เรือนไทย

อ่านคอลัมน์นี้แล้วทำให้นึกถึงหนังสอสอนภาษาไทย ที่เคยใช้สมัยเด็ก ๆ ค่ะ รู้สึกว่าเป้นสื่อการสอนที่ดี เรืยนแล้วสนุกอยากอ่านต่อ เพราะอยากรู้ว่าเกิดอะไรกับเด็กในเรื่อง  มีใครได้อ่านหนังสือนี้อีกหรือเปล่าค่ะ หรือเค้าเปลี่ยนหลักสูตรไปแล้ว

เคยได้เรียนมาค่ะ แต่ถ้าให้เล่าคงเล่าได้ไม่หมดค่ะ เพราะว่าเรื่องยาวมากและ แบ่งออกเป็นหลายตอน
ถ้าจำไม่ผิดเป็นหนังสือเรียนภาษาไทยค่ะเราเรียนตั้งแต่
ประถมหนึ่งจนถึงประถมสามหรือสี่ี่เลยมั้งคะ จากเรื่องก็จะมีตัวละครดังที่คุณมะลิป่า
ได้กล่าวบ้างแล้ว คือมีตัวละครหลักคือ มานี มานะ ปิติ นอกจากนี้ก็ยังมี ชูใจ
เจ้าแก่(ม้าของปิติ) สีเทา(แมวของชูใจ)  เพชร คุณครู(จำชื่อไม่ได้ค่ะ)  แล้วก็ตัวละคร
ิอื่นๆอีกเยอะค่ะ เนื่้อเรื่องก็เริ่มตั้งแต่ วัยเด็กตอนที่เข้าโรงเรียนแรกๆ ตรงนี้นักเรียนอ่าน
แล้วก็รู้สึกว่าเป็นอะไรที่ใกล้ตัวทำให้เด็กสนใจติดตามอ่าน และเป็นการเรียนภาษาไทยไปด้วย
เนื้อเรื่องก็สอดแทรกคติธรรมที่ดี สิ่งที่ควรปฏิบัติและไม่ควรปฏิบัติ เด็กๆอ่านแล้ว
เกิดความคิดที่อยากจะเอาแบบอย่างตัวละคร เนื้อเรื่่องหลังๆตัวละครก็จะโตตามเด็กๆ
ที่เรียน ถือว่าเป็นหนังสือแบบเรียนที่ดีค่ะ แต่ถ้าได้มีการปรับปรุงเนื้อหาให้ดียิ่งขึ้น
ก็จะดีมากเลยค่ะ ไม่แน่ใจนะคะว่าหนังสือเรียนชุดนี้ยังถูกใช้เป็นแบบเรียนตามโรงเรียน
ต่างๆอยู่อีกหรือเปล่า อ้อ..ลืมบอกไปว่าเรียนมาก็หลายปีแล้วเหมือนกันแต่ก็ยังจำเนื้อเรื่อง
ได้อยู่บ้างค่ะ ตอนนี้ก็ยี่สิบเอ็ดแล้ว ;)

เลิกใช้ไปแล้วครับ

ใช่ชื่อคุณครูไพลินหรือเปล่านะ คับคล้ายคับคลา

ใช่แล้ว ครูไพลิน ตอนมานีเข้าเรียน ป. 1 เขาอยากจะสวยเหมือนครูไพลินเพราะฟันขาวสะอาด
พอเข้าไปเรียน ตอนสัก ป.3 ด็มีนักเรียนใหม่เข้ามาชื่อดวงแก้ว กับสมคิด  ต่อมามีเด็กชายเพชร เข้ามาด้วย เพชรเป็นเด็กยากจน แม่ตายเพราะถูกงูเห่ากัดตอนไปหาหน่อไม้  มานีมีเพื่อนคนหนึ่งชื่อจันทร์แรม เป็นคนขาลีบ ตอนแรกจันทร์แรมไม่ชอบสุงสิงกับคน จนกระทั่งมาเจอมานี..
ตอนอยู่ ป. 5 ครูไพลินแต่งงานกับเกษตรอำเภอ ที่มาสอนปิติเลี้ยงปลานิล
ขี้เกียจเล่าแล้ว วันหลังจะเล่าใหม่..เมลล์มาถามสิ

คุณ นาย จำได้เยอะดีจัง เราจำได้ว่าเมื่อจับปลานิลแล้วทั้งหมู่บ้านก็เลี้ยงฉลองกันใหญ่ ชอบอ่านตรงนั้นมากเพาะอ่านแล้วจะอยากกินข้าวทันที เรียกน้ำย่อยได้ดีจริง ๆ

ผมว่าตอนที่แม่ของเพชรโดนงูกัดตาย แล้วชูใรคิดลอกกลอนมาให้อ่านน่ะครับ ซึ้งสุดๆเลย อ่านแล้วน้ำตาไหลทุกที
ตอนจบ ป 6 แล้วนึกว่าพวกเค้าจะไปต่อ ม 1 ด้วยกันอีกอ่ะ แต่แล้วก๊ะหายยยยย ไปเลย

เหอ เหอ เหอ

มีใครสนใจเอาพล๊อตเรื่องมาสร้างเป็นหนัง มั่งมั้ยครับ ?

น่าจะมีน่ะค่ะ คงจะเป็นหนังที่ดีเรื่องหนึ่ง คงดีกว่าหนังผี ๆ ที่ว่งลงไปในโอ่ง วิ่งแล้ววิ่งอีกไม่รู้จักกี่รอบ

 ..อ่านกระทู้นี้ ย้อนวัย ย้อนความทรงจำดีแท้ อารมณ์ประมาณแฟนฉัน นั่นแหละครับ
... จำได้ว่า
... ตอน ป 1 ป 2  หนังสือเรียนเล่มนี้ ยัง เป็น คำสั้น ๆ อยู่ ไม่น่าเชื่อนะครับ ว่า ยังพอจำได้บ้าง เช่น
... " โต ดู รู ปู " ( เจ้าโต เป็นหมาของมานี อะครับ )
... จากพยางค์เดียวก็เพิ่มเป็น สองพยางค์ พอขึ้นชขั้นประถมที่สูงขึ้นไป ก็เริ่ม เป็นเรื่องเป็นราวชัดเจน ผู้แต่ง แต่งได้เก่งมากๆ จำชื่อไม่ได้แล้วครับ แต่รู้ว่า เคยสัมภาษณ์ลงในหนังสือ อเดย์ ไม่ฉบับใดด็ฉบับหนึ่ง
.... ที่จำได้และชอบ ก็เป็นตอนโรงเลื่อยร้าง อะครับ ที่เพชรถูกจับไป แล้ว เขียนรหัสลงบนธนบัตร
.... เจ้าแก่ ม้าแก่ของวีระ จำไม่ได้ว่าตายลงตอน ป. ไหน แต่ต่อมามีเจ้านิลมาแทน ซึ่งสีดำ และได้มาจากการขายปลานิล
.... ชูใจ ที่ไม่มีแม่ จำไม่ได้ว่า ตอนหลัง แม่จะมารับรึไงเนี่ย
.... มานี กะ มานะ สองคนพี่น้อง และกลายมาเป็นชื่อ ที่เราใช้เรียกเวลานึกถึงเรื่อง ๆ นี้
.... จันทร ขาลีบ ที่ชีวิตเศร้ามาก ๆ
... เพชร นี่แหละ ศัพท์แรกที่ทำให้ คาใจว่า ทำไม ช.ช้าง มาก่อน ร.เรือ
... ตอนที่เศร้า อย่างแรง ก็ตอนที่ แม่เพชรไปเก็บหน่อไม้แล้วโดนงูกัดตาย โหยยย ร้องไห้ น้ำตานองเชียวครับ
....ผู้แต่งปัจจุบันยังมีชีวิตอยู่ และก็ได้เขียนเรื่องนี้ลงต่อในนิตยสารอเดย์ แต่ตอนนี้ ไม่ได้เขียนแล้วนะครับ อาจด้วยเหตุผลเรื่องสุขภาพ อ่อ ตอนที่ลงในอเดย์ มีชื่อว่า ทางช้างเผือกนะครับ แต่ เรื่องก็คล้าย ๆ นวนิยายไปซะ
... อย่างไร ผมก็ประทับใจ มานี มานะ เล่มเก่าของเรามากกว่า
คิดถึงจังเลยครับ

 ถ้าจำไม่ผิด
ผู้แต่งคือ อาจารย์รัชนี ศรีไพรวรรณครับ

 บทสัมภาษณ์ อ. รัชนี ศรีไพรวรรณ ผู้เขียนครับ

 http://www.isan.clubs.chula.ac.th/webboard/view.php?category=isanchula&wb_id=46

 http://www.bangkokbiznews.com/jud/wan/20050102/news.php?news=column_15979675.html  

 เป็นแบบเรียนคลาสสิค ที่กลายเป็นตำนานไปแล้วครับ สำหรับเรื่องนี้

และยังประทับใจในแบบเรียนอยู่อยู่ตลอดครับ...

 มีหนังสือภาคต่อของแบบเรียนนี้ค่ะ ชื่อ หนังสือทางช้างเผือก(มานะ มานี ปิติ ชูใจ) สำนักพิมพ์ a book แต่งโดย อ.รัชนี ศรีไพรวรรณค่ะ ตอนแรกตีพิมพ์เป็นคอลัมน์ชื่อทางช้างเผือกอยู่ในหนังสือ a day ค่ะ
ในหนังสือทางช้างเผือกจะเล่าเรื่องตั้งแต่ครอบครัวของมานีย้ายเข้ามาอยู่ใหม่ๆซึ่งเป็นเหตุการณ์ก่อนหนังสือเรียนภาษาไทยเล่ม ป. 1 และเรื่องราวหลังจากทุกคนแยกย้ายไปตามทางของตัวเองจนได้มาเจอกันอีกเมื่อ 17 ปีให้หลังค่ะ ใครประทับใจลองไปหาอ่านดูได้นะคะ

 ที่ ศึกษาภัณฑ์พานิชย์ มีขายค่ะ เพราะมีการเรียกร้องมาเค้าเลยพิมพ์ใหม่ สำหรับนักสะสมคะ มีรุ่น เรณู ปัญญา ด้วยค่ะ

 ว้าว ขอบคุณครับ คุณ fon ที่แจ้งข่าว....

จะรีบไปหาซื้อครับผม....    

 ช่วยอ่านด้วยครับ http://www.vcharkarn.com/include/vcafe/showkratoo.php?Cid=19&Pid=44498  

 ถึงคุณนาย คหพที่ ๔ - มานีมีเพื่อน (ที่ขาลีบ) ชื่อจันทรค่ะ ไมใช่จันทร์แรม
คุณกานตภณ คหพ ที่ ๙ ก็ช่วยยืนยัน

คุณลีซอ มาขอความช่วยเหลือถึงนี่เลยเหรอ?

 ลองไปดูปกระลึกความหลังที่นี่ครับ

 http://www.su-usedbook.com/product.detail.php?lang=th&id=499694  

 ปัจจุบัน
มานี=แพทย์หญิงมานี   ชูใจแต่งงานแล้ว  ปิติเป็นพันตรีลองเข้าไปดูครับ http://www.numtan.com/nineboard/view.php?id=1319  

รุ่นผมเป็นรุ่นสุดท้ายที่ได้เรียนครับ ปัจจุบันผมอายุ 24 ปีครับ ชอบมากเลย จินตนาการว่าเราเป็นส่วนหนึ่งในนั้น ตอนที่แม่ของเพชรตาย ผมอ่านไปก็น้ำตาไหลไปด้วนะครับ แบบว่าสะเทือนใจ..........ยังจำได้ ปิติ มานะ มานี วีระ ชูใจ เพชร........ ไม่แน่ใจว่ามีม้า ชื่อเจ้าแก่รึปล่าว ในเรื่อง .......ชอบตอนที่ไปจับปลาแล้วโดนปลาชะโดกัดนะครับ

ดีจังเลยค่ะ

เพิ่งทราบข่าวว่าพิมพ์มาขายใหม่

เพราะตามหามานานไม่ครบชุดสักที

คราวนี้ไม่พลาดแน่ :D