เรือนไทย

มีรูปดอกกล้วยไม้หลากหลายชนิดมาให้ดูกันค่ะ
ประเดิม ด้วย แวนด้าลูกผสมชื่อ "แก้วเก้า"
สีม่วงออกน้ำเงินเข้ม  ซึ่งถือกันว่า ดอกไม้เฉดสีบลู เป็นสีที่หาได้ยาก  โดยเฉพาะสีน้ำเงินเข้ม

"แก้วเก้า" เป็นไม้ที่สามีดิฉันผสมขึ้นมาเอง จดทะเบียนไว้ที่อังกฤษหลายปีแล้ว  ตั้งชื่อตามชื่อใครคงนึกกันออก

"แก้วเก้า" เคยชนะประกวดรางวัลที่ ๑ ประเภทแวนด้า ที่งานกล้วยไม้นานาชาติ จัดที่โตเกียว เมื่อปี 2000

ภาพนี้ฝีมือ "นายอินทร์" ค่ะ

สวัสดีค่ะ
ขออนุญาตเข้ามาร่วมเป็นสมาชิกใหม่เมื่อวานนี้เองค่ะ
ขอฝากตัวกับทุกท่านด้วยนะคะ

เห็นดอกกล้วยไม้ "แก้วเก้า" แล้ว เกิดคำถามตามมาว่า
ทำไมต้องมีการจดทะเบียนกล้วยไม้คะ เหมือนกับการจดลิขสิทธ์หรือเปล่า
และถ้าไปจดที่อังกฤษ แล้วจะมีผลในประเทศไทยหรือไม่ ???

ส่วนเรื่องความสวยของ "แก้วเก้า" คงไม่ต้องบอก เพราะรางวัลที่ได้จากโตเกียวเป็นการการันตีอยู่แล้ว

        ชอบ กล้วยไม้ลืมดอย เพลงของครูพรานบูรพ์ ครับ  ท่านแต่งเนื้อร้องเล่นคำสัมผัสนอกในไพเราะ
ผู้อาวุโสที่ชื่นชอบเพลงนี้มักจะกล่าวแบบติดตลกว่า เป็นเพลงสมวัย  กล้วยไม้ - ใกล้ม้วย

         สมัยก่อนมีรุ่นพี่อ่านสกุลไทยเลยทำให้ได้อ่านเรื่อง ฟ้าต่ำ ที่มีนางเอกไฮโซ, พระเอกคนธรรมดา กับกล้วยไม้
และ
         น้ำตกผากล้วยไม้ ห้วยลำตะคอง เขาใหญ่ ครับ
       

อุตส่าห์จำนิยายได้   ขอเอาเพลงมาฝากค่ะ พร้อมกับภาพฟาแลนนอปซิส สีชมพู
ฝีมือคุณเอลวิสภู (ตามเคย)

กล้วยไม้ลืมดอย

กล้วยไม้ของเราแต่เก่าก่อน อยู่ในดงในดอน เจ้าซ่อนช่อซ่อนใบ
ไกลภู่ ไกลผึ้ง ซ่อนอยู่ถึงไหนไหน
ใครจะเด็ดจะดมได้ ใครจะเด็ดจะดมได้ เราไม่เห็นเลย
โอ้กล้วยไม้เอย น่าชื่นน่าเชย เจ้าบ่เคยชอกช้ำ
ทุกเช้าสายบ่ายค่ำ ชื่นบ่ช้ำชอกเลย

เดี๋ยวนี้ดูหรือกล้วยไม้ มาชู่ช่อชูใบ บานอยู่ในกระเช้า
ลืมดอยลืมดอน ที่เคยซ่อนก่อนเก่า
ภู่จะคลึง ผึ้งจะเคล้า ให้เจ้าเฉาลง ภู่จะคลึง ผึ้งจะเคล้า ให้เจ้าเฉาลง
โอ้กล้วยไม้เอย โธ่ไม่น่าเลย ที่จะมาไหลหลง
เจ้าลืมซุ้มพุ่มพง เจ้าลืมดงดอยเอย

แอสโคเซนด้า สีแดง

        ผู้ที่ไปเยี่ยมเยือนน้ำตกผากล้วยไม้ในอดีต ช่วงเดือนมีนาคมถึงเมษายน จะได้พบกับ
หวายแดงบานแดงฉานบนลานหินและแนวป่าบริเวณน้ำตก สวยงามยิ่ง
         แต่ในปัจจุบันต้องมีโครงการเพื่อฟื้นฟูหวายแดงในบริเวณน้ำตกให้กลับมางดงามเช่นวันวาน

http://www.212cafe.com/freewebboard/view.php?user=fernkorat&id=1716

         กล้วยไม้ในนิยายช่วยทำให้คาดได้ว่า อ.เทาชมพู เป็นใครครับ

แวนด้าลูกผสมสีน้ำตาลอมแดง   เป็นสีที่คนไทยไม่ชอบ  ญี่ปุ่นก็ไม่ชอบเหมือนกัน
คนเอเชียชอบสีสดใส เหมือนลมฟ้าอากาศบ้านเรา
แต่สีขรึมๆอย่างนี้  ชาวยุโรปชอบมากค่ะ

สมัยเป็นนักเรียนขาสั้น มีครูฝึกสอนรุ่นพี่คนหนึ่ง เขาลือกันว่าเป็นลูกสาวเศรษฐี
คุณพ่อเพาะกล้วยไม้....เราก็งง สมัยนั้นนึกในใจว่า เลี้ยงกล้วยไม้ จะรวยได้งัย
ต้องเล่นกล้วยไม้สิ เพราะจำได้อีกว่าพระยาท่านหนึ่ง เล่นกล้วยไม้ขนาดหนัก
ลือกันว่ารวยนัก

ต่อมาเพื่อนที่สนิทกับครูฝึกสอนท่านนั้น มาเล่าว่า
เฉพาะค่าเข้าชมเรือนกล้วยไม้ ก็เก็บเงินได้เดือนละเป็นแสน คนดูบินมาแต่ประเทศนอกทั้งนั้น
นั่นน่ะ สมัยรถเมล์เที่ยวละห้าสิบตังค์นะครับ

ต่อมาอีกแหละ เพื่อนคนเดิมบอกว่า เรือนกล้วยไม้ปิดแระ ไม่รับคนนอกอีกต่อไป
เราก็งง ถามว่า อ้าว แล้วค่าเข้าชมเดือนละตั้งมาก ก็อดสิ
เราเอง อยากชมมั่ง ก็อดด้วยรึ

เพื่อนบอกว่า คุณพ่อโกรธมาก จู่ๆ ปีที่แล้ว กล้วยไม้ของท่าน ที่ท่านอุตส่าห์เพาะเลี้ยงผสมพันธุ์
จนกลายเป็นสายพันธุ์ใหม่ เป็นลิขสิทธิ์เฉพาะของท่าน
ได้รางวัลระดับโลกมากมาย เฉพาะขายสายพันธุ์ ก็รายละเป็นล้าน
ไปปรากฏตัวว่ามีญี่ปุ่นฟาร์มหนึ่งเพาะได้ นำออกขายแข่ง

ท่านจึงสอบสวนเด็กในสวน จนทราบความจริงว่า
วันหนึ่งมีกรุ๊ปทัวร์จากประเทศปลาดิบนี่แหละ เข้ามาชม ชมอย่างละเอียด
มีคนหนึ่ง อ้างว่าคัดตะหมูก ขอถือกระดาษทิชชู่ติดมือไปด้วย
พอคนดูแลเผลอ มันก็เขี่ยเมล็ดในดอกหนึ่งใส่กระดาษนั้น เอากลับโตกิโอ

จริงเท็จไม่ทราบเหมือนกัน
แต่ครูคนนี้รวยจริง
ขนาดมีที่ดินอยู่สีลม รำคาญพี่น้องแย่งกันนัก ขอยกให้โรงเรียนผม โรงเรียนผมบอกว่า
ขอบคุณ ไม่รู้เอามาทำมะรัย......

เฮ้อ

ย้อนหลังไปหลายปี ตอนกุ้งแห้งเยอรมันยังเด็กๆึ มีลุงเขยคนหนึ่ง หน้าตาเป็นศิลปินจีนหล่อๆ ผมขาว ใส่แว่น มีหนวดเคราแพะ ผิวบางมาก ท่านใช้เวลาว่างปลูกกล้วยไม้ ทำรังแขวนที่บ้านริมน้ำ เป็นรังกว้าง โปร่ง เวลาดิฉันไปวิ่งเล่น และหาหนังสืออ่านบ้านนั้น ก็จะเห็นคุณลุงท่านง่วนอยู่อย่างเงียบๆกับกล้วยไม้ของท่าน ดูน่าพิศวง สวยงาม เป็นอาหารตาอาหารใจที่สุด
ดิฉันชอบไปเดินดูกล้วยไม้..ก็รู้สึกว่า เป็นดอกไม้ที่สวยมากที่สุด เสียดายไม่หอม
ย้อนหลังขึ้นมาอีกนิด ได้ไปอยู่ที่เมืองดอกไม้แห่งหนึ่งของยุโรป เวลาผ่านร้านดอกไม้ ก็จะหยุดดู ทั้งการวางของร้าน และการจัดวางของธรรมชาติ ในบรรดาทิวลิปสีสวย กลีบงามที่ชูก้านทั้งช่อ พิศแล้ว จะงามและมีราคาเท่ากล้วยไม้ไม่มี
ถามคนขายว่านี่มาจากเมืองไทยหรือเปล่า
เขาบอกใช่.. ยูเป็นคนไทยหรือ
ย้อนมาอีกที..เมื่อไม่นานมานี่เอง ได้ไปชมสวนกล้วยไม้คุณหญิง ที่นครปฐม ซึ่งเป็นหนึ่งในสองจังหวัดที่สมบูรณ์อย่างที่กล้วยไม้ชอบ
กล้วยไม้ชอบสี่อย่างค่ะ แดด ลม และน้ำ..รวมทั้งสภาพแวดล้อมด้วย
ได้พบและพูดคุยกับท่านเจ้าของสวน จึงได้ปัญญาติดตัวมาด้วยพอประมาณ
ท่านเลี้ยงกล้วยไม้ด้วยความรักจริงๆ เหมือนคุณลุงของดิฉัน แต่ความสุขในการทำสิ่งที่รักนั้น มันกลายเป็นสิ่งที่ขายได้เสียด้วย

กว่าจะทำกล้วยไม้ให้ได้ดอกงามๆ การลงทุนสำคัญนอกจากเรื่องที่ดิน การสร้างเรือนเพาะแล้ว ที่สำคัญคือเวลาค่ะ จึงเหมาะกับคนที่อดทน ใจเย็นและใจรัก รัก รัก เท่านั้น
มาที่นี่ดิฉันและเพื่อนๆเพิ่งเห็นว่า ไม่ใช่ดอกกล้วยไม้เท่านั้นที่สวย แต่ราก และใบ สวยด้วย

แวะเข้ามาชมความงามของดอกกล้วยไม้อีกคนครับ....

ตอนเด็กๆๆ เพิ่งจบใหม่ๆๆ ผมก็มีความฝันอยากจะลองเพาะเลี้ยงเนื่อเยื่อกล้วยไม้ไว้ปลูกรอบๆๆบ้านครับ เพราะที่บ้านยายผมรอบๆๆบ้านก็จะมีดอกกล้วยไม้ ทั้งกล้วยไม้ป่า เหลืองจันทรบูรณ์ กระ รวมไปถึงรองเท้านารี.... มีหลากหลายพันธ์ครับ ซึ่งแต่ละคนในบ้านก็จะหามาปลูกไว้ แล้วก็ปล่อยให้มันขึ้นตามธรรมชาติ

แต่ส่วนตัวผมชอบแวนด้าครับ

และก็ชอบฟ้ามุ่ยด้วยเช่นกันครับ จำได้ว่าตอนออกทำวิจัยภาคสนามบนดอยสูงๆๆ จะเห็นว่าหน้าบ้านของชาวเขา โดยเฉพาะม้ง จะมีดอกฟ้ามุ้ยบานสะพรั่ง สีฟ้าใส สีม่วง ให้ตื่นตาตื่นใจครับ.....

พยายามเหลือเกิน หลายครั้งครับที่ลองขอเค้ามาปลูกบนพื้นราบ แต่ก็ไม่สำเร็จซักที.... แต่ยังไม่ตัดใจง่ายๆๆแน่ครับ เอาไว้ถ้าต้องกลับไปตั้งหลักฐานที่เมืองไทย ก็อาจจะต้องเอาวิชาที่เรียนมาปัดฝุ่นดูครับ เผื่อว่าจะปลุกขึ้นรอบๆๆบ้านได้ครับ....

หลายคนมักจะบอกว่า กุหลาบ หรือไม่ก็ลิลลี่ คือ ราชินีแห่งดอกไม้ทั้งปวง ...แต่สำหรับผม ผมว่ากล้วยไม้ครับ.... เพราะเธองามเด่นจนยากที่จะเอาดอกอื่นๆๆมาประดับไว้ด้วยบนแจกันเดียวกัน.....

ผมจัดดอกไม้ทั้งงานแต่งงานและงานอีเวนท์มาหลายปี ตระหนักได้เลยว่า เธอ งามแต่เพียงผู้เดียวจริงๆๆ ครับ......

ดังนั้นการจัดดอกไม้แบบเซนของญี่ปุ่น จึงเหมาะที่จะมาใช้กับกล้วยไม้ที่สุด..... เรียบง่าย และดึงเอาความสวยสะพรั่งของกล้วยไม้ออกมาได้อย่างมากที่สุด.....

ขอบคุณสำหรับภาพดอกไม้สวยๆๆครับอาจารย์คุณหญิงฯ

ผมจะรอภาพต่อๆๆไปครับ....

สวัสดีครับ

Andreas

คุณ meemee ถามว่า
ทำไมต้องมีการจดทะเบียนกล้วยไม้คะ เหมือนกับการจดลิขสิทธ์หรือเปล่า
และถ้าไปจดที่อังกฤษ แล้วจะมีผลในประเทศไทยหรือไม่

เหมือนจดลิขสิทธิ์ค่ะ  ถ้าหากว่าใครผสมกล้วยไม้ขึ้นมาได้  ก็สามารถส่งไปขอจดทะเบียนชื่อที่อังกฤษได้  ที่นั่นมีองค์การสมาคมกล้วยไม้โลก ซึ่งถือเป็นมาตรฐานในการจดทะเบียนชื่อ ทั่วโลก
ต่อไปใครจะใช้ชื่อกล้วยไม้ใหม่ชนิดนี้ก็ต้องใช้ชื่อที่จดทะเบียนค่ะ

อย่างชื่อ "แก้วเก้า " เกิดจากต้นพ่อแม่  คือ แวนด้า A 15  เข้ากับ แวนด้า B 3  (ชื่อสมมุตินะคะ)
เป็นไม้ที่ไม่มีใครนำมาผสมกันมาก่อนหน้านี้  เมื่อได้ลูกออกมา สวยถูกใจ เจ้าของสามารถตั้งชื่อใหม่ว่า "แก้วเก้า"  จดทะเบียนรับรู้ที่สมาคมนี่แหละ
ชื่อนี้ก็จะกลายเป็น "ยี่ห้อ" ของไม้ต้นนี้ จะเพาะเนื้อเยื่อหรือเพาะเมล็ดออกมาเป็นกี่แสนต้นก็ตาม  ก็ต้องชื่อ "แก้วเก้า" ยืนพื้นในฐานะต้นพ่อ หรือแม่ อยู่ดี

นำแวนด้าลูกผสมสีชมพูมาฝากค่ะ   แวนด้าที่เป็นไม้เศรษฐกิจ เรียกง่ายๆว่าขายได้ มี  ๒ สีหลัก คือไม้บลู และไม้แดง
ต้นนี้จัดเป็น "ไม้แดง"

รูปดอกกล้วยไม้ที่นำมาลง โปรดทราบว่าเป็นฝีมือคุณเอลวิสภู  มียี่ห้อ Paul ตัวเล็กๆพองาม ประทับอยู่มุมขวาล่างค่ะ

นี่คือหวาย เป็นอีกตระกูลหนึ่งของกล้วยไม้  ภาษาอังกฤษเรียกว่า dendrobium มีชื่อย่อยหลากหลายค่ะ จำไม่หมด

ฟาแลนนอปซิส สีเหลือง แต่งแต้มแดงสด  เหมือนสลัดปลายพู่กันลงไป
นึกถึงสีสัญลักษณ์ของชาว มธ. ค่ะ

สีนี้ รูปทรงและสีสันคล้ายฟ้ามุ่ยป่า  เป็นสีม่วงออกฟ้าอ่อนๆ   ฟ้ามุ่ย..ก็คือฟ้าหม่น น่ะค่ะ

เจ้าของสวนตั้งใจจะผสมแวนด้า ให้ออกมาดำสนิทเหมือนทิวลิปดำ  แต่หลายปีแล้วยังทำไม่ได้ถึงขั้นนั้น
ทำได้แค่สีนี้  เป็นแวนด้าสีแปลก  เข้มคล้ายสีลูกหว้า

กล้วยไม้ที่ชื่อแก้วเก้า สีแปลก สวยเป็นเอกลักษณ์ รับรองว่าจะไม่ได้พบที่สวนไหน เพราะท่านเจ้าของทุ่มใจดีไซน์ ไปๆมาๆ จากวิศวกร เข้าออกโรงงานทุกวัน กลับบ้านเลี้ยงกล้วยไม้คลายเครียด กลายมาเป็นเจ้าของสวนกล้วยไม้เต็มตัว ในฐานะดีไซนเนอร์ ทำอาร์แอนด์ดีไปด้วยในตัว
ท่านยังสารภาพติดตลกว่า สวนผมยังไม่เสร็จเลย สวนหนังสืออาจารย์ ว.วินิจฉัยกุลเสร็จก่อนผมเสียแล้ว
นั่นก็คือ นิยายเรื่อง"เศรษฐีตีนเปล่า"ค่ะ

ถึงตอนนี้ แฟนๆเรือนไทยคงจะทราบแล้วนะคะ ว่าเจ้าของสวนที่ดิฉันเอ่ยถึง ก็คือคุณสมพันธ์ ดิถียนต์ค่ะ
..
เพื่อนสาวหลายคนสงสัยว่า กล้วยไม้เราสู้ประเทศเพื่อนบ้านอาเซียนเช่นฟิลิปปินส์ สิงคโปร์ได้ไหม เธอคงจะเคยไปเที่ยวสวนกล้วยไม้ที่ปีนังและสิงคโปร์มาละสิ ดีไซน์เนอร์กล้วยไม้ตอบเรียบๆว่า เขาสู้เราไม่ได้ครับ กล้วยไม้ไทยดีที่สุด และเป็นที่ยอมรับของตลาดมาก ที่เห็นในสิงคโปร์ มาจากเราทั้งนั้นครับ
..

แวนด้าลูกผสม สีเขียวอ่อน  ภาพฝีมือ "นายอินทร์"

ขอบคุณสำหรับภาพกล้วยไม้แสนสวย  เคยไปถ่ายภาพกล้วยไม้ที่สวนนนี้หลายครั้งแต่ไม่สวยสมใจเพราะได้สีที่ไกลจากตาเห็นมาก

มุมกล้องก็ไม่สวย เพราะต้องขยับตัวคนถ่ายในขณะที่ดอกไม้แขวนอยู่กับที่ กำหนดแสงเงายากมากค่ะ

ได้ดูภาพถ่ายชุดนี้แล้วถูกใจมากค่ะ ขอชื่นชมผู้ถ่ายภาพทั้งสอง สุดยอดมาดค่ะ ขออนุญาตเก็บภาพไว้นะคะ

ขอบคุณคุณพลอยชมพูครับ..
Shot นี้..เป็นชิ้นที่ผมชอบที่สุดชิ้นหนึ่งในชุดนี้

ชิ้นนี้จะได้เห็นทั้งช่อกำลังจะบาน...

เรียนอาจารย์เทาชมพู

พูดไปก็อายจังเลยครับ จริงๆๆแล้วไม่เคยทราบมาก่อนเลยว่า "ฟ้ามุ่ย" แปลว่า "ฟ้าหม่น" .....
และก็ไม่เคยคิดเลยครับว่ามันจะแปลว่าฟ้าหม่น....แบบว่าบนดอยสูงๆๆๆ บนเชียงใหม่น่ะครับ ดอกสีฟ้าใสมาก ม่วงก็ใสสว่างทีเดียวครับ....ไม่เห็นมันจะหม่นตรงไหนเลยครับ...

ขอบคุณสำหรับความรู้ใหม่ครับ...

*******
 
คุณติบอ

บังเอิญว่าผมมักไปขอพันธุ์เค้ามาจากดอยสูงๆๆงัยครับ เพราะว่าได้ฟรี....เพิ่งทราบว่าของฟรี มันปลูกไม่ขึ้นเพราะภูมิต้านทานมันต่ำ
ซึ่งถ้าจะไปซื้อพันธุ์ที่เค้าขายบนพื้นราบ ก็แพงได้ใจครับ แถมเลี้ยงไปเลี้ยงมาออกแต่ใบ ไม่ออกดอกน่ะครับ
ไม่เหมือนบ้านยายผมครับ ปลูกอะไรมันก็ขึ้นครับ....แต่ไม่เคยหอบเอาฟ้ามุ่ยไปถึงภาคตะวันออกที่ยายอยู่น่ะครับ....เลยไม่ทราบว่ามันจะขึ้นหรือป่าวครับ

สวัสดีครับ
Andreas

อ้างอิงคำพูดของคุณสมพันธ์ว่า กล้วยไม้สองตระกูลของไทยเราไม่แพ้ใคร ก็คือแวนด้า กับฟ้ามุ่ย เราเคยทำฟ้ามุ่ยผสมแวนด้าสวยมากตั้งชื่อว่า rothchild ซึ่งเป็นนามสกุลดังของอภิมหาเศรษฐีและเป็นชื่อไวน์ระดับดีชนิดหนึ่ง สายพันธุ์พวกนี้ คนไทยผสมและเลี้ยงได้เป็นอันดับหนึ่งของโลก
ต้นทุนเราถูก ฝรั่งลงทุนแพงกว่า ภูมิประเทศและภูมิอากาศของไทยเหมาะกับไม้ประเภทนี้ ภาคกลางจะเลี้ยงได้ดีที่สุด ดีกว่าเชียงใหม่
คุณสมพันธ์คิดว่าน่าจะเป็นเพราะอุณหภูมิกลางวัน กลางคืนในภาคกลางต่างกันแค่๒-๓องศา ภาคใต้ก็ฝนชุกไป กล้วยไม้อาจเน่าตายได้
ภาคกลางต้องมีแหล่งน้ำดีถึงจะทำได้ แต่เดิม ๔๐ปีมาแล้ว กล้วยไม้ที่กทม.ทำได้ ณ วันนี้ มลพิษเยอะไป  ตอนนี้นครปฐมกับกาญจนบุรี แหล่งน้ำดี ทำได้ดี

ขออนุญาตประกาศความดีใจสักเล็กน้อยค่ะ  กล้วยไม้ดิฉันออกดอกแล้วค่ะ  แทงช่อเล็ก ๆ เพิ่งเห็นวันนี้เองค่ะ  ไม่รู้ว่าพันธ์อะไร ชื่ออะไรหรอกค่ะ  ตอนซื้อบอกเขาเอาที่เลี้ยงง่าย ๆ ออกดอกง่าย ๆ มาทดลองเลี้ยงเป็นกำลังใจก่อน  ถ้าดอกไม้บานเมื่อไหร่จะถ่ายรูปมาฝากให้ช่วยดีใจ  และทำความรู้จักค่ะ

Pure, flowing white
Like wind
Billowing about my frame,
My soul's cage.
Auburn locks dancing
About my face and neck.
I'm enveloped all in white.
Everywhere, all around
Is white -
The color of innocence
And purity.
Yet I am neither,
And don't belong
Blemishing this beautiful world
Covered all in white.
........
WHITE
randy white

ลก้วยไม้ของผมก็ใกล้ม้วยแล้วเหมือนกัน  เอาไปให้กูรูด้านนี้ท่านดูให้  ท่านบอกว่ามีปัญหาเรื่องน้ำค่าของน้ำใต้ดินบ้านผมไม่มาตรฐาน  เลยทราบว่าน้ำก็เป็นปัจจัยหลักเหมือนกันในการเลี้ยงกล้วยไม้  และลูกผสมบางทีก็อ่อนแอที่สุด  เศร้าสิเรา ....... :'(  :'(  :'(

ฟาแลนนอปซิส สีชมพูครับ

สวยมากๆๆ
ชอบแวนด้าสีน้ำตาลอมแดง คห.6 กับแวนด้าสีที่คล้ายลูกหว้าที่สุดเลย 
ทึ่งฝีมือคุณน้อยมากๆ ครับ

พืชอิงอาศัยหลายชนิดมักจะอ่อนไหว และอ่อนแอกว่าที่เราคิดไปถึงครับ คุณกล้วย
หลายคนเลี้ยงกล้วยไม้แล้วใช้แค่กาบมะพร้าวฉีกมั่งสับมั่ง แล้วก็คิดว่า "เท่านี้ก็พอแล้ว"
และแอบให้กำลังใจตัวเองว่า "เดี๋ยวมันก็ผุเป็นปุ๋ย หรือไม่ก็ อยู่ในป่าไม่เห็นต้องมีด้วยซ้ำ"

โดยไมได้คิดถึงปัจจัยหลักๆในการปลูกกล้วยไม้ว่า

1. กล้วยไม้อยู่บนต้นไม้ใหญ่ หลายชนิดอยู่เกือบถึงเรือนยอด
จนต้องปรับตัวให้มีขนาดเล็กกว่านิ้วหัวแม่มือของเราด้วยซ้ำ
เขาไม่เคยลงมาถึงดิน..... น้ำที่ได้ จากหมอก จากฝน
เขาไม่เคยผ่านดิน ไม่มีเกลือที่มีอยู่ในดินเต็มไปหมด

และไม่มีคลอรีนหรือสารส้มที่ผสมลงในน้ำประปาที่ไหลมาตามท่อด้วย

2. กล้วยไม้ไม่ใช่พืชที่แค่เมล็ดปลิวมาตกก็ขึ้น
เขามีวิถีชีวิตแบบไม่สามารถแยกกันอยู่ได้จากราหลายชนิด
ซึ่งเจ้าราที่ว่า..... จะคอยสังเคราะห์ปุ๋ยให้กล้วยไม้
แต่เมล็ดกล้วยไม้เป็นผงเล็กกระจิ๊ดเดียว ปลิวไปตามลม
ราที่ว่านี่ไม่ได้ปลิวไปกับเมล็ดเขาแน่.....

เพราะฉะนั้น ที่ๆกล้วยไม้จะเจริญงอกงามได้.... ราที่ว่านี่ก็ต้องขึ้นได้
ในป่า เปลือกไม้ มอส และไลเคนส์หลายชนิดเป็นที่ฟูมฟักราพวกนี้
รอให้เมล็ดเล็กๆของกล้วยไม้ปลิวมาตก และงอกงาม

ถ้าใครอยากเลี้ยงกล้วยไม้ แล้วลืม 2 อย่างนี้ไป....... เลี้ยงไม้ป่าดอกกระจึ๋งยังไม่รอดเลย
อย่าเพิ่งริอาจไปสอยดอกฟ้าอย่างพวกคุณหนูลูกผสมมาซะจะดีกว่า
มิฉะนั้นทั่นจะสร้างสุสานให้เขา






เรื่องที่ 3..... สำหรับกล้วยไม้ลูกผสมสีสวยดอกหย่ายๆ
ของพวกนี้เกิดจากการคัดเลือกสายพันธุ์ครับ
สมมุติ (ก่อนจะอ่าน ขอให้คิดเป็นเรื่องวิชาการก่อนนะครับ)
สมมุติว่านายติบอเป็นหนุ่ม 500 ปี....
วันหนึ่งไปเจอะสาวสวยหุ่นอึ๋มมีลูกเป็นเด็กชายซะแล้ว

นายติบอเลยไปลักพาตัวเด็กชายคนนั้นมาเลี้ยง
แล้วหาสาวสวยหุ่นอึ๋มอีกคนให้เป็นภรรยา....
ทำแบบนี้อยู่จนถึงเจนเนอร์เรชั่นเหลน....
ในที่สุดนายติบอ(ที่ยังไม่หายหนุ่ม)
ก็หวังจะได้สาวสวยหุ่นอึ๋มๆ มาชมมาเชย........
ทางทฤษฎีน่าจะเป็นไปได้โดยไม่ยาก

แต่.......
ถ้านายติบอไม่ได้ให้เด็กที่เกิดมากินอาหารอย่างพอเพียงล่ะ ? เขาจะอึ๋มได้มะ ???
หรือถ้านายติบอไม่เคยพาเด็กที่เกิดมาไปฉีดวัคซีนจนเขาป่วยตั้งแต่เด็กล่ะ ? โตขึ้นเขาจะสวยมะ ???
แล้วการผสมพันธุ์ไปๆมาๆในวงญาติใกล้ๆกันหลายรอบแบบนี้ล่ะ ? เขาจะแข็งแรงมะ ???


กล้วยไม้สวยๆซักต้นก็เหมือนสาวสวยหุ่นอึ๋มล่ะครับ
จากไม้ป่าที่เคยมีดีมากบ้างน้อยบ้าง ตรงนั้นดีนิด ตรงนี้เสียหน่อย
แต่ก็แข๋งแรงเอาตัวรอดอยู่ได้ในป่ามาตั้งแต่เกิดจนโต
เขาถูกมนุษย์ค่อยๆเอามาคัดเลือกปรับปรุงสายพันธุ์ตามใจคนปลูก
ถ้าคนปลูกดูแลประคบประหงมดี (คุณลุงของนายติบอทั่นว่า ต้องดีเสียยิ่งกว่าดูลูกดูเมียตัวเองเสียอีก)
สาวสวยหุ่นอึ๋มก็จะยังคงเป็นสาวสวยหุ่นอึ๋มให้เราเชยชมต่อไป.....

แต่เมื่อไหร่ที่ย้ายที่ปลูก ความชื้นไม่พอ ปุ๋ยไม่มี วัคซีนขาด
จากสาวเคยสวย เคยอึ๋ม ก็จะเริ่มโทรมเริ่มแห้ง เริ่มเหี่ยว.... และตรอมใจตายไปเองครับ




อ่านมาเริ่มเหนื่อยยังครับ คุณกล้วย ????
เชื่อนายติบอมะ ว่าไปปลูกกล้วยไม้จริงๆเหนื่อยทั้งกายและใจกว่านี้อีกเยอะครับ หิหิ[/size]

ง่ะ  พูดซะจนผมชักท้อและหวั่นว่ามือไม่ถึงจะกลายเป็นหวังดีแต่ประสงค์ร้ายต่อกล้วยไม้งามๆ  กล้วยไม้เล็กๆที่ผมได้มาอ่ะครับ  ผู้ใหญ่ท่านให้มาเป็นแบบเพาะในขวดครับ  ให้ผมมาแล้วบอกผมว่าเอาไปลุ้นดูนะว่าดอกจะสีอะไรแล้วฟอร์มจะสวยไม๊  แล้วก็แถมปุ๋ยเป็นผงสีชมพูมาให้ผมด้วยประมาณครึ่งขวดกระทิงแดง  ผมเปลี่ยนจากกระถางเล็กจิ๋วเป็นกระถางย่อมขึ้นมาอีกนิดนึง  ตอนนี้ผมแก้ปัญหาโดยขโมยน้ำฝนจากโอ่งคุณแม่มาเก็บไว้ในถังพลาสติค  แล้วใช้ยูเล็มของท่านอาจารย์ปองวิทย์  พ่นน้ำครับ   หวังว่าอาการเค้าคงดีขึ้น  ไม่งั้นมือใหม่หัดขับสำหรับกล้วยไม้อย่างผมคงเสียขวัญแน่  ลองเลี้ยงครั้งแรกก็เหลวซะแล้ว  แต่ที่เค้าขายตามตลาดชายแดนต่างๆผมไม่เคยซื้อมาเลี้ยงครับ  คุณพ่อห้าม  บอกว่าเป็นการส่งเสริมให้คนไปขโมยกล้วยไม้จากป่าครับ........ :-\

อ่านวิชาการกล้วยไม้ของคุณติบอแล้วเห็นธรรม  กล้วยไม้คงไม่เหมาะกับดิฉันแน่ ๆ ไม่สามารถดูแลประคมประหงมอะไรได้ค่ะ  แหมบรรดาคนขายกล้วยไม้ทั้งหลายก็ช่างให้กำลังใจกันจริงว่า  เลี้ยงง่ายค่ะ  แค่รดน้ำให้ปุ๋ยสม่ำเสมอ ก็พอ  คนละตำรากับคุณติบอเลยแหละ

คุณน้องรองเท้าที่บ้านออกดอกครับ

รองเท้านารีเหลืองกระบี่

เลี้ยงตั้งนานกว่าจะออกดอกครับ ดีใจมากมาย

อีกสักรูปนะครับ

จริงครับคุณป้ากุน  ไอ้ผมก็นึกว่ากล้วยไม้คือต้นไม้  แค่รดน้ำใส่ปุ๋ยแล้วรอเวลา  พรางแดดนิดหน่อย  ที่ไหนได้ต้องใช้เวลาและต้องศึกษาอีกโขเลยสิเนี่ย  ที่จริงมีแผนแล้วนะครับว่าจะไปไถคนโน้นคนนี้...อิอิ  เอามาทำเรือนซุ้มน้อยๆที่บ้านซักหน่อย  คงต้องคิดหนักแน่ๆ...... :(  :(  :(

กล้วยไม้แบบท่านกูรูงามมากครับ  พันธุ์แบบแพงซะด้วยสิ  เฮ้อ....  เห็นความสวยของดอกกล้วยไม้  ใจมันก็อยากเลี้ยง  ก็คงต้องศึกษาจากที่นี่ไปด้วยอ่ะครับ. :D

อย่างมากก็ต้นละสามสิบห้าบาทมั้งครับ คุณกล้วย
แต่ต้องมาเจอตอนเขาเก็บมาขายนะครับ

พวกนี้เป็นไม้ป่า แบที่คุณกล้วยไม่คิดจะซื้อมาปลูกแหละครับ



แต่จะว่าไป กล้วยไม้อย่างอื่นก็ไม้ป่าเหมือนกันครับ
แค่ไม่ใช่ไม้ป่าเมืองไทย แล้วก็ถูกคัดเลือกสายพันธุ์ให้สวยขึ้น......
สวยจนแปลกหูแปลกตากว่าไม้ในป่าหน่อย.... ก็เท่านั้นล่ะครับ

กล้วยไม้ม่ชั่ยหมา หรือปลาทอง ที่ถูกเลี้ยงมาร่วมพันร่วมหมื่นปี....
จนคนเราคัดสายพันธุ์ซะญาติกับญาติยังอาจจะไม่รู้สึกว่าตัวเองเป็นญาติกันเลยนิ




ความคิดเห็นก่อนหน้า ผมแอบขู่ไปงั้นล่ะครับ
ที่ขู่เพราะไม่อยากให้หลายๆคนที่เห็นแค่ความสวยเอาชีวิตเขามาทิ้งๆขว้างๆ
ต้นไม้มีชีวิตครับ ไม่ใช่อิฐไม่ใช่หิน ใครคิดจะเลี้ยง ขอให้คิดให้มากนิดนึง

ขนาดเสื้อผ้าที่เราใส่ไม่มีชีวิต เรายังต้องซักผ้า รีดผ้า
ระวังเปื้อน ระวังขาดกันวุ่นวายเลย......
แล้วของมีชีวิตล่ะครับ จะดูแลง่ายหรือ ???




พล่ามมาเยอะละ.... แอบมาแนะนำเพิ่มครับ
ว่าสำหรับใครที่อยากเลี้ยงกล้วยไม้ ถ้าตัดสินใจจะเลี้ยงแล้ว
ลองหาตำราอ่านไทยบ้าง อังกฤษบ้างในอินเตอร์เนตนี่ล่ะครับ มีเยอะเลย
อ่านเสร็จแล้วค่อยตัดสินใจเลี้ยง
(แนะนำว่าไม่ควรไปเอาเขามาทดลองแขวนไว้รอบบ้าน ตรงนั้นต้น ตรงนี้ต้นครับ)
เพราะกล้วยไม้ชอบอยู่ด้วยกัน ส่งความชื้น ให้แก่กันและกัน
เขาจะงามที่สุดครับ






ปล. ถ้าเรือนนายติบอยังอยู่นะ..... จะไปแอบจิ๊กต้นขวาสุดตากุรุกุลามาแระ หิหิ




ปล. 2 เอาของมาฝากครับ
ชุดนี้ถ่ายเองจากเชียงใหม่ แต่ฝีมือม่ะดี
มีบุญถ่ายได้แค่นี้คับ แหะๆ


(http://photos1.hi5.com/0014/223/162/4UiunJ223162-02.jpg)





(http://photos1.hi5.com/0010/611/494/w6M0pG611494-02.jpg)





(http://[size=10pt]http://photos1.hi5.com/0012/001/451/6CDSyN001451-02.jpg[/size])





(http://photos1.hi5.com/0014/346/479/yRZlDb346479-02.jpg)






(http://photos1.hi5.com/0010/801/895/y4by3h801895-02.jpg)

คุณติบอน่าเกลียดจริงๆ แฉหมดเลยว่าต้นละสามสิบห้าสิบ

อุตส่าห์ได้เลี้ยงไม้ไฮโซซะหน่อย

ลองไปเดินสวนจตุรจักร เช้ามืดวัน พุธ ประมาณ 05:30 น....รักจริงถึงจะทำได้... :) :) :)

พยายามมองแถว ๆ ที่มีตอไม้ขาย...จะมีกล้วยไม้ขายเป็นมัด 3-4 มัด 100 บาท

หนึ่งมัดจะมี 3-4 ต้น มัดติดกันไว้ กองขายกับพื้นทางเดิน

เหมา ๆ มาสักกอง...จะมีไม้ป่าสวย ๆ ให้ได้ชื่นชม

แต่เมื่อเอาเข้าบ้านต้องจัดการฉีดยาป้องกันเชื้อรา ในทันที...โปรดฟังซ้ำ...ในทันที... ;D ;D ;D

สำหรับมือใหม่...ไม่ขอแนะนำให้ซื้อไม้แพง ๆ มาเลี้ยงจะเสียใจและหมดกำลังใจได้... :) :) :)

กลับไปที่สวนกล้วยไม้คุณหญิง ที่นครปฐมกันต่อนะคะ คุณสมพันธ์ ดิถียนต์ให้ความมั่นใจกับเราว่าเลี้ยงกล้วยไม้ เป็นการพักผ่อนที่ดีจริงๆ อยากจะให้นักธุรกิจ หรือท่านทั้งหลายมาผ่อนคลายกับกล้วยไม้บ้าง
ตอนใหม่ๆ เลี้ยงด้วยความสุข กลับจากทำงานอาชีพวิศวกร ถึงบ้านก็โยนปัญหาไว้เบื้องหลัง ดูแลกล้วยไม้ต่อ รุ่งขึ้นกลับไปทำงาน เปิดสวิทช์ใหม่ มีสมาธิมาก ผลการเลื่อนขั้นเงินเดือน หรือตำแหน่งก็ไปได้ดีกว่าท่านอื่น ที่หมกมุ่นแต่งานไม่เป็นเวลา หรือดื่มเหล้า เที่ยวกลางคืนประจำ
เดี๋ยวนี้ การไปดูแลกล้วยไม้ตอนเช้าๆ กลายไปเหมือนการแต่งตัวอย่างหนึ่ง ไปดูว่าเขาออกดอกไหม มีรากงอกไหม
ต้นที่เดินใกล้ๆ ดูบ่อยๆ จะงามแข่งกันมากกว่าต้นที่อยู่ปลายสวน เพราะเดินไกลหน่อย
คุณสมพันธ์มีโต๊ะทำงานในสวนกล้วยไม้ ล่าสุดที่ออกดอกเป็นช่องามใกล้ๆโต๊ะทำงาน ก็ไอยเรศสามพวงซึ่งงามจริงๆ

ส่วนการเลี้ยงกล้วยไม้จนเป็นธุรกิจนั้น แรกๆจะลงทุนมากหน่อย โฉนดจะต้องใช้ เริ่มจากใบแรก และก็มีใบต่อไป การลงทุนกับการเกษตร เป็นเรื่องที่ต้องใช้เวลา เมื่อเปรียบเทียบกับธุรกิจอื่น อาจให้ดอกผลช้ากว่า แต่ธนาคารคิดดอกเบี้ยเหมือนๆกับธุรกิจอื่น บางทีลงแล้วเรื่องนั้น ก็ต้องต่อด้วยเรื่องนี้ เหมือนไม่สิ้นสุด
แต่ผลของความใส่ใจไม่ละเลย การศึกษาเรื่องพรรณไม้ลองผสมนั่นนี่ โชคดีที่แวนด้าผสมฟ้ามุ่ยนี้ ตลาดเป็นของผู้ปลูกและส่งออก เราจึงกำหนดราคาได้ เพราะพันธุ์นี้ ปลูกดีที่สุดในโลกก็จากบ้านเรา โดยเฉพาะนครปฐมและกาญจนบุรี

        นสพ.ผู้จัดการลงบทความสัมภาษณ์  ศ.ระพี สาคริก

อ่านบทความเต็มได้ที่นี่ ครับ   "ศ.ระพี สาคริก" ราชากล้วยไม้ไทย

 http://www.manager.co.th/Daily/ViewNews.aspx?NewsID=9510000041173

        “มีคนชอบพูดว่า อาจารย์เป็นราชากล้วยไม้ใช่ไหม คนเห็นหน้าผมเป็นกล้วยไม้ ผมแสลงใจจริง ๆ
ผมไม่ได้รู้เรื่องกล้วยไม้ดีเลย ไม่ได้เก่งเรื่องกล้วยไม้เลยสักนิดเดียว สิ่งที่ผมทำมันไม่ได้อยู่ที่กล้วยไม้
มันอยู่ที่ความไม่เป็นธรรมในสังคม”

         “ผมมาทำเรื่องกล้วยไม้เพราะผมเห็นอะไรบางอย่าง เพราะเหตุว่าผมไม่ชอบความอยุติธรรม
คือคนรวยเจ้าขุนมูลนาย เอากล้วยไม้มาเล่น แบ่งชนชั้นด้วย แล้วเหยียดหยามเด็ก คนยากคนจนเล่นไม่ได้”
อาจารย์ระพี กล่าวถึงจุดเริ่มของชีวิตกับกล้วยไม้ .......

           วันหนึ่งในงานฉลองปี 2000 มีงาน expo เกี่ยวกับกล้วยไม้ ที่เมืองโกเบ ประเทศญี่ปุ่น
ได้เชิญ ศ.ระพี ที่ทั่วโลกต่างนับถือในความสามารถเรื่องกล้วยไม้ ขึ้นไปพูดในงาน มีมกุฎราชกุมารประทับฟัง
อยู่ข้างหน้าแล้วก็มี ผู้อำนวยการศูนย์มนุษยวิทยาของญี่ปุ่น ร่วมพูดในเวทีด้วย
       
          “ผมบอกว่า ผมปลูกกล้วยไม้ต้นนี้มาตั้งแต่ยังเล็ก ตั้งแต่ผมจำความได้ รดน้ำ ใส่ปุ๋ย บำรุงรักษา จนกระทั่ง
เขาออกดอก สวยงาม แต่กล้วยไม้พันธ์ที่ผมปลูกนี้ มันไม่เหมือนกับกล้วยไม้ที่ท่านเห็น เพราะกล้วยไม้ที่ท่านเห็น
ดอกมันโรย แต่กล้วยไม้ต้นนี้รดน้ำใส่ปุ๋ย นอกจากมันไม่โรยแล้ว มันยังงอกงามไปถึงชนรุ่นหลังด้วย
           เพราะฉะนั้นผมขอตั้งชื่อกล้วยไม้พันธุ์ใหม่นี้ว่า ความรักในเพื่อนมนุษย์”

         เคยได้มีโอกาสพบท่านครั้งหนึ่ง ในหมู่บ้านห่างไกล ไม่มีน้ำประปา ไฟฟ้าใช้ แม้จะเป็นเพียงช่วงเวลาสั้นๆ
แต่ก็ได้ประจักษ์ และประทับใจในความอ่อนโยน และเมตตาของท่านที่มีต่อเด็กๆ ที่ท่านเห็นเป็นเช่นลูกหลาน ครับ