มุข, มุข- [มุก, มุกขะ-] น. หน้า, ปาก; ทาง; หัวหน้า; ส่วนของตึก หรือเรือนที่ยื่นออกมาจากส่วนใหญ่ มักอยู่ด้านหน้า. (ป., ส.).
มาต่อตรงที่ไปขอเบรคคุณหนุ่มสยามไว้
มุขกระสัน คือส่วนของอาคารตัวที่เชื่อมต่อระหว่างอาคารที่มีขนาดใหญ่กว่า
ถ้ามีอาคารอีกอาคารหนึ่งอยู่ตรงกลาง อาคารนั้นเรียกว่ามุข(คือเป็นตัวเชื่อมเหมือนกัน)กลางครับ