เรือนไทย

 เรื่องตามคำขอ แต่มาอย่างเงียบๆ เกือบตกสำรวจเลย

มาลงชื่อนั่งฟังเป็นคนแรกครับ อิอิอิ

 แวบเข้ามาลงชื่อกับพี่ปากกาด้วยคนนะครับ
ขอบพระคุณ อ.เทาฯ มากครับ สำหรับกระทู้นี้


ปล. ใครเข้ามาแล้วมีกาแฟเย็นแจกนะครับ อิอิ

 มอนมัธยื่นฎีกาขออภัยโทษ  แต่ไม่เป็นผล     เขาถูกประหารชีวิตด้วยการตัดศีรษะที่ หอคอยแห่งลอนดอน(Tower of London)  
เพชฌฆาตต้องใช้ขวานฟันถึง 8 ครั้งกว่าหัวของมอนมัธจะหลุดจากบ่า

ตุลาการที่พระเจ้าเจมส์เลือกมาตัดสินคดีกบฏ ชื่อจอร์ช เจฟฟรีย์  เขาตัดสินคดีกบฏครั้งนี้อย่างเหี้ยมโหดเป็นประวัติการณ์ของยุค    
นอกจากมอนมัธแล้ว มีผู้ถูกตัดสินประหารถึง 320 คน  บางคนถูกประหารอย่างทารุณคือใช้ม้าลากไปตามถนน เอาขึ้นแขวนคอ แล้วเอาลงมาผ่าอกสับแขนขาเป็นชิ้นๆ
มี 800 คนถูกเนรเทศออกจากประเทศไปทำงานเป็นทาสใน West Indies
เท่ากับว่าเพียงไม่กี่เดือน   พระเจ้าเจมส์ก็นั่งบนบัลลังก์อาบเลือดชุ่มโชก

 เกร็ดที่สองคือ มีเรื่องเล่าลือกันว่าอันที่จริงมอนมัธไม่ได้ตายจริงหรอก    พระเจ้าเจมส์พระทัยไม่แข็งพอจะสั่งประหารหลานชาย
ก็เลยสร้างฉากให้เขาถูกประหารในหอคอยแห่งลอนดอน  ซึ่งเป็นที่มิดชิดไม่มีราษฎรเข้าไปเห็น
แล้วประหารหลอกๆ กัน    

ตัวจริงของมอนมัธถูกส่งไปขังคุกที่ฝรั่งเศสของพระเจ้าหลุยส์ พันธมิตรที่ดีของพระเจ้าเจมส์  
จับสวมหน้ากากเหล็กเอาไว้ไม่ให้ความลับแตก  อยู่ดีกินดีในคุกจนถึงแก่กรรมไปเอง
ตามก๊อสสิปนี้   ดยุคแห่งมอนมัธก็คือ Man in the Iron Mask ตัวจริง

 กบฏมอนมัธคงจะทำให้พระเจ้าเจมส์ทรงหวั่นไหวอยู่ไม่มากก็น้อย  แม้ว่ากองทัพหลวงบดขยี้ศัตรูได้ง่ายดายก็ตาม
พระองค์จึงมีนโยบายปรับปรุงกองทัพด้วยการเลื่อนตำแหน่งนายทหารฝ่ายคาทอลิคให้มาคุมกำลังกันมากขึ้น  พวกนี้ทรงไว้ใจได้ว่าจงรักภักดี
นอกจากนี้ยังเป็นการคานอำนาจทางฝ่ายโปรแตสแตนท์ได้อีกด้วย
ไม่งั้นก็คงต้องทรงหวาดหวั่นเรื่อยไป ไม่รู้ว่าพวกโปรฯ จะหันกลับมาต่อต้านพระองค์เมื่อใด

เหตุผลที่ทรงประกาศเป็นทางการ ก็คือทรงแบ่งความสำคัญให้คาทอลิคและโปรแตสแตนท์เท่าๆกัน   ไม่เลือกที่รักมักที่ชัง
รัฐสภาก็เริ่มไม่เป็นสุขละซีคะ   เพราะอำนาจทางคาทอลิคมากขึ้นเท่าไร อำนาจของโปรแตสแตนท์ก็ถูกบั่นทอนลงเท่านั้น
ในที่สุดก็นำมาสู่การขัดแย้งประท้วงกันรุนแรงกับพระเจ้าเจมส์
พระเจ้าเจมส์ก็ทรงทำอย่างที่พระบิดาและพระเชษฐาทำมาก่อน คือยุบสภามันเสียรู้แล้วรู้รอด

 พระเจ้าเจมส์อาจจะทรงลืม หรือไม่ก็ดูไม่ออกว่าพระองค์ยังขาดคุณสมบัติสำคัญของพระเชษฐาอีกมาก
นั่นคือความเฉียบแหลมในการปกครองอาณาจักร  รู้ว่าตอนไหนควรยืดหยุ่น ตอนไหนควรเด็ดขาด
 
นอกจากนี้   ด้านคุณสมบัติส่วนพระองค์  พระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2 ก็เป็นผู้ที่มีเสน่ห์ เป็นกันเอง  เข้ากับคนง่าย   ไม่ถือพระองค์ เรียกว่าทรง"รู้เขารู้เรา" สามารถชนะใจราษฎรได้เสมอมา
ดังนั้นต่อให้รัฐสภามีมือเก่งๆแค่ไหน  แต่ถ้าพระราชามีราษฎรหนุนหลังอยู่  อำนาจของพระองค์ในการจัดการกับรัฐสภาก็ทำได้แบบไม่ยากเย็น

พระเจ้าเจมส์ไม่เป็นที่นิยมของราษฎรเท่าใดนัก เพราะอยู่คนละนิกายกันอย่างหนึ่งละ  
นอกจากนี้พระองค์ยังมีพระอุปนิสัยดื้อรั้นหัวชนฝาคล้ายๆพระบิดา(คือพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 1) หากเชื่ออะไรก็ตั้งหน้าตั้งตาจะทำตามนั้น
เช่นทรงสนับสนุนคาทอลิคด้วยความเชื่อมั่นจากศรัทธาของพระองค์  
ทรงไม่เห็นเป็นความผิดที่ตรงไหนที่จะมีขุนนางที่มีศรัทธาคล้ายคลึงกันเป็นมือเป็นแขนล้อมรอบราชบัลลังก์

จะว่าไป มันก็ไม่ผิดหรอกไม่ว่าเรื่องจริยธรรมหรือกฎหมาย   เพียงแต่มันไปขัดต่อความรู้สึกของราษฎรส่วนใหญ่เท่านั้นเอง  
เมื่อราษฎรไม่เข้าข้าง พวกเขาก็ไม่ทำอะไรมาก เพียงแต่เย็นชาเฉยเมย ไม่ให้การสนับสนุนเมื่อถึงคราวคับขัน

พระเจ้าเจมส์เอาชนะเสียงในรัฐสภาไม่ได้  ก็ทรงตัดปัญหาด้วยการยุบสภา  ให้มันรู้แล้วรู้รอด
แทนที่จะทำให้อีกฝ่ายหนึ่งเงียบหงอยหมดฤทธิ์ไปอย่างที่ทรงคิดว่าน่าจะเป็น  มันก็เหมือนไปนั่งทับลูกระเบิดเอาไว้
รอเวลาระเบิดตูมขึ้นใน 3 ปีต่อมา

ก่อนจะมาถึงปลายรัชสมัยก็ต้องขอย้อนไปปูพื้นถึงเรื่องส่วนพระองค์ของพระเจ้าเจมส์สักหน่อยละค่ะ
เพราะมันมีผลกระทบโดยตรง

 อาจารย์คะ มันเป็นแฟชันของราชวงศ์ยุโรปที่ชอบแต่งงานข้ามประเทศเหรอคะ (นึกเปรียบเทียบว่าถ้าเจ้าชายญี่ปุ่น
ไปรับสะใภ้ต่างชาติเข้ามาบ้าง จะเป็นอย่างไรกัน)

 สวัสดีทุกท่านที่เคารพครับ
ผมสังเกตเอาว่า สมัยก่อนราชวงศ์ยุโรปแต่งงานข้ามประเทศจนกระทั่งถึงต้นคริสตศตวรรษที่ 20
ถ้าจะหาเหตุว่าเป็นเพราะเหตุใด ต้องย้อนไปดูที่กระทู้พระเจ้าชาร์ลที่ 2 ครับ
ป.ล. ขอลงทะเบียนด้วยคนครับ    

 เข้ามาลงทะเบียนด้วยคนครับ
สำหรับเรื่องการแต่งงานข้ามประเทศกันนั้น ในความคิดผมนั้นเห็นว่าคงคล้ายกับบ้านเราในสมัยก่อน คือประเทศต่าง ๆ นั้น ยังคงเป็นอาณาจักรแบ่งแยกกันอยู่ จึงต้องมีการสานสัมพันธไมตรี หรือผูกมิตรกันไว้นั่นเอง ส่วนการผูกมิตรที่แน่นแฟ้นที่สุดก็คือการแต่งงาน เพราะว่า อาณาจักรพ่อตาคงไม่มาตีอาณาจักรลูกเขย และเมื่อเกิดปัญหาภายในก็จะได้แรงสนับสนุนจากต่างอาณาจักร(หรือต่างประเทศในกรณีของราชวงศ์ยุโรป) อีกด้วย
ไม่ทราบว่าความคิดของผมนี้จะถูกหรือผิดครับอาจารย์

 ฝ่ายชายได้สินสมรสด้วยครับ อาจจะเป็นเมืองซักสองสามเมือง หรือภาษีอากรจากเมืองท่า ขึ้นกับยศศักดิ์ฝายชาย ถ้าโชคดีอาจได้มรดกจากพ่อตาด้วย ตอนจักรพรรดิแม๊กซิมิเลียนที่ 1 ของโฮลีโรมันเอ็มไพร์ตาย ก็ยกดินแดนของตัวเองให้หลานตากษัตริย์คาร์ลอสที่ 1 ของสเปน ดินแดนที่ว่าก็คือออสเตรีย หัวเมืองอิตาลีทางเหนือ เนเธอร์แลนด์ปัจจุบัน เชคปัจจุบัน บางส่วนทางตะวันออกของฝรั่งเศส เรียกว่าคิงคาร์ลอสดูแลไม่ไหวเลยครับต้องให้น้องไปดูแลออสเตรียแทน

ถ้าโชคดีกว่านั้นลูกหลานอาจได้ไปเป็นกษัตริย์เลยก็ได้ อังกฤษเองก็เคยรับ"คนต่างชาติ"มาเป็นพระราชาหลายที ต้นตระกูลสจ๊วตเองก็มาจากสก๊อตแลนด์ เดี๋ยวอาจารย์เทาชมพูเล่าไปซักพักก็จะมีคนดัตช์มาเป็นกษัตริย์อังกฤษอีก ต่อจากนั้นก็จะเป็นคนเยอรมัน

 นั่นแน่...คุณนุชนาไม่ได้อ่านกระทู้ราชาเจ้าสำราญ  หรืออ่านแล้วลืมไปน่ะสิคะ
ในนั้นบอกเหตุผลของการเสกสมรสของเจ้านายเอาไว้แล้วค่ะ  การอยู่คนละดินแดนอำนวยประโยชน์ให้มหาศาล โดยเฉพาะกับฝ่ายชาย

คำตอบของคุณสายธารและคุณ HotChoc ถูกทั้งสองคนค่ะ

 ok but not convinced ว่านั่นคือเหตุผล in most or all casesค่ะ

นึกถึง King James I เมื่อครั้งเป็นพระยุพราช ก็เสกสมรสกับเจ้าฟ้าหญิงแอนน์ของเดนมาร์ค
ทั้งๆที่ควีนเอลิซาเบท I ก็ทรงคัดค้าน ทรัพย์สินจากพ่อตาก็ไม่เห็นเป็นชิ้นเป็นอันสักเท่าไร

 การเสกสมรสครั้งนั้นเป็นด้วยเหตุผลทางศาสนาค่ะ

James managed to significantly reduce the influence of the Roman Catholic nobles in Scotland. He further endeared himself to Protestants by marrying Anne of Denmark—a princess from a Protestant country and daughter of Frederick II of Denmark.

 http://en.wikipedia.org/wiki/James_I_of_England  

เล่าความมาถึงตอนนี้แล้ว  ผู้อ่านบางท่านก็คงจะเกิดสงสัยขึ้นมาว่า  อะไรกันนักกันหนา กะแค่เรื่องนับถือศาสนาเดียวกัน แต่ต่างนิกายกันนี่น่ะ  
เป็นเหตุให้จงเกลียดจงชังกันขนาดนี้เทียวหรือ   ในเมื่อต่างก็มีพระเจ้าองค์เดียวกัน  พระศาสดาองค์เดียวกัน   ก็น่าจะประนีประนอมกันได้  อยู่ร่วมกันไปไม่ถึงกับมองหน้ากันไม่ติด
คำตอบคือความหมายไม่ได้จำกัดวงแค่ความเชื่อถือศรัทธาเท่านั้น แต่มันรวมไปถึงเหตุผลทางการเมืองด้วย

เพราะตั้งแต่โบราณกาลมา  ก่อนอาณาจักรทั้งหลายจะรวมตัวกันเป็นปึกแผ่นมั่นคง แบ่งกันเป็นฝรั่งเศส อังกฤษ เยอรมัน กรีซ ฯลฯ กันแบบมีเส้นขีดคั่นชายแดนกันแน่นอน
อำนาจที่ยิ่งใหญ่กว่าราชาทั้งหลายบนดินแดนต่างๆนั้นก็มีอยู่  คืออำนาจของจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ (Holy Roman Empire)
ประมุขคือพระสันตปาปา หรือ Pope แห่งนครวาติกัน  ซึ่งเป็นเอกเทศไม่ขึ้นกับประเทศใด

การสวมมงกุฎราชาองค์ใดที่นับถือคริสต์ ( ตอนนั้นมีอย่างเดียวคือโรมันคาทอลิค)   ก็ต้องได้รับความเห็นชอบจากพระสันตปาปา  และราชาเหล่านั้นก็ต้องเสด็จไปรับพิธีราชาภิเษกโดยพระศาสนประมุขอีกด้วย
หรืออย่างน้อยก็ต้องมีตัวแทนของพระองค์มาทำพิธีให้

ดังนั้นอำนาจของสันตปาปาจึงยิ่งใหญ่    บรรดาบาทหลวงและพระราชาคณะทั้งหลายในอาณาจักรต่างๆก็ขึ้นกับพระองค์
รายได้ของวัด ส่วยสาอากรหรือข้าวของเงินทองของพวกมาทำบุญให้วัดก็ขึ้นตรงกับพระสันตปาปา   ไม่ได้ขึ้นกับเจ้าแผ่นดิน
พระราชาเองก็ต้องอ่อนน้อมยอมประพฤติองค์ตามข้อบังคับทางศาสนา

พระราชาอังกฤษองค์แรกที่ลุกขึ้น "ปฏิวัติ" เรื่องนี้คือพระเจ้าเฮนรี่ที่ ๘  (องค์ที่คุณชื่นใจอยากจะฟังเรื่องของท่านนั่นไงล่ะคะ)
เมื่อพระสันตปาปาไม่ยอมให้การอภิเษกสมรสของท่านกับพระนางแคทเธอรีนแห่งอารากอน มเหสีองค์แรกเป็นโมฆะ

พระเจ้าเฮนรี่ก็ไม่ใช้วิธีตื๊อจนพระสันตปาปาใจอ่อน หรือโต้เถียงเอาชนะคะคานให้ได้   เพราะแน่นอนว่าทำไปจนตายก็คงไม่ได้ผล
พระองค์ใช้ไม้เด็ด เปลี่ยนศาสนาประจำชาติ จากคริสตศาสนานิกายโรมันคาทอลิคมาเป็นโปรแตสแตนท์ นิกาย Church of England ซึ่งมี Archbishop of Canterbury เป็นประมุข
ท่านอาร์ชบิชอปก็ตกลงให้ทรงหย่าจากพระนางได้

นอกจากนี้พระเจ้าเฮนรี่ยังทรง" ลุย" วัดต่างๆของคาทอลิคเสียจนไม่มีเหลือ   บาทหลวงทั้งหลายต้องหลบหนีอาญาแผ่นดินซุกซ่อนกันจ้าละหวั่น
ข้าวของเงินทองที่ได้จากประสกสีกากันเหลือเฟือ  เป็นสมบัติของวัด ขึ้นตรงกับพระสันตปาปา  ก็ตกเป็นของท้องพระคลังแทน

ประวัติศาสตร์เป็นอย่างนี้   ก็คงพอจะมองเห็นภาพกันแล้วใช่ไหมคะ ว่าทำไมราษฎรที่นับถือโปรแตสแตนท์กันมานานร่วมศตวรรษ ถึงพากันเดือดร้อนไม่อยากกลับไปอยู่ใต้อาณัติของคาทอลิคอีก

 โหย คุณชื่นใจ Henry VIII เบื่อแล้ว  ฟังมาเยอะแล้ว ผมอ่านต่วยตูนพิเศษสมัยก่อนมีแต่เรื่องของราชาพระองค์นี้กับพระราชินีทั้ง 6ของพระองค์ โดยเฉพาะเรื่องของ แอนน์ โบลีน (พระราชมารดาของ Queen Elezabeth I ไงครับ) ที่มีการมาทำเป็นหนังเรื่องราชินีพันทิวา(จำชื่ออังกฤษไม่ได้) หรือแม้แต่เรื่องผีๆที่มีคนเห็นพระนางแอนน์โบลีนเดินไปมาอยู่ใน the Tower of London หรือไม่ก็ Hampton Court

เขาว่ากันว่า King Henry VIII เป็นนักดนตรีเอกด้วยนะ เพลง Greensleeves ร่ำลือกันว่าท่านเป็นผู้แต่งด้วยนะครับ

อิอิ แซวเล่นน่ะครับ ถ้า อ.เทาจะเขียนถึง Henry III ผมก็จะติดตามอ่านเหมือนเดิมแหละครับ

 โหย...(มั่ง)...คุณ padanini เห็นใจอิฉันบ้างเถอะ
ก่อนหน้านี้ไม่ได้เป็นคนขวนขวายเรื่องราวพวกนี้สักเท่าไหร่
ความรู้เลยต่ำเจ้าค่ะ...ก็ขอยกระดับความรู้ตัวเองให้สูงขึ้นสักนิด
ด้วยการจองเรื่องไว้ เผื่ออาจารย์เทาชมพูท่านจะกรุณา
...
ไหมล่ะ...คุณก็ยังจะตามอ่านต่อไปอยู่ดี    
...
ว่าไป อิฉันชักเริ่มเห็นเค้าลาง Terrible Tudors ขึ้นมารำไร
...
แต่ตอนนี้ กลับเข้าเรื่องของสจ๊วตต่อดีกว่าค่ะ

 ผมขอเสริมเรื่องศาสนาหน่อยนะครับ คาธอลิกตอนยุคนั้นกับตอนนี้ไม่เหมือนกันนะครับ ยุคนั้นคริสตจักรค่อนข้างเหลวแหลกทีเดียว โป๊ปมีอำนาจมากตามที่อ.เทาชมพูกล่าวไว้ การแต่งตั้งบิชอป(คล้ายๆเจ้าอาวาส)ขึ้นกับโป๊ปไม่ได้ขึ้นกับกษัตริย์ของประเทศ ทางพุทธอาจจะมองว่าไม่แปลกที่ทางสงฆ์จะตั้งเจ้าอาวาสกันเอง แต่นั่นพระสงฆ์ไทยไม่ยุ่งการเมือง คริสตจักรยุคนั้นยุ่งการเมืองเต็มตัวครับ โป๊ปมีอาณาจักรของตัวเองเลยเรียกว่า Papal State มีอาณาเขตอยู่ในภาคกลางของอิตาลี มีกองทัพเป็นของตัวเองเสร็จสรรพ ตียึดเมืองอื่นเพื่อขยายดินแดนก็เคยมาแล้ว โป๊ปบางคนเป็นแม่ทัพคุมทหารไปเองก็มี การแต่งตั้งบิชอปของตนเองในดินแดนอื่นก็คือการส่งสายลับเข้าไปดีๆนี่เอง

ทางธรรมก็เหลวแหลกครับ โป๊ปมีชีวิตหรูหราฟุ่มเฟือย คบชู้สู่สาวมีลูกนอกสมรสกันเป็นปกติ ตำแหน่งบิชอปคาร์ดินัลก็ซื้อขายกันเป็นว่าเล่น (บิชอปบางแห่งมีดินแดนเป็นของตัวเองเลย) สะสมสร้างสรรค์ภาพวาดงานปฏิมากรรมกัน สร้างมหาวิหารเซนต์ปีเตอร์โดยการเรี่ยไรเงินประชาชนแบบน่ากังขา เช่นหลอกขายวัตถุมงคลศักดิ์สิทธิ์ ขายใบไถ่บาปที่ผู้ซื้อจะพ้นผิดจากบาปที่เคยทำได้ แค่นั้นยังไม่พอสามารถซื้อใบไถ่บาปให้ญาติพี่น้องที่ล่วงลับไปแล้วได้อีก (พ่อแม่พี่น้องลำบากอยู่ในนรก ไม่ซื้อใบไถ่บาปให้พวกท่านซะหน่อยล่ะ) ที่เด็ดที่สุดคือสามารถซื้อใบไถ่บาปเผื่อไว้สำหรับบาปที่ท่านจะกระทำในอนาคตได้ด้วย (กำลังจะไปเล่นชู้เหรอ ไม่ดีนะพระเจ้าห้าม แต่ยังไงซะก็ซื้อใบไถ่บาปเผื่อไว้ก่อนดีกว่า) บางทีก็บังคับขายกันเลย (ไม่ซื้อตกนรกนะท่าน เอ๊ะ!หรือว่าท่านฝักใฝ่ซาตานมากกว่าพระเจ้า)

มาร์ตินลูเธอร์ซึ่งเป็นพระเคร่งคาธอลิคสายออกัสตินตอนนั้นทนไม่ได้ ตอกคำประท้วง 95 ข้อลงบนประตูโบสถ์ที่วิตเทนเบิร์กในเยอรมัน เป็นจุดเริ่มต้นของการแตกนิกายโปรแตสแตนท์(Protestants, ผู้ประท้วง)ออกจากคาธอลิก ประชาชนและเจ้าชายเยอรมันส่วนมากเห็นชอบเพราะถูกรีดไถจากโรมมานาน ทางโรมก็พยายามทั้งประนามทั้งไกล่เกลี่ยก็ไม่เป็นผล สุดท้ายรบกันอยู่ 30 ปี นั่นเป็นสาเหตุที่เกลียดกัน

ขอบคุณคุณ HotChoc ที่มาแจม ช่วยให้รายละเอียดเพิ่มเติมค่ะ
ดิฉันเล่าอยู่คนเดียวนานๆก็ชักจะคอแห้ง

ระบบบาปบุญที่ซื้อกันได้ ขายกันดี ฟังคุ้นๆยังไงไม่รู้
แต่ช่างเถอะ  เดี๋ยวจะออกนอกเส้นทางไปไกล   จำกัดวงไว้ในเรื่องนี้ดีกว่า

.ในยุคโน้น พฤติกรรมหรูหราฟุ่มเฟือย และยังผิดศีลของโป๊ป เป็นเรื่องที่ปิดกันไม่มิด
ในศาสนสำนักก็มี"หลานชาย"เข้ามายุ่มย่าม เดินกันว่อน  บางคนก็มีสมณศักดิ์สูงๆ หรือได้รับแต่งตังให้มีตำแหน่งเป็นองครักษ์
คนเขาก็รู้ว่าไม่ใช่หลานชงหลานชายอะไรหรอก    เป็นลูกนอกสมรสที่ท่านอุปถัมภ์อย่างดีต่างหาก

พระเจ้าเจมส์ทรงหวังว่าจะได้รัชทายาทชายที่จะครองบัลลังก์อังกฤษสืบต่อจากพระองค์    ทรงตั้งพระทัยปลูกฝังให้เป็นคาทอลิคตั้งแต่แรกประสูติ   ไม่อยากให้เป็นอย่างเจ้าหญิงพระพี่นางทั้งสองที่เป็นโปรแตสแตนท์

เหตุการณ์ที่เรียกได้อีกครั้งว่า "บุญมีแต่กรรมบัง" ก็เกิดขึ้นอีกในปี 1688
บุญมี คือพระราชินีแมรี่แห่งโมดีนา ทรงคลอดเจ้าฟ้าชายจนได้   เป็นเด็กแข็งแรงดี ไม่แท้งหรือตายเสียแต่แรกเกิดอย่างก่อนหน้านี้
แต่ก็มีเสียงซุบซิบไล่หลังมาว่า เด็กคนนี้ไม่ใช่พระราชโอรสแท้จริงหรอก   มีการสับเปลี่ยนเอาเด็กชายลูกชาวบ้านเข้าไปในห้องคลอด
ทั้งนี้เพื่อเป็นการตบตาผู้คนว่ารัชทายาทชายได้ประสูติแล้ว   เพื่อจะสถาปนาเจ้าชายคาทอลิคขึ้นนั่งบัลลังก์

กรรมที่เข้ามาบังพอดี  ก็คือสถานการณ์ทางการเมืองตึงเครียดถึงจุดระเบิดพอดี     พรรคการเมืองทั้งวิกและทอรี่ตลอดจนผู้คนพลเมืองต่อต้านพระเจ้าเจมส์กันหมด     จึงเกิดรัฐประหารกลางเมืองขึ้นมาในปีเดียวกันนั้นเอง
พระราชินีแมรี่ทรงพาเจ้าฟ้าชายองค์น้อยหนีออกจากอังกฤษไปพึ่งพันธมิตรคาทอลิค คือฝรั่งเศส  
พระนางได้ชักชวนให้พระเจ้าเจมส์หนีตายไปด้วยกัน  ดีกว่าพยายามต่อต้านพวกกบฏ หรือยอมให้ถูกจับกุมอยู่ในพระราชวัง
ชะตากรรมอันน่าเวทนาของพระบิดาคงเป็นแรงผลักดันให้พระเจ้าเจมส์ยอมหนีมากกว่าจะสู้ตาย    ก็เลยทรงลี้ภัยออกนอกอังกฤษ

รัฐประหารครั้งนี้  รู้จักกันในนาม The Glorious Revolution

 .....องค์โตคือเจ้าหญิงแมรี่ เสกสมรสไปด้วยเหตุผลทางการเมือง กับลูกพี่ลูกน้องซึ่งเป็นเจ้าชายดัทช์
ชื่อเจ้าชายวิลเลียมแห่งโอเรนจ์ ซึ่งแก่กว่าเธอ ๑๒ ปี ทั้งสองเป็นโปรแตสแตนท์

ตรงนี้ขอขยายความว่ามารดาของเจ้าชายวิลเลียมคือ แมรี พระราชธิดาองค์โตของ King Charles I
ดังนั้นพระเจ้าเจมส์ II (พ่อตา) จึงเป็นน้องแม่ของเจ้าชายวิลเลียมนั่นเอง

 มาแข่งกันรู้น้อยดีกว่าค่ะ คุณเฟื่องแก้ว
อิฉันว่าคุณรู้เยอะกว่าอิฉันอยู่เรื่องนึงนะ
คือ...อึ่งตัวผู้กับอึ่งตัวเมีย หางมันไม่เท่ากันหรือคะ
จริงแล้วอึ่งมีหางหรือไม่มีกันแน่คะ
นี่ถามจริงๆ นะคะ ไม่ได้แกล้ง ไม่รู้จริงๆ  

(ไม่ได้มีเจตนาพูดจาออกนอกเรื่อง (จากสจ๊วตเป็นอึ่ง) นะคะ)

 แวะคุยเรื่องอึ่ง พักยกก่อนก็ได้
อึ่ง มันไม่มีหางไม่ใช่หรือคะ หรือไม่ก็มีอะไรคล้ายๆกระดูก กุดอยู่นิดเดียว

เจ้าหญิงแอนน์ ประสูติ ค.ศ. 1665  เสกสมรส 1683  พระชันษา 18 ปี
สิ้นพระชนม์ 1714   รวมพระชันษา 49 ปี
เฉลี่ยแล้วระหว่างอายุ 18-40 เป็นเวลา 22 ปี  (ถ้านึกว่าอายุ 40 แล้วไม่น่าจะมีอีก)  ทรงพระครรภ์ 17 ครั้ง  ก็แสดงว่าทรงพระครรภ์ทุก 1 ปีกว่าๆ

กลับมาสู่เรื่องที่ค้างอยู่ค่ะ

พระราชบัลลังก์พระเจ้าเจมส์ถูกเลื่อยขาเก้าอี้ลงแล้ว  แต่เรื่องราวก็ยังไม่จบ
หลังจากศึกสายเลือดครั้งที่ 1คือศึกระหว่างพระเจ้าอาเจมส์ที่สองและหลานมอนมัธ จบลงเมื่อต้นรัชสมัย
ศึกสายเลือดครั้งที่สองก็ติดตามมาเมื่อสิ้นบัลลังก์ของพระเจ้าเจมส์  คือเป็นศึกระหว่างพ่อกับลูกสาว

รัฐสภาตกลงใจข้ามประเทศไปทูลเชิญเจ้าหญิงแมรี่พระธิดาองค์ใหญ่ผู้เป็นโปรแตสแตนท์มาครองอังกฤษสืบต่อไป  ตระเตรียมแผนกันตั้งแต่พระเจ้าเจมส์ยังอยู่บนบัลลังก์    
เมื่อสำเร็จผลสมความมุ่งหมายแล้ว ในตอนแรกรัฐสภาตั้งใจจะวางตัวเจ้าหญิงแมรี่เป็น "สมเด็จพระราชินีนาถ" คือเป็นนางพญาที่ปกครองราชบัลลังก์ในฐานะกษัตริย์  และเจ้าชายวิลเลียมอยู่ในฐานะ "เจ้าชายพระราชสวามี"

แต่ก็อย่างที่บอกไว้ข้างบนนี้ว่าเจ้าหญิงทรงหมอบราบคาบแก้ว อยู่ในอำนาจพระสวามี  แม้เจ้าชายปฏิบัติต่อเธออย่างใจจืดใจดำ  ไม่แคร์ความรู้สึกขนาดไหนก็เถอะ
เธอก็เลยไม่ยอมมีตำแหน่งสูงกว่าเจ้าชาย   แต่ยืนกรานให้รัฐสภาถวายราชบัลลังก์ให้เธอและพระสวามีครองร่วมกัน  เป็นพระเจ้าวิลเลียมและพระราชินีแมรี่    ทั้งที่เจ้าชายก็ถือสัญชาติดัทช์อยู่แท้ๆ หาใช่อังกฤษไม่
เพื่อให้เป็นไปตามนี้  ก็ทรงยอมที่จะทำตามเงื่อนไขอื่นๆของรัฐสภา   คือยอมจำกัดอำนาจกษัตริย์ลง  เพิ่มอำนาจให้รัฐสภามากขึ้น  
ในตอนนั้นพระเจ้าเจมส์ลี้ภัยอยู่ในยุโรป    เมื่อทรงทราบว่าพระธิดายอมถึงขนาดนี้ก็กริ้วมาก  ทรงสาปแช่งพระราชินีแมรี่เสียไม่มีดี

 พระเจ้าเจมส์ตัดสินพระทัยจะมาทวงราชบัลลังก์คืนในปีต่อมา  ด้วยการยกพลฝรั่งเศสขึ้นที่ไอร์แลนด์   ซึ่งยังยอมรับว่าพระองค์เป็นราชันย์  เปิดฉากศึกที่ชายฝั่งตะวันออกของไอร์แลนด์  กับพระเจ้าวิลเลียมราชบุตรเขยซึ่งยกพลมาเต็มเพียบ
แม้ว่าพระเจ้าเจมส์ทรงเป็นแม่ทัพที่เคยกรำศึกมาก่อน   แต่ในยามเคร่งเครียดหนัก พระองค์บัญชาการรบผิดพลาด  พระทัยก็ฝ่ออีกด้วย   ทรงเสียขวัญ หนีออกจากสมรภูมิเอาพระองค์รอดไปก่อน ทำให้แม่ทัพนายกองไอริชที่สนับสนุนพระองค์จนญาติพี่น้องล้มตายกันไปเยอะ โกรธแค้นมาก  ถึงกับเรียกว่า James the Shit
พระเจ้าเจมส์กลับไปที่ฝรั่งเศสอย่างผู้ปราชัย   พระเจ้าหลุยส์ไม่ประสงค์จะให้พระเจ้าวิลเลียม เจ้านายของเนเธอร์แลนด์ซึ่งเป็นศัตรูเก่ามีอำนาจแผ่กว้างจนเป็นอันตรายแก่ฝรั่งเศส  จึงอุปการะพระราชาไร้บัลลังก์ด้วยดี     ประทานสิทธิ์ให้พำนักอย่างดี ในปราสาทที่แซงแจแมนอองเลย์     และทรงวางแผนลอบปลงพระชนม์พระเจ้าวิลเลียมในปี 1696  แต่ว่าแผนนี้ล้มเหลวเสียก่อน

พระเจ้าหลุยส์ทรงพยายามจะผลักดันให้พระเจ้าเจมส์ได้รับเลือกเป็นราชาแห่งโปแลนด์     อย่างน้อยถึงไม่ได้บัลลังก์อังกฤษก็ยังมีตำแหน่งสำคัญให้ครองบ้าง เพื่อเป็นพันธมิตรของฝรั่งเศสสืบต่อไป    
แต่พระเจ้าเจมส์มองไปอีกทางว่า ถ้าขืนสมัครพระทัยเข้ารับมงกุฎของโปแลนด์ก็จะทำให้ราษฎรชาวอังกฤษปฏิเสธพระองค์โดยสิ้นเชิง   ถือว่าเป็นไทต่างด้าวท้าวต่างแดนไปแล้ว   พระองค์ก็เลยไม่ยอมเข้าไปข้องแวะในเรื่องนี้

ในเมื่อเข็นไม่ขึ้นสักเรื่องเดียว   พระเจ้าหลุยส์ที่ 14 ก็ทรงระอาเต็มแก่   เลยวางมือจากราชาอังกฤษโดยสิ้นเชิง  
เรียกว่าทรงเลิกสนับสนุนเด็ดขาด  โดยเฉพาะเมื่อทรงเปลี่ยนพระทัย  หันไปทำสัญญาพันธมิตรกับพระเจ้าวิลเลียมแทน  ในปี 1697
ตามแบบคำพูดที่เราคงเคยได้ยินกันบ่อยๆว่า "ในการเมือง ไม่มีมิตรแท้และศัตรูถาวร"

ส่วนพระเจ้าเจมส์  ความหวังเรื่องราชบัลลังก์อังกฤษหลุดลอยไปโดยสิ้นเชิงแล้ว  ก็เก็บพระองค์เงียบ  หันไปถือศีลกินเพลเคร่งครัดเหมือนสละทางโลก  
จนกระทั่งสิ้นพระชนม์ในอีก 2 ปีต่อมา เมื่อค.ศ. 1701 ด้วยโรคเลือดออกในสมอง ( brain hemorrhage )   ไม่มีโอกาสกลับมาเห็นแผ่นดินอังกฤษอีก

แม้สิ้นพระเจ้าเจมส์แล้ว  ศึกสายเลือดในราชวงศ์สจ๊วตก็ใช่ว่าจะจบสิ้นอยู่ดีละค่ะ

ขอหยุดพักชั่วคราวก่อนจะกลับมาต่อ    กำลังมันกับงิ้วธรรมศาสตร์ทางคลิปวิดีโอค่ะ อิอิ

 จะกินของอร่อยต้องใจเย็นๆค่ะ  ใจเย็น..เย็น
****************
กลับไปเล่าเรื่องทางอังกฤษดูบ้างว่า  เหตุการณ์ไปถึงไหน

หลังจากพระสวามีเอาชนะพระบิดาได้แล้ว พระราชินีแมรี่ก็ครองแผ่นดินอังกฤษมาอีกไม่นานนัก  สิ้นพระชนม์เมื่อ ค.ศ. 1694   ต่อจากนั้นพระเจ้าวิลเลียมก็ครองราชบัลลังก์ตามลำพัง  
อาจจะหงอยๆลงไปหน่อยเพราะว่าพระองค์เองไม่ได้เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขอังกฤษ   รัฐสภาเองก็ไม่ค่อยจะปลื้มนัก  
แต่ก็ไม่นานเท่าไรหรอกค่ะ  สิ้นพระชนม์ตามไปอีกองค์ใน 8 ปีต่อมา  
มีเกร็ดเล็กๆแทรกในตอนนี้ว่า  ระหว่างที่พระราชินียังมีพระชนม์ชีพอยู่   พระสวามีก็แสดงความไม่ไยดีเธอเอามากๆ แม้ว่าเธอแสนจะยกย่องจงรักภักดีต่อพระองค์     แต่พอเธอสิ้นพระชนม์ไป ก็กลับแสดงความโศกเศร้าอาลัยอาวรณ์เธอออกมามากมาย
ถ้าหากว่าเป็นความรู้สึกจริงๆ  ก็คงจะอธิบายได้ว่าคนเรามักไม่เห็นคุณค่าของของบางอย่าง  จนกว่าจะสูญเสียมันไป

 ดังที่เล่าแล้วว่าพระราชินีแอนน์เป็นคนขี้โรคมาตั้งแต่เกิด พระชนม์เลยสี่สิบไป พระสุขภาพทรุดโทรมอย่างหนัก  ประชวรจนต้องบรรทมแซ่วอยู่ในพระที่  
แพทย์หลวงก็ช่วยกันมะรุมมะตุ้มรักษา แบบมากหมอมากความ จนพระอาการแย่ลงกว่าที่ควรจะเป็น    เธอก็เลยต้องไปเฝ้าพระผู้เป็นเจ้าเมื่อพระชนม์ได้ 49 ปี
ในเมื่อเธอไม่มีพระโอรสธิดาจะนั่งบัลลังก์ต่อ  พระสวามีก็สิ้นพระชนม์ก่อนหน้านี้ไปแล้ว(หรือถึงไม่สิ้นก็ไม่มีสิทธิ์อยู่ดี) สิทธิ์ในการสืบราชสมบัติก็ตกไปอยู่กับพระญาติโปรแตสแตนท์ที่ใกล้ที่สุด คือเจ้าหญิงโซเฟียแห่งบาวาเรีย  

มาลำดับญาติกันก่อนนะคะ   อ่านแล้วไม่ต้องจำก็ได้    ชื่อเจ้านายฝรั่งนี่ซ้ำๆกัน อ่านแล้วเวียนหัวไม่รู้เจมส์ไหนชาร์ลส์ไหนเฮนรี่ไหนเอลิซาเบธไหน

ขอถอยลำดับกลับไปที่ทูลกระหม่อมปู่ของพระราชินีแอนน์ คือพระเจ้าชาร์ลส์ที่ ๑ ที่พระเศียรขาดไปนั่นไงคะ     พระองค์ท่านมีพระน้องนางองค์หนึ่งชื่อเจ้าหญิงเอลิซาเบธ  เสกสมรสไปกับพระราชาแห่งโบฮีเมีย
เอลิซาเบธมีศักดิ์เป็นย่าน้อยของพระราชินีแอนน์    พระธิดาของเธอคือเจ้าหญิงโซเฟีย   นับญาติกันก็คือลูกพี่ลูกน้องของพระเจ้าเจมส์พระบิดาของแอนน์
เจ้าหญิงโซเฟียเสกสมรสไปกับดยุคแห่งบรันสวิค-ลูนเบิร์กเจ้าผู้ครองแคว้นฮันโนเวอร์(เยอรมัน)    มีพระโอรสชื่อเจ้าชายจอร์ชซึ่งขึ้นครองฮันโนเวอร์ต่อจากพระบิดา
เจ้าชายองค์นี้เลือดเยอรมันเข้มข้น พูดภาษาอังกฤษไม่ได้เลย   แต่ก็มีสิทธิ์ขึ้นครองราชบัลลังก์อังกฤษผ่านทางพระมารดา

รัฐสภาอังกฤษและพระราชินีแอนน์มองข้ามหัวเจ้าฟ้าชายเจมส์ เอ็ดเวิร์ด พระโอรสองค์เดียวของพระเจ้าเจมส์ที่ ๒ ไปซะเฉยๆ
ทั้งที่เจ้าฟ้าชายก็เป็นน้องคนละแม่ของแอนน์   จะว่าไปมีสิทธิ์นั่งบัลลังก์ก่อนแมรี่ด้วยซ้ำไป  ถ้าไม่ได้เป็นคาทอลิค

 พูดถึงพระนามกษัตริย์อังกฤษและฝรั่งเศสนี่ก็ชวนปวดหัวสำหรับคนไทยอยู่อย่างหนึ่ง  คือชื่อช่างซ้ำๆซากๆกันราวกับว่าทั้งประเทศหาชื่ออื่นนอกจากนี้ไม่ได้อีกแล้ว
ทั้งที่แต่ละองค์จะเลือกพระนามอะไรใหม่ก็ได้เมื่อขึ้นครองราชย์   แต่ก็ไม่มีองค์ไหนเลือกฉีกแนวไปจากพระนามโหลพวกนี้
เราจึงต้องมีพระเจ้าเฮนรี่เรียงกันเป็นตับถึง ๘ องค์  จอร์ชดูเหมือนจะห้าหรือหก   ชาร์ลส์สอง เจมส์สอง วิลเลียมสี่
เจ้าหญิงก็ชื่อแมรี่  แอนน์  เอลิซาเบธ อะไรพวกนี้  เวลาอ่านแฟมิลี่ทรีแล้วตาลายในความซ้ำ

เห็นเขา"ว่ากันว่า" เจ้านายแท้ๆจะต้องมีพระนามเรียบง่าย ถือว่าสง่างาม   บอกบ่งเป็นเจ้าทุกกระเบียดนิ้ว
เป็นชื่อที่ถือกันว่า good , plain name
จะมีพระนามที่ฉูดฉาดสีสันสะดุดตาไม่ได้ ยังงั้นถือว่าเว่อ  ไร้รสนิยม
ด้วยความงามอยู่กับความง่ายนี่เอง  พระนามเจ้านายจึงไม่ต่างจากคนเดินดิน     บุรุษไปรษณีย์หรือเจ้าชายก็ชื่อแบบเดียวกัน

ก็เห็นมีเจ้าหญิงไดอาน่าซึ่งเดิมเป็นลูกสาวขุนนางนี่ละค่ะที่พระนามสวยสง่าสมตัว   แต่พี่น้องของท่านก็ชื่อธรรมดาๆ
อีกคนคืออดีตคุณนายคามิลล่า ดัชเชสแห่งคอร์นวอลล์   ชื่อเธอเป็นนางเอกนิยายโรมานซ์จัง

มีสำนวนไทยสมัยสมบูรณาญาสิทธิราชย์ว่า ทำเทียมเจ้านาย จัญไรจะกิน    ค่ะ
เรื่องห้ามตั้งชื่อไม่ให้พ้องกับพระนามเจ้านาย ดิฉันก็เคยได้ยินเหมือนกัน   แต่ไม่ทราบว่ารวมพระบรมวงศานุวงศ์ชั้นเจ้าฟ้าด้วยหรือเปล่า หรือจำกัดเฉพาะพระมหากษัตริย์และพระบรมราชินีเท่านั้น
คงต้องรอผู้รู้อย่างคุณ V_Mee คุณ UP คุณหยดน้ำ มาชี้แจงเพิ่มเติม
*******************
ผู้ที่ไม่เห็นด้วยกับการที่พระราชินีแอนน์และรัฐสภาอังกฤษเอื้อมไกลไปสุดกู่  คว้าเอาพระญาติห่างๆที่เป็นไทต่างด้าวท้าวต่างแดนมาครองราชย์เฉยเลย  
มีทั้งฝรั่งเศสซึ่งไม่ต้องการพันธมิตรโปรแตสแตนท์จับมือกันคุกคามความมั่นคงของคาทอลิค    และอีกประเทศคือสกอตแลนด์ ซึ่งเป็นข้าแผ่นดินดั้งเดิมของราชวงศ์สจ๊วต  
ทั้งสองก็เริ่มฮึ่มฮั่มขู่จะประท้วง โดยยกเจ้าฟ้าชายเจมส์ ฟรานซิส เอ็ดเวิร์ด สจ๊วต เชื้อสายราชวงศ์สจ๊วตองค์จริงขึ้นมาเป็นผู้อ้างสิทธิ์ในราชบัลลังก์  โดยได้รับกองกำลังสนับสนุนจากพระเจ้าหลุยส์ที่ ๑๔ แห่งฝรั่งเศส

ขอแวะอธิบายศัพท์หน่อยนะคะ
คำกริยา to pretend ในภาษาอังกฤษ แปลว่า เสแสร้ง หรือทำทีเป็นว่า...
แต่คำว่า pretender  ถ้ามาใช้ในประวัติศาสตร์ ไม่ได้แปลว่าผู้เสแสร้งแกล้งทำหรือตบตาคนอะไรทำนองนั้น    แต่มีความหมายเฉพาะว่า "ผู้อ้างสิทธิ์ในราชบัลลังก์"

pretender ในประวัติศาสตร์อังกฤษมีหลายคนด้วยกัน   ถอยหลังกลับไปได้หลายศตวรรษ  แต่จะบรรยายหมดก็เข้ารกเข้าพงไป     เอาเป็นว่าขอจำกัดแค่ราชวงศ์สจ๊วตก็พอ

 ขอถามนอกเรื่องหน่อยได้มั้ยครับ ผมเพิ่งเข้ามาในหมวดนี้เลยอยากรู้ว่าคุณ เทาชมพูและคุณนิลกังขาเป็นอาจารย์รึป่าว มีความรู้มากทั้งคู่เลย บอกหน่อยนะครับ

 ตอบ คห 44
 http://www.vcharkarn.com/include/vcafe/showkratoo.php?Cid=130&Pid=28117

คุณพระนิลอยู่บัวแก้วมังคะ แต่ความรู้แพรวพราวเหลือเกิน คาดว่าจะพบตัวจริงวันที่ 5 มีนาคม
ที่ชาวเรือนไทยจะมีตติ้งสังสรรค์ แล้วจะเล่าให้ฟังค่ะ

 เข้ามาตามไล่อ่านกระทู้ครับอาจารย์
กว่าจะสอบเสร็จได้ เหงื่อตกน่าดู

วันนี้มีทั้งสอบ ทั้งส่งงาน ทั้งนำเสนองานหน้าห้อง รวมกัน 5 อย่าง
ไม่ต้องไปไกลถึงเชียงใหม่นิสิตทั้งคณะก็เดินกันว่อนเป็นแพนด้าซะแล้วล่ะครับ

 ปณิธานด้านศาสนาของพระราชาพลัดถิ่นนับว่ามั่นคงน่าสรรเสริญ อย่างน้อยก็ไม่หักหาญจิตใจพันธมิตรใหญ่คือพระเจ้าหลุยส์ที่ ๑๔  และพระสันตปาปาแห่งโรมที่อุดหนุนจุนเจือมาตลอด   แต่ในทางการเมืองแล้วกลับตาลปัตรเป็นผลร้ายกับพระองค์  

เพราะการเมืองเปรียบได้กับกังหันต้องลมหมุนวน  ไม่รู้กี่หนต่อวัน    นโยบายที่เห็นว่าดีงามถูกต้องที่สุดในวันนี้อาจพลิกผันเป็นเลวที่สุดในวันพรุ่งนี้     ศัตรูที่แยกเขี้ยวเล่นงานกันชนิดไม่เผาผีอาจจะจับมือกลายเป็นมิตรกันด้วยดี   อะไรที่เป็นไปไม่ได้ก็เป็นไปได้ทั้งนั้นในด้านการเมือง

นักการเมืองที่ช่ำชองอย่างพระเจ้าชาร์ลส์ที่ ๒ ย่อมเรียนรู้ข้อนี้ดี  ถึงได้ทรงเอาตัวและประเทศรอดมาได้จนตลอดรัชกาล   ไม่เพลี่ยงพล้ำเสียทีใคร  
แต่ว่าพระเจ้าเจมส์ที่ ๒ พระอนุชาและหลานเธออย่างพระราชาหนุ่ม  ที่ประวัติศาสตร์ขนานนามให้ภายหลังว่า The Old Pretender หมุนตามลมไม่ทัน

 เมื่อถึงปี ๑๗๑๔  เป็นปีที่ราชบัลลังก์อังกฤษเปลี่ยนไปสู่มือเจ้านายเยอรมัน   ในปีนั้น  ฝรั่งเศสแพ้สงคราม ต้องจำยอมทำสนธิสัญญาประนีประนอมกับอังกฤษ    
ข้อตกลงข้อหนึ่งที่เป็นการมัดมือชกพระเจ้าหลุยส์คือพระองค์ต้องเนรเทศพระเจ้าเจมส์ที่ ๓ ออกจากฝรั่งเศส ไม่ให้การสนับสนุนอีก

เมื่อสถานการณ์ชักคับขัน   ขบวนการผู้สนับสนุนพระราชาอังกฤษสายพระเจ้าเจมส์ ที่มีชื่อเรียกเฉพาะว่า "พวกจาโคไบท์" ก็แสวงหาขุมกำลังใหม่ที่จะช่วยเกื้อหนุนให้พระราชาของพวกเขาได้กำลังไปทำศึกกับพระเจ้าจอร์ชที่ ๑ จากฮันโนเวอร์ที่เสด็จมาครองอังกฤษ    คือเล็งไปที่สกอตแลนด์  ถิ่นเดิมของราชวงศ์สจ๊วต
พระเจ้าเจมส์ที่ ๓ ก็เสด็จออกจากฝรั่งเศสไปที่นั่น

สกอตแลนด์แบ่งเป็น clan เยอะแยะ  จะเรียกว่าเผ่าก็จะฟังเหมือนอินเดียนแดงไป   คือพวกนี้มาจากตระกูลต่างๆในสกอตแลนด์ที่รวมกันอยู่กับประมุข   ดูไปก็คล้ายกับในประวัติศาสตร์ของญี่ปุ่นที่มีปราสาทนั้นปราสาทนี้ของขุนนางตระกูลต่างๆอยู่เหมือนกัน

พวกจาโคไบท์พยายามรวบรวมหัวหน้า clan  ต่างๆในสกอตแลนด์ ก่อกบฎ  เพื่อรวมรวมพลเข้าด้วยกันเป็นหมวดหมู่เดียว  เป็นกองทัพให้พระราชา
แต่ก็ล้มเหลว ทำไม่สำเร็จ     พระเจ้าเจมส์ก็จำต้องต้องบ่ายหน้าจากสกอตแลนด์กลับไปฝรั่งเศสอีกครั้ง

 การกลับไปฝรั่งเศสอย่างผู้ปราชัยในครั้งนี้  ชะตากรรมที่รอคอยอยู่ยิ่งเลวร้าย   เพราะพระเจ้าหลุยส์ที่ ๑๔  สุริยราชันย์ผู้ยิ่งใหญ่ได้ดับแสงสิ้นรัชกาลลงไปแล้ว    
รัฐบาลของฝรั่งเศสรังเกียจพระราชาไร้บัลลังก์  ไม่ประสงค์จะรับไว้เป็นภาระ เพราะมีแต่เสีย ไม่มีได้ประโยชน์อะไรขึ้นมาสักอย่าง  จึงบีบให้พระเจ้าเจมส์ที่ ๓ ออกไปจากอาณาจักร
แต่ในเมื่อพระองค์เป็นคาทอลิค    สันตปาปาแห่งโรมจึงอ้าแขนต้อนรับด้วยดี      เจมส์ ฟรานซิส เอ็ดเวิร์ด สจ๊วต หรือพระเจ้าเจมส์ที่ ๓ เสด็จไปพำนักอยู่ที่โรมจนสิ้นอายุขัย
แต่ศึกสายเลือดก็ยังไม่จบอยู่ดี

 พระราชาไร้บัลลังก์นั้นเมื่อพระชนม์มากขึ้นก็ยิ่งหมดสภาพที่จะกลับไปกอบกู้ราชบัลลังก์คืนมา  
ทรงกลายเป็นคนอารมณ์ร้ายชอบทะเลาะวิวาทกับคนอื่นๆแม้แต่ลูกเมีย    เป็นผลจากความระทมขมขื่นในความล้มเหลว  
ทรงเจ็บปวดที่ใครต่อใครตั้งสมญาพระองค์ว่า Mr. Misfortune หรือเรียกอย่างชาวบ้านก็คงเป็น "ท่านโคตรซวย"
อารมณ์ขึ้นๆลงๆนี้ก็ติดตัวไปจนตลอดพระชนม์ชีพ  แต่ก็ไม่ย่อท้ออยู่เรื่องหนึ่งคือความฝันที่จะกลับไปครองอังกฤษได้อีกครั้ง

สภาพแวดล้อมนับว่าเป็นใจให้เจ้าชายชาลี   สันตปาปาแห่งกรุงโรมให้การอุปถัมภ์เจ้าชายด้วยดี    ทรงเติบโตขึ้นมาแบบเจ้าชายทุกกระเบียดนิ้ว  
ส่วนประเทศอื่นๆที่นับถือคาทอลิคก็เล็งว่าบอนนี่ ปรินซ์ ชาร์ลี เหมาะสมจะกลับคืนสู่บัลลังก์อังกฤษอีกครั้ง   ถ้าหากว่าทำได้  พวกนี้ก็จะได้อังกฤษเป็นพันธมิตรที่ยิ่งใหญ่ของตน  
และนอกจากนี้หลายประเทศก็ไม่ชอบเจ้าเยอรมันที่ส้มหล่นได้ครองอังกฤษอีกด้วย

เจ้าชายถูกปลูกฝังให้ถือว่าหน้าที่และภารกิจสำคัญคือนำราชบัลลังก์อังกฤษกลับคืนมา    พระบิดาทรงส่งพระโอรสไปรับการฝึกหัดอย่างทหารตั้งแต่พระชนม์ยังน้อยๆ
เมื่อเจริญวัยขึ้นเป็นหนุ่ม เจ้าชายก็เป็นนายทหารที่มีฝีมือคนหนึ่งเสียด้วย

พระเจ้าเจมส์ที่ ๓ ทรงลอบติดต่อกับฝรั่งเศส(ซึ่งกังหันหมุนกลับมาให้การสนับสนุนพระราชาราชวงศ์สจ๊วตอีกครั้ง) ให้พระโอรสได้เข้าไปเป็นผู้บังคับบัญชากองทหารหน่วยรบนอกประเทศของฝรั่งเศส   เพื่อจะยกทัพไปรุกรานอังกฤษโดยเฉพาะ

 ข้อยซื่อ"ออร์โธฯ" บ่ไซ่"ออโถ"ดอก

 ทางด้านอังกฤษ  ราชวงศ์ฮันโนเวอร์ที่เข้ามาครองบัลลังก์ก็ใช่ว่าจะผาสุกนัก  
ราชาเยอรมันคือพระเจ้าจอร์ชที่ ๑ ตรัสภาษาอังกฤษไม่ได้    ทรงขลุกขลักไปเสียเกือบทุกเรื่องแม้แต่จะสั่งการมหาดเล็กในวัง    
ผลคือข้าราชสำนักอังกฤษแอบพากันหัวเราะเยาะลับหลัง ไม่ค่อยจะยำเกรงเจ้าเหนือหัว เพราะเห็นว่าเป็นไทต่างด้าวท้าวต่างแดน

ส่วนการบริหารบ้านเมืองก็ต้องทรงพึ่งเซอร์โรเบิร์ต  วอลโพล อัครมหาเสนาบดีให้เป็นผู้พิจารณาตัดสินในเรื่องสำคัญๆ
เพราะพระองค์ไม่มีความรู้ความเข้าใจถึงความเป็นอยู่ในอาณาจักรอังกฤษ

รวมความแล้วอำนาจก็ไม่ค่อยจะอยู่ในพระหัตถ์กี่มากน้อย     ส่วนใหญ่ก็เลยไม่ค่อยจะเสด็จมาอยู่ในอังกฤษ แต่ประทับอยู่ในถิ่นเดิมที่เยอรมัน ที่พระองค์ปลอดโปร่งโล่งพระทัยมากกว่า    

ในสมัยนี้จึงเป็นสมัยแรกที่อำนาจของรัฐสภาและคณะเสนาบดีโดยมีอัครมหาเสนาบดีเป็นประธาน  เริ่มฟอร์มตัวได้แข็งแกร่งในการบริหารประเทศ  
โดยที่พระราชาเป็นฝ่ายโอนอ่อน   รัฐสภาจึงไม่ต้องพึ่งหรือขัดแย้งกับกษัตริย์อย่างเมื่อก่อน

 บอนนี่ปรินซ์ชาร์ลีหลบซ่อนอยู่ ๑ สัปดาห์ในบ้านของฟลอร่ารอจังหวะจะหนีภัย    
ใน ๑ สัปดาห์ที่ทรงพบปะหญิงสาว  ทั้งที่ต้องเสี่ยงอันตรายอยู่ทุกขณะ  ความรักแรกพบก็ได้เบ่งบานขึ้นสำหรับคนทั้งสอง  
แม้ยังมองไม่เห็นหนทางเป็นไปได้ที่จะลงเอยด้วยกันก็ตาม

เรื่องน่าใจหายใจคว่ำเกิดขึ้น  เมื่อนายพลแคมป์เบลของอังกฤษข้ามมาที่เมืองเบนบีคิวล่าเพื่อจะตามล่าตัวเจ้าชาย    
แต่ท่านนายพลอาจจะคว้าน้ำเหลวมาแล้วหลายแห่งจนเบื่อหน่ายเต็มที   ก็เลยคิดว่ามาที่นี่ก็คงเหมือนๆอีกหลายที่  ที่มีแต่ข่าวโคมลอย
หรือจริงๆแล้วท่านนายพลเองก็อาจจะไม่อยากจับลูกหลานของเจ้านายเก่าไปขึ้นศาลพิพากษาโทษ  ซึ่งแน่นอนว่าต้องประหารลูกเดียว
ก็เลยไม่สนใจเบาะแสที่นักเทศน์โปรแตสแตนท์คนหนึ่งแจ้งมา  
ทำให้พลาดเรื่องเจ้าชายไปอย่างฉิวเฉียด

ผมเคยไปที่สมรภูมิ Culloden ด้วยครับ อยู่ใกล้ๆกับ Inverness เมืองท่องเที่ยวสำคัญใน Highland ครับ คนสก็อตจะบอกว่าสมรภูมินี้ไม่ใช่การรบแต่เป็นการสังหารหมู่ชาวสก็อต ที่สั่งการโดยผู้นำทัพอังกฤษคือ  Duke of Cumberland

 http://www.undiscoveredscotland.co.uk/inverness/culloden/

นึกแล้วก็สงสารพวกสก็อตเพราะถูกอังกฤษข่มเหงมาตลอด ใครที่ดูหนัง Brave hearth คงจะนึกภาพออก
เรื่องนั้นเกิดขึ้น 500 ปีก่อนสมรภูมิที่ Culloden ในสมัยนั้น King Edward ที่หนึ่ง (Longshanks) มีความคิดติดหัวว่า "The trouble with Scotland is that it is full of Scots" เลยสังหารโหดไปซะเยอะ ห้าร้อยปีผ่านไป Duke of Cumberland ก็คิดแบบเดียวกัน

ที่แย่กว่านั้นคือในสมรภูมิ Culloden ทหารที่สังหารพวกจาโคไบต์ก็เป็นพวกสก็อตด้วยกันเองนั่นแหละ ชาวสก็อตที่อยู่ฝ่ายตรงข้างกับเจ้าชายรูปงามมีมากกว่าชาวสก็อตที่ยืนเคียงข้างพระองค์ ช่างน่าเศร้าจริงๆ

 เข้าไปอ่านในเว็บที่คุณจ้อลิ้งค์ให้    น่าสงสารเจ้าชายจริงๆ  
เขาว่า...ถ้าเพียงแต่ทัพสก๊อตไม่รวนเร  บรรดาหัวหน้านายกองอยากถอยกลับเสียกลางทางที่ดาร์บี้    แต่รุกหน้าต่อไปถึงลอนดอน
ก็จะได้ทัพเวลส์ มาช่วย  ลอนดอนก็ระส่ำระสายเต็มที
เจ้าชายก็คงชนะได้ขึ้นครองอังกฤษ  ประวัติศาสตร์ก็คงเปลี่ยนไปอีกแยะ

แต่มันก็เป็นเพียง....ถ้า...if  เท่านั้นเอง

 เมื่อกลับมาที่บ้านเดิม    แผนการณ์ช่วยเจ้าชายรั่วไหลออกไป   ฟลอร่าถูกจับส่งตัวขึ้นศาล   เธอถูกตัดสินลงโทษจำคุกที่หอคอยแห่งลอนดอน  
แต่ชื่อเสียงของฟลอร่าขจรขจายไปทั่วประเทศแล้วในตอนนั้น ทำให้รัฐบาลอังกฤษไม่กล้ารุนแรงกับเธอมากนัก  
เธอได้รับสิทธิพิเศษให้อยู่สะดวกสบายพอใช้ในหอคอย  มีบุคคลสำคัญไปเยี่ยมเยียนเสมอ  
เธอต้องโทษอยู่ไม่นาน   ปีต่อมาก็ได้รับพระราชทานอภัยโทษ  เป็นอิสระกลับไปบ้านเดิม  

แต่ฟลอร่าก็ยังไม่ได้แต่งงานกับคู่หมั้นในทันที  ต่อจากนั้นอีก ๓ ปี ถึงตกลงใจสมรสกับเขา  
เมื่อบิดาเลี้ยงถึงแก่กรรม เธอก็ได้ครอบครองคฤหาสน์ของตระกูลแม็คโดนัลด์   แต่ว่าบ้านใหญ่นั้นทรุดโทรมเกินกว่าจะฟื้นคืนสภาพได้อีกแล้ว

 ชะตากรรมบอนนีชาร์ลส์จะเป็นอย่างไร ติดตามตอนต่อไปครับ......

 เว็บไซต์อ้างอิง ที่มาของบทความ

 http://en.wikipedia.org/wiki/Lady_Anne_Hyde
http://scotlandvacations.com/stuart.htm
http://www.scotshistoryonline.co.uk/charlieb.html
http://digital.library.upenn.edu/women/marshall/england/england-92.html
http://www.rampantscotland.com/famous/blfamflora.htm
http://www.royalty.nu/Europe/Charlie.html
http://scotlandvacations.com/flora.htm
http://en.wikipedia.org/wiki/James_III_of_England
http://en.wikipedia.org/wiki/James_Scott,_1st_Duke_of_Monmouth
http://www.britannia.com/history/monarchs/mon51.html
http://www.historic-uk.com/HistoryUK/England-History/KingsandQueens.htm
http://womenshistory.about.com/od/rulerspre20th/p/mary_modena.htm
http://departments.kings.edu/womens_history/anne.html
http://www.nndb.com/people/402/000093123/
http://www.rampantscotland.com/songs/blsongs_skye.htm
http://nc.essortment.com/whowasbonniep_rlhk.htm
http://www.camelotintl.com/heritage/rulers/mary_ii.html  

 โอ้ สวยจังเลยค่ะ คุณจ้อ

สักวันๆๆ จะต้องไปเยี่ยมเจ้าชายด้วยตัวเองให้ได้ค่ะ
ขอบคุณสำหรับภาพสวยๆค่ะ

ด้วยความยินดีค่ะคุณจ้อ
edit เสร็จแล้วขอให้ส่งเมล์มาให้ด้วยนะคะ  
เผื่อจะตัดหรือเพิ่มเติมอะไรให้เรียบร้อย

ดูภาพแล้วก็ยังอดรู้สึกไม่ได้ว่าบอนนี่ปรินซ์ชาร์ลี
ก็ยังอยู่อย่างโดดเดี่ยวเหมือนเดิม

แวะไปตระเวนสกอตแลนด์ 8 วัน 7 คืน อึไหลไคลย้อย(อาหารเป็นพิษ:))ไปตามๆ กัน แวะไปดูทุ่งหญ้าสมรภูมิคัลโลดอนและหลุมฝังศพของฟลอร่า แมคโดนัล เลยต้องเอาภาพมาฝาก ขอขุดเอากระทู้เก่าขึ้นมา update  ซะหน่อยครับ

ทุ่งหญ้าที่เป็นสมรภูมิคัลโลดอนอยู่นอกเมือง Inverness เมืองทางตอนเหนือๆ ต้นทะเลสาบ Loch Ness ไปไม่ไกล ราวๆ 5 ไมล์เท่านั้น พอดีผมขับรถผ่านเห็นป้ายบอกเลยแวะเลี้ยวไปดูซะหน่อย ผู้สนใจจะดูแต่ทุ่งก็ได้ดูฟรี เข้าไปเดินดูได้เลย หรือจะดูนิทรรการจัดแสดงก็ได้แต่เสียเงิน ผมเลยเลือกอย่างแรก  ;D


คัลโลดอนเห็นเค้าเขียนไว้ว่าเป็นสมรภูมิสุดท้ายที่รบกันบนแผ่นดินใหญ่อังกฤษ  ทหารสกอตตายและบาดเจ็บประมาณ 700 คน ไม่รวมพวกที่ถูกจับและไปตายระหว่างทางล่องเรือไปไต่สวนที่ลอนดอนอีกหลายร้อยคน ส่วนทหารฝ่ายอังกฤษตายราว 50 คน

ภาพแรกเป็นทางเข้ามีป้ายบอกใหญ่โตรับรองไม่พลาด เลี้ยวเข้าไปก็หาที่จอดรถได้เลย
ภาพที่สองเป็นป้ายบอกให้เคารพสถานที่ ด้านหลังคือทุ่งที่เค้ารบกัน
อาคารที่เห็นสีเทาๆ ลิบๆ คืออาคารแสดงนิทรรศการแต่ดูไม่ฟรีเลยไม่ได้เข้าไปดูครับ

ในทุ่งจะมีป้ายบรรยายเรื่องราวสั้นๆ หรือบอกจุดที่มีการรบนองเลือดหรือตำแหน่งที่แม่ทัพนายกองต่างๆ บัญชาการรบกันทั้งฝ่ายอังกฤษและสกอต  รวมทั้งกองหินไว้อาลัยทหารสกอตตระกูลต่างๆ ที่เอาชีวิตมาทิ้งที่นี่  รวมทั้งทหารอังกฤษด้วย มีตระกูลแมคอินทอชด้วย ไม่รู้ลูกหลานคนไหนมาโด่งดังเป็นทั้งดารานักร้องที่เมืองไทย

ถัดไปสองสามวันแวะไปเกาะ Skye ต้องบอกว่าเกาะนี้ธรรมชาติอลังการมากๆ ภูเขาโล่งๆ บางช่วงขับรถไปนึกว่าอยู่บนดาวอังคาร ใครไม่ได้ไปต้องร้องกิ๊วๆ เสียดายแทน
ขับๆ รถไปเห็นมีสุสานทางตอนเหนือของเกาะเลยแวะไปดูซะหน่อยก็แจ็ตพอตพอดี กลายเป็นว่าที่นี่คือสุสานที่ฝังศพของฟลอร่า แมคโดนัลพอดีซะด้วย ต้องแวะลงไปไว้อาลัยยกย่องเธอซะหน่อย


ภาพแรกภาพถนนคดเคี้ยวบนเกาะ จริงๆ มีวิวอลังการกว่านี้มากแต่อยากให้เห็นถนนครับ ชอบ คดดี เลยเลือกภาพนี้มา ขับรถรอบเกาะนี่สนุกมากๆ วันนึงไม่พอเที่ยวจริงๆ
ภาพที่สองเป็นพิพิธภัณฑ์ของเกาะ ค่าดูคนละ 2.5 ปอนด์ แสดงให้เห็นบ้านเรือนสมัยที่ฟลอร่ามีชีวิตอยู่ช่วงๆ นั้นแหละ  ชีวิตบนเกาะน่าจะลำบากมาก ขนาดปัจจุบันช่วงตอนเหนือของเกาะยังดูน่าเหงามากเลย  พิพิธภัณฑ์นี้อยู่ปากทางเข้าสุสานครับ
ภาพหลุมศพของฟลอร่า แมคโดนัล

             ตามไปสกายด้วยคน ครับ

ฝากเพลง Skye Boat Song   version นี้ที่ชอบ ครับ

            http://www.youtube.com/watch?v=Ufz2yaFMEtg
 

เห็นแล้วอยากขึ้นไปถึง Skye บ้างค่ะ     แต่คงจะยาก เพราะต้องเช่ารถจากลอนดอน ขับไปเอง   
เพลง Skye Boat Song  ฟังเท่าไรก็ไม่เบื่อ  

คุณประกอบผ่าน Loch Ness เจอเนสซี่ หรือร่องรอยของเนสซี่  เอามาฝากคุณเพ็ญชมพูบ้างไหมคะ
เดี๋ยวนี้เขาเลิกเชื่อเรื่องเนสซี่กันหรือยัง

เจอครับ เขียวเชียว เลยซื้อมา 2 ตัว กะว่าเอาไปฝากอีหนูเจสแถวบ้านตัวนึง กับให้เด็ดติดรถอีกตัวนึง แต่ยังไม่ทันถ่ายรูปเอาไปลงกระทู้สัตว์ประหลาด 2 เผลอแป๊บเดียวเด็กเจี๊ยะเรียบร้อยไปแล้ว  ;D

เด็กติดรถตั้งตัวเป็นผู้เชียวชาญเรื่องเนสซี่ บอกให้ฟังว่าเนสซี่เป็นผู้หญิง และเด็กถามคำถามตอบยากมาคำถามนึง ทะเลสาบ Loch Ness เค็มหรือจืด? ไอ้ผมก็ลืมชิมดู

คลิปนี้ควรจะอยู่ในกระทู้สัตว์ประหลาด 2   แต่ขอเอามาฝากหนุ่มน้อยของคุณประกอบในกระทู้นี้ค่ะ

http://www.youtube.com/watch?v=6YqzYHAfg34

แผนที่ประกอบ  ;)

(http://www.visitsouthlochness.com/uploads/images/loch-ness-map.gif)


คุณประกอบตอบเด็กที่บ้านได้เลยว่า น้ำในทะเลสาบ Ness (Loch ในภาษาสกอตแปลว่า ทะเลสาบ) มีรสจืด ไม่เชื่อไปถาม คุณพี่วิกกี้  (http://en.wikipedia.org/wiki/Loch_Ness) ดูก็ได้

ว่าง ๆ คุณประกอบไปแวะ กระทู้สัตว์ประหลาด  (http://www.reurnthai.com/index.php?topic=3296.msg121573#msg121573) บ้างเน้อ

(http://ptcdn.info/emoticons/smiley/อมยิ้ม04.png)