เรือนไทย

General Category => ชั้นเรียนวรรณกรรม => ข้อความที่เริ่มโดย: Wandee ที่ 26 ส.ค. 12, 22:13



กระทู้: เรื่องกะลามะพร้าว นิทานใน "เจริญนิทรา"
เริ่มกระทู้โดย: Wandee ที่ 26 ส.ค. 12, 22:13

         เจริญนิทราเป็นหนังสือเก่าที่หายากเล่มหนึ่ง     ท่านผู้หญิงเปลี่ยน ภาสกรวงศ์พิมพ์

ท่านตั้งใจจะพิมพ์ขายเพราะหนังสือแม่ครัวหัวป่าก์ และ มิตรสภาก็มีผู้ชอบสำนวนโวหารของ

ท่านผู้หญิงอยู่

เจริญนิทรา  เล่มแรก  ประจำเดือนตุลาคม   ร.ศ. ๑๓๑
พิมพ์ที่โรงพิมพ์ปุณพิพัฒน์  หน้าวัดประยุรวงศาวาท
ราคาเล่มละ ๑ บาท  รับเป็นปี ๑๒ เล่ม  ๑๐ บาท
ถ้ารับไปขายร้อยละ ๑๐ เปอร์เซนต์  เงินสด ๒๐ เปอร์เซนต์

มีจำหน่ายที่โรงพิมพ์จีนโน  แลโรงพิมพ์ปุณพิพัฒน์ หน้าวัดประยุรวงศาวาท
ร้านนายศรีตะพานหัน
โรงพิมพ์สมานไมตรี
ห้างแบตแมน

ตอนแรกท่านว่าจะพิมพ์สองปี คือ ๒๔ เล่ม     แต่ปรากฎว่าพอจบเล่มที่ ๑๑  หนังสือก็หยุดพิมพ์
เพราะขาดทุน

ท่านผู้หญิงบ่นว่าได้ส่งหนังสือไปให้ท่านผู้มีเกียรติคนละ ๔ - ๕ เล่ม  แต่ท่านที่คืนหนังสือ  คืนมาเพียงเล่มเดียวก็มี

สหายเก่าผู้หนึ่งได้นำหนังสือมาให้  ๑๐ เล่มเนื่องจากทราบว่าดิฉันหาข้อมูลเรื่องท่านผู้หญิงเปลี่ยนอยู่    

อ่านแล้วเพลิดเพลินเจริญใจมาก  จึงนำมาเล่าไว้


กระทู้: เรื่องกะลามะพร้าว นิทานใน "เจริญนิทรา"
เริ่มกระทู้โดย: Wandee ที่ 26 ส.ค. 12, 22:29

        มาจะกล่าวบทไป                                          ถึงตายายยากจนอนาถา

แต่สมสู่อยู่ด้วยกันมา                                             จนกระทั่งแก่ชราไปตามกัน

มิได้มีเหตุเภทพ้อง                                                 ขัดข้องเคืองขุ่นหุนหัน

อยู่นานมานางก็มีครรภ์                                           อัศจรรย์แปลกคนพ้นไป

ออกมาเป็นมะพร้าวปอกเปลือก                                  เงาเลื่อมดังเกลือกน้ำมันใส

พูดจาแคล่วคล่องว่องไว                                          ไปไหนกลิ้งเร็วดังลมพัด

กินข้าวกินปลาสาระพัน                                           เหมือนกับมนุษย์ฝึกหัด


       ( อ่านแล้วสงสัยจึงถามสหายว่า       แล้ว.... กะลามะพร้าวเข้าห้องน้ำอย่างไร
สหายร้องไอ๊ย่า   แล้วตอบว่า  ไฟธาตุแรง  เผาหมดในตัว
        อือ......)


กระทู้: เรื่องกะลามะพร้าว นิทานใน "เจริญนิทรา"
เริ่มกระทู้โดย: Wandee ที่ 26 ส.ค. 12, 22:51


        พ่อแม่รักและชื่นชมลูกมาก       วางลูกไว้ห่างเสาผูกมะพร้าวเสมอ     ต่อมาพ่อตายไปก่อน

แม่เป็นม่ายก็เลี้ยงลูกมาคนเดียวว้าเหว่เปล่าเปลี่ยว    ลูกก็ไม่เหมือนลูกบ้านอื่น


วันหนึ่งนางไปเที่ยวซื้อของ                               ลูกคนองกลิ้งไปในถนน

ประจวบราชบุตรีจรดล                                   ตำรวจไล่คนให้หลีกไป

เจ้ากะลากลิ้งแอบแนบทาง                               คอยดูนางนวลลอองผ่องใส

รักลูกองค์เล็กภูวไนย                                     อ้อนวอนแม่ให้ไปกราบทูล

เห็นแม่ขืนขัดอัธยา                                        จะแกล้งให้ชีวาดับศูนย์

อดเข้าอดปลาอาดูร                                       แม่พูนเทวศต้องตามใจ


      พระราชาเคืองพระทัยมา  จึงเรียกร้องอย่างสูง  ถ้าหามาไม่ได้จะตัดหัวเสียทั้งแม่ลูก

แม่ก็ร้องไห้กลับบ้าน

โอ้ว่าลูกยาของแม่เอ๋ย                                     มิควรเลยใฝ่สูงให้เกินหน้า

รูปโฉมโนมพรรณฉันกะลา                                อาจเอื้อมลูกยาทรงธรรม์


(นิทานเรื่องนี้ถามว่า ใครแต่ง     เจ้าพระยาภาสกรวงศ์ หรือท่านผู้หญิงเปลี่ยน      นิทานยังไม่จบค่ะ
แต่ถามไว้ก่อน    มีเหตุผลแสดงไว้ในตอนต่อๆ ไป)


กระทู้: เรื่องกะลามะพร้าว นิทานใน "เจริญนิทรา"
เริ่มกระทู้โดย: Wandee ที่ 26 ส.ค. 12, 23:08
 

สิ่งที่พระราชาขอคือไม้  มาสร้างปะรำใหญ่

กะลามะพร้าวปลอบแม่ว่าไม่เป็นไรนะแม่   แม่ไปกราบทูลขอเกวียนเทียมโค ๑๐ เล่มคนขับพร้อม

แม่ก็กลับไปกราบทูล   พระราชาขันที่แม่เชื่อลูกถึงปานนั้น   ก็ดำรัสให้อำมาตย์จัดให้

เจ้ากะลาก็ขึ้นเกวียนหน้าร้องฮุย ๆ   เกวียนหลังก็ตามไป

        พอไปถึงชายป่า


ขับเรื่อยจนถึงแนวไพร                                         จึงหยุดเกวียนใต้เงาพฤกษ์

ออกจากเปลือกกะลาร่ายมนต์                                 กระทืบตีนสามหนตึก ๆ

เรียกผียินีมาคักคึก                                             ตัดไม้อึกทึกโลกา

       บรรทุกเกวียนกลับมา   พระราชาบอกว่าอยากได้อีก ๕๐ เกวียน

กะลารับบัญชา  เอาสักเท่าไรก็เอากัน

(อันที่จริงก็สงสัยอยู่ว่าชายหนุ่มที่ออกจากกะลามาจะตัวเตี้ยมากไป    พออ้าปากจะถาม   สหายขู่แว้ด
ว่านิทานย่ะ   
เนอะ...นิทานก็นิทาน)


กระทู้: เรื่องกะลามะพร้าว นิทานใน "เจริญนิทรา"
เริ่มกระทู้โดย: Wandee ที่ 26 ส.ค. 12, 23:21


พระบุตรีองค์เล็กเป็นเด็กริ                                   อุตริแลเห็นเป็นน่าขัน

เจ้ากะลาขับเกวียนจรจรัล                                   ออกไปดูมันที่ในพง

กระซิบชวนคนสนิทชิดใช้                                    "แอบดูมันในไพรระหง"

กะลาแจ้งแสร้งพาซื่อตรง                                    ถึงพงก็เผยกะลามา

สำแดงรูปให้เห็นเป็นมนุษย์                                  สวยสุดนวลลอองผ่องหน้า

ฤทธิเดชเวทมนต์วิทยา                                       เรียกผีป่าใช้ได้ดังใจจง

ใครเห็นเป็นต้องพิศวาส                                      แปลกประหลาดหลากใจไหลหลง

พระบุตรีเห็นสวยงวยงง                                      พิศไมยรูปทรงลักขณา

ปิดความพี่น้องสองสุดา                                      มิให้แจ้งกิจจาว่าหนีไป


กระทู้: เรื่องกะลามะพร้าว นิทานใน "เจริญนิทรา"
เริ่มกระทู้โดย: Wandee ที่ 27 ส.ค. 12, 09:14


กะลาหาไม้ได้ห้าสิบเกวียน   พระราชาตรัสว่าปลูกพลับพลาและปะรำโรงงานให้เสร็จในพรุ่งนี้

กะลารู้แจ้งจะแกล้งบิด                                      ยิ่งทำให้เสร็จกิจเหมือนว่าขาน

ในคืนนั้นเรียกผีที่ชำนาญ                                   มาทำการพร้อมเสร็จสำเร็จกัน

   
       พระราชาคิดจะคุมไม่ให้ใครมาช่วยกะลาทำงาน   แต่ในตอนเช้าก็เห็นทุกสิ่งทุกอย่างเสร็จเรีบร้อยแล้ว

จึงเรียกเอาขันหมากล้วนแต่เพชรทองในวันนั้น        แม่กะลาตกใจแต่กะลาหัวเราะ

                                                                ก็เรียกผีมาจำแลงแต่งหน้า

ถือขันหมากประดับเพชรเสร็จมา                            ดังบัญชามิได้ขาดปลาดครัน


กระทู้: เรื่องกะลามะพร้าว นิทานใน "เจริญนิทรา"
เริ่มกระทู้โดย: Wandee ที่ 27 ส.ค. 12, 09:27


        พระราชาเห็นดังนั้นก็เบี่ยงบ่ายต่อไปไม่ได้


พระอาลัยสายสมรบังอรเล็ก                                          คิดจะเสกพี่ใหญ่ก็หน่ายหนี

นางที่สองก็ไม่ปองเป็นสามี                                           ไม่เห็นดีตรงไหนไอ้กลม ๆ

ถึงฤทธิมันตัดไม้ที่ในเถื่อน                                             บรรทุกเกวียนหลายเลื่อนเอามาสม

ปลูกประพลับพลาเปนน่าชม                                           จะนิยมไยมันพรรณกลา

ทั้งเครื่องเพ็ชรเด็ดดวงประดับเด่น                                    มาประเคนให้ก็ยังไม่เห็นน่า

จะชื่นชมโสมนัสภัศดา                                                 ยิ่งชั่วช้าเชิงโลถละโมบนัก

เราก็เปนลูกกระษัตริย์สมบัติถม                                       ไม่ควรงมเอาทรัพย์ให้เสียศักดิ์

เขามาขอน้องเล็กเห็นจะรัก                                             อย่ามาชักข้านี้มิยอมยิน


กระทู้: เรื่องกะลามะพร้าว นิทานใน "เจริญนิทรา"
เริ่มกระทู้โดย: Wandee ที่ 27 ส.ค. 12, 10:58

       พระธิดาองค์ใหญ่และพระธิดาองค์กลางไม่ยินยอมที่จะแต่งงานกับกะลา
     

พระธิดาองค์เล็กทูลองค์พระทรงเดช                               พระปกเกษมีคุณอยู่ทุกสิ่ง

จำฉลองมิให้ข้องข้อประวิง                                          ถึงยากไร้อย่างยิ่งก็จำทน

มิให้เสียวาจาที่ว่าขาน                                               ให้คนกล่าวสามานยกลางถนน

ถวายชีพไว้ใต้บาทยุคล                                              จะทุกข์ทนสาหัสสู้กัดฟัน


กระทู้: เรื่องกะลามะพร้าว นิทานใน "เจริญนิทรา"
เริ่มกระทู้โดย: Wandee ที่ 27 ส.ค. 12, 11:27


พระราชาฟังคำยิ่งซ้ำโศรก                                 จะวิโยคลูกรักหนักมะหันต์

เปนสุดฤทธิสุดคิดจะเกียจกัน                              ก็เสกสรรตามการที่ขานไป


        พระบุตรีพี่สาวทั้งสองต่างถากถาง  หัวเราะเยาะว่าอย่างไม่มีชิ้นดี   ทั้งค้อนและโห่



กุ๋ยกุ๋ยไม่อายขายหน้า                                       ได้ผัวเป็นกลาน่าบัดสี

เกลี้ยงกลมกะเปาะเหลาะเหมาะดี                           ในโลกนี้เไม่มีสองแล้วน้องรัก

มีฤทธิ์เดชเดชาสามารถ                                      กลิ้งเร็วปราด ๆ ขลุกขลัก

กอดเล่นเย็นใจสบายนัก                                      งามภักตร์แล้วละน้องคู่ครองกัน

เพ็ชรทองมั่งคั่งตั้งกระบุง                                     ประดับตัวเสียให้นุงงามเฉิดฉัน

จะชื่นใจเจ้ากลาท่าไหนนั้น                                    ถ้าเตะกันคงสนุกเหมือนลูกบอล

ถ้าแม้นผ่าขอซีกอย่าหลีกเลี่ยง                               คั้นกะทิมาเลี้ยงกันเถิดหนอ

คงมันปลาบจับลิ้นลื่นลงคอ                                   อย่าลืมอ้อ! มีจาวขาวน่ากิน

เป็นหมุนสีหมุนสรรฤาพรรณใด                               เปนมะพร้าวแถบไหนช่วยตัดสิน

คงวิเศษรสขาติปลาดลิ้น                                      น้องได้กินแล้วมาเล่าให้เราฟัง


กระทู้: เรื่องกะลามะพร้าว นิทานใน "เจริญนิทรา"
เริ่มกระทู้โดย: siamese ที่ 27 ส.ค. 12, 20:58
ขอบคุณครับมีคุณค่าและสนุกมาก อย่างน้อยนี่ตาต้องสงสัยยายนะ ออกมาได้...กลมเชียว5555


กระทู้: เรื่องกะลามะพร้าว นิทานใน "เจริญนิทรา"
เริ่มกระทู้โดย: Wandee ที่ 27 ส.ค. 12, 22:14


ไม่เจ้าคุณภาสก็ท่านผู้หญิงเปลี่ยนแต่งนะคะ

รับประทานยังมีนิยายแปลอีก ๓ เรื่อง  และตำรากับข้าวอีก  ๘๐ กว่าเรื่องที่ไม่ซ้ำกับตำราแม่ครัวหัวป่าก์ที่ได้พิมพ์

ออกมาก่อน

วันก่อนได้ไปหาข้อมูลเรื่องผักอ่อนในท้องทุ่งที่ใช้จิ้มกับหลนต่าง ๆ      ท่านผู้อาวุโสสุขใจมาก  อธิบายเสียงแจ๋ว

ว่าเป็นผักที่ขังอยู่ในบ่อล่อน้ำ

ทั้งหมดนี้ไมตรีจิตมิตรภาพนำมา   ไม่เสียสตางค์แต่อย่างใด  แม้นแต่เฟื้องสลึง


กระทู้: เรื่องกะลามะพร้าว นิทานใน "เจริญนิทรา"
เริ่มกระทู้โดย: Wandee ที่ 27 ส.ค. 12, 23:20


        พระราชาไม่ยอมให้พระธิดาองค์เล็กไปลำบาก  จึงให้อยู่กับกะลาที่ตำหนักใน

     
     เมื่อนั้น                                                             กระเษมสันต์หรรษาสำราญ

แปลกพระองค์ทรงธรรม์นาถา                                         เห็นลูกท้าวไทยไม่โสกา

แปลกพระไทยให้หามาถามดู                                          บิดาอดสูสงสาร

นึกว่าลูกรักเยาวมาลย์                                                  จะโศกศัลย์รำคาญมากนัก

ด้วยผัวเจ้าเป็นกะลา                                                    แปลกตาคนทั้งไตรจักร์

ไฉนเจ้าจึงเฝ้าภิรมย์รัก                                                 ไม่ยักขุ่นข้องหมองใจ


       เมื่อนั้นพระบุตรีชี้แจงแถลงไข                                   ผัวข้าเป็นกลาจะทำไม

ข้างในเป็นคนรูปงาม                                                    ใครเห็นเป็นต้องหลงรัก

สวยนักไม่มีสองสาม                                                     แม้นพระองค์อยากทรงทราบความ

สองยามเชิญแอบไปชม                                                  ยามนอนออกมาสวยสม

รุ่งเช้าจึงร่ายอาคม                                                        เกลากลมนิดเดียวพอองค์


กระทู้: เรื่องกะลามะพร้าว นิทานใน "เจริญนิทรา"
เริ่มกระทู้โดย: Wandee ที่ 27 ส.ค. 12, 23:33


        พ่อตาแอบไปดูก็เห็นจริง       เจ้ากลากลับคงเป็นกลาและเตือนเมียว่าตั้งแต้นี้จะมีเรื่องยุ่งยาก

ไม่ควรจะไปบอกใคร          พระธิดาก็เฝ้าอ้อนวอนให้ทิ้งกลาเสีย   เข้ากลาไม่ยอม   นางจึงลักไปเผาไฟเสีย

เพราะไม่รู้ว่าเป็นของวิเศษ

       ตอนเช้าตื่นมาพวกนางพนักงานก็เห็นรูปหล่อ  ไปตามคนมาดูวุ่นวาย     ไปเฝ้าพระบิดาและมารดา

พี่สาวสองคนเห็นว่าคมคาย  เสียใจแทบตาย  เพราะดูทางไหนก็งามเจริญตาไปหมด   รู้อย่างนี้จะไม่ปล่อยให้ไปถึงมือน้องสาว

จึงคิดอุบายจะฆ่าน้องคนเล็กโดยชวนไปเที่ยวทางน้ำ

       พระธิดาคนเล็กก็ไปเที่ยวด้วย  ไปกันตามประสาผู้หญิงสบายใจ

       นางจึงไปลาสามี   สามีมอบแหวนให้ว่าถ้ามีอันตราย   นึกจะเป็นอะไรก็ได้ที่เล็ก ๆ

สั่งพลางอุ้มนางขึ้นจุมพิต                                          เชยชิดฉุดฉวยอวยพร

(คัดลอกตามต้นฉบับ)


กระทู้: เรื่องกะลามะพร้าว นิทานใน "เจริญนิทรา"
เริ่มกระทู้โดย: Wandee ที่ 27 ส.ค. 12, 23:42


       พระพี่นางชวนน้องดูปลาในทะเล
         

ปลาฉลามวิ่งตามเรือไฟ                                   โลมาตัวใหญ่ลอยรี่

คางเบือนเบือนหน้าเป็นที                                 เหมือนอย่างสามีเบือนชาย

นวลจันทร์เปนนวลจริง ๆ                                  หน้านวลเหมือนหญิงเฉิดฉาย

เนื้ออ่อนผิวอ่อนทั้งกาย                                    ปลากรายเหมือนกรายกรเดิน

พิศเต่ายืดหัวแล้วหด                                       ซ่อนตัวหายหมดขวยเขิน

นึกถึงสามีดำเนิน                                           ซ่อนตัวมิดเกินแปลกใจ


กระทู้: เรื่องกะลามะพร้าว นิทานใน "เจริญนิทรา"
เริ่มกระทู้โดย: Wandee ที่ 28 ส.ค. 12, 08:57


พระพี่นางทั้งสองเห็นแหวนที่น้องใส่ก็ชวนคุย  และขอดู   น้องสาวก็ถอดให้ดู

ดูกันไปมาแกล้งทำแหวนร่วงลงน้ำ

พระธิดาองค์เล็กก็รีบกระโดดน้ำตาม

คว้าแหวนได้แต่พอโผล่ขึ้นว่ายตามเรือ   เรือก็แล่นเร็วจากไป


สุดที่จะตามไกลนัก                                           ฉลามว่ายไล่สลักเข้ามา

นางคิดในใจใคร่แฝง                                         ในหอยจุ๊บแจงหลบมัจฉา

ทันใดรูปกายกานดา                                         ก็เล็กลงมาดังใจ

นางเข้าเปลือกหอยกำบัง                                    คลื่นซัดเข้าฝั่งทเลได้

คนเดียวเปลี่ยวเปล่าเศร้าฤทัย                              ครวญคร่ำร่ำไรรำพรรณ


กระทู้: เรื่องกะลามะพร้าว นิทานใน "เจริญนิทรา"
เริ่มกระทู้โดย: Wandee ที่ 28 ส.ค. 12, 09:34


ยายคนหาปลาก็เก็บหอยจุ๊บแจงมาเลี้ยง    หอยก็เล่าเรื่องให้ยายฟังหมด

ยายบอกว่าอยู่กับยายไปก่อน  พระราชาคงส่งคนมาตามหา

   
        หอยจุีบแจงคร่ำครวญมากมาย  ทำนองเด็กร่ำไห้   คิดถึงพระบิดรมารดา

คิดถึงสามี  นางสงสัยว่าเมื่อนางดำน้ำและคว้าแหวนได้  หรือนางได้ตายไปแล้ว

นางรู้ตัวว่าเพราะนางไปทุบกลาแล้วเอาไปเผา


เปนเหตุทั้งปวงก็เพราะเรา                                   ทุบกลาต่อยเผาป่นปี้

เขาจึงเห็นผัวงามดี                                           ฤษยาราวีวุ่นวาย

มิรู้ว่าลวงมาฆ่า                                               เป็นเหยื่อมัจฉาดังหมาย

พาซื่อหลงคำจำตาย                                         รักพี่ร่วมสายสดือ

อนิจจานารีนี้หนอ                                            ใจคอโหดเหี้ยมหึดหือ

ฆ่าน้องร่วมท้องได้คือ                                        ใจยักษ์หนักมือไม่ปรานี

อิจฉาเห็นผัวเขางาม                                          ผิดความเข้าใจก่อนกี้

คิดใคร่ได้เป็นสามี                                            จึงล้างชีวีวายปราน


       ท่านผู้แต่งใช้คำว่า  "พี่ร่วมสายสดือ"     ซึ่งล้ำสมัยมาก

กลอนอีกตอนหนึ่งเมื่อยายหาปลากลับบ้านไปอวดสามีว่า

วันนี้มีลาภได้กาบหอยประหลาด       เนื้อความแขวะไปถึงการเล่นหวยว่าตัวหวยแจหลีชอบเก็บเปลือกหอย

ข้าวปลาไม่กิน


กระทู้: เรื่องกะลามะพร้าว นิทานใน "เจริญนิทรา"
เริ่มกระทู้โดย: Wandee ที่ 28 ส.ค. 12, 12:05


ตากับยายไปหาปลา   เจ้าหญิงคิดแทนพระคุณตายาย


ถนอมจิตร์คิดแทนพระคุณ                               เห็นจะการุญเราจริงจัง

คิดแล้วออกมามิช้าอยู่                                   หมากพลูจีบเจียนจัดตั้ง

หม้อเข้าเชิงกรานรุงรัง                                   ล้างกวาดทั่วทั้งครัวไฟ


กระทู้: เรื่องกะลามะพร้าว นิทานใน "เจริญนิทรา"
เริ่มกระทู้โดย: Wandee ที่ 28 ส.ค. 12, 12:35


        สองพระพี่นางสมประสงค์แล้วก็กลับบ้านเมือง  แจ้งข่าวให้พระบิดาและลวงเจ้ามะพร้าว  ว่า

องค์หญิงเล็กซุกซน  นั่งซักผ้าริมเรือ   ห้ามปรามหลายหนไม่เชื่อ    จนแหวนหลุดจากนิ้ว

เธอกระโดดคว้าแหวน  เลยจมน้ำตายอย่างอ้างว้าง

 
    เมื่อนั้น                                                       จอมกระษัตริย์ทรงฟังไม่กังขา

ชลเนตร์คลอคลองไนยนา                                      แสนเสียดายธิดาดวงจันทร์


ฝ่ายอุปราชกลามะพร้าว                                        ฟังข่าวร้าวทรวงโศกศัลย์

ร่ำไห้ไม่วายจาบัล                                               ปิ้มปลงชีวันวิสัญญี


กระทู้: เรื่องกะลามะพร้าว นิทานใน "เจริญนิทรา"
เริ่มกระทู้โดย: Wandee ที่ 28 ส.ค. 12, 12:54


สองนาฎนารีโฉมฉาย                จึงมีสุนทรภิปราย                         เล้าโลมให้หายอาวร                                             

อันเกิดมาย่อมบรรไลย                  ใช่จะคงอยู่ได้ดังก่อน                  จงระงับดับความทุกข์ร้อน         

ลูกเมียบ่ห่อนโหดไร้                     ถึงว่าน้องตายไม่คืนเป็น               เห็นหาต้องหม้ายเมียไม่                                           

ฉันก็ร่วมวงษ์อรไทย                    ทั้งสองนี้ใช่ไหนมา                       จงเลือกสรรสุดแต่ใจ

จะแต่งกับใครไม่ว่า                  หรือทั้งสองต้องใจเจตนา                   ตามแต่อัธยาสัยปอง


กระทู้: เรื่องกะลามะพร้าว นิทานใน "เจริญนิทรา"
เริ่มกระทู้โดย: Wandee ที่ 28 ส.ค. 12, 15:57



        เมื่อนั้น                                                              อุปราชยินคำร่ำสนอง

เอ๊ะ  นางนี่คิดผิดทำนอง                                                  มือสองปิดโสตร์เสียทันที

จึงกราบทูลองค์พระทรงเดช                                              ขอจงโปรดเกษเกษี

ถ้าเจ้าหญิงยังขืนพาที                                                     เหมือนเมื่อกี้นี้อีกครั้ง

ข้าบาทขอบังคมลา                                                        ออกจากพารากลับหลัง

แม้นมาทหมดฤทธิ์ไม่คิดยั้ง                                               แล้วแต่เวรหลังทำมา               

จำจะพากเพียรเวียนตาม                                                  สืบเรื่องนงรามขนิฎฐา

ถึงลำบากยากจนทนเวทนา                                                ขอพบกัลยาเยาวมาลย์


(มะพร้าวลูกนี้พูดจาห้าวหาญมันดีจัง/คนอ่าน)


กระทู้: เรื่องกะลามะพร้าว นิทานใน "เจริญนิทรา"
เริ่มกระทู้โดย: Wandee ที่ 28 ส.ค. 12, 16:02


        พ่อตาปลอบทัดทานโลมเล้าเอาใจ


ว่านิ่งอยู่ก่อนอย่าร้อนจิตร                                               พ่อคิดจะสืบข่าวให้

ด้วยแสนเสียดายสายใจ                                                 ยังอาไลยลูกรักมากครัน

คอยอยู่ช่วยพ่อรอท่า                                                     หากรู้ข่าวว่าไม่อาสัญ

จึงรีบไปรับด้วยกัน                                                       จงอย่าหุนหันเห็นจะดี


กระทู้: เรื่องกะลามะพร้าว นิทานใน "เจริญนิทรา"
เริ่มกระทู้โดย: Wandee ที่ 28 ส.ค. 12, 16:09


        เมื่อนั้น                                            เขยขวัญบังคมก้มเกษี

ทูลฉลองพระราชวาที                                    ว่าแม้นมีแหวนหวังไม่ตาย

ถ้ามิได้แหวนเปนแม่นมั่น                                เชื่อว่าชีวันโฉมฉาย

จำต้องไม่รอดวอดวาย                                   เพราะคนคิดร้ายหลายกล


กระทู้: เรื่องกะลามะพร้าว นิทานใน "เจริญนิทรา"
เริ่มกระทู้โดย: Wandee ที่ 28 ส.ค. 12, 16:27
โปรดอ่านตอนนี้ให้ดี  นางเอกมีฝีมือถักไหมพรมเป็นตัวอักษรได้      ซึ่งไม่น่าสงสัยเลยเพราะ

ท่านผู้หญิงเปลี่ยนนั้น  เป็นแม่เรือนที่ยอดเยี่ยม



        พระธิดาองค์ที่สามอยู่ป่าไม่มีความสบาย  คิดถึงพระบิดามารดรและสามี


วันหนึ่งจึ่งนางอรไทย                                 ถักหมวกไหมพรมสลับสี

ลายเปนหนังสือสวยดี                                เล่าเรื่องตามที่เปนมา

เริ่มต้นตั้งแต่ออกจากเมือง                           ยากเข็ญขุ่นเคืองนักหนา

จนต้องตกอยู่กับยายตา                              เสร็จแล้วกัลยาพาที

ว่าคุณตาการุญแก่หลานด้วย                         จงช่วยนำหมวกไหมสี

ไปขายในจำปาก์ธานี                                 หลานนี้ขอบพระคุณครามครัน

ควรขายให้กับท้าวไทย                                หรือให้กับอุปราชอย่าพรั่น

คนอื่นหมื่นแสนทั้งนั้น                                 เป็นอันขาดอย่าให้ใคร


(พักไปเที่ยวถนนพัฒนาการก่อนค่ะ   มีสำนักของสหายที่เป็นโกดังเก็บหนังสือมหาศาล   แต่มิได้ซื้อขายแต่อย่างใด
 จะไปค้นหนังสือมาฝากคุณเพ็ญผู้ใจดี)


กระทู้: เรื่องกะลามะพร้าว นิทานใน "เจริญนิทรา"
เริ่มกระทู้โดย: siamese ที่ 28 ส.ค. 12, 18:55
ชอบและสนุกมากครับ กลับมะพร้าวดำเมื่อม กลม ๆ  ;D


กระทู้: เรื่องกะลามะพร้าว นิทานใน "เจริญนิทรา"
เริ่มกระทู้โดย: เพ็ญชมพู ที่ 28 ส.ค. 12, 19:08
ภาพประกอบ เจ้ากะลา

การฝีมือเด็กที่บ้าน

 ;D


กระทู้: เรื่องกะลามะพร้าว นิทานใน "เจริญนิทรา"
เริ่มกระทู้โดย: Wandee ที่ 29 ส.ค. 12, 11:02


ขน   "โลกหนังสือ"  มาอ่าน   ไม่พบข้อมูลที่ต้องการ

ลาก "ถนนหนังสือ"  มาอ่าน    ยังไม่พบข้อมูลที่ต้องการค่ะคุณเพ็ญ


        ตาเฒ่าก็จัดเสบียงอาการใส่ย่ามไปโต   มีมีดเหน็บไปด้วยหนึ่งเล่ม

คงเป็นมีดอีโต้เหน็บหลังเป็นแน่เพราะคนเดินทางต้องฟันป่าตัดกิ่งไม้   พอได้เฝ้าอุปราชก็ถวายของ


       เมื่อนั้น                                                         กะลามะพร้าวพอเห็นของ

รู้ชัดถนัดแน่ทำนอง                                                   นี่ของเมียทำเคยจำได้

อนิจจาเขาว่าเจ้าตายแล้ว                                            น้องแก้วหามอดม้วยไม่

โสมนัสเปนล้นพ้นใจ                                                  สลบไปไม่ทันเจรจา


กระทู้: เรื่องกะลามะพร้าว นิทานใน "เจริญนิทรา"
เริ่มกระทู้โดย: Wandee ที่ 29 ส.ค. 12, 11:15


กลาได้ไปเฝ้าเจ้านครจำปาก์     แล้วทั้งสองก็ลงเรือไปรับเจ้าหญิง


        พระธิดาทั้งสององค์โดนตัดสินประหารชีวิต   แต่กลากับเจ้าหญิงเล็กขอโทษไว้

ต่อมาพระราชาทิวงคต  กลาได้เป็นพระราชาแทน 

ตั้งราชชายาร่วมพระไทย                                   ให้ขึ้นเป็นเอกมเหษี

เสวยสุขสำราญในบุรี                                       ทั้งสองกษัตรีเกรียงไกร

บรรดาประชาราษฎร                                        หามีทุกข์ร้อนสิ่งไรไม่

พึ่งโพธิสมภารสำราญใจ                                    ต่างอวยไชยให้ยืนพระชนม์มาล