทิวามาเสนอ
ลมแผ่วพลิ้วอ่อนหวานปานละเมอ
หากใครเผลอสยบอยู่ไม่คู่ควร
 
ไม่คู่ควรจงด่วนละนะจิตแก้ว
อย่าคล้าดแคล้วทำจิตจงเดินสวน
อย่าได้ตามความหวั่นไหวใจรัญจวน
มิบังควรหลงใหลวิสัยสามัญ
 
มาดูธรรมฉ่ำหวานปานจะหยด
ไม่เลี้ยวลดหลอกหลอนให้โศกศัลย์
ใครมีธรรมธรรมารักษาพลัน
ใครโมหันต์ชังธรรมจะช้ำใจ
 
ใจอย่าปลิ้นปล้อน
ใจอย่าอ่อนไหว
จงผลักไส
ดับลงไปให้ไกลมาร
 
ธรรมหวานผลาญพร่ากิเลสยับ
ธรรมระงับสิ่งชั่วประหัตประหาร
ธรรมมีไว้ผลักไสความร้าวราน
เกษมศานต์สู่พระธรรมชำระใจ
 
(สงวนลิขสิทธิ์)

 เสียงจากดอยหนอก
โดย สงกรานต์ สมบูรณ์ศฤงค์
6 กันยายน 2531
 
งามทิวพลิ้วไสวสุดสายตา  
หวานอุราปักฤดีดังมีมนต์
มีพระธรรมฉ่ำใจสุขล้น  
ธัมมาดลรินหลั่งโลมวิญญา
พ้นจากเธอและฉันไม่ขัดข้อง    
ไม่มัวหมองยึดมั่นเป็นตัณหา
หวั่นไหวดับลงภาวนา    
ปลงว่าว่างนี้ไม่มีอะไร
ธรรมโลมเล้าใจคายทุกข์    
ธรรมปลูกดวงจิตสดใส
เกิดขึ้นดับลงทันใด    
ต้อนจิตไปสู่ไอพระนิพพาน
นิพพานย่ำยีความเมา    
ดับเขลาดับข้องสงสาร
ธรรมรินหลั่งสุขสราญ  
ปิดทวารห่างทุกข์สุขรอ
ธรรมชาติพิลาสลักษณ์    
ได้ประจักษ์รินสุขหนอ
ภพใดที่เคยก่อ  
ตัดตรงข้อที่ก่อทิ้งไป
หยดว่างจางความงาม    
ไฟลามดับลงมอดไหม้
หมดเชื้อไม่มีอะไร    
ดับไปเหลือเพียงเถ้าเป็นเงากรรม
 
(สงวนลิขสิทธิ์)

 ลำนำสอนใจ
โดย สงกรานต์ สมบูรณ์ศฤงค์  
  ฉายเดี่ยวเหนี่ยวรั้งเพื่อ.........    สลัดกาม
  โดดเดี่ยวเคี่ยวสงคราม.........    กิเลสง้ำ
  เดียวดายฝ่าสนาม................    วัฎฎะ
  โดดเดี่ยวดำริล้ำ...................    ตรึกแล้วฝ่าฟัน
       
  พรรณไม้ไพรชุ่มชื้น.............    ชะอุ่มเย็น
  เหล่าพฤษ์ลดาเอน................    ดั่งอ้อ
  พื้นพิภพจบฟ้าเห็น..............    สดชื่น รื่นรมย์
  ใจดิ่งดื่มธรรมล้อ.................    ล่อเลี้ยวนิพพาน
       
  สังสารจำสัตว์ไว้.................    สอนใจ
  ลวงสัตว์หลงทางไป...........    หลอกเล่น
  บ่วงกรรมส่ำสัตว์ไฉน........    จักปลด เปลื้องนา
  สรรพสัตว์น้อมทางเส้น......    พระเปลื้องปลด    กรรม
       
  ยามค่ำศศิจ้า.............    แจ่มนภา
  เมฆบ่บังจันทรา.......    ส่องแจ้ง
  ดังสติส่องปัญญา.....    ฆ่ากิเลส
  ธรรมพระมีไว้แย้ง....    หยุดยื้อกิเลสมาร
       
  พาลใจหายเจ็บด้วย....    ธัมมา
  รักจิตคิดเยียวยา........    พิษไข้
  เจ็บจิตคิดกิเลสหนา...    หลุมบาป
  พิษวัฏฏะนี้ให้...........    ดับด้วยพระธรรม
       
  น้ำใจไขฝากถ้อย........    เรียงวลี
  น้ำจิตอย่ายินดี...........    เกิดซ้ำ
  น้ำใจยึดวสี...............    ยื้อภพ ชาตินา
  น้ำจิตจงเลิศล้ำ.........    ดับแล้วอย่าเวียน
       
  เพียรเพ่งอริยมรรคนี้.....    หมั่นทำ
  เพียรมุ่งละกิเลสดำ........    ทั่วหน้า
  เพียรสร้างกุศลกรรม.....    ทั้งหมด
  เพียรชำระจิตจ้า...........    พิสูจน์แล้วนิพพาน์
       
  กาดำต่ำศักดิ์ว่า...........    ไม่ดี
  ดุจดั่งคนเกิดมี............    บาปต้อง
  กาดำต่ำศักดิ์ศรี ..........   หงส์เหยียด
  คนต่ำมีธรรมป้อง.......    เหยียดได้ไฉนธรรม
       
  วงกรรมหลายชาติแล้ว .........   มีมา
  ควรรึจักแส่หา.....................    เหยียบย่ำ
  จำใส่จิตไว้นา ......................   โลกเจ็บ
  จำใส่ใจโลกช้ำ ....................   อย่าได้เหลียวดู
       
  คู่ทุกข์ก้อนนี่ทิ้ง..........    เหยียดมาร
  ทำสุดสู่นิพพาน..........    เปี่ยมแปร้
  ไม่ยึดสิ่งเผาผลาญ.......    แหนงหน่าย
  จักไม่เหลียวหลังแท้.....    เพื่อเฝ้าพุทธองค์
       
  ทุกสิ่งจงทิ้งละ........... ......   ห่างไกล
  ทุกสิ่งขาดหายไป.............    ขาดแล้ว
  ทุกสิ่งหมดเยื่อใย...... ........   ไม่กลับ
  ทุกสิ่งต้องคลาดแคล้ว........    โลกนี้ฤาควร
       
  ชวนใจไหว้พุทธเจ้า...........    ทุกองค์
  ดีนี่เพราะเผ่าพงศ์..............    พระแก้ว
  ดีได้เพราะพระทรง...........    ศักดิ์สิทธิ์
  กอปรกับทำตามแล้ว..........    จึ่งได้เห็นธรรม
       
  ลำนำบันทึกนี้.............    สอนใจ
  เมื่อฝึกตามพ่อไป........    ย่อมได้
  จึงบอกเล่าเพื่อไว้........    เป็นแบบ
  และเพื่อบูชาไท้...........    ท่านผู้มีคุณ
 
(สงวนลิขสิทธิ์)

 สวัสดีขอรับคุณอาเทาชมพู และคุณอาถาวภักดิ์
    ชายรู้สึกจะตั้งชื่อกระทู้ไม่ค่อยตรงกะเนื้อหาเท่าไหร่     ไม่รู้ว่าเอากลอนของครูสงกรานต์มาโพสต์ มากไปจนตาลายบ้างหรือเปล่าขอรับ    
     ชายไม่ได้เข้ามานานเหมือนกัน ได้แต่อ่านเพราะ ลืมรหัสผ่าน  ต้องขอขอบพระคุณทีมงาน ที่ส่งไปให้ชายอีกครั้ง ณ ทีนี้ด้วยขอรับ  
    คุณอาถาวภักดิ์  ชายเข้าไปที่เว็ป   วัดบนเว็ป   กะจะไปเอา นิทานที่ท่านผู้เฒ่าเล่าให้ฟังมาโพสต์ บางที่นี้   แต่ไม่ทราบว่า ทำไมเวลาคลิ๊กอ่านข้อความโปรแกรมมันโหลดเอง แล้ว  ข้อความที่ขึ้นเป็นภาษาต่างดาว(ภาษาที่อ่านไม่ออก)  ไม่ทราบว่าเวลาคุณอาเข้าไปอ่านทำยังไงขอรับ    อ้อ เรื่องพระเมตตาที่คุณอาต้องการอ่านก็มีในนั้นด้วยขอรับ

 ถ้าควรเป็นภาษาไทยแล้วออกมาเป็นตัวยึกยือ  ลอง Encode ใหม่ ด้วยการคลิกที่ View แล้วเลือก Encoding จากนั้นก็คลิกที่ Thai (Windows)

เข้าไปดูที่คุณหลานติ๊งต๊องบอกแล้ว ไม่เห็นมีเรื่องที่ว่าเลย ไม่รู้ว่าอยู่ในหัวข้อไหน  แต่ที่เคยเข้าไปอ่านบางส่วน ก็ที่ Link
 http://www.thaisquare.com/Dhamma/tammavimok/tammavimok.htm

 มาทักคุณชายครับ
หายไปนานนะครับ ดีใจที่ได้เจอกันที่เรือนไทยอีก
ขอบคุณสำหรับกลอนครับ

 สวัสดีขอรับคุณนิลกังขา  และขอบพระคุณท่านคุณอาถาวภักดิ์อย่างสูงเจ้าคะ    เรื่องพระเมตตา อยู่ในธัมวิโมกข์ บับปี 42  แต่เริ่มตอนที่ 21 ไปเจ้าคะ ไม่ครบ   ไม่แน่ใจว่าจะเป็นส่วนของเล่ม 2  หรือเปล่าเจ้าคะ  แต่หนุกทั้งสองเล่มเลย

 มาลงชื่ออ่านกลอนค่ะ