ทำไมละครไทยหลังข่าวมีแต่เรื่องรักใคร่ อิจฉาริษยา

[paganini]

 น้องแพรอาจจะเข้าใจทฤษฎีกระยาสารท consort bean theory(ขอบคุณครับ ชื่อนี้สุดยอดเลย อิอิอิ) เฉไฉไปนิดนึงนะครับ คือไม่ได้ตั้งใจจะเปรียบเทียบแบบหนึ่งต่อหนึ่งนะครับ
ละครดีไม่ได้เปรียบกับร้านตกแต่งดีแต่ไร้ลูกค้านะ
เช่นกันละครแย่แต่ได้รับความนิยมไม่ได้เทียบกับร้านที่มีคนกินเยอะแต่ซอมซ่อ

เพียงแต่อยากจะบอกว่าคนทั่วไปมีแนวโน้มที่จะตัดสินใจเลือกในสิ่งที่คนหมู่มากเลือก หรือตัดสินอะไรตามๆกันนั่นแหละครับ

ส่วนที่บอกว่าละครน้ำดีๆไม่มีมากว่า 30 ปีนี้ไม่เห็นนะ ผมว่ามีอยู่บ้างพอสมควร แต่มันถูกกลบไปด้วยละครน้ำเน่า หรือไม่ก็เจ้าของเวลาเอาไปลงในเวลาที่คนดูไม่เยอะ

ผมเห็นด้วยกับ คคห 44 นะครับเท่าที่พี่นุชนาชี้แจงมาก็ฟังดูมีเหตุผล แต่จากประโยคนี้
"งานนี้ถ้าคุณไม่เอา 41 และ 42 มาคืน คนที่เสียคือผู้ใหญ่ค่ะ "
อันนี้พี่ก็อาจหาญไปนิดนึง น้องแพรจะน้อยใจเอา

ขอระบายอะไรหน่อยได้มั้ยครับ
คือผมรู้สึกว่าที่เรือนไทยเดี๋ยวนี้มันวุ่นวายจัง รับรู้ได้ถึงความโกรธ อคติ ความหลง ตัวตน  ปะปนอยู่ทั่วไป
สิ่งที่ผมเคยได้รับจากที่นี่คือ ความเมตตา ความเป็นมิตร อารมณ์ขัน การไม่ถือตน เดี๋ยวนี้หายากแล้ว
ไม่ได้ว่าใครคนใดคนหนึ่งเป็นการเฉพาะนะครับ แต่ผมใช้ความรุ้สึกครับประเมินจากการอ่านหลายๆกระทู้

นี่แหละครับความมหัศจรรย์ของเวลา เปลี่ยนแปลงไป สิ่งใหม่มา
ทำให้ผมคิดว่าผมอาจจะไม่เหมาะกับ การเปลี่ยนแปลงแบบนี้แล้วก็ได้

[เทาชมพู]

[paganini]

 55555555555
เห็นรูปของอาจารย์เทาชมพูแล้วรักอาจารย์จริงๆ

[Nuchana]

 คำว่า “งานนี้ถ้าคุณไม่เอา 41 และ 42 มาคืน คนที่เสียคือผู้ใหญ่ค่ะ "
ผู้ใหญ่หมายถึง “อาจารย์เทาชมพู” เพราะคุณแพรกำลังจะทำให้อาจารย์เสียผู้ใหญ่  โดยอาจารย์ไม่ทันรู้ตัว
สิ่งที่ดิฉันติงเพื่อให้เขาพูดให้ฟังรู้เรื่อง เพื่อให้อาจารย์ defend ได้ถูก
ทีนี้คุณแพรเลือกเก็บไปทั้ง 41 และ 42 ซึ่งเข้าข่าย
“What is right is often forgotten by what is convenient”.

อาจารย์เคยกล่าวว่า “สิ่งที่ทำให้ดิฉันเสียใจอยู่หลายครั้ง ก็คือในเว็บบอร์ด (ไม่เฉพาะในเว็บนี้)
ผู้เล่นเน็ตหลายคนแยกไม่ออก ระหว่างผู้หาเรื่อง และผู้ถูกหาเรื่อง ว่าควรตำหนิใคร”
เผอิญครั้งนี้มันไม่ใช่ว่า 41 หรือ 42 ที่ควรตำหนิ แต่ว่ามันไม่ควรตำหนิทั้งคู่
คุณเลือกทิ้งสิ่งที่ถูก ด้วยเหตุผล “ง่ายเข้าว่า”

ถ้าไม่ได้ 41 และ 42 คืน ดิฉันจะไม่เสียใจสักนิด ถ้าจะต้องยุติการสนทนาบนบอร์ดนี้
ด้วยเหตุผลประการเดียวคือ “to maintain self-respect”

Dignity consists not in possessing honors, but in the consciousness that
we deserve them.  ~Aristotle

[อ๊อฟ]

ใจเย็นๆครับพี่นุชนา  

ผมเอากลับมาให้แล้วครับ เดี๋ยวผมคุยกับน้องแพรเองครับ  

ใจเย็น ครับ ใจเย็น  

[MathGuy]

 สิ่งหนึ่งที่ทำได้

กระทรวงวัฒนธรรม อาจจะเข้ามาแทรกแซงในเชิงสร้างสรรค์
ผมเริ่มเห็น รมต. กระทรวงนี้บ่อยมากขึ้น

ว่าไปแล้ว กระทรวงนี้มีงานให้ทำได้ ไม่วาดไม่ไหว
ปัญหา คือ จะทำหรือไม่ จะทำจริงๆ หรือไม่

พอดี ผมไม่ได้คลุกคลีในวงการ อาจจะมองภาพได้ไม่ตรงนัก

ขอลอง ยกตัวอย่างง่ายๆ (แค่เป็นตัวอย่าง)

เช่น

การประกวดละครสร้างสรรค์จากเรื่องสั้น  อาจจะเป็น ตอนเดียว หรือสองสามตอนจบ

จำได้ว่ามีช่วงหนึ่ง ตอนนั้นผมน่าจะยังเด็ก
มีการเอาเรื่งสั้นมาทำเป็นละคร แบบตอนเดียวจบ
ผมสนใจตามดูแทบทุกตอน


ลองย้อนเวลากว่า 30 ปีของผมเอง
ละครที่ผมประทับใจ

1. เรื่อง สุดแต่ใจจะไขว่คว้า  หนุ่มเสกเป็นคนเล่น เนื้อหาสะท้อนสังคม สร้างสรรค์ และให้แง่คิด

2. เรื่อง เกี่ยวกับการฆาตกรรมบนเรือ คุณฉัตรชัยเล่น เป็นคดีซ่อนปม ทำให้ฝึกคิดได้ดีมาก

3. เรื่อง เกี่ยวกับฆาตกรรมซ่อนปมเช่นกัน เล่นโดยคุณ นัท ซึ่งเป็นนักสืบสาว ( ไม่ประทับใจมาก แต่ก็ดู OK)

4. เรื่อง มายา เนื้อหาเป็นแบบละคร แต่สะท้อนมุมมองได้ดี
ตอนจบ ผิดหวังนิดหน่อย   อันนี้ดู เพราะคนอื่นเขาดู


ผมจำได้ว่านานแล้ว เรามีละครเกี่ยวกับ กฎแห่งกรรม หุ่นไล่กา
ผมว่า น่ารัก สร้างสรรค์ดี และเป็นประโยชน์สำหรับเด็ก
น่าจะเอาแนวนี้ กลับมาทำใหม่   รับรองว่า ดูได้ทุกกลุ่ม ทุกวัย

[เทาชมพู]

 ความเห็น 41,42 ก็คืนมาแล้ว

อ่าน ค.ห. 41 ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีละค่ะ  ว่าเจ้าของค.ห. เขาต้องการสื่ออะไรกับดิฉัน
ส่วนค.ห. 42 อ่านรู้เรื่อง ไม่มีข้อสงสัย

ย้อนมาถึง ค.ห. 41   ดิฉันลองทำคำตอบแบบปรนัย ให้คุณเจ้าของค.ห. 41 เลือกก็แล้วกันนะคะ

 WHAt_LOvE ยกคำพูดของเทาชมพูมาเรียงกันให้อ่าน เพราะ
1) ตรงกับความเห็นของ WHAt_LOvE เอง จึงไม่ขอกล่าวซ้ำ
2) ไม่ตรงกับค.ห. ของ  WHAt_LOvE  แต่  WHAt_LOvE ไม่บอกว่าตัวเองเห็นว่ายังไง  
3) ให้เทาชมพูอ่านความเห็นของตัวเองแทนคำตอบของ  WHAt_LOvE
4)  WHAt_LOvE อ่านคำตอบของเทาชมพูแล้วไม่เข้าใจว่าคิดยังไง จึงยกมาอีกครั้งให้อธิบาย
5)  WHAt_LOvE  เห็นว่าเทาชมพูตอบหลายครั้งไม่เหมือนกัน จึงยกมาให้อ่าน
6)  WHAt_LOvE  เห็นว่าเทาชมพูตอบหลายครั้งซ้ำซากในทางเดียวกัน จึงยกมาให้อ่าน
7)  WHAt_LOvE  มีความคิดเห็นอื่นๆนอกเหนือไปจาก 6 ข้อข้างบนนี้ แต่ยังไม่ได้เฉลย
ถูกทุกข้อ
9) ผิดทุกข้อ

หมายเหตุ สามารถติ๊กคำตอบได้มากกว่า 1 ข้อ
เมื่อติ๊กแล้ว จะนำไปสู่คำตอบปรนัยชุดที่ 2

[เทาชมพู]

 แปลกใจนิดหน่อยว่า ทำไมคุณ   WHAt_LOvE ถึงข้ามค.ห. 28 ของดิฉันไป
ไม่ยกมารวมกันไว้ด้วย

[Nuchana]

 No. 41 wants to communicate that P&G is always right and somebody wrong.
Now you agree with me that by hiding the message, you eliminate your chance
of  defending yourself, don’t you?

[MathGuy]

 ( ต้องขอโทษด้วยครับ ที่แทรกเข้ามา ระหว่างที่เป็นความ เป็นข้อพิพาทกันของหลายๆ ท่าน)

[เทาชมพู]

When I answer a question, the first thing that comes into my mind is  whether there's a fact to be found.

If there's one, tell the fact first. Secondly , the opinion is in the line.

If you know the fact behind the matter, it's easier to form  practical opinions  afterwards.



I know some of the  facts behind the making of TV series. I don't say I know as much as Khun Patsakorn  does, but I do know some.

I tried to tell you all  as much as pinkandgrey could do.



I also knew about the writer Khun Traveller mentioned, much more than she did. That's why I  corrected her words.

If it really  turned out to be "pinkandgrey is always right",

sarcastically said between the lines by khun WHAt_LOvE ,

I'm  not only  very sorry to hear that kind of interpretation,

I also feel that it  becomes a uselss argument  , worthless to be heard by anyone.

And I won't say any more words on the matter.

[Nuchana]

 No need to be sorry because, as I mentioned above, she is like a baby cow who knows nothing  of a tiger.



 Last nite, that's why I asked the team to restore both opinions; they're acceptable to me.



You really answered my post no. 14, thanks ka.



********

"งานนี้ถ้าคุณไม่เอา 41 และ 42 มาคืน คนที่เสียคือผู้ใหญ่ค่ะ "

อันนี้พี่ก็อาจหาญไปนิดนึง น้องแพรจะน้อยใจเอา



khun paganini, I don't take your words seriously because a few times your logic is "up-side-down".

อาจารย์เคยกล่าวว่า “สิ่งที่ทำให้ดิฉันเสียใจอยู่หลายครั้ง ก็คือในเว็บบอร์ด (ไม่เฉพาะในเว็บนี้)

ผู้เล่นเน็ตหลายคนแยกไม่ออก ระหว่างผู้หาเรื่อง และผู้ถูกหาเรื่อง ว่าควรตำหนิใคร”



See 78, 79
 http://www.vcharkarn.com/snippets/vcafe/show_message.php?Cid=18&Pid=24641&ooc=3



You're not able to differentiate between nuisance and net police.

Feel free to del as I already get my message across.

[อ๊อฟ]

เรื่องน้อยใจน้องแพรคงจะไม่มีหล่ะครับ คุณ Paganini

น้องแพรช่วยงานที่ วิชาการ.คอม โดยไม่เคยได้ค่าตอบแทนซักบาทเดียว มากว่า 5 ปีแล้ว ผ่านเรื่องราวกระทบกระทั่ง กระท่อนกระแท่นพร้อมกับพวกเรามานาน น่าจะเป็นเครื่องพิสูจน์ของความเป็นคนที่ Open-minded ของเธอได้ดี บนพื้นที่เปิดแบบนี้ การกระทบกระทั่งทางความคิด เป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ถ้าหากไม่เปิดใจกว้างเพียงพอ การกระทบกระทั่งเล็กน้อย อาจจะทำให้ต้องร้างรากันไปได้ แต่เราก็ไม่เคยได้ยินคำว่า "ลาแล้วค่ะ" จากน้องแพรตลอด 5 ปีที่นี่เลยครับ

ผมเข้าใจว่าความตั้งใจของน้องแพรคือไม่อยากให้ กระทู้ออกนอกประเด็นมากกว่า (เพราะผมเคยเห็น เธอเปิดกระทู้ใหม่ให้ ถ้าเห็นว่ามีประเด็นน่าสนใจอื่น ที่ออกนอกประเด็นไปจากกระทู้ที่ตั้งไว้ ก็หลายที เช่น http://www.vcharkarn.com/include/vcafe/showkratoo.php?Cid=91&Pid=41237  คห. 24, คห.35)

แต่ผมก็เห็นว่าประเด็นข้อ 1,2,3 คห.44 ของพี่นุชนา ก็มีน้ำหนักมากครับ และก็เป็นเหตุผลที่ดีครับ

น้องแพรเป็นคนฉลาดและมีเหตุผลมากๆ เรื่องแค่นี้คงเข้าใจได้ เธอไม่งอนหรอกครับ แต่ถ้างอน ผมยอมอาสาลงทุนโทรไปง้อให้ครับ    (กำลังหาเรื่องอยู่พอดี )  

เชิญคุยเรื่องละครต่อดีกว่าครับ

[ศรีปิงเวียง]

 (และแล้ว เด็กเมื่อวานซืนก็แวะมาทีนี่ต่อ)
หลังจากเรื่องจบลงไปแล้ว(ดังที่คุณพ่อน้องแฮปปี้ว่า) ผมขอเสนอความเห็นอีกคราวนะครับ (อาจจะออกทะเลไปบ้าง ถ้านอกเรื่องลบทิ้งก็ได้นะครับ)
(อ้าว นึกไม่ออกเสียแล้ว)
ป.ล.
1. ถึงคุณปากกาฯ และพี่แพรครับ
เรื่องทฤษฎีกระยาสารทนี้ ผมคิดว่าถ้าตั้งเป็นกระทู้ใหม่จะดีไหมครับเพราะผมเห็นว่ามีความน่าสนใจ และสามารถแตกออกไปได้หลายอย่างเช่นเดียวกับเรื่อง ลิงที่ 31 ที่พี่แพรนำเสนอครับ (ทั้งสองท่านเห็นด้วยหรือไม่อย่าลืมบอกนะครับ)
2.  ความเห็นของ อ. แมทกาย น่าสนใจนะครับ แต่ขึ้นอยู่กับว่าใครจะเริ่มก่อน
3. อ. สุรัชน์ อินทสังข์เคยเขียนในคอลัมน์ในวารสารอัพเดทว่า มินิซีรีส์เรื่อง Numb3rs (ซึ่งดูเพียงตอนเดียว) น่าสนใจ และเป็นตัวอย่างในการเรียนรู้ที่ดีของเด็กไทยอย่างหนึ่งครับ อยากให้ลองอ่านดูในวารสารอัพเดทฉบับเดือนนี้ (เห็นว่าวารสาร My Maths ก็เคยมีเรื่องนี้เหมือนกัน แต่เป็นฉบับ ธ.ค. 2548 และ อ.สุรัชน์ไม่ได้เขียนคอลัมน์นี้)
เนื้อเรื่องนี้ต่างจากเรื่อง CSI ที่ออกทางช่องเจ็ดสีที่ ตัวเอกคือพี่น้องผู้หนึ่ง คนหนึ่งเป็นเจ้าหน้าที่ FBI อีกคนเป็นอาจารย์สอนคณิตศาสตร์ แต่ทั้งสองร่วมกันแกะปริศนาของคดีได้
พี่แพรเห็นว่าอย่างไรครับ เพราะเรื่องนี้ต้องดูที่ช่อง axn ของผู้ติดยูบีซีครับ ผมก็เลยไม่ทราบว่าจะสนุกสมคำเล่าลือหรือเปล่า และไม่ทราบอีกว่ามีเคยดูหรือเปล่าครับ
4. เห็นทีช่วงนี้ผมคงต้องเพลาๆ บ้าง เพราะ เดี๋ยวจะเสียไปหมด

[WHAt_LOvE]

 ไม่ได้ต้องการว่าใครหรืออะไรยังไงกับใครทั้งนั้นไม่ว่าจะเป็นเจ้าของกระทู้ หรือคุณเทาชมพูเพียงแต่อยากจะบอกว่า
  ละครของไทย น่า ดู กว่าของเมืองนอก
แต่บางเรื่องละครของเมืองนอกก็น่าดูกว่าละครไทย
คำว่า"คนไหนดู คนไหนเลือก น่ะถูกแล้ว"
จบซะที
ขอให้คนที่เหยียบแผ่นดินไทยทุกคนรักกัน