เรื่องแม่ค้าขายอ้อยควั่น นึกถึงเรื่องขมิ้นกับปูน ตอนแม่ปริก จำปา ปีบ จะเปิดร้านอาหารท่านเจ้าคุณบิดาค่อนขอดว่า "เห็นพวกแกขายของแล้วพาลให้นึกถึงนังพวกแม่ค้าขายอ้อยควั่น" ทีแรกคิดว่าคล้ายแม่ค้าส้มตำยกหาบที่หัวลำโพง......ไม่รู้เหมือนกันไหมคะ
ไม่เหมือนค่ะ แม่ค้าขายอ้อยควั่นเขาก็ขายอ้อยควั่นจริงๆ ตรงไปตรงมา คนขายมักเป็นสาวๆหน้าตาจิ้มลิ้มในตลาดต่างจังหวัด เป็นเหตุให้หนุ่มๆไปรุมล้อมซื้ออ้อยควั่นกันมาก
มีตำนานว่า หนุ่มๆที่ออกต่างจังหวัดในสมัยสัก 50-60 ปีก่อน มีพวกข้าราชหนุ่มๆทั้งพลเรือนและทหาร กำลังเป็นหนุ่มแต่ไม่มีโอกาสเจอสาวเมืองหลวง เพราะต้องถูกส่งไปหัวเมืองเสียก่อน แม่ค้าอ้อยควั่นหน้าตาดีๆจึงกลายเป็นคุณนายกันหลายราย
เมื่อสามีย้ายกลับเมืองหลวง คุณนายก็กลับมาอยู่ในวงไฮโซ เป็นเหตุให้เจ้าคุณในขมิ้นกับปูนค่อนเอาได้ เมื่อลูกสาวจะริอ่านค้าขาย ซึ่งถือเป็นอาชีพด้อยกว่าขุนน้ำขุนนาง