เพลงของวง Dr. Hook เข้ามาถล่มหูผมในกลางยุค 70s ในช่วงเวลานั้นไม่ว่าเพลงอะไรจากวงนี้ออกตลาด วิทยุเปิดให้ผมฟังครบถ้วน วงนี้เป็นที่รักของเหล่าดีเจ ผมเห็นภาพนิ่งของวงนี้มาเนิ่นนาน พบว่าสมาชิกเยอะมาก แต่มี 2 คนที่เด่น ยืนอยู่แถวหน้าตลอด คนหนึ่งสูงโปร่ง ส่วนอีกคนมีแผ่นคาดปิดตา อันเป็นที่มาของ Dr. Hook ภาพเหล่าจำได้ไม่ลืม
ตอนนั้นผมนึกว่าเป็นวงหน้าใหม่ แต่หลังจากมีข้อมูลต่าง ๆ อยู่ในมือมากขึ้นถึงรู้ว่าชื่อเสียงของวงนี้เริ่มมาก่อนหน้านี้แล้ว โดยใช้ชื่อ Dr. Hook & the Medicine Show ในยุคเริ่มแรก พวกเขาร้องเพลงดังระดับแผ่นเสียงทองคำอยู่ 2 เพลง แต่ผมจำไม่ได้ว่าเคยได้ยินทางวิทยุ มาได้ยินตอนซื้อแผ่นเสียงรวมเพลงฮิตของพวกเขา
เพลง singles ของวงนี้ร้องโดยนักร้องคนเดียว มารู้ตอนมี youtube ว่าคือนายหนุ่มสูงโปร่งนี่เอง อย่างไรก็ตามใน 2 เพลงแรกเริ่มของวงนั้น มีอยู่ 1 เพลงที่ร้องโดยนายตาเดียว ซึ่งก็คือเพลงนี้อันเป็นแผ่นเสียงทองคำของวงแผ่นที่ 2
เพลง Cover of the ‘Rolling Stones’ นี่ คำว่า Rolling Stones เป็นชื่อหัวนิตยสารรายเดือนที่กระจายเรื่องราวศิลปินทางวงการเพลง การเมืองแบบแดกดัน และเรื่องเกี่ยวกับวัฒธรรมร่วมสมัย นิตยสารนี้เป็นที่นิยมอย่างสูง บทความต่าง ๆ ล้วนเป็นที่น่าเชื่อถือของคนเสพย์ ส่วนศิลปินคนไหนมีรูปขึ้นปกละก็ปลื้มไปเลย
เนื้อเพลงนี้เล่าเกี่ยวความน้อยเนื้อต่ำใจของวงดนตรีวงหนึ่งที่อ้างว่าวงของตนมีคุณสมบัติพร้อมสำหรับการขึ้นหน้าปก RS เช่น มีความเป็น rock star ที่ประสบความสำเร็จ มีแนวดนตรีที่ทันสมัย มีแฟนเพลงเหนียวแน่น มีแม้กระทั่งการเสพยาเสพติดที่ถือเป็นความทันสมัยในวงการเพลง แต่แล้วก็ยังไม่ได้มีโอกาสขึ้นหน้าปก RS เสียที
เมื่อเพลงนี้ออกตลาดและได้รับความนิยมอย่างสูงขนาดคว้าแผ่นเสียงทองคำมาได้ นิตยสาร RS ก็ตัดสินใจเชิญสมาชิกวงมาขึ้นหน้าปกฉบับที่ 29 มี.ค. 1973 (ข้อมูลจาก wikiฯ) แต่รูปบนหน้าปกไม่ได้เป็นรูปจริง ๆ ของสมาชิกวงฯ หากเป็นรูปล้อ
(หมายเหตุ – ถ้านักร้องนำอีกคนตาย ทีนี้แหละนำเสนอเพลงกันอ่วมไปเลย)
