ขอใส่ใจนิดนึง คงไม่เป็นการรบกวนนะขอรับ เพราะว่าเป็นภาษาไทย
อ่านตามสำเนียงชวา หากทราบถึงที่มา แล้วจะได้อรรถรส เพิ่มขึ้น
ประไหมสุหรี = มเหสีเอก = พระบรมราชินี
มะเดหวี = มเหสีองค์ที่สอง รองจากประไหมสุหรี
มะโต = มเหสีองค์ที่สาม
ลิกู = มเหสีองค์ที่สี่
เหมาลาหงี = มเหสีองค์ที่สี่ (ในเรื่องอิเหนา ไม่มีตำแหน่งนี้
พบตำแหน่งเหมาลาหงี ได้จากเรื่องดาหลัง กษัตริย์แห่งวงศ์เทวัญ)
ในเรื่องอิเหนา เหมาหลาหงี ไม่มีบทบาท ท่านจึงไม่กล่าวไว้
ตำแหน่งอัครชายาทั้ง ๕ ตำแหน่งนี้ ตั้งได้เฉพาะ ๔ เมือง
ที่เป็นวงศ์อสัญแดหวาเท่านั้น คือ กุเรปัน ดาหา กาหลัง และสิงหัดส่าหรี
เมืองอื่นมีได้แต่อัครชายาที่ตำแหน่ง ประไหมสุหรี เท่านั้น
ประไหมสุหรี คำนี้น่าจะกลายมาจากคำภาษาสันสกฤตว่า
ปรเมศวรี ปรม+อิศวรี เดิมหมายถึง พระอุมา ชายาพระอิศวร
คำว่าประไหมสุหรีนี้ ยังคงใช้อยู่มาจนปัจจุบัน
ไม่ว่าจะเป็นที่มาเลเซีย บรูไน ชวา และไทย
สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระราชินีนาถ เมื่อเสด็จฯ ไปภาคใต้
ที่ชาวมุสลิมอยู่มาก ชาวมุสลิมเรียกสมเด็จฯ ว่า ประไหมสุหรี
ส่วนมะเดหวี คงกลายมาจาก มหาเทวี
ส่วนมะโต ลิกู และเหมาหลาหงี น่าจะเป็นคำชวามลายูแท้