เรือนไทย

 :)สวัสดีครับท่านสมาชิก เมื่อสองสามวันก่อนระหว่างที่ผมกำลังช่วยสหายค้นหนังสือที่เพิ่งได้มาใหม่
เผอิญผมพบหนังสือเกี่ยวกับพระภาวนาโกศล หรือหลวงปู่เอี่ยม วัดหนัง มีเรื่องสงสัยครับ
คือ หลวงปู่ท่านฝากตัวเป็นศิษย์กับหลวงปู่รอด วัดหนังที่เชี่ยวชาญคาถาอาคม
แต่ว่าทำไมตอนปลายรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าฯ หลวงปู่รอดถึงถูกถอดสมณศักดิ์เป็นพระสงฆ์ธรรมดา?
ท่านผู้รู้ได้โปรดไขข้อสงสัยด้วยเถิดครับผม :D

 :Dผมว่า กระทู้สงสัยของผมอาจยากไปนิด
แต่เป็นเรื่องที่ผมสงสัยจริงๆ ครับ
เมื่อวานก่อนก็ลองถามwebอื่นๆ แต่ก็ยังหาคำตอบไม่ได้
อาจต้องถามนักสะสมนักนิยมพระเครื่องสายหลวงปู่เอี่ยม
ตอนนี้ท่านสมาชิกใดพอมีข้อมูลลองแสดงความเห็นได้ครับ
ส่วนผมถ้ามีความคืบหน้าจะมารายงานให้ทราบอีกที ;D

ข้อมูลเรื่องนี้มีอยู่ในอินเทอร์เน็ต  แต่จะถูกต้องมากน้อยแค่ไหน ไม่ทราบเหมือนกัน
เข้าไปที่ http://www.dharma-gateway.com  นะคะ

หลวงปู่รอด แต่เดิมท่านไม่ได้จำพรรษาที่วัดหนังนะครับ

หลวงปู่รอด ไม่ยอดถวายอดิเรกแด่พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าฯ เนื่องจากไม่พอใจในการที่เห็นว่า พระสงฆ์แตกแยกเป็นสองนิกาย คือ เถรวาท และธรรมยุติ จึงได้ถูกสมณศักดิ์ออก

ขอบคุณคุณsimeseครับ

ถ้าจำไม่ผิดหลวงปู่รอด อยู่วัดนางนอง
และเรื่องนิกายนั้นน่าจะเป็น มหานิกายกับธรรมยุติ
มากกว่าเถรวาทกับธรรมยุตินะครับ

หลวงปู่รอด วัดโคนอน ครับ

ถ้าจำไม่ผิด หลวงปู่รอดอยู่วัดนางนอนก่อน พอถูกถอดสมณศักดิ์จึงย้ายไปอยู่วัดโคนอนครับ และทัดทานไม่ให้หลวงปู่เอี่ยมตามไปวัดโคนอน

“พระครูธรรมถิดา” (รอด)  เป็นบุตรใครไม่ทราบ ภูมิลำเนาเดิมอยู่คลองขวาง  ตำบลคุ้งเผาถ่าน  อำเภอบางขุนเทียน  จังหวัดธนบุรี  เป็นฐานานุกรมใน  พระนิโรธรังสี  พระราชาคณะ  เจ้าอาวาสองค์แรก (ของวัดหนัง)  เป็นผู้เชี่ยวชาญในฝ่ายวิปัสสนาธุระที่สำคัญรูปหนึ่ง  เมื่ออยู่วัดหนัง อยู่คณะสระ  พระนิโรธรังสีมรณภาพแล้ว  ได้รักษาวัดอยู่คราวหนึ่ง  ภายหลังทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้เป็นเจ้าอาวาสวัดนางนองและพระราชทานสมณศักดิ์เป็น  ที่พระภาวนาโกศล  ในรัชกาลที่ ๔    เสด็จพระราชทานผ้าพระกฐินวัดนางนอง  เล่ากันว่า  ท่านไม่ถวายอดิเรกนับเป็นความผิด ฐานหมิ่นพระบรมเดชานุภาพ  ทางราชการถอดออกจาก สมณศักดิ์  ท่านจึงไปอยู่วัดโคนอนซึ่งอยู่ในคลองขวาง  ฝั่งตะวันตก  ต.บางหว้า  อ.ภาษีเจริญ  จ.ธนบุรี  และมรณภาพที่วัดนี้  หลวงปู่รอดองค์นี้เป็นผู้สร้างวัดอ่างแก้ว  ในวันที่เกิดเหตุนั้น  หลวงปู่เฒ่าก็อยู่ในที่นั้นด้วยสมัยที่ยังเป็นพระปลัดได้เตือนให้พระภาวนา โกศลเถระ (รอด) ถวายอดิเรก  แต่ท่านยังเฉยเสียพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงกริ้วมาก  เสด็จออกมานอกพระอุโบสถ  แล้วตรัสด้วยพระสุรเสียงอันดังว่า  “เขาถอดยศเรา” เกล่ากันว่าสาเหตุที่ไม่ยอมถวายอดิเรกนั้น เนื่องด้วยท่านไม่สบอารามณ์ในเรื่องการแบ่งแยกนิกาย ธรรมยุตกับมหานิกาย  อันเป็นสาเหตุให้สงฆ์แตกแยกกัน
       ต่อมาหลังจากพระภาวนาโกศลเถระ (รอด)  ถูกเรียกพัดยศคืนไม่นานนัก  วันหนึ่งสังฆการีก็ได้รับ พระบรมราชโองการให้นำพัดยศมาถวายคืนให้ท่าน  แต่ท่านไม่ยอมรับและพูดกับสังฆการีว่า  ใครเป็นผู้ถวายพัด แต่อาตมาและใครเล่าที่เอาคืนไป  บุรุษจงเอากลับไปเสียเถิด    วิทยาคุณของ พระภาวนาโกศลเถระ (รอด)  ที่จะบรรยายต่อไปนี้  คุณปู่ทรัพย์  ทองอู๋ได้เล่าให้ทายาทฟังต่อ ๆ กันมา  ซึ่งจะได้นำมาประมวลเข้าไว้ดังต่อไปนี้


http://watnang.com/luangphu/luangphu_02.html