เรือนไทย

วันนี้ได้เข้าไปถ่ายเพิ่มเติมวัดราชสิทธารามอีกครั้งหนึ่ง เลยนำข้อมูลมานำเสนอ เพราะปัจจุบันทางวัดกำลังได้รับการบูรณะภาพเขียนในพระอุโบสถใหม่ทั้งหมด จึงขอไปเก็บเกี่ยวอดีตด้วยภาพถ่ายเป็นที่ระลึกก่อนจะเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญและขอนำประวัติของวัดมาประกอบภาพถ่าย เพื่อความสมบูรณ์ของเนื้อหาด้วยครับ
วัดราชสิทธาราม  เดิม ชื่อ วัดพลับซึ่งเป็นวัดโบราณ ไม่ปรากฏหลักฐานว่าสร้างขึ้นในสมัยใด เดิมตัววัดตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกของผังวัดปัจจุบัน ต่อมา พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก มหาราชทรงอาราธนาพระอาจารย์สุก วัดท่าหอย จากพระนครศรีอยุธยา มาจำพรรษา ณ กรุงเทพศรีทราวดี พระอาจารย์สุกได้ขอพระบรมราชานุญาต ว่า ขออยู่ ณ วัดที่เป็นอรัญวาสี(วัดป่า) คือวัดพลับ ล้นเกล้ารัชกาลที่๑ จึงทรงโปรดให้สร้างวัดขึ้นใหม่ โดยรวมกับวัดพลับเดิม แล้วสถาปนาเป็นพระอารามหลวง ฝ่ายวิปัสสนาธุระคู่กับวัดรัชฎาธิษฐาน ซึ่งเป็นสำนักกรรมฐานฝั่งธนบุรี [ส่วนฝั่งพระนครมี วัดสระเกศ และ วัดราชาธิวาส เป็นวัดฝ่ายวิปัสสนาธุระ] ต่อมาพระอาจารย์ สุก ได้รับการสถาปนาเป็น สมเด็จพระอริยวงษญาณ สมเด็จพระสังฆราช พระองค์ที่๔ วัดราชสิทธารามจึงเป็นวัดที่สำคัญอีกที่หนึ่ง และอยู่มาตราบเท่าทุกวันนี้
พระอุโบสถ เป็นสถาปัตยกรรม ทรงดั้งเดิม แบบพระราชนิยมสมัยรัชกาลที่ ๒ ชนิดก่ออิฐถือปูน หลังคาลด ๒ ชั้น หน้าบันทั้ง ๒ ด้าน เป็นรูปนารายณ์ทรงสุบรรณด้านข้างเป็นลายขนด มีเสาพาไลรับหลังคารอบพระอุโบสถ มีทางเข้าด้านละ ๒ ประตู รวม ๔ ประตู ส่วนหน้าต่างมีด้านละ ๗ บาน ลายรอบกรอบประตูและหน้าต่างเป็นปูนปั้นลายดอกไม้แบบ เทศผสม ประตูและหน้าต่างเป็นไม้โบราณปิดทองประดับกระจก ด้านข้างพระอุโบสถมีกุฏิวิปัสสนาล้อมรายอยู จำนวน ๒๔ หลัง มีกำแพงแก้วล้อมรอบ ทั้ง ๔ มุม มีเจดีย์ทรงเหลี่ยมแบบย่อมุมไม้สิบสอง ตอนล่างทำเป็นกุฏิวิปัสสนา รอบพระอุโบสถ มีตุ๊กตาจีนอีกด้วย ปัจจุบันชำรุดเสียส่วนมาก
จิตรกรรมฝาผนัง เป็นสถาปัตยกรรมอันนับว่าเป็นระดับชั้นบรมครู เป็นภาพวาดที่สวยงามมากซึ่งเขียนโดยช่างยุครัตนโกสินทร์ ด้านขวาพระประธาน เป็นเรื่องพระเวสสันดรชาดก และเทวดาชุมนุม ด้านซ้าย เป็นเรื่องพระพุทธประวัติ และเทวดาชุมนุม หนังหุ้มกลองหน้าพระประธาน เป็นภาพพระแม่ธรณีบีบมวยผม-พระพุทธเจ้าชนะมาร หนังหุ้มกลองด้านหลัง เป็นภาพไตรภูมิ บานประตูและหน้าต่างด้านใน เป็นรูปทวารบาล *ด้านนอกมีภาพพยุหยาตราทางสถลมารค และ ทางชลมารค ปัจจุบัน ชำรุดและเลือนลางมากด้วยความชื้นทำให้เรือนและกะเทาะออกมา*(ปัจจุบันไม่มีเหลืออยู่แล้ว)
พระประธาน เป็นแบบปูนปั้นลงรักปิดทอง ปางมารวิชัย หน้าตัก กว้าง๕ ศอก ๒นิ้ว สูงจรดพระรัศมี๖ ศอก ๑ คืบ โดยเล่ากันว่า ล้นเกล้ารัชกาลที่ ๒ ทรงปั้นพระเศียร ล้นเกล้ารัชกาลที่ ๓ ทรงปั้นองค์ พระราชทานพระนามว่า "พระพุทธจุฬารักษ์" ด้านหน้ามีพระอัครสาวกทั้งสอง และพระอานนท์ ประดิษฐานตรงกลาง ซึ่งทั้งหมดนี้ ตั้งอยู่บนฐานชุกชี
พระเจดีย์คู่ทรงสังวาล เป็นพระเจดีย์แบบลังกา ทรงระฆังคว่ำ ปูนปั้นเป็นสังวาลห้อยลงมาจากบัลลังค์ มีฐานเป็นบัวลูกแก้ว แล้วจึงเป็นมาลัยลูกแก้ว ๓ ชั้น ต่ำสุดจึงป็นฐานบัว ล้อมด้วยเจดีย์บริวาร ๔ องค์ เจดีย์ทรงเครื่อง ด้านขวาพระอุโบสถมีนามว่า พระสิราศนเจดีย์ด้านซ้ายนามว่าสิรจุมภฏเจดีย์
พระวิหาร เดิมวิหารนี้สร้างพร้อมกับพระอุโบสถ เรียกว่า"วิหารแดง" ด้วยแต่ก่อนมีเจดีย์ทาสีฝุ่นสีแดงล้อมรอบอยู่ ต่อมาวิหารได้ชำรุดทรุดโทรมมาก ทางวัดจึงสร้างใหม่และทุบเจดีย์ทั้งหมดให้เหลือเพียง ๒ องค์ วิหารเป็นอาคารก่ออิฐถือปูน มีมุขหน้าหลังหลังลด ๓ ชั้น มีคันทวยรับหลังคา ประตูมุขละ ๒ บาน หน้าต่างด้านละ ๕ บาน ภายในประดิษฐานพระพุทธรูป ปางมารวิชัยพระนามว่า "พระพุทธสิทธมงคล" ซึ่ง พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และ สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ ทรงเสด็จพระราชดำเนิน และทรงเททองหล่อองค์พระด้วย ส่วนพระวิหารทำพิธีเปิด โดย สมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ(ปุ่น ปุณฺณสิริ)
ศาลาการเปรียญ เป็นแบบพระราชนิยมในรัชกาลที่๓ ก่ออิฐถือปูน ด้านในประดิษฐานธรรมาสน์บุษบก ๒ ฝั่ง
พระตำหนักเก๋งจีนและตำหนักจันทน์ เคยเป็นที่ที่ล้นเกล้ารัชกาลที่ ๓ และ ๔ ทรงประทับ เมื่อยามทรงผนวช

ผนังด้านหน้าพระประธาน ปัจจุบันกำลังบูรณะใกล้เสร็จสมบูรณ์ฝั่งซ้ายมือเสร็จแล้ว ด้านขวากำลังจะเสร็จ จากนั้นก็จะดำเนินการทุกผนังจนสมบูรณ์

เจ้าหน้าที่บูรณะ

หน้ากาลบริเวณผนังสกัดหน้าพระประธานที่เขียนภาพมารผจญ ยักษ์ไม่ดุเท่าวัดใหญ่เทพนิมิตร แต่ยังดูมีกำลังมากกว่าวัดดุสิต

ผนังแรกขวามือพระประธานเขียนพระเวสสันดรกัณฑ์ฉกษัตริย์

ผนังด้านขวามือพระประธานจะเขียนเรื่องพระเวสสันดรทุกผนังแต่ไม่ครบ13กัณฑ์อย่างภาพที่แล้วเป็นกัณฑ์ที่12เนื่อเรื่องมีดังนี้
กล่าวถึงพระเจ้ากรุงสัญชัยและจตุรงคเสนา เดินทางไปถึงเขาวงกต กษัตริย์ทั้ง ๖ พระองค์ได้มาพบกัน ในกลางป่า โดยมิได้คาดฝัน ก็ทรงวิปโยคโศกศัลย์จนถึงวิสัญญีภาพสลบลง ฝนโบกขรพรรษ บันดาลตกลงมา ให้ทรงฟื้น แล้วพากันขอลุโทษและทูลอาราธนาให้ลาผนวช เนื้อเรื่อง

การเสด็จพระราชดำเนินของพระเจ้ากรุงสัญชัยและจตุรงคเสนาเป็นขบวนเสด็จ จากรุงเชตุดรนครหลวง ถึงเขาวงกตเป็นระยะทาง ๖๐ โยชน์ เท่ากับ ๙๖๐ กิโลเมตร กษัตริย์ทั้ง ๖ พระองค์ได้มาพบกันด้วยในกลางป่า โดยมิได้คาดฝัน จึงได้ร่วมเดินทางไปยังเขาวงกตพร้อมกัน

กองขบวนเกียรติยศ พร้อมมโหรีและไพร่พล ก็เคลื่อนสู่ป่าด้วยเสียงอันกึกก้องลั่นป่า พระเวสสันดรเข้าพระทัยว่า กองในพระราชวังคงจะมาประหารพระองค์ จึงทรงพาพระนางมัทรีไปหลบซ่อนในพุ่มไม้
ครั้นพระเจ้ากรุงสัญชัยบอกความให้ทราบ พระนางมัทรีก็ออกมาถวายบังคม ต่างก็ร่ำไห้ด้วยสลดใจ กันถ้วนทั่ว ในเคราะห์กรรมนี้ แม้บรรดาเสนาอำมาตย์และนางกำนัลต่างก็ร้องไห้กันทั่ว

พระราชาตรัสให้พระเวสสันดรลาผนวชกลับคืนสู่เวียงวัง พระนางผุสดีก็ขอให้พระนางมัทรีคืนสู่พระราชวังเถิด พระนางมัทรีได้แต่กันแสงสวมกอดกัณหาพระธิดา และพระโอรสชาลีไว้แนบอกด้วยทรงคิดถึงยิ่ง บริเวณป่า เต็มไปด้วย เสียงคร่ำครวญระงมจนหมดสติไปทั้งสิ้น

พระอินทร์บนสรวงสวรรค์เล็งทิพยเนตรเห็นดังนั้น จึงทรงบันดาลสายฝนให้โปรยปรายเป็นอัศจรรย์ ในป่าชุ่มชื้นด้วยในโบกขรพรรษที่มิสาดให้ผู้ใดเปียกปอน บรรดาพระราชวงศ์ก็ทรงฟื้นขึ้นมา ด้วยความแช่มชื่นปราโมทย์ หลังจากนั้นได้ขอลุแก่โทษ และทูลอาราธนาให้พระเวสสันดรทรงลาผนวช
ส่วนรูปนี้กัณฑ์มหาราชกัณฑ์ที่11เนื้อเรื่องมีอยู่ว่า
กล่าวถึงชูชกได้พาสองกุมารหลงทางไปจนถึงเมืองสีพี จนกระทั่งได้พบกับพระเจ้าปู่พระเจ้าย่า จึงรับสั่งให้ ไถ่ถอนตัวทั้งสองพระองค์ และพระราชทานเลี้ยงอาหารชั้นดีแก่ชูชก ชูชกไม่มีวาสนาเพราะบริโภคมากเกินไป เป็นเหตุให้ไฟธาตุพิการอาหารไม่ย่อยจนถึงแก่ความตาย พระเจ้าสญชัยรับสั่งให้เตรียมกองทัพไปรับสองพระองค์ เนื้อเรื่อง

ด้านชูชกเฒ่านั้นฉุดลากสองกุมารน้อยไปพลางทุบตีไปพลาง ด้วยหวังจะกลับไปหาภรรยาโดยเร็ว เมื่อถึงทางแยก เข้าเมืองกลิงคราฐ เทพยดาก็ดลบันดาลให้ชูชกเดินเข้ามาในเมืองสีพีรัฐ

พระเจ้ากรุงสัญชัยก็ได้ทรงสุบินประหลาดว่า มีชายอัปลักษณ์นำดอกบัวตูมและดอกบัวบานมาถวายให้ พระองค์ รับมาทัดที่พระกรรณแล้วก็ทรงตื่นบรรทม เหล่าโหรก็ถวายคำทำนายว่า พระราชวงศ์ที่จากพลัดไปจะเสด็จคืนวัง
วันรุ่งขึ้นนั้นเฒ่าชูชกจูงกุมารน้อยผ่านหน้าพระลาน พระราชาทรงเฉลียวพระทัย จึงให้เรียกตัวเฒ่าอัปลักษณ์ และกุมารน้อย มอมแมมแต่ผิวพรรณเปล่งปลั่งนั้นเข้ามาเฝ้า เมื่อพระราชาสอบถาม ชูชกก็กราบทูลว่า ได้รับบริจาคมา มิได้ไปฉุดคร่ามาที่ใด

พระราชาจึงทรงรู้ว่า ๒ กุมารน้อยนั้นเป็นหลานของพระองค์ จึงทรงไถ่ตัวหลาน และพระราชทานรางวัล ให้แก่ชูชกมากมาย ทั้งยังจัดอาหารคาวหวานชั้นเลิศมาให้แก่ชูชกอีกด้วย

ขอทานเฒ่าไม่เคยเห็นอาหารชั้นดี มีความโลภจะกินให้หมด จึงกินเข้าไปไม่หยุดจนกระทั่งท้องแตกตายไป พระราชาเจ้ากรุงสัญชัยทรงจัดพิธีเวียนเทียนบายศรี สมโภชรับขวัญหลานเป็นที่ยิ่งใหญ่สมเกียรติ ครั้นแล้วก็ทรงถามถึงพระนางมัทรีและพระเวสสันดร ที่จากไปนานเป็นเวลา ๑ ปี ๑๕ วันแล้ว

"พระมารดาทรงลำบากเหลือแสนพระเจ้าข้า" ชาลีราชกุมารทูลพระราชาด้วยสุระเสียงกำสรวลยิ่งนัก
เสด็จคืนเวียงวัง พระราชาจึงทรงให้จัดขบวนแต่งกองเกียรติยศ ยกออกนครไปรับพระเวสสันดร กลับสู่เวียงวังด้วยทรงคิดถึงราชบุตรและสำนึกผิดแล้ว

กัณฑ์ที่10สักบรรพ
กล่าวถึงพระอินทร์ เกรงว่าจะมีผู้มาขอพระนางมัทรีไปอีก จักไม่มีผู้ปรนนิบัติพรเวสสันดร พระโพธิญาณ จักเป็นอันตราย จึงได้แปลงเป็นพราหมณ์ชราลงมาขอ เมื่อได้แล้วไม่เอาไป กลับถวายคืนแก่พระเวสสันดร โดยห้ามประทานนางแก่ผู้ใดอีก พร้อมทั้งประสาทพร ๘ ประการ ให้แก่พระเวสสันดร แล้วจึงเสด็จกลับสู่สวรรค์ เนื้อเรื่อง

ขณะนั้นท้าวสหัสนัยบนสวรรค์ เกรงว่าจะมีชายโฉดมาทูลขอพระนางมัทรี จึงจำแลงกาย เป็นนักบวชชรา มาทูลขอ พระนาง พระเวสสันดรทรงยินดีบริจาคทานให้ แต่นักบวชชราเมื่อได้รับแล้วก็ไม่เอาไป กลับถวายคืน แก่พระเวสสันดร โดยห้ามพระองค์ประทานนางแก่ผู้ใดอีก

ก่อนกลับองค์อินทร์ ได้ประสาทพรให้พระเวสสันดร ๘ ประการ คือ

๑. ให้ทรงได้รับอภัยโทษ
๒. ให้ทรงช่วยคนถูกฆ่าได้
๓. ให้ไพร่ฟ้าได้พึ่งพา
๔. ให้มั่นคงในมเหสี ไม่ลุ่มหลงสตรีอื่น
๕. ให้ได้สืบสันติวงศ์
๖. ให้มีสิ่งของบริจาคทานมิสิ้น
๗. ให้มีอาหารทิพย์พอเพียงทุกรุ่งเช้า
๘. ให้ได้สำเร็จพระโพธิญาณ แล้วท้าวสหัสนัยก็เนรมิตรร่างเป็นพระอินทร์เหาะขึ้นฟ้าไปทันที

ตอนนี้ภาพลบเลือนช่วงล่างจนไม่ปรากฎตัวภาพแต่น่าจะเป็นกัณฑ์จุลพน กัณฑ์มหาพน และกัณฑ์กุมาร 6-7-8 ตามลำดับ อ้อภาพที่แล้วมันรวมกัณฑ์ที่9กัณฑ์มัทรีอยู่ด้วย เนื้อหาทั้งหมดขอข้ามไป เพราะที่นี่รู้สึกจะชอบดูรูป

ภาพที่ปรากฎไม่สามารถถ่ายได้เต็มผนัง แต่ภาพที่เหลืออยู่ชุดเจนว่าเป็นกัณฑ์วนประเวศน์กัณฑ์ที่4 ขอนำเสนอภาพเป็นส่วนเท่าที่ถ่ายได้ครับ(เริ่มจากมุมซ้ายของภาพ)

กลางภาพ

มุมบนขวา

ถัดมาจากมุมขวาหน่อยนึง

มุมขวาล่าง

กัณฑ์ที่1ทศพร

ตอนเดียวกันมุมซ้ายบน

มุมล่างซ้าย

กลางภาพเหลือเท่านี้

สวัสดีครับพี่ยีนส์  คราวนี้ข้อมูลแน่นเอียดเลยครับเท่าที่อ่านดูในสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้นวัดนี้สำคัญมากมายทีเดียวเลยนะครับ
บางภาพนี่ก็พังมากเหลือเกินนะครับ ไม่รู้จะซ่อมยังไง คงได้ดูเท่าที่เหลือแล้วสินะ
แต่ภาพเขียนที่นี่เขียนภาพป่าสวยดีนะครับ  แต่ผมจำภาพออกมหาภิเนษกรมณ์ของวัดดุสิตารามได้ ว่าภาพต้นไม้ใบหญ้าเขียน
กันเกือบทั้งผนังด้านนั้น  และสวยงามมากด้วย

พี่ยีนส์ขยันถ่ายภาพมากเลยนะครับ  ทำให้เรามีหลักฐานเก็บไว้ไม่น้อย
ผมส่วนใหญ่ชอบดูมากกว่าถ่ายเฉพาะที่ถูกใจจริงๆซะมากกว่า  เพราะถ่ายภาพต้องใช้สมาธิมาก
เลยชอบพลาดอะไรๆไปบ่อยๆ

ผนังด้านหลังพระประธาน เขียนเรื่องไตรภูมิ ผนังระหว่างประตูเขียนเรื่องนรกผมว่านรกที่นี่สวยงามกว่าวัดดุสิตอีก แต่หลุดลอกเสียมาก

ภาพในความคิดเห็นที่ 1 ทรงของมณฑปหกเหลี่ยมสวยมากเลยครับ  วาดเป็นหลังคาลดชั้นคล้ายๆมณฑปแบบอยุธยา
ส่วนภาพกัณฑ์ สักบรรพ เขียนภาพป่าได้รู้สึกเงียบเหงามากเลยครับ  ดูแล้วได้อารมณ์จังเลย
สองสามวันมานี้เหมือนได้อ่านตำราเล่มหนาๆเลยนะครับ

หวัดดีน้องเน หายป่วยยังครับ วันนี้นึกว่าจะเข้าไปซะอีก เพราะพี่บอกไว้วันก่อนที่คุยกันไง สงสัยลืม ไม่เป็นไร พี่เอารูปเอาเรื่องมาฝากเลย ที่บอกเรื่องซ่อมก็กรมศิลป์กำลังดำเนินการอยู่รวมทั้งเขียนใหม่เพิ่มเติมขึ้นด้วยไงครับ การไปดูซะตอนนี้ก็จะได้กลิ่นอายเก่าก่อนจะกลายเป็นของใหม่ในไม่ช้าไงครับ ส่วนภาพมหาภิเนษกรมณ์ที่วัดดุสิตนั้นลอกเสียมาก และไม่ค่อยมีคนถ่ายภาพตอนนั้น จะไปเน้นถ่ายตอนตวงพระธาตุเสียเป็นส่วนใหญ่ สำหรับการถ่ายภาพของผม จริงๆถ่ายมานานแล้วตั้งแต่กล้องฟิล์ม หยุดไปพักใหญ่ จนเพิ่งมาซื้อกล้องใหม่แล้วประจวบเหมาะกับมาทำงานทางด้านนี้อยู่พอดีในปัจจุบัน รูปถ่ายมันก็ทำให้เรามีข้อมูลการทำงานประกอบมากขึ้นด้วยครับ
หยั่งวันนี้ไปถ่ายภาพต้องแบกบันไดไปด้วยปีนจนเมื่อยไปทั้งตัว จากที่ไปอยุธยายังไม่หายเลย แต่วันนี้นัดพระไว้แล้วความอยากเราก็มี เลยต้องลุย

ก็อย่างที่บอกไงครับ ภาพเขียนที่นี่นั้นมีกลิ่นอายของอยุธยาอยู่มากแต่อนาคตอันใกล้ ก็จะหมดไปแล้วอีกไม่นาน รีบไปดูซะนะ(รูปตอนนี้ถ่ายยากมาก แต่โชคดีปีนชุกชีพระประธานได้จึงได้ภาพเต็มผนังมา) มุมซ้ายของภาพน่าจะมีการซ่อมสมัยร.3 เพราะลักษณะตัวภาพมันต่างออกไป

ผนังด้านขวาพระประธานทุกผนังเขียนเรื่องพุทธประวัติทั้งหมด(นี่ตอนออกมหาภิเนษกรมณ์)ถ่ายได้เต็มผนังเพราะปีนชุกชีอีกแล้ว การปีนป่ายทุกครั้งผมต้องขออนุญาตด้วยเจตนาดีครับ กันไว้ก่อน มิให้มีสิ่งมิดีมาแผ้วพานครับ

ผนังนี้เป็นอีกตอนที่ถ่ายได้ไม่เต็ม เสด็จออกบรรพชาตัดพระเมาลี

ขอโทษด้วยครับพี่  วันนี้มีเรียนน่ะครับ วันนี้ดีขึ้นเยอะแล้วน่าจะหายแล้วกลัวแต่จะติดใหม่นี่ล่ะครับ
ปีนฐานชุกชีเลย  โห เต็มที่เลยครับ

ีมีภาพมณฑปแบบนี้อีกแล้วนะครับ  อันนี้สวยดีมีพาไลยื่นออกมาด้วย  ทำให้นึกถึงงานเครื่องไม้ของอยุธยาเลย
ไม่ทราบว่าตอนอะไรครับนี่มองไม่ออก  มีเทพเทวดาเต็มไปหมด ตอนเชิญจุติหรือเปล่าครับ 

ส่วนภาพที่วัดดุสิตก็ลอกเยอะจริงๆ  แต่ก็สวยมากๆด้วยแต่ที่วัดนี้รูปแบบการใช้สีเขียนคล้ายๆกับวัดดุสิตนะครับ
ผมดูแล้วจะออกแนวๆเดียวกันยังไงไม่รู้
 
ถ้าใครบอกว่าการถ่ายภาพจิตรกรรมฝาผนังเป็นเรื่องธรรมดา  คงคิดผิดมาก
เพราะใช้เวลาเยอะ  สมาธิและความอดทนต้อมีมากหน่อยถึงจะได้รายละเอียด
วันนี้ถ่ายไปกี่ชั่วโมงล่ะครับพี่

ภาพนี้อธิบายไว้แล้วในภาคหนึ่ง แต่ตัดเฉพาะส่วนมา

ตอนโปรดปัญจวคีย์เต็มผนัง

ผนังสุดท้าย ถวายพระเพลิงพระพุทธเจ้า อ้อตอบคุณเนก่อนภาพเขียนที่วัดดุสิตโทนสีต่างจากวัดราชสิทธมากครับ ลักษณะตัวภาพก็คนละแบบ ที่นี่กลิ่นอายอยุธยายังเหลืออยู่เยอะ ลักษณะสีที่ใช้เหมือนกับโทนสีที่ใช้เขียนบนสมุดข่อยสมัยอยุธยาจะปรากฎสีแดงชาด สีเหลืองแบบขมิ้น  สีหม้อใหม่อยู่มาก ส่วนที่วัดดุสิตนั้นเนื่องจากมีซ่อมครั้งร.3 ภาพเขียนจะใช้โทนสีคล้ายวัดสุวรรณาราม
 อ้ออีกเรื่องจริงๆแล้วบริเวณรักแร้ผนังทั้ง4ด้านขิงวัดราชสิทธารามนี้ยังเหลือภาพเขียนอยู่บ้างแต่เป็นเพียงสุมทุมพุ่มไม้ ไม่สามารถคาดเดาเรื่องได้เลยครับ

ภาพเขียนที่นี่ในส่วนของเทพชุมนุม มารผจญและไตรภูมิ ถ่ายได้ยากเนื่องจากพระอุโบสถสูงใหญ่ถ้าจะถ่ายให้สวยคงต้องมีการสร้างห้างรื้อโคมไฟ ซึ่งคงงยังไม่ต้องถึงขนาดนั้นมั๊ง รอให้มีเงินพันล้านก่อน 555555555555 ลาด้วยรูปนี้ละกัน รูปอับเฉาตุ๊กตาจีนเชิงบันไดทางเข้าพระอุโบสถ กำลังนั่งสูบยาอย่างสบายใจ ราตรีสวัสดิ์ทุกท่านที่เข้ามาชมครับ

ขยันจังเลยคะ

วันที่ 11 นี้หนูว่าง ถ้าพี่ไปไหนหนูตามไปได้หรือป่าวคะ หากไม่เป็นการเกะกะ

น้องแพรอยากไปไหนละครับ พี่ยังเหนื่อยไม่หายเลยน้องเอ๊ย แต่ใจจริงอยากไปวัดใหญ่อินทาราม ชลบุรี ไปถูกเปล่าละมารับหน่อยดิ 555555555555

นี้ขนาดเหนื่อย นา...ยังไปตระเวนหลายวัดเลยนะคะ น่าอิจฉาจัง

นัดตอนนี้จะทันไหมหนอ เอาในบางกอกก่อนดีไหมคะ ฝั่งธนฯก็ได้คะ

นัดเลย นัดเลย นัดเลย เย้...

เพราะนานๆที หนูจะเวียนมาหยุดตรงกับเสาร์อาทิตย์อะคะ ทำงานเป็นกะ ทำสี่วัน หยุดสองวัน บางครั้งก็ไม่ตรงเสาร์อาทิตย์เน๊าะ ก็หาโอกาสยาก

ถ้าพรุ่งนี้ไม่มีใครไป ก็ยังคิดว่าจะนั่งเรือ เข้าพระนครสักหน่อย คิดถึงแม่น้ำเจ้าพระยาจัง

พี่ก็พูดไปงั้นและ แต่ก็ไม่แน่ ฝั่งธนน่าสนอยากไปอยู่ก็มีวัดระฆัง จะได้ดูแม่น้ำเจ้าพระยาด้วยไง55555555555 ถัดไปอีกนิดวัดกัลยณมิตร จะได้มิตรสนิทใจ จากนั้นอีกไม่ไกล วัดเครือวัลย์สานสัมพันธ์ให้ใกล้ชิด 3วัดก็น่าจะพอแล้วมั๊ง ขอเสียงเร็ว ใครอยากไป ยกมือขึ้น

พรุ่งนี้ผมมีเรียนอ่ะครับขาดไม่ได้จะสอบอยู่แล้ว วันอาทิตย์ไม่ได้หรือครับ 
กะว่าวันอาทิตย์นี้จะได้ไปวัดซะหน่อย  เพราะหลังจากนี้ต้องติดสอบยาวเลยนะครับ

คุณแพรอยากไปเพชรบุรีผมก็อยากไปมากๆเลยครับ  นึกถึงวัดใหญ่สุวรรณารามตอนเช้าๆแล้วตรึงใจมากๆเลย
สงสัยต้องหาทางไปให้หายคิดถึงซะที 555

พี่ยีนส์อยากไปวัดใหญ่อินทารามหรือครับ ผมอยู่ศรีราชาแต่วัดใหญ่พอจะไปถูกครับ(มีธรรมาสน์เก่าสวยมากเลยครับ)
ถ้าเมื่อไหร่จัดทริปขอติดวัดอ่างศิลาไว้ด้วยนะครับ  คนชลบุรีแท้ๆผมยังไม่ลึกซึ้งเลย

อาทิตย์ทำงานคะ นัดกระทันหัน สงสัยจะล้ม

คุณพี่ยุทธหายไปอีกแล้ว สงสัยจะยุ่งเรื่องงานมงคลจริงๆหล่ะ น่าอิจฉาจริงๆด้วย

จะโทรไปก็มิกล้า

แต่ พรุ่งนี้ แม่น้ำเจ้าพระยาเจอกัน

เพิ่งอาบน้ำเสร็จเลยแว๊บมาสักหน่อย น้องเนก็รอให้สอบให้เสร็จไปเลยค่อยว่ากัน วัดใหญ่อินทารามที่อยากไปเพราะอยากไปดูภาพเขียนอีกครั้งในโบสถ์เก่าที่ปัจจุบันกลายเป็นวิหารนั้นมันถึงสมัยอยุธยาตอนต้นจริงหรือ เพราะผมดุยังไงมันก็ไม่น่าใช่อย่างที่อาจารย์ น ณปากน้ำบอกไว้ ส่วนวัดอ่างศิลาภาพเขียนสมัยรัชกาลที่๕ พอดูได้ชอบอยู่ตรงมีเขียนประตูวังอยู่ตอนนึงมียักษ์วัดแจ้งอยู่ด้วย ส่วนน้องแพรจะไปล่องเจ้าพระยาแถวไหนละ ต้องไปเหมาเรือสักลำแล้วล่องจากกรุงเทพไปเรื่อยตามคลอง สนุกมากๆ ผ่านวัดไหนขึ้นวัดนั้น ถ้าพี่ไม่ติดงานพรุ่งนี้ก็คงไปถ่ายรูปแถวฝั่งธน ไม่แนอาจแถวเยาวราช วันกันมาตุยารามเคยไปกันเปล่า

ไว้ยังไงโทรหาละกัน อยากไปแถวๆเยาวราชเหมือนกัน จะไปกิน ฮาๆๆๆๆๆ

สำหรับพระวิหารเก่าที่ว่าสำหรับผมแล้วสะเทือนใจมากๆครับ  เพราะด้านหลังทำเป็นห้องส้วมก่อปูนผนังติดกับพระวิหารเลย
สภาพโดยรวมเห็นแล้วอนาถมาก เพราะตัวพระวิหารก็ดูเหมือนจะเป็นกำแพงกั้นระหว่างวัดกับโรงเรียนไปอีก ลายรดน้ำที่บานประตู
หน้าต่างต้องยืนมองดูพักใหญ่ถึงจะรู้ว่าเป็นรูปอะไร  แต่ด้านในผมไม่ได้เข้าไปเพราะดูเหมืนเขาจะใช้เป็นห้องเก็บของ
ผมไปมาตอนช่วงเดือนมีนาคมที่ผ่านมาครับ

ภาพลายรดน้ำบานหน้าต่างพระอุโบสถครับเขียนลายคล้ายๆตู้พระธรรมวัดเชิงหวาย  ตอนนี้ก็เหมือนจะจางๆไป

ธรรมาสน์บุษบกสมัยอยุธยาของวัดใหญ่อินทารามครับ สวยงามมาก

หายไปไหนกันหมดเอ่ย

ไม่มีเพื่อนคุยเลย แงๆๆ :'( :'(

สรุป เมื่อวานก็ไม่ได้ไปไหน เนื่องจากมารดาชักสงสัย เที่ยวบ่อยจริงๆ

วัดใหญ่อินทาราม คุ้นๆ เหมือนเคยไปเลย ... เป็นจังหวัดอีกจังหวัดหนึ่ง ที่ไม่คิดว่าจะมีของเก่าๆ