naitang
|
ความคิดเห็นที่ 315 เมื่อ 09 มิ.ย. 17, 18:59
|
|
ย้อนกลับไปเรื่องของการนั่งบนหลังช้างในตำแหน่งต่างๆ เรื่องของการดูแลช้างในระหว่างการเดินทาง และประมวลภาพเล็กๆน้อยๆอื่นๆที่ได้เล่ามา แล้วลองวาดภาพของการรบกันในสมัยโบราณที่มีการใช้ช้าง ภาพจะออกมาเป็นเช่นไร ?
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
naitang
|
ความคิดเห็นที่ 316 เมื่อ 09 มิ.ย. 17, 19:44
|
|
ขอเว้นวรรคเล้กน้อยเพื่ออธิบายความเกี่ยวกับศัพท์ที่ผมใช้มา ผมมิได้ใช้คำพูดหรือคำเขียนดังที่ได้ปรากฎอยู่ในเอกสารทางวิชาการต่างๆ (เช่น ในตำราคชลักษณ์) เพราะต้องการสื่อเรื่องราวในภาษาที่ชาวบ้านเขาใช้กัน อาทิ ใช้คำว่าช้างตัวผู้และช้างตัวเมียแทนที่จะเป็นช้างพังและช้างพลาย (พังกับพลายนั้น ใช้เรียกช้างเลี้ยงที่มีการฝึกแล้ว และมีชื่อเรียกขานประจำตัวแล้ว) ใช้คำว่าสีดอกับช้างที่มีงาช้างสั้น(ขนาย)แทนที่จะหมายถึงช้างตัวผู้ที่(ยัง)ไม่มีงา นกยูงตัวผู้ที่(ยัง)ไม่มีแพนหางก็เรียกว่าสีดอเช่นกัน เป็นต้น
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
naitang
|
ความคิดเห็นที่ 317 เมื่อ 10 มิ.ย. 17, 19:24
|
|
เมื่อนึกย้อนไปถึงภาพของการศึกในประวัติศาสตร์ที่มีการใช้ช้างในสนามรบด้วยนั้น ผมเห็นว่า โดยพื้นฐานทั่วๆไปแล้วช้างน่าจะถูกใช้ในลักษณะที่เปรียบได้กับการใช้เฮลิคอปเตอร์ของแม่ทัพนายกองในยุคปัจจุบันของทั้งสองฝ่ายที่ใช้ในการบัญชาการรบ การรบกันถึงในระดับที่ใช้ช้างปะทะกันนั้นน่าจะไม่ค่อยเกิดขึ้น เพราะมันจะต้องเป็นการต่อสู้กันโดยตรงในระดับแม่ทัพนายกองของทั้งสองฝ่าย ซึ่งการต่อสู้กันในลักษณะนี้ ทั้งสองฝ่ายจะต้องนั่งอยู่บนคอช้างซึ่งจะต้องทำการบังคับช้างด้วยตนเอง และก็จะต้องมีฝีมีอในการใช้อาวุธยาวเช่นง้าวและหอก นอกเหนือไปจากความสามารถในการใช้อาวุธสั้นที่ใช้ในการรบประชิดตัว (โล่ มีดดาบ...)
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
naitang
|
ความคิดเห็นที่ 318 เมื่อ 10 มิ.ย. 17, 20:14
|
|
ก็เพียงจะให้ภาพว่า ในการรบปะทะกันแบบนั่งอยู่บนคอช้างนั้น ช้างกับคนจะต้องมีความเป็นหนึ่งเดียวกัน คือช้างเชือกนั้นจะต้องให้ใจอย่างเต็มร้อยกับผู้ที่นั่งอยู่บนคอที่คอยสั่งการเขา ซึ่งจะเกิดขึ้นได้ก็จากการมีกิจวัตรที่ได้สั่งสมกันมาอย่างใกล้ชิดกัน ต่างไปจากม้าที่ผู้ใดจะนั่งบนหลังก็สามารถบังคับได้เกือบทุกคน
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
naitang
|
ความคิดเห็นที่ 319 เมื่อ 11 มิ.ย. 17, 19:27
|
|
ได้สัมผัสและทำงานกับช้างมาในช่วงเวลาหนึ่งของชีวิต ทำให้ได้รู้สัมผัสลึกๆในเรื่องของกระแสจิต ทำให้ผมเชื่อว่ากระแสจิตนั้นมีจริงและสามารถสื่อสารถึงกันได้ในระหว่างสิ่งมีชีวิตที่มี intelligence ในระดับหนึ่งขึ้นไป โดยเฉพาะในการสื่อถึงกันในเรื่องของความเมตตา/ความเอื้ออาทร ซึ่งก็จะมีการแสดงออกมาทางโสตและสัมผัสอื่นๆร่วมกันไปด้วย (บรรดาการกระทำที่รู้สัมผัสกันได้ถึงความนุ่มนวลทั้งหลาย)
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
naitang
|
ความคิดเห็นที่ 320 เมื่อ 11 มิ.ย. 17, 19:42
|
|
หลายเรื่องเคยเล่าในกระทู้อื่นมาแล้ว ก็ยังพอจะมีเรื่องอื่นๆอีกบ้างแต่นึกไม่ออก
เอาเป็นว่า เห็นทีจะต้องขอลงมาจากคอช้างก่อนนะครับ
ก็หวังว่าเริ่องราวที่ได้กล่าวมาทั้งหมดนี้น่าจะพอมีสาระที่มีประโยชน์อยู่บ้าง
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|