เรือนไทย

 นิราศ BTS      
     
 (ใครแต่งไม่รู้)

นัดนวลน้องที่สถานี อ่อนนุช
อันเป็นจุดพบเจอเธอและฉัน
เจ้าชิดในพี่ชิดใกล้ใจชิดกัน
รถไฟฟ้าแห่งฝันแล่นผ่านใจ

๛๛ สถานีต่อไป พระโขนง : Next station Phra Khanong. ๛๛
สถานี พระโขนง เจ้าส่งเสียง
เป็นสำเนียงเรียงร้อยถ้อยความหมาย
ถึงตำนานรักแม่นาคที่จากชาย
พี่สัญญาว่ามิหายห่างจากเธอ

๛๛ สถานีต่อไป เอกมัย : Next station Ekkamai. ๛๛
เอกมัย สถานีนี้ให้น้อง
เอกครรลองครองเฝ้าเจ้าเสมอ
เอกลักษณ์เอกบุรุษสุดใจเธอ
พี่มิเผลอเพ้อผ่านใจให้ใครเลย


๛๛ สถานีต่อไป ทองหล่อ : Next station Tong Lo. ๛๛
แม้นมีชายอื่นหมายมองที่ ทองหล่อ
พี่มิท้อขอสู้มิอยู่เฉย
ทองจะหล่อหลอมใจให้ทรามเชย
โอ้อกเอ๋ยฤทัยพี่มีแต่นาง

๛๛ สถานีต่อไป พร้อมพงศ์ : Next station Phrom Phong. ๛๛
ถึง พร้อมพงศ์ พี่พร้อมรักภักดีเจ้า
พร้อมสองเราพิราลัยไม่อาจขวาง
พรั่งพร้อมพรูพุฒินี้แก่นาง
มิมีร้างเจ้าศุภางค์นางดวงใจ

๛๛ สถานีต่อไป อโศก : Next station Asok. ๛๛
สถานี อโศก อโรคาพาธ
พจนารถสัจแท้แลความหมาย
ไร้ทุกข์โศกโรคภัยพามากล้ำกลาย
เรื่องเลวร้ายมิไหลผ่านพานสองเรา

๛๛ สถานีต่อไป นานา เพลินจิต ชิดลม : Next station Nana, Phloen Chit, Chit Lom. ๛๛
นานา นับนรกานต์มากลายกล้ำ
เจ้าถลำแปลเปลี่ยนใจให้กับเขา
มัว เพลินจิต ชิดลม บนจนมัวเมา
พี่นั่งเศร้าเปล่าเปลี่ยวใจในรถราง

๛๛ สถานีต่อไป สยาม : Next station Siam. ๛๛
๛๛ ท่านผู้โดยสารที่ต้องการเดินทางไปยังสะพานพระตากสิน กรุณาเปลี่ยนขบวนได้จากสถานีนี้ ๛๛
ถึงสถานี สยาม ยามเปลี่ยนรถ
เจ้าทรยศลงเปลี่ยนคันมิทันขวาง
ไปกับหนุ่มเซ็นเตอร์พ้อยคอยข้างทาง
เจ้าเดินห่างหายไปในผู้คน

๛๛ สถานีต่อไป ราชเทวี : Next station Ratchathewi. ๛๛
ตาละห้อยคล้อยระโหยโรยราอาตม์
เมื่อถึง ราชเทวี ศรีพหล
ฤาเทวะเทวดามาชี้ดล
ให้ทุกข์ล้นทุรนรายวายชีวี

๛๛ สถานีต่อไป พญาไท : Next station Phaya Thai. ๛๛
รถแล่นผ่าน พญาไท ใจยิ่งเปลี่ยว
พญาเหยี่ยวพญายมข่มฤานี่
เจ้าไม่หวนทวนมาแล้วแก้วฤดี
แล้วชีวีของพี่ผู้อยู่อย่างไร

๛๛ สถานีต่อไป อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ : Next station Victory Monument. ๛๛
มองหน้าต่างข้างข้างทางพรางยิ่งเศร้า
เมื่อเห็นเสาตั้งตระหง่านสานความหมาย
อนุสรณ์ อนุสาวรีย์ชัย
สมรภูมิ ตั้งไว้ให้จดจำ

๛๛ สถานีต่อไป สนามเป้า : Next station Sanam Pao. ๛๛
รถไหลเรื่อยเอื่อยเหมือนน้ำ สนามเป้า
เจ้านั้นเอาดวงใจพี่ที่ถลำ
ไปยิงทิ้งเห็นทนโท่โถเวรกรรม
พี่มันต่ำต้อยฤาไรเจ้าไม่แล

๛๛ สถานีต่อไป หมอชิต : The terminal station Mo Chit. ๛๛
ถึงสถานีสุดท้ายเบื่อหน่ายจิต
คือสถานี หมอชิต มิผิดหนา
ลงจากรถไฟเมียงมองหาหมอยา
ช่วยรักษาเอายาใจใกล้ชิดที
เป็นนิราศที่เรียงร้อยถ้วยคำหลอก
ที่เจ้าบอกจนช้ำชอกนอกใจหนี
ขอให้เจ้าสุขเถิดหนาลาคนดี
ณ สถานีใจพี่ไม่มีเธอ

๛๛ ขอให้ทุกท่านเดินทางด้วยความปลอดภัย. ๛๛

   
 เปี้ยว  [IP: hidden] วันที่ 5 พ.ย. 2545 - 07:11:58

 . . . ลูกปัดพราวขาวใสบนใบเขียว . . . ทอดยาวเรียวรับอรุณอุ่นวันใหม่
ก่อนแสงทองเผาน้ำค้างให้จางไป . . . . น้ำค้างได้โอกาสดีจึงมีงาน
ฉลองรำโลดเล่นบนเรียวหญ้า . . . . . . .ไม่หวั่นว่ารวีที่คลี่ผ่าน
จะทอแสงแรงกล้ามาประจาน . . . . . . .ถึงแดดรานเราก็ทำให้ฉ่ำใบ
มุ่งมั่นงานสานร้อยทะยอยแถว . . . . . .เรียงเป็นแนวดาหน้ารอฟ้าใส
มิยอมให้คนตื่นเช้าต้องเหงานัย . . . . . .มองพวกเราทีไรใจชื่นบาน
พินิจดูใกล้ใกล้พอได้เห็น . . . . . . . . . .น้ำค้างเป็นเลนส์ดีที่กล่าวขาน
ส่องให้เห็นเส้นขยายได้เบิกบาน . . . . . เล็กก็พาลเห็นใหญ่ได้ทัดเทียม
พรุ่งนี้หนาอย่าตื่นสายจะให้เห็น . . . . . .จะมาเป็นช่วงสั้นอันสวยเอี่ยม
มาพบกันอย่าปล่อยวันให้ตรมเกรียม . . .เราจะเรี่ยมโอ่อ่าเพียงนาที

ดูภาพประกอบที่
 http://www.vcharkarn.com/include/vcafe/showkratoo.php?Cid=91&Pid=28584

ในความคิดเห็นเพิ่มเติมที่ 113  

วันที่ 14 มิ.ย. 2548 - 16:42:19
โดย: นิรันดร์  [IP: hidden]

 คำถาม:  จะสอนจะกล่าวอย่างไรให้บูรณาการ ?

คำตอบ:

ที่เห็นชัดหัดเขียนกลอนแล้วนำเสนอ
ผ่านคอมพิวเตอร์ตกแต่งด้วยแสงสี
พร้อมบันทึกเสียงอ่านเสนาะดี
ส่งไปที่เว็บไซต์ให้ชื่นชม

หรือออกแบบ เขียนแบบ คำนวณคิด
ก็พินิจเลือกได้ตามเหมาะสม
ด้วย tools ต่างต่างที่นิยม
ให้กลืนกลมผสมสาระนานา

ที่สำคัญทำได้อย่างล้ำลึก
คือการฝึกกระบวนการแก้ปัญหา
นำความรู้หลากสายหลายวิชา
ประยุกต์มากับชีวิตประจำวัน

ฝึกสติก็ดีนะจะบอกให้
เชื่อมโยงไปถึงธรรมค่ามหันต์
เห็นชีวิตเป็นขณะขณะอย่างฉับพลัน
เฉกรังสรรค์ภาพเขยื้อนเคลื่อนไหวนา

ภาพเคลื่อนไหวที่เห็นเป็นหนึ่งภาพ
แยกอย่างหยาบก็ยังได้ตั้งหลายท่า
สั่งให้แสดงทีละภาพตามเวลา
หลอกสายตาคนได้ไม่ยากเย็น

โยงกระบวนการดังกล่าวสู่ชีวิต
เพ่งพินิจให้ถ้วนถี่สิ่งที่เห็น
จะเข้าใจความจริงได้ไม่ลำเค็ญ
ดุจดังเช่น Animation นั่นแหละนะ

ไพจิตร สดวกการ
วันที่ 20 มิ.ย. 2548 - 22:16:48

 ปลายทางของผีเสื้อ

  แพรน้ำค้างพรางตาครารุ่งเช้า  
แดดแรกเหย้าเยือนฟ้ามาแต้มสี  
พลิกพืชพันธุ์ผันพรากจากราตรี  
รับรพีอุ่นหล้าพาหนาวคลาย  
    พรึบพรึบพับสลับสีผีเสื้อน้อย  
ปีกขยับเคลื่อนคล้อยสู่เป้าหมาย  
เล็บมือนางกางดอกออกเรียงราย  
รอผีเสื้อกรีดกรายชิมกลิ่นไอ  
    เพราะแสงพรางจึงมิเห็นเส้นร้อยรัด  
ของแมงมุมคอยสกัดรัดด้วยไหม  
ติดกับดักหนักหน่วงด้วยบ่วงใย  
หากแรงใจดิ้นรนจึงพ้นพลัน  
    เล็บมือนางต่างรอผีเสื้อน้อย  
ซี่งหลงลืมย้อนรอยสู่ทางฝัน  
เปลี่ยนเป้าหมายย้ายทิศนิจนิรันดร์  
เพียงกับดักขวางกั้นฝันเปลี่ยนทาง  
    ไฉนคนจึงเป็นเช่นผีเสื้อ
ยอมเป็นเหยื่อเสียรู้ผู้ขัดขวาง
เพียงเล่ห์กลมนต์ดำมาอำพราง
กลับก้าวย่างหลบลี้หนีอุดมการณ์  

Butterfly 's Destination

The dew in the morning.
The sunshine wakes up the world.
Butterflies move their wings.
To get the flower's honney.
Unfortunately, a baby butterfly
Caught by a spider's net.
Struggle, struggle for life,
Then, free from the net,
it's a pity ! she lost her destination.
Like the man throw away his aim,
Inspite of knowing where to go on...

ครูภาทิพ ศรีสุทธิ์
 http://www.st.ac.th/bhatips/  

 สวัสดีครับ อ.ไพจิตร กลอนเพราะจังเลยนะครับ

 สวัสดีค่ะ  น้องนยสด

ส่งกลอนใหม่เข้ามาด้วยนะคะ

 สวัสดีค่ะครูไผ่

ขอบคุณที่เอากลอนเพราะๆมาแบ่งปันกัน

บทแรกอ่านสนุกค่ะ  เสียแต่คนเขียน สัมผัสระหว่างบทผิดไป
นัดนวลน้องที่สถานี อ่อนนุช
อันเป็นจุดพบเจอเธอและฉัน
เจ้าชิดในพี่ชิดใกล้ใจชิดกัน
รถไฟฟ้าแห่งฝันแล่นผ่านใจ

๛๛ สถานีต่อไป พระโขนง : Next station Phra Khanong. ๛๛
สถานี พระโขนง เจ้าส่งเสียง
เป็นสำเนียงเรียงร้อยถ้อยความหมาย
ถึงตำนานรักแม่นาคที่จากชาย
พี่สัญญาว่ามิหายห่างจากเธอ

รถไฟฟ้าแห่งฝันแล่นผ่านใจ  มาสัมผัสกับ เป็นสำเนียงเรียงร้อยถ้อยความหมาย
ใจ เป็นเสียงสั้น  หมายเป็นเสียงยาว
สัมผัสกันไม่ได้ค่ะ

 โอ้..นครเวียนนา
ณ ครานั้น.............
สายดานูบลูบโลมโฉมนวลจันทร์
เพลงซอชั้นกระทั้นสายร่ายตำนาน

เพลงมาร์ชพล่านซ่านเร้าเข้ามาหา
เชิญขวนท้าข้ามหุบเขาเงาละหาน
คริสตัลใสเล่านิยามความชื่นบาน
หว่านรักหวานวิญญาณซึ้งจึงติดพัน

ปฏิมาง้ำตระหง่านตระการนัก
ยลตระหนักปานวิศวะ ธ รังสรรค์
ชาติเป็นกลางพันธมิตรศูนย์สัมพันธ์
สันนิบาตอันประโยชน์ยิ่งมวลชน

เครื่องเป่าชั้นเหนือเมฆเอกอัจฉริยะ
เพลงแจ๊ซฉะเขย่าใจให้ระเหิดหน
แซ็กโซโฟนโชนแสงไฟไล้กมล
กระเจิดจนกระเจิงใจไกวกระโจน

อกหญิงเอ๋ยเยือนเวียนนา ณ ครานี้
ละลานตาดูดีสิ้นทุกถิ่นหน
ประวัติศาสตร์ปรัชญาศิลป์สากล
กลับสุดทนมนต์ความหลังฝังใจฯ  

(ขอโทษเขียนผิด)

 สวัสดีคะครูไผ่
และชาวเปวต์วิชาการที่นับถือ

ภาพได้จากมิตรสหายชาวCyber ศิลป์
คณะ เดอะลิงส์ ขอบคุณ มา ณ ที่นี้

 คำว่า "เปวต์" นี่แปลว่าอะไรหรือค่ะ
ขอบคุณที่ช่วยชี้แนะค่ะ

 สวัสดีคะคุณแพร
และชาวเวปต์วิชาการที่นับถือ

ภาพได้จากมิตรสหายชาวCyber ศิลป์
คณะ เดอะลิงส์ ขอบคุณ มา ณ ที่นี้

 ขอบคุณค่ะ  
แหม! ตอนแรกนึกว่าเป็นศัพท์วรรณกรรมลึกซึ้ง      

 สวัสดีค่ะ ชาวเว็บวิชาการทุกท่าน

 สวัสดีคะครูไผ่
ดีใจที่ได้เขียนคำว่าเว็บ อย่างถูกต้อง

 หวัดดีทุกคน
แอบหนีเที่ยวหลายวันไม่ได้เข้ามาดูเว็บพอเข้ามาอีกทีก็มีอะไรใหม่ ๆ เยอะขึ้นแฮะ หนุกดี

 เข้าพรรษาหน้าฝน
อาจารย์เกษร มงคล
มาชวนคิดนิดหนึ่ง
ด้วยลำนำบรรยายถึง
เรื่องราวซึ่งพบเห็นเป็นประจำ
น่านำไปไตร่ตรองนะ
---------------------

เข้าพรรษาหน้าฝน
เด็ก ๆ สนุกสนานเหลือเกิน
เพลิดเพลินกับน้ำใหม่
พื้นนาเขียวขจีด้วยต้นข้าวใบอ่อน
ไหวตามลมสะท้อนท้องทุ่ง
เป็ดฝูงน้อยว่ายน้ำกันต้อย ๆ
พลางก็ไซ้ซอนหาลูกปลาลูกกุ้ง
ชายคันนามียอดผักบุ้งสล้างเลื้อย
หยอกล้อกับกอบัวบาน
ถนนดินแดงสายเดียวของหมู่บ้าน
เชื่อมกับทางลาดยางทอดยาวผ่านไปยังวัดต้นโพธิ์

วันนี้วันพระ.....
ยายพร้อมตื่นแต่เช้าติดเตาหุงข้าว
เตรียมอาหารหวานคาว จัดใส่ปิ่นโต
ร้องสั่งเจ้าจ้อยที่แต่งตัวคอย...อย่างโก้
ให้ไปเก็บดอกบัวหลวง
แล้วล้วงหยิบธูปในโถ ให้ยายสามดอก
ก่อนจะพากันดั้นเดินออก ตามประสาสาธุชน
หลบเลี่ยงหลุมน้ำฝนที่ขังอยู่บนถนนดินแดง

กรุ๋งกริ๋ง... กรุ๋งกริ๋ง
กริ่งจักรยานอยู่ข้างหลัง
หลาน..ยายรีบระวัง โน่น..รถเก๋ง วิ่งเร่งมาอีกคัน
ยืนแอบอยู่ข้างหลุมน้ำหลุมนั้น
พอรถเก๋งวิ่งปรื๋อพ้นคัน
พลันเสื้อของจ้อยกะยายพร้อม ถูก ย้อม เป็น สีแดง
-----------------------------------------------------
จาก
เอกสารแนวทางการนิเทศ การพัฒนาสื่อการสอนของครูด้านการส่งเสริมการคิดของนักเรียน
โดย เกษร มงคล หน่วยศึกษานิเทศก์ กรมสามัญศึกษา เขตการศึกษา 12 เดิม
-----------------------------------------------------

 เฮ้อ ช่วงนี้ไม่มีอารมณ์แต่งกลอนเลยครับ
พอดีเพื่อน fw mail มาให้ เลยคิดออกอันนึงครับ

ปลิวไหลตามสายลม.........เหมือนสังคมที่เปลี่ยนไป
เปลี่ยนแปลงอย่างฉับไว.....ใครหนอใครจะตามทัน
ทำตัวทันสมัย....................เพื่อไม่ให้ตกยุคกัน
ยุ่งยากวุ่นวายจัง...............เสียสตางค์จนไม่รวย
ทำตัวล้าสมัย.....................ไม่มีใครกล้าเดินด้วย
ก็เพราะเราไม่รวย.............จึงต้องซวยไม่มีแฟน...

 ขออนุญาตยกกลอนโต้ตอบจากกระทู้ดอกไม้ของอ.นิรันดร์

พอเปิดกรุรูปเก่าเอามาคิด............ดวงชีวิตอาจปลิดไปหากไร้กล้อง
ที่มาบังขวางวิถีจรวดลอง.............มิฉนั้นคงจะม่องเพราะถูกชน
กล้องคู่ใจตายแทนเจ้าของกล้อง...อยากจะร้องแต่น้ำตาไม่กล้าหล่น
ต่อหน้าศิษย์ตระหนกกันทุกคน

กล้องตัวเก่งกระเด็นไกลไปหลายวา
เด็กวิ่งไปหยิบมามือประสาน
เกรงความผิดที่ทำกล้องแหลกราน
แล้วอาจารย์จะลงทัณฑ์ประการใด
ครูตระหนกตกใจได้แต่อึ้ง
แล้วรำพึงอุบัติเหตุครั้งนี้ใหญ่
เธอมิต้องกังวลในหัวใจ
ครูมิได้ถือโทษหรือโกรธเคือง

อ.นิรันดร์


แม้นทรัพย์อื่นหมื่นแสนที่แหนหวง.....มิเท่าดวงใจนี้ที่ถนอม
เอาทรัพย์สินสิ่งใดแลกก็มิยอม........มิให้ของรักนี้ห่างกายไป
โอ้กล้องเอ๋ยวันนี้เจ้าจากไปแล้ว.......มิคลาดแคล้วใครจะทำหน้าที่ใหญ่
คอยบอกเล่าเรื่องราวมากมายไป.....ถ่ายทอดสู่ผู้ที่ไม่เคยได้มอง
แม้นวันนี้กล้องรักจำต้องจาก.........จำต้องพรากเพื่อปกป้องกายเจ้าของ
แต่ก็ได้บรรลุสิ่งที่หมายปอง...........คือเก็บภาพให้ผองเราได้ชม
การสูญเสียกล้องรักในครั้งนี้.........ถือว่าเสียในหน้าที่คงเหมาะสม
การสูญเสียครั้งนี้ไม่มีปม...............น่าชื่นชมทำหน้าที่จนตัวพัง

เนยสด


. . . . ขอบคุณที่มีใจให้สติ . . . . . . . . . หากตำหนิต้องเป็นฉันที่มั่นหวัง
ต้องการได้รูปสวยไม่ระวัง . . . . . . . . . .ประมาทพลั้งไปขวางทางโคจร
คอยเตือนศิษย์ไม่ให้ขวางทางจรวด . . .ครูอยากอวดรูปเด็ดในห้องสอน
จึงฝืนคำพร่ำเองเที่ยวตะลอน . . . . . . . กลางวิถีจรวดร่อนโดนจังจัง

อ.นิรันดร์

 มองเมืองที่เวืองวุ่น........ใจไม่คุ้นวุ่นวายไป
มองรักที่ปักใจ..............เราวิ่งไปเขาไม่ตาม

 โพสรูปไม่ขึ้นอ่ะ

ไปดูเอาเองเเล้วกัน

 http://topicstock.pantip.com/camera/topicstock/O2959919/O2959919.html  

 ไปดูมาแล้วค่ะ  คุณ Aus  
ภาพสวยมาก ๆ เลยค่ะ  น่าจะบอกด้วยนะคะว่าเป็นที่ไหน
ครูไผ่จะได้จินตนาการว่าตัวเองได้ไปเที่ยวที่นั่นด้วย

 หวัดดี คับ ครูไผ่

ถ่ายที่ซิดนีย์ ออส ทุกรูปครับ