-- มีวิชารู้เท่าทันโลกและชีวิต
เมื่อ พ.ศ.2385 สุนทรภู่อายุ 56 ปี ท่านเป็นพระภิกษุจำพรรษาอยู่วัดเทพธิดาราม กรุงเทพฯ แล้วแต่งหนังสือ
เรื่อง "รำพันพิลาป" กล่าวถึงตัวเองว่าเป็นนักเดินทางท่องเที่ยว
"ทางบกเรือเหนือใต้เที่ยวไปทั่ว จังหวัดหัวเมืองสิ้นทุกถิ่นฐาน" แล้ว
เล่าว่าไปเมืองเพชรบุรี เมืองราชบุรี เมืองกาญจนบุรี เมืองสุพรรณบุรี เมืองพิษณุโลก รวมทั้งสถานที่ศักดิ์สิทธิ์อื่นๆ อีกหลายแห่ง
ไม่พบหลักฐานว่าท่านเคยไปต่างประเทศ และเคยไปปักษ์ใต้ แต่จากร่องรอยต่างๆ ชวนให้เชื่อว่าสุนทรภู่เคยไปลังกา และ
พูดภาษาอังกฤษได้บ้าง
ด้วยวิญญาณ "นักเดินทางแสวงหาวิชาความรู้" ที่แท้จริง ท่านเลยคิด แล้ว "ฝัน" ว่า
"จริงจริงนะจะไปอุ้มเนื้อนุ่มน่วม ลงนั่งร่วมเรือกลพยนต์ผยอง" ไปเที่ยวไกลถึงท้องทะเลและบ้านเมืองแถบอ่าวเบงกอล
ในมหาสมุทรอินเดีย ที่ศึกษาหา "ความรู้" ด้วยตนเองจากแหล่งเรียนรู้ต่างๆ ในยุคนั้น เช่น หนังสือเก่าและชาวต่างชาติ ฯลฯ
ดังมี "รำพันพิลาป" ถึงสถานที่อันมีจริงในยุคนั้นไว้เช่น มะละกา, เกาะชวา, เบงกอล, ลังกา ฯลฯ
-- สุนทรภู่รู้สถานที่เหล่านี้มาจากไหน?
"ความรู้" เหล่านี้สุนทรภู่น่าจะได้จาก "ประสบการณ์" นอกระบบ คือสนทนาหาความรู้จากบรรดาประชาชาติต่างๆ
และกะลาสีเรือที่เข้ามาค้าขายกับกรุงสยามในสมัยรัชกาลที่ 2 และรัชกาลที่ 3 รวมทั้งจากเอกสารต่างๆ
ที่สำคัญอย่างหนึ่งคือสภาพแวดล้อมทางเศรษฐกิจและสังคมสมัยต้นรัตนโกสินทร์ที่มีลักษณะเศรษฐกิจเพื่อ "ตลาด"
ทำให้อาจารย์นิธิ เอียวศรีวงศ์ นักปราชญ์อิสระ ยกย่องสุนทรภู่เป็น "กระฎุมพี" ที่มีโลกกว้างขวางกว่ายุคก่อนๆ
สำนักวัฒนธรรม และการท่องเที่ยว กรุงเทพมหานคร ร่วมกับศูนย์สังคีตศิลป์ ธนาคารกรุงเทพ จัดรายการแบ่งปันเผยแพร่
ความร้สู่สาธารณะเรื่อง สุนทรภู่ มหากวีกระฎุมพี เกิดวังหลัง ผู้ดีบางกอก มีวิชารู้เท่าทันโลก และชีวิต ในวันศุกร์ที่ 20 มิถุนายน 2551
ณ ห้องรัตนโกสินทร์ ศาลาว่าการกรุงเทพมหานคร เสาชิงช้า แล้วนำออกเผยแพร่ทางโทรทัศน์ NBT วันอังคารที่ 24 มิถุนายน 2551
เวลา 23.00-23.45 น.
http://www.matichon.co.th/matichon/matichon_detail.php?s_tag=01pra02200651&day=2008-06-20§ionid=0131