ผมเคยเดินทางไปปีนัง แล้วข้ามเฟอร์รี่ไปยังเกาะสุมาตราใต้ที่ปาเลมบัง
จากนั้นข้ามไปเกาะชวาที่เมืองบันดุง
ใจนึกถึงเจ้านายหลายพระองค์ที่เสด็จลี้ภัยไปยังที่นั่น
เมืองที่กลาวถึงข้างต้น ค่าครองชีพสมัยนี้พอฟัดพอเหวี่ยงกับไทย
แต่สมัยก่อนไม่ทราบ กระนั้นก็ตามการเสด็จยกครัวไปไกล ก็น่าจะหมดเปลืองใช่น้อย
คำถาม คือ ท่านต้องทรงออกเองหรือเปล่าครับ
การเกิดเหตุปุบปับโยกย้ายกระทันหัน
หากมิได้เงินถุงเงินถัง ไม่ทันกักตุนเสบียงแล้ว เป็นเรื่องแน่
หรือว่ารัฐบาลช่วยเหลือ หวังแค่ส่งให้ไปไกลๆ จะได้ไม่ก่อหวอด นำพา...
ขอบคุณครับ
สาเหตุที่ทรงเลือกบันดุง เพราะค่าครองชีพที่นั่นพอไหว ไม่แพงอย่างในยุโรป ซึ่งจะสิ้นเปลืองพระราชทรัพย์มากเกินไป
ในเมื่อไม่ได้เสด็จไปองค์เดียว ทรงมีทั้งพระชายา พระโอรสธิดา ข้าราชบริพารอีกจำนวนหนึ่ง ทั้งหมดนี้เป็นรายจ่ายที่จะต้องคิดให้ดี เพราะไม่ได้ไปอยู่ประเดี๋ยวประด๋าว แต่นานเท่าใดก็ไม่ทราบ อาจจะตลอดชีวิต
รัฐบาลไม่ได้อนุเคราะห์อะไรหรอกค่ะ
ตอนหลัง สมเด็จเจ้าฟ้านิภานภดลก็เสด็จไปอยู่กับเจ้าฟ้ากรมพระนครสวรรค์ฯ อีกองค์หนึ่ง ทรงรวบรวมพระราชทรัพย์ที่ตกทอดมาจากพระวิมาดาฯ เป็นค่าใช้จ่ายที่นั่นเช่นกัน