เรือนไทย

General Category => ระเบียงกวี => ข้อความที่เริ่มโดย: จิตรางคทา ที่ 25 ส.ค. 15, 18:05



กระทู้: ความรักเจ้าเอ๋ย
เริ่มกระทู้โดย: จิตรางคทา ที่ 25 ส.ค. 15, 18:05
๐อันความรักถ้าคิดแต่ครอบครอง  
จิตคงหมองระคางมิว่างเว้น
คงจะพบแต่ความยากลำเค็ญ  
 ด้วยจะเป็นเจ้าของใจของใคร
จะขอรักแบบที่มีความสุข  
ให้สนุกในความคิดจิตแจ่มใส
เพื่อเป็นแรงพลังให้แก่ใจ  
ให้สู้ไปในโลกอันมืดมน
แม้บางครั้งจะรู้สึกน้อยใจบ้าง
ทำทุกทางเธอบ่ายเบี่ยงเลี่ยงไม่สน
คิดทบทวนก็เข้าใจในบัดดล
ถึงเหตุผลที่เธอทำเพราะอะไร
จึงไม่โกรธไม่เคืองไม่เรียกร้อง
ไม่หมายปองจะเชยชิดพิสมัย
เพราะเธอทำถูกแล้วยอดยาใจ  
ฉันขอไว้หนึ่งอย่างให้การุณ
ขอให้ฉันได้รู้สึกอยู่อย่างนี้
มีไมตรีให้แก่เธอเป็นแรงหนุน
ข่าวคราวเธออย่าได้ปิดเถิดเอาบุญ ให้ฉันอุ่นยามำก้เห็นความเป็นไป....


กระทู้: ความรักเจ้าเอ๋ย
เริ่มกระทู้โดย: จิตรางคทา ที่ 25 ส.ค. 15, 20:41
๐อันความรักถ้าคิดแต่ครอบครอง  
จิตคงหมองระคางมิว่างเว้น
คงจะพบแต่ความยากลำเค็ญ  
 ด้วยจะเป็นเจ้าของใจของใคร
จะขอรักแบบที่มีความสุข  
ให้สนุกในความคิดจิตแจ่มใส
เพื่อเป็นแรงพลังให้แก่ใจ  
ให้สู้ไปในโลกอันมืดมน
แม้บางครั้งจะรู้สึกน้อยใจบ้าง
ทำทุกทางเธอบ่ายเบี่ยงเลี่ยงไม่สน
คิดทบทวนก็เข้าใจในบัดดล
ถึงเหตุผลที่เธอทำเพราะอะไร
จึงไม่โกรธไม่เคืองไม่เรียกร้อง
ไม่หมายปองจะเชยชิดพิสมัย
เพราะเธอทำถูกแล้วยอดยาใจ  
ฉันขอไว้หนึ่งอย่างให้การุณ
ขอให้ฉันได้รู้สึกอยู่อย่างนี้
มีไมตรีให้แก่เธอเป็นแรงหนุน
ข่าวคราวเธออย่าได้ปิดเถิดเอาบุญ
ให้ฉันอุ่นยามได้เห็นความเป็นไป......