คุณโกวิท สีตลายัน ผู้ล่วงลับไปแล้วเป็นเจ้าของนามปากกา มังกรห้าเล็บ จบอักษรศาสตร์ (จุฬาฯ - ถ้าจำไม่ผิด) มีความเชี่ยวชาญการใช้ภาษา
อย่างสูง เป็นคอลัมนิสต์เขียนบทความลงหนังสือพิมพ์หัวเขียว
นักเขียนอาวุโส - คุณณรงค์ จันทร์เรืองเล่า(อย่างเจืออารมณ์ขัน)ว่า คุณโกวิทเป็นคู่ปรับกับอาจารย์คึกฤทธิ์และกล่าวว่า งานของอาจารย์ทั้ง
ไผ่แดง หลายชีวิต กาเหว่าฯ ลอกจากฝรั่งทั้งนั้น (ประเด็นนี้ได้มีผู้กล่าวถึงเป็นครั้งคราวอยู่แล้ว)
ขอนำบางส่วนจากบทความ นาค เงือก มังกร จระเข้ เหรา โดยอ.กาญจนา นาคสกุล มาแปะครับ
http://www.sakulthai.com/DSakulcolumndetailsql.asp?stcolumnid=2757&stissueid=2576&stcolcatid=2&stauthorid=19มังกร เป็นคำเรียกสัตว์ในนิยายจีน มังกรเป็นสัตว์ในทะเล ลักษณะของมังกรระบุไว้ว่า เป็นงูใหญ่ มีศีรษะคล้ายอูฐ เขาคล้ายกวาง ตาคล้ายกระต่าย หูคล้ายวัว
สองข้างปากมีหนวดเครา คอคล้ายงู ใต้คอมีเกล็ดย้อน ใต้คางมีมุกดา ท้องคล้ายเหี้ย เกล็ดคล้ายปลาที่เรียกว่า ปลาหลีฮื้อ เป็นจำพวกปลาตะเพียน
เกล็ดมีจำนวน ๘๑ เกล็ด เล็บคล้ายนกอินทรี อุ้งเล็บคล้ายเสือ เสียงร้องคล้ายเสียงฆ้อง หายใจเป็นเมฆ เป็นฝน และเป็นไฟ
มังกรจีนมี ๒ ชนิด ชนิดหนึ่งหน้าคล้ายจระเข้ ตัวสั้น อีกชนิดหนึ่งหน้าคล้ายสิงโต ตัวยาวเป็นงู มีตีน มีเขา มังกรที่มี ๕ เล็บใช้เป็นสัญลักษณ์แทนฮ่องเต้
หรือพระมหากษัตริย์ มังกรจึงเป็นสัตว์ที่สำคัญมาก ในภาษาสันสกฤต มีคำว่า มกร หมายถึง สัตว์ประหลาดในทะเล บางครั้งรวมทั้งจระเข้ ฉลาม และโลมาด้วย
รูปมกร มักใช้เป็นเครื่องประดับประตู และเป็นเครื่องประดับศีรษะ
ในเมืองไทย รูปมังกรที่ทำกันก็เป็นรูปจระเข้ เพียงแต่เมื่อจัดเป็นสัตว์ในนิยายก็ทำหน้าให้แปลกไป เช่น เป็นช้างบ้าง เป็นแพะบ้าง รูปมังกรเคยนำมาใช้เป็นตรา
คือ ตรามังกรหก เป็นพระราชลัญจกรที่มีมาแต่สมัยกรุงธนบุรี เดิมเป็นตราที่เคยพระราชทานแก่เจ้าพระยามหินทรศักดิธำรง ต่อมาพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว
ได้พระราชทานแก่โบราณคดีสโมสร เป็นรูปมังกรจีนหน้าตรง
และสำนวนมังกร จาก ภาษาไทยวันละคำ
หัวมังกุท้ายมังกร (สำนวน) ไม่เข้ากัน ไม่กลมกลืนกัน
มังกุ คือเรือพายที่มีกระดูกงูใหญ่ หัวและท้ายงอนขึ้น หัวเรือเป็นสามเส้า มักใช้ผิดเป็น หัวมงกุฏท้ายมังกร