เรือนไทย

เรียนสมาชิกเรือนไทย์

             ล่าสุดนี้มีการตั้งกระทู้เกี่ยวกับอาหารและขนมไทยเป็นที่สนุกสนาน ประกอบกับข้าพเจ้าบังเอิญซื้อหนังสือเกี่ยวกับอาหารว่างแบบแต้จิ๋วมา ชื่อว่า 潮州小食 （chao zhou xiao shi）จัดพิมพ์โดยมหาวิทยาลัยแห่งซัีวเถา (汕头大学) ซึ่งใช้ศัพท์เฉพาะท้องถิ่นทั้งเล่ม

             เนื้อหาภายในหนังสือประกอบด้วยอาหารว่างแบบแต้จิ๋วแบบต่างๆ อาหารหลายชนิดนี้ทำให้พบว่าเมืองไทยก็ได้รับอิทธิพลมา และเปลี่ยนแปลงไปตามวิสัยคนไทย ชื่อบางอย่างในจีนไม่ใช้แล้ว แต่ในไทยยังคงรักษาไว้อยู่ ของบางอย่างในจีนไม่ใส่ แต่ในไทยใส่กันเป็นปรกติ

             ด้วยเหตุนี้ครั้นข้าพเจ้าจะยกตัวอย่างอาหารมาเรื่อยๆให้สมาชิกเรือนไทยดู เพื่อเปรียบเทียบคงไม่สนุกนัก ดังนั้นข้าพเจ้าจะยกวิธีการทำของว่างนั้นๆและประวัติให้ท่านสมาชิกดู แล้วท่านใดอ่านได้ความแล้วเดาว่าเป็นอย่างไร ขอท่านลองเขียนตอบต่อๆกันมา (เพราะบางอย่างข้าพเจ้าเองก็นึกไม่ออกเหมือนกันว่าภาษาไทยเรียกว่าอะไร เคยแต่กิน)

             การทายปัญหาเริ่มตั้งแต่นี้

             ปล. หากพบอาหารไทยหน้าตาคล้ายๆกันแล้วนำมาตอบด้วยก็ได้ เผื่อขยายวงความรู้ให้กว่าขึ้น เมตตาบอกที่มาแหล่งข้อมูลด้วยจะเป็นการขอบคุณเป็นอย่างยิ่ง

            สวัสดี

ขอเล่นด้วยคนค่ะ ;D ;) ;) ;D

อาหารชนิดแรก

              ในประเทศจีนนั้นจะมีอาหารชนิดหนึ่ง ถือเป็นอาหารว่างก็ได้ เรียกว่า "ชุนปิง" (春饼：chun bing) คนปักกิ่งนิยมรับประทานกันในช่วงฤดูใบไม้ผลิ ลักษณะของอาหารนี้จะเป็นแป้งบางๆ ใช้แป้งสาลีปั้นเป็นก้อน แล้วมาจี่บนกระทะ เนื้อแป้งจะติดบนกระทะ และกลายเป็นแผ่นแป้งบางๆ แต่บางครั้งอาจทำเป็นแผ่นแป้งเกือบบาง คือปั้นเป็นก้อนแล้วเอาไปอบสัก ๓๐ วินาทีในหม้อร้อน ข้างในห่อไส้ต่างๆ อาทิ ผักหลายๆชนิดหั่นฝอย อาทิต้นหอม กระเทียม กุ๊ยช่าย และผักสมุนไพรอีกสองชนิดที่ข้าพเจ้านึกไม่ออกเหมือนกันว่าเมืองไทยมีหรือเปล่า โดยทั้งหมดเป็นผักรสเผ็ดร้อน (葱、蒜、韭、蓼、蒿、芥)

              นอกจากนี้ยังใส่เนื้อสัดว์หั่นเป็นเส้นเล็กๆผัดจนสุก ปรกติจะใช้เนื้อหมูเป็นหลัก อาหารประเภทนี้คนทางเหนือ และใต้ก็กินเช่นกันแต่ลักษณะแตกต่างกันเล็กน้อย อาทิ ทางเหนือนิยมแป้งหนาๆ แล้วนำไปอบ (ให้นึกภาพแป้งโรตีแห้งๆ จะใกล้เคียงมาก) แต่คนทางใต้นิยมใช้แป้งบางๆ...แล้วนิยมนำไปทอดเป็นสีเหลืองทอง ซึ่งก่อนทอดต้องห่อไส้ให้เรียบร้อยก่อน โดยทำเป็นแป้งทรงกระบอกปิดหัวปิดทาย

              อาหารประเภทนี้ในเมืองแต้จิ๋วก็มี ทอดกินหมือนกัน เดิมจะเป็นไส้กุ้งทอด ขายให้เด็กๆกินตามถนน ต่อมาก็เปลี่ยนเป็นไส้หัวผักกาดกับหมูสับ แต่ในปี ๑๙๑๑ ร้านอาหารร้านหนึ่งลองเปลี่ยน โดยการใส่หมูสับ ถั่วเขียวเลาะเปลือก กระเทียมสับละเอียด เห็ดหอม กุ้งแห้ง ผัดกับน้ำปลา แล้วเอาไปทอด ซึ่งปัจจุบันแพร่กระจายไปทั่วโลก

             คำเรียกอาหารประเภทนี้ของคนแต้จิ๋วไม่เหมือนกับที่อื่น มีคำเฉพาะของเขา แต่ตอนนี้เหมือนกับคนอื่นๆแล้ว มีเพียงแบบไส้กุ้งทอดเท่านั้นที่ยังรักษาคำเรียกเดิมไว้

            หากคนไทยไม่ว่าไส้จะเปลี่ยนไปเท่าไร เราก็ยังเรียกเหมือนเดิม

            ข้อมูลนอกจากในหนังสือ ข้าพเจ้านำมาจากเว็ปไซด์ต่อไปนี้

           http://baike.baidu.com/view/90033.htm

           http://yangxiuying2007612.blog.163.com/blog/static/483635742010113142428399/

           http://www.meishichina.com/Eat/Nosh/201101/96861.html

           http://www.alashn.com/fdcomment.aspx?articleid=38

           อาหารประเภทนี้คืออะไร ขอท่านทั้งหลายลองทายมา

           สวัสดี

หน้าตาเป็นปอเปี๊ยะนี่คะ แป้งทางเมืองไทยบางกว่านี้ นี่เป็นแป้งแบบจี่ให้สุก

ปอเปี๊ยะ จากคำว่า 薄餅

(http://farm2.static.flickr.com/1037/704283103_d41490ed42.jpg)

 ;D

คุณ Han Bing ขา

อย่าลืมค้นหาเรื่องตังเมหลอดที่กรอบ ๆ แล้วห่อแป้งปอเปี๊ยะมาให้ด้วยนะคะ

สงสัยในเมืองไทยจะไม่มีใครรู้จักและ ทำเป็นแล้ว หากพบที่เมืองจีน ช่วยเอาสูตรและวิธีทำมาให้ได้รู้บ้างนะคะ

อยากรู้จริง ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

อันนี้ยังไม่เฉลยนะครับ

จะรอพรุ่งนี้ดูว่าคนทายถูกกี่คน

แต่ว่าตังเมหลอดที่กรอบๆ...หน้าตาเป็นอย่างไรครับ ผมไม่เคยกิน

คนจีนเรียก 糖葱 จีนกลางว่าถังชง แต้จิ๋วว่าถึ่งชังครับ เอามาห่อแผ่นแป้ง ทั้งหน้าตาและรสชาติคล้ายๆกับโรตีสายไหมครับ

ตอนเด็กๆผมยังทันได้กิน แต่ไม่เห็นมานานมากแล้วครับ สันนิษฐานว่าพ่ายแพ้ต่อโรตีสายไหม เพราะอร่อยสู้ไม่ได้ และอาจจะทำยากกว่าด้วยครับ

(http://i3.meishichina.com/attachment/201102/8/269111_1297163033vAAm.jpg)

ชมภาพเพิ่มเติมได้ที่นี่ครับ http://home.meishichina.com/space-269111-do-blog-id-151290.html (http://home.meishichina.com/space-269111-do-blog-id-151290.html)

ชมวิธีทำได้ที่นี่ครับ http://v.youku.com/v_show/id_XMTI3OTA3MDk2.html (http://v.youku.com/v_show/id_XMTI3OTA3MDk2.html)

ตังเมหลอด หน้าตาเป็นแท่งขาวๆในกล่องสังกะสี ในรูปค่ะ
อ่านได้ที่เว็บนี้
http://www.cokethai.com/forum/viewtopic.php?f=95&t=22320&start=0 (http://www.cokethai.com/forum/viewtopic.php?f=95&t=22320&start=0)

ชนกลางอากาศกับคุณม้า  :D

ผมสงสัยวัฒนธรรมการกินอาหารประเภทแป้งห่อของชาวจีนครับคุณ han_bing ว่าเป็นไปได้ไหมว่า อาหารที่ทำเป็นแป้งแล้วห่อ อาจจะพัฒนาจากอาหารชาวมุสลิมที่ทานโรตี เป็นอาหารหลัก ทั้งนี้ทำให้นึกถึงสตรีมุสลิมที่จักรพรรดิ์คังซี หลงรักอย่างมาก สร้างวังขนาดใหญ่โตในพระราชวังฤดูร้อนหยวนหมิงหยวนให้อยู่ 1 ตำหนักและให้ประกอบกิจพิธีทางศาสนาอิสลามได้อย่างเสรี จนเกิดตำนาน "แม่นางเนื้อหอม"

อาหารเช้าของชาวปักกิ่งที่ผมเห็นตอนไปเที่ยวมา เข็นใส่รถเข็นราคาไม่แพง เลยทดลองสั่งมาทาน รสชาติเค็มจัด เป็นแป้งจี่บกะทะแบบ (คล้ายเครป) ใช้ไม้พายกวาดให้ทั่วกลม ต่อยไข่ 1 ฟองยีให้แตก โรยผักแล้วห่อสี่เหลี่ยม อิ่มอร่อยได้เลย

ตอบคุณ han_bing

อาหารชนิดแรก ที่คล้ายในบ้านเรา คือ "ปอเปี๊ยสด" ครับ

เห็นจากการห่อด้วยแป้ง ส่วนไส้เห็นผัดถั่วงอก และมีเครื่องเคียงกินกับต้นหอม จึงน่าจะคล้ายกับปอเปี๊ยสดที่ขายในเมืองไทย

ของที่ขายในเมืองไทย จะใช้แป้งเพื่อห่อ มีหมูตั้ง 1 เส้น กุนเชียง 1 เส้น เต้าหู้ 1 เส้นถั่วงอกต้มสุก แล้วม้วนเข้าด้วยกัน มีน้ำซอสราดและโรยหน้าด้วยเนื้อปูและไข่เจียวหั่นฝอย ทานเคียงกับพริกดองน้ำส้มสายชู มัสตาร์ด และต้นหอม ครับ

น่าจะขยายความอีกนิดว่า ปอเปี๊ยะทอด ค่ะ
เพราะคุณหาญ บอกว่า เอาไปทอดด้วย
ไส้กุ้ง เวลาห่อ เอาแต่ส่วนหางโผล่ออกมา อยู่ในชุด ติ่มซ่ำ ก็มี

แวะมาตามขนมที่โปรดปราน ต้องขอบพระคุณ คุณม้่าเป็นอย่างสูงที่หาภา่พและเรื่องที่ต้องการมาให้ได้ตรงใจทีเดียว
เสียแต่....อ่านไม่ออก.....คุณ Han Bing ช่วยแปลส่วนผสม วิธีทำให้ได้ไหมคะ เอาคร่าว ๆ พอให้เข้าใจว่า เขาทำได้อย่างไรจึงเป็นหลอดแบบนี้

เอาภาพมาฝากอาจารย์เทาชมพูค่ะ ตังเมหลอด ที่กรอบ ๆ ห่อแป้งโรตีกิน ต่างกันลิบลับกับ ตังเมเหนียว ๆ ที่มาทำตุ๊กตาค่ะ

คุณ Ruamrudee คะ เห็นภาพแล้ว คิดถึงความหวานในคอเลยค่ะ
ขนมอย่างนี้ ไม่ได้เห็นนานแล้ว  คงจะหาคนทำไม่ได้อย่างที่ว่าละค่ะ

ตังเมหลอด เขาเลิกทำขายกันแล้วหรือคะ
 :(

ปอเปี๊ยะทอดก็น่าจะมาจากจีนนะคะ

เรียนสมาชิกเรือนไทย

             ทุกท่านทายถูกหมดเลย ;D แสดงให้เห็นถึงความแพร่หลายของอาหารแต้จิ๋วในกรุงสยามของเรา

            ทั้งนี้ ชุนปิง (春饼：chun bing) เรียกอีกชื่อหนึ่ง คือ โป่ปิง (博饼：bo bing) แปลตรงตัวเลยว่าแป้งบาง ทางแต้จิ๋วใช้คำว่า "โป่ปิง" แต่ว่าที่ปรากฎในหนังสือและอินเตอร์เน็ตทุกวันนี้เห็นใช้คำว่าชุนปิงเยอะพอดู และในหนังสือแนะนำอาหารสองสามเล่มที่อ่านก็ใช้ว่าชุนปิงหมด

            ส่วนกุ้งทอดนั้นเรียกว่า "โป่ปิงจ้วนจ้าเซี่ย" (薄饼卷炸虾：bo bing juan zha xia)

            คิดว่าทุกท่านคงพบเห็นได้บ่อยในร้านขายติ๋มซำทั่วไป เพราะที่ขึ้นชื่อในแต้จิ๋วก็คือปอเปี้ยทอดนั้นเอง

            อย่างไรก็ตาม แล้วที่เป็นแป้งปอเปี้ยสดห่อแล้วไส้ในมีไข่จะเป็นปอเปี้ยแบบฮกเกี้ยน หรือที่เรียกแบบภาษาจีนกลางว่าเซี่ยเหมิน (厦门) เรียกว่าเซี่ยเหมินชุนปิง （厦门春饼: xia men chun bing）มีการใส่หน่อไม้ หมูสามชั้น ผักคะน้า ผักดอง หัวไชเท้าขาวและแดง เนื้อปลา เป็นอาทิ ตำนานเขาว่าท่านผู้หญิงทำให้ท่านเจ้าคุณที่เป็นอุปราชเมืองฮกเี้กี้ยนครั้งราชวงศ์หมิง รับประทาน ด้วยเจ้าคุณผู้สามีทำงานยุ่งจนไม่ค่อยกินอาหารอะไร

            แล้วปอเปี้ยไส้ตังหลอดเล่า...ข้าพเจ้าเห็นภาพถึงได้ถึงบางอ้อ แต่ไม่เคยกิน ภาษาจีนนี้เรียกว่า "ถังชงโป่ปิง" (糖葱薄饼: tang cong bo bing) แปลว่า ปอเปี้ยต้นหอมน้ำตาล

            ข้าพเจ้าเดาเอาเองว่าที่เรียกเช่นนี้คงเป็นเพราะตัวน้ำตาลเป็นเส้นๆคล้ายลำต้นของต้นหอม

            ปอเปี้ยชนิดนี้เป็นอาหารที่ขึ้นชื่อมากในเมืองแต้จิ๋ว มีชื่อเสียงโด่งดังมาแต่ราชวง์ชิง ตัวน้ำตาลที่นำมาทำตังเมหลอดนี้ใช้น้ำตาลทราย (ถึงแต้จิ๋วเป็นแห่งผลิต) นำมากวนจนข้นงวดชนิดหยิบได้ เสร็จแล้วนำมานวดเหมือนนวดแป้งบะหมี่ของภาคเหนือ ตอนนวดนี้ต้องทำเหนือเตาถ่าน ไม่เช่นนั้นน้ำตาลจะแข็ง เสร็จแล้วก็นำมาแขวนไว้ พอแห้งแล้วค่อยนำมาตัด เป็นชิ้น

           ทั้งนี้ ทำแล้วดีจริงจะต้องเป็นแท่งกลวงยาวๆ ๑๖ แท่งติดกัน และรอบๆแท่งกลวงขนาดใหญ่สิบหกแท่ง จะล้อมไปด้วยแท่งกลวงเล็กๆ รวมแท่งกลวงเล็กๆได้ ๒๕๖ แท่ง

           ส่วนแป้งที่ใช้ห่อทำแบบแป้งปอเปี้ยทั่วไปคือเอาแป้งสาลีมาปั้นเป็นก้อน แล้วเอามาจี่ คือถูๆบนกระทะ เสร็จแล้วจะเหลือเป็นแผ่นแป้งบางๆ

           ทั้งนี้วิธีทำอย่างละเอียดจะเอามาลงคราวหน้า เพราะวันนี้ง่วงมาก น้องคนไทยคนหนึ่งเกิดคึกทำกระหรี่ปั๊บ เราเลยทำอาหารอย่างอื่นประชัน

           แต่หากอดใจไม่ไหวดูได้จากเว็ปไซด์ดังนี้มีภาพประกอบสวยงาม พร้อมวิธีทำคร่าวๆ http://csms.czonline.net/chaocaixilie/xiaoshidianxin/2010-03-03/18732.html

           จนกว่าจะถึงคราวหน้า

           ข้อมูลที่ข้าพเจ้านำมาลงมาจากหนังสือดังนี้
         
           潮菜天下 เขียนโดย 张新民
           南方饮食掌故 บรรณาธิการคือ 竞鸿

           ส่วนเว็ปไซด์มีดังนี้

           http://baike.baidu.com/view/1010806.html?wtp=tt
           
           http://image.baidu.com/i?ct=503316480&z=&tn=baiduimagedetail&word=%B3%B1%D6%DD%B1%A1%B1%FD&in=23581&cl=2&lm=-1&pn=19&rn=1&di=21171647190&ln=1121&fr=bk&fmq=&ic=&s=&se=&sme=0&tab=&width=&height=&face=&is=&istype=#pn19&-1

           http://baike.baidu.com/view/154721.htm

           ส่วนท่านใดอยากดูวิธีทำปอเปี้ยแบบเซี่ยเหมิน ดูได้จากเว็ปไซด์นี้ ภาพสวยงาม ขั้นตอนก็ละเอียด

           http://www.meishichina.com/Eat/Nosh/200907/65061.html

           

ภาพปอเปี้ยทอดแบบแต้จิ๋ว

ปอเปี้ยไส้ตังเมหลอด

ติดวิธีทำอย่างละเอียดไว้ก่อน วันนี้ง่วงมาก

อันนี้เป็นปอเปี้ยแบบเซี่ยเหมิน

นำภาพสุดท้ายมาจากเว็ปไซด์ดังนี้ http://www.meishij.net/china-food/xiaochi/fujian/15596.html

อนึ่ง เรื่องการกินแผ่นแป้งของชาวจีนนี้ เขาว่าเขากินปอเปี้ยกันมาตั้งแต่ราชวงศ์ จิ้นตะวันออก (东晋: dong jin) (ค.ศ. ๒๖๕ - ๔๒๐) กินในฤดูใบไม้ผลิเหมือนกัน แต่เรียกว่า "ชุนพ่าน" (春盘：chun pan) วิธีกินก็เหมือนกับที่เรากินทุกวันนี้ แต่คงไม่หลากหลายเท่า คือ กินเป็นแบบ ปอเปี้ยสด วางแป้งไว้บนบาง แล้วไส้วาง แล้วห่อกิน

ดูได้จากภาพต่อไปนี้

่ส่วนข้อมูลนำมาจากเว็ปไซด์ดังนี้ http://baike.baidu.com/view/90033.htm#7

แล้วกุ้ยช่าย   ในเมืองที่คุณหาญบิงอยู่  เขาทำกันหรือเปล่าคะ

เมืองนานกิง ไม่ได้ทำครับ

ไม่ได้เป็นอาหารแบบเจียงหนาน (นานกิง ซูโจว หางโจว เรื่อยไปจนถึงเซี่ยงไฮ้เป็นอาทิ) แต่เป็นอาหารแถบอื่นครับ

ดิฉันเป็นแต้จิ๋วค่ะ ที่บ้านกินขนมกุยฉ่ายกันเป็นประจำ ทั้งทำเองด้วย

เลยเข้าใจว่า ขนมนี้ เป็นของแต้จิ๋ว คุณ Han Bing ช่วยยืนยันด้วยละกันค่ะ

แต่คนจีนกินขนมนี้ จะไม่ใส่กระเทียมเจียวนะคะ และ ยังมีไส้ผักได้อีกมากมาย ไม่เฉพาะกุยฉ่ายหรอกค่ะ

เช่นเดียวกับ เกี๊ยว ที่หากินได้สารพัดไส้ มีทั้งทอด และ ต้ม

มีเพื่อน ๆ พยายามช่วยหาภาพวิธีดึงน้ำตาลให้เป็นตังเมหลอดอันมหัศจรรย์พันลึก แต่หาไม่ได้ค่ะ

ไม่ได้แค่อยากกินขนมนี้หรอกนะคะ แต่ แปลกใจมากว่า เขาทำได้อย่างไร เป็นหลอดกลวง ๆ โต ๆ และ เป็นรูพรุนไปหมดทั้งแพเชียว

เมื่อไปเรียนไกลบ้าน  อาหารว่างที่นักเรียนไทยทำให้อาจารย์ฝรั่งกิน  อย่างหนึ่งคือเกี๊ยวกรอบ     ดิฉันมีหน้าที่ไปเป็นลูกมือ  ช่วยห่อแป้งหุ้มไส้หมูบดเป็นประจำ
ฝรั่งเรียก fried wanton   ถ้าเป็นเกี๊ยวน้ำเรียก  wanton soup ชื่อจีนคือ ซั่งไฮ่เสี่ยวหลงเปา (Shanghai xiao long pao)

เคยทานซั่งไฮ่เสี่ยวหลงเปา ที่ร้านชื่อเดียวกันนี้ที่เมเจอร์รัชโยธิน
หน้าตาคล้ายซาลาเปาลูกเล็ก มีน้ำซุปอยู่ข้างในค่ะ....

เรียนสมาชิกเรือนไทย

            การทำตังเมหลอดข้าพเจ้ามองดูภาพเขานวดแล้วนวดอีก ดึงไปดึงมาเหมือนเส้นหมี่ สุดท้ายก็กลายเป็นเส้นจริงๆ ผิดแต่เป็นเส้นน้ำตาล จำนวนเส้นกลวงได้อธิบายไว้แล้ว

            เรื่องขนมกุ๊ยช่ายนี้เป็นของแต้จิ๋ว ภาษาจีนกลางเรียกว่า "จิ่วฉ่ายกั๋ว" (韭菜粿：jiu cai guo) ช่วงที่ปลูกต้นกุ๊ยช่ายขึ้นอันได้แก่ เดือนสาม เดือนหก และเดือนเก้าตามปฏิทินจีน คนแต้จิ๋วนิยมนำมาทำเป็นขนมกุ๊ยฉ่าย ในสายตาของคนแต้จิ๋วเห็นว่าต้นกุ๊ยช่ายนี้สร้างความอบอุ่นให้กับร่างกายดี กินไปเป็นธาุตุหยาง วิธีทำไส้ดูไม่ต่างอะไรจากเมืองไทย คือเอาใบกุ๊ยฉ่ายมาผัดกับน้ำมัน ใส่ถั่วลิงสงคั่ว เกลือ และพริกไทย ดูในรูปบางที่เห็นใ่ส่กุ้งแห้งด้วย ส่วนตัวแป้งใช้แป้งข้าวเจ้าทำ

            ทั้งนี้ไม่เห็นว่ามีน้ำจิ้มจิ้มแต่อย่างใด

            แต่ไม่ได้หมายความว่าเขาไม่มีน้ำจิ้มดำๆอย่างที่คนไทยกินนะ มี หากแต่ใช้กินกับอย่างอื่น

            เมื่อถึงตรงนี้ของตั้งคำถามต่อไป

            ในเมืองแต้จิ๋วนี้จะมีพิมพ์ไม้้สลัก (ซึ่งผู้เขียนพึ่งซื้อมาด้วยราคาแพงจับจิต) เป็นรูปผลไม้มงคล หนึ่งในนั้นเป็นรูปลูกท้อ ซึ่งที่แต้จิ๋วจะหน้าตาไม่เหมือนที่ใดในจีน (แต่เหมือนในไทย) พิมพ์นี้ใช้ทำขนมนานาชนิด หนึ่งในนั้นภาษาจีน คือขนม "หงเท๊ากั๋ว" (红桃粿: hong tao guo) โดยจะทำในเดือนแปดของปฏิทินจีน ซึ่งจะมีเทศกาลที่คนไทยรู้จักกันทั่วไปว่าวันขนมไหว้พระจันทร์ ในเทศกาลนี้คนแต้จิ๋วจะทำขนมสามชนิดเพื่อไหว้เจ้า ได้แก่ หงเท๊ากั่ว （红桃粿: hong tao guo） เจี้ยวกั่ว (酵粿：jiao guo) แต่ว่าคนแต้จิ๋วอาจใช้ศัพท์เฉพาะว่า "ฟากั่ว" (发粿：fa guo)และ ป่ายฟ่านเท๊า (白饭桃:bai fan tao) สองประเภทแรกทำเสร็จนำไปไหว้บรรพบุรุษ ส่วนชนิดสุดท้ายนำมากินได้เลยไม่ต้องนำมาไหว้เจ้า

            ขนมต่างๆนี้มีขนมสื่อความมงคลทั้งนั้น ในที่นี้จะขออธิบายวิธีทำของขนมสองชนิดก่อนคือ หงเท๊ากั่ว และป่ายฟ่านเท๊า

            ขนมทั้งสองชนิดวิธีทำเหมือนกัน แต่ว่าหงเท๊ากั่ว จะใส่สีผสมอาหารสีแดงลงไป ปรกติดั้งเดิมใช้อักกั๊กหรือผงข้าวแดง (ใช้ทำหมูแนมแบบไทยๆ บ้านผู้เขียนใช้ประจำ) ผสม

            ตัวแป้งห่อใช้แป้งข้าวเจ้าทำ แป้งข้าวเจ้านี้ดูเป็นของเด่นของทางใต้ของจีน ขึ้นมาเหนือๆหน่อยนี้หายากมากกกกกกกกกกกกกกกก ทั้งนี้เขาให้เอาแป้งข้าวเจ้าที่โม่ผสมน้ำ เพราะว่าจะละเอียดเป็นพิเศษ (และแพงขึ้นด้วย) คือนำแป้งข้าวเจ้ามาผสมน้ำร้อน นวดให้เป็นก้อนแป้ง เตรียมไว้หุ้มไส้

            ไส้นั้นใช้ของดังนี้ เห็ดหอมสับละเอียด เครื่องในไก่สับละเอียด กุ้งแห้ง ถั่วลิงสงคั่ว กระเทียมสับ  นำทุกอย่างมาผัดรวมกันให้หอม แล้วใส่น้ำปลา พริกไทย ผัดจนได้ที่แล้วนำมาห่อด้วยแป้งข้าวเจ้า
เสร็จแล้วจึงนำมาเข้าพิมพ์ สุดท้ายจึงนำไปนึ่ง นึ่งเสร็จแล้วหากเบื่อๆไม่อยากกินของนึ่งแล้ว สามารถนำมาทอดได้ (ประการหลังนี้ผู้เขียนชอบมากๆ ยิ่งใช้แป้งสาลีทำแทนแป้งข้าวเจ้านี้ยิ่งกรอบ แต่การใช้แป้งสาลีแทนแป้งข้าวเจ้าอันนี้เป็นสูตรส่วนตัวของที่บ้าน)

            ขนมชนิดนี้คืออะไรขอท่านลองทายมา

            รูปประกอบจะนำมาลงคราวหน้า เนื้อความนำมาจากหนังสือเรื่อง 潮州小吃 เหมือนเดิม

            สวัสดี

 

            

ขนมชนิดแรก ยังคงเหนียวแน่นในการยึดถือประเพณีเดิมอยู่ คือ "อั่งก๋วยท้อ" มีไส้ผักกล่ำปลี ไส้เผือก ไส้กุยช่าย ครับซึ่งขนมนี้จะนำมาใช้ไหว้เจ้า

ขนมอย่างที่สอง น่าจะเป็น "มาลัยโก๊ะ" ที่หอมหวาน นึ่งร้อนๆ โดยหน้าด้วยถั่วอัลมอนด์บางๆ

ยังไม่เฉลย

แต่ย้ำว่าคราวนี้ที่ถาม ถามแค่สองชนิดก่อน

คือหงเท๊ากั่ว （红桃粿: hong tao guo） และป่ายฟ่านเท๊า (白饭桃:bai fan tao)

ส่วนเจี้ยวกั่ว (酵粿：jiao guo) แต่ว่าคนแต้จิ๋วอาจใช้ศัพท์เฉพาะว่า "ฟากั่ว" (发粿：fa guo) ไว้โอกาสหน้า

              เฉลยแล้วละกัน

              คำตอบถูกต้อง...ครึ่งหนึ่ง

              หงเท๊ากั่ว （红桃粿: hong tao guo）เป็นขนมอั๊งท้อดังที่ว่า ส่วนประเภทที่สองคือ ป่ายฟ่านเท๊า (白饭桃:bai fan tao) เป็นขนมหน้าตาแบบเดียวกัน แต่ว่าไม่ใส่สีแดง

คนไทยตามร้านหลายๆแห่งเห็นเรียกรวมๆกันหมดว่าขนมกุ๊ยช่าย และไส้ก็ใส่กุ๊ยช่าย แต่ของเดิมหากทำเป็นรูปท้อดังนี้จะใช้ข้าวเหนียวเป็นไส้แทน

              ต่อไปนี้คือหน้าตาของ   หงเท๊ากั่ว มีที่มาจากเว็ปไซด์ต่อไปนี้ http://www.jenius.com.au/2011/02/teochew_peach-shaped_kueh.php

              ทั้งนี้ในเว็ปไซด์นี้มีวิธีทำอย่างละเอียด และเป็นภาษาอังกฤษ หากท่านใดสนใจจะลองทำสามารถเข้าชมได้

 

ส่วนขนมชนิดที่สอง ป่ายฟ่านเท๊า (白饭桃:bai fan tao) มีหน้าตาดังนี้ และมีที่มาจากเว็ปไซด์ดังนี้

http://www.chaofood.com/dish/dish_img.asp?imagefile=4117.jpg&dishname=%B0%D7%B7%B9%CC%D2

ส่วนภาพแม่พิมพ์จะมีลักษณะดังนี้

ที่มาของภาพพิมพ์มาจากเว็ปไซด์ดังนี้ http://www.czbtv.com/cjzt/czcjxs/zhg/t20050204_7460.htm

ส่วนภาพขั้นตอนการทำว่าจะวุ่นวายเพียงใด

ขอพิจารณากันเอง ที่มาของภาพคือ http://www.xx0754.com/viewthread.php?tid=353

จากภาพแม่พิพม์ข้างต้น จะเห็นได้ว่าแตกต่างจากพิมพ์ของทางเหนือ

นี้คือภาพแบบทางเหนือ ข้าพเจ้าซื้อมาไว้ในครอบครองแล้ว

 ;D

มีที่มาจากเว็ปไซด์นี้

http://item.taobao.com/item.htm?id=5029323345

อันนี้เป็นอีกแบบหนึ่ง

มาจากเว็ปไซด์ดังนี้ http://item.taobao.com/item.htm?id=2799109008&frm=

พิมพ์ประเืภทนี้มีการสลักหลายรูปทรง ใช้ทำขนมหมานโถ่วพิมพ์ลาย

ขนมหมานโถ่วนี้ ปรกติเรียกว่าหมานโถ่ว (馒头：man tou) ก็จริง แต่ว่าทางเหนืออาทิแถบซานตงซานตง (山东：shan dong) แถบเมืองเจียวตง (胶东：jiao dong) จะเีรียก "โปโป่" (饽饽：bo bo) แต่บางแห่งจะเรียกว่า "โปโป่" เฉพาะหมานโถ่วที่พิมพ์ลายสวยงามเท่านั้น

เดิมเป็นอาหารของชาวแมนจู ภายหลังเมื่อเข้ายึดครองจีนก็แพร่เข้ามาในหมู่คนจีน (โดยเฉพาะทางเหนือ ทางใต้ไม่ค่อยจะเห็น) เป็นหมานโถ่วตบแต่งอย่างสวยงาม

ข้อมูลนำมาจาก http://baike.baidu.com/view/291285.htm

และนี้คือภาพของ "โปโป่" อย่างงาม โดยนำภาพมาจาก http://www.haiyang2012.com/zh_cn/haiyang/ms/11082905/20100611/15977431.html

ขนมชนิดนี้ เป็นขนมที่นิยมทำในช่วงวันปีใหม่แบบจีน

จริงๆคนนิยมกินก็แถบๆทางเหนือ สืบเชื้อสายจากพวกมองโกลและแมนจูจะชอบกันมาก

ภาพที่ท่านเห็นนี้เป็นของเมือง ไฮหยาง (海阳：hai yang)

หากไม่ประสงค์นั่งปั้นก็จะนั่งพิมพ์แทน

นี้เป็นภาพของเมืองเจียวตง (胶东：jiao dong) ซึ่งทำขนมชนิดนี้กินกันในครอบครัว

หรือไม่เข้าพิมพ์ จะปั้นเป็นรูปกลม แล้วสอดไส้พุทราจีนก็ได้

หรือจะปั้นเป็นรูปใดก็แล้วแต่ใจนึก

ภาพส่วนนี้นำมาจากเว็ปไซด์ http://www.meishichina.com/Eat/Nosh/201101/96772.html

ผู้เขียนถ่ายรูปและอธิบายวิธีทำได้น่ารักมาก

ทำกันเองในครอบครัว

ภาพส่วนนี้คือก่อนนึ่งและหลังนึ่ง

อันนี้เป็นรูปสัตว์แปลกๆ แต่มงคล เีรียกว่า "เซิงชง" ( 圣虫:sheng chong) แปลว่า หนอนหรือแมลงศักดิ์สิทธิ์ ปั้นขนาดเล็กเพียงใดเชิญดูจากภาพเปรียบเทียบกับขนาดเมล็ดพุทราจีน

อันนี้อย่าได้ประมาทไปว่าหน้าตาหน้าเกลียด มีตำนานคือ กาลครั้งหนึ่งมีเ้จ้าสาวจะไปแต่งงาน ระหว่างทางเจอหนอนน้อยอดอยากหนาวเหน็บอยู่ข้างทาง นางใจดีจึงนำมาอุ้มไว้ให้อบอุ่น ตอนนำขึ้นเกี้ยวเกี้ยวก็หนักมาก

เมื่อถึงบ้านสามีแต่งงานอะไรกันเรียบร้อย ด้วยความเป็นห่วงหนอนน้อยเลยถามแม่สามีว่า "แม่เจ้าขา ฉางของบ้านอยู่ไหน" แม่สามีได้ฟังก็ดีใจ คิดว่าลูกสะใภ้รู้จักถามเพราะต้องการดูแลบ้าน เลยพาไปดู นางจึงนำเอาหนอนน้อยไปไว้

ภายหลังในหมู่บ้านมีการทะเลาะกันเพราะการเก็บเกี่ยวไม่ได้ผล นางจึงขอให้แม่สามีเปิดฉางบริจาคทาน แม่สามีก็เห็นด้วย เปิดให้คนมาตักไป ตักได้เท่าไรก็ตัก แปลกแต่จริง หลังจากนั้นสามวัน ข้าวในฉางไม่ลดเลย ผลด้วยอิทธิฤทธิ์ของหนอนน้อย ที่ต้องการตอบแทนบุญคุณ

ภายหลังเลยทำขนมรูปหนอนน้อยไว้เป็นที่ระลึก ส่วนชื่อของขนมนี้ แฝงความหมายว่าให้ข้าวปลาบริบูรณ์ขึ้น

ตำนานนำมาจาก http://baike.baidu.com/view/77197.html?fromTaglist

ส่วนรูปที่ผ่านมานำมาจาก http://www.meishichina.com/Eat/Nosh/201101/96772_4.html

อันนี้คือภาพพิมพ์ไม้ประดามี ผู้เขียนซื้อไว้เยอะเหมือนกัน

มาจากเว็ปไซด์นี้ http://item.taobao.com/item.htm?id=9833080864&frm=

เรียนสมาชิกเรือนไทย

คราวนี้มาถึงคำถามต่อไปเจี้ยวกั่ว (酵粿：jiao guo) ซึ่งคนแต้จิ๋วใช้ศัพท์เฉพาะว่า "ฟากั่ว" (发粿：fa guo) ขนมชนิดนี้ใช่แต่คนแต้จิ๋วจะทำ คนในเขตวัฒนธรรมหมินหนานก็ทำกัน อาทิ ไต้หวั่น ฟูเจี้ยน

วิธีทำง่ายดายคือใช้แป้งข้าวเหนียว ผสมน้ำ ผสมแป้งฟูที่ใช้อบขนมปัง ผสมให้เข้ากัน หมักจนฟูแล้วนำไปนึ่ง โดยอัตราส่วนมีดังนี้

แป้ง ๑ ถ้วยตวง ต่อ น้ำ ๑ ถ้วยตวง และน้ำตาล ครึ่งถ้วยตวง เอาทุกอย่างผสมให้เข้ากัน มันจะเหลวๆ แล้วก็ใส่แป้งฟูลงไป กวนๆ ทิ้งไว้จนขึ้น (แต่ก็เหลวๆอยู่) นำไปใส่ถ้วย แล้วนำไปนึ่ง ประมาณ ๑๕ นาที

ขนมจะพองฟูขึ้นมาน่าตาหน้ากิน แถมหน้าจะแตกๆด้วย บางทีก็เติมจุดแดงๆไว้บนหน้าขนม

ปัจจุบันนี้มีการผสมแป้งสาลีลงไปด้วย

นี้คือขนมอะไรขอลองทายมา

(ผู้เขียนดูรูปแล้วเดาๆอยู่ว่าเมืองไทยเรียกว่าอะไร แต่นึกไม่ค่อยออก)

สวัสดี

ข้อมูลนำมาจากเว็ปไซด์นี้ http://baike.baidu.com/view/3368059.htm

ทั้งนี้ขนมชนิดนี้จะทำกินเพื่อไหว้เจ้าในเทศกาลใหญ่ อาทิ เทศกาลตรุษจีน เทศกาลโคมไฟ วันที่ ๑๕ เดือน ๑ ตามปฏิทินจัีนทรคติแบบจีน (元宵节：yuan xiao jie) หรือเทศกาลฤดูหนาว ที่เป็นวันกลางวันสั้นที่สุดและกลางคืนยาวที่สุด อยู่ในช่วงวันที่ ๒๑ - ๒๓ ธันวาคมของทุกปี

นอกจากจะมีการแต้มจุดแดงบนขนมที่เมื่อสุกแล้วหน้าจะแยกออกมามองคล้ายกลีบดอกไม้บาน ยังมีการประทับคำมงคลลงไปด้วย อาทิ "ฟู่" (福: fu) ที่แปลว่ามั่งคั่ง หรือ โซว่(寿: Shou) ที่แปลว่าอายุยืน เรื่อยไปจนถึงเขียวลีมงคลแบบสี่ตัวอักษร อาทิ “答谢神恩” หรือ “合家平安”

และสุดท้าย จริงๆขนมนี้นอกจากแป้งข้าวเหนียวแล้ว ยังใช้แป้งข้าวเจ้าได้อีก และออกจะใช้เป็นหลักด้วย

ข้อมูลมีที่มาดังนี้

http://baike.soso.com/v9369956.htm

http://csms.czonline.net/chaoshiwenhua/2010-06-28/24537.html

http://www.hudong.com/wiki/%E9%85%B5%E7%B2%BF

เรียกว่า ขนมถ้วยฟู ค่ะ
เวลาเอาขนมนี้ไปไหว้ ก็คล้องกับชื่อ ชีวิตการงานจะเฟื่องฟู