พิมพ์หน้านี้ - ๕ ธันวามหาราช

พระบารมีแผ่ปกป้อง................นคร
เหล่าพสกนิกร..........................อุ่นเกล้า
ดังชนกอาทร............................รักษ์บุตร
ดังครอบครัวอยู่เหย้า...............พ่อคุ้มสุขเกษม

พระราชนิพนธ์ในสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี

เนื่องในวันเฉลิมพระชนมพรรษา ๕ ธันวาคม ขออัญเชิญเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยในพระราชประวัติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว มาลงกันให้อ่านดังนี้ค่ะ

เมื่อพ.ศ. ๒๔๘๙ เดิมทีพระเจ้าอยู่หัวทรงตั้งพระราชหฤทัยไว้ว่า จะทรงครองราชสมบัติเพียงชั่วระยะเวลาจัดงานพระบรมศพสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวอานันทมหิดล พระบรมเชษฐาให้สมพระเกียรติเท่านั้น
เพราะขณะนั้นมีพระชนมพรรษาเพียง ๑๘ ปีเศษ ไม่เคยเตรียมพระองค์เพื่อดำรงตำแหน่งพระมหากษัตริย์มาก่อน
แต่ในวันที่เสด็จพระราชดำเนินกลับประเทศสวิตเซอร์แลนด์ เมื่อกลางเดือนสิงหาคม ๒๔๘๙ ระหว่างประทับรถพระที่นั่งไปสู่สนามบิน ก็ทรงได้ยินเสียงราษฎรคนหนึ่งตะโกนลั่นว่า
" ในหลวง อย่าทิ้งประชาชน"
ทำให้ทรงนึกตอบบุคคลนั้นในพระราชหฤทัยว่า
" ถ้าประชาชนไม่ทิ้งข้าพเจ้าแล้ว ข้าพเจ้าจะทิ้งประชาชนได้อย่างไร"
เป็นที่น่าประหลาดว่า ต่อมาอีกประมาณ ๒๐ ปี พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวได้ทรงพบชายผู้ร้องตะโกนทูลพระองค์ไม่ให้ทิ้งประชาชน ขณะที่เสด็จเยี่ยมราษฎรในต่างจังหวัด
ชายผู้นั้นกราบบังคมทูลว่า ที่เขาร้องเช่นนั้นเพราะรู้สึกว้าเหว่และใจหายที่พระเจ้าแผ่นดินจะเสด็จไปจากเมืองไทย
เขาเห็นพระพักตร์เศร้ามาก จึงร้องไปเหมือนคนบ้า
พระเจ้าอยู่หัวทรงตอบว่า
"นั่นแหละ ทำให้เรานึกถึงหน้าที่ จึงต้องกลับมา"

*********************************************
เมื่อทรงพระเยาว์ แม้สมเด็จพระบรมราชชนนีทรงสนับสนุนให้พระราชโอรสและพระราชธิดาทรงเล่นสนุกตามประสาเด็ก แต่ก็ทรงให้อยู่ในระเบียบวินัย ต้องทรงปฏิบัติทุกอย่างเป็นเวลา ไม่เถลไถล
ครั้งหนึ่งพระเจ้าอยู่หัวและพระเจ้าอยู่หัวอานันทมหิดลทรงเล่นเพลิน ไม่ทรงเลิกทั้งที่ถึงเวลาเสวยพระกระยาหารกลางวัน
วันนั้นเมื่อถึงเวลาบรรทมตอนบ่าย สมเด็จพระบรมราชชนนีก็ทรงตามให้ไปล้างพระหัตถ์แล้วเสด็จเข้าบรรทม ไม่ทรงอนุญาตให้เสวยอะไรจนถึงเวลาเสวยนมตอนบ่าย ๔ โมง
********************************
เรื่องการใช้จ่าย สมเด็จพระบรมราชชนนีทรงอบรมให้ประหยัด ทรงได้รับค่าขนมสัปดาห์ละครั้ง จำนวนไม่มากนัก แค่พอซื้อขนมและของเล็กๆน้อยๆ
ของเล่นต่างๆทรงได้รับพระราชทานเฉพาะวันปีใหม่และวันพระราชสมภพ
ถ้าหากว่าทั้งสองพระองค์ทรงอยากได้ของเล่นนอกเหนือจากนี้ ก็ต้องทรงเก็บค่าขนมและเข้าหุ้นกันซื้อของเล่นเอง
*******************************
เมื่อทรงพระเยาว์ แทนที่จะซื้อวิทยุ ก็ทรงช่วยกันกับพระเจ้าอยู่หัวอานันทมหิดล เปิดตำราที่สอนการประกอบวิทยุ ทรงประกอบวิทยุจนสำเร็จใช้การได้
****************************
พระราชหัตถเลขาถึงพระสหายเมื่อครั้งทรงศึกษาอยู่ในยุโรป มีใจความตอนหนึ่งว่า
" เมื่อข้าพเจ้าเป็นนักเรียนอยู่ในยุโรป ข้าพเจ้าไม่เคยตระหนักว่าประเทศของข้าพเจ้าคืออะไร และเกี่ยวข้องกับข้าพเจ้าแค่ไหน ไม่ทราบตราบจนกระทั่งข้าพเจ้าได้เรียนรู้ที่จะรักประชาชนของข้าพเจ้า เมื่อได้ติดต่อกับเขาเหล่านั้น ซึ่งทำให้ข้าพเจ้าสำนึกในความรักอันมีค่ายิ่ง ข้าพเจ้าไม่เป็นโรคคิดถึงบ้านที่จริงจังอะไรนัก แต่ข้าพเจ้าได้เรียนรู้โดยการทำงานที่นี่ว่า ที่ของข้าพเจ้าในโลกนี้ คือ การที่ได้อยู่ท่ามกลางประชาชนของข้าพเจ้า นั่นคือ คนไทยทั้งปวง"

ขอเชิญถวายพระพรโดยทั่วกันค่ะ

เรือนไทย

General Category => ศิลปะวัฒนธรรม => ข้อความที่เริ่มโดย: เทาชมพู ที่ 09 ธ.ค. 01, 00:21