เรือนไทย

General Category => ระเบียงกวี => ข้อความที่เริ่มโดย: เทาชมพู ที่ 14 ก.ย. 08, 20:58



กระทู้: เพลงสายลม
เริ่มกระทู้โดย: เทาชมพู ที่ 14 ก.ย. 08, 20:58
เพลงสายลม

ฉันคือสายลมกาลเวลา         เดินทางมาด้วยชีวิตอันวูบไหว
ยังไม่รู้ปลายทางที่จะไป      ด้วยปล่อยให้ล่องลอยโดยเสรี

ในความสุข เศร้า หวานของชีวิต      ฉันไม่มีเข็มทิศหรือแผนที่
โอบกอดความเหงาเท่าที่มี      มองไม่เห็นวันพรุ่งนี้ในจินตนา

บทเพลงที่ฉันบรรจงแต่ง      จึงไม่มีปลายทางแห่งปรารถนา
จนฉันพบเธอ – ดารชา         สายลมที่พัดมาก็เปลี่ยนไป

สัมผัสความเป็นดวงดาริกา      สบตาก็สะท้านสะเทือนไหว
อบอุ่นและเยือกเย็นอยู่ในใจ      เธอคือฝัน คือไฟ แห่งสายลม

หัวใจหยุดลงแล้วตรงนี้         หวานราวคำกวีค่อยคลี่ห่ม
การเดินทางยาวนานซึ่งซานซม      จะสงบอยู่ ณ ร่มดาริกา

แม้เส้นทางไปถึงดาวจะยาวไกล      ก็จะพัดพาใจ ล่วงไปหา
ไปด้วยกลีบดอกไม้ในดวงตา      ซึ่งคัดจากสวนบุปผาในดวงใจ

ฝนที่ตกเป็นเสียงดนตรี         ดารชา- คนดี ได้ยินไหม
โลกทั้งโลกเวลานี้ไม่มีใคร      เราอยู่ในอ้อมกอดกันและกัน

ฉันอาจเคยทำเธอร่ำไห้         ขอให้มันผ่านไป เป็นเพียงฝัน
เราจะหลอมจิตวิญญาณการผูกพัน      เริ่มต้นวัน ร่วมวิถี แต่นี้ไป

ครึ่งชีวิต  ฉันพัดผ่านกาลเวลา      มาหยุดนิ่ง ณ  ดารชา ชั่วกาลสมัย
นี่คือสัญญาของฉัน โปรดมั่นใจ      ครึ่งที่เหลือ และหัวใจ- ฉันให้เธอ

ธารี
13.55
30 สิงหาคม 2551

หมายเหตุ    กลอนบทนี้  "ธารี" แต่งขึ้น    เนื่องในการเสวนานวนิยายเรื่อง "ลมพัดผ่านดาว" ของว.วินิจฉัยกุล  เมื่อวันที่ ๓๐ สิงหาคม ๒๕๕๑ 
ขอขอบพระคุณมา ณ ที่นี้