|
กระทู้: บทกวี โศกนาฏกรรมนำคิด ของ ราตรี ประดับดาว เริ่มกระทู้โดย: เทาชมพู ที่ 22 ส.ค. 11, 16:28 (หนึ่ง) -พวกเขาคือเหล่าผู้ซื่อสัตย์ เป็นคนร้าย-เห่าและกัดไม่เลือกหน้า ใครเอื้อเฟื้อข้าวน้ำเป็นนิจมา กตัญญูด้วยชีวาพินอบพิเทา พวกเขามักจะมีสัญชาตญาณ เชี่ยวชาญจำแนกได้กลิ่นใหม่เก่า ช่วยราชการงานเมืองเรื่องไม่เบา ทั้งรักเจ้าของยิ่งอย่างจริงใจ มีบางครั้งพวกเขาเข้าใจผิด ยอมปลดปลิดชีวิตแทนเจ้าของได้ บางครั้งสร้างมหกรรมโศกาลัย เสมือนไม่เข้าใจจิตใจคน บางครั้งคนก็ไม่เข้าใจเขา จึงเหยียดเอาว่ามันเป็นสัตว์หน้าขน คนไม่ควรไว้วางกลางกมล ทั้งที่คือพวกตนสิคนคด แถมยังมีมนุษย์เขลาบางเผ่าพันธุ์ พล่าชีวิตพวกมันกันสดสด กลับกินเนื้อพวกเขาได้ไม่ละลด กล้ากินหมดทั้งที่มันกตัญญู เหล่ามนุษย์เช่นนั้นนั่นแหละโหด กล้าโยนโทษพวกหมาให้ได้อดสู กล้ากล่าวโทษพวกมันเป็นเช่นคนรู ทั้งที่รู้..พวกหมานั้นมั่นรักนาย (สอง)-จงลองชั่งน้ำใจในมนุษย์ ใครเล่าสุดโหดยักเยื้องแปลื้องจุดหมาย ใครกันแน่ที่เป็นสัตว์อันตราย หมาหรือคนล้นเหลือร้ายยิ่งกว่ากัน โอ้พระเจ้า ธ มาโปรดไถ่โทษหมา รถจึงบรรทุกมาชนที่นั่น ชีวิตหมาตายดับลงนับพัน บอกชีวันรวมเป็นหนึ่งซึ่งจริงใจ บริจาคเพื่อหมาได้หลากหลายล้าน หากประสานไม่แบ่งญาติอำมาตย์-ไพร่ โลกมนุษย์จะสุขศรีดีเพียงใด รวมชาติไทยไม่แบ่งสีข่มขี่กัน (สาม)- หมาหรือคนก็ล้วนที่มีเลือดเนื้อ ล้วนเป็นเหยื่อแห่งโชคโลกเสกสรรค์ มนุษย์เรามีสมองตรองสัมพันธ์ เลิกห่มสีมาแบ่งชั้น..นั่นแหละคน !!! ราตรี ประดับดาว กวิภิวัฒน์ (แนวหน้า ๒๑ สิงหาคม ๒๕๕๔) กระทู้: บทกวี โศกนาฏกรรมนำคิด ของ ราตรี ประดับดาว เริ่มกระทู้โดย: han_bing ที่ 22 ส.ค. 11, 22:12 ข้าพเจ้าส่วนตัวนั้นไม่ได้คิดจะเลี้ยงสุนัข แต่สุนัขมักจะมาให้เลี้ยงโดยไม่ได้ขอ บางทีเป็นของข้างบ้านที่มาอยู่บ้านของข้าพเจ้าเอง บางทีมาจากไหนก็ไม่รู้
จากการเลี้ยงสุนัขเหล่านีั จะว่าเลี้ยงแบบทิ้งๆขวางๆก็ได้ เพราะตัวเองมีเวลาให้อาหาร อาบน้ำ และพาไปหาหมอในกาลอันควร แต่ไม่ค่อยมีเวลาเล่นด้วยเท่าไรนัก แต่สุนัขเหล่านั้นก็รักข้าพเจ้าจริงๆจังๆ ดังนั้นถ้าจะให้กิน คงกินกันไม่ลง แต่ว่า... พอไปอยู่จีน เห็นเขากินกันเป็นปรกติ ยิ่งคนเวียดนาม เขาเลี้ยงกัน และเชือดกินกันหลังหอเลยทีเดียว ข้อนี้ก็ไม่กล้าว่าอะไรเขา เพราะเขากินกันเป็นปรกติ เหมือนเรากินเป็ด กินไก่ กินหมู และกินปลา ดังนั้นข้าพเจ้าจึงเห็นใจทั้งสองฝ่ายอย่างยิ่ง ไม่กล้าว่าใครเลย แต่ปฏิเสธไม่ได้ว่าสงสารสุนัข กระทู้: บทกวี โศกนาฏกรรมนำคิด ของ ราตรี ประดับดาว เริ่มกระทู้โดย: :D :D ที่ 25 ส.ค. 11, 09:38 เป็นกำลังใจให้น้องหมาทุกๆ ตัวบนโลกใบนี้...
เกิดมาแล้ว หนึ่งชีวิต ก็ต้องดิ้นรนกันต่อไป.... น้องหมา สู้... สู้... |