เรือนไทย

สวัสดีครับพี่ยีนส์
จำได้ว่าจากวันนั้นที่เราเริ่มก่อตั้งชมรมจิตรกรรมไทยมาตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้  เป็นเวลา๑ปีเต็มโดยเริ่มจากคนที่มีความรักความชอบทางศิลปกรรมไทย หรืออาจเรียกว่าคอเดียวกันก็ได้ เพียงเพื่อจะรักษาและเก็บข้อมูลทางศิลปกรรมไทย  โดยมีพี่ยีนส์เป็นกำลังหลักของชมรม  แน่นอนว่าชมรมยังต้องมีการพัฒนาต่อไปอีกมาก และบางทีอาจเพิ่งเริ่มต้นเดินทางเท่านั้น  เพราะสิ่งที่เป็นชมรมจริงๆยังไม่ได้เริ่มด้วยซ้ำไป  คงมีแต่เพียงการถ่ายภาพและนำมาลงแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน ซึ่งสิ่งเหล่านี้มีคนทำมานานแล้ว สุดท้ายก็ซาหายไป ซึ่งถ้าเป็นอย่างนี้ต่อไปคงไม่มีความหมายในการตั้งชมรม  วัตถุประสงค์ของชมรม  น่าจะเป็นการเก็บข้อมูลอย่างเป็นระบบ มีการรวบรวมส่งแหล่งข้อมูลของชมรมเพื่อให้สมาชิกได้ใช้ประโยชน์ต่างๆได้  มีเว็บไซต์เป็นของตัวชมรมเองเพื่อใช้เผยแพร่ความรู้ เพื่ออนุรักษ์และพัฒนางานศิลปะไทยซึ่งคงต้องทำกันอีกยาวไกล  วันนี้ผมทราบว่าพี่ยีนส์อาจมีปัญหาส่วนตัวมากมาย ซึ่งผมเองก็เคยเจอปัญหาแบบเดียวกันเช่นกัน  ท้อแท้ มึนงง ไม่รู้จะเพิ่งใคร ขาดสติยั้งคิด โกรธแค้น แต่ผมก็ผ่านมันมาได้โดยดีไม่ทำร้ายใครหรือแม้แต่ตนเอง  สติ จึงเป็นสิ่งที่สำคัญในปัญหาของพี่ยีนส์ขณะนี้   และทุกอย่างมันคงผ่านไปได้ตามเวลาของมันเอง  แม้ในช่วงเวลานั้นมันเลวร้ายแต่ก็ยังมีน้องๆในชมรมแม้แต่ตัวผมเอง ก็อยากช่วยเหลือ ให้กำลังใจพี่  และหว้ังอย่างยิ่งว่าพี่จะผ่านปัญหานี้ไปได้ด้วยดี และเป็นหัวหน้าชมรมต่อไปจนถึงวันที่ชมรมเป็นรูปเป็นร่างมากขึ้น   และหวังว่าพี่ยีนส์คงไม่ทิ้งชมรม ที่เราก่อตั้งกันมานะครับ ถ้าพี่อยากจะตั้งอุดมการณ์ว่าจะอนุรักษ์จิตรกรรมไทยตามที่พี่พูดไว้จริงๆ
                                                                                                       
                                                                                                               เป็นกำลังใจให้ผ่านพ้นไปด้วยดีจากน้องๆสมาชิกทุกคน

สำหรับผมเอาใจช่วยล่ะกัน เรื่องปัญหาต่าง ๆ แต่ยังไง ศิลปะไทยก็เป็นสิ่งที่ผมรัก

จะมาหักอกผมไม่ได้นะครับ โกรธกันตายเลย

ด้วยความห่วงใยจากทุกท่าน พี่ขอขอบคุณพี่น้องสมาชิกทุกท่าน ตอนนี้ได้กำลังใจจากทุกคน ทำให้รู้สึกดีขึ้นมาก ขอบพระคุณทุกท่านที่เป็นห่วงด้วยครับ

 :Dดีใจนะคะที่ได้ยินแบบนี้
We never give up! (Tommy Bean)

นั้นสิคับ.....ปัญหามาเพื่อให้เราแก้ ลองมองหาคนที่หนักกว่าเรา เหนื่อยกว่าเรา เป็นตัวอย่าง เสียดายชีวิตที่อยู่มา  สู้เพื่อลูกเท่านั้นพอ......we never give up.....

       ส่งความปรารถนาดี  เพราะตามอ่านมาตลอด

เมื่อมีงานที่รัก  ซึ่งจะทำประโยชน์ให้กับผู้อื่นได้คอยอยู่   

ขอให้ลุกขึ้นด้วยความภาคภูมิใจทุกเช้า  และเข้านอนด้วยความอิ่มใจในการงานที่กระทำดีแล้ว

ขอเป็นกำลังใจอีกหนึ่งครับ

ขอร่วมเป็นกำลังใจด้วยอีกคนนะคะ  ขอให้อุปสรรคต่างๆ ผ่านพ้นไปได้ด้วยดีนะคะ  ฟ้าหลังฝนย่อมงดงามเสมอค่ะ

อย่าท้อนะครับพี่ยีนส์ ถ้าเราไม่ยอมแพ้ต่ออุปสรรค มันจะกลายเป็นความภาคภูมิใจที่น่าจดจำไปตลอดชีวิต ยิ่งกว่าความทรงจำของความยากลำบากที่ผ่านมาหลายเท่า

เป็นอีก หนึ่งพลังเงียบ ;D

มาให้กำลังใจค่ะ 
อย่ายอมแพ้  แล้วเรื่องร้ายๆจะผ่านไปค่ะ

เลือด สุพรรณ สู้ๆๆคับ  ;D

กำลังใจครับ

เกิดอะไรกันขึ้นหรือครับ สงสัยผมตกข่าว

พอดีช่วงนี้ ไปเพชรบุรีบ่อย ติดต่อกับลุกพี่ลุกน้อง ของานลายไทย ลายรดน้ำ ทำนอกเวลาราชการ อิอิ

ใครอยู่แถวดอนเมือง แวะเวียน มาพูดคุยกันที่ห้องทำงานผมได้นะครับ สบายมาก  

ซาบซึ้งมากๆครับ ท่านอาจารย์เทาชมพูก็ให้ความเมตตาเป็นห่วง และอีกหลายๆท่าน ขอขอบพระคุณมา ณ ที่นี้ ไม่มีอะไรจะตอบแทน นอกจากจะปฏิบัติหน้าที่หัวหน้าชมรมฯให้ดีอย่างถึงที่สุด เป็นส่วนนึงของเว็ปเรือนไทยตลอดไปครับ

เป็นกำลังใจให้คุณ...ผู้เป็นกำลังหลักของช่างเขียน ;D ;D

หากงานศิลป์ไทยมีหน้าที่ในสังคมไม่มาก และหดหายไปเรื่อยๆอย่างปัจจุบัน คนจะเรียนรู้ก็ยาก ยิ่งจำกัดวงอยู่แค่ด้านศาสนา หรือพิธีกรรม คนอนุรักษ์ก็ทำงานยากกันไปใหญ่

ถ้าเปิดพื้นที่ใช้งานมากขึ้น ปรับกฏเกณฑ์ให้รับใช้สังคมได้ง่ายขึ้น ความต้องการช่างฝีมือดีก็จะเพิ่มเอง งานรูปแบบใหม่ๆมีการสร้า้งสรรค์ขึ้นมาเรื่อยๆ การอนุรักษ์ก็จำเป็นเฉพาะงานเก่าๆ

สิ่งที่เข้าช่วงวิกฤตไปแล้วคือลายพื้นบ้านชนบทภาคต่างๆ...ส่วนหนึ่งเป็นเพราะการรวมหลักสูตรเข้าส่วนกลาง...ทำให้ลายไทยและคติไทยกลางเข้ามาแทนที่
ทุกวันนี้ช่างส่วนใหญ่ก็ยึดถือลายภาคกลางเป็นพื้น และถ้ายังเปิดพื้นที่ในสังคมเพิ่มไำม่ได้ ผมว่าอนาคตอันไกล้ ลายภาคกลางก็จะเืลือนหายตามไปได้ง่ายๆเช่นกัน

ทั้งนี้เราต้องยอมให้มีการคิดต่าง และยอมรับกับความผิดเพี้ยนที่ไม่รุนแรงบ้าง ซึ่งจะมีตามแน่นอนครับ  ;D
-----