เรือนไทย

General Category => ระเบียงกวี => ข้อความที่เริ่มโดย: ลิตเติลเกิร์ล ที่ 05 พ.ย. 14, 21:26



กระทู้: สักวา ว้าวุ่นใจ
เริ่มกระทู้โดย: ลิตเติลเกิร์ล ที่ 05 พ.ย. 14, 21:26
(http://upic.me/i/hb/t1005.jpg) (http://upic.me/show/52625879)

สักวาล้าอ่อนใจอ่อนล้า
คิดค้นหาคำเขียนจนเวียนหัว
สมาธิถอยขลาดเลยหวาดกลัว
เขียนกลอนมั่วมีบ้างเป็นบางวัน

คิดไม่ออกบอกเลยเฉลยกล่าว
สมองร้าวฤๅล้าช่างน่าขัน
สมองสิ้นสื่อสร้าง หนทางตัน
นั่งรำพันบ่นพ้อท้อใจเอย
 
;D
ลิตเติลเกิร์ล
(http://upic.me/i/69/hapng01100093.png) (http://upic.me/show/52625920)


กระทู้: สักวา ว้าวุ่นใจ
เริ่มกระทู้โดย: เพ็ญชมพู ที่ 06 พ.ย. 14, 13:46
สักวาว้าวุ่นใจทำไมเล่า
หากมัวเศร้ายิ่งนานงานจะเสีย
เริ่มปรับใจปรับกายหายอ่อนเพลีย
เดินหน้าเคลียร์ปัญหามาประดัง

คิดไม่ออกยิ้มไว้ได้การแน่
ทุกอย่างแก้ไขได้ไม่สิ้นหวัง
เชื่อว่าน้องสาวน้อยมีพลัง
ขอจงฟังอย่าตัดพ้อท้อใจเอย


(http://upic.me/i/ht/ffhvplk8276.gif)


กระทู้: สักวา ว้าวุ่นใจ
เริ่มกระทู้โดย: Thammada ที่ 06 พ.ย. 14, 15:52
(https://m.ak.fbcdn.net/sphotos-f.ak/hphotos-ak-xap1/v/t1.0-9/1888482_1582083038679474_5957904791053169229_n.jpg?oh=5d5e27111212ec4c84ee510a8b659302&oe=54D19D92&__gda__=1424985678_6fd074739f249b0c75ce108684829500)

บางครั้ง.ครึ่งครึ่งกลางกลางทางอารมณ์
เขียนแล้วล่มล้าพับกับอักษร
จึงเหมือนหมอกบังบ้างในบางตอน
แล้วหลอกหลอนตัวตนทนเรื่อยมา

บางครั้ง.ข่มใจกลัวได้มั่วเขียน
พินิจเพียรเพ่งพร้อมยอมผวา
อรรถรสเหลื่อมล้นจนปัญญา
ระคนค่าความหมายไม่คล้ายกัน

บางครั้ง.นั่งนิ่งนิ่งน้อมจิตหวน
เพื่อหาส่วนซึ่งหายคล้ายความฝัน
ดั่งนิยามถามทวงห้วงคืนวัน
ก็คงมั่นได้ไม่มั่วเพียงชั่วคราว

บางครั้ง.สังคีตาที่ว่าหวาน
วาดนิทานปานเสกที่เมฆขาว
ฝันฝากฟ้ามาดินได้ฝากดาว
สะพรั่งพราวราวมณีที่ฟ้าไกล

บางครั้ง.วังวนว่ายเช้าสายค่ำ
มัวดื่มด่ำซ้ำซากเศษสมัย
ลิขิตตนหล่นร่วงเหวลวงใจ
กานท์กลอนใดหรือจะเลิศเตลิดจม

ธรรมดา


กระทู้: สักวา ว้าวุ่นใจ
เริ่มกระทู้โดย: ลิตเติลเกิร์ล ที่ 12 พ.ย. 14, 09:27
(http://upic.me/i/0g/10351517_323634824458120_743193023471628357_n.jpg) (http://upic.me/show/51960763)

ในบางคราววุ่นใจในบางครั้ง
ครั้นได้ฟังได้คำไขสิ้นใจขม
เอ่ยยิ้มแย้มแต้มจินต์สิ้นระทม
หมายข้ามข่มทุกข์ท้อพอประทัง

จึงยิ้มแย้มให้เห็นพี่เพ็ญฯจ๋า
และคุณธรรมดามาต่อตั้ง
ได้รับรู้ผู้อื่นดื่นประดัง
มิต่างทั้งหลายผู้รู้เรื่องราว

ต่างคนต่างมีล้าบางคราหน
และต่างคนมีบ้างในบางกล่าว
ต่างคนต่างทุกข์บ้างบางครั้งคราว
แม้นหากปล่อยยืดยาวคงไม่ดี

โปรยปรายยิ้มพริ้มพร่างวางกลอนตอบ
มุ่งหมายมอบแบ่งปันกันที่นี่
ยิ้มอวลอาบฉาบฉายด้วยไมตรี
ร้อยคำคลี่กลอนกรุ่นด้วยอุ่นใจ

(http://upic.me/i/a6/8wf3r3ud130.gif) (http://upic.me/show/29430710)


กระทู้: สักวา ว้าวุ่นใจ
เริ่มกระทู้โดย: เพ็ญชมพู ที่ 13 พ.ย. 14, 07:56
สักวายิ้มแย้มแจ่มดวงพักตร์
สาวน้อยทักทายมาหฤหรรษ์
ยิ้มเปิดโลกพราวพร่างสว่างพลัน
เศร้าโศกศัลย์สิ้นไปในพริบตา

เมื่อเรายิ้มโลกแย้มแจ่มเจียวเจ้า
เมื่อเราเศร้าเศร้าคนเดียวจริงเจียวหนา
สาวน้อยโปรยปรายยิ้มพริ้มพรายมา
ช่วยนำพาโลกแจ่มแอร่มเอย


(http://2.bp.blogspot.com/-o8KUP8keSNo/T9HZxbQZmrI/AAAAAAAAe-Q/Cyw-wuS6QYI/s1600/56769e2b3kmecs1.gif)