เรือนไทย

ชมรมของผมได้เริ่มปฏิบัติการให้เป็นรูปธรรมแล้วในวันที่5ก.ค.52 โดยทริปแรกนี้มีผู้ร่วมเดินทางด้วย3คน เดินทางด้วยรถส่วนตัว2คัน คือผม1คัน และคุณฉันรักบางกอกกับคุณยุทธนาอีก1คัน(เนื่องด้วย2ท่านนี้บ้านอยู่ในเส้นทางใกล้กัน)มีจุดมุ่งหมายที่อยุธยาโดยผมวางโปรแกรมการเดินทางทั้งหมดแล้วเมื่อพบกันก็สรุปเส้นทางการเดินทางกันอีกที ผมออกเดินทางจากกรุงเทพ8.00นถึงอยุธยา9.00นโทรถึงกันถามว่าอยู่ไหนอีก2ท่านมาถึงเร็วเหมือนกันนั่งหม่ำข้าวกันที่ร้านก๋วยเตี๋ยววัดใหญ่ หน้าวัดใหญ่ชัยมงคล จึงนัดพบกัน ทานข้าวเสร็จ ทำความรู้จักกัน คุยเรื่องจุดหมายปลายทางที่จะไป โดยผมขอเริ่มต้นที่วัดประดู่ทรงธรรม ซึ่งอยู่ไม่ห่างจากวัดใหญ่ชัยมงคงมากนักถึงวัดประมาณ9.30น.เนื่องจากใกล้วันพระใหญ่ มีญาติโยมเข้ามาทำบุญกันมากตลอดเวลาที่อยู่ที่นี่ ก็น่าชื่นใจครับ ว่าวัดยังเป็นที่ศรัทธาของผู้คนที่หวังกุศลกรรมใช้เวลาถ่ายภาพจิตรกรรมฝาผนังที่นี่ประมาณชั่วโมงเศษออกจากวัดเลยไปอีกนิดจากทางเข้า เราแวะไปดูซากโบราณสถานวัดกุฎีดาวที่อยู่ตรงข้ามกับวัดมเหยงคณ์ วัดกุฎีดาวเป็นวัดที่น่าจะมีมาแต่อยุธยาตอนต้นแต่มีการบูรณะสืบเนื่องมาจนครั้งใหญ่ในสมัยอยุธยาตอนปลายพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศใช้เวลาอยู่ประมาณครึ่งชั่วโมง ตัดสินใจเดินทางต่อจุดมุ่งหมายที่วัดศาลาปูนใช้เส้นทางผ่านวัดหน้าพระเมรุเลียบด้านหน้าวัด ผ่านวัดเชิงท่า(ซึ่งจริงๆกะจะแวะแต่เวลาไม่ทัน)ไปออกที่หัวถนนยูเทิร์นรถกลับเข้าวัดศาลาปูนวัดนี้นอกจากมีจิตรกรรมฝาผนังแล้วยังมีสมบัติวัดอีกมากมายซึ่งจะได้กล่าวต่อไป ใช้เวลาอยู่วัดนี้ชั่วโมงเศษ ชักหิวข้าวกันละเพราะบ่าย2โมงแล้วคุณยุทธเลือไปทานร้านก๋วยเต๊ยวมีชื่อแห่งนึงหน้าวัดสุวรรณาดาราราม วัดนี้จริงไกมีจิตรกรรมแต่ไว้โอกาสหน้า ทานข้าวเสร็จวางแผนกานเดินทางต่อไปนอกเกาะเมืองที่อำเภอนครหลวงผ่านวัดนครหลวง(ปราสาทนครหลวงที่คุณฉันรักบางกอกอยากแวะแต่เวลาไม่เอื้อ)จุดมุ่งหมายที่วัดใหม่ชุมพลประมาณ3โมงเศษซึ่งมีภาพจิตรกรรมฝาผนังสมัยอยุธยาตอนปลาย ถึงวัด พระอุโบสถได้รับการบูรณะเรียบร้อยสะอาดสะอ้าน เข้าชมได้อย่างสบายผิดกับเมื่อหลายสิบปีก่อนมากๆ ทั้ง2ท่านที่มาด้วย รู้สึกจะชอบวัดนี้กันมากใช้เวลาจนถึง4โมงเย็นและร่วมถ่ายรูปหมู่เป็นที่ระลึกกันที่วัดนี้ เป็หมายต่อไปคือวัดใหญ่เทพนิมิตรซึ่งถามคนแถวนั้นบอกว่าอยู่ไม่ไกล พอเอาเข้าจริงไกลเอาเรื่องถึงวัด4โมงเศษขอท่านเจ้าอาวาสเข้าขมพระอุโบสถ วัดนี้เป็นวัดชุมชนลาว มีพระธาตุซึ่งสร้างเลียนแบบพระธาตุพนมอยู่องค์หนึ่งสูง30ม.สวยงามทีเดียวท่านเจ้าอาวาสที่วัดนี้ก็ใจดี มอบหนังสือประวัติวัดซึ่งจัดพิมพ์อย่างดีให้แก่เราทั้ง3คน ถือเป็นลาภของการเดินทางของเราในทริปนี้ทีเดียวเย็นมากแล้วฟ้าเริ่มคล้ำด้วยเมฆฝน แต่พวกเรายังใจสู้ ผมเลยขอปิดท้ายกับเพื่อนๆด้วยวัดไม้รวก ซึ่งผมอยากไปดูมากที่สุดอยู่ที่อำเภอท่าเรือซึ่งการเดินทางก็ไม่ได้ใกล้อย่างที่คิดแต่เราก็ไปจนถึงในเวลา6โมง พระท่านก็เมตตาให้เข้าชมตามจุดมุ่งหมายที่เราแจ้ง พระท่านยังแปลกใจว่าเราทราบข้อมูลวัดมาได้อย่างไรก็เรียนท่านไป ไม่ผิดหวังกับวัดนี้จริงๆ ฝีมืองดงามมากๆแต่น่าเสียดายว่าสภาพอยู่ในอาการร่อแร่ และอีกส่วนนึงวัดนี้เมื่อครั้งเขียนภาพแต่เดิม ก็ไม่เสร็จด้วยยังหลงเหลือร่องรอยการร่างภาพอยู่หลายผนังทั้งที่ลงสีแล้วกับยังไม่ได้ลงสีเลย นับเป็นหลักฐานอันดีในการทำความเข้าใจต่อการทำงานของช่างเขียนโบราณในการเขียนภาพจิตรกรรมฝาผนังเป็นอย่างยิ่งเสร็จจากการถ่ายภาพเกือบ1ทุ่มฝนตกพรำๆอย่ากระนั้นเลยทั้ง2ท่านที่มาด้วยแบตกล้องไม่เอื้ออำนวยหมดตั้งแต่วัดใหม่ชุมพลนัดไปโอนถ่ายข้อมูลต่อที่ร้านอาหารโดยตกลงว่าจะไปทานกันที่ร้านแถวป้อมเพรชเกาะเมืองอยุธยา ต้องขับรถไป30กว่ากิโลถึงร้านเกือบ2ทุ่ม เหนื่อยแต่ก็มีความสุข คุณฉันรักบางกอกทานน้อยเพราะเหนื่อยส่วนผมกับคุณยุทธทานไม่ยั้งเสร็จ3ทุ่มรำลากันคุยกันว่าอาจจะจัดทริปอย่างนี้สักเดือนละครั้ง ซึ่งผมก็เห็นดีด้วย แต่ผมนะคงไปแทบทุกวัน โดยเฉพาะในกรุงเทพ โอกาศหน้าถ้าสมาชิกเพิ่มอาจจะไปรถตู้กันน่าจะดี แต่อย่างน้อยต้องมีสัก8-10ท่านจึงจะดี ทริปนี้เดินทางกับถึงบ้าน4ทุ่มพอดี เดี๋ยวจะต่อด้วยรูปแต่ละวัดครับ(รูปประกอบศิลาจารึกวัดประดู่ทรงธรรม)

วัดประดู่ทรงธรรม เป็นวัดเก่าแก่สมัยอยุธยา เดิมชื่อวัดประดู่หรือวัดประดู่โรงธรรม มีกล่าวออกซื่อวัดนี้เป็นครั้งแรกเมื่อสมัยพระเจ้าทรงธรรม พ.ศ.2163 นับถึงปัจจุบันวัดนี้จะมีอายุเกือบจะ400ปีแล้ว ภาพเขียนของที่นี่ปรากฎอยู่ในพระวิหารเป็นฝีมือช่างสมัยรัชกาลที่4ที่งดงามมาก การลำดับภาพ ด้านหลังพระประธานเขียนเรื่องไตรภูมิด้านหน้าเขียนพุทธประวัติ มีพระเมรุมาศตั้วพระบรมศพของพระพุทธเจ้าอยู่กลางแวดล้อมด้วยเทพนั่งราชรถม้าทั้ง2ข้าง ตอนล่างเป็นการเดินทางของพระมหากัสสปะ และภาพการละเล่นในงานเฉลิมฉลอง ในพิธีถวานพระเพลิงพระบรมศพ มีงิ้วมีโข ลำตัด การปีนเสาน้ำมัน หกสูง นอนปลายหอกและไต่ลวด ถาพผู้คนพลเมืองแออัดยัดเยียดกันดูโขน

 ;D ไม่ได้ไปด้วยแต่ติดตามตลอด ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับภาพและข้อมูลค่ะ

ด้านหลังพระประธานเขียนเรื่องไตรภูมิ สภาพลบเลือนมากแล้วครับ คุณTukaชื่อ เบอร์โทรไว้ทางเมลล์ผมที่paparyu15@gmail.com ครับ เพื่อผมจะตอดต่อกลับแล้วเวลามีทริปเดินทางกันอีกก็จะบอกครับ

ผนั้งด้านหน้าระหว่างประตู มีอักษรจารึกอยู่กลางผนัง(รูปแรก)รอบๆเป็นภาพพุทธประวัติตอนรับข้าวมธุปายาสจากนางสุชาดา ข้างล่างมีสตรี5คนกำลังเก็บดอกไม้ใส่ขันทอง อีกด้านนึงเป็นฤาเดินนำกินรี3ตัวเหนือศรีษะฤษีมีถ้ำมีแมงมุมยักษ์ซ้อนตัวอยู่ มิทราบจุดประสงค์ของช่างเขียนเหมือนกัน ตอนล่างเป็นภาพทรงรับหญ้าคาและทรงลอยถาดทอง

ผนังด้านข้างทั้ง2ฝั่งด้านทิศใต้ตอนบนเขียนภาพเทพชุมนุม2ชั้น คั่นด้วยเส้นลวดลูกฟักก้ามปู เทพพนมถือดอกไม้ดอกใหญ่ นอกจากเทพแล้วก็มียักษ์มีครุฑด้วย ถัดจากชั้นเทพลงมาแบ่งผนังเป็น2ระดับ คั่นด้วยเส้นลวดเช่นเดียวกันชั้นบน เขียนขบวนช้างเดินมุ่งหน้าไปทางทิศตะวันออก ชั้นล่างเป็นขบวนช้างเดินผ่านหมู่บ้าน ร้านค้า มีตึกจีนขายผ้า คนเล่นกระบี่กระบองกับลิง ขบวนช้างมีคนญวนถือเครื่องสูง ภาพแขกเล่นกลกับงู ช้างและเครื่องสูงอีกกลุ่มหนึ่งรวมถึงช้างอาละวาด ส่วนขบวนช้างแถวล่างนี้คล้ายเป็นขบวนอัญเชิญเครื่องราชบรรณาการมาจากเมืองต่างๆ
รูปประกอบถ่ายตอนช้างอาละวาด)

ผนังด้านทิศเหนือ

ผนังระหว่างช่องหน้าต่างทิศใต้เขียนภาพชาดก เริ่มตังแต่เตมีย์ชาดกจนถึงวิธูรชาดกบางผนัง ผนังเดียวเขียน2ตอนโดยการแบ่งภาพด้วยเส้นสินเธา ส่วนผนังระหว่างช่องหน้าต่างด้านทิศเหนือเขียนเรื่องพระเวสสันดรตลอดทุกผนัง(ภาพประกอบตอนวิธูรบัณฑิตและพรหมนารทเขียนอยู่ในผนังเดียวกัน)

ภาพตอนเนมีราชชาดกกำลังนั่งราชรถเยี่ยมชมนรกผนังระหว่างประตูด้านหลังพระประธาน

ภาพ กัณหา ชาลี จากชาดกเรื่องพระเวสสันดร เขียนได้อย่างงดงามมีชีวิตชีวาอย่างยิ่ง

เสน่ป์ของที่นี่นอกจากแมงมุมแล้วยังมีตุ๊กแกด้วย น่ารักจริงๆ เขียนซะตัวเท่าจริงเลย

ภาพขบวนเสด็จทางสถลมารคที่มีชื่อเสียงของวัดนี้เนื่องด้วยไม่มีปรากฎเขียนอย่างนี้อีกที่วัดอื่น

ภาพชาวต่างชาติก็ปรากฎมีอยู่มากในภาพเขียนที่นี่

มาดูรูปวัดนี้หลายๆตอนครับ(ภาพหน้านันเรือนปราสาท5ยอดในตอนพรหมนารท)

ภาพการละเล่นโขน มีชายหนุ่มซึ่งใส่หมวกหัวโตมายืนเหนียมชื่นชมโขนโดยเฉพาะนางสีดาเป็นแน่ส่วนเพื่อนก็ยืนกอดเสาลุ้นไปด้วย

ดูกันต่อ

คุณค่าทางจิตรกรรมของวัดนี้ ทางศิลปะเป็นจิตรกรรมสมัยรัชกาลที่4 เขียนภาพแสดงความคิด และอารมณ์ ส่วนใหญ่ให้ความรู้สึกสบายและสนุกสนาน การใช้สีตรงข้ามตัดกันโดยมีพื้นหลังขาว ทำให้เส้นสีงามเด่น อีกทั้งยังมีการใช้สีบางสีที่มักไม่ปรากฎในภาพเขียนที่วัดใดๆ(เข้าใจว่าเป็นสีแดงลูกหว้า ออกม่วงน้ำตาลแบบลูกหว้า สีแดงลูกหว้านี้ได้จากการนำเอาขี้ครั่งที่ติดอยู่ตามต้นฉำฉา นำเอามาชงกับน้ำร้อน แล้วจึงนำไปต้มจนเดือดดีแล้วนำไปกรองด้วยผ้าขาวบาง แล้วนำไปต้มอีกครั้งเคี่ยวจนแห้งขอดเหลือกากตะกอนเป็นสีแดงคล้ำอย่างสีลูกหว้าแล้วนำไปบดให้ละเอียดแล้วนำไปผสมกาวเพื่อเขียนระบาย)*ดูภาพประกอบตอนชูชก

ขอจบเรื่องของวัดประดู่ทรงธรรมแต่เพียงเท่านี้(ภาพวิหารที่มีภาพเขียน) อีก2ท่านที่ไปด้วยจะเข้ามาเสริมก็ไม่ว่านะครับ คนเดียวมันเหงา

วัดกุฎีดาว เป็นวัดขนาดใหญ่ สมัยอยุธยาตอนปลายคู่กับวัดมเหยงคณ์ ไม่ปรากฎประวัติการสร้างวัดแต่มีร่องรอยโบราณสถานสมัยอยุธยาตอนต้น เช่นเจดีย์ประธานที่มีการพอกทับในสมัยหลัง พระอุโบสถที่ซ้อนทับอยู่บนฐานพระอุโบสถเดิม ซึ่งน่าจะสร้างในคราวปฏิสังขรณ์ครั้งใหญ่ ที่สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวท้ายสระโปรดเกล้าฯให้บูรณะปฏิสังขรณ์วัดนี้และวัดมเหยงคณ์ ในช่วงปีพ.ศ.2252-2255โดยพระองค์ทรงควบคุมดูแลการการบูรณะที่วัดมเหยงคณ์ส่วนพระมหาอุปราช(สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศในสมัยต่อมา)ดูแลวัดกุฎีดาว(ภาพเจดีย์ประธานกลางวัดซึ่งองค์ระฆังและปลียอดพังทลายลงมาเสียตั้งนานแล้ว ครั้นบูรณะก็ยังทิ้งใหเป็นซากตามธรรมชาติอยู่นั่นเอง)

ภาพพระอุโบสถด้านท้ายของวัดมีจุดเด่นคือเสาปูนปั้นประดับอาคารด้านนอกหัวเสาทำเป็นบัวแวงซึ่งยังทำสืบต่อมาในสมัยรัตนโกสินทร์

บัวแวงพระอุโบสถ

ตำหนักกำมะเลียน เป็นที่ประทับของสมเด็จพระเจ้าบรมโกศ ขณะเสด็จมาดูแลการบูรณะวัดนี้ ตัวอาคารแสดงเทคนิคการก่อสร้างอาคารทรงตึก2ชั้นในสมัยสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวท้ายสระ

เสาพระวิหารยอดทำเป็นบัวหัวเสา ลักษณะเสากลมเช่นนี้เป็นเอกลักษณ์ของอาคารที่สร้างโดยพระมหาอุปราช ส่วนอาคารที่ใช้เสาเหลี่ยมจะสร้างโดยพระมหากษัตริย์

ร่องรอยการบูรณะของตัววิหารบริเวณซุ้มจรณัมบานหน้าต่าง

ภายในวิหาร(ส่งท้ายวัดนี้ครับ)

วัดศาลาปูนวรวิหาร เป็นวัดราษฎร์ขนาดเล็กสร้างในสมัยกรุงศรีอยุธยา ครั้งเสียกรุงเมื่อ พ.ศ.2310 เนื่องจากอยู่ใกล้พระนครก็คงจะถูกทำลายจนกลายเป็นวัดร้างจนถึงต้นกรุงรัตนโกสินทร์ในรัชกาลที่1 จึงได้เริ่มมีการบูรณะปฏิสังขรณ์วัดนี้ เรื่อยมาจนถึงปัจจุบัน ที่ตั้งจิตรกรรมอยู่ในพระอุโบสถ ลักษณะอาคารเป็นแบบอยุธยาแต่มีการสร้างเพิ่มเติมสมัยรัตนโกสินทร์โดยเฉพาะคงมีการบูรณะครั้งใหญ่ในสมัยรัชกาลที่4 ทำให้ศิลปกรรมต่างๆในวัดเช่น ประติมากรรม จิตรกรรมและมัณฑนศิลป์ที่ปรากฎอยู่มีทั้งแบบอยุธยาและรัตนโกสินทร์ตอนต้น ลักษณะพระอุโบสถ ขนาด1ห้องกว้าง3ห้อง ก่ออิฐถือปูนทรงชะลูด เครื่องบนเป็นไม้ปรุงขึ้นให้มีทรงสูงเพรียวเข้าไม้สลับซับซ้อนหลายชั้นฝีมือวิจิตรบรรจงประณีต มีเสาแปดเหลี่ยมหัวเสาบัวแวงตั้งขึ้นรับเครื่งบนหลังคาและเสาอิงฝังในผนัง ตั้งขึ้นรับเต้าและหลังคาปีกนก หลังคามุงกระเบื้องดินเผาปลายมน มีชั้นลด1ชั้น มีมุขหน้าหลัง มีเสาขึ้นรับมุขซึ่งเป็นไม้ของเก่าอยู่ที่ท้ายจระนำ หลังพระอุโบสถ ทำซุ้มคูหาประดิษฐานพระพุทธรูปปางป่าเลไลยก์ ในคูหาเขียนภาพทะเลมีเรือสำเภาหลายลำ เขียนแบบงานจิตรกรรมสมัยรัชกาลที่4(*ส่วนนี้ทำให้ผมพบว่าจิตรกรรมที่วัดตำหนักใต้ที่จังหวัดนนทบุรี ซึ่งประวัติว่าภาพเขียนเขียนสมัยรัชกาลที่3ก็มีลักษณะเช่นเดียวกับที่นี้ทั้งภาพเขียนและเรื่องราวรวมไปถึงพระประธานในวิหารที่วัดตำหนักใต้ก็เป็นปางป่าเลไลยก์เช่นกัน ทำให้คิดได้ว่าไม่ที่ใดก็ที่นึงอาจให้แรงบันดาลใจกับอีกที่ หรือไม่แน่อาจเป็นช่างเขียนชุดเดียวกันก็ได้)

ซุ้มคูหาด้านหลังพระอุโบสถที่ประดิษฐานพระป่าเลไลยก์

จิตรกรรมในพระอุโบสถเขียนเรื่องเทพชุมนุม พุทธประวัติและวิทยาธร เดิมน่าจะเป็นภาพเขียนสมัยอยุธยา แต่มาซ่อมสมัยรัตนโกสินทร์เสียสิ้น แต่ยังคงมีเค้าลางอยุธยาอยู่บ้าง ถึงกระนั้นภาพเขียนก็บังชำรุดเสียมาก

ด้านหน้าพระประธานเขียนเรื่องมารผจญ สภาพลบเลือนมาก

ร่องรอยภาพพระพุทธเจ้าในตอนมารผจญ

ผนังด้านหลังพระประธานตามประวัติว่าเขียนตอนพระพุทธเจ้าตอนโปรดพุทธมารดาบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์แต่ในภาพไม่น่าจะใช้ น่าจะเป็นตอนที่พอพระพุทธเจ้าตรัสรู้แล้วพระอินทร์ได้ทูลขอให้แสดงปฐมเทศนาแก่เหล่าทวยเทพให้ไดเสดับฟังธรรมะอันประเสิรฐนั้นด้วยเทอญ ในภาพจะเห็นพระพุทธเจ้าประทับนั่งเป็นประธานบนรัตนบัลลังค์ขนาบขวาซ้ายด้วยพระอินทร์และพระพรหม

ลายดาวเพดานสมัยอยุธยาตอนปลาย บูรณะเสียใหม่แล้วแต่ก็ยังงดงามอยู้

เข้ามารายงานตัว รอชมภาพคะ

ใบเสมาวัดศาลาปูน น ณ.ปากน้ำกำหนดอายุวาเป็นสมัยพระเจ้าปราสาททอง คงเทียบเคียงกับลักษณะใบเสมาที่พบที่วัดไชยวัฒนารามซึ่งมีลักษณะอย่างเดียวกัน คือมีทับทรวงตรงกลาง แต่ที่นีทำด้วยหินทรายขาวโดยรอบพระอุโบสถเป็นเสมาเดี่ยว ยกเว้นด้านหน้าพระอุโบสถเป็นเสมาคู่

มาซะดึกเลยน้องกำลังจะพักสักหน่อยเพราะล่อมาครึ่งวันแล้วยังไม่หมดวัดที่3เลย ต่อกันที่รูปจิตรกรรมในซุ้มคูหาที่ประดิษฐานพระป่าเลไลยก์ ภาพเขียนไม่มีการบูรณะ จึงประกอบไปด้วยคราบฝุ่นจับอยู่เต็ม

ลักษณะภาพเขียนแบบนี้แสดงให้เห็นชัดเจนว่าเขียนขึ้นในสมัยรัชกาลที่4แต่ที่แปลกคือคล้ายคลึงกับภาพเขียนที่วัดตำหนักใต้เป็นอย่างยิ่ง

ภาพเขียนที่วัดตำหนักใต้ ตามประวัติว่าเขียนสมัยร.3 ถ้าเป็นตามประวัติภาพเขียนที่นี่ก็น่าจะให้แรงบันดาลใจต่อภาพเขียนที่วัดศาลาปูน หรืออาจเป็นสกุลช่างสำนักเดียวกันที่ไปเขียนไว้ เพราะแม้กระทั่งพระประธานที่วัดตำหนักใต้นี้ก็เป็นปางป่าเลไลยก์เช่นเดียวกัน

พระประธานวัดตำหนักใต้

ของสวยของงามวัดศาลาปูนยังมีอีกเยอะ  ผมขอไม่อธิบายรายละเอียดอะไรมากนัก ดูรูปเลยละกัน รูปนี้ศาลาการเปรียญสมัยอยุธยาซ่อมรัตนโกสินทร์ ทรวดทรงงดงามมาก

สังเค็ดสมัยอยุธยาถูกทิ้งอยู่ในศาลาตึก2ชั้นด้านล่างใช้เป็นโรงครัว  แม่ครัวก็มิได้นำพานำข้าวของเครื่องใช้ในครัว วางกองไว้จนทั่ว ทั้งๆที่พระผู้ดูแลซึ่งเล่าให้ผมฟังว่า ได้เตือนแล้วว่าสิ่งนี้มีค่ามากกว่าชิวิตของพวกแม่ครัวมากนัก แต่ก็ไม่วายเผลอเป็นทิ้งเป็นวาง ไม่ต่างกับกองขยะจริง เห็นแล้วอยากเก็บมาบ้านเราจริงๆ

ดูสภาพอาจจะสะเทือนใจนิดหน่อยนะครับ

ภาพลายรดน้ำจากตู้พระธรรม ซึ่งเดิมวัดนี้มีอยู่มากมาย ปัจจุบันเก็บรวบรวบอยู่ในพิพิธภัณฑ์ของวัดเมื่อ20กว่าปีก่อนยังเก็บอยู่ในกุฎิหลังหนึ่งในสภาพกองพระเนินแต่สภาพก็ยังอยู่ดีเป็นตู้ ปัจจุบันหลุดเป็นชิ้นๆ พระผู้ดูแลท่านบอกว่าตอนเริ่มจะทำได้รื้อและรวบรวมพบว่าตู้เล่านี้กองกันอยู่บางตู้โดนกองดินทับถม หลวงตารื้อเอาไม้ทีแตกหลุดเอาไปทำฟื้นเสียมาก ฟังแล้วให้หัวใจสลาย ทำไมหนอของพวกนี้จึงได้ถูกทิ้งถูกทำลายอย่างไม่รู้คุณค่า ต่อเมื่อรู้ก็มักจะสายเสียแล้ว

ลายดาวเพดาน ในค.ห.31 แบบเดียวกับที่วัดใหญ่สุวรรณาราม หรือปล่าวค่ะ  ... ส่งเมลล์ให้แล้วนะคะ คุณยีนส์ ส่วนรูปที่แนบไปให้ ชอบจริงๆคะ วิวนั้น((ที่มือชี้อะค่ะ)) ;D

ลวดลายที่ปรากฎในลายรดน้ำบานนี้เป็นลายกระหนกเปลวผสมกับกระหนกลายเครือวัลย์ของฝรั่ง ทุกอย่างผสานสัมพันธ์กันเป็นเลิศทั้งลวดลายและส่ำสัตว์ มีหงส์ กระรอก กระแต นงยูง ไก่ฟ้า ที่เต้นไปตามค่าคบและเครือเถาเบื้องบนเนินไศลเห็นสัตว์หิมพานต์เช่นคชสีห์ ราชสีห์ทั้งไทยทั้งจีน บ้างก็แอบแฝงอยู่ตามเถื่อนถ้ำทั้งสัตว์จตุบาท ทวิบาทแล้วยังแถมโขลงช้างอีกโขลงตัวเล็กตัวน้อยก็มี ทั้งฝูงลิงค่างกวางเก้ง โดยมีอาศรมของฤษีที่รูปทรงเป็นบรรณศาลาก่ออิฐถือปูนเป็นศาลาแปดเหลี่ยมหลังคาทรงฝรั่งอย่างสมัยพระนารายณ์ก็ปรากฎอย่างชัดเจนทำให้ระบุได้ว่าลายรดน้ำนี้ ย่อมเขียนขึ้นในสมัยอยุธยาตอนปลายอย่างแน่นอน(วันนี้ขอจบแค่นี้ก่อน ง่วงนอนแล้ว ถ้าคุณฉันรักบางกอกหรือคุณยุทธเข้ามาดูจะต่อเลยก็ได้ ผมไปอาบน้ำนอนก่อน ราตรีสวัสดิ์ครับ)

ลายตู้พระธรรมอีกใบที่งดงามมากเป็นลวดลายอย่างที่เรียกว่าลายไฟฟะเนียง เขียนกระหนกเป็นช่อใบเทศสลับช่อใบเทศหางโตเหล่าส่ำสัตว์สอดรับกับลวดลายทั่วทั้งตู้ ดูแล้วเกิดการเคลื่อนไหวไม่หยุดนิ่ง อันเป็นลักษณะเฉพาะของลวดลายสมัยอยุธยาตอนปลาย

ดูชัดอีกทีบางส่วนของตู้ช่วงบน

บานตู้พระธรรมอีก1ชิ้นที่หลงเหลืออยู่ดูจากลวดลายเป็นแบบรัตนโกสินทร์ตอนต้น ซึ่งยังได่กลิ่นอายจากอยุธยาอยู่บ้าง เขียนเป็นลายเซี่ยวกาง(เทวดาอย่างจีน) สภาพลบเลือนมากแล้ว

ตู้พระธรรมอีกตู้ของวัดนี้ที่น่าสนใจคือตู้นี้เป็นตู้แบบแข้งสิงห์แบบที่นิยมทำในสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้นแต่ใบนี้แทนที่จะเขียนลายทองกับเขียนสีเป็นเรื่องราวแบบจีนคือเรื่องไซอิ๋วและเหล่าเซียนและภิกษุจีน ทำให้เห็นว่านอกจากพุทธแบบหินยานที่บ้านเรานับถือแล้วแบบมหายานอย่างจีนก็มีผู้คนรู้จักมานานพอๆกับที่คนจีนได้เข้ามาบนแผ่นดินนี้แล้วเป็นเเน่

รายละเอียดของตู้นี้ ส่วนนี้ เป็นเรื่องไซอิ๋วจะเห็นพระถังซัมจั๋ง เห้งเจีย ตือโป๊ยก่ายและซัวเจ๋ง

ตู้นี้เปิดภายในตู้ก็ยังพบภาพเขียนเป็นภาพภิกษุอย่างจีน ปรากฎอยู่ทั้งด้านขวาและซ้าย แต่บานพับตู้ชำรุด ต้องเปิดแล้วประคองถือไว้จึงจะถ่ายภาพได้ ผมสันนิษฐานว่า ตู้ใบนี้เมื่อครั้งอดีต อาจจะสร้างถวายแด่พระภิกษุจีนชั้นผู้ใหญ่ในอยุธยาก็เป็นไปได้(ขอจบเรื่องวัดศาลาปูนแต่เพียงเท่านี้)

วัดใหม่ชุมพล ชาวบ้านมักเรียกสั้นๆว่า"วัดใหม่" สร้างขึ้นเป็นวัดประมาณพ.ศ.2352 ตามคำบอกเล่าต่อๆกันมาว่า พระเจ้าทรงธรรมเมื่อคราวเสด็จไปนมัสการพระพุทธบาท สระบุรี ได้เสด็จโดยทางเรือผ่านมา ได้แวะพักและได้จัดสร้างพระตำหนักประทับแรมตรงบริเวณที่ตั้งวัดนครหลวง(อยู่ก่อนถึงวัดนี้ประมาณ500ม.น่าจะได้) สำหรับบริเวณที่เป็นวัดใหม่ชุมพลเป็นที่พักแรมของพวกข้าราชบริพารและคนงานต่างๆ ต่อมาจึงได้แก้ไขปรับปรุงให้เป็นวัดเรียก"วัดใหม่ชุมพล" ที่ตั้งจิตรกรรมอยู่ในวิหารและภายในกรุเจดีย์(ได้ถ่ายเฉพาะในวิหารมิได้เข้าไปในกรุเจดีย์ เจดีย์ดังกล่าวเป็นเจดีย์เหลี่ยมแบบย่อมุมไม้สิบสอง ศิลปกรรมสมัยพระเจ้าปราสาททอง จะเห็นได้ว่าเดิมวัดนี้มีมาแต่เมื่อครั้งกรุงศรีอยุธยาแต่ได้ผ่านการบูรณะจนเป็นวัดแบบที่มีหลักฐานชัดเขนในสมัยรัตนโกสินทร์ พ.ศ.2352และมาบูรณะครั้งใหญ่อีกครั้งเมื่อพ.ศ.2436 และมีอักษรจารึกเป็นโคลงสี่สุภาพและโคลงกระทู้ไว้ในวิหารที่มีภาพเขียนจำนวน15บท มีความสำคัญบทหนึ่งดังนี้
             "จดหมายเหตุบูรณะพระ ปัตะมา
               ปีม่อเสงเย็ญศกหนา    จดไว้๑๒๕๕
               วันพฤกหัษเดือนห้า     สิบเบ็ดค่ำ แรมแฮ
               สละทรับออกส่างไว้     หวังให้ถาวร"

ภายในวิหารบริเวณพระประธาน

ภาพเขียนในพระวิหาร เขียนเรื่องเทพชุมนุม วิทยาธร พระพุทธเจ้าปางนาคปรก กระถางไม้ดัดประกอบภาพสัตว์และลายต้นไม้พันธุ์พฤกษา(รูปประกอบพระพุทธเจ้านั่งประทับบนพระยานาคราชมุจรินทร์7เศียรแผ่พังพาน(ต้นกำเนิดของพระพุทธรูปปางนาคปรก*คนเกิดวันเสาร์*ไม่สามารถถ่ายมุมตรงได้ เพราะติดแนวคานของพระวิหาร)

ภาพเทพชุมนุมเป็นรูปเทพพนมนั่งสลับเจดีย์มีช่อกระหนกออกทางเบื้องหลังพระรัศมีของเทวดาเป็นเส้นตั้ง แล้วหยักออกไปโค้งแหลมเริ่มลักษณะพิเศษของรัศมีมีมาตั้งแต่รัชกาลพระเจ้าปราสาททอง*น .ณ ปากน้ำ* เจดีย๋เหลี่ยมย่อมุมไม้สิบสองก็เป็นแบบแผนที่นิยมกันมากในรัชกาลนี้แต่ทรวดทรงยังคงป้อมๆอยู่ เห็นได้ชัดว่า น.ณ ปากน้ำใช้วิธีกำหนดอายุภาพเขียนจากการมองสภาพสถาปัตยกรรมในวัดเปรียบเทียบกับภาพเขียนเป็นเกณฑ์ ซึ่งจุดนี้นักวิชาการรุ่นหลังๆมาก็มีข้อโต้แย้งที่ฟังได้ ซึ่งผู้สนใจควรได้ไปศึกษาเพิ่มเติมต่อไป

ภาพระหว่างช่องหน้าต่าง เขียนเป็นกระถางต้นไม้ดัดประกอบภาพสัตว์อย่างจีน เป็นเอกลักษณ์ ไม่ปรากฎว่ามีการเขียนอย่างนี้ที่วัดไหนอีก(ความคิดของผม)

ภาพนักสิทธ เขียนอยู่เหนือเทพชุมนุม เขียนได้อย่างมีชีวิตชีวาเป็นอย่างยิ่ง ยิ่งตนนี้ผมเห็นว่าถือเครื่องดนตรีประเภทเครื่องเป่าอยู่เป็นเครื่องดนตรีแบบโบราณไม่รู้ว่าเรียกว่าอย่างไร ใครเป็นผู้เชี่ยวชาญผู้รู้ถ้าได้อ่านจะช่วยเข้ามาไขความกระจ่างจะขอบพระคุณเป็นอย่างยิ่งครับ

ภาพผนังด้านหลังพระประธานเขียนเป็นภาพเหล่าสรรพสัตว์ในป๋า(เข้าใจว่าน่าจะเป็นป่าหิมพานต์)

ภาพการเขียนลวดลายเป็นช่อใบเทศขึ้นไปประกอบด้วยเหล่าส่ำสัตว์และเขียนสีสอดคล้องงดงาม(ลวดลายไม่ต่างไปกับตู้ลายรดน้ำวัดศาลาปูนเลยทีเดียวส่วนสิงห์ที่ปรากฎอยุในภาพเป็นสิงห์แบบอยุธยาที่ผมเคยโพสต์ไว้ในกระทู้วัดราชสิทธาราม)

ภาพเขียนทางด้านซ้ายมือพระประธาน(ผม คาดว่าน่าจะมาเขียนเพิ่มเติมในภายหลังเมื่อครั้งบูรณะวัด แล้วมีการเขียนโคลงไว้ตามที่กล่าวข้างต้น เป็นภาพการนมัสการพระจุฬามณีย์บนสวรร๕ชั้นดาวดึงส์แต่เขียนไม่เสร็จ)

สภาพโดยรวมภายในวิหาร จะเห็นสมาชิกทั้ง2ท่านกำลังง่วนอยู่กับการถ่ายภาพ(จริงๆน่ะแบตหมด ขออนุญาตทั้ง2ท่านคือคุณยุทธและคุณฉันรักบางกอกนำภาพมาลงด้วยครับ เห็นไกลๆคงไม่มีใครจำได้ โดยเฉพาะเจ้าหนี้555555555555555555

ปิดท้ายวัดนี้ด้วยภาพพระประธานเห็นชาวบ้านเรียกว่าพระเจ้าทรงธรรม เป็นพระสมัยอยุธยาทรงเครื่องใหญ่อย่างกษัตริย์ ว่ากันว่าท่านศักดิ์สิทธิ์นัก ผมก็ขอแค่ให้เดินทางปลอดภัยการงานลุล่วงด้วยดีแล้วเสี่ยงเซียมซี ได้เบอร์ 4 ครับ จบวัดใหม่ชุมพลแต่เพียงเท่านี้

โชคดีไปไม่มีหนี้ ฮาๆๆๆ

ตกลงว่าชื่อวัดใหม่ชุมพล หรือวัดใหม่ประชุมพลคะ

กว่าจะจบครบทุกวัด สงสัยอีกนาน รอให้คุณพี่ Jean1966 และคุณ Yutthana โพสต์ก่อนก็แล้วกันคะ แล้วค่อยเสริม

บอร์ดเหงาๆจังเลย หรือว่าวันหยุดหนีไปเที่ยวกันหมด น่าอิจฉาจริงๆ เพราะยังต้องทำงาน เฮ้ออออ

เดิมสมัยก่อนเคยเรียกว่าวัดใหม่ประชุมพล หนังสือหลายๆเล่มรวมทั้งบทความต่างของอาจารย์ น.ณปากน้ำก็เรียกวัดใหม่ประชุมพล แต่ปัจจุบันที่ถูกต้อง ต้องเรียกวัดใหม่ชุมพล ป้ายชื่อวัดก็ระบุว่า"วัดใหม่ชุมพล"ครับ เนื้อหาที่ผมลงในเว็ปจะมีเพิ่มเติมจากที่ได้พูดคุยกันที่วัดนะครับคุณฉันรักบางกอก*(ขอเรียกชื่อเล่นเลยได้มั๊ยขี้เกียจพิมพ์ยาว)*

วัดใหญ่เทพนิมิตร์ สร้างขึ้นเป็นวัดนับตั้งแต่ประมาณ พ.ศ.2350  เดิมชาวบ้านเรียกว่า"วัดใหญ่" ตั้งอยู่ในบริเวณชุมชนลาวกลุ่มบ้านโพธิ์ไผ่หนอง ซึ่งอพยพมาจากเวียงจันทร์ ในรัชกาลที่2 ปัจจุบันยังมีคนที่พูดภาษาเวียงจันทร์หลงเหลืออยู่ โบราณที่สำคัญได้แก่เจดีย์หรือพระธาตุ สูง15วา(30เมตร)สร้างเลียนแบบพระธาตุพนมได้อย่างใกล้เคียงมาก ในพระอุโบสถมีจิตรกรรมฝาผนัง เขียนเรื่อง พระมาลัย เรื่องรามเกียรติ์และเทพชุมนุมฝีมือช่างรัตนโกสินทร์ตอนต้น รัชกาลที่3 หน้าบันพระอุโบสถยังมีภาพปูนปั้นประดับกระจกเล่าเรื่องทศชาติและนารายณ์ทรงครุฑ ผมเองเคยมาวัดนี้ร่วม20ปีมาแล้วยังได่ถ่ายภาพไว้(ไว้จะนำเสนอภายหลัง สภาพปัจจุบันทางวัดเพิ่งได้รับการบูรณะพระอุโบสถภายนอกเมื่อปีพ.ศ.2550มานี้เองและทางกรมศิลป์ก็ได้ออกหนังสือประวัติวัดซึ่งท่านเจ้าอาวาสได้กรุณามอบให่เราทั้ง3คน หนังสือจัดพิมพ์4สีอย่างดี(รูปประกอบ)ต้องขอขอบพระคุณท่านเจ้าอาวาสมา ณที่นี้ด้วยครับ

ภาพพระธาตุ ทรวดทรงงดงามมาก

ภาพหน้าบันพระอุโบสถ ประดับกระจกเสียใหม่พร้อมเขียนสีทับบนตัวภาพเรื่องราวดังที่กล่าวข้างต้น ผมว่าในทางสถาปัตย์น่าจะเรียกว่าทัศนะอุจาดครับ

ภาพพระประธานและภายในพระอุโบสถ จะเห็นได้ว่าพระประธานเป็นอย่างลาว ซึ่งก็งดงามไปอีกอย่างหนึ่ง

ภาพเขียนที่นี่อยู่ในสภาพหลุดร่อนเหมือนหลายๆที่แถมภายในพระอุโบสถยังมีการเสริมแนวเสาเพื่อค้ำยันตัวพระอุโบสถจนทั่ว ทับลงไปบนภาพเขียนเลยน่าเสียดายเป็นอย่างมาก อย่างตอนด้านหลังพระประธานภาพจุฬามณีย์ก็โดนเสาปูนทับซะมิด

ภาพจิตรกรรมเรื่องรามเกียรติ์ตอนนี้ สมัยที่ผมถ่ายครั้งแรก ยังไม่หลุดร่อนถึงขนาดนี้

ภาพตอนหนุมานไปถามทางไปกรุงลงกากับพระฤษีนารท

ภาพตอนหนุมานถวายแหวน ตอนบนมุมขวาจะเห็นเป็นตอนนางสีดากำลังจะผูกคอตายและหนุมานแปลงกายเป็นลิงเผือกไปช่วยไว้มุมด้านล่างซ้ายจึงมาถวายแหวน แต่ตัวหนุมาหลุดร่อนเสียสิ้นเห็นแต่เพียงเท้า

ภาพทศกัณฑ์กำลังนั่งบัญชาการต่อเหล่าเสนายักษ์สวยงามมาก

ภาพทศกัณฐ์กับเหล่าสนมกำนัลและเหล่าพลยักษ์

ภาพพิเภกเหาะออกจากลงกาหลังถูกทศกัณฐ์ขับไล่ จนภายหลังได้ไปเข้ากับฝ่ายพระราม

ภาพเขียนที่นี่ ไม่ปรากฎว่ามีการปิดทอง จะใช้เพียงสีเหลือง(รง)ในการระบายส่วนที่ควรเป็นทองแทนเท่านั้น ผมสันนิษฐานว่า คงเพราะเป็นช่างฝีมือชาวบ้านที่อาจไปได้เรียนรู้การทำงานอย่างเชิงช่างชั้นสูงในกรุงมา โดยเฉพาะอาจจะได้เคยไปเห็นภาพเขียนที่พระระเบียงวัดพระแก้ว(ฝีมือเดิมเมื่อต้นกรุงรัตนโกสินทร์)มาก่อน จึงคิดศรัทธา มาเขียน และช่างที่เขียนอาจเป็นช่างลาวที่มีฝีมือ เช่นเดียวกับช่างลาวที่มีปรากฎเขียนอยู่ที่วัดหน่อพุทธางกูรและวัดประตูสาร สุพรรณบุรี ด้วยก็ได้ แต่ที่นี่ คงอาจเป็นเพราะปัจจัยยังน้อยเลยมิได้ใช้ทองคำเปลวมาปิดที่ตัวภาพเช่นที่ทำกันมา ปัจจัยสนับสนุนอีกอย่างก็คือบางส่วนของภาพก็เขียนไม่เสร็จ ทำให้คิดได้ว่าต้องมีอะไรอย่างหนึ่งที่ช่างไม่สามารถสร้างงานได้เสร็จ ซึ่งก็ต้องศึกษาเพิ่มเติมกันต่อไป เพราะลักษณะเดียวกันนี้ก็ไปปรากฎที่วัดไม้รวก วัดสุดท้ายในการเดินทางทริปนี้ของชมรม

ปิดท้ายวัดนี้ด้วยภาพนี้ครับ

วัดไม้รวก ช้าวบ้านเรียกสั้นๆว่า"วัดรวก"สร้างขึ้นเป็วัดในสมัยรัชกาลที่3 ราวพ.ศ.2370 จิตรกรรมก็เป็นแบบสมัยรัชกาลที่3 ฝีมืองดงามมาก (เขียนด้วยฝีมือช่างชั้นสูงและปราณีต) ตำแหน่งที่ตั้งจิตรกรรมปรากฎอยู่ในวิหารเก่าแก่ฐานบัวอ่อนทรงเรือสำเภา แต่เป็นที่น่าเสียดายว่าบางผนังเขียนไม่เสร็จ หรือบางตอนเขียนจนเกือบเสร็จแล้ว แต่ตัวภาพยังไม่ตัดเส้นลงสีก็มี เรื่องราวที่เขียนเป็นเรื่องพุทธประวัติ ทศชาติชาดกและมารผจญ

ภาพมารผจญด้านหน้าพระประธาน วาดตามคตินิยมตามแบบจิตรกรรมไทยประเพณีที่นิยมเขียนตอนนี้ไว้ด้านหน้าพระประธาน

ภาพผนังด้านหน้าระหว่างประตูเขียนเรื่องมหาชนกชาดก ฝัมืองดงามมากจริงๆ

ภาพนางมณีเมขลากำลังอุ้มพระมหาชนกขึ้นจากการรอนแรมกลางมหาสมุทรเป็นเวลา7วันภาพเรือสำเภาที่กำลังอับปางลงกลางมหาสมุทรก็เขียนได้อย่างวิจิตรบรรจง เสียดายที่ภาพบริเวณพระพักตร์ของพระมหาชนกและนางมณีเมขลาหลุดร่อนไป

ดูกันชัดๆ ผมเชื่อว่าช่างเขียนที่นี่น่าจะเป็นช่างหลวงมาเขียนไว้ อาจจะพื้นเพเป็นคนที่นี่ เลยต้องการฝากฝีมือไว้ แต่ครั้งเมื่อเจ้านายเรียกใช้จึงจำเป็นต้องทิ้งงานราษฎร์เพื่อไปรับงานหลวง งานที่นี่ก็เลยไม่เสร็จ

ภาพตอนเดียวกันส่วนหนึ่งของผนัง จะเห็นการเขียนต้นไม้ต่างๆและการใช้สีสันได้อย่างปราณีต โทนสีอย่างวัดบางยี่ขันตอนมโหสถฝีมืออาจารย์คงแป๊ะ เป็นรองก็แค่ฝีมือนิดหน่อยเท่านั้น

ภาพตอนราชรถมาเกย พระมหาชนก ช่างเขียนมีความชำนาญเขียนทั้งภาพขบวนกลุ่มคนกับราชรถได้อย่างสวยงาม น่าเสียดายที่ลอกไปเสียมาก

ภาพเวสสันดรชาดกตอนที่ชูชกทูลโกหกแก่พระฤษีเพรื่อจะหาทางไปพบพระเวสสันดรเพื่อขอกัณหาชาลี ที่องค์ฤษีมีการแลเส้นโครงสร้างของภาพให้ดูเกิดเป็นมิติคล้ายตอนเดียวกันนี้ที่วัดสุวรรณาราม บางกอกน้อย

ภาพเปรียบเทียบที่วัดสุวรรณาราม

ภาพตอนพระเวสสันดรเสด็จออกจากพระนครไปเขาวงกต จะเห็นว่าตัวภาพ มีแต่การตัดเส้นไว้คร่าวยังไม่ได้ลงสีแต่สภาพแวดล้อมเขียนเสร็จแล้วทั้งหมด

ผนังตอนนี้มีแค่ภาพร่างเลยครับ การเขียนไม่เสร็จเลยทำให้เห็นการทำงานของช่างโบราณเป็นการดีของผู้ที่สนใจจะศึกษาได้อย่างดีทีเดียว

ภาพเหล่าทวยเทพชุมนุมนักสิทธ วิทยาธรก็เขียนได้สัดส่วนสวยงาม แต่ก็เช่นเดิมว่ามีบางส่วนก็ยังเขียนไม่เสร็จ

การเขียนเหล่านักสิทธ วิทยาธร ซึ่งอยู่สูงสุดของผนัง ช่างก็ยังเขียนอย่างปราณีต สัดส่วนสวยงาม รวมไปแม้กระทั่งเส้นสินเทาก็ยังมีการตัดเส้นอย่างปราณีต จนเชื่อได้ว่า ช่างได้ตั้งใจทำด้วยศรัทธาโดยแท้

ภาพฝรั่งผมแดงก็ปรากฎมีในภาพเขียนที่นี่

ภาพเหล่ามโหรีปี่พาทย์อย่างที่พบที่ภาพเขียนในพระที่นั่งพุทไธสวรรย์ก็ปรากฎมีวาดที่นี่เช่นเดียวกัน เพียงแต่ในวงมีนักดนตรีอยู่ร่วมกันทั้งชาย-หญิง ต่างจากที่พุทไธสวรรย์หรือที่อื่นที่มีเขียน มักจะแยก ชายกับหญิง เหมือนกับฝ่ายในกับฝ่ายนอกแบบขนบธรรมเนียมในวัง

ภาพตอนสุวรรณสาม เป็นอีกตอนนึง ซึ่งยืนยันได้ว่าช่างเขียนที่นี่ฝีมือจัดจ้านจนผมคิดว่าเทียบเท่าช่างหลวงได้ที่เดียว

ภาพเขียนที่นี่เคยได้รับการอนุรักษ์จากกรมศิลปากรมาแล้วอย่างตอนนี้ เข้าใจว่าเดิมเป็นเพียงภาพร่าง แต่มีการมาเขียนเส่นดิ่งด้วยสีน้ำทับลงไปแบบวิธีอนุรักษ์(ต้องดูภาพขยายจากต้นฉบับ)จะเห็นร่องรอยภาพร่างซึ่งเขียนหน้าตาไว้หมดแล้ว

สรุปว่าวัดไม้รวกเป็นวัดที่มีจิตรกรรมฝาผนังฝีมือช่างชั้นสูง(อาจเทียบได้ถึงช่างหลวง)สมัยรัชกาลที่3 เป็นจิตรกรรมไทยแบบประเพณีที่มีคตินิยมการเขียนแบบดั้งเดิม สมควรที่ผู้สนใจทางด้านนี้จะหาโอกาสไปดูให้ได้อย่างน้อยสักครั้งนึง เนื่องจากเดินทางไปวัดนี้ในช่วงค่ำแล้วอีกทั้งฝนตก จึงมิได้ถ่ายภาพสถาปัตยกรรมภายนอกมาสักรูป น่าเสียดายเป็นอย่างยิ่ง ขอจบทริปการเดินทางในครั้งนี้ลงเพียงเท่านี่หากทั้ง2ท่านที่ไปด้วยจะมาเสริมก็จะเป็นการดีเพราะอาจจะมีประเด็นที่ผมตกหล่นไป เพราะโพสต์แต่ละครั้งเสียเวลานานพอควรกระทู้นี้ก็2วันไปแล้ว แต่เพื่อนำเสนอสิ่งที่ดีต่อเพื่อนๆในชมรมผมก็ยินดี ส่วนคุณตูก้าผมได้รับเมลล์และตอบรับเข้าชมรมแล้ว ขอจบกระทู้นี้ด้วยรูปพระพุทธเจ้าในตอนมารผจญของวัดไม้รวกเพื่อเป็นการสักการะพระองค์เนื่องในวันอาสาฬหบูชานี้ ราตรีสวัสดิ์ทุกท่าน

สวัสดีครับ พี่ๆ วันนี้เข้าดูแล้วรู้สึกเสียดายมากที่ไม่ได้ไป  แต่ก็ดีใจที่พี่ยีนส์เอาภาพเอาเรื่องมาให้ชมอย่างดี
คุณยุทธนากับคุณฉันรักบางกอกเป็นอย่างไรบ้างคับ ขอโทษด้วยครับที่ไปไม่ได้
ส่วนตัวแล้วประทับใจภาพเขียนวัดประดู่ฯเป็นพิเศษ และสะเทือนใจกับเรือนสวดเครื่องสังเค็ดกับลายรดน้ำวัดศาลาปูนมาก
 ได้ยินชื่อมางามเป็นรองตู้พระธรรมวัดเชิงหวายหวังว่าคงไม่ใช่ฝาลายพะเนียงภาพนั้น  เพราะงดงามจริงๆ
 เห็นเรือนสวดแล้วดูกระทงแล้วน่าจะเป็นของอยุธยาตอนต้น กระจังเอาไปใช้บนหลังคาแทนแปลกดีครับและน่าสะเทือนใจมากมาย

ตัวผมก็ยังไม่ค่อยดีเลย ไปหาหมอเจาะเลือดไปสามเข็มแล้วยังไม่แน่ใจเลยว่าเป็นอะไร  ภาวนาว่าไม่ใช่หวัด2009ล่ะครับ

เอาภาพมาลงฝากกันอีกนะครับ แค่กๆ

ติคตามกระทู้ตลอดนะคะ เพราะมีเวลา ออนไลน์ตลอด 24 ชม.  งามจริงๆทุกภาพเลย   สมัยก่อน ชอบดูตามวัดต่างๆแต่ดูแบบไม่มีความรู้อะไรประกอบเลย แค่ชอบลายเส้นว่าภาพเขียนไทยโบราณสวย  แต่พอได้อ่านผู้ทรงความรู้บอกเล่าเรื่องราว ยิ่งประทับใจ .. ดีใจที่อย่างน้อยเราก็เป็นคนไทยคนหนึ่งที่เห็นความสำคัญของมรดกของชาติ .. ไม่รู้ต่อไปอนาคตของศิลปวัฒนธรรมของชาติจะเหลืออยู่เท่าไหร่  หากคนไทยยังไม่เห็นคุณค่าเหมือนปัจจุบัน :-\

ทริปนี้ต้องขอขอบพระคุณ คุณ jean1966 และ คุณ yutthana คิดไม่ผิดจริงๆที่ก๋ากั๋น ตัดสินใจไปด้วยกับพี่ทั้งสอง

ได้รับความรู้มากมาย ได้เห็นและเข้าใจภาพจิตรกรรมไทยมากยิ่งขึ้น แต่ต้องทำการบ้านเพิ่มอีกเยอะเลย (อย่างแรกต้องอ่านและจำเรื่องทศชาตชาดกก่อน แหะๆๆ)

คราวหน้า คุณ virain และ คุณ tuka ห้ามพลาดนะคะ

คุณ virain หายไวๆนะคะ

ป.ล. คุณพี่ jean1966 เรียกฉันรักบางกอก ว่าแพรก็ได้คะ ไม่เป็นไร เจ้าหนี้ไม่เล่นเวบนี้ อิๆๆ

สวัสดีทุกๆท่าน ว่าแต่คุณยุทธเงียบไปเลย สงสัยเตรียมงานสมรสพระราชทาน น่าอิจฉา ส่วนคุณvirainขอให้หายไวๆครับเรื่องสังเค็ดวัดศาลาปูนนั้นจากลวดลายของกระจังแล้วยังเป็นอยุธยาตอนกลางไม่ถึงตอนต้นและไม่ใช่ตอนปลาย จริงๆแล้วมีธรรมมาสน์อีกชิ้นหนึ่งรวมสมัยกัน ไม่เห็นมี ไม่แน่ใจว่าอยู่ที่พิพิธภัณฑ์เจ้าสามพระยาหรือไม่ ลวดลายเหมือนกันเลยทีเดียว ส่วนคุณTuka มีชื่อเล่นมั๊ยครับจะได้เรียกง่ายๆหน่อย สำหรับน้องแพรขอให้ไปหาหนังสือชื่อ จิตรกรรมไทย ของสำนักพิมพ์โอเดียนสโตร์มาอ่าน มีครบทุกเรื่องที่น่าจะเป็นพื้นฐานข้อมูลทำความเข้าใจได้เป็นอย่างดี หายากหน่อยนะครับ ถ้าไปที่ร้านอยู่แถวสะพานเหล็กวังบูรพา น่าจะยังมีอยู่ครับ(ขณะพิมพ์อยู่นี่ดูข่างอยู่เห็นวัดหลวงพ่อขาว(รัชฎาภิษฐาน) ถูกพายุฝนพัดเอาต้นไม้ใหญ่ข้างวิหารหักโค่นทัยวิหารเก่าพังทลายรวมทั้งองค์หลวงพ่อและพระอันดับในวิหารและเจดีย์รายโบราณสมัยอยุธยาพังบางส่วน ช่างน่าเศร้านักเนี่ยละครับโบราณสถานไทย ไม่พังเพราะน้ำมือมนุษย์ก็พังเพราะธรรมชาติเป็นสัจจธรรมโดยแท้

ไม่ได้หายไปไหนหรอกครับพี่กำลังสรุปงานที่ไปถ่ายมาครับ  ขอบคุณพี่ยินส์มากครับสำหรับความรู้ในทริปนี้    คราวหน้าทริปวัดแถบบางกรวยก็น่าสนนะครับสำหรับสกุลฃช่างนนบุรีใครสนใจก็ติดต่อหัวหน้าชมรมเลยครับ (สำหรับคนที่ชอบงานศิลปะไทยจริงๆนะครับ  เพราะถ้าคนไม่ชอบจะเบื่อเพราะเราไปแต่วัดครับ)รอสักพักครับตอนนี้กำลังเตรียมข้อมูลวัดแถบบางกรวยอยู่ครับแต่ก็แวะมาดูเสมอขอบคุณพี่ยีนส์ที่นำมาลงครับ

เรียกตูก้าได้เลยค่ะ  น่าจะดีกว่า ตุ๊กะ หรือ ตุ๊กก้า  อย่างเพื่อนสนิทบางคนเรียก  ;D  สำหรับน้องแพร เรียกพี่ตูก้าได้เลย เพราะน่าจะตามคุณยีนส์ มาติดๆ คุณยีนส์ 1966 ตูก้า ก้อ  1967 ล่ะค่ะ ถ้าเป็นปีเกิด ((แอบขำตัวเอง))
         ก้ออย่างที่คุณยุทธบอกเวลาชวนเพื่อนๆไปวัดที่ไร  พวกเธอๆไหว้พระเสร็จก็รีบกลับทันที เรารึอยากจะนั่งมองนั่น เดินดูนี่  กลับโดนค่อนว่าล่าช้า ....เฮ้อ ...  คราวไหนจัดทริปไป เมืองเพชรยินดีเป็นเจ้าบ้านพาไปกินข้าวแกง 200 ปีค่ะ ... ที่ว่า 200 ปีนี่ไม่ใช่ความเก่าของร้าน หรือตำหรับสูตรเด็ด เคล็บลับโบราณ อะไรหรอกนะคะ  แต่เป็นอายุแม่ครัวรวมกันอะค่ะ ... ไม่อยากบอกเล้ยยยย ...ว่าใครเป็นเจ้าของ ...แหะแหะ... :-X

 ขอแก้ข่าวเมื่อวานที่บอกว่าลมพายุพัดต้นไม้พังวิหารหลวงพ่อขาวที่อยุธยาบอกชื่อวัดผิดที่ถูกคือวัดราชประดิษฐานครับ สำหรับคุณยุทธนา รูปที่โหลดไปนั้นมันไม่ใช่ที่อยุธยาอย่างเดียวนะครับ ยังรวมวัดกำแพงบางจากไปด้วย สบายเลยคุ้มสุดคุ้มเลยครับ ที่ไปอยุธยามานี่ถ่ายไปไม่ถึง800รูปครับ ก่อนจะไปแถวบางกรวย ผมว่าเอาแถวฝั่งธนก่อน เพราะวัดมันใกล้กันมากและมีจิตรกรรมเยอะแยะเลย จริงๆแล้วมันก็น่าไปหมดละครับ สำหรับคุณตุ๊ก(ตูก้า)เรียกตุ๊กนะครับสั้นดี เมืองเพชรต้องไปแน่ แต่วันเดียวมันกลัวไม่หมดซิครับ มีที่พักฟรีมั๊ยละครับ55555555ส่วนเรื่องปีเกิดนั้น ทายแม่นซะด้วย สรุปว่าผมแก่ที่สุดอีกแล้ว เฮ้อ วันนี้ไปวัดราชสิทธารามมาอีกรอบตามนัด ถ่ายไป456รูป ผมก็งงกับไอ้แบตกล้องผมจริงๆบางทีก้อนเดียวมันก็ถ่ายได้มากมาย แต่บางที่ไหงมันได้น้อยกว่านี้เกือบครึ่งทั้งๆที่ก็ถ่ายแบบเดียวกัน เดี๋ยวผมไปต่อกระทู้วัดราชสิทธารามภาค2ครับ

สวัสดีครับ  คุณตูก้า  ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ ผมยังไม่ได้แนะนำตัวเลย
ผมชื่อเนครับ

ทักทายคุณยุทธนาด้วยครับผมป่วยหายไปแปบนึง  ต้องนั่งไล่อ่านกระทู้ดูข้อความเก่าๆสักพัก  เดี๋ยวจะตามไม่ทัน

สวัสดีคุณเนด้วยนะคะ   ยินดีที่ได้รู้จักผู้ร่วมชมรมค่ะ หายป่วยแล้วหรือยังคะ ขอให้สุขภาพแข็งแรงโดยเร็วนะคะ    ..  ไปเมืองเพชรคงต้องค้างอย่างที่คุณยีนส์บอกจริงๆด้วยค่ะ เพราะมีหลายวัดไปคราวเดียว น่าจะอยู่ให้คุ้ม  ..  ถ้าไม่รังเกียจบ้านร้างที่ปิดไว้ 5 ปี แล้ว ตั้งแต่คนเช่าคนสุดท้ายจากไปพร้อมทิ้งหนี้สินค่าน้ำค่าไฟไว้  (( ฮ่าๆๆๆ มนุษย์นี่หนอ)) .. เลยปิดบ้านไว้เฉยๆไม่ให้ใครเช่าอีกแล้ว เดือนที่แล้วไปหัวหินมาแวะดูบ้าน หลังคาครัวกระเบื้องหลังคาแตกไป 2 แผ่น ไม่รู้มีใครซ่อมให้หรือยัง แถม เจ้าของบ้านที่มักเป็นโรคหลงลืมตามกาลเวลา ยังหากุญแจบ้านตัวเองไม่เจออีก ก๊ากกก ;D ...  เวลาไปเยี่ยมเยียนญาติทีไร ตูก้ามักไปทำเนียนตามบ้านเพื่อน ฮ่าๆๆ .. ร้านข้าวแกง 200 ปีนี่ก้ออยู่ติดกับบ้านตูก้านี่แหละค่ะเป็นบ้านของลุง พี่ๆเค้าเป็นคนดูบ้านให้ หญ้ารกทีก้อจ้างคนมาดายหญ้าที  ยังไม่รู้เหมือนกันว่า เค้าหากุญแจบ้านอีกชุดหนึ่งได้หรือยัง เฮ้อ..... สรุปก็คือ  ...พวกเราไปทำเนียนที่บ้านเพื่อนตูก้ากันเหอะ ...ฮ่าๆๆๆๆ... ;D ;D

พี่ตูก้าคะ ...

หนูตกลงคะ ใจง่ายดีไหมคะ  :-X

คิดถึงเพชรบุรีจังเลยคะ บ้านเก่าไหมคะ แบบสมัยยังเป็นบ้านบังกะโล สมัยราตรีประดับดาวหรือป่าว อย่างงั้น หลังคารั่ว หนูก็ไม่กลัวคะ นอนได้ๆๆ อิอิ

จัดกระเป๋ารอเลยละกันนะ

น้องแพรเล่นสารภาพว่าใจง่าย แหม๋หมดเลยน้องเอ๊ย ราคาตกหวบเลย อิอิ(ล้อเล่นนะครับ)*ภาพเสือกำลังพันตูกับหมูป่า ดูใกล้ๆจะเห็นฝุ่นตลบคละคลุ้งเหม็นกลิ่นคาวเลือดจากสัตว์ทั้งสองอย่างกับดูดิสคัฟเวอรี่แชนแนลเลยครับ*

 :'( ไม่ใจง่ายกับทุกเรื่องนะเออ แต่เรื่องเที่ยวอ่ะ ประจำ

ป.ล. เห็นภาพแล้วอยากกินลาบ

ต้องขอขอบพระคุณท่านjean (และคณะ)เป็นอย่างยิ่งในการนำทั้งข้อมูล ภาพและเนื้อความ มาลง ผมไปชมอยุธยามาหลายครั้งมาก ครั้งแรกประมาณปี 2489 สมัยท่านหลวงพ่อวัดพระศรีสรรฯ ยังมีแค่กำแพงอิฐ และต้นพุทราครับ ยังไม่มีหลังคา แต่ก็ไปแบบไม่มีผู้รู้อธิบาย ก็ได้แต่ดูว่าสวยดีอะไรผิวๆแค่นั้น อ่านที่นี่แล้วต้องขอเรียนว่า ขอบพระคุณอีกครั้ง ครับ
มานิต

โอ้โห ดีใจครับที่คุณลุงมานิต(ขอเรียว่าคุณลุงนะครับ เพราะไปอยุธยาตั้งแต่ปี2489โน้นแหนะ ผมยังไม่เกิดเลย
สมัยผมเรียนเพาะช่าง อาจารย์ประกิต บัวบุศย์ (อายุท่านตอนนี้ร่วม100ปีแล้ว ยังแข็งแรงอยู่ดี) ปี2500นั้นที่วัดพระศรีสรรเพชญ์ ยังมีคนตัดเศียรพระมาขายกันอยากครึกโครม โดยทางการก็หาได้ใส่ใจไม่ ที่อยุธยามันไม่มีอะไรเหลือนี่ก็เพราะฝีมือคนไทยด้วยกันนี่แหละไม่ใช่พม่า

รุปนี้งามมากครับ ที่ผมไปนั่น โทรมกว่านี้มากครับ
มานิต

สวัสดีครับผมชื่อเอเชียครับมีความสนใจในศิลปอยุธยามากครับ สนใจสมัครเป็นสมาชิกชมรมอนุรักษ์จิตรกรรมไทย ด้วยครับ เมลล์asia08511@hotmail.comครับ ยังงัยถ้าไปถ่ายภาพขอไปด้วยครับ

สวัสดีค่ะ ขอสมัครเป็นสมาชิกชมรมฯ ด้วยอีกคนค่ะ

metaphorphile@gmail.com

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีครับ พี่ๆทั้งหลายเรื่องที่จะเดินทางไปถ่ายภาพหรือกิจกรรมต่างขอสมัครในชมราและขอไปด้วยนะครับ mail ผมครับ asia08511@hotmail.com

ดูรายการเสด็จประพาสต้นทางทีวีไทย  เห็นสภาพโบสถ์ วัดชีโพน ที่อยุธยาทรุดโทรม ไร้คนเหลียวแลแล้วสะท้อนใจ  ไม่ทราบว่าท่านสมาชิกไปเก็บภาพไว้หรือยังค่ะ ทางรายการไม่ได้นำชมภายในเลยไม่ทราบว่าข้างในเป็นอย่างไรบ้าง

 วัดชีโพน เลขที่ 12 หมู่ 2 ต.ผักไห่ เป็นวัดสำคัญเก่าแก่อีกวัดหนึ่ง มีเจดีย์ที่สร้างตั้งแต่สมัยพระเจ้าอู่ทอง และเป็นวัดที่ถูกกล่าวถึงไว้ในประวัติการเสด็จประพาสต้น ของรัชกาลที่ 5  วัดนี้มีพระพุทธรูปสำคัญมาก คือพระศรีรัตนนายก พระเศียรเป็นของเก่าสมัยสุโขทัย ได้มาจากเมืองศรีสัชนาลัย จ.สุโขทัย   ในอดีตเจ้าอาวาสวัดนี้ดำรงตำแหน่งถึงเจ้าคณะจังหวัดพระนครศรีอยุธยา (หายากมากที่เจ้าอาวาสวัดในอำเภอรอบนอกจะได้ดำรงตำแหน่งเจ้าคณะจังหวัด) คือท่านเจ้าคุณพระราชปัญญามุนี รัต อตฺถทสฺสี (กัณหะยูวะ) ป.ธ.7 ชาวบ้านเรียกว่าเจ้าคุณรัต เป็นเจ้าอาวาสวัดชีโพนระหว่าง พ.ศ. 2471 - 2502 ทางชมรมไม่สามารถไปไดทุกที่หรอกครับ เพราะเราทำตามกำลังทรัพย์และวันเวลาที่ว่างหากไปเป็นหมู่คณะ และจะเลือกวัดที่อยู่ในความสนใจก่อนโดยเฉพาะที่มีความสำคัญทางด้านศิลปะก่อนครับ วัดชีโพนอยู่ในอำเภอผักไห่ซึ่งไกลออกไป มีศิลปะที่น่าสนใจก็คงเป็นหน้าบันเท่านั้นครับแต่ทางวัดจะดังเรื่องวัตถุมงคล ตัวผมเองยังไม่เคยไปครับ

สงสัยอาจต้องมีการจัดโหวตของสมาชิก สรุปว่าจะไปที่ไหนในการออกทริปครั้งต่อไป ผมเองอยากไปสมุทรสงคราม
เพราะไม่รู้ว่ามีของดีอะไร เลยอยากไปดูสิ่งที่ไม่เคยรู้ไม่เคยเห็นมาก่อนบ้าง ว่าแต่ตอนนี้ สมาชิกมีมากน้อยแค่ไหนแล้วครับ
ผมเองก็ไม่มีรถส่วนตัว จะเกาะใครไปดีนะ  ;D (คุณแพรรถยังว่างไหม? 55)

วันก่อนได้ไปออกทริปกับจิ๊บออฟโรสที่ อช.เขื่อนศรีนครินทร์มา กลายเป็นทริปต่อเนื่องที่เล่นเอาเหนื่อยเหมือนกัน
เนื่องจากหลังฝนตก ธรรมชาติเลยงดงามเป็นพิเศษ เลยนำรูปน้ำตกห้วยแม่ขมิ้นมาฝาก คลายเครียดครับ (นอกเรื่อง)

ภาพสวยจังเลยน้องเน

รถยังว่างเสมอ ... แต่ยังขาดคนนั่งข้าง และเพื่อนร่วมทาง อิๆๆ

ตั้งตารอทริปหน้า ต่อไปค่ะ