การประหารชีวิตโดยการตัดศีรษะมีน้อยลงมากใรศตวรรษที่ 17 หรือช่วงหลังปี 1700 แต่ก็ยังคงมีผู้ดีถูกประหารชีวิตด้วยวิธีนี้กันบ้างประปราย จนกระทั่งถึงปี 1747 ลอร์ดโลแวต (Simon Fraser, 11th Lord Lovat) ขุนนางชาวสก็อต ซึ่งมีส่วนร่วมในการกบฏของบอนนี่ ปรินซ์ ชาร์ลี เพื่อล้มล้างราชวงศ์ฮันโนเวอร์ของพระเจ้าจอร์จที่ 2 และฟื้นฟูราชวงศ์สจ็วต ผู้สนใจติดตามอ่านต่อได้ที่
http://www.reurnthai.com/index.php?topic=1727.0ภายหลังฝ่ายสก็อตพ่ายแพ้ ลอร์ดโลแวตถูกจับและนำตัวมายังลอนดอนเพื่อพิจารณาคดีข้อหากบฏ ถูกตัดสินให้ประหารชีวิตด้วยการตัดศีรษะที่ทาวเวอร์ฮิลล์
เช้าวันที่ 9 เมษายน 1747 ท่านลอร์ดตื่นเมื่อเวลาประมาณ 5.00 น. หลังจากใช้เวลาสวดมนต์ชั่วครู่ ท่านลอร์ดก็มารับประทานอาหารเช้าชุดใหญ่ เป็นเนื้อลูกวัวกับไวน์ เมื่อได้เวลา ผู้คุมก็มาพาตัวท่านลอร์ดที่ต้องเดินไปหยุดพักไปเป็นช่วงๆ ไม่ใช่เพราะความขี้ขลาดแต่เพราะด้วยอายุที่มากถึง 80 ปี กับร่างกายที่อ้วนอุ้ยอ้ายทำให้ท่านลอร์ดเดินไม่ค่อยไหว ท่านลอร์ดขอบอกขอบใจเหล่าผู้คุมที่ช่วยประคองอย่างมีไมตรีจิต นอกจากผู้คุมแล้ว ยังมีบรรดาเพื่อนๆ ของท่านลอร์ดร่วมทางไปยังตะแลงแกงด้วย ท่านลอร์ดยังหันไปปลอบใจเมื่อเห็นว่าเพื่อนคนหนึ่งสีหน้าไม่สู้จะดี
การประหารชีวิตท่านลอร์ดเป็นไปอย่างราบลื่น เพชรฆาตจอห์น ทริฟต์ (John Thrift) ตัดศีรษะท่านลอร์ดได้ในขวานเดียว แต่นอกจากท่านลอร์ดยังมีผู้เคราะห์ร้ายอื่นๆ ด้วย เนื่องจากการประหารชีวิตในที่สาธารณะสมัยนั้นเป็นเหมือนมหกรรมที่มีผู้ให้ความสนใจเข้ามาชมอย่างล้นหลาม มีการก่ออัฒจันทร์เพื่อให้ผู้ชมที่ยอมจ่ายเงินค่าชมสามารชมได้อย่างสะดวก ในวันประหารลอร์ดโลแวต อัฒจันทร์อันหนึ่งพังลงมา เป็นผลให้มีฝรั่งมุงตายไปอีก 20 คน
ลอร์ดโลแวตเป็นนักโทษประหารรายสุดท้ายที่ถูกใช้โทษตัดศีรษะ หลังจากนั้นโทษประหารสำหรับนักโทษที่มีสถานะสูงหรือเป็นขุนนาง จะใช้การแขวนคอเช่นเดียวกับอาชญากรทั่วไปแทน
ภาพลอร์ดโลแวตและบรรยากาศวันประหารชีวิตท่านลอร์ด